Περιοδικό "ΧΡΟΝΟΣ" (TEMPO), το περιοδικό της ιταλικής φασιστικής προπαγάνδας στην Ελλάδα, 1941-43

Ήδη από το φθινόπωρο του 1941, λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία στην ελληνική γλώσσα του ναζιστικού προπαγανδιστικού περιοδικού "ΣΥΝΘΗΜΑ" (SIGNAL), το οποίο πρωτοκυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 1941 με εξώφυλλο σχετικό με την αεραπόβαση των Γερμανών στην Κρήτη, οι φασίστες Ιταλοί κυκλοφορούν και εκείνοι στα ελληνικά το περιοδικό "ΧΡΟΝΟΣ" (TEMPO).

Σε ίδιο μέγεθος με το αμερικανικό "LIFE" και το γερμανικό "SIGNAL", το "TEMPO" είχε ως σκοπό να προπαγανδίσει υπέρ του φασιστικού καθεστώτος του Μουσσολίνι, απευθυνόμενο στην κοινή γνώμη των χωρών που κυκλοφορούσε, με αμφίβολα όμως αποτελέσματα. 

Ο στόχος τους προφανής: Να προκαλέσουν αισθήματα συμπάθειας στην ελληνική κοινή γνώμη, η οποία ειρήσθω εν παρόδω το χειμώνα του '41-'42 βίωσε τη "μεγάλη πείνα", την κρίση δηλαδή επισιτισμού που προκάλεσε το θάνατο χιλιάδων Ελλήνων και στοίχειωσε τις μνήμες των επιζώντων.

Προπαγανδιστικά άρθρα με τις "επιτυχίες" των ιταλικών όπλων στη Βόρειο Αφρική, η "σημαντική" συμμετοχή Ιταλών στο ανατολικό Μέτωπο, ο "νικηφόρος" πόλεμος στη Μεσόγειο, αλλά και η "ανωτερότης" του ιταλικού πολιτισμού είναι μερικά μόνο από τα θέματα που παρουσιάζονται στις σελίδες του περιοδικού, μερικές από τις οποίες είναι έγχρωμες, στα πρότυπα του αμερικανικού περιοδικού "LIFE" και φυσικά του ναζιστικού "SIGNAL".

Το περιοδικό "ΧΡΟΝΟΣ" εκδιδόταν στα ελληνικά δύο φορές το μήνα, όπως το "ΣΥΝΘΗΜΑ", και κυκλοφορούσε σε οκτώ γλώσσες (ελληνικά, αλβανικά, κροατικά, γαλλικά, ισπανικά, ρουμανικά, γερμανικά και ούγγρικα).

Τα τεύχη που κυκλοφόρησαν στα ελληνικά θεωρούνται πλέον ιδιαίτερα σπάνια, καθώς και το τιράζ (αριθμός αντιτύπων) ήταν μικρός, αλλά και επειδή η κατάρρευση του ιταλοφασιστικού καθεστώτος το 1943 είχε ως αποτέλεσμα να θεωρείται η κατοχή τους "δείγμα συμπαθείας προς τους Ιταλούς" από τους ναζί Γερμανούς που κατείχαν την Ελλάδα.

Ο "πολεμικός" βίος του περιοδικού ήταν σύντομος, καθώς με τη συνθηκολόγηση των Ιταλών το φθινόπωρο του 1943 και την αλλαγή στρατοπέδου, ο εκδοτικός οίκος Μονταντόρι έπαυσε την κυκλοφορία του. 

Μεταπολεμικά, το 1946, ο τίτλος άλλαξε ιδιοκτησία και εξακολούθησε να εκδίδεται μέχρι το 1976, όταν έκλεισε ο κύκλος του, ο οποίος είχε ανοίξει τον Ιούνιο του 1939, όταν είχε κυκλοφορήσει το πρώτο του τεύχος στα ιταλικά.