Η αρχαιολογική σκαπάνη έπιασε δουλειά στο χώρο του ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης του Βέστερμπορκ στην Ολλανδία. Στόχος των ειδικών είναι να μάθουν περισσότερα για την καθημερινότητα των Εβραίων που βρίσκονταν εκεί, ως αιχμάλωτοι των Γερμανών φασιστών που στα πλαίσια της "τελικής λύσης" εξόντωναν εκατομμύρια ανθρώπους σε όλη την Ευρώπη.
Οι αρχαιολόγοι αναζητούν στον σκουπιδότοπο του στρατοπέδου προσωπικά αντικείμενα των ανθρώπων που χάθηκαν από τη ρατσιστική λαίλαπα των Γερμανών και των Ολλανδών συνεργατών τους, αντικείμενα που το καθένα από αυτά "αφηγείται" και μια ανθρώπινη ιστορία.
Γυαλιά, παιδικές μπίλιες, χτένες, κουμπιά από ρούχα, φιαλίδια και μαχαιροπήρουνα είναι μερικά μόνο από αυτά που έχουν βρεθεί μέχρι στιγμής. 107 χιλιάδες άνθρωποι στεγάστηκαν στο στρατόπεδο, πριν μεταφερθούν στα στρατόπεδα της Γερμανίας και της κατεχόμενης Πολωνίας, όπου οι περισσότεροι δολοφονήθηκαν από τα ανθρωπόμορφα κτήνη του Χίτλερ.
Σήμερα, τίποτα σχεδόν δε θυμίζει την ανθρώπινη θηριωδία και τις τραγωδίες που διαδραματίστηκαν εκεί. Λίγο μετά τον πόλεμο, το στρατόπεδο κατεδαφίστηκε και εξαφανίστηκαν τα ίχνη του ναζιστικού παρελθόντος των Ολλανδών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν χτίστηκε το στρατόπεδο , η ολλανδική κυβέρνηση ανάγκασε τους Εβραίους να πληρώσουν τα έξοδα, ενώ η ίδια η βασίλισσα Βιλελμίνη διαμαρτυρήθηκε, όχι όμως για τον εγκλεισμό και τη σίγουρη θανάτωση τόσων χιλιάδων ανθρώπων, αλλά επειδή βρισκόταν 15 χιλιόμετρα από ένα από τα παλάτια της.
Ο Μίχα Σλίσερ, ένας από τους επιζώντες του Ολοκαυτώματος, βρέθηκε με όλη την οικογένειά του στο Βέστερμπορκ και περιγράφει στην Ολλανδική Ραδιοφωνία την εμπειρία του: "Μετά από 70 περίπου χρόνια βρισκόμαστε στο ίδιο σημείο. Η κυβέρνηση σήμερα απελαύνει όσους δεν έχουν άδεια παραμονής, ακόμα και μικρά παιδιά. Εξοργίζομαι με το γεγονός ότι δε διδαχθήκαμε τίποτε από τις αγριότητες της Κατοχής".
Η συμπεριφορά των κατοίκων της περιοχής την εποχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ήταν επίσης αρνητική. "Αν ζητούσες βοήθεια από κάποιον χωρικό, εκείνος σε παρέδιδε στους ανθρωποφύλακες, γιατί έπαιρνε αμοιβή δυόμισι γκίλντες (το εθνικό νόμισμα της εποχής) το κεφάλι", λέει χαρακτηριστικά ο κ. Σλίσερ, ένας από τους ελάχιστους που επέζησε από το Βέστερμπορκ.
ΠΗΓΗ: http://www.rnw.nl
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
WW2 Wrecks welcomes and encourages readers to comment and engage in respectful conversation about the content posted here.
We value thoughtful, polite and concise comments that reflect a variety of views.