O διεθνώς καταξιωμένος φωτογράφος Άκης Παρασκευόπουλος είναι ο ευτυχής ιδιοκτήτης ενός ιστορικού οχήματος, ενός θρυλικού τζιπ Willys MB του 1944, με μηχανή 2.200 κ.εκ. που αποδίδει 55 ίππους, το οποίο με πολύ κόπο, προσωπική εργασία, μεράκι και χρήματα που αντιστοιχούν σε ένα σύγχρονο μικρομεσαίο αυτοκίνητο, κατάφερε να φέρει και πάλι σε άριστη κατάσταση, του... κουτιού, όπως έλεγαν οι παλαιότεροι.
Αφήνω τον Άκη Παρασκευόπουλο να ξετυλίξει το μίτο του μύθου που έγινε πραγματικότητα, με τα δικά του λόγια.
"Συνήθως, η επιθυμία για την απόκτηση ενός ιστορικού Jeep του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ξεκινάει σταδιακά και περνάνε χρονια, ίσως και δεκαετίες μεχρι να φτασει κάποιος στο σημείο να το αποκτήσει. Στη δική μου περίπτωση, η επιθυμία ξεκίνησε απο την παιδική ηλικία.
Ήταν ένα όνειρο ζωής!
Για ενάμιση χρόνο, παρακολουθούσα μια αγγελία πώλησης που αφορούσε ένα τέτοιο όχημα, ώσπου κάποια στιγμή, εν μέσω καλοκαιρινών διακοπών, αποφάσισα να καλέσω στο τηλέφωνο τον τότε ιδιοκτήτη και να του δώσω μια προσφορά αγοράς.
Προς μεγάλη μου έκπληξη, μετά από ενα 24ωρο μου τηλεφώνησε και καταλήξαμε σε συμφωνία.
Έτσι λοιπον, ήρθε στην κατοχή μου τον Σεπτεμβριο του 2011 το Willys MB. Τότε βέβαια, δεν ειχα ιδέα τι μου επιφύλασσε η αγορά του.
Από τη στιγμή που το αγόρασα, έπεσα στα βαθιά, μπήκα σε εναν καινούριο κόσμο.
Σκοπός μου, ήταν η σωστή αποκατάστασή του.
Συγκεκριμένα, ήθελα να επαναφέρω το όχημα στην μορφή που είχε την 06/06/1944 D-Day, την ημέρα δηλαδή της απόβασης των συμμαχικών δυνάμεων στις παραλίες της Νορμανδιας. Ήταν μεγάλη πρόκληση, γιατι ήθελα να παραμείνω πιστός σε ολες τις λεπτομέρειες.
Το όχημα ηταν μεν σε λειτουργική κατάσταση, αλλά πολύ παραμελημένο και με πολλά ανταλλακτικά από μεταγενέστερες περιόδους (πχ το παρμπρίζ και το σαζμάν) καθώς και αρκετές ελλείψεις.
Ηταν επικίνδυνο και αναξιόπιστο στην οδήγηση. Με την βοηθεια του ιντερνετ, ξεκίνησα μια τεράστια έρευνα -η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα- για να μάθω αφ´ενός τι ακριβώς θα χρειαζόμουν, αλλα και πού θα το έβρισκα.
Πέρασε καιρός προτού καταλήξω με ποιους θα συνεργαστώ και απο που θα αγοράσω τα απαραίτητα ανταλλακτικά.
Δικτυώθηκα και έγινα μελος σε διάφορα group και φόρουμ που αφορούν το Willys MB.
Πολλά μέλη αυτών των ιστοσελίδων κάθε φορά που χρειαζόμουν βοήθεια, μου μετάφεραν πρόθυμα τη γνώση και την εμπειρία τους.
Μετά απο ατελείωτο ψαξιμο, ξεκίνησα να αγοράζω ανταλλακτικα απο την Αγγλια και να επαναφέρω το jeep στην αυθεντικη του μορφή.
Κομμάτι-κομμάτι το παζλ συμπληρωνόταν. Αισθητικά, η μεγαλη αλλαγή επήλθε μετά την τοποθέτηση των Combat Rims, των λαστιχων του πολεμου με το NDT προφιλ και του αυθεντικού διαιρουμενου παρμπριζ.
Το 2012, συμμετείχα στον ετήσιο διαγωνισμο της ΦΙΛΠΑ, Concour d' Elegance όπου κέρδισα το πρώτο βραβείο αναπαλαίωσης στρατιωτικού οχήματος.
Η έκπληξή μου ήταν μεγάλη, γιατί η αναπαλαίωση του οχήματός μου δεν είχε φτασει ακόμα στο επίπεδο που επιθυμούσα, αλλά αναμφισβήτητα, η αναγνώριση της προσπάθειάς μου, συνεισέφερε στο να συνεχίσω την αναπαλαίωση ακάθεκτος.
Στη συνέχεια, αφού το έβαψα μόνος μου, με το σωστό ματ Olive Drab χρώμα της εποχής, το όχημα είχε πλέον φτάσει σε ενα ικανοποιητικό επιπεδο αναπαλαίωσης, οπότε είχε έρθει η κατάλληλη στιγμή να ξεκινήσω μια ολική ανακατασκευή στα μηχανικά μέρη.
Εδώ να σημειώσω, ότι ιδανικά, το σωστό είναι κάποιος να επισκευάσει πρώτα τα μηχανικα μέρη ενός οχήματος και μετα να προβεί σε αισθητικές αλλαγές.
Στην περίπτωσή μου δυστυχώς, αυτό δεν ήταν εφικτό, γιατι δεν ειχα δικό μου χωρο, ούτε τα απαραίτητα χρήματα.
Με την πάροδο του χρόνου και με την βοήθεια ενος φίλου βρεθηκε ένας χώρος και μάλιστα κοντα στο σπίτι μου και ξεκίνησε η μηχανική αποκατάσταση.
Καθετί μηχανικό λύθηκε μέχρι την τελευταία ροδέλλα, ανακατασκευάστηκε ή επισκευάστηκε, ή μπήκε καινούργιο ανταλλακτικό.
Για παράδειγμα, λύθηκαν διαφορικά, σούστες, τρόμπες νερού, βενζίνης, λαδιού, καρμπυρατέρ, ντιστριμπιτέρ, κλπ.
Στην μηχανή έγινε ρεκτιφιέ και από 0,40 ξαναγύρισε σε στάνταρ. Τοποθετήθηκαν καινούργια πιστόνια, ελατήρια, μεταλλάκια στροφάλου κ.α.
Το σαζμάν του M38 και το βοηθητικό του αντικαταστάθηκαν από το αυθεντικό Τ84j χρησιμοποιώντας New Old Stock υλικά.
Η διαδικασία διάρκεσε περίπου ένα χρόνο, γιατί μπορούσαμε να δουλεύουμε μόνο τα Σαββατοκύριακα.
Όσο διαρκούσε η ανακατασκευή, οι διασυνδεσεις μεσω διαδικτύου συνεχιζονταν και τον Ιούνιο του 2014, βρέθηκα στην Νορμανδια για τους εορτασμούς των 75 χρόνων απο την απόβαση της Νορμανδιας, παρέα με μέλη από τα διάφορα γκρουπ που παρακολουθούσα.
Ήταν ένα αξεχαστο ταξιδι που μου εδωσε την ευκαιρια να συναναστραφώ και να συνάψω φιλίες με ατομα που έχουν το ίδιο χόμπυ με μένα.
Απο τοτε, κάθε χρόνο, γίνεται τουλάχιστον ένα ταξίδι στο εξωτερικο με σκοπό την συμμετοχή σε ιστορικές εκδηλώσεις.
Αξίζει να αναφερω συμπληρωματικά, οτι στο εξωτερικο ολοι οι ιδιοκτητες, οχημάτων ειναι και reenactors, αναβιωτές της συγκεκριμένης ιστορικής περιόδου, με τον κατάλληλο ρουχισμό και εξοπλισμό.
Δηλαδή, οδηγός και όχημα πρέπει να συμβαδίζουν αισθητικά.
Συνεπώς, η απόκτηση στολής Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου είναι μονόδρομος.
Στην Ελλάδα είμαστε πίσω σε αυτό το θέμα και γίνονται πολύ αργά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση.
Το Willys MB μου, εχει πλέον αναπαλαιωθεί ως Jeep πολεμικού ανταποκριτή "War Correspondent".
Αυτο, ήρθε ως φυσικό επακόλουθο, όντας φωτογράφος στο επάγγελμα.
Συμμετέχει σε διαφορα events, υπό τη συνοδεία αυθεντικού εξοπλισμού Πολεμικού Ανταποκριτή, όπως γραφομηχανές, φωτογραφικές μηχανες, τρίποδα, κ.α.
Πλέον, συνεισφέρω προσφέροντας τη γνώση και την εμπειρία που έχω αποκομίσει ως τώρα, στην προσπάθεια που κάνουν φίλοι, ενίοτε και γνωστοί, να αναπαλαιώσουν το εκάστοτε όχημά τους.
Επίσης, συμβάλλω στην προσπάθεια να διαδοθεί το reenacting στην Ελλαδα, με στόχο να φτασουμε τα πρότυπα του Εξωτερικού τα οποία ειναι πολυ υψηλά.
