Ο τελευταίος κυνηγός υποβρυχίων του "Hooligan Navy"

Ο 92χρονος Τζακ Φίσερ είναι ο τελευταίος επιζών των "Hooligan Navy" μιας χούφτας ναυτικών που περιπολούσαν με ξύλινα σκάφη στην Ανατολική Ακτή των ΗΠΑ, ψάχνοντας για γερμανικά υποβρύχια που βύθιζαν πλοία που είτε κινούνταν από λιμάνι σε λιμάνι, είτε ξεκινούσαν το υπερατλαντικό ταξίδι από τις ΗΠΑ για να βρεθούν στην Αγγλία. 

Η είσοδος των ΗΠΑ στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, μετά την επίθεση των Ιαπώνων στο Περλ Χάρμπορ το Δεκέμβριο του 1941, βρήκε τελείως απροετοίμαστη την ακτοφυλακή των ΗΠΑ αλλά και το πολεμικό ναυτικό, με αποτέλεσμα τα γερμανικά υποβρύχια να δρουν στην ουσία ανενόχλητα και να επιτίθενται ακόμα και σε απόσταση αναπνοής από τις ακτές των ΗΠΑ. 

Ο Φίσερ θα ηγηθεί της παρέλασης βετεράνων στο Γκρίνπορτ και θα ξεναγήσει όσους θέλουν στο ιστιοφόρο Zaida, ένα από τα σκάφη που χρησιμοποιούνταν από το "Hooligan Navy". Αν και τα οφέλη της αποστολής τους ήταν κυρίως ψυχολογικά, καθώς η παρουσία των υποβρυχίων είχε προκαλέσει μαζική υστερία στους Αμερικανούς, ο Φίσερ δήλωσε ότι "μεγαλύτερος εχθρός μας ήταν οι κακές καιρικές συνθήκες και όχι τα υποβρύχια". 

Διαβάστε εδώ: 

Βρήκαν το εκτινασσόμενο κάθισμα μετά από 50 χρόνια

Στις 24 Ιανουαρίου του 1963 ένα βομβαρδιστικό Β52 κατέπεσε σε οροσειρά της πολιτείας του Μέιν στις ΗΠΑ, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν επτά μέλη του πληρώματος και να διασωθούν μόλις δύο.

Δασοφύλακας που περιπολούσε στο δάσος της περιοχής εντόπισε έκπληκτος το εκτινασσόμενο κάθισμα που πιθανότατα ανήκε στον πιλότο ή τον πλοηγό του Β52, των μοναδικών που διασώθηκαν από τη συντριβή. 

Διαβάστε εδώ: 

Ο παγετώνας αποκαλύπτει τα μυστικά του

Η κλιματική αλλαγή και η τήξη των αιώνιων πάγων στις ελβετικές Άλπεις είχε ως αποτέλεσμα την αποκάλυψη τμημάτων ενός μεταγωγικού αεροσκάφους των ΗΠΑ, το οποίο είχε συντριβεί στον παγετώνα το 1946.

Έκπληκτοι οι ορειβάτες είδαν μεταλλικά τμήματά του να εξέχουν από τους πάγους, μεταξύ των οποίων και μια από τις έλικες της "Ντακότα". Σύμφωνα με τα αρχεία, το αεροσκάφος πετούσε από την Αυστρία με προορισμό την Ιταλία, όταν κατέπεσε στο βουνό λόγω χαμηλής ρατότητας, ευτυχώς χωρίς να σκοτωθεί κανείς από τους 12 επιβαίνοντες και τα μέλη του πληρώματος.

Η συντριβή του αεροσκάφους αυτού οδήγησε και στη δημιουργία του σώματος άμεσης επέμβασης της Ελβετίας και σηματοδότησε και την πρώτη επιτυχή προσγείωση στον παγετώνα για τον απεγκλωβισμό των επιβατών του. 

Διαβάστε εδώ: 

Ανθρώπινος μυς από... ουροδόχο κύστη γουρουνιού

Μια επαναστατική χειρουργική μέθοδος, η οποία μετέτρεψε την ουροδόχο κύστη ενός γουρουνιού σε ανθρώπινο τετρακέφαλο μηριαίο μυ δοκιμάστηκε με επιτυχία σε αμερικανό πεζοναύτη που είχε χάσει μεγάλο μέρος του μυικού ιστού του ποδιού του από έκρηξη αυτοσχέδιου εκρηκτικού μηχανισμού στο Αφγανιστάν. Το επίτευγμα αυτό της αναγεννητικής ιατρικής ανοίγει το δρόμο για την αποκατάσταση της λειτουργίας ανθρώπινων ιστών που έχουν υποστεί βλάβες, αλλά και να επιλύσει το χρόνιο πρόβλημα της έλλειψης οργάνων για μεταμόσχευση, με ευρεία εφαρμογή σε πλειάδα περιπτώσεων παγκοσμίως.

Πολλές επιστημονικές καινοτομίες, οι οποίες μετέπειτα γίνονται μέρος της καθημερινότητάς μας, έχουν δοκιμαστεί για πρώτη φορά στο πεδίο της μάχης και η περίπτωση του λοχία Ρον Στραγκ επιβεβαιώνει για ακόμα μια φορά τον κανόνα. Ο 28χρονος στρατιωτικός τραυματίστηκε σοβαρά στο πόδι και βρέθηκε ένα... βήμα πριν τον ακρωτηριασμό. Παρά τα αλλεπάλληλα χειρουργεία δεν είχε καταφέρει να ανακτήσει τη δυνατότητα να περπατάει χωρίς υποστήριξη. «Ήμουν πολύ καλός στις πτώσεις» δήλωσε χαριτολογώντας ο ίδιος στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» και συμπλήρωσε: «Όποιος με βλέπει σήμερα δε μπορεί να φανταστεί ότι πριν από μερικούς μήνες δεν μπορούσα καν να περπατήσω».

Η δημιουργία του μηριαίου τετρακέφαλου έγινε πάνω σε ένα υπόστρωμα ιστού γουρουνιού που λειτούργησε σαν… σκαλωσιά, προκαλώντας τη σταδιακή ανάπτυξη του μυ. Εδώ και χρόνια οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι αυτός ο ιστός από κολλαγόνο και πρωτεΐνες, ο οποίος βρίσκεται σε όλα τα θηλαστικά, μεταξύ των οποίων και στον άνθρωπο, είχε ως ρόλο να συγκρατεί τα όργανα στη θέση τους. «Διαπιστώσαμε με χαρά ότι η επέμβαση αυτή όχι μόνο αποκατάστησε την ικανότητα βαδίσματος του τραυματία, αλλά πολύ περισσότερο προκάλεσε την αυτοϊασή του», παρατήρησε ο Πίτερ Ρούμπιν, καθηγητής αναγεννητικής ιατρικής του πανεπιστημίου του Πίτσμπεργκ και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που χειρούργησε τον λοχία Στραγκ.

Πως έγινε η επέμβαση

Αφού πρώτα αφαίρεσαν όλα τα κύτταρα από τον ιστό, οι ιατροί τοποθέτησαν ένα λεπτό φύλλο από την ουροδόχο κύστη ενός γουρουνιού στο σημείο έκφυσης του τετρακέφαλου μυ. Ο οργανισμός του ασθενή άρχισε να αντιδρά, ξεκινώντας τη διαδικασία αποδόμησης του «ξένου σώματος» και προκαλώντας ταυτόχρονα τη δημιουργία νέων μυικών κυττάρων. Η απουσία κυττάρων του ζώου ή έγχυσης βλαστοκυττάρων αποκλείει σε μεγάλο βαθμό την απόρριψη του μοσχεύματος σύμφωνα με τους ειδικούς, ενώ η τοποθέτησή του ακριβώς στο σημείο του μυ επιτρέπει τη γρήγορη αποκατάσταση του ασθενούς. «Στην αρχή νόμιζα ότι ακούω σενάριο επιστημονικής φαντασίας» σημείωσε ο λοχίας Στραγκ και συμπλήρωσε: «Όταν όμως οι γιατροί εξήγησαν τη διαδικασία, φάνηκε απλή και κατανοητή».

Εκτός όμως από τη φυσική αποκατάσταση του λοχία, οι γιατροί επισημαίνουν και τη ραγδαία βελτίωση της ψυχολογικής του κατάστασης: «Δεν κάναμε κάτι μαγικό, απλά κάναμε τη ζωή του λίγο πιο εύκολη», παρατήρησε ο καθηγητής Στίβεν Μπαντίλακ. «Δεν υποσχόμαστε 100% αποκατάσταση, αλλά τα αποτελέσματα είναι πολύ ενθαρρυντικά για δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που τραυματίζονται σε τροχαία ή υποφέρουν από εκφυλιστικές νόσους, όπως το Πάρκινσον και το Αλτσχάιμερ».

ΒΟΧ

Τι είναι η αναγεννητική ιατρική

Σύμφωνα με το Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ, η αναγεννητική ιατρική είναι η «απάντηση» στην εξέλιξη των θεραπειών για την αντιμετώπιση νόσων που οφείλονται σε δυσλειτουργία, βλάβη ή εξασθένηση ιστών και οργάνων, οι οποίες μέχρι σήμερα θεωρούνταν ανίατες. Σε εξέλιξη βρίσκονται δεκάδες εργαστηριακές μελέτες που εφαρμόζουν πρακτικές  αναγεννητικής ιατρικής για τη θεραπεία της νόσου Πάρκινσον,  της σκλήρυνσης κατά πλάκας, της νόσου Αλτσχάιμερ, των μυοκαρδιοπαθειών, της αποκατάστασης νεύρων και καρδιακών αγγείων, μεταξύ άλλων. Αντίστοιχες κλινικές μελέτες έχουν σημειώσει επιτυχία, με τη δημιουργία ανθρώπινου αυτιού και μύτης κυριολεκτικά από το.. μηδέν. 

Ενυδρείο για... ανθρώπους το υποβρύχιο δωμάτιο

Ένα ενυδρείο από την... ανάποδη στη Σουηδία προσελκύει επισκέπτες, αλλά και τα περίεργα βλέμματα των... μόνιμων κατοίκων της λίμνης, των ψαριών. Πρόκειται για μια ιδέα ενός Σουηδού αρχιτέκτονα του Μίκαελ Γκένμπεργκ, ο οποίος σχεδίασε ένα τυπικό ξύλινο σπιτάκι, γνώριμη εικόνα στα σουηδικά δάση, με ένα υποβρύχιο δωμάτιο για... θαρραλέους τουρίστες που δεν πτοούνται από τη μηδενική σχεδόν ορατότητα κάτω από την επιφάνεια της ειδυλλιακής λίμνης.

Η τιμή διανυκτέρευσης πάντως είναι κάπως... αλμυρή, αν και πρόκειται για λιμναίο οίκημα, καθώς φτάνει στα 128 περίπου ευρώ.

Διαβάστε εδώ: 

Σήμα κινδύνου για το διάσημο "Βάσα"

Είναι ένα από τα πιο διάσημα ναυάγια, καθώς εντοπίστηκε και ανελκύστηκε το 1961 σχεδόν άθικτο, μετά τη βύθισή του στο παρθενικό του ταξίδι το 1628. 

Σήμερα, οι επιστήμονες είναι ιδιαίτερα ανήσυχοι γιατί παρά τις εκτεταμένες εργασίες συντήρησής του και τις τεχνικές που χρησιμοποιούν για να το διατηρήσουν σε όσο το δυνατόν καλύτετρη κατάσταση, διαπιστώνουν ότι το ξύλινο σκαρί έχει χάσει τουλάχιστον το 50% της αντοχής του και η αποσάθρωσή του έχει πλέον αποκτήσει δραματικές διαστάσεις. Παρά το ότι το μουσείο που στεγάζει το ιστορικό πλοίο δέχεται τουλάχιστον ένα εκατομμύριο επισκέπτες ετησίως, οι υπεύθυνοι εξετάζουν όλα τα ενδεχόμενα, ακόμα και απαγόρευσης έκθεσής του, μέχρι να βρεθεί τρόπος να σταθεροποιηθεί η κατάστασή του. 

Διαβάστε εδώ: 

Το Βιετνάμ μέσα από φωτογραφίες του Όλιβερ Στόουν

Ο διάσημος αμερικανός σκηνοθέτης Όλιβερ Στόουν "ξέθαψε" μέσα από το αρχείο του δεκάδες φωτογραφίες από τον πόλεμο του Βιετνάμ, τις οποίες τράβηξε όταν ο ίδιος υπηρετούσε εκεί το 1968.

Μέσα από πορτραίτα φίλων του, σκηνές της καθημερινότητας και της φύσης, ο σκηνοθέτης έδειξε το "μάτι" που χαρακτήρισε πολλές από τις ταινίες του, οι οποίες τον έχουν πλέον καθιερώσει ως εμβληματική φυσιογνωμία του Χόλιγουντ, με πολλούς θαυμαστές, αλλά και αρκετούς πολέμιους. 

Δείτε εδώ: 

Παραμένει στην άβυσσο η καμπάνα του HMS Hood

Άδοξα έληξε, λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών που δεν επέτρεψαν την πόντιση του μη επανδρωμένου υποβρυχίου, η επιχείρηση ανέλκυσης της καμπάνας του βρετανικού θωρηκτού HMS Hood, όπως ανακοίνωσε μέσω του λογαριασμού του στο twitter ο Πωλ Άλλεν, συνιδρυτής της Microsoft και χρηματοδότης της αποστολής.

To HMS Hood βυθίστηκε το Μάιο του 1941 και μόλις 3 από το πλήρωμα των 1418 ανδρών κατάφεραν να επιζήσουν. Το ναυάγιο βρίσκεται σε βάθος 2844 μέτρων μεταξύ Ισλανδίας και Γροιλανδίας και εντοπίστηκε για πρώτη φορά το 2001.

Ο στόχος πλέον του Άλλεν είναι να προχωρήσει σε νέα επιχείρηση ανέλκυσης μόλις το επιτρέψουν οι καιρικές συνθήκες μέσα στο 2013. Στόχος του είναι να τη δωρίσει στο μουσείο του πολεμικού ναυτικού της Βρετανίας στο Πόρτσμουθ.

Πεδίο ασκήσεων του ναυτικού το "σπίτι" των φαλαινών

Πολεμικό Ναυτικό-Φάλαινες, σημειώσατε... άσσο και με τη "βούλα" του Νόμου.  Δικαστήριο στις ΗΠΑ αποφάσισε υπέρ του ναυτικού και κατά εκείνων που υποστήριζαν ότι οι ασκήσεις με πραγματικά πυρά, η χρήση ηχοβολιστικών συσκευών και η ηχορρύπανση από την παρουσία σκαφών επιφανείας και υποβρυχίων θα πλήξει ανεπανόρθωτα ένα από τα τελευταία καταφύγια φαλαινών στις ΗΠΑ.

Η δικαστής στο σκεπτικό της απόφασής της ισχυρίζεται ότι "δεν υπάρχουν καταγεγραμμένα περιστατικά χρήσης σόναρ που αναγκάζουν τα θαλάσσια θηλαστικά να αναδύονται και να συγκρούονται με πλοία", μπερδεύοντας σκόπιμα τα δεδομένα και προκαλώντας την έντονη αντίδραση επιστημόνων και περιβαλλοντικών οργανώσεων.

Διαβάστε εδώ: 

Τιμήθηκε ο τελευταίος εν ζωή καπετάνιος γερμανικού υποβρυχίου του Β' Παγκοσμίου

Είναι 99 χρονών, ήδη έκλεισε... τραπέζι για να γιορτάσει με τα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονά του τα εκατοστά του γενέθλια του... χρόνου και πρόσφατα βραβεύθηκε από τις αρχές της Βρέμης, ως ο τελευταίος εν ζωή καπετάνιος γερμανικού υποβρυχίου του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Πρόκειται για τον Ράινχαρτ Χάρντεγκεν, κυβερνήτη του U123, με 27 πιστοποιημένες βυθίσεις συμμαχικών πλοίων, ο οποίος τιμήθηκε προσωπικά από τον παράφρονα ναζί δικτάτορα Αδόλφο Χίτλερ δύο φορές τον καιρό του πολέμου. 

"Τότε τον έβλεπα ως μια χαρά τύπο", δήλωσε ο Χάρντεγκεν για τον τρελλό... χωριστράκια με το... κοφτό μουστάκι. "Ήταν όμως ένα πολύ μεγάλο λάθος", παραδέχεται ο ίδιος για τον Γερμανό φασίστα που αιματοκύλισε την Ευρώπη με τη βοήθεια της συμμορίας του και των συνεργατών του σε διάφορες χώρες και σκόρπισε το θάνατο και τη δυστυχία σε δεκάδες εκατομμύρια αθώους.

Διαβάστε εδώ: 

Δύτες βρήκαν τον "γίγαντα" των ναζί

Ζευγάρι Ιταλών αυτοδυτών εντόπισε σε βάθος 64 μέτρων στο βυθό της Σαρδηνίας ένα σπάνιο γερμανικό μεταγωγικό αεροσκάφος Messerschmitt Me322 "Gigant", έναν πραγματικό γίγαντα των ουρανών.

Το εξακινητήριο αεροσκάφος με εκπέτασμα πτερύγων στα 55 (!) μέτρα, το μεγαλύτερο μεταγωγικό του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, είχε καταρριφθεί το 1943 από τη RAF, τη βρετανική πολεμική αεροπορία.

Μετά από έρευνα στα αρχεία και την απαραίτητη βοήθεια από ντόπιους ψαράδες και λίγη τύχη, οι δύο αυτοδύτες κατάφεραν να εντοπίσουν το αεροσκάφος των ναζί στο βυθό, ρίχνοντας έτσι φως σε μια άγνωστη σελίδα της ιστορίας.

Διαβάστε εδώ: 

"Φούσκωσε" η καλντέρα της Σαντορίνης

Ο όγκος του μάγματος κάτω από την καλντέρα της Σαντορίνης αυξήθηκε κατά 10 έως 20 εκατομμύρια κυβικά μέτρα από τον Ιανουάριο του 2011 μέχρι τον Απρίλιο του 2012, ανυψώνοντας την επιφάνεια του νησιού κατά 8 έως 14 εκατοστά την ίδια χρονική περίοδο, χωρίς όμως αυτή η δραστηριότητα να αποτελεί σαφή ένδειξη για επικείμενη έκρηξή του στο κοντινό μέλλον, καθώς η σεισμική δραστηριότητα έχει μειωθεί σημαντικά το τελευταίο διάστημα.

Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε διεθνής ομάδα από ερευνητές των πανεπιστημίων της Οξφόρδης και του Μπρίστολ στη Βρετανία, του τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του πανεπιστημίου Αθηνών και του Εργαστηρίου Ανώτερης Γεωδαισίας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε στην έγκριτη  επιστημονική επιθεώρηση Nature Geoscience. Οι υπολογισμοί στη Σαντορίνη έγιναν με τη βοήθεια δορυφορικών ραντάρ του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), της Γερμανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (DLR), καθώς και από επιτόπιες μετρήσεις GPS που πραγματοποιήθηκαν κυρίως από Έλληνες επιστήμονες.

«Η αύξηση αυτή θεωρείται από άποψη όγκου η σημαντικότερη από το 1955, λίγο μετά την τελευταία μέχρι σήμερα έκρηξη του ηφαιστείου και ισοδυναμεί με περίπου 10 έως 20 έτη φυσιολογικής ανάπτυξης του ηφαιστείου», σημείωσε η Μισέλ Παρκς, η οποία συμμετείχε στην ερευνητική ομάδα. «Το 2011 πολλοί κάτοικοι αντιλήφθηκαν μια αλλαγή στη συμπεριφορά του ηφαιστείου, καθώς καταγράφηκαν ασθενείς σεισμικές δονήσεις, οι οποίες συνοδεύτηκαν από αλλαγές στο χρώμα της θάλασσας σε ορισμένα σημεία και έκλυση αερίων ηφαιστειογενούς προέλευσης», συμπλήρωσε η ίδια.

      

Καθησυχάζουν οι επιστήμονες

Ο καθηγητής του Μετσόβιου Πολυτεχνείου κ. Δημήτρης Παραδείσης, ο οποίος συμμετείχε ενεργά στις έρευνες εμφανίζεται πάντως καθησυχαστικός: «Το φαινόμενο των σεισμικών δονήσεων έχει μειωθεί δραματικά το τελευταίο διάστημα και αυτή τη στιγμή δε συντρέχει κανένας λόγος ανησυχίας» αναφέρει στον «Ε.Τ.» και συμπληρώνει: «Με το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης συνεργαζόμαστε τα τελευταία 25 χρόνια σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας και αξίζει να σημειωθεί ότι οι επιτόπιες μετρήσεις στη Σαντορίνη έχουν γίνει κυρίως από Έλληνες επιστήμονες. Είναι η πρώτη φορά που εκτιμήσαμε την αύξηση του μάγματος, αξιοποιώντας τα δεδομένα που προέκυψαν από τη διόγκωση της επιφάνειας του βυθού της καλντέρας και της Σαντορίνης».

ΒΟΧ Η έρευνα

Οι ερευνητές σημειώνουν ότι το ηφαίστειο της Σαντορίνης εμφανίζει δύο διαφορετικών ειδών εκρήξεις. Μικρής ισχύος εκρήξεις που συμβαίνουν σχετικά συχνά και εκλύουν λάβα και μεγάλες εκρήξεις που συμβαίνουν σπάνια, ανά περίπου 10.000 έως 30.000 χρόνια, αντίστοιχες εκείνης του 1600 περίπου π.Χ. η οποία θεωρείται «υπεύθυνη» για την κατάρρευση του Μινωικού Πολιτισμού και την ανάπτυξη των θεωριών για τη χαμένη Ατλαντίδα.

Σύμφωνα με τη μέχρι σήμερα επικρατούσα θεωρία, οι δύο αυτοί τύποι εκρήξεων προέρχονταν από έναν επιφανειακό θάλαμο μάγματος, ο οποίος τροφοδοτείται σε συνεχή βάση από ποσότητες λιωμένων ορυκτών. Σύμφωνα με τη νέα μελέτη, τουλάχιστον το 15% του υλικού που εκτινάχθηκε κατά την Μινωική έκρηξη του ηφαιστείου, έφθασε στον θάλαμο του μάγματος λιγότερο από 100 χρόνια πριν την έκρηξη, δηλαδή όχι σταδιακά και σε βάθος χρόνου, αλλά σε πολύ πιο σύντομο χρόνο.  

Νέες ελπίδες για τους... φαλακρούς της Γης

Τέλος στη μισητή φαλάκρα που… βασανίζει εκατομμύρια άνδρες σε όλο τον κόσμο ελπίζουν ότι θα θέσουν μέσα στην επόμενη διετία επιστήμονες στις ΗΠΑ, όταν διατεθεί στην αγορά νέο φαρμακευτικό σκεύασμα, με ελληνική υπογραφή, που καταπολεμά τα αίτιά της.

Υπό την καθοδήγηση του καθηγητή δερματολογίας στο πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια δρος Γιώργου Κωτσαρέλη, οι ειδικοί κατάφεραν να απομονώσουν το «ένοχο» για την τριχόπτωση γονίδιο PGD2 και πλέον βρίσκονται σε συζητήσεις με εταιρείες, προκειμένου να λάβουν άδεια κυκλοφορίας του φαρμάκου, το οποίο θα χορηγείται με ιατρική συνταγή και θα έχει μορφή γαλακτώματος ή χαπιού.

Οι επιστήμονες εντόπισαν τα γονίδια εκείνα που ενεργοποιούνται όταν τα τριχοθυλάκια αρχίζουν να συρρικνώνονται, με αποτέλεσμα να διακόπτεται η φυσική αναγέννηση του τριχωτού της κεφαλής και κατάφεραν να αποκρυπτογραφήσουν τη διαδικασία της δημιουργίας φαλάκρας στα ανδρικά κρανία.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση των επιστημόνων που αποκωδικοποίησαν τη διαδικασία της απώλειας μαλλιών στους άνδρες, ένα ένζυμο, η προσταγλανδίνη D, δίνει «εντολή» να σταματήσει η δημιουργία νέων τριχών. Έτσι, σταδιακά επέρχεται η… αποψίλωση του κρανίου, ένα πρόβλημα κυρίως αισθητικό, με ψυχολογικές όμως προεκτάσεις για μεγάλο ποσοστό εκείνων που διαπιστώνουν με φρίκη μπροστά στον καθρέπτη τους ότι δε θα ξαναχρειαστεί να… χτενιστούν.

Σύμφωνα με τα ευρήματα των ερευνών του Δρος Κοτσαρέλη και του επιστημονικού του επιτελείου, οι άνδρες με απώλεια τριχών είχαν τριπλάσια επίπεδα της προσταγλανδίνης D στα σημεία της φαλάκρας σε σύγκριση με τα τμήματα εκείνα του κεφαλιού που είχαν ακόμα τριχοφυία. «Θεωρώ πως αν ελέγξουμε τη γενετική προδιάθεση φαλάκρας που προκαλεί η προσταγλανδίνη D, τότε όχι μόνο θα είμαστε σε θέση να ανακόψουμε την τριχόπτωση, αλλά ακόμα και να δώσουμε τη δυνατότητα αναγέννησης των τριχοθυλακίων», σημείωσε ο Δρ. Κωτσαρέλης στην έρευνά του.

Οι ελπίδες για την καταπολέμηση της φαλάκρας μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα οφείλεται στο ότι ήδη κυκλοφορούν στις ΗΠΑ φάρμακα που μειώνουν τα επίπεδα της PGD2, κυρίως για τη θεραπεία του άσθματος.

Το επόμενο βήμα των ερευνητών είναι να διερευνήσουν και τις αντίστοιχες γονιδιακές διεργασίες και στις γυναίκες, ορισμένες από τις οποίες αντιμετωπίζουν προβλήματα αραίωσης ή εξασθένισης του τριχωτού της κεφαλής, κυρίως μετά την εμμηνόπαυση.

ΞΕΡΕΤΕ ΟΤΙ...

40% των ανδρών ηλικίας μέχρι 35 ετών έχουν απώλεια μαλλιών

65% των ανδρών ηλικίας μέχρι 60 ετών έχουν απώλεια μαλλιών

60% εκείνων που παρουσιάζουν τριχόπτωση αισθάνονται άσχημα

100 τρίχες ημερησίως είναι η φυσιολογική τριχόπτωση

100.000 τριχοθυλάκια υπάρχουν σε ένα υγιές ανδρικό κρανίο

3,5 δις δολάρια ετησίως ο τζίρος στις ΗΠΑ της αντιμετώπισης της τριχόπτωσης με χειρουργική επέμβαση μεταφύτευσης, χρήση ειδικών σαμπουάν, κ.λπ.

1.000.000 περίπου εγχειρήσεις μεταφύτευσης μαλλιών πραγματοποιούνται κάθε χρόνο παγκοσμίως. Από αυτές: Το 75% αφορά άνδρες και το 25% γυναίκες.

ΠΗΓΗ: http://www.ishrs.org

Στους αιθέρες και πάλι ο 91 ετών... Τζόνι Ρεντ

Η ιστορία του 91 ετών πιλότου της RAF Έρικ Κάρτερ θυμίζει το κόμικ "Τζόνι Ρεντ" σε όσους ξεφύλλιζαν τέτοια περιοδικά τη δεκαετία του 70 και του 80 στη χώρα μας. 

Ο Κάρτερ συμμετείχε μαζί με άλλους πιλότους στην εναέρια άμυνα του λιμανιού του Μουρμάνσκ το 1941, ζωτικής σημασίας για τους τότε Σοβιετικούς, καθώς εκεί έφταναν οι συμμαχικές νηοπομπές από τη Βρετανία. Είναι ο μόνος επιζών του σμήνους και σε ηλικία 91 ετών ξανανέβηκε στο κόκπιτ ενός ειδικά μετασκευασμένου Spitfire για μια δεκάλεπτη βόλτα στους ουρανούς. "Μεμιάς θυμήθηκα το 1941" είπε ενθουσιασμένος ο ίδιος.

Δείτε εδώ: 

Οι Έλληνες της NASA

Μπορεί το σενάριο μιας ελληνικής διαστημικής αποστολής να θυμίζει περισσότερο ταινία επιστημονικής φαντασίας, παρόλα αυτά οι Έλληνες επιστήμονες βάζουν εδώ και πολλά χρόνια…κομμάτια στο Διαστημικό παζλ. Μάλιστα, ορισμένα από τα μεγαλύτερα διαστημικά προγράμματα της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας, της NASA, φέρουν και…υπογραφές Ελλήνων ερευνητών, που είτε κατοικούν μόνιμα στις ΗΠΑ είτε συνεργάζονται με αυτήν από τη χώρα μας. Ο Δρ. Σταμάτης Κριμιζής, ο Δρ. Ξενοφών Μουσσάς και ο Δρ. Περικλής Παπαδόπουλος είναι μόλις τρεις από τους δεκάδες Έλληνες του χώρου, που μετά από προσωπικό κόπο έχουν καταφέρει να συνδέσουν το όνομά τους με μεγάλες διαστημικές αποστολές και τεράστιας σημασίας επιστημονικές ανακαλύψεις.

Δρ. Σταμάτης Κριμιζής

Μετά από 500 δημοσιευμένες εργασίες σε περιοδικά και βιβλία, την κατάκτηση δύο φορές του μεταλλίου «Εξαιρετικής Επιστημονικής Επίτευξης» της NASA (Exceptional Scientific Achievement Medal) και τη συμμετοχή του σε διάφορες διαστημικές αποστολές της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας, ο Δρ. Σταμάτης Κριμιζής κατέχει δίκαια μια θέση ανάμεσα στους κορυφαίους ερευνητές παγκοσμίως. 

«Έχω σχεδιάσει όργανα, που έχουν εκτοξευτεί σε όλους τους πλανήτες αλλά και στον Πλούτωνα, που πρόσφατα ονομάστηκε πλανήτης-νάνος. Στον Πλούτωνα θα φτάσει αργότερα το 2015 η αποστολή «New Horizons», δηλαδή οι «Νέοι Ορίζοντες»  λέει στον «ΤτΚ» ο ίδιος, και συμπληρώνει: «Είμαι τυχερός που εργάστηκα σε όλα αυτά τα προγράμματα». Ο Επίτιμος Διευθυντής του εργαστηρίου Τζονς Χόπκινς και Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας, που έχει δώσει το όνομά του και στον αστεροειδή «8323 Krimizis», θα παραβρεθεί στον εορτασμό της 35^ης επετείου από την εκτόξευση του Voyager, μιας από τις μεγαλύτερες αποστολές όλων των εποχών. 

«Όταν έγινε η εξερεύνηση του Δία και του Κρόνου, αποφασίσαμε να συνεχίσει την αναζήτησή του. Τώρα υπάρχουν ενδείξεις ότι έχει φτάσει πολύ μακριά στο Ηλιακό μας σύστημα, περίπου 18 δις χιλιόμετρα από τη Γη. Το σήμα του Curiosity φέρνει πληροφορίες στη Γη με καθυστέρηση περίπου 14 λεπτών. Από το Voyager χρειάζονται 16 ώρες και 40 λεπτά. Παίρνουμε δεδομένα από αυτό κάθε μέρα» εξηγεί ο Δρ. Κριμιζής, που δεν παραλείπει να αναφέρει ότι με τους ερευνητές του Τζονς Χόπκινς έχουν δημιουργήσει το «Messenger» που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Ερμή και το «New Horizons» το οποίο κατευθύνεται στον Πλούτωνα: «Από τον πιο…ζεστό πλανήτη στον πιο παγωμένο πλανήτη-νάνο» ολοκληρώνει λέγοντας ο διακεκριμένος ερευνητής από τη Χίο.

Δρ. Περικλής Παπαδόπουλος

Ανάμεσα στους επιστήμονες που παρακολουθούσαν με κομμένη την ανάσα την προσεδάφιση του «Curiosity» στον Άρη ήταν και ο Δρ. Περικλής Παπαδόπουλος. Όπως λέει ο ίδιος στον «Τ.τ.Κ» η αποστολή της Περιέργειας στον «Κόκκινο Πλανήτη» επιφυλάσσει εκπλήξεις, που δεν μπορούμε ούτε να τους φανταστούμε.  

«Εκτός από τον πλούτο των πληροφοριών για το γεωλογικό παρελθόν του πλανήτη, θα ανοίξει και ο δρόμος για την πρώτη παρουσία ανθρώπου στον Άρη, την οποία ήδη προγραμματίζουμε με ορίζοντα το 2040» αναφέρει χαρακτηριστικά ο ερευνητής. Ανάμεσα στα μελλοντικά σχέδια του Δρ. Παπαδόπουλου, ο οποίος είναι καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Σαν Χοσέ στην Καλιφόρνια, είναι και η αποστολή «Άτρομος» στον κρατήρα «Ελλάς» του Άρη. «Θα στείλουμε δύο μικρά ερευνητικά οχήματα που θα συλλέξουν μετεωρολογικά και άλλα επιστημονικά δεδομένα. 

Το μικρό τους μέγεθος εξασφαλίζει ότι θα μπορέσουν να πάνε σε σημεία που μεγαλύτερου μεγέθους αδυνατούν να κινηθούν, λόγω της γεωμορφολογίας ή άλλων εμποδίων», λέει ο Δρ. Παπαδόπουλος. Την ίδια ώρα, στις 20 Ιουλίου ο καθηγητής από την Καλαμάτα και οι φοιτητές του έστειλαν ένα δορυφόρο-κύβο στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Σε λίγο καιρό, ο δορυφόρος αυτός θα εκτοξευθεί σε τροχιά γύρω από τη Γη και θα αναμεταδίδει σήματα πίσω στη Γη. «Άμεσος στόχος μου και προσπάθεια είναι να εκτοξεύσω τον πρώτο καθαρά ελληνικό μικρό-δορυφόρο από το διαστημικό σταθμό και πρώτο σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.  Ολοκληρώσαμε το πρόγραμμα σε μόλις οκτώ μήνες, από το σχεδιασμό μέχρι την υλοποίησή του με κόστος μικρότερο των 100.000 δολαρίων» ολοκληρώνει λέγοντας ο διακεκριμένος επιστήμονας, που στο παρελθόν εργάστηκε για 20 χρόνια στο Κέντρο Ερευνών Ames της NASA.

Δρ. Ξενοφών Μουσσάς

Από την Αθήνα συνεργάζεται και συμμετέχει σε προγράμματα της NASA, ο Δρ. Ξενοφών Μουσσάς διευθυντής του Εργαστηρίου Αστροφυσικής και καθηγητής Φυσικής Διαστήματος. Ο Δρ. Μουσσάς με την ερευνητική Ομάδα Φυσικής Διαστήματος του ΕΚΠΑ έχει βραβευτεί από την NASA για το πρόγραμμα «Οδυσσέας», γνωστό στο εξωτερικό με την ονομασία «Ulysses». 

«Ο Οδυσσέας ήταν το πρώτο διαστημικό σκάφος που πήγε πάνω από τους πόλους του Ήλιου για να κάνει μετρήσεις» λέει στον «ΤτΚ» ο Δρ. Μουσσάς. Την ίδια ώρα, ο ειδικός δεν παραλείπει να τονίσει ότι η ομάδα του έχει βάλει τον…οβολό της και σε διάφορα άλλα προγράμματα, όπως για παράδειγμα στο σχεδιασμό μαγνητικής ασπίδας γερμανικού διαστημόπλοιου μια επιτυχία που ο ίδιος χαρακτηρίζει αρκετά σημαντική. 

«Στις Θερμοπύλες υπάρχει ένα εξαιρετικό ραδιοτηλεσκόπιο, ονόματι “Άρτεμις”, που βλέπει τον Ήλιο βρέξει χιονίσει. Κάθε δευτερόλεπτο παίρνουμε 110 φάσματα του Ήλιου. Κάθε βράδυ συγκεντρώνονται 10 giga μετρήσεων από τα οποία κρατάμε περίπου το 1/8, δηλαδή 1,3 giga. Παρόμοιο όργανο έχουμε σχεδιάσει σε συνεργασία με άλλους ερευνητές για το Solar Orbiter της NASA, που θα ακολουθήσει αντίστοιχη τροχιά με τον Οδυσσέα αλλά τελικά θα φτάσει πιο κοντά στον Ήλιο. Τα όργανα αυτά έχουν σχεδιαστεί για να αντέχουν στην υπερβολική ζέστη» σημειώνει χαρακτηριστικά ο Δρ. Μουσσάς, και ολοκληρώνει: «Η Ελλάδα δίνει λίγα χρήματα για έρευνα. Υπάρχει μόνο η βοήθεια του Πανεπιστημίου Αθηνών. Και όλα αυτά τα καταφέρνουμε επειδή έχουμε καλούς φοιτητές».   

Οι Anonymous θα κλέψουν την «Περιέργεια»;

Στόχος των “Anonymous” φαίνεται ότι έγινε και η «Περιέργεια», καθώς οι ακτιβιστές, διάσημοι για τις επιθέσεις μέσω Διαδικτύου σε ιστοσελίδες κυβερνητικών υπηρεσιών των ΗΠΑ και άλλων χωρών, ψάχνουν να βρουν τον τρόπο να εισέλθουν στα συστήματα της NASA. 

Ένα μήνυμα με το οποίο αναζητείται κάποιος που να μπορεί να βοηθήσει στην απομόνωση του σήματος ελέγχου του οχήματος που βρίσκεται στον Άρη, σήμανε το συναγερμό στις υπηρεσίες ασφαλείας των ΗΠΑ. Αν και δεν έχει επιβεβαιωθεί η αυθεντικότητα του μηνύματος αυτού, με δεδομένη την ικανότητα των “Anonymous” να αποκρυπτογραφούν ακόμα και τους πλέον φυλασσόμενους κώδικες, η ανησυχία των αρμοδίων είναι παραπάνω από… δικαιολογημένη. 

Έτοιμο για… βόλτες το Curiosity

Μετά τις απαραίτητες ρυθμίσεις της… τελευταίας στιγμής, οι οποίες περιλάμβαναν την αναβάθμιση του λογισμικού και την προσαρμογή των οργάνων της, η «Περιέργεια» το μη επανδρωμένο αυτοκινούμενο όχημα της NASA είναι πλέον έτοιμο να ξεκινήσει τις… βόλτες του στον Άρη. «Ολοκληρώσαμε με επιτυχία τη… μεταμόσχευση εγκεφάλου», σημείωσε χαριτολογώντας ο Μάικ Ουότκινς, επικεφαλής του προγράμματος της αμερικανικής αεροδιαστημικής υπηρεσίας. «Τώρα περνάμε σε μια νέα φάση, εκείνη των λειτουργικών δοκιμών και της πρώτης δοκιμαστικής βόλτας», συμπλήρωσε ο ίδιος.

Μέσα στην τρέχουσα βδομάδα το “Curiosity” θα κάνει τα πρώτα δειλά του βήματα στην επιφάνεια του «Κόκκινου Πλανήτη», στον κρατήρα Γκέιλ όπου προσεδαφίστηκε. Η πρώτη φάση της εξερεύνησης θα διαρκέσει περίπου ένα χρόνο και θα περιλαμβάνει την αναγνώριση της περιοχής προσεδάφισης, πριν ξεκινήσει την… αναρρίχηση στις πλαγιές του όρους Σαρπ, το οποίο βρίσκεται μέσα στον κρατήρα. Αν και η αποστολή έχει χρονικό ορίζοντα διετίας, οι επιστήμονες της NASA ευελπιστούν ότι οι πυρηνικές μπαταρίες πλουτωνίου θα εξασφαλίσουν τουλάχιστον μια δεκαετία επιπλέον «ζωής» στον… εξερευνητή του Άρη. 

Ιστορίες κατασκοπείας από το Διάστημα στην… άβυσσο

Μια ιστορία καταχωνιασμένη για δεκαετίες στα απόρρητα αρχεία της CIA, της Υπηρεσίας Πληροφοριών των ΗΠΑ, βλέπει για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας, μετά τον αποχαρακτηρισμό της. Πρόκειται για την επιχείρηση εντοπισμού και ανέλκυσης τμήματος κατασκοπευτικού δορυφόρου που κατέπεσε το 1971 στον Ειρηνικό Ωκεανό, σε βάθος σχεδόν 5 χιλιομέτρων, η οποία οδήγησε στην πρώτη στα παγκόσμια χρονικά επιτυχημένη ναυαγιαίρεση από τόσο μεγάλο βάθος.

Στις 10 Ιουλίου του 1971, στο απόγειο δηλαδή του Ψυχρού Πολέμου μεταξύ των ΗΠΑ και της τότε Σοβιετικής Ένωσης, ο αμερικανικός κατασκοπευτικός δορυφόρος με την κωδική ονομασία “Hexagon”, ο οποίος βρισκόταν σε τροχιά γύρω από τη Γη φωτογραφίζοντας «ευαίσθητες» περιοχές, στέλνει πίσω στον πλανήτη μας ένα «φορτίο δεδομένων», όπως αποκαλούσαν στη γλώσσα των… πρακτόρων τις φωτογραφίες που είχε καταγράψει ο διαστημικός κατάσκοπος.

Η διαδικασία περισυλλογής του ήταν -τουλάχιστον στη θεωρία- απλή: Μόλις το «φορτίο» εισερχόταν στη γήινη ατμόσφαιρα, αλεξίπτωτο επιβράδυνε την πορεία του και ένα ειδικά εξοπλισμένο αεροσκάφος το έπιανε κυριολεκτικά στον αέρα. Η πραγματικότητα όμως διέψευσε τις προσδοκίες των ανθρώπων της CIA, καθώς το αλεξίπτωτο έσπασε και η «φωτοκάψουλα» βυθίστηκε στην άβυσσο, σε βάθος 4.876 μέτρων κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Το χρονικό της ανέλκυσης

Οι κατασκοπευτικοί δορυφόροι «Εξάγωνο», όπως είναι η ονομασία τους στα ελληνικά, ήταν μέρος ενός απόρρητου, μέχρι τα τέλη του 2011, προγράμματος όταν οι ΗΠΑ παραδέχθηκαν επίσημα την ύπαρξή τους. Σταδιακά, φωτογραφικό υλικό και αναφορές αποστολών δημοσιοποιούνται, με στόχο να προβληθεί μια σκοτεινή περίοδος ανταγωνισμού των υπερδυνάμεων, αλλά και να παρουσιαστεί η τεχνολογική πρόοδος που συντελέστηκε τις τελευταίες δεκαετίες.

Ο “Hexagon” αποτύπωνε φωτογραφικά τις περιοχές «ειδικού ενδιαφέροντος», όπως βάσεις πυραύλων, λιμενικές εγκαταστάσεις και πυρηνικά εργοστάσια και στη συνέχεια, ελλείψει άλλων μέσων μετάδοσης, «έστελνε» πίσω στη Γη το φιλμ με ειδικό «φορτίο δεδομένων». Η είδηση της απώλειας του φορτίου αυτού σήμανε άμεσα συναγερμό στις υπηρεσίες των ΗΠΑ. Έτσι, η CIA σε συνεργασία με το πολεμικό ναυτικό της χώρας αποφάσισαν να επιχειρήσουν κάτι που δεν είχε ξαναγίνει στο παρελθόν: Τον εντοπισμό, αλλά και την ανέλκυση του πολύτιμου υλικού. Με τη βοήθεια του ειδικού βαθυσκάφους Trieste II ξεκίνησε η διαδικασία έρευνας, η οποία σύμφωνα με την αναφορά της CIA «αποσκοπούσε τόσο στην περισυλλογή του πολύτιμου φωτογραφικού αρχείου, όσο και στην επίτευξη ανελκύσεων από μεγάλα βάθη».

Οι ειδικοί έπρεπε να ξεπεράσουν σημαντικά εμπόδια: Το βαθυσκάφος δεν είχε καταδυθεί βαθύτερα από τα 3 χιλιόμετρα μέχρι τότε, ο εντοπισμός ενός «ψύλλου στα άχυρα» ήταν εξαιρετικά δύσκολος με τα μέσα της εποχής, ενώ και η κατάσταση του «φορτίου δεδομένων» μετά την πρόσκρουση και την παραμονή στη θάλασσα ήταν αμφίβολη. 

Χαρακτηριστική της δυσκολίας του εγχειρήματος ήταν ότι προηγήθηκαν δύο αποτυχημένες απόπειρες ανέλκυσης, στις 3 και τις 30 Νοεμβρίου του 1971, πριν την επιτυχημένη της 25^ης Απριλίου του 1972, μετά από ένα σχεδόν χρόνο παραμονής του… διαστημικού επισκέπτη στο βυθό. «Η Τρίτη απόπειρα στέφθηκε από επιτυχία», σημειώνει ο συντάκτης της απόρρητης αναφοράς. «Καταφέραμε να ανασύρουμε το πολύτιμο υλικό, αλλά δυστυχώς λίγο πριν την ανάδυση του Τριέστε, χάσαμε μεγάλο μέρος του», καταλήγει ο επικεφαλής της επιχείρησης.

Παρά την απώλεια «σημαντικού μέρους» του φορτίου, η επιχείρηση χαρακτηρίστηκε ως «απολύτως επιτυχής», κυρίως γιατί άνοιξε το δρόμο στην εξερεύνηση της Αβύσσου, η οποία πλέον έχει περάσει και στα χέρια ιδιωτών, όπως καταδεικνύει το ρεκόρ του διάσημου σκηνοθέτη Τζέιμς Κάμερον, ο οποίος καταδύθηκε στο βαθύτερο σημείο της Γης, στην Τάφρο των Μαριανών σε βάθος 11 σχεδόν χιλιομέτρων με το… Ι.Χ. βαθυσκάφος του πριν από λίγους μήνες. 

Βρήκαν το πλοίο που μετέφερε τον Σκοττ στο Νότιο Πόλο

Ένα από τα πιο ιστορικά ναυάγια, το Terra Nova που μετέφερε το 1910 τον εξερευνητή Ρόμπερτ Σκοττ και την ομάδα του στην Ανταρκτική για την αποτυχημένη απόπειρά τους να κατακτήσουν πρώτοι το Νότιο Πόλο, πριν πεθάνουν από τις κακουχίες και την ασιτία, εντοπίστηκε πριν από λίγες μέρες στο βυθό της Γροιλανδίας.

Το διάσημο σκαρί βυθίστηκε το 1943 και από τότε οι έρευνες για τον εντοπισμό του ήταν μάταιες. Λόγω του βάθους στο οποίο τελικά εντοπίστηκε από μη επανδρωμένο ρομοποτικό όχημα, αλλά και των συνθηκών που επικρατούν στο βυθό, το ναυάγιο διασώζεται σε πολύ καλή κατάσταση, με το φουγάρο του να είναι ακόμα ευδιάκριτο παρά τα 70 χρόνια που βρίσκεται στο βυθό.

Η ανακάλυψή του οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στην τύχη, καθώς ο εντοπισμός του έγινε χάρη στη δοκιμή του εξοπλισμού τη δεδομένη χρονική στιγμή.

Διαβάστε εδώ:

Τα μυστικά του "Curiosity" και ο... Κάπταιν Κερκ του Σταρ Τρεκ

Το ταξίδι των 566 περίπου εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη στον Άρη ξεκίνησε στις 26 Νοεμβρίου του 2011 και λίγα εικοσιτετράωρα μετά την επιτυχημένη προσεδάφισή του το πρωί της Δευτέρας 6 Αυγούστου του 2012, το αυτοκινούμενο ρομποτικό όχημα της NASA με το ενδεικτικό του… ανθρώπινου πνεύματος όνομα «Περιέργεια» είναι πλέον έτοιμο να ξεκινήσει την περιπλάνησή του στον κρατήρα Γκέιλ και το όρος Σαρπ του «Κόκκινου Πλανήτη».

Πρωταρχικός του στόχος, η αποκρυπτογράφηση των μυστικών του και η αναζήτηση μιας οριστικής απάντησης στο θεμελιώδες ερώτημα για το αν ο πλανήτης είχε κάποτε -πριν εκατομμύρια χρόνια- τα βασικά οργανικά συστατικά που ευνόησαν κάποια στιγμή τη δημιουργία ζωής.

Εξοπλισμένο με 10 διαφορετικά τμήματα επιστημονικού εξοπλισμού βάρους 75 κιλών, ο οποίος επιτρέπει λεπτομερείς αναλύσεις δειγμάτων πετρωμάτων και ιζήματος που βρίσκονται στον κρατήρα, αλλά και με πυρηνική «καρδιά» πλουτωνίου που εξασφαλίζει τουλάχιστον μια δεκαπενταετία αυτονομίας, το “Curiosity” μέσα στην επόμενη διετία θα στείλει πίσω στη Γη έναν τεράστιο πλούτο φωτογραφικού υλικού, πληροφοριών και δεδομένων που θα επιτρέψουν στους επιστήμονες να σκιαγραφήσουν τη λεπτομερέστερη «ακτινογραφία» του Άρη που έχει υπάρξει μέχρι σήμερα.

Ξέρετε ότι…

Μέγεθος: Όσο ένα αυτοκίνητο Mini Cooper, διπλάσιο από τους… προγόνους του “Spirit” και “Opportunity” που προσεδαφίστηκαν το 2004 και… γίγαντας σε σύγκριση με το “Sojourner” που είχε μέγεθος… φούρνου μικροκυμάτων και βρέθηκε στον «Κόκκινο Πλανήτη» το 1997.

Τροχοί: Έξι ρόδες με ανεξάρτητη κίνηση, από τους οποίους οι τέσσερις έχουν και σύστημα ελέγχου διεύθυνσης, το οποίο επιτρέπει την επιτόπια περιστροφή της «Περιέργειας» κατά 360 μοίρες. Μπορεί να υπερπηδήσει εμπόδια ύψους μέχρι 75 εκατοστών.

Ακτίνες λέιζερ: Θυμίζει ταινίες επιστημονικής φαντασίας, αλλά είναι πραγματικότητα. Διαθέτει σύστημα λέιζερ που επιτρέπει την ανάλυση των πετρωμάτων, αλλά και την ατμοποίησή τους έτσι ώστε να διαπιστωθεί η σύστασή τους.

Απόσταση: Η συνολική απόσταση που θα διανύσει στην επιφάνεια του Άρη μέσα στην επόμενη διετία, δε θα ξεπεράσει τα 18 χιλιόμετρα από το σημείο προσεδάφισής του, αλλά οι ειδικοί της NASA θεωρούν ότι είναι αρκετή για να εξάγουν πολύτιμα συμπεράσματα.

Καιρικές συνθήκες: Αν και η επιφάνεια του Άρη μαστίζεται συχνά από αμμοθύελλες, οι συνθήκες κατά την προσεδάφισή του ήταν «ιδανικές», σύμφωνα με τη NASA.

Κόστος: Η αποστολή του “Curiosity” κόστισε περίπου 2 δις ευρώ και η τιμή περιλαμβάνει την ανάπτυξη του οχήματος, τα επιστημονικά του όργανα και την εκτόξευσή του.

Curiosity και… Star Trek: Η εμβληματική φυσιογνωμία του Τζέιμς Τ. Κερκ, Κυβερνήτη του αστρόπλοιου «Εντερπράιζ» στην τηλεοπτική σειρά «Σταρ Τρεκ» που καθήλωνε μπροστά στους δέκτες εκατομμύρια ανθρώπους κάθε ηλικίας, «δάνεισε» τη φωνή του στα ενημερωτικά βίντεο της NASA που εξηγούσαν τη διαδικασία προσεδάφισης της «Περιέργειας». Ο Κάπταιν Κέρκ, κατά κόσμον Ουίλιαμ Σάτνερ, παραφράζοντας τα διάσημα λόγια της σειράς, ανέφερε: «Η Περιέργεια θα πάει εκεί που δεν έχει πάει ποτέ κανείς και θα περάσει το Διάστημα, το τελευταίο σύνορο».