Ο νόμος της καθολικής απαγόρευσης του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, αν και υποπτεύομαι ότι ο κύριος λόγος ύπαρξής του είναι κυρίως εισπρακτικός και όχι επειδή το κράτος κόπτεται για την υγεία των πολιτών του –άσε που πάλι υπάρχουν «παραθυράκια» που με μαγικό τρόπο μπορεί να γίνουν… μπαλκονόπορτες.
Το ζήτημα όμως είναι άλλο: Ωραία, ψηφίστηκε ο νόμος, βρήκαν και την αφορμή να ξαναβγούν στο «γυαλί» οι κάθε λογής αρμόδιοι για να μας πουν τα δικά τους, αλλά στο δια ταύτα και αυτός ο νόμος στην πράξη θα φανεί αν μείνει κενό γράμμα, όπως ο προηγούμενος, αλλά και εκατοντάδες ακόμα νόμοι, επί παντός επιστητού, που ψηφίζονται και στη συνέχεια καταλήγουν στο… αρχείο. Το πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι η νομοθεσία, αλλά η εφαρμογή της: Ένας νόμος θα έπρεπε να ψηφιστεί, ο οποίος να επιβάλλει την τήρηση όλων των προηγούμενων.
Στη χώρα μας όμως, η ατιμωρησία, η πλήρης περιφρόνηση των νόμων και η σύγχυση των αρμοδιοτήτων είναι ο μόνος… νόμος που ισχύει. Ας θυμηθούμε την απαγόρευση της χρήσης κινητών στην οδήγηση: Τις πρώτες μέρες με κάμερες και ταρατατζούμ βλέπαμε στα δελτία ειδήσεων αστυνομικούς να κόβουν κλήσεις και να νουθετούν τους οδηγούς. Λίγο καιρό αργότερα, το μέτρο αυτό εκφυλίστηκε και πλέον κανείς δεν ασχολείται.
Φανταστείτε λοιπόν την αντίδραση του Έλληνα χαρμάνη αν δει ξαφνικά τον εντεταλμένο υπάλληλο να του κόβει κλήση για παράνομο… κάπνισμα, την ώρα που δέχεται το ένα χαστούκι μετά το άλλο στα οικονομικά και τα εργασιακά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
WW2 Wrecks welcomes and encourages readers to comment and engage in respectful conversation about the content posted here.
We value thoughtful, polite and concise comments that reflect a variety of views.