Είναι ένα από τα σπανιότερα αεροσκάφη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, με μια ξεχωριστή ιστορία, θα δημοπρατηθεί και τα έσοδα, τα οποία εκτιμώνται ότι θα ανέλθουν στα 3,5 εκατ. ευρώ, θα διατεθούν για αγαθοεργίες από τον ιδιώτη ιδιοκτήτη του.
Το εν λόγω Spitfire, με χειριστή το θρύλο Πίτερ Κέιζνοβ πετούσε πάνω από τη Δουνκέρκη της Γαλλίας στις 24 Μαϊου του 1940 και καταδίωκε ένα γερμανικό βομβαρδιστικό Dornier 17, ότανκαταρρίφθηκε από αυτό. Πριν αποπειραθεί να προσγειωθεί στην αμμώδη παραλία, ο Κέιζνοβ ενημέρωσε τους συναδέλφους τους ότι θα επιχειρήσει αναγκαστική προσγείωση και τους παρακάλεσε να ενημερώσουν τη μητέρα του, με αμίμητο βρεταννικό φλέγμα, ότι "θα είμαι σπίτι για το τσάι".
Πρλάγματι ο Κέιζνοβ προσγείωσε το αεροσκάφος στη Δουνκέρκη, βγήκε από αυτό και πήγε με τα πόδια μέχρι το Καλαί, όπου ενώθηκε με άλλους Βρετανούς, οι οποίοι βρίσκονταν σε διαδικασία αποχώρησης από τη Γαλλία, μετά τη συντριβή των Αγγλογάλλων από τους Γερμανούς στην πρώτη φάση του Β' παγκοσμίου Πολέμου. Τελικά, ο Κέιζνοβ δε γλύτωσε την αιχμαλωσία, αφού λίγο αργότερα το τμήμα με το οποίο βρισκόταν περικυκλώθηκε από τους ναζί και παραδόθηκε.
Το Spitfire του όμως παρέμεινε στην ακτή και ήταν ένα αξιοθέατο για τους Γερμανούς, μέχρι τη στιγμή που η παλίρροια και τα θαλάσσια ρεύματα το σκέπασαν ολοκληρωτικά μέσα σε ένα παχύ στρώμα άμμου, η οποία λειτούργησε σαν προστατευτικός μανδύας για το άθικτο αεροσκάφος.
Το 1980 το Spit ξαναήρθε στην επιφάνεια και δυστυχώς ασυνείδητοι κλέφτες άρχισαν να το απογυμνώνουν από οτιδήποτε θεωρούσαν ως ιδιαίτερης αξίας. Μερικά χρόνια αργότερα, Αμερικανός συλλέκτης το αγόρασε και το αποκατέστησε πλήρως, πραγματοποιώντας την πρώτη του πτήση, μετά την κατάρριψή του το 1940, το 2011.
Η δημοπρασία θα πραγματοποιηθεί από τον οίκο "Κρίστηζ" στις 19 Ιουλίου και μέχρι τότε, ελπίζω ότι θα έχω... χαρτζιλίκι να το πάρω να το βάλω στο σαλόνι μου :-)
Διαβάστε σχετικό ρεπορτάζ του "Ημερήσιου Τηλέγραφου" της Γηραιάς Αλβιόνος εδώ
Το εν λόγω Spitfire, με χειριστή το θρύλο Πίτερ Κέιζνοβ πετούσε πάνω από τη Δουνκέρκη της Γαλλίας στις 24 Μαϊου του 1940 και καταδίωκε ένα γερμανικό βομβαρδιστικό Dornier 17, ότανκαταρρίφθηκε από αυτό. Πριν αποπειραθεί να προσγειωθεί στην αμμώδη παραλία, ο Κέιζνοβ ενημέρωσε τους συναδέλφους τους ότι θα επιχειρήσει αναγκαστική προσγείωση και τους παρακάλεσε να ενημερώσουν τη μητέρα του, με αμίμητο βρεταννικό φλέγμα, ότι "θα είμαι σπίτι για το τσάι".
Πρλάγματι ο Κέιζνοβ προσγείωσε το αεροσκάφος στη Δουνκέρκη, βγήκε από αυτό και πήγε με τα πόδια μέχρι το Καλαί, όπου ενώθηκε με άλλους Βρετανούς, οι οποίοι βρίσκονταν σε διαδικασία αποχώρησης από τη Γαλλία, μετά τη συντριβή των Αγγλογάλλων από τους Γερμανούς στην πρώτη φάση του Β' παγκοσμίου Πολέμου. Τελικά, ο Κέιζνοβ δε γλύτωσε την αιχμαλωσία, αφού λίγο αργότερα το τμήμα με το οποίο βρισκόταν περικυκλώθηκε από τους ναζί και παραδόθηκε.
Το Spitfire του όμως παρέμεινε στην ακτή και ήταν ένα αξιοθέατο για τους Γερμανούς, μέχρι τη στιγμή που η παλίρροια και τα θαλάσσια ρεύματα το σκέπασαν ολοκληρωτικά μέσα σε ένα παχύ στρώμα άμμου, η οποία λειτούργησε σαν προστατευτικός μανδύας για το άθικτο αεροσκάφος.
Το 1980 το Spit ξαναήρθε στην επιφάνεια και δυστυχώς ασυνείδητοι κλέφτες άρχισαν να το απογυμνώνουν από οτιδήποτε θεωρούσαν ως ιδιαίτερης αξίας. Μερικά χρόνια αργότερα, Αμερικανός συλλέκτης το αγόρασε και το αποκατέστησε πλήρως, πραγματοποιώντας την πρώτη του πτήση, μετά την κατάρριψή του το 1940, το 2011.
Η δημοπρασία θα πραγματοποιηθεί από τον οίκο "Κρίστηζ" στις 19 Ιουλίου και μέχρι τότε, ελπίζω ότι θα έχω... χαρτζιλίκι να το πάρω να το βάλω στο σαλόνι μου :-)
Διαβάστε σχετικό ρεπορτάζ του "Ημερήσιου Τηλέγραφου" της Γηραιάς Αλβιόνος εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
WW2 Wrecks welcomes and encourages readers to comment and engage in respectful conversation about the content posted here.
We value thoughtful, polite and concise comments that reflect a variety of views.