Αυτοδύτες προστατεύουν θαλάσσιο πάρκο

Με τον καταδυτικό τουρισμό να αποτελεί σημαντική πηγή εισοδήματος για τη Μαλαισία, η αρμόδια αρχή θαλάσσιων πάρκων αποφάσισε να αξιοποιήσει 100 αυτοδύτες για την καλύτερη αστυνόμευση των θαλάσσιων πάρκων της.

Λόγω του ότι έχει παρατηρηθεί η παρουσία αυτοδυτών που έχουν επιδοθεί σε παράνομες δραστηριότητες, οι υπεύθυνοι αποφάσισαν να πολεμήσουν τη.... φωτιά με φωτιά και να αντιμετωπίσουν τους ασυνείδητους με τα ίδια όπλα, κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. "Έχουμε ζητήσει τη συνεργασία των συλλόγων ερασιτεχνών αυτοδυτών, έτσι ώστε να διασφαλίσουμε ότι η προστασία των θαλάσσιων πάρκων να είναι ακόμα αποτελεσματικότερη", εξήγησε ο Δρ. Σουκάρνο Ουαγκαϊμάν, επικεφαλής της διεύθυνσης θαλάσσιων πάρκων.

Ταυτοποίησαν το βομβαρδιστικό από ένα... δαχτυλίδι

Την νύχτα πριν ξεκινήσει η απόβαση στη Νορμανδία στις 6 Ιουνίου του 1944 ένα βρετανικό βομβαρδιστικό Λάνκαστερ καταρρίφθηκε από ένα γερμανικό Φόκε Βουλφ 190. Για 68 χρόνια, το σημείο της συντριβής του αεροπλάνου παρέμενε άγνωστο, μέχρι τη στιγμή που κάτοικοι της περιοχής υπέδειξαν το χωράφι που βρισκόταν, μαζί με τα οκτώ μέλη του πληρώματος.

Στην ταυτοποίηση του βομβαρδιστικού βοήθησε ένα χρυσό δαχτυλίδι που ανέγραφε στο εσωτερικό του "Με αγάπη, Βέρα". Αυτό το στοιχείο βοήθησε τον ιστορικό Τόνυ Γκραίηβς να βρει τον ιδιοκτήτη του και να ενοπίσει την ιστορία πίσω από τα συντρίμμια. 

Ανάμεσα στα συντρίμμια ξεχωρίζουν προσωπικά αντικείμενα των 8 ανδρών του πληρώματος, κομμάτια από τη μηχανή και την άτρακτο του βομβαρδιστικού, ένα αλεξίπτωτο, δείγμα του ότι ο ιδιοκτήτης του δεν πρόλαβε να πηδήξει πριν τη συντριβή αλλά και μια μοναχική γερμανική σφαίρα.

Διαβάστε εδώ:

Μισό εκατομμύριο δολάρια για τα όπλα των Μπόννυ και Κλάιντ

Έμειναν στην αιωνιότητα χάρη στο ομώνυμο έργο με πρωταγωνιστές τη Φαίη Νταναουαίη και τον Ουώρρεν Μπήττη. Πρόκειται για το δίδυμο των ληστών της δεκαετίας του 1930 Μπόνι και Κλάιντ, οι οποίοι είχαν επιδοθεί σε μπαράζ ληστειών και προκάλεσαν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, καθώς η ιστορία τους συνδύαζε έρωτα, δράση και ληστείες.

Πριν από λίγη ώρα, δύο από τα όπλα που είχαν στην κατοχή τους, όταν στην ουσία εκτελέστηκαν από τις αρχές σε ενέδρα, χωρίς να προλάβουν να πυροβολήσουν, μπήκαν σε δημοπρασία προκαλώντας φρενίτιδα πλειοδοσιών, μέχρι τα 500 περίπου χιλιάδες δολάρια που έδωσε ο νέος τους κάτοχος.

Δείτε το βίντεο εδώ:

Οι άγνωστοι στρατιώτες του Ανατολικού Μετώπου

Το ανατολικό μέτωπο, πεδίο σφοδρών μαχών μεταξύ σοβιετικών και ναζί κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είναι σπαρμένο με τα λείψανα εκατομμυρίων στρατιωτών που έχασαν τη ζωή τους.

Πολλοί αναζητούν τα ίχνη τους στα πεδία των μαχών και ανασκάπτουν παλιά χαρακώματα και τάφους για να βρουν αντικείμενα τα οποία στη συνέχεια μοσχοπουλούν σε συλλέκτες.

Ο "σύνδεσμος αποκομιδής πεσόντων στο ανατολικό μέτωπο" ακολουθεί έναν άλλο δρόμο, εκείνο του εντοπισμού των νεκρών, της ταυτοποίησής τους και της αξιοπρεπούς ταφής τους. Πριν από λίγες ημέρες εντόπισαν τα λείψανα περισσότερων από 200 Γερμανούς κοντά στα πολωνογερμανικά σύνορα, σε ένα ξεχασμένο πεδίο μάχης του Φεβρουαρίου/Μαρτίου του 1945.

Εκτός από όπλα, κράνη και άλλο πολεμικό υλικό, οι εθελοντές ανέσυραν προσωπικά αντικείμενα, όπως γυαλιά, πίπες και άλλα. "Δεν αναζητούμε Γερμανούς, Ρώσους, ή Αμερικανούς. Αναζητούμε ανθρώπους, γιούς και πατέρες", σημειώνουν οι εθελοντές στην ιστοσελίδα τους. 

Δείτε εδώ βίντεο: 

Ευρήματα από το "χαμένο πεδίο μάχης"

Η Νέα Γουινέα υπήρξε πεδίο σκληρών μαχών ανάμεσα σε Αυστραλούς και Ιάπωνες κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και σήμερα, 70 χρόνια αργότερα, μέσα στη ζούγκλα βρίσκονται τα λείψανα στρατιωτών και από τις δύο πλευρές. 

Ο πρώην στρατιωτικός Μπράιαν Φρίμαν διοργανώνει αποστολές στο διάσημο μονοπάτι ανεφοδιασμού Κοκόντα και αξιοποιώντας πληροφορίες από ντόπιους εντόπισε σκελετούς στρατιωτών είτε σε προχειροσκαμμένους τάφους, είτε στο σημείο που έπεσαν.

Στόχος του Φρίμαν είναι να εξακριβώσει την ταυτότητα όσων περισσότερων αγνοούμενων εδώ και 70 χρόνια μπορεί, αν και ο πρώτος σκελετός που βρήκε, με αυστραλιανά άρβυλα, ανήκε τελικά σε Ιάπωνα, ο οποίος προφανώς τα είχε αφαιρέσει από αντίπαλό του. 

Διαβάστε εδώ:

Συνεχίζονται οι έρευνες για τον χαμένο πιλότο του 1942

Η ανακάλυψη ενός Ρ40 Κίττιχωκ στην έρημο της Σαχάρας πριν από λίγους μήνες (δείτε εδώ) είχε προκαλέσει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης παγκοσμίως, όχι μόνο γιατί ήταν σχεδόν άθικτο παρά τα 70 χρόνια παραμονής στην έρημο, αλλά και επειδή ο πιλότος είχε γλυτώσει από την αναγκαστική προσγείωση, τα ίχνη του όμως χάθηκαν στην έρημο.

Φωτογραφίες του 24χρονου πιλότου της RAF Ντέννις Κόππινγκ δόθηκαν στη δημοσιότητα, καθώς σε σχετικά κοντινή απόσταση από το αεροσκάφος είχαν εντοπιστεί οστά που πιθανολογούνταν ότι ανήκαν στον άτυχο πιλότο.

Οι ειδικοί όμως που εξέτασαν τα λείψανα διαπίστωσαν ότι χρονολογούνταν πολύ πιο παλιά από το 1942 και έτσι σύντομα οι έρευνες -μετά από απαίτηση και των συγγενών του- θα ξεκινήσουν και πάλι.

Διαβάστε εδώ: 

H ηλεκτροκίνητη "Νέμεσις" έπιασε τα 239 χλμ. ανά ώρα

Η «Νέμεσις» το ηλεκτροκίνητο τετράτροχο ανατρέπει όλα όσα θεωρούσαμε μέχρι σήμερα δεδομένα στο χώρο της αυτοκίνησης, καθώς πέτυχε χθες ρεκόρ υψηλότερης ταχύτητας, με 239 χιλιόμετρα την ώρα. 

Το αυτοκίνητο κινείται με μπαταρίες και ο Ντέιλ Βινς, επικεφαλής της εταιρείας Ecotricity, η οποία μετασκεύασε μια συμβατική Lotus Exige. Με αυτονομία περί τα 300 χιλιόμετρα μεταξύ… φορτίσεων της μπαταρίας του, η «Νέμεσις» δείχνει το δρόμο για το μέλλον της αυτοκινητοβιομηχανίας. 

