Βαρυχειμωνιά εν μέσω θέρους

Το γαϊτανάκι μεταξύ των «νέων μέτρων που απαιτούνται την επόμενη διετία» και της εφαρμογής των «ήδη συμφωνηθέντων το Φεβρουάριο» συνεχίζεται, λες και η Ελλάδα και πολύ περισσότερο τα εκατομμύρια των Ελλήνων, αντέχουν ακόμα περισσότερες θυσίες χωρίς αντίκρισμα.

Η κατάσταση θυμίζει… βαρυχειμωνιά εν μέσω θέρους και οι επόμενοι μήνες προμηνύονται δραματικοί, με πολλές δυσάρεστες εκπλήξεις για τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Την ίδια ώρα αντικρουόμενες δηλώσεις, εντός και εκτός των τειχών, συντείνουν στην καλλιέργεια ανασφάλειας και προκαλούν ακόμα μεγαλύτερη απαισιοδοξία. Η πικρή διαπίστωση ότι οι περίφημες «διαρθρωτικές αλλαγές» και ο «εξορθολογισμός του κράτους» παραμένουν… τσιτάτα από ξύλινες ομιλίες πολιτικών που έχουν προ πολλού απωλέσει την… έξωθεν καλή μαρτυρία είναι ενδεικτική του κλίματος που έχει διαμορφωθεί.

Δυστυχώς, ακόμα και σήμερα, υπάρχουν εκείνοι που προτιμούν την ανεύθυνη παροχή ανεφάρμοστων υποσχέσεων και οι… άλλοι που πωλούν οράματα αντίστασης… τοις μετρητοίς.

Αλλαγές σε όλα τα επίπεδα του κράτους απαιτούνταν εδώ και δεκαετίες, πολλοί το έβλεπαν, σχεδόν κανείς όμως δεν αποτολμούσε να τις προωθήσει. Οι συνεχείς αναβολές μας έχει οδηγήσει στο γκρεμό και την ύστατη στιγμή γινόμαστε μάρτυρες ενός θεάτρου του παραλόγου, με εκείνους που προτιμούν ακόμα και τώρα να χαϊδεύουν αυτιά και να υπόσχονται ότι όλα θα γίνουν όπως πριν και αυτούς που απλά προσποιούνται ότι προχωρούν στις αναγκαίες μεταρρυθμιστικές τομές, χωρίς να γίνεται τίποτε απολύτως.

Ας δούμε την αλήθεια κατάματα: Η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο, οι «δικοί μας» δεν πείθουν πλέον κανέναν από «τους άλλους» και η Ελλάδα έχει περιοριστεί στο περιθώριο των εξελίξεων, τη στιγμή που οι κραυγές να αφεθεί η Ελλάδα στην τύχη της έχουν αποκτήσει το χαρακτήρα… εκκλησιαστικής χορωδίας.

Η ώρα των οδυνηρών, πλην απολύτως απαραίτητων, αποφάσεων ήταν χθες. Σήμερα είναι ήδη αργά και αύριο θα πληρώσουμε όλοι τη συλλογική φούσκα που έσκασε με πάταγο στις ζωές μας.