Translate

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα submarine. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα submarine. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2016

"The Commander of the Abyss": Submariner Kostas Katsaros and the deep sea exploration projects


The German submarine U-133, cut into two pieces, lying at a depth of 78 meters near Aegina Island (Credit: Kostas Katsaros)



Submarine Commander Kostas Katsaros has spent hundreds of hours underwater with "Thetis", a Remora 2000 submersible and shares some of the unique images he has shot with pierrekosmidis.blogspot.com

Submarine Commander Kostas Katsaros

Thetis in Greek mythology is a sea nymph or a goddess of water, one of the 50 Nereids, daughters of the ancient sea god Nereus. 


Thetis in action
The sea goddess gave her name to a REMORA 2000 submersible, which was built in France in 1999-2000 for the Hellenic Centre for Marine Research (HCMR) 


The submarine carries two people, the pilot and a scientist, who sit in a... bubble and can reach a maximum dive depth of up to 610 meters below the surface of the sea. 

On 29 May 1945 “Mars”, outside Patra’s port, crashed into a mine. Due to the explosion and the fire that were caused by the load of the ship (it contained bottles with alcohol), the ship sank and five members of its crew died. (CREDIT: Kostas Katsaros)

The submarine's dives are conducted at HCMR's oceanographic vessel "AEGEO" (Aegean Sea), which features all necessary infrastructure for dive support.


Thetis, with a total weight of approx. 5 tons, is equipped with modern navigation technology, communication with the surface and seabed survey. 

On 29 May 1945 “Mars”, outside Patra’s port, crashed into a mine. Due to the explosion and the fire that were caused by the load of the ship (it contained bottles with alcohol), the ship sank and five members of its crew died. (CREDIT: Kostas Katsaros)
Two robotic arms, sensors, samplers, projectors and cameras compose the equipment which allow the submersible to perform a wide range of operations on the seabed. 

The German submarine U-133, lying at a depth of 78 meters near Aegina Island, Greece (Credit: Kostas Katsaros)











The maximum dive time can reach 7-8 hours, depending on the work and energy consumption. 



From 2000 Thetis has been used in dozens of research trips and with different research subjects: Underwater archeology, ancient and modern wrecks, underwater volcanoes (Santorini, Columbo, Nisyros, Milos and elsewhere), the seabed ecosystems (deep corals) and many more.


"I work with HCMR since 2003, my main  task is operating Thetis", says submarine Commander Kostas Katsaros and adds: "Diving with Thetis is always a unique experience and each dive has its own beauty". 


Kostas Katsaros is also a keen Scuba Diver, seen here at the propeller of EUROBULKER shipwreck


















Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

Τουρίστες πάνε στον Τιτανικό



Υποβρύχια «επίσκεψη» στον Τιτανικό, σε βάθος τεσσάρων περίπου χιλιομέτρων, προσφέρει εταιρεία αμερικανικών συμφερόντων, με αφορμή τα εκατό χρόνια από το πιο διάσημο ναυάγιο. Τον προσεχή Απρίλιο -στις 15 του μηνός- συμπληρώνεται ένας αιώνας από το μοιραίο εκείνο βράδι του 1912, όταν το πολυτελές υπερωκεάνιο που συνέδεε λιμάνια της Ευρώπης με τη Νέα Υόρκη, προσέκρουσε σε παγόβουνο στο παρθενικό του ταξίδι και συμπαρέσυρε στο βυθό περίπου 1500 επιβάτες, δημιουργώντας έτσι ένα μύθο που έμελλε να εμπνεύσει κινηματογραφικά έργα και δεκάδες συγγραφείς μέχρι σήμερα, διατηρώντας αμείωτο το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης.

Αν και ένα εισιτήριο για μια από τις δύο -συν τον χειριστή του βαθυσκάφους- θέσεις επιβατών κοστίζει περίπου 50 χιλιάδες ευρώ, για μια κατάδυση συνολικής διάρκειας περίπου 10 ωρών, ήδη ογδόντα άνθρωποι έσπευσαν να αποκτήσουν σειρά προτεραιότητας, τόσο από τις ΗΠΑ, όσο και από την Ιαπωνία και χώρες της Ευρώπης. Οι τυχεροί επιβάτες θα είναι σε θέση να δουν ό,τι απομένει από το πλοίο μέσα από φινιστρίνια διαμέτρου μερικών μόλις εκατοστών, ώστε να αντέχουν την πίεση τεσσάρων χιλιομέτρων θάλασσας πάνω από τα κεφάλια τους. Η κάθοδος προς το ναυάγιο διαρκεί περίπου δυόμισι ώρες, η αιώρηση πάνω από αυτό διαρκεί λίγο περισσότερο από 45 λεπτά και η ανάδυση στην επιφάνεια είναι ένα ταξίδι περίπου 7 ωρών. Το μόνο μειονέκτημα του βαθυσκάφους είναι ότι δε διαθέτει… τουαλέτα και επομένως οι επιβάτες θα πρέπει να είναι εξοπλισμένοι με… ιώβεια υπομονή.

Το εμπόριο της μνήμης του Τιτανικού, με έσοδα πολλών εκατομμυρίων ευρώ ετησίως, αναμένεται να κορυφωθεί τους πρώτους μήνες του 2012, με δεκάδες κρουαζιερόπλοια να προσφέρουν ταξίδια στο δρομολόγιο του Τιτανικού, με στάση στο ακριβές στίγμα της βύθισής του. Νέα βιβλία ετοιμάζονται να εκδοθούν, με στοιχεία που προέκυψαν το τελευταίο διάστημα από τη μελέτη αντικειμένων που ανασύρθηκαν από το βυθό, ενώ η έκθεση με θέμα το διάσημο ναυάγιο θα ξεκινήσει μια ακόμα παγκόσμια περιοδεία.

Η εταιρεία Deep Ocean Expeditions, η οποία προσφέρει τη δυνατότητα επίσκεψης με βαθυσκάφος ικανό να αντέχει τις τεράστιες πιέσεις σε τέτοια βάθη σκοπεύει να διακόψει τις τουριστικές αποστολές το καλοκαίρι του 2012, αν και αφήνει ένα… παράθυρο ανοιχτό, με τη χρήση ενός ρωσικού βαθυσκάφους.

Επιστήμονες αλλά και φίλοι του ναυαγίου πάντως αντιτίθενται σφόδρα στη νέα εμπορευματοποίηση του ναυαγίου, επειδή η ανθρώπινη παρουσία αφήνει τα ίχνη της στην περιοχή, αλλά και διότι πολλές φθορές έχουν προκληθεί από την πρόσκρουση μη επανδρωμένων βαθυσκαφών στο κουφάρι του Τιτανικού.

Στο κόστος της υποβρύχιας επίσκεψης περιλαμβάνεται επίσης μια κρουαζιέρα διάρκειας δύο εβδομάδων, με παρουσιάσεις ειδικών για το θρυλικό πλοίο και δείπνο με το μενού της τελευταίας βραδιάς, σύμφωνα με την ιστοσελίδα της εταιρείας. 

Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

U133 last voyage. Η τελευταία αποστολή του U133. Ατύχημα ή σαμποτάζ;


Φωτογραφικά ντοκουμέντα από το βυθό της Αίγινας, αποκαλύπτουν την τραγική μοίρα του «χαμένου» υποβρυχίου


Η τελευταία αποστολή

Ακόμα και σήμερα, όταν έχει μπουνάτσα και η θάλασσα είναι αρυτίδωτη, η επιφάνειά της βόρεια της Αίγινας ιριδίζει, δείγμα του ότι υπάρχει πετρέλαιο. Από πού όμως προέρχεται; Τι είναι αυτό που κρύβεται στον Σαρωνικό, σε βάθος 78 μέτρων; Η διαλεύκανση του μυστηρίου μας οδηγεί στα μαύρα χρόνια της γερμανικής κατοχής, το 1942. Τότε, 69 χρόνια πριν, η Σαλαμίνα ήταν ο ναύσταθμος, στον οποίο ναυλοχούσαν πολεμικά σκάφη επιφανείας, αλλά και υποβρύχια των Γερμανών.

Ένα από αυτά, το U 133, ξεκίνησε στις 14 Μαρτίου του 1942 για μια απόρρητη αποστολή, η οποία έμελλε να είναι και η τελευταία του. Λίγη μόλις ώρα μετά τον απόπλου του από τη γερμανική βάση, μια φοβερή έκρηξη φώτισε τον ουρανό. Το υποβρύχιο εξαφανίστηκε κάτω από τα κύματα, κομματιασμένο από τη σφοδρότητα της έκρηξης, χωρίς κανένας από τα 45 μέλη του πληρώματος να προλάβει να σωθεί.

Φορτωμένο με 14 τορπίλες και 170 περίπου τόνους πετρέλαιο, το U133 ήταν έτοιμο να σπείρει τον όλεθρο και την καταστροφή στις συμμαχικές νηοπομπές που πάσχιζαν να κρατήσουν όρθιο το μέτωπο της Βόρειας Αφρικής και την αποκλεισμένη Μάλτα. Η μοίρα όμως τα έφερε αλλιώς και τελικά το υποβρύχιο έγινε ο υγρός τάφος του πληρώματός του, ένα μυστήριο που έμεινε ξεχασμένο, ένα αίνιγμα με αναπάντητα για δεκαετίες ερωτήματα και η αφορμή για πολλά σενάρια, πολλά από τα οποία θυμίζουν ταινίες επιστημονικής φαντασίας.

Αρκετές δεκαετίες αργότερα, ένας από τους αυτοδύτες που καταδύθηκαν στο ναυάγιο, μοιράζεται τις εμπειρίες του και αφηγείται τις εντυπώσεις από το θέαμα που αντίκρισε στα 78 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Ο Κώστας Θωκταρίδης, με εκατοντάδες δύσκολες καταδύσεις στο ενεργητικό του, φωτίζει τις άγνωστες πτυχές της αύτανδρης βύθισης του μοιραίου υποβρυχίου. «Αντικρίζοντας κανείς το U 133 νιώθει δέος βλέποντας ένα υποβρύχιο κομμένο κυριολεκτικά στα δύο, στο σημείο που κάποτε βρίσκονταν τα διαμερίσματα των ναυτών. Ο μειωμένος φυσικός φωτισμός σε αυτό το βάθος σε συνδυασμό με τα δίχτυα και  τα παραγάδια  που καλύπτουν τον υγρό τάφο του U 133, συμβάλλει στη δημιουργία ενός σκηνικού–θρίλερ. Ο εξερευνητής του ναυαγίου δεν ξέρει τι θα συναντήσει κολυμπώντας ανάμεσα στα συντρίμμια του υποβρυχίου»

Ατύχημα ή σαμποτάζ;
Αντικρουόμενα και αντιφατικά τα αίτια της βύθισης, σύμφωνα με ποικίλες ιστορικές πηγές. Οι διαβαθμισμένες αναφορές της εποχής αναφέρουν ως αίτιο κάποιο λάθος ναυσιπλοΐας και την πρόσκρουση σε νάρκη, ενώ πηγές σε πολωνικά αρχεία αναφέρουν τη δράση του μεγαλωμένου στην Ελλάδα Γέρζι Ιβάνοφ, αθλητή του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, προς τιμήν του οποίου δόθηκε το όνομα στο κλειστό γυμναστήριο «Ιβανώφειο», κατάσκοπου που δραστηριοποιήθηκε στην κατεχόμενη Ελλάδα και είχε συμμετάσχει σε πολλές επιχειρήσεις δολιοφθοράς κατά των Γερμανών. Η ιστορική έρευνα πεδίου καταδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας πλέον ότι το U 133 έπεσε θύμα νάρκης, καθώς εισήλθε σε επισημασμένο ναρκοπέδιο. Τι ήταν όμως αυτό που το έκανε να λοξοδρομήσει από τον ασφαλή δίαυλο και το οδήγησε πάνω στη νάρκη; Ήταν ένα απλό και συγχρόνως μοιραίο σφάλμα του πλοηγού, ή κάτι άλλο;

Στο βυθό από ελληνική νάρκη
«Ο πυργίσκος του υποβρυχίου ξεπροβάλει επιβλητικός «ντυμένος» στις  γκριζοπράσινες αποχρώσεις του βυθού», λέει ο κ. Θωκταρίδης. «Διακρίνονται το πυροβόλο του, τα περισκόπιά του που είναι κατεβασμένα και η ανθρωποθυρίδα που είναι ανοικτή. Ευρήματα που επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι το υποβρύχιο βρισκόταν στην επιφάνεια όταν έπεσε σε νάρκη. Μέσα στην ανθρωποθυρίδα του πυργίσκου ξεχωρίζει η σκάλα που οδηγεί στη γέφυρα του υποβρυχίου. Όλες οι άλλες ανθρωποθυρίδες είναι κλειστές όπως και οι τορπιλοσωλήνες».
Ο έμπειρος αυτοδύτης δίνει μια άλλη διάσταση στο ναυάγιο, καθώς φαίνεται ότι η καταβύθιση του γερμανικού υποβρυχίου πρέπει να πιστωθεί στις επιτυχίες του ελληνικού πολεμικού ναυτικού: «Καθώς περιπλανιόμαστε στα υποθαλάσσια μονοπάτια της ιστορίας κάτι κεντρίζει το ενδιαφέρον μας, σε μικρή απόσταση από το ναυάγιο. Πλησιάζουμε κοντά και διαπιστώνουμε ότι πρόκειται για το αγκυροβόλιο 
της νάρκης που βύθισε το υποβρύχιο. Οι Γερμανοί πίστευαν ότι το U 133 διείσδυσε κατά λάθος στο γερμανικό ναρκοπέδιο και κατά συνέπεια βυθίστηκε από γερμανική νάρκη. Το συγκεκριμένο αγκυροβόλιο όμως παραπέμπει στη «νάρκη Μωραΐτη», μία νάρκη ελληνικής σύλληψης και κατασκευής ιδιαίτερα ισχυρή και αποτελεσματική αλλά άγνωστη μέχρι σήμερα στους περισσότερους από εμάς. Η ιστορική έρευνα επιβεβαιώνει τις υποψίες μας. Σύμφωνα με την απόρρητη διαταγή Κ 27/4332 του Γ.Ε.Ν. στις 23 Αυγούστου του 1940, κοινοποιήθηκε σχέδιο πόντισης ναρκοπεδίου στην περιοχή που βρίσκεται σήμερα το ναυάγιο. Την ημέρα της κήρυξης του πολέμου δόθηκε από το Γ.Ε.Ν. το εκτελεστικό σήμα της παραπάνω διαταγής για την πόντιση του ελληνικού ναρκοπεδίου. Τη νύχτα της 29ης προς την 30η Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε η πόντιση του ναρκοπεδίου με νάρκες Vickers και Μωραΐτη. Σύμφωνα δε, με τα αρχεία της Διοίκησης Ναρκαλιείας του Πολεμικού μας Ναυτικού οι Γερμανοί δεν κατήργησαν το ελληνικό ναρκοπέδιο. Το διατήρησαν και τοποθέτησαν παράλληλα προς αυτό δικά τους ναρκοπέδια, πριν και μετά το ελληνικό. Άρα το ελληνικό ναρκοπέδιο υπήρχε την ημέρα της βύθισης του U 133 και σύμφωνα με τις συντεταγμένες του ναυαγίου το γερμανικό υποβρύχιο βρίσκεται εντός των ορίων του».
 

Η κατάδυση στο ναυάγιο
Στα ανοιχτά του ακρωτηρίου «Τούρλος» της Αίγινας, ένα πολυσύχναστο σήμερα πέρασμα, οι καταδύσεις είναι ιδιαίτερα απαιτητικές και κοπιώδεις, όχι μόνο λόγω του βάθους των 78 μέτρων στο οποίο βρίσκεται το ναυάγιο, αλλά και επειδή η ορατότητα είναι περιορισμένη και τα θαλάσσια ρεύματα είναι ισχυρά. Ο κ. Θωκταρίδης αφηγείται την απόκοσμη εμπειρία της «επίσκεψης» στον υγρό τάφο του U 133: «Οι θαλάσσιοι μικροοργανισμοί έχουν σχηματίσει ένα παχύ σκουρόχρωμο στρώμα πάνω στο σκαρί του ναυαγίου.  Ο χρόνος έχει αφήσει τα σημάδια του και η ξύλινη επένδυση του καταστρώματος δεν υπάρχει πλέον. Στο σημείο αυτό φαίνονται οι σωληνώσεις του υποβρυχίου. Στο λασπώδη βυθό γύρω από τα συντρίμμια κείτονται δύο τορπίλες και η άγκυρα που  έχει αποκολληθεί από την καδένα, ένα συμβολικό εύρημα αφού το  U 133 έχει ρίξει πλέον άγκυρα για πάντα στην υγρή αγκαλιά του Σαρωνικού».


Η μαρτυρία:«Το U133 είναι κομμένο στα δύο!»
«Είναι το ναυάγιο του  U 133 και είναι κομμένο στα δύο!», αναφέρει ο κ. Θωκταρίδης. «Το ένα κομμάτι σχηματίζει με το άλλο ορθή γωνία γι’ αυτό και το ηχοβολιστικό έδειχνε δύο στόχους. Η πλώρη που έχει αποκοπεί από το υπόλοιπο σκαρί του,  ακουμπά στο βυθό με την αριστερή πλευρά και σχηματίζει γωνία 90ο με την  πρύμνη. Από τη δεξιά πλευρά της πλώρης λείπει η άγκυρα. Το υπόλοιπο ναυάγιο έχει αριστερή κλίση περίπου 30ο», συμπληρώνει και επισημαίνει ότι «το κυρίως τμήμα του υποβρυχίου έχει αριστερή κλίση. Στον κλειστό κόλπο του Σαρωνικού  η ορατότητα υποβρυχίως είναι πολύ περιορισμένη ενώ τα ισχυρά υποθαλάσσια ρεύματα αυξάνουν το βαθμό δυσκολίας».


Χαρακτηριστικά του U 133
Τύπος VII C
Έτος καθέλκυσης 1941
Μήκος 67 μέτρα
Πλήρωμα 45 άνδρες
Οπλισμός 14 τορπίλες