«Μέχρι σήμερα, τα ηλεκτροκίνητα θεωρούνταν βαρετά, αργά και σχεδιαστικά συντηρητικά», σχολίασε ο Βινς, μετά την επίτευξη του ρεκόρ ταχύτητας και συμπλήρωσε: « Τώρα πλέον ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει ότι όχι μόνο μπορούμε να πετύχουμε εφάμιλλες επιδόσεις με τα συμβατικά αυτοκίνητα, αλλά επίσης να έχουμε αυξημένη αυτονομία και άνεση στο ταξίδι». 

Αν και οι τεχνικές λεπτομέρειες δεν έχουν ακόμα διαρρεύσει, μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες παρακολουθούν με ενδιαφέρον την εξέλιξη της «Νέμεσης»

Απολαύστε το βυθό από την οθόνη του υπολογιστή σας

Τη μοναδική ομορφιά του υποβρύχιου κόσμου, από την άνεση του… καναπέ σας και την οθόνη του ηλεκτρονικού υπολογιστή, μπορείτε πλέον να απολαμβάνετε χάρη στις πανοραμικές φωτογραφίες από κοραλλιογενείς υφάλους που πρόσθεσε η Google στη γνωστή της υπηρεσία Street View, η οποία μέχρι στιγμής απεικόνιζε τον κόσμο πάνω από τα… κύματα. Ο Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος της Αυστραλίας, οι υποθαλάσσιοι θησαυροί της Χαβάης και των Φιλιππίνων είναι οι πιο πρόσφατες προσθήκες στη διαδικτυακή βιβλιοθήκη της εταιρείας.

Το φωτογραφικό υλικό συλλέχθηκε για τις ανάγκες της καταγραφής των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στα θαλάσσια οικοσυστήματα, καθώς οι ύφαλοι αποτελούν πραγματικές κοιτίδες βιοποικιλότητας.

Αν και στο παρελθόν η Google είχε αναρτήσει εικόνες από τους βυθούς των Ωκεανών, βασισμένες σε στοιχεία από ηλεκτρονικές καταγραφές τους, είναι η πρώτη φορά που πραγματικές φωτογραφίες «ανεβάινουν» στην υπηρεσία αυτή. «Προσφέρουμε σε όλους τη δυνατότητα να εξερευνήσουν όσα κρύβονται κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας», σημείωσε η Τζένιφερ Φολκς, επικεφαλής του προγράμματος Ωκεανών της εταιρείας.

Πως γίνεται η φωτογράφηση

Αυτοδύτες εξοπλισμένοι με υποβρύχια… σκούτερ, πάνω στα οποία είχαν τοποθετηθεί τρεις κάμερες υπερυψηλής ανάλυσης με ευρυγώνιους φακούς, έκαναν το γύρο των υφάλων και κατέγραφαν κάθε λεπτομέρειά τους. Στη συνέχεια, ειδικοί ετοίμαζαν ένα φωτομωσαϊκό που επιτρέπει τη δημιουργία μιας εικόνας 360 μοιρών. «Όχι μόνο εξειδικευμένοι επιστήμονες, αλλά και ο καθένας, μπορούν να εκτιμήσουν την ομορφιά των βυθών, τις μορφές ζωής που έχουν το σπίτι τους εκεί, αλλά και τις ανθρωπογενείς επιπτώσεις στις θάλασσές μας, καθώς δυστυχώς αποδεικνύεται ότι η μεγαλύτερη απειλή για τη Φύση είναι ο ίδιος ο άνθρωπος», σημείωσε ο Χιού Πάτναμ που συμμετείχε ως αυτοδύτης-καμεραμάν στο εγχείρημα.

ΒΟΧ Οι… χαρτοπόλεμοι

Η κίνηση πάντως της  Google να ενεργοποιήσει την υπηρεσία αυτή δεν είναι τυχαία. Η κίνηση της Apple να χρησιμοποιήσει στα νέα iPhone δική της χαρτογραφική υπηρεσία και η αντίστοιχη της Nokia να ενεργοποιήσει τη συνεργασία της με την Amazon, εντείνουν τον ανταγωνισμό ανάμεσα στις εταιρείες που διεκδικούν πίτα από μια αγορά αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως, όπως αντικατοπτρίζεται τόσο στη χρηματιστηριακή τους αξία, όσο και στη δημοφιλία των εφαρμογών τους.

ΒΟΧ Ανακάλυψαν 1,5 εκατομμύρια νέα είδη!

Ένα ερευνητικό ταξίδι διάρκειας τριών ετών σε όλες τις θάλασσες της Γης αποκάλυψε περίπου 1,5 εκατομμύρια άγνωστα είδη ζωής, καταδεικνύοντας με τον πλέον εμφατικό τρόπο το πόσο λίγα πράγματα γνωρίζουμε για τους Ωκεανούς που καλύπτουν το 72% της συνολικής επιφάνειας του πλανήτη μας. Η αποστολή «Τάρα» διήνυσε σχεδόν 120.000 χιλιόμετρα στη θάλασσα και συνέλλεξε περισσότερα από 30.000 δείγματα νερού, η μελέτη των οποίων αποκάλυψε το θαυμαστό μικροσκοπικό κόσμο που κρύβει στην αγκαλιά της. Οι μικροοργανισμοί βρέθηκαν από την επιφάνεια μέχρι και 2.000 μέτρα κάτω από αυτήν, ενώ δυσάρεστη έκπληξη ήταν η διαπίστωση ότι η συγκέντρωση πλαστικών και άλλων ανθρώπινων απορριμμάτων ξεπερνούσε σε περιπτώσεις ακόμα και τα 50.000 κομμάτια ανά τετραγωνικό μίλι. 

Το άγαλμα από μετεωρίτη, οι ναζί και ο... Ιντιάνα Τζόουνς

Ιστορία βγαλμένη από σενάριο του Ιντιάνα Τζόουνς θυμίζει η υπόθεση της δημοπρασίας ενός αγαλματιδίου του Βούδα που εντόπισαν ναζί το 1936 στο Θιβέτ.

Ο επικεφαλής των SS Χάινριχ Χίμμλερ, είχε χρηματοδοτήσει αποστολή στο Θιβέτ το 1936, προκειμένου να βρεθούν αποδείξεις για την καταγωγή της Άρειας φυλής από τη "στέγη του κόσμου". Ο διοπτροφόρος Γερμανός εγκληματίας είχε επηρεαστεί από αποκρυφιστικές θεωρίες και ήταν θιασώτης κάθε θεωρίας που απέπνεε σχέσεις με το μεταφυσικό. Το αγαλματίδιο, ύψους 26 περίπου εκατοστών, που χρονολογείται από το 1000 περίπου μ.Χ. είχε σκαλιστεί σε μετεωρίτη, γεγονός που το καθιστούσε μοναδικό. Η παρουσία της σβάστικας στο στήθος του, ένα πανάρχαιο σύμβολο που καπηλεύτηκαν οι ναζί, έδινε ακόμα μεγαλύτερη αξία  στο άγαλμα για τους Γερμανούς φασίστες. 

Άγνωστο πως, καθώς τα ίχνη του είχαν χαθεί για περισσότερα από 70 χρόνια, το αγαλματίδιο κατέληξε σε ιδιωτική συλλογή και πλέον διατίθεται σε δημοπρασία, με την αρχική τιμή να αγγίζει τα 20.000 δολάρια.

Διαβάστε εδώ: 

Επέστρεψε στη Γη το... διαστημοπλάνο-κατάσκοπος

Χωρίς τυμπανοκρουσίες και μετά από δεκαπεντάμηνη πτήση σε τροχιά γύρω από τη Γη, το απόρρητο μη επανδρωμένο κατασκοπευτικό διαστημοπλάνο Χ-37Β προσγειώθηκε σε αεροπορική βάση των ΗΠΑ. 

Το «μίνι διαστημικό λεωφορείο», λόγω της εξωτερικής ομοιότητας με τα… μεγαλύτερα αδέρφια του, είχε εκτοξευθεί το Μάρτιο του 2011 και σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις της πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ, πραγματοποίησε μια σειρά πειραμάτων και ελιγμών, προκειμένου να εξεταστούν τα συστήματά του. 

«Μετά την απόσυρση των διαστημικών λεωφορείων, το Χ-37Β μας επιτρέπει τη δοκιμή των νέων συστημάτων που αναπτύσσουμε», σχολίασε ο αντισυνταγματάρχης Τομ Μακιντάιρ, επικεφαλής του άκρως απόρρητου στρατιωτικού προγράμματος. «Η δυνατότητά του να επιστρέφει στη Γη και να επαναχρησιμοποιείται, με ηλεκτρονική καθοδήγηση ανοίγει νέους δρόμους στην έρευνα», συμπλήρωσε ο ίδιος.

Η φημολογία γύρω από την πραγματική αποστολή του όμως οργιάζει. Άλλοι θεωρούν ότι το διαστημοπλάνο κατασκόπευε τα διαστημικά και τα πυρηνικά προγράμματα σε χώρες όπως η Κίνα, το Ιράν και η Βόρειος Κορέα, ενώ ο καθηγητής αστροφυσικής του Χάρβαρντ Τζόναθαν Μακντάουελ θεωρεί πιθανό ότι το Χ-37Β δοκίμασε ένα νέο σύστημα αποτύπωσης της επιφάνειας της Γης, το οποίο θα χρησιμοποιηθεί σε στρατιωτικές εφαρμογές.

Μέχρι στιγμής οι ΗΠΑ διαθέτουν δύο διαστημοπλάνα, το πρώτο εκ των οποίων προσγειώθηκε το 2010, έχοντας διανύσει 150 περίπου εκατομμύρια χιλιόμετρα σε τροχιά, κατά την επτάμηνη παραμονή του στο Διάστημα. 

Οχτάχρονος βρήκε κομμάτι αεροπλάνου του Β' Παγκοσμίου

Το λιμάνι του Ντάρουιν στη Βόρεια Αυστραλία είχε βομβαρδιστεί επανειλημμένα από τους Ιάπωνες το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, με αποτέλεσμα να προκληθεί μαζική υστερία περί απόβασης των δυνάμεων του Ανατέλλοντος Ήλιου, η οποία όμως δεν υλοποιήθηκε ποτέ. 

Ο οκτάχρονος Φίλιξ Χανκόζι εντόπισε στην πίσω αυλή του σπιτιού του ένα σκουριασμένο κομμάτι μετάλλου, το οποίο τράβηξε την προσοχή του. Ειδικοί που το εξέτασαν, διαπίστωσαν με έκπληξη ότι ήταν μέρος του χειριστηρίου προσγείωσης ενός Ρ40 Κίττιχοκ, καταδιωκτικού που χρησιμοποιούσαν οι Αυστραλοί για την αεράμυνα της πόλης. 

Άγνωστο παραμένει πως κατέληξε στον κήπο της οικογένειας του μικρού Αυστραλού, ο ίδιος όμως χαρακτηρίζει την ανακάλυψή του ως "πολύ κούλ". 

Διαβάστε εδώ:

Πολεμική αποζημίωση γιοκ για τις "σκλάβες του έρωτα"

Η ιαπωνική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι δε θα δώσει αποζημιώσεις σε δεκάδες χιλιάδες νοτιοκορεάτισσες που είχαν χρησιμοποιηθεί δια της βίας από το στρατό κατοχής των Ιαπώνων  (1910-1945) ως "σκλάβες του έρωτα", ή "στρατιωτικές ανακουφίστρες", όπως αποκαλούνταν από τους Ιάπωνες, προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων στην Κορέα.

Οι τεταμένες σχέσεις Ιαπωνίας-Βόρειας και Νότιας Κορέας και Κίνας, με την κρίση των "Ιμίων", όπως παρομοιάζεται η σύγκρουση για μια συστάδα νησιών που η Κίνα και η Ιαπωνία θεωρούν "δικά τους", είχε ως παράπλευρη απώλεια την υπόθεση των γυναικών που υπέκυψαν δια της βίας στις ορέξεις των Ιαπώνων.

Παρά το ότι κατά το παρελθόν είχε ζητηθεί μια "συγγνώμη" από τους Ιάπωνες, η οποία συνοδεύτηκε από μια πενιχρή αποζημίωση-φιλοδώρημα από ιδιωτικά κονδύλια και όχι από το επίσημο κράτος, η υπόθεση βασανίζει ακόμα χιλιάδες επιζήσασες, αλλά και τις οικογένειές τους. 

Διαβάστε εδώ:

Πέθανε και... επίσημα ο "χασάπης του Μαουτχάουζεν"

Η γερμανική δικαιοσύνη ανακοίνωσε επίσημα σήμερα ότι ο "Δρ. Θάνατος", ο αυστριακής καταγωγής γιατρός Άριμπερτ Χάιμ, πέθανε το 1992 στο Κάιρο της Αιγύπτου, όπου έζησε ανενόχλητος και χωρίς να βρεθεί ποτέ στο εδώλιο του κατηγορουμένου για δύο τουλάχιστον δεκαετίες και θέτει πλέον στο αρχείο τη δίωξη εναντίον του. 

Ο Φαρίντ Χουσεϊν, όπως ήταν το όνομά του στα αραβικά όπως και πολλοί ακόμα ναζί εγκληματίες βρήκαν πρόθυμους πάτρωνες στη Μέση Ανατολή και τη Λατινική Αμερική, εκτός βέβαια από εκείνους που "υιοθέτησαν" πρόθυμα οι ΗΠΑ και η Ρωσία, κυρίως για τις γνώσεις τους σε ζητήματα υψηλής τεχνολογίας και κατασκοπείας.

Ο Χάιμ ήταν "γιατρός" στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Μαουτχάουζεν, του Σαχζενχάουζεν και του Μπούχενβαλντ και έμεινε γνωστός για τα φρικιαστικά "πειράματα" σε ανθρώπους.

Η ειρωνία της τύχης είναι ότι το έναυσμα για την απόδειξη της ταυτότητάς του υπήρξε η κίνηση των παιδιών του να διεκδικήσουν κληρονομιά ύψους ενός περίπου εκατομμυρίου δολαρίων που είχε αφήσει ο πατέρας τους.

Διαβάστε εδώ

Μυστικές ηχογραφήσεις αποκαλύπτουν τις θηριωδίες των Γερμανών

Γερμανός στρατιώτης ποζάρει δίπλα σε εκτελεσμένους αμάχους  στην Γιουγκοσλαβία

Ο διαδεδομένος μύθος των αναθεωρητών της Ιστορίας είναι ότι για τα εγκλήματα των Γερμανών κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ευθύνονται μόνο οι φανατικοί ναζί και τα SS, ενώ η Βέρμαχτ, η Λουφτβάφφε και το ναυτικό ήταν περίπου... ιππότες που δεν είχαν εμπλακεί σε θηριωδίες. 

Αν και υπάρχει πλήθος τεκμηρίων που αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο, από τη Ρωσία, μέχρι την τότε Γιουγκοσλαβία και την Ελλάδα, όπου απλοί στρατιώτες εκτελούσαν αμάχους, ακόμα και μικρά παιδιά για... πλάκα, ένα νέο βιβλίο έρχεται να φωτίσει μια ακόμα πτυχή της βαρβαρότητας των Γερμανών.

Πρόκειται για τις απομαγνητοφωνήσεις των μυστικών καταγραφών συνομιλιών αιχμαλώτων πολέμου που βρίσκονταν σε στρατόπεδο στην Αγγλία, όπου ακούγονται ανατριχιαστικές εξιστορήσεις περιπτώσεων που κάποιος σκότωσε ένα παιδάκι "για να δει πως είναι", άλλος που πολυβόλησε αμάχους για να τους "δει να τρέχουν" και άλλος που παρομοίαζε την εκτέλεση αιχμαλώτων ή αμάχων με "ένα σπορ που προκαλεί υπέροχα συναισθήματα".

Το βιβλίο έχει ήδη κυκλοφορήσει στα γερμανικά, ενώ η έκδοσή του στα αγγλικά προγραμματίζεται για τις αρχές του 2013. Οι απομαγνητοφωνήσεις βρίσκονταν στα Εθνικά Αρχεία της Βρετανίας μέχρι το 2001, όταν τα εντόπισε ο Γερμανός ιστορικός Σένκε Χάιτζελ.

Διαβάστε εδώ για τις "θαυμάσιες επιδόσεις" των Γερμανών.

Καταρρίπτουν το μύθο του "καλύτερου πιλότου της RAF"

Παρά το ότι είχε χάσει και τα δύο του πόδια, ο Μπέιντερ πέτυχε πάνω από 20 καταρρίψεις

Ο Σερ Ντάγκλας Μπέιντερ, ο Βρετανός άσος  με πάνω από 20 καταρρίψεις γερμανικών αεροσκαφών κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είναι ίσως ο πιο γνωστός πιλότος της RAF, παρά το ότι η δράση του στην ουσία περιορίστηκε μόλις σε μια διετία αερομαχιών, μέχρι να καταρριφθεί και ο ίδιος -πιθανόν από φίλια πυρά- το 1941 και να παραμείνει αιχμάλωτος μέχρι τη λήξη του πολέμου.

Σε ένα ντοκιμαντέρ στο οποίο μιλούν σύγχρονοί του αποκαλύπτεται ότι η τακτική των μεγάλων σχηματισμών που χρησιμοποιούσε ο Μπέιντερ, με τη συμμετοχή 60 περίπου καταδιωκτικών που εφορμούσαν κατά των γερμανικών αεροπλάνων ήταν "λάθος" και "διακινδύνευε άσκοπα τις ζωές των πιλότων", είτε λόγω του ότι κινδύνευαν από συγκρούσεις μεταξύ τους, είτε επειδή χανόταν πολύτιμος χρόνος στις αερομαχίες πάνω από τους ουρανούς της Βρετανίας. 

Έχοντας χάσει και τα δύο του πόδια από το ύψος του γονάτου το 1931 σε αεροπορικό ατύχημα, ο Μπέιντερ ήταν μια δυναμική προσωπικότητα και οι επιδόσεις του στις αερομαχίες απέκτησαν γρήγορα τη διάσταση του μύθου. Ο Βρετανός "κίλερ" είχε μετατρέψει την αναπηρία του σε πλεονέκτημα, καθώς οι αισθήσεις του επανέρχονταν πολύ πιο γρήγορα όταν εκτελούσε κλειστές στροφές, λόγω των πολλών G που δεχόταν το σώμα του, σε σύγκριση με τους άλλους πιλότους που πάθαιναν συσκότιση, μέχρι να ανέβει το αίμα από τα πόδια τους στο κεφάλι.

Ο Μπέιντερ πέθανε ειρηνικά το 1982, πετούσε μέχρι το 1979 και ήταν πρωτεργάτης των κινημάτων για τα δικαιώματα των αναπήρων. 

Διαβάστε εδώ:

Μουσείο διχάζει -και πάλι- το Βερολίνο στα δύο

Ένα προσωρινό κτίριο-μουσείο σε σχήμα κύβου ανοίγει αύριο τις πύλες του στο Βερολίνο και ήδη έχει προκαλέσει αντιδράσεις υπέρ και κατά της παρουσίας του στο Checkpoint Charlie, όπως έμεινε στην ιστορία  το πιο γνωστό σημείο ελέγχου διέλευσης από το ανατολικό στο δυτικό Βερολίνο και αντίστροφα, το οποίο στην ουσία ήταν η "πρώτη γραμμή" στην αντιπαράθεση Δύσης και Ανατολής, ή ΗΠΑ και Σοβιετικής Ένωσης. 

Από το 1961, όταν ορθώθηκε το διαβόητο Τείχος, μέχρι το 1989 όταν κατέρρευσε η κομμουνιστική δικτατορία της ανατολικής Γερμανίας, η οποία έμεινε στην ιστορία για το -στην ουσία βασισμένο στις αρχές του φασισμού- δίκτυο παρακολούθησης της μυστικής αστυνομίας, ευρύτερα γνωστής ως Στάζι, το "Σημείο Ελέγχου C" απέκτησε διαστάσεις θρύλου και ακόμα και σήμερα, περίπου 4 εκατομμύρια τουρίστες φωτογραφίζονται στο σημείο που έστεκαν τα φυλάκια, ενώ οι ντόπιοι πλέον το αποκαλούν "Ντίσνεϊλαντ του Βερολίνου".

Σήμερα, μια μέρα πριν τα εγκαίνια του μουσείου-κύβου, το οποίο έχει ως στόχο να ευαισθητοποιήσει και να ενημερώσει την κοινή γνώμη για την ταραγμένη αυτή περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, δύο πλευρές είναι στα... χαρακώματα: Από τη μια εκείνοι που θεωρούν ότι δε χρειάζεται ένα ακόμα μουσείο και ότι η καλύτερη θέση του θα ήταν στο πρώην αεροδρόμιο Τέμπελχοφ και από την άλλη όσοι πιστεύουν ότι το Checkpoint Charlie είναι ιδανική υπόμνηση για τα δεινά του Ψυχρού Πολέμου που έφτασε την ανθρωπότητα στο χείλος της πυρηνικής καταστροφής.

Ο δήμαρχος πάντως του Βερολίνου Κλάους Βόβεραιτ είναι μάλλον πιο οξυδερκής: "Η ιστορία δε γράφεται με άσπρο ή μαύρο", ίσως ένα μήνυμα που έχει αποδέκτες και εκτός συνόρων της ενωμένης πια Γερμανίας. 

Διαβάστε εδώ:

Βρέθηκε μετά από 70 χρόνια πυροβολαρχία-φάντασμα

Έκπληκτοι έμειναν οι αστυνομικοί στην περιοχή του Καυκάσου της Ρωσίας, όταν είδαν μια ορεινή πυροβολαρχία αποτελούμενη από 5 κανόνια των 76 χιλ., πυρομαχικά και άλλο οπλισμό να βρίσκονται στην ίδια ακριβώς θέση που τα εγκατέλειψαν οι ναζί κατά την υποχώρησή τους από την περιοχή 70 χρόνια νωρίτερα, το 1942, στο περιθώριο της συντριβής τους στο Στάλινγκραντ η οποία ολοκληρώθηκε το 1943 και αποτέλεσε την αρχή του τέλους για τις αιμοσταγείς ορδές των Γερμανών ναζί και των συμμάχων τους. 

Τα κανόνια βρέθηκαν στο όρος Ελμπρούς, το υψηλότερο βουνό της Ευρώπης, πάνω στην κορυφή του οποίου Γερμανοί ορεινοί καταδρομείς ανέβηκαν για να καρφώσουν τη σβάστικα, θέλοντας με αυτό τον τρόπο να ευχαριστήσουν το Γερμανό δικτάτορα. Στρατηγικός στόχος των ναζί ήταν να φθάσουν στα πετρελαιοφόρα κοιτάσματα της Κασπίας, πριν τελικά συντριβούν από τους Σοβιετικούς. 

Διαβάστε εδώ

Υποβρύχια ΙΧ για... αβυσσαλέες τσέπες

Υποβρύχια ιδιωτικής χρήσης απευθύνονται σε όσους έχουν να διαθέσουν τουλάχιστον ένα εκατομμύριο δολάρια για να τα αποκτήσουν. Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερες εταιρείες κατασκευάζουν υποβρύχια τα οποία εντυπωσιάζουν με τις επιδόσεις τους, καθώς μπορούν να παραμείνουν κάτω από την επιφάνεια μέχρι και για 8 ώρες, επιτρέπουν την έξοδο αυτοδυτών από αυτά και μπορούν να καταδυθούν μέχρι και τα δύο χιλιόμετρα βάθος.

"Ακριβώς όπως πριν από 20 χρόνια η παρουσία ελικοπτέρου σε κάποιο πολυτελές γιότ ήταν η εξαίρεση και σήμερα πλέον είναι ο κανόνας, έτσι και με τα υποβρύχια τσέπης η αγορά αναπτύσσεται ραγδαία και τα επόμενα χρόνια θα θεωρείται απαραίτητο αξεσουάρ κάθε μεργιστάνα που σέβεται τον εαυτό του και θέλει ένα υποβρύχιο... παιχνίδι" σημείωσε ο Τσαρλς Κόνεν, επικεφαλής της εταιρείας SEAmagine Hydrospace που ειδικεύεται στο σχεδιασμό και την  ναυπήγηση υποβρυχίων για πελάτες με τσέπες... έξτρα λαρτζ.

Διαβάστε εδώ και εκεί και παραπέρα:

Ο τελευταίος κυνηγός υποβρυχίων του "Hooligan Navy"

Ο 92χρονος Τζακ Φίσερ είναι ο τελευταίος επιζών των "Hooligan Navy" μιας χούφτας ναυτικών που περιπολούσαν με ξύλινα σκάφη στην Ανατολική Ακτή των ΗΠΑ, ψάχνοντας για γερμανικά υποβρύχια που βύθιζαν πλοία που είτε κινούνταν από λιμάνι σε λιμάνι, είτε ξεκινούσαν το υπερατλαντικό ταξίδι από τις ΗΠΑ για να βρεθούν στην Αγγλία. 

Η είσοδος των ΗΠΑ στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, μετά την επίθεση των Ιαπώνων στο Περλ Χάρμπορ το Δεκέμβριο του 1941, βρήκε τελείως απροετοίμαστη την ακτοφυλακή των ΗΠΑ αλλά και το πολεμικό ναυτικό, με αποτέλεσμα τα γερμανικά υποβρύχια να δρουν στην ουσία ανενόχλητα και να επιτίθενται ακόμα και σε απόσταση αναπνοής από τις ακτές των ΗΠΑ. 

Ο Φίσερ θα ηγηθεί της παρέλασης βετεράνων στο Γκρίνπορτ και θα ξεναγήσει όσους θέλουν στο ιστιοφόρο Zaida, ένα από τα σκάφη που χρησιμοποιούνταν από το "Hooligan Navy". Αν και τα οφέλη της αποστολής τους ήταν κυρίως ψυχολογικά, καθώς η παρουσία των υποβρυχίων είχε προκαλέσει μαζική υστερία στους Αμερικανούς, ο Φίσερ δήλωσε ότι "μεγαλύτερος εχθρός μας ήταν οι κακές καιρικές συνθήκες και όχι τα υποβρύχια". 

Διαβάστε εδώ: 

Βρήκαν το εκτινασσόμενο κάθισμα μετά από 50 χρόνια

Στις 24 Ιανουαρίου του 1963 ένα βομβαρδιστικό Β52 κατέπεσε σε οροσειρά της πολιτείας του Μέιν στις ΗΠΑ, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν επτά μέλη του πληρώματος και να διασωθούν μόλις δύο.

Δασοφύλακας που περιπολούσε στο δάσος της περιοχής εντόπισε έκπληκτος το εκτινασσόμενο κάθισμα που πιθανότατα ανήκε στον πιλότο ή τον πλοηγό του Β52, των μοναδικών που διασώθηκαν από τη συντριβή. 

Διαβάστε εδώ: