Κλείνει τα 10 χρόνια το Skype

Τα… γενέθλιά του γιορτάζει σήμερα το Skype, μια διαδικτυακή υπηρεσία που επιτρέπει τις δωρεάν βιντεοκλήσεις από οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη, αρκεί να υπάρχει σύνδεση στο Διαδίκτυο. Πριν από δέκα ακριβώς χρόνια, μια ομάδα πέντε ανθρώπων από την Εσθονία, τη Σουηδία και τη Δανία παρουσίασαν το «Σκάιπ», το οποίο σήμερα απαριθμεί περισσότερους από 700 εκατομμύρια εγγεγραμμένους χρήστες, από τους οποίους 300 εκατομμύρια άνθρωποι το χρησιμοποιούν καθημερινά για την επικοινωνία τους. Η επαναστατική αυτή εφαρμογή, η οποία άλλαξε δραματικά τη μορφή των τηλεπικοινωνιών, παρέχεται στη βασική έκδοσή της εντελώς δωρεάν, γεγονός πάντως που δεν αποθάρρυνε τη Microsoft να επενδύσει 8,5 εκατ. δολάρια το 2011 για να την αποκτήσει. Ο κολοσσός της πληροφορικής ανακοίνωσε μάλιστα ότι το δωδεκάμηνο Ιουνίου 2012-Ιουνίου 2013 τα λειτουργικά έσοδα του Skype ανήλθαν στα 848 εκατ. δολάρια από 380 εκατομμύρια το προηγούμενο έτος. Το περιθώριο κέρδους είναι πράγματι πολύ μεγάλο για την ιδιοκτήτρια εταιρεία, καθώς εκτός από το βασικό πακέτο βιντεοκλήσεων που παρέχεται δωρεάν, υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία επιπλέον υπηρεσιών, από τη δυνατότητα τηλεφωνικής επικοινωνίας με σταθερά και κινητά τηλέφωνα, την ανταλλαγή αρχείων και φωτογραφιών, μέχρι την υπηρεσία ομαδικών βιντεοκλήσεων, οι οποίες παρέχονται έναντι αντιτίμου, σημαντικά χαμηλότερου πάντως από τα αντίστοιχα τιμολόγια των «παραδοσιακών» τηλεπικοινωνιακών παρόχων.

Μέσα σε μια τριετία από την ίδρυσή του, το Skype έφτασε το 2006 στους 115 εκατομμύρια χρήστες, καθιστώντας το την πλέον ραγδαία αναπτυσσόμενη διαδικτυακή κοινότητα της περιόδου εκείνης. Τα 700 εκατομμύρια των χρηστών του σήμερα αναμένεται να ξεπεράσουν το ορόσημο του ενός δις ανθρώπων μέχρι το 2015 το αργότερο, όπως αναφέρουν έγκριτοι αναλυτές της αγοράς, ενώ η υπηρεσία παρέχεται πλέον και σε μια πληθώρα άλλων συσκευών, όπως «έξυπνα» τηλέφωνα και τηλεοράσεις. «Το skype είναι η τηλεπικοινωνιακή εταιρεία του μέλλοντος», είχε αναφέρει προφητικά ο εκ των ιδρυτών της Σουηδός Νίκλας Ζένστρεμ το 2003 και η πραγματικότητα τον επιβεβαίωσε. Η Ελίζα Στιλ, διευθύνουσα σύμβουλος της εταιρείας, ανέδειξε μια άλλη παράμετρο ως τη σημαντικότερη συνεισφορά του Skype στην επικοινωνία: «Ο ανθρώπινος παράγοντας είναι πολύ σημαντικός και όταν ένας πατέρας μιλάει και βλέπει την οικογένειά του στην άλλη άκρη της Γης εντελώς δωρεάν για όσο χρόνο θέλει, για εμάς αυτές οι στιγμές είναι μοναδικές».

Πόσο ασφαλές είναι;

Παρά το ότι οι υπεύθυνοι του Skype αναφέρουν ότι η επικοινωνία είναι απολύτως ασφαλής μέσω ειδικά κρυπτογραφημένου κώδικα, δεν είναι λίγες οι αναφορές για υποκλοπή συνομιλιών, ακόμα και με τη δημιουργία «κλωνοποιημένων» λογαριασμών, οι οποίοι ενεργοποιούνται κάθε φορά που ένας χρήστης ξεκινήσει μια βιντεοκλήση. Σύμφωνα μάλιστα με ρεπορτάζ της έγκυρης «Washington Post» το 2012, οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, σε συμφωνία με την ιδιοκτήτρια εταιρεία του Skype, απέκτησαν τη δυνατότητα να εντοπίζουν, να καταγράφουν και να ταυτοποιούν πρόσωπα, βάσει της χρήσης του Skype. Το πρόσφατο σκάνδαλο μαζικών παρακολουθήσεων στις ΗΠΑ ενέπλεξε και το Skype, το οποίο «αναγκάστηκε να συμμορφωθεί και να διευκολύνει τον εντοπισμό υπόπτων για τρομοκρατία», σύμφωνα με τα έγγραφα που διέρρευσαν.

Το Skype με απλά λόγια…

Είναι μια υπηρεσία επικοινωνίας μέσω Διαδικτύου, η οποία επιτρέπει τις βιντεοκλήσεις, με ήχο και εικόνα, την ανταλλαγή αρχείων και άμεσων μηνυμάτων. Το βασικό πακέτο βιντεοκλήσης παρέχεται εντελώς δωρεάν.

ΑΡΙΘΜΟΙ

Περισσότεροι από 700 εκατομμύρια εγγεγραμμένοι χρήστες σήμερα (474 εκατ. το 2009, 663 εκατ. το 2010)

300 εκατ. το χρησιμοποιούν καθημερινά

2 δις λεπτά ημερησίως ο συνολικός χρόνος βιντεοκλήσεων

8,5 εκατ. δολάρια έδωσε η Microsoft το 2011

848 εκατ. τα λειτουργικά έσοδα το δωδεκάμηνο Ιουν. 2012-Ιουν. 2013

380 εκατ. τα αντίστοιχα έσοδα από Ιουν. 2011 μέχρι Ιουν. 2012

27 λεπτά διαρκεί κατά μέσο όρο κάθε βιντεοκλήση

35% των μικρομεσαίων επιχειρήσεων των ΗΠΑ το χρησιμοποιούν ως βασικό τηλεπικοινωνιακό πάροχο

50 εκατ. χρήστες το χρησιμοποιούν μέσω τηλεόρασης στις ΗΠΑ.

40% των κλήσεων αφορά σε βιντεοκλήσεις, το υπόλοιπο απλές τηλεφωνικές μέσω Διαδικτύου

176 εκατ. SMS μέσω Skype το 2010 μόνο στις ΗΠΑ

Διατίθεται σε 32 γλώσσες, μεταξύ των οποίων και στα Ελληνικά

Φωτοβολταϊκά στο… Διάστημα

Διαστημικό… ρεύμα θα καλύψει τις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες του ανθρώπου σε ηλεκτρισμό, θέτοντας στο περιθώριο τις «παραδοσιακές» μορφές παραγωγής ενέργειας που βασίζονται είτε σε ορυκτά καύσιμα, είτε σε πυρηνικούς αντιδραστήρες. Το φιλόδοξο όσο και πρωτοποριακό πρόγραμμα παραγωγής ενέργειας στο Διάστημα, ικανής να καλύψει ακόμα και μέσα στην επόμενη πενταετία τις ανάγκες της ανθρωπότητας σε ηλεκτρισμό, αναπτύσσει η NASA σε συνεργασία με ιδιώτες, βασισμένη σε υφιστάμενη τεχνολογία, γεγονός που καθιστά την πρότασή της ιδιαίτερα ρεαλιστική.

Η ηλιακή ενέργεια από τις ακτίνες του που φτάνουν στον πλανήτη μας ετησίως είναι 8.000 φορές περισσότερη από όση καταναλώνει όλος ο παγκόσμιος πληθυσμός. Αν το 1% της επιφάνειας της Γης καλυπτόταν από φωτοβολταϊκά, θα παραγόταν αρκετή ενέργεια που θα καθιστούσε ξεπερασμένο και παράλληλα ακριβότερο κάθε άλλο τρόπο παραγωγής, σύμφωνα με τους ειδικούς της αεροδιαστημικής υπηρεσίας των ΗΠΑ. Δεδομένου όμως ότι το κόστος ανάπτυξής τους θα άγγιζε τα 750 δις δολάρια, όσο και οι ασταθείς κλιματολογικές συνθήκες θέτουν σχεδόν ανυπέρβλητα εμπόδια στην υλοποίησή του, η επόμενη λύση της NASA ήταν να στραφεί εκεί που… ξέρει καλύτερα, στο Διάστημα.

Η ιδέα δεν είναι καινούρια, καθώς ήδη από τη δεκαετία του 1960 ο διάσημος καθηγητής Πίτερ Γκλέιζερ είχε παρουσιάσει ένα σχέδιο αξιοποίησης του Ήλιου στο Διάστημα. Οι ιδέες του μετουσιώθηκαν πολύ αργότερα, στις αρχές του 2000, στους ηλιακούς συλλέκτες που χρησιμοποιεί ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη για να καλύψει τις ενεργειακές του ανάγκες.

Η ιδέα

Η βασική σύλληψη της NASA είναι να αξιοποιήσει υπάρχουσα τεχνολογία και να συλλέγει την ενέργεια του Ήλιου σε ένα δορυφόρο που θα βρίσκεται σε γεωστατική τροχιά γύρω από τη Γη σε ύψος 35.000 χιλιομέτρων, να τη μετατρέπει σε ηλεκτρισμό και να τη στέλνει ασύρματα σε συγκεκριμένα σημεία του πλανήτη μας, έτσι ώστε στη συνέχεια να διανέμεται μέσω των επίγειων δικτύων ηλεκτροδότησης.

Η εφαρμογή

«Είναι πλέον εφικτό, με βάση την τεχνολογία που έχει αναπτυχθεί, να μεταδίδουμε ασύρματα ηλεκτρική ενέργεια, ακόμα και σε μεγάλη κλίμακα. Το συγκριτικό πλεονέκτημα του φωτοβολταϊκού δορυφόρου είναι ότι στο Διάστημα η ηλιακή ακινοβολία είναι 30% μεγαλύτερη σε σύγκριση με τον πλανήτη μας, δε θα επηρεάζεται ούτε από τις κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν στη Γη, αλλά ούτε και από τις εποχές, ενώ θα είναι σε θέση να λειτουργεί 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, καθώς σε γεωστατική τροχιά ο Ήλιος δε δύει ποτέ», ανέφερε ο  Δρ. Τζον Μάνκινς, επικεφαλής του προγράμματος της NASA και συμπλήρωσε: «Οι επίγειοι σταθμοί μπορούν να κατασκευαστούν με μικρότερο συγκριτικά κόστος από αυτό που απαιτείται για την κατασκευή και τη συντήρηση πυρηνικών εργοστασίων και ανάλογα με τη ζήτηση, μπορούμε να κατευθύνουμε την ασύρματη εκπομπή ενέργειας από το δορυφόρο σε οποιοδήποτε σημείο της Γης, από τις ΗΠΑ, μέχρι την Ινδία και την Αφρική».

Το επόμενο βήμα

Το μεγαλύτερο εμπόδιο που καλούνται να υπερπηδήσουν οι επιστήμονες της NASA είναι το κόστος αποστολής του απαραίτητου εξοπλισμού στο Διάστημα, καθώς κάθε κιλό φορτίου σε πύραυλο κοστίζει 20.000 δολάρια. Μετά την απόσυρση των διαστημικών λεωφορείων από την ενεργό δράση, η πρωτοβουλία πλέον ανήκει στους ιδιώτες και ήδη μεγάλες εταιρείες, όπως η SpaceX και η Deep Space Industries αναπτύσσουν πυραυλικούς φορείς που θα μεταφέρουν εξοπλισμό στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Την ίδια ώρα, μετά την πυρηνική καταστροφή στο πυρηνικό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στη Φουκουσίμα, η Ιαπωνική κυβέρνηση προσανατολίζεται στην υιοθέτηση του προγράμματος, ενώ τόσο η Κίνα όσο και η Ρωσία αξιολογούν τις παραμέτρους συμμετοχής ή δημιουργίας αντίστοιχου προγράμματος. Συμφωνα πάντως με τον Μάνκινς ένα μικρής κλίμακας διαστημικό ηλεκτροπαραγωγικό εργοστάσιο, έτσι ώστε να δοκιμαστεί και στην πράξη το σχέδιο,  δε θα κόστιζε περισσότερα από 5 δις δολάρια και θα ήταν έτοιμο μέσα στην επόμενη τριετία. 

Βάζουν χρώμα στο παρελθόν

Παλιότερα γινόταν στο χέρι και πολύ κόπο, σήμερα πια με τη βοήθεια προγραμμάτων επεξεργασίας εικόνας για ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ο επιχρωματισμός παλαιών ασπρόμαυρων φωτογραφιών έχει πια γίνει… παιχνίδι. 

Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που τα αποτελέσματα είναι τουλάχιστον αμφίβολης αισθητικής αξίας, υπάρχουν όμως και εκείνες οι φωτογραφίες ηλικίας άνω των 100 ετών, όπως εκείνες του Τιτανικού, οι οποίες φαίνεται σαν να τραβήχτηκαν σήμερα. 

Ο Ρώσος Άντον Λονγκβινένκο μέσα από την ιστοσελίδα του www.titanic-in-color.com αποδίδει μια νέα πραγματικότητα στις φωτογραφίες του 1912 και καταφέρνει να μας μεταφέρει έναν αιώνα νωρίτερα. Ο Λονγκβινένκο αναζήτησε στα αρχεία όλες τις απαραίτητες πληροφορίες, έτσι ώστε να αποδώσει με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια τα χρώματα του υπερωκεάνιου που βυθίστηκε τον Απρίλιο του 1912 στο παρθενικό του ταξίδι, παρασέρνοντας στο θάνατο 1517 επιβάτες και μέλη του πληρώματος. 

Τα φουγάρα του πλοίου, το ναυπηγείο, οι πολυτελείς καμπίνες, ακόμα και το γυμναστήριό του αποκτούν μια νέα διάσταση μέσα από τον επιχρωματισμό και μας φέρνουν πιο κοντά στην πραγματική εικόνα του. «Πολλές φορές, μια παλιά ξεθωριασμένη φωτογραφία έχει ιδιαίτερη ιστορική αξία, απλά «μαρτυρώντας» την ηλικία της. Με την τεχνική του επιχρωματισμού κατάφερα να αποδώσω μια σύγχρονη ματιά και είμαι ευτυχής που νεότερες γενιές αποκτούν μέσα από τη δουλειά μου ενδιαφέρον για το παρελθόν» σημείωσε ο Λονγκβινένκο.

Επιχρωματισμός: Μια ιστορία τόσο παλιά, όσο και η τέχνη της φωτογραφίας

Ήδη από τα πρώτα βήματα της φωτογραφικής τέχνης, με τις δαγκεροτυπίες του 1839, αναπτύχθηκαν πολλές τεχνικές προσθήκης χρωμάτων στα ασπρόμαυρα «κλικ». Η διαδικασία του επιχρωματισμού απέκτησε πολλούς θαυμαστές και δημιουργήθηκαν «σχολές», όπως στην Ιαπωνία στο δεύτερο μισό του 19^ου αιώνα, ενώ ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ μέχρι τη δεκαετία του 1940. 

Η έλευση του έγχρωμου φιλμ και κυρίως η ευρεία του διάθεση τη δεκαετία του 1950 έβαλε τέλος στη διαδικασία, η οποία γνώρισε και πάλι άνθηση τη δεκαετία του 1970, όταν χρησιμοποιήθηκε και για καλλιτεχνικούς σκοπούς, ενώ πλέον η νέα χιλιετία, με τα προγράμματα επεξεργασίας εικόνας για ηλεκτρονικούς υπολογιστές επιτρέπει στον καθένα να δοκιμάσει τις ικανότητές του στην προσθήκη χρώματος σε ένα ασπρόμαυρο καρέ.

Το γεράκι που φωλιάζει με τους ανθρώπους

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ ΓΕΩΔΡΟΜΙΟ, ΤΕΥΧΟΣ 6, 24 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2013
ΚΕΙΜΕΝΟ Μαργαρίτα Τζάλη, Υπεύθυνη Επικοινωνίας προγράμματος LIFE
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ

Κάθε άνοιξη ο ουρανός πάνω από τα χωριά του θεσσαλικού κάμπου γεμίζει με γεράκια. Ένα θέαμα κοινό για τους κατοίκους, αλλά σπάνιο στην Ευρώπη και τον κόσμο. Το Κιρκινέζι, ένα μικρόσωμο γεράκι, που έρχεται στη χώρα μας κάθε άνοιξη για να φωλιάσει και να μεγαλώσει τα μικρά του από την υποσαχάρια Αφρική όπου περνάει τους χειμώνες του, είναι ένα από τα είδη ζώων στην Ελλάδα, που αντιμετωπίζουν υψηλό κίνδυνο εξαφάνισης στο μέλλον εάν δεν κάνουμε κάτι για την προστασία του.

Η άνοιξη μάς βρήκε φέτος στο θεσσαλικό κάμπο, που φιλοξενεί τα 3 από τα 4 Κιρκινέζια που επιλέγουν την Ελλάδα κάθε χρόνο, πίσω από ένα τιμόνι σε μια εντατική προσπάθεια για την απογραφή του πληθυσμού του. Καθώς πρόκειται για ένα είδος που δημιουργεί αποικίες και επιλέγει να φτιάξει τη φωλιά του σε κτίσματα μέσα σε χωριά και πόλεις που βρίσκονται κοντά σε καλλιεργούμενες εκτάσεις, απλώσαμε τους χάρτες της περιοχής, μελετήσαμε σε ποιους οικισμούς έχουν καταγραφεί αποικίες στο παρελθόν, δημιουργήσαμε ομάδες και για περισσότερες από 20 ημέρες σαρώσαμε όλο το θεσσαλικό κάμπο από τον Παλαμά μέχρι το Βελεστίνο και από τα Φάρσαλα μέχρι το Ελευθέριο στη Λάρισα. 

Κάθε πρωί ξεκινούσαμε το χάραμα για να βρεθούμε στα χωριά πριν τα Κιρκινέζια ξεκινήσουν για τα χωράφια όπου κυνηγούν ακρίδες και άλλα μεγάλα έντομα. Στο σύνολο επισκεφτήκαμε 111 οικισμούς, μεγάλους και μικρούς, στον κάμπο και στους λόφους γύρω από την πεδιάδα και εντοπίσαμε πάνω από 4.000 ζευγάρια.

Η εμπειρία ήταν μοναδική, καθώς είδαμε όλα τα χωριά, συζητήσαμε με κατοίκους των περιοχών για το Κιρκινέζι, ανεβήκαμε σε καμπαναριά και υδατόπυργους για να τα μετρήσουμε και συναντήσαμε τα Κιρκινέζια σε μια περίοδο μεγάλης κινητικότητας. 

Πριν ζευγαρώσουν τα αρσενικά Κιρκινέζια καλόπιαναν τα θηλυκά, προσφέροντάς τους έντομα για να κερδίσουν την εύνοιά τους, πάντα με τη συνοδεία φωνών και επιδείξεων, ενώ τα ζευγάρια που είχαν δημιουργηθεί κάθονταν έξω από τις φωλιές τους περιφρουρώντας τες. Κάθε βράδυ πίσω στη βάση μας, στο Βελεστίνο, αθροίζαμε, συγκρίναμε όλα τα στοιχεία και σχεδιάζαμε την επόμενη μέρα.

Αφού τα ζευγάρια άρχισαν να αποκτούν τα αυγά τους, ξεκινήσαμε την αναζήτηση των φωλιών τους. Αποθήκες και σπίτια ψάχνονταν διεξοδικά, οι κάτοικοι μάς βοηθούσαν σε κάθε χωριό, προσκαλώντας μας στα σπίτια τους, υποδεικνύοντας φωλιές που γνώριζαν και αφηγούμενοι το παρελθόν του Κιρκινεζιού στο χωριό τους.

     

 Στα χωράφια μετρήσαμε αφθονίες ακριδών και εντόμων που έχει το Κιρκινέζι διαθέσιμα για να τραφεί, παρακολουθήσαμε το κυνήγι του και εντοπίσαμε τις περιοχές του προτιμά, ενώ χρησιμοποιώντας πομπούς «κατασκοπεύσαμε» τις καθημερινές μετακινήσεις συγκεκριμένων ατόμων του είδους.

Και όλα αυτά για να συμπληρώσουμε τα κομμάτια ενός πάζλ για την κατάσταση του Κιρκινεζιού στο θεσσαλικό κάμπο και να σχεδιάσουμε τις δράσεις που θα υλοποιήσουμε τα επόμενα χρόνια με σκοπό να βελτιώσουμε τις συνθήκες για το Κιρκινέζι στην περιοχή, αλλά και να προωθήσουμε μια αρμονική συνύπαρξη με τον άνθρωπο.

Η ζωή του Κιρκινεζιού και του ανθρώπου ήταν πάντα στενά συνυφασμένες στην περιοχή, με τον άνθρωπο να φιλοξενεί το Κιρκινέζι στα χωριά του για να φωλιάσει και με το Κιρκινέζι να ανταποδίδει απαλλάσσοντάς τον από επιβλαβή για τις καλλιέργειες μεγάλα έντομα. Μια αμοιβαία σχέση που ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχει αλλοιώσει. 

Σήμερα ο άνθρωπος μπορεί να βοηθήσει: να το ξαναδεχτεί στο σπίτι του, να περιορίσει τη χρήση φυτοφαρμάκων στις καλλιέργειες και να εφαρμόσει αγροπεριβαλλοντικά μέτρα. Το Κιρκινέζι και πάλι θα ανταποδώσει συνεχίζοντας να περιορίζει τους πληθυσμούς των επιβλαβών εντόμων, αλλά και δημιουργώντας ευκαιρίες για ανάπτυξη του οικοτουρισμού στον ομολογουμένως υποτιμημένο θεσσαλικό κάμπο και για τη παραγωγή προϊόντων με προστιθέμενη αξία, μέσα από την προώθηση «φιλικών προς το Κιρκινέζι και τη βιοποικιλότητα προϊόντων», με τη βοήθεια του προγράμματος LIFE.

Εάν θέλετε κι εσείς να δείτε τα Κιρκινέζια αυτή την περίοδο, μια υπέροχη εμπειρία είναι να επισκεφτείτε τον Πλατύκαμπο (12χλμ. από τη Λάρισα), να καθίσετε στο καφενείο της πλατείας καθώς σουρουπώνει και να τα δείτε να καταφτάνουν από όλες τις κατευθύνσεις για να κουρνιάσουν μαζί στα μεγάλα δέντρα της πλατείας.

Το πρόγραμμα LIFE για το Κιρκινέζι (LIFE11 NAT/GR/001011) υλοποιείται με την οικονομική υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, τον δήμο Ρήγα Φεραίου, τον Φορέα Διαχείρισης της Περιοχής Οικοανάπτυξης Κάρλας - Μαυροβουνίου - Κεφαλόβρυσου - Βελεστίνου, την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία και την NCC ΕΠΕ.

www.life-kirkinezi.gr

https://www.facebook.com/LifeKirkinezi

Μαργαρίτα Τζάλη

Υπεύθυνη Επικοινωνίας προγράμματος LIFE

Οι νότες της ζωής και του αγώνα

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΓΕΩΔΡΟΜΙΟ" ΣΤΙΣ 24 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

ΚΕΙΜΕΝΟ/ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ

Το βράδυ εκείνο… Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013 ξημέρωνε η 5^η ημέρα από εκείνο το βίαιο κλείσιμο της ΕΡΤ, από εκείνο το μαύρο που είδαν τα μάτια μας…

Στο Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής τα μουσικά σύνολα της ΕΡΤ έδειχναν το πρόσωπό τους, η ΕΡΤ έδειχνε την δύναμη και τον πολιτισμό της… κόσμος πολύς, στο προαύλιο το αδιαχώρητο και εγώ περιπλανιόμουν με το κεφάλι μου γεμάτο από μαγική μουσική ,μέσα και έξω από το κτήριο, όπως όλοι οι συνάδελφοί μου, ψάχνοντας για στιγμιότυπα…

Ζέστη, κάνω στάση στον πρώτο όροφο για νερό και τσιγάρο στην πτέρυγα που βρίσκονται τα στούντιο ηχογράφησης  ή μελέτης αν θυμάμαι καλά των μουσικών… όλες οι πόρτες έχουν υπέροχες φωτογραφίες από μεγάλους συνθέτες και μουσικά σύνολα…

Καθόμουν σε μια γωνία της σκάλας, έβλεπα από το παράθυρο τον κόσμο ,άκουγα την μουσική, κάπνιζα και  τότε την είδα να περνά τρέχοντας σαν αστραπή από την μία άκρη του διαδρόμου στην άλλη…

Αυτήν την μικρή, που αργότερα έμαθα ότι την έλεγαν Φοίβη… αυτήν την μικρή που βρισκόταν εκεί γιατί η μαμά της είναι μουσικός και μέσα στο στούντιο έπαιζε… αυτήν την μικρή που ήταν εκεί σε έναν χώρο που ήταν δικός της, που τον έκανε δικό της, που της ανήκε, που της ήταν τόσο οικείος όσο άγνωστος σε εμένα…

Την φωτογράφισα ενώ έτρεχε μπροστά από τον Μίκη Θεοδωράκη… αλήθεια σας λέω… όσο η μουσική ακουγόταν ένιωσα εκείνο το κλίκ, εκείνο το δευτερόλεπτο που κράτησε όσο να πέσει ο φωτοφράκτης ότι ο Μίκης την κοιτούσε και διεύθυνε στην φωτογραφία από πάνω της μια μουσική που προοριζόταν αποκλειστικά για εκείνη! Μουσική που μόνον εκείνη άκουγε! Μουσική που την έσπρωχνε  να τρέχει ! Να τρέχει και να αγωνίζεται στην ζωή της… όπως εκείνος…

ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ

Τα μαγικά μανιτάρια, η κατάδυση στην... πανσέληνο, το γουρουνάκι του Τιτανικού και ο ναυαγισμένος... γοργόνος

Κατάδυση στην... πανσέληνο

Ο Κολομβιανός πρωταθλητής των καταδύσεων από απόκρημνα βράχια Ορλάντο Ντούκε,  βούτηξε μπροστά από το ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο τη βραδιά της αυγουστιάτικης πανσέληνου. Το λατρευτικό κέντρο της αρχαιότητας που απέκτησε στρατηγική, ναυτιλιακή και εμπορική σημασία την περίοδο ακμής της Αθήνας, τον 5^ο αιώνα π.Χ., οι απόκρημνοι βράχοι, το βαθύ μπλε της θάλασσας και το λαμπρό φεγγάρι, έγιναν μάρτυρες της άρτια εκτελεσμένης «χορογραφίας» του παράτολμου καταδύτη. «Έκανα μια ατμοσφαιρική βουτιά και ήρθα κοντά με τη φύση όσο ποτέ. Ήμουν εγώ, ένας βράχος σε μια υπέροχη βραδιά. Με άγχωνε το απόλυτο σκοτάδι αλλά το ολόγιομο φεγγάρι και ο πανέμορφος ναός δημιουργούσαν μια φοβερή ατμόσφαιρα στην οποία κανείς δε μπορούσε να αντισταθεί» ανέφερε ο Ντούκε μετά την επιτυχημένη του βουτιά.

ΠΗΓΗ: RedBullCliffDiving

Ξανατραγούδησε το… γουρουνάκι του Τιτανικού

Ένα μουσικό παιχνίδι που ανήκε σε μια 32χρονη επιβάτιδα του Τιτανικού, του υπερωκεάνιου που βυθίστηκε στο Βόρειο Ατλαντικό μετά από πρόσκρουση σε παγόβουνο τον Απρίλιο του 1912, ξανακούστηκε μετά από 101 σχεδόν χρόνια. Ειδικοί του Μουσείου Ναυτικής Ιστορίας στη Βρετανία κατάφεραν να επισκευάσουν το… μουσικό γουρουνάκι της Ίντιθ Ρόζενμπαουμ, δημοσιογράφου που βρισκόταν στο μοιραίο πλοίο και έτσι η απόκοσμη μελωδία από το παρελθόν ξαναήλθε στην επιφάνεια της μνήμης. Η Ρόζενμπαουμ είχε δηλώσει σε συνέντευξή της το 1970 ότι αρχικά δεν ήθελε να εγκαταλείψει το πλοίο, όταν όμως ένα μέλος του πληρώματος πέταξε το γουρουνάκι σε μια βάρκα λέγοντάς της ότι «αν δε θες να σωθείς εσύ, ας σωθεί τουλάχιστον εκείνο», το ακολούθησε και η ίδια. Παρέμεινε στη σωστική λέμβο για επτά ώρες μέχρι να περισυλλεγεί και στην ίδια συνέντευξη είχε αναφέρει ότι η μουσική του γουρουνιού ηρεμούσε τα παιδάκια που βρίσκονταν στη βάρκα μαζί της.

ΠΗΓΗ: National Maritime Museum

Μαγικά μανιτάρια και LSD κατά της κατάθλιψης

Έρευνα που πραγματοποίησαν επιστήμονες στο πανεπιστήμιο του Όσλο στη Νορβηγία κατέδειξε ότι ουσίες που υπάρχουν στα «μαγικά» μανιτάρια και το LSD, όπως η ψιλοκυβίνη, δεν επιδρούν αρνητικά στην ψυχική υγεία των χρηστών τους και σε κάποιες περιπτώσεις συντελούν ακόμα και στην ελάττωση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης. Οι ειδικοί του τμήματος νευροεπιστημών του πανεπιστημίου του Όσλο μελέτησαν δεδομένα 130.000 ατόμων, μεταξύ των οποίων και 22.000 ανθρώπων που είχαν δοκιμάσει τις συγκεκριμένες τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους. Με έκπληξη διαπίστωσαν ότι οι χρόνιοι χρήστες είχαν σαφώς λιγότερα αγχωτικά επεισόδια ή ψυχωσικές διαταραχές σε σύγκριση με το μέσο όρο της χώρας και ιδίως με εκείνους που είτε δε χρησιμοποίησαν ποτέ τέτοιες ουσίες ή άλλους που κατέφυγαν σε φαρμακευτικές ουσίες ελέγχου της κατάθλιψης. Οι επιστήμονες πάντως επισημαίνουν ότι η χρήση τους μπορεί να επιφέρει αλλοιώσεις στην πραγματικότητα που βιώνουν οι… μανιταροφάγοι, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν από ατυχήματα. Τα «μαγικά» μανιτάρια, η μεσκαλινη και το πεγιότι, χρησιμοποιούνταν εδώ και χιλιάδες χρόνια σε διάφορους πολιτισμούς, ως «πύλη ενόρασης» και «μέσο μαντείας».

ΠΗΓΗ: Oslo University of Science and Technology

O ναυαγισμένος… γοργόνος

Πλούσια ευρήματα ανέδειξε η υποβρύχια έρευνα του πανεπιστημίου του Μπόρνμουθ στο Ντόρσετ στη Βρετανία, καθώς ένα ολλανδικό ναυάγιο ηλικίας 400 χρόνων θεωρείται ως μια από τις σημαντικότερες ενάλιες αρχαιολογικές ανακαλύψεις της τελευταίας δεκαετίας. Οι επιστήμονες αυτοδύτες ανέσυραν από το βυθό, σε βάθος μόλις 11 μέτρων, αντικείμενα καθημερινής χρήσης, κανόνια, κεραμικά, αλλά και ένα… γοργόνο μεγάλων διαστάσεων που στόλιζε το πηδάλιο του μεγαλοπρεπούς ιστιοφόρου. Οι ειδικοί αναφέρουν ότι το ναυάγιο δεν έχει ακόμα ταυτοποιηθεί, αν και οι μελέτες των ξύλων που έχουν ανασυρθεί κατέδειξαν ότι πρόκειται για πλοίο που ναυπηγήθηκε με δέντρα που προήλθαν από τα σημερινά σύνορα Ολλανδίας και Γερμανίας. Με βάση το μέγεθος, τον περίτεχνο διάκοσμο του καραβιού, αλλά και τον πλούτο των ευρημάτων, οι αρχαιολόγοι εικάζουν ότι επρόκειτο για ένα πολυτελές σκάφος που ταξίδευε τόσο στη Μάγχη, ανάμεσα στα ολλανδικά και τα βρετανικά λιμάνια, όσο και σε μακρινά ταξίδια, κάνοντας το διάπλου της Αφρικής μέχρι την Ινδία. Η βύθισή του οφείλεται, σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, σε πρόσκρουση σε ύφαλο της περιοχής.   

ΠΗΓΗ: Bournemouth University

iPhone-ωτογράφος: Τα καλύτερα "κλικ" και πως να κερδίσετε μια ράβδο χρυσού

Η έλευση των κινητών τηλεφώνων που είναι εξοπλισμένα με κάμερα δίνει στον καθένα την ευκαιρία να… δοκιμάσει το ταλέντο του στη φωτογραφία, ενώ εφαρμογές όπως το twitter και το instagram, επιτρέπουν την άμεση ανάρτησή τους στο Διαδίκτυο. Ένας διαγωνισμός που «τρέχει» από το 2007 και απευθύνεται σε κατόχους iPhone, iPad και iPod ανακοίνωσε τις φωτογραφίες που διακρίθηκαν, μέσα από δεκάδες χιλιάδες που έστειλαν… κινητοί φωτογράφοι από 38 χώρες, μεταξύ των οποίων και από την Ελλάδα, χωρίς όμως αυτή τη φορά να κερδίσει κάποια πρωτιά. Κάποιες από αυτές εντυπωσιάζουν, άλλες ίσως ξενίζουν, γεγονός πάντως είναι ότι σίγουρα… τραβούν το βλέμμα μας.

Οι κατηγορίες των θεμάτων που μπορεί ο καθένας να υποβάλλει υποψηφιότητα με το «κλικ» του περιλαμβάνουν ενότητες όπως «Ζώα», «Πρόσωπα», «Τοπία» και «Φαγητό». Απαραίτητη προϋπόθεση είναι οι φωτογραφίες αυτές να μην έχουν υποστεί καμία ψηφιακή επεξεργασία με προγράμματα διαχείρισης εικόνων όπως το photoshop, με την εξαίρεση όμως εφαρμογών που διαθέτουν τα iPhones, όπως το  Hipstamatic και το CameraBag.

Η τεχνολογία της φωτογραφίας εξελίσσεται ραγδαία και πλέον το ερώτημα που ανακύπτει είναι αν μια φωτογραφία που έχει ληφθεί με κινητό τηλέφωνο μπορεί να σταθεί επάξια -τόσο από τεχνικής, όσο και από καλλιτεχνικής πλευράς- δίπλα σε κάποια που έχει τραβηχτεί με μια «παραδοσιακή» κάμερα. Αν θέλετε να δοκιμάσετε την τύχη σας για το διαγωνισμό του 2014, δεν έχετε παρά να υποβάλλετε τη φωτογραφία σας στην ιστοσελίδα www.ippawards.com μέχρι τις 31 Μαρτίου του 2014. Ίσως να είστε ένας από τους τυχερούς που θα κερδίσετε το έπαθλο του νικητή, μια πλάκα χρυσού!

Οι «Anonymous» απέκτησαν… ονοματεπώνυμο

Η αιτία που έχουν μειωθεί αισθητά οι επιθέσεις των «Anonymous» το τελευταίο διάστημα είναι ότι πλέον έχουν αποκτήσει… ονοματεπώνυμο. Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζεται πράκτορας του FBI, ο οποίος ανέφερε ότι οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ έχουν καταφέρει να εντοπίσουν και να συλλάβουν τουλάχιστον επτά άτομα που θεωρούνται «κλειδιά» στην πραγματοποίηση των κυβερνοεπιδρομών σε ιστοσελίδες κρατικών οργανισμών, πολυεθνικών εταιρειών και τραπεζών, αποκτώντας με αυτό τον τρόπο μεγάλη δημοσιότητα, ενώ αντίστοιχης φιλοσοφίας κινήματα έχουν κάνει την εμφάνισή τους σε διάφορα μέρη του κόσμου. Το κουβάρι άρχισε να ξετυλίγεται όταν ένα μέλος των «Ανώνυμων» αμέλησε να διαγράψει τα ψηφιακά του ίχνη, με αποτέλεσμα να εντοπιστεί από τους πράκτορες του FBI. Προκειμένου να ελαφρύνει τη θέση του, ο «Sabu», όπως ήταν το διαδικτυακό ψευδώνυμο του συλληφθέντα, αποκάλυψε τα στοιχεία των συντρόφων του, οι οποίοι σύντομα κατέληξαν και εκείνοι πίσω από τα κάγκελα της φυλακής. Αυτό που μένει να αποδειχθεί πλέον είναι αν οι «Anonymous» θα καταφέρουν να ανασυνταχθούν ή οι συλλήψεις της ηγετικής τους ομάδας αποβούν τελικά μοιραίες για το κίνημα αυτό.

ΠΗΓΗ: Techcrunch

Τα κινητά σκοτώνουν την επικοινωνία

Από τα πρώτα βήματα των γραπτών μηνυμάτων, των sms όπως είναι παγκοσμίως γνωστά, αλλά και από τη στιγμή που τα «έξυπνα» κινητά έφεραν όλες τις δυνατότητες του Διαδικτύου στην παλάμη μας, το μεγαλύτερο θύμα ήταν οι διαπροσωπική επικοινωνία. Κολλημένοι στις οθόνες των κινητών τους δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο στέλνουν μηνύματα, βλέπουν την ηλεκτρονική τους αλληλογραφία και διαβάζουν ειδήσεις στο Διαδίκτυο, καθιστώντας τις ηλεκτρονικές αυτές συσκευές μια τεχνολογική… προέκταση του εαυτού τους.

Σύμφωνα με μελέτη, η οποία αξιολόγησε τις αλλαγές που επέφερε στη διαπροσωπική επικοινωνία η έλευση και η ευρεία χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας, οι διαφορές μέσα σε διάστημα μόλις 7 ετών είναι ήδη μεγάλες. Το 2006 το 86% των διαπροσωπικών επαφών γινόταν πρόσωπο με πρόσωπο, το 2010 είχε μειωθεί στο 72% και σήμερα έχει πέσει κάτω από το 70%. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ύπαρξη ακόμα και ενός κινητού ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που συζητούν δια ζώσης έχει ως άμεσο αποτέλεσμα τη μείωση της προσοχής στο αντικείμενο της συζήτησης.

Κινητά αντί… επικοινωνίας

Τα κινητά χρησιμοποιούνται επίσης και ως μέσο για την… αποφυγή επικοινωνίας με τον κοινωνικό μας περίγυρο. Το 13% των κατόχων προσποιούνται ότι μιλούν ή διαβάζουν κάτι στο τηλέφωνό τους, για να μην έρθουν σε επαφή με όσους βρίσκονται γύρω τους, ενώ το 45% το χρησιμοποιεί τακτικά για να τηλεφωνήσει σε κάποιον που βρίσκεται στο διπλανό γραφείο, αντί να προτιμήσει να συναντηθεί μαζί του. Ο μιμητισμός είναι μια άλλη παράμετρος που αποκαλύπτει πολλά για την προσωπικότητα του «δικτυωμένου ανθρώπου», αφού αν ο διπλανός σας κοιτάξει το τηλέφωνό του, έχετε 40% πιθανότητες να κάνετε κι εσείς ακριβώς το ίδιο.

Λιγότερη συνομιλία, περισσότερα sms

Μια άλλη διάσταση της ευρείας διείσδυσης των σύγχρονων μορφών επικοινωνίας είναι το γεγονός ότι σταδιακά μειώνεται και ο χρόνος της συνομιλίας. Το 2008 η μέση κλήση διαρκούσε 3 λεπτά και 20 δευτερόλεπτα, ενώ σήμερα έχει μειωθεί στο ένα λεπτό και 20 δευτερόλεπτα. Στον αντίποδα, το 2000 στάλθηκαν 14 δις sms και το 2010 188 δισεκατομμύρια σύντομα μηνύματα. Ένας στους τρεις χρήστες κινητού προτιμά να επικοινωνεί μέσω μηνυμάτων, παρά τηλεφωνικά, με το κόστος να αποτελεί μεν μια σημαντική παράμετρο, χωρίς όμως να είναι και η πιο σημαντική, σύμφωνα με την αξιολόγηση της έρευνας. Από την άλλη πλευρά, το 82% θεωρούσε «ενοχλητική» τη συνομιλία μέσω κινητού σε δημόσιο χώρο, ενώ το 2012 το ποσοστό μειώθηκε στο 74%, γεγονός που καταδεικνύει ότι «απενοχοποιείται» η χρήση του.

Η χρήση κινητού αποδεικνύεται ότι είναι κυριολεκτικά… ζωής και θανάτου, τουλάχιστον στις ΗΠΑ: Ως πρώτη αιτία θανάτου εφήβων στις ΗΠΑ είναι τα αυτοκινητικά δυστυχήματα που προκαλούνται από την αποστολή μηνυμάτων την ώρα της οδήγησης, καθώς είναι 23 φορές πιθανότερο να εμπλακεί κάποιος σε ατύχημα αν ασχολείται με το κινητό του, αντί να προσέχει το δρόμο.

Υπάρχει και η θετική πλευρά

Δεν είναι όμως όλα αρνητικά, καθώς όσοι χρησιμοποιούν κινητά τηλέφωνα για επαγγελματικούς λόγους ανέφεραν ότι διαπίστωσαν αύξηση της παραγωγικότητάς τους κατά 69%, βελτίωση της ηθικής ικανοποίησης των εργαζομένων κατά 30%, ενώ τα κόστη μειώθηκαν κατά 16%. Η σύγχρονη τεχνολογία διευκόλυνε επίσης την επικοινωνία μεταξύ ανθρώπων που ζουν σε απόσταση, όπως για παράδειγμα με την υπηρεσία skype, για βιντεοκλήσεις, την οποία χρησιμοποιεί το 84% εκείνων που ζουν σε άλλες χώρες από τις οικογένειές τους. Παράλληλα, το 55% προσεγγίζει το άλλο φύλο μέσω κινητού, ενώ το 38% έχει στείλει μια τουλάχιστον αποκαλυπτική φωτογραφία στο έτερόν του ήμισυ. Μια παράδοση που φαίνεται να… αντέχει ακόμα πάντως είναι το ότι 7 στους 10 προτιμούν να ζητήσουν ένα ραντεβού με το πρόσωπο που τους ενδιαφέρει σε συνάντηση και όχι μέσω τηλεφώνου. «Τα πάντα έχουν να κάνουν με την κοινωνική αποδοχή της χρήσης κινητών τηλεφώνων και της σύγχρονης τεχνολογίας εν γένει», παρατήρησε ο Σκοτ Ντέσνερ, ειδικός στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια. «Αυτό που θεωρούσαμε αγένεια πριν 5 χρόνια, σήμερα είναι ο κανόνας. Αυτό που πρέπει να υπολογίζει ο καθένας είναι σε ποιο σημείο θα θέτει το όριο στη χρήση του κινητού και φαίνεται ότι αυτό είναι και το πιο δύσκολο». 

"Περσέας": Ένα βυθισμένο υποβρύχιο λέει την ιστορία του

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΚΩΣΤΑΣ ΘΩΚΤΑΡΙΔΗΣ

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΡΕΝΑ ΓΙΑΤΡΟΠΟΥΛΟΥ/ΚΩΣΤΑΣ ΘΩΚΤΑΡΙΔΗΣ

Δημοσιεύθηκε στις 17 Αυγούστου στο ΓΕΩΔΡΟΜΙΟ

Το smartphone καίει πιο πολύ από ένα ψυγείο!

Η ψηφιακή τεχνολογία, με τα κινητά τηλέφωνα να βρίσκονται στην κορυφή του σχετικού καταλόγου, καταναλώνει την ίδια ποσότητα ενέργειας που χρειαζόταν για τον ηλεκτροφωτισμό ολόκληρου του πλανήτη το 1985. Την ενεργοβόρα -και μάλλον άγνωστη στο ευρύ κοινό- διάσταση της σύγχρονης τεχνολογίας αποκαλύπτει έρευνα που πραγματοποιήθηκε στις ΗΠΑ, σύμφωνα με την οποία ένα «έξυπνο» κινητό, τύπου iPhone ή με λογισμικό Android, καταναλώνει 361 κιλοβατώρες ετησίως, όταν συγκριτικά ένα ψυγείο ενεργειακής κλάσης Α «καίει» μόλις 322.

Σύμφωνα με την έρευνα, η οποία αξιοποίησε δεδομένα από προηγούμενες μελέτες, η παγκόσμια βιομηχανία τηλεπικοινωνιών σπαταλά 1500 τεραβατώρες ετησίως, το 10% της παγκόσμιας κατανάλωσης ενέργειας, ή όσο «καίνε» η Γερμανία και η Ιαπωνία μαζί σε ετήσια βάση. Ενδεικτικά, μια τεραβατώρα καλύπτει τις ενεργειακές ανάγκες ενός ολόκληρου χρόνου σε 90.000 νοικοκυριά.

«Αν και η ενέργεια που απαιτείται για τη φόρτιση του κινητού μας είναι αμελητέα, οι άλλες δραστηριότητες, όπως η χρήση υπηρεσιών, η παρακολούθηση βίντεο, η διαρκής σύνδεση με το Διαδίκτυο μέσω των τηλεφώνων μας ακόμα και όταν δεν τα χρησιμοποιούμε, ανεβάζουν σε δυσθεώρητα ύψη τη σπατάλη ενέργειας» σημείωσε ο Μαρκ Μιλς, διευθύνων σύμβουλος της Digital Power Group, της εταιρείας που υλοποίησε την έρευνα. 

«Αυτό που προκύπτει από τη μελέτη μας είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των χρηστών αγνοεί την περιβαλλοντική επιβάρυνση που προκαλεί η χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας. Για κάθε κέντρο δεδομένων που υποστηρίζει ένα δίκτυο τηλεφωνίας, ή τη σύνδεση στο Διαδίκτυο, απαιτούνται γεννήτριες, τροφοδοτικά, κλιματιστικά και άλλα ενεργοβόρα συστήματα. Όλα αυτά καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες ενέργειας, η οποία κατά κύριο λόγο προέρχεται από ορυκτά καύσιμα, όπως το πετρέλαιο και το κάρβουνο, με τις επιπτώσεις στο περιβάλλον να είναι ιδιαίτερα αρνητικές, καθώς ο ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης των ασύρματων δικτύων αγγίζει το 69% παγκοσμίως», συμπλήρωσε ο ίδιος.

Το «αντίδοτο» σε αυτή την κατασπατάληση πολύτιμων πόρων, σύμφωνα με την έρευνα, είναι τόσο η χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για τα μεγάλα κέντρα δεδομένων που χρησιμοποιούν οι κολοσσοί της πληροφορικής, όσο και ο περιορισμός των ορυκτών καυσίμων για τη λειτουργία τους, τα οποία πάντως παραμένουν ευρέως διαδεδομένα σε χώρες όπως η Ινδία, η Κίνα αλλά και το συντριπτικό ποσοστό του αναπτυσσόμενου κόσμου.

Χάκαρε το προφίλ του δημιουργού του facebook

Τα κενά ασφαλείας της ιστοσελίδας εξέθεσε με πρωτότυπο τρόπο ένας Ιρανός

«Συγγνώμη που καταπατώ την ιδιωτικότητά σου», έγραψε ένας χάκερ στο προφίλ του δημιουργού του facebook Μαρκ Ζάκερμπεργκ, «αλλά ήταν ο μόνος τρόπος για να δείξω τα κενά ασφαλείας της ιστοσελίδας στην προστασία του ιδιωτικού απορρήτου των χρηστών». Με αυτό τον πρωτότυπο τρόπο, ο Χαλίλ Σρετέχ, ιρανικής καταγωγής προγραμματιστής, κατέδειξε ότι το facebook, διαβόητο για τις ομιχλώδεις και ανεπαρκείς ρυθμίσεις προστασίας της ιδιωτικότητας, δεν είναι σε θέση να προστατέψει ούτε το… αφεντικό του. Σύμφωνα με τον ίδιο τον Σρετέχ, τα κενά ασφαλείας στο facebook θέτουν σε μεγάλο κίνδυνο τα προσωπικά δεδομένα εκατομμυρίων χρηστών της ιστοσελίδας κοινωνικής δικτύωσης. Οι υπεύθυνοι ασφαλείας του facebook πάντως αρνήθηκαν να δώσουν το έπαθλο των 500 δολαρίων σε όποιον εντοπίζει κενά στο σύστημα, επειδή ο Σρετέχ «δεν ακολούθησε τη διαδικασία αναφοράς του προβλήματος».

Σίφνος: Στο φως του απέριττου

Δημοσιεύθηκε στο τεύχος 5 του περιοδικού ΓΕΩΔΡΟΜΙΟ, στις 17 Αυγούστου.

ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟ: Στέλιος Παρασκευόπουλος

Και οι λιονταρίνες θέλουν την… ηλιοθεραπεία τους.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ 5 ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ "ΓΕΩΔΡΟΜΙΟ" ΣΤΙΣ 17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ.

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΟΥ

Ήταν Ιούλιος όταν βρέθηκα στην Κένυα, στο εθνικό πάρκο Μασάι-Μάρα. Είπα να φύγω από τη ζούγκλα της μεγαλούπολης και να βρεθώ στη σαβάνα της κεντρικής Αφρικής, να δω το μεγαλείο της άγριας Φύσης και να βρεθώ κοντά σε μερικά από τα πιο όμορφα ζώα του πλανήτη.

Άξαφνα βρέθηκα μπροστά σε δύο θηλυκά λιοντάρια που είχαν ξαπλώσει πλάτη με πλάτη στις όχθες μιας νερολακκούβας, εκεί που όλα τα ζώα –από το πιο μεγάλο μέχρι το πιο μικρό- πάνε να δροσιστούν και να ξεφύγουν λίγο από την κάψα του αφρικάνικου ήλιου.

Πλησίασα με προσοχή, φυσικά σε απόσταση ασφαλείας, με πρωταρχικό μου μέλημα να μην ταράξω την πρωινή τους σιέστα. Παρά το ότι τα αρσενικά λιοντάρια έχουν τη χάρη, με τις εντυπωσιακές τους χαίτες και το επιβλητικό τους στυλ, οι λέαινες είναι εκείνες που… κινούν τα νήματα στις κοινότητες των μεγάλων αυτών αιλουροειδών. Κυνηγούν, μεγαλώνουν τα λιονταράκια τους, διώχνουν τα τσακάλια και τις ύαινες που απειλούν τα μικρά τους και ενίοτε ακόμα και τα μεγάλα αρσενικά λιοντάρια που πλησιάζουν επικίνδυνα κάποιο μικρό που ξεστράτισε.

Έχοντας στο μυαλό μου την «ανθρωποφαγία» των σύγχρονων κοινωνιών του «πολιτισμένου» ανθρώπου, εκεί που ο καθένας κοιτάει να πατήσει τον άλλο στο λαιμό, δε μπόρεσα παρά να γοητευθώ από την ήρεμη ομορφιά των λιονταριών. Πράγματι και τα λιοντάρια σκοτώνουν άλλα ζώα. Αλλά το κάνουν μόνο για να καλύψουν την ανάγκη τους σε τροφή. Δεν επιδίδονται σε σαφάρι για να διασκεδάσουν όπως κάνουν πολλοί άνθρωποι, δε σκοτώνουν επειδή… έτσι τους ήρθε. Κυνηγούν για μια ώρα το βράδι και την υπόλοιπη μέρα εξοικονομούν δυνάμεις, μένοντας ξαπλωμένα σε κάποιον ίσκιο ή στις όχθες της νερολακκούβας.

Και στην αχανή σαβάνα υπάρχουν νόμοι. Ο άνθρωπος έχει να μάθει πολλά από τα ζώα, γιατί τελικά το αγριότερο από όλα τα θηρία είναι ο άνθρωπος, όπως λένε οι παλιοί.

Οι γίγαντες των ελληνικών θαλασσών

Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΓΕΩΔΡΟΜΙΟ, στις 10 Αυγούστου 2013

Γράφει η Μαρία Λιβανού,Συνεργάτης Θαλάσσιων Προγραμμάτων WWF Ελλάς

Αν και μικρή σε μέγεθος, η χώρα μας έχει την τύχη να φιλοξενεί στις θάλασσές της μοναδικούς …..γιγάντιους θησαυρούς. Εννέα μόνιμοι και πέντε περιστασιακοί μοιράζονται μαζί μας το ίδιο σπίτι, τις ελληνικές θάλασσες. Η πρώτη ευρωπαϊκή εκστρατεία ενημέρωσης και κατάρτισης, Θάλασσα, που υλοποιούν από κοινού το WWF Ελλάς και η ΜOm, σε συνεργασία με τα ερευνητικά ινστιτούτα Tethys και Πέλαγος, είναι εδώ για να μας τους παρουσιάσει.

Στα ανοιχτά του Ιονίου ζει η πτεροφάλαινα, με μέγεθος καρδιάς στο μέγεθος ενός μικρού αυτοκινήτου, είναι το δεύτερο μεγαλύτερο ζώο στον πλανήτη μπορεί να φτάσει τα 23 μ. σε μήκος, τους 75 τόνους σε βάρος και τα 100 χρόνια σε ηλικία! Τρέφεται με κριλ, ένα είδος ζωοπλαγκτόν, που μοιάζει με μικρή καραβίδα. Ο εξίσου εντυπωσιακός σε μέγεθος, φυσητήρας και ο ζιφιός, προτιμούν επίσης τα νερά του Ιονίου. Πιο συγκεκριμένα τα δύο αυτά ζώα, ζουν κατά μήκος της Ελληνικής Τάφρου, ένα σύνολο υποβρύχιων γκρεμών και φαραγγιών που ξεκινάει από τα Δυτικά των Ιονίων νήσων και καταλήγει στα νοτιοανατολικά της Ρόδου.

Ο φυσητήρας, με μήκος που φτάνει τα 15 μέτρα για τα αρσενικά, είναι το ζώο με τον μεγαλύτερο εγκέφαλο που έχει καταγραφεί ποτέ στο ζωικό βασίλειο. Η ζωή των φυσητήρων είναι οργανωμένη σε κοινωνικές ομάδες, για τα θηλυκά και τα νεαρά ενώ τα αρσενικά, ζουν μόνα. Στην κοινωνική ομάδα, τα νεαρά μαθαίνουν να σέβονται την κοινωνική ιεραρχία, να ψάχνουν για τροφή, να χρησιμοποιούν το ηχοεντοπιστικό τους σύστημα, να καταδύονται κ.α. Άλλωστε οι φυσητήρες, κάνουν καταπληκτικές καταδύσεις που διαρκούν μέχρι και 1,5 ώρα σε βάθη που φτάνουν τα 2000 μέτρα. Εντυπωσιακό φυσικά αν και ο ζιφιός, φτάνει τα 3000 μέτρα με μια μόνο ανάσα. Με σχήμα επίμηκους δελφινιού που φτάνει τα 5 μέτρα στα αρσενικά, ο ζιφιός είναι ένα πολύ δυσπρόσιτο ζώο, το οποίο σπάνια μπορεί να δει κανείς αφού περνάει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στα …σκοτάδια του βυθού κυνηγώντας την αγαπημένη του τροφή, τα βαθυπελαγικά καλαμάρια.

Περνώντας σε …μικρότερα μεγέθη αλλά πάντα εντυπωσιακά σε ικανότητες, στις ελληνικές θάλασσες ζουν 4 είδη δελφινιών. Το ζωνοδέλφινο, με την χαρακτηριστική «ζώνη» που ξεκινάει από το μάτι και καταλήγει στην κοιλιά, το δελφίνι που συναντάμε περισσότερο στις ελληνικές θάλασσες. Το κοινό δελφίνι, που κάθε άλλο παρά κοινό είναι πλέον στις ελληνικές θάλασσες με τις εντυπωσιακές του ταχύτητες που φτάνουν μέχρι και τα 60 χλμ/ώρα. Το σταχτοδέλφινο, το πιο ιδιαίτερο από όλα τα είδη δελφινιών των ελληνικών θαλασσών, με τις χαρακτηριστικές του γραντζουνιές στο κορμί του, δείκτες υγείας για τα αρσενικά αφού αποτελούν…παράσημα από διαξιφισμούς με άλλα αρσενικά. Και τέλος το ρινοδέλφινο, τον παράκτιο άλτη της δελφινοπαρέας, με ακροβατικές φιγούρες που φτάνουν και τα 8 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας σε ύψος.

Κοντά στις ακτές ζει και η Μεσογειακή φώκια, ένα πανέξυπνο ζώο, που δεν χάνει ποτέ τον προσανατολισμό της και δεν συγκρούεται ποτέ με σκάφη αλλά και η φώκαινα, που μοιάζει με μικρό δελφίνι χωρίς ρύγχος και ζει αποκλειστικά και μόνο στη Θράκη, από όλη τη Μεσόγειο.

Δυστυχώς όμως τα περισσότερα από αυτά απειλούνται με εξαφάνιση εξαιτίας ανθρώπινων δραστηριοτήτων. Οι απειλές που αντιμετωπίζουν σχετίζονται με την αλιεία (τυχαία παγίδευση, έλλειψη τροφής και ηθελημένη θανάτωση), τη ρύπανση (στερεά απορρίμματα, ρύπανση πάσης φύσης), συγκρούσεις με σκάφη, παρενόχληση, ηχορύπανση, στρατιωτικές ασκήσεις και έρευνες για υδρογονάνθρακα, όχληση, υποβάθμιση του οικοσυστήματος και  κλιματική αλλαγή).

Στο χέρι μας είναι να συμβάλουμε όλοι στην προστασία τους. Άλλωστε, το μότο της καμπάνιας Θάλασσα είναι ακριβώς αυτό «Μοιραζόμαστε το ίδιο σπίτι, ας μάθουμε να ζούμε μαζί». Η συνολική στάση ζωής μας, είτε κοντά είτε μακριά από τη θάλασσα, επηρεάζει το φυσικό περιβάλλον που μας περιβάλλει κάτι το οποίο πολλές φορές ξεχνάμε. Ειδικά για τους καλοκαιρινούς μήνες που οι περισσότεροι από εμάς βρίσκονται κοντά στη θάλασσα, σε περίπτωση που δούμε θαλάσσιο θηλαστικό ζωντανό ή/και νεκρό, τραυματισμένο, το Θάλασσα έχει βγάλει μια σειρά από συμβουλές για όλους μας. Επισκεφτείτε το www.thalassa-project.gr για να μάθετε τι μπορείτε να κάνετε για να συμβάλετε στην προστασία τους. Η ενημέρωση είναι η αρχή της δράσης. 

Tα θαλάσσια θηλαστικά αποτελούν μέρος της φυσικής και πολιτιστικής μας κληρονομιάς και πρώτος τα κατέγραψε ο Αριστοτέλης το 350 π.Χ.

Στον Κορινθιακό συμβαίνει το μοναδικό στον κόσμο φαινόμενο, να δημιουργούν μεικτές κοινωνίες 3 είδη δελφινιών: ζωνοδέλφινα, κοινά δελφίνια και σταχτοδέλφινα.

Το Πρόγραμμα «Θάλασσα» υλοποιείται με τη συνδρομή του χρηματοδοτικού εργαλείου LIFE της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Blue Planet Shipping SA, του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος και του Πράσινου Ταμείου.