Ανελκύοντας ένα υποβρύχιο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου

Ήταν από τα τελευταία υποβρύχια που απέπλευσαν από τη βάση του Κιέλου και το τελευταίο που βυθίστηκε στις 5 Μαϊου του 1945. Πρόκειται για το U534, το οποίο κατέχει ξεχωριστή θέση στην ιστορία των υποβρυχίων επειδή η ανέλκυσή του αποτέλεσε πραγματικό επίτευγμα της μηχανικής, ενώ πολλά ήταν και τα σενάρια που συνόδευαν το υποβρύχιο αυτό και τη φύση της τελευταίας του αποστολής.

Δείτε βίντεο από τη ναυαγιαίρεση και πλούσιο φωτογραφικό υλικό

 Η τελευταία φωτό λίγο πριν τη βύθιση

Το... πιστό πιστόλι, το ψυχογράφημα μέσω Internet και το μονότροχο σκούτερ

"Διαστημική" στολή για δύτες, το μακιγιάζ, η βότκα και οι ταμπλέτες

Νεκρός δύτης κατά τις εργασίες στο Costa Concordia

Ισπανός επαγγελματίας δύτης είναι ο πρώτος νεκρός κατά τις εργασίες ναυαγιαίρεσης του Costa Concordia.

Το ναυάγιο του πολυτελούς κρουαζιερόπλοιου είχε στοιχίσει τη ζωή σε 32 άτομα και η επιχείρηση ανέλκυσής του έχει ήδη ξεπεράσει τα 600 εκ. ευρώ.

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, ο άτυχος δύτης αν και ανασύρθηκε έχοντας τις αισθήσεις του, μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο όπου υπέκυψε στα τραύματά του. Οι αναφορές σημειώνουν ότι παγιδεύτηκε το πόδι του και κόπηκε σε μεταλλικό έλασμα, με αποτέλεσμα την ακατάσχετη αιμορραγία. 

Διαβάστε εδώ:

Οι όμορφοι βυθοί... άσχημα ρυπαίνονται

Μια έκθεση φωτογραφίας με διαφορετικό χαρακτήρα από τις συνηθισμένες, το «ταξίδι στην υποβρύχια Ελλάδα»  έχει ως στόχο να «εκθέσει» τις συμπεριφορές που μετατρέπουν τους βυθούς μας σε χωματερές.

Η έκθεση, η οποία πραγματοποιείται στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος»,  μεταφέρει τον επισκέπτη στις πραγματικές εικόνες που συναντά σε μια κατάδυση στις ελληνικές θάλασσες, με την ομορφιά της φύσης να εναλλάσσεται συχνά με την ασχήμια που της πρόσθεσαν οι ανθρώπινες δραστηριότητες.

«Ουσιαστικά  το «ταξίδι στην υποβρύχια Ελλάδα» επιχειρεί να σοκάρει τον επισκέπτη, να τον προβληματίσει αλλά και να του αποδείξει πως ακόμα και αν ο ίδιος δεν φέρει ευθύνη για αυτή την κατάσταση, βιώνει και ο ίδιος τις συνέπειες από αυτήν», εξήγησε στον «Ε.Τ.» ο κ. Παναγιώτης Τασιαδάμης, της οργάνωσης «Υδροναύτες», τα μέλη των οποίων απαθανάτισαν τα «κλικ» και συμπλήρωσε:. «Στόχος μας είναι να μεταφέρουμε τα συναισθήματα αυτά στην κοινωνία και να τα μετατρέψουμε σε αίσθηση προσωπικής ευθύνης του καθενός μας για την αλλαγή κάθε νοοτροπίας που δημιουργεί αυτές τις εικόνες».

Ανάμεσα στα εκθέματα περιλαμβάνονται ψάρια, μαλάκια, σφουγγάρια και πανέμορφοι θαλάσσιοι οργανισμοί αλλά και... ραπτομηχανές, λιβάδια από πλαστικά μπουκάλια, αλιευτικά εργαλεία, χαλιά, ακόμα και μηχανάκια που σίγουρα δεν θα έπρεπε να βρίσκονται εκεί που τα εντόπισαν οι ερασιτέχνες υποβρύχιοι φωτογράφοι της οργάνωσης «Υδροναύτες».

«Θα πρέπει ίσως να γίνει κατανοητό πως ο σκοπός είναι να πάψουν να υπάρχουν τέτοιου είδους εικόνες στον βυθό και όχι να σταματήσουν να προβάλλονται» τονίζει ο κ. Τασιαδάμης, ο οποίος παράλληλα εξηγεί ότι  «αυτό δεν θα γίνει ποτέ αν επιμείνουμε σε αντιλήψεις που θέλουν να κρύβουμε τα προβλήματα «κάτω από το χαλάκι» ως εύκολη λύση αντί να προσπαθούμε να τα αντιμετωπίσουμε».

Οι «Υδροναύτες»

Η μη κερδοσκοπική οργάνωση «Υδροναύτες» δημιουργήθηκε το 2010 και ουσιαστικά έγινε το μέσο με το οποίο οι ‘Έλληνες αυτοδύτες μπόρεσαν να εκφράσουν έμπρακτα την ευγνωμοσύνη τους προς τον υδάτινο κόσμο για όσα αυτός τους έχει προσφέρει στις περιηγήσεις τους.

Προσπαθώντας να συμβάλλουν στην προστασία του, πραγματοποιούν εθελοντικές δράσεις περιβαλλοντικού χαρακτήρα και εκπαιδευτικές δραστηριότητες σε ολόκληρη την Ελλάδα σε μια διαρκή προσπάθεια ευαισθητοποίησης της κοινωνίας στα ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος και στην διαμόρφωση οικολογικής συνείδησης.

Μέσω των δράσεων τους αναδεικνύουν τόσο τα προβλήματα που υποβαθμίζουν το υδάτινο περιβάλλον όσο και την ομορφιά που βρίσκεται σε αυτό, με έμφαση στην ανάγκη ουσιαστικότερης προστασίας του.

Για τις προσπάθειες και το εθελοντικό έργο τους, οι Υδροναύτες τιμήθηκαν με βραβείο που παρέλαβαν από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Παράλληλα με τις οικολογική τους δράση πραγματοποιούν μια σειρά από δραστηριότητες που απευθύνονται σε παιδιά, σε άτομα με αναπηρία αλλά φυσικά και σε ανθρώπους που αγαπούν τον υδάτινο κόσμο και τον χαίρονται μέσω της αυτόνομης κατάδυσης.

Αξίζει να σημειωθεί πως η οργάνωση δεν λαμβάνει κανενός είδους χρηματοδότηση από κανέναν ιδιωτικό ή δημόσιο φορέα.

Περισσότερες πληροφορίες για τους Υδροναύτες και το έργο τους, θα βρείτε στην ιστοσελίδα της οργάνωσης, www.ydronaftes.gr

Κοράλλια στη Γροιλανδία, την Ισλανδία και τη Νορβηγία

Σε βάθος 900 μετρων στα νότια της Γροιλανδίας επιστήμονες εντόπισαν μια αποικία κοραλλιών... κατά λάθος, στο πλαίσιο ωκεανογραφικών ερευνών που πραγματοποιούσαν στην ευρύτερη περιοχή.

Η ανακάλυψή τους έρχεται μετά από μια σειρά άλλων αντίστοιχων ευρημάτων στην Ισλανδία και τη Νορβηγία, σε βάθη μισού περίπου χιλιομέτρου.

Αν και οι περισσότεροι συνδυάζουν τα κοράλλια με τροπικούς προορισμούς, φαίνεται ότι η εξάπλωσή τους δε γνωρίζει σύνορα, ούτε... αποθαρρύνεται από τις χαμηλές θερμοκρασίες που αγγίζουν τους 4 βαθμούς Κελσίου.

Οι αποικίες κοραλλιών αποτελούν "κατοικίες" πολλών ειδών ζωής και η υγεία τους αποτελεί δείκτη της κατάστασης των θαλασσών.

Κοράλλια υπάρχουν και στις ελληνικές θάλασσες, όπως μπορείτε να διαβάσετε εδώ

Περισσότερα εκεί

"Σημαντική" η Ελλάδα στο χάρτη της Google

Ρεκόρ πωλήσεων για τα "έξυπνα" κινητά

Σκουρόχρωμοι γαλανομάτηδες οι Ευρωπαίοι πρόγονοί μας

Ένα βήμα πιο κοντά στην απεικόνιση της εξωτερικής εμφάνισης των Ευρωπαίων… προγόνων μας, όπως δηλαδή ήταν κατά τη Μεσολιθική Περίοδο πριν από 7.000 χρόνια, βρέθηκαν οι επιστήμονες του Ινστιτούτου Εξελικτικής Βιολογίας της Βαρκελώνης στην Ισπανία, αποκρυπτογραφώντας το γονιδίωμα από το δόντι ενός σκελετού που εντοπίστηκε σε σπήλαιο της Ισπανίας. 

Σύμφωνα με δημοσίευση στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση Nature, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι «πρωτοευρωπαίοι» είχαν μεν γαλανά μάτια, αλλά από την άλλη πλευρά είχαν σκουρόχρωμη επιδερμίδα και μαύρα μαλλιά. «Διαπιστώσαμε ότι η ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα εξελίχθηκε πολύ αργότερα από όσο πιστεύαμε», εξήγησε ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Δρ. Κάρλες Λαλουέθα-Φοξ. Αν και μέχρι σήμερα θεωρείται ότι η πρώτη μετανάστευση των προγόνων του σύγχρονου ανθρώπου από την Αφρική στην Ευρώπη χρονολογείται στα 45.000 χρόνια περίπου πριν από την εποχή μας, η διεργασία της προσαρμογής της επιδερμίδας σε ψυχρότερα και με λιγότερης έντασης και διάρκειας ηλιοφάνεια κλίματα, διάρκεσε πολύ περισσότερο χρονικό διάστημα από όσο πίστευαν μέχρι σήμερα οι επιστήμονες, με αποτέλεσμα να «καταγράφεται» στο DNA του σκελετού αυτό το… παράδοξο. 

Όλα ξεκίνησαν το 2006 όταν εντοπίστηκαν σε άριστη κατάσταση, χάρη στις συνθήκες που επικρατούν στο σπήλαιο, δύο ανθρώπινοι σκελετοί κυνηγών-τροφοσυλλεκτών, της φάσης εκείνης δηλαδή της εξέλιξης του πολιτισμού που προηγήθηκε της αγροτικής. 

Οι ειδικοί διαπίστωσαν ότι αν και οι «πρωτοευρωπαίοι» είχαν μεγάλη γονιδιακή ομοιότητα με τους σύγχρονους σκανδιναβούς, παράλληλα διατηρούσαν τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του προγόνου του ανθρώπινου είδους που ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα στην Αφρική, δηλαδή σκουρόχρωμη επιδερμίδα και μαλλιά. «Η ανάλυση του DNA απέδωσε ένα μάλλον απροσδόκητο εύρημα», σχολίασε ο Δρ. Λαλουέθα-Φοξ και συμπλήρωσε: «Ακόμα και 7.000 χρόνια πριν από την εποχή μας, το χρώμα της επιδερμίδας τους ήταν σκούρο, σχεδόν 40.000 χρόνια μετά τα πρώτα μεταναστευτικά ρεύματα που πάτησαν στην Ευρώπη από την Αφρική».

Εκτός όμως από τα δεδομένα που αφορούν στα εξωτερικά χαρακτηριστικά των «πρωτοευρωπαίων» οι ερευνητές κατάφεραν να εντοπίσουν επίσης εκείνα τα στοιχεία που καταδεικνύουν τη μετάβαση από τη φάση της νομαδικής ζωής στην αγροτική, η οποία καταρχήν απαιτούσε και τη μόνιμη σχεδόν εγκατάσταση σε συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή. Οι κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες -όπως εκείνοι που εντοπίστηκαν στο σπήλαιο- είχαν μια διατροφή πλούσια σε πρωτεΐνες, αλλά δυσανεξία στη λακτόζη, ανικανότητα δηλαδή αφομοίωσης σακχάρων του γάλακτος και αδυναμία χώνεψης του αμύλου. Αυτοί οι δύο διατροφικοί περιορισμοί ξεπεράστηκαν με την ανάπτυξη των καλλιεργειών και τις αλλαγές που αυτές επέφεραν στο καθημερινό διαιτολόγιο των προγόνων μας. 

Χαιρετίζοντας τα ευρήματα της έρευνας ο καθηγητής Ντέιβιντ Ράιχ από την Ιατρική Σχολή του πανεπιστημίου Χάρβαρντ δήλωσε ότι η επιστημονική αξία της έγκειται στο γεγονός ότι αφορά στην αποκρυπτογράφηση του αρχαιότερου γονιδιώματος των πρωτοευρωπαίων που προηγείται της εμφάνισης της αγροτικής φάσης του ανθρώπου. «Η ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό σχεδόν όλων των σύγχρονων ευρωπαίων, γεγονός που σημαίνει ότι αυτή η μετάλλαξη πραγματοποιήθηκε τα τελευταία 7.000 χρόνια, δηλαδή σε ελάχιστο χρονικό διάστημα».

«Κληρονομήσαμε» ασθένειες από τους Νεάντερταλ

Ασθένειες όπως διάφορες μορφές καρκίνου και ο διαβήτης φαίνεται ότι έχουν μεγάλη… προϊστορία. Έρευνες που πραγματοποιήθηκαν στα πανεπιστήμια του Χάρβαρντ και της Οξφόρδης, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι θανατηφόρες ασθένειες προέρχονται από τα γονίδια των Νεάντερταλ, τα οποία υπάρχουν σε ποσοστό 2% στο σύγχρονο άνθρωπο, δεδομένου ότι για δεκάδες χιλιάδες χρόνια τα δύο είδη συνυπήρχαν και οι επιμειξίες δεν ήταν ασυνήθιστες. Οι επιστήμονες βέβαια σημειώνουν ότι δεν πρέπει να… κατηγορούμε τους Νεάντερταλ για τις ασθένειες αυτές, καθώς τα γονίδιά τους διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην ανοσία του σύγχρονου ανθρώπου από άλλες παθήσεις, γεγονός που συντέλεσε και στην εξέλιξη του ανθρώπινου είδους.

Μυστήρια σύμβολα στην ιπτάμενη βόμβα των καμικάζι

Η ιπτάμενη βόμβα Ohka-2 ήταν ένα αεροσκάφος που χρησιμοποιούσαν οι πιλότοι της Ιαπωνίας κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο σε αποστολές αυτοκτονίας, οι γνωστοί ως καμικάζι. 

Μυστήριο καλύπτει τα ιδεογράμματα και τα σύμβολα που βρέθηκαν σε ένα που εκτίθεται σε μουσείο της Βρετανίας. 

Είναι μόλις ένα από τα δύο δείγματα του συγκεκριμένου αεροσκάφους που επιζεί μέχρι σήμερα.

Συνολικά 800 ιπτάμενες βόμβες κατασκευάστηκαν και πολλά από τα Ohka-2 κατέπεσαν σε σκάφη επιφανείας των ΗΠΑ προξενώντας μεγάλες ζημιέες και απώλειες. 

Διαβάστε εδώ, εκεί, παραδωχάμου, ισαπέρα και εκείθε

485 χιλιόμετρα με 4,5 λίτρα, το μπάχαλο με το google chrome και οι... ξεχασιάρηδες άνδρες

Υποβρύχιο USS Gudgeon: Η πρώτη "απάντηση" των ΗΠΑ μετά το Περλ Χάρμπορ

Το υποβρύχιο Gudgeon (SS211) ήταν η πρώτη επιθετική "απάντηση" των ΗΠΑ, λίγες μέρες μετά την αιφνιδιαστική επίθεση της Ιαπωνίας σε μέρος του στόλου που ναυλοχούσε στο Περλ Χάρμπορ της Χαβάης στις 7 Δεκεμβρίου του 1941.

Ήταν 11 Δεκεμβρίου όταν το υποβρύχιο διατάχτηκε να πλεύσει με άκρα μυστικότητα προς τις ακτές του νησιωτικού συμπλέγματος της ιαπωνίας, προκειμένου να πλήξει "όποιους στόχους εντοπίσει". Η αποστολή του, την οποία ακολούθησαν άλλα δύο υποβρύχια,  το Plunger (SS-179) και το Pollack (SS-180), προηγήθηκε χρονικά της διάσημης αεροπορικής επίθεσης του Doolitle που παρά τις αμελητέες καταστροφές που προκάλεσε στην Ιαπωνία, αποτέλεσε τεράστια επικοινωνιακή επιτυχία για τις ΗΠΑ.

Η 12η αποστολή του έμελλε να είναι και η τελευταία του, καθώς το υποβρύχιο βυθίