Η ιστορία των δύο φαλαινοθηρικών που ξεκίνησαν από την ανατολική ακτή των ΗΠΑ και αφού διένυσαν 10 χιλιάδες ναυτικά μίλια, ξώκειλαν στις ακτές της Αυστραλίας, έχει το δικό της, ξεχωριστό ενδιαφέρον: Πρόκειται για το "Σάμιουελ Ράιτ" και το "Νόρθ Αμέρικα". Αν και τα ναυάγια πλοίων βρίσκονται -συνήθως- στους βυθούς, δύο από αυτά βρέθηκαν σε ένα... πάρκινγκ αυτοκινήτων, όταν ξώκειλαν στις ακτές της Αυστραλίας, εγκαταλείφθηκαν εκεί, ξεχάστηκαν για 160 και πλέον χρόνια, μέχρι που μια ομάδα αρχαιολόγων άρχισε τις ανασκαφές και τα βρήκε ακριβώς στο σημείο που σημείωναν οι ναυτιλιακές αναφορές της εποχής.
Το πρώτο είναι μήκους 33,5 μέτρων, 375 τόνων και είχε πλήρωμα 21 ανδρών. Το δεύτερο ξεχωρίζει κυρίως για τον προληπτικό καπετάνιο του Τζορτζ Γκρίνελ: Βλέποντας το "μεγάλο κομήτη του 1843", όπως έμεινε στην ιστορία, ο Γκρίνελ θεώρησε ότι έρχεται η συντέλεια του κόσμου και αποφάσισε να ανοίξει τα πανιά του προς τον κόλπο... Κουμπάρα της Αυστραλίας, θέλοντας να αποφύγει την οργή του Θεού. Τελικά, δε γλύτωσε από μια βίαια ριπή του ανέμου που έριξε το πλοίο στα αβαθή.
Παρά το ότι προσπάθησε να το ξαναφέρει στα βαθιά, το πλήρωμα απαυδισμένο από τις εμμονές του καπετάνιου απείλησε με στάση, όταν η Φύση έδωσε τη λύση: Μια ξαφνική καταιγίδα έκανε το πλοίο να ξωκείλει ξανά και λίγο μετά εγκαταλείφθηκε στο σημείο εκείνο, μέχρι πρόσφατα που οι ανασκαφές αποκάλυψαν το σκαρί του να καταλαμβάνει θέση στο δημοτικό... πάρκινγκ, λίγα μέτρα κάτω από την άσφαλτο.
Χάρτης με τα πεδία φαλαινοθηρίας του 19ου αιώνα
Το πρώτο είναι μήκους 33,5 μέτρων, 375 τόνων και είχε πλήρωμα 21 ανδρών. Το δεύτερο ξεχωρίζει κυρίως για τον προληπτικό καπετάνιο του Τζορτζ Γκρίνελ: Βλέποντας το "μεγάλο κομήτη του 1843", όπως έμεινε στην ιστορία, ο Γκρίνελ θεώρησε ότι έρχεται η συντέλεια του κόσμου και αποφάσισε να ανοίξει τα πανιά του προς τον κόλπο... Κουμπάρα της Αυστραλίας, θέλοντας να αποφύγει την οργή του Θεού. Τελικά, δε γλύτωσε από μια βίαια ριπή του ανέμου που έριξε το πλοίο στα αβαθή.
Παρά το ότι προσπάθησε να το ξαναφέρει στα βαθιά, το πλήρωμα απαυδισμένο από τις εμμονές του καπετάνιου απείλησε με στάση, όταν η Φύση έδωσε τη λύση: Μια ξαφνική καταιγίδα έκανε το πλοίο να ξωκείλει ξανά και λίγο μετά εγκαταλείφθηκε στο σημείο εκείνο, μέχρι πρόσφατα που οι ανασκαφές αποκάλυψαν το σκαρί του να καταλαμβάνει θέση στο δημοτικό... πάρκινγκ, λίγα μέτρα κάτω από την άσφαλτο.
Η ενδιαφέρουσα ιστορία, με καθημερινή καταγραφή της ανασκαφής και των στοιχείων που προκύπτουν, βρίσκεται εδώ: http://www.carparkwhalers.com
Ο "Μεγάλος Κομήτης του 1843" σε γκραβούρα εποχής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
WW2 Wrecks welcomes and encourages readers to comment and engage in respectful conversation about the content posted here.
We value thoughtful, polite and concise comments that reflect a variety of views.