Αστεροειδής περνάει απόψε "ξυστά" από τη Γη

Καθημερινά, περισσότεροι από 100 τόνοι διαστημικής σκόνης, μεγέθους όσο ένας κόκκος άμμου, «προσγειώνονται» στον πλανήτη μας. Παρά τα καταστροφολογικά σενάρια, κανένας κίνδυνος για τη Γη και την επιβίωση της ανθρωπότητας δεν υπάρχει από ένα.. κάπως μεγαλύτερο ουράνιο σώμα, τον αστεροειδή 2005 YU55, ο οποίος θα περάσει, για μια ακόμα φορά, «ξυστά» για τα δεδομένα του Διαστήματος, από τον πλανήτη μας σήμερα το βράδι λίγο πριν τα μεσάνυχτα. Ο διαστημικός… ερημίτης θα βρεθεί σε απόσταση μόλις 324.600 χιλιομέτρων, δηλαδή μόλις το 0,85 της απόστασης από τη Γη στη Σελήνη, καθώς θα συνεχίζει τη μοναχική του πορεία στην απεραντοσύνη του Σύμπαντος, δίνοντας την ευκαιρία σε αστρονόμους -ερασιτέχνες και μη- να μελετήσουν από κοντά το ουράνιο αυτό σώμα, καθώς θα είναι ορατός, ακόμα και με ερασιτεχνικά τηλεσκόπια.

Σύμφωνα με τους ειδικούς της NASA, οι οποίοι παρακολουθούν τις τροχιές περίπου 8.500 μετεωριτών και αστεροειδών, αυτό που κάνει τον 2005 YU55 να ξεχωρίζει είναι ότι αποτελεί έναν τακτικό επισκέπτη της «γειτονιάς» μας και θα είναι η πρώτη φορά τα τελευταία 200 χρόνια που ο ίδιος θα βρεθεί τόσο κοντά στον πλανήτη μας. Οι επιστήμονες σκοπεύουν να «ακτινογραφήσουν» τον αστεροειδή και να τον καταγράψουν με ευκρίνεια που θα φτάνει τα δύο μέτρα ανά πίξελ, γεγονός που θα τους διευκολύνει να βρουν απαντήσεις για τη σύστασή του, τη μορφολογία της επιφάνειάς του και άλλα χαρακτηριστικά του. Ο 2005 YU55 είχε εντοπιστεί τον Απρίλιο του 2010, όταν βρισκόταν σε απόσταση περίπου 2,3 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τον πλανήτη μας και οι πρώτες εικόνες έδειχναν ένα σχεδόν σφαιρικό ουράνιο σώμα πιο μαύρο και από κάρβουνο, διαμέτρου περίπου 400 μέτρων, περιστρεφόταν αργά γύρω από τον εαυτό του, καθώς κατευθυνόταν προς τη Γη.

Το πέρασμα του αστεροειδή πάντως δε θα επηρεάσει ούτε βαρυτικά τη Γη, καθώς δε θα σημειωθούν αλλαγές ούτε στις τεκτονικές πλάκες και την κίνησή τους, αλλά ούτε και στα φυσικά παλλιροϊκά φαινόμενα.

Τι θα γινόταν αν…

Του Δρα Νίκου Σέργη, ερευνητή-συνεργάτη στο γραφείο διαστημικής της Ακαδημίας Αθηνών

«Αν ένας αστεροειδής όπως ο 2005 YU55, έπεφτε στη Γη με ταχύτητα 40.000 χιλιομέτρων την ώρα, θα προκαλούσε αντίστοιχες καταστροφές, με μία βόμβα 4.000 μεγατόνων. Αρχικά, ένα τμήμα του θα καιγόταν στην ατμόσφαιρα, συνεπώς, το κομμάτι ή τα κομμάτια που θα κατέληγαν στην επιφάνεια του πλανήτη θα ήταν μικρότερα από το αρχικό του μέγεθος. Και πάλι όμως, θα δημιουργούσε επιπτώσεις επιφανειακού σεισμού 7 βαθμών της κλίμακας ρίχτερ. Έτσι λοιπόν, εάν έπεφτε στη θάλασσα, θα μπορούσε να προκαλέσει ένα «τσουνάμι» ύψους 20 μέτρων, το οποίο εάν δημιουργούνταν σε μια κλειστή θάλασσα όπως η Μεσόγειος, θα εξαφάνιζε ενδεχομένως και κάποια νησιά. Εάν πάλι έπεφτε σε χερσαία περιοχή, τότε αφενός μεν θα δημιουργούσε τεράστιο κρατήρα, ωστικό κύμα, πυρκαγιές, αφετέρου, ανάλογα με την περιοχή στην οποία θα έπεφτε, τα αέρια που θα απελευθερώνονταν θα προκαλούσαν μεγάλη καταστροφή στη βιοποικιλότητα της περιοχής. Περιττό τέλος να πούμε, ότι στην σχεδόν απίθανη περίπτωση, να έπεφτε σε κατοικημένη περιοχή, τότε θα θρηνούσαμε εκατοντάδες χιλιάδες θύματα».

ΒΟΧ

Οι διαφορές

Αστεροειδής: Ένα σχετικά μικρό και βραχώδες ουράνιο σώμα που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο.

Κομήτης: Ένα ουράνιο αντικείμενο που αφήνει πίσω του μια «ουρά» σκόνης και αερίων που προέρχονται από την τήξη του, λόγω των ακτινών του Ήλιου.

Μετέωρο: Τα γνωστά «πεφταστέρια» που δημιουργούνται όταν ένα μικρό ουράνιο σώμα εισέρχεται στην ατμόσφαιρα της Γης και εξαϋλώνεται από την τριβή, αφήνοντας πίσω του μια φευγαλέα ουρά.

Μετεωρίτης: Το ουράνιο σώμα που καταφέρνει να διαπεράσει την ατμόσφαιρα της Γης και να προσκρούσει στην επιφάνειά της.

ΒΟΧ

Γνωρίζετε ότι…

Κάθε χρόνο ένας αστεροειδής μεγέθους αυτοκινήτου εισέρχεται στην ατμόσφαιρα  της Γης και αναφλέγεται προτού «χτυπήσει» στην επιφάνειά της.

Κάθε 2.000 χρόνια ένας αστεροειδής μεγέθους όσο ένα γήπεδο ποδοσφαίρου προσκρούει στον πλανήτη μας, προκαλώντας σημαντικές ζημιές, τοπικού όμως χαρακτήρα.

Κάθε τρία με πέντε εκατομμύρια χρόνια ένα αντικείμενο μεγάλου μεγέθους χτυπά τη Γη προκαλώντας ζημιές και καταστροφές σε παγκόσμιο επίπεδο.

Μετεωρίτης μεγέθους ενός ως δύο χιλιόμετρα θα μπορούσε να εξαλείψει κάθε μορφή ζωής στον πλανήτη μας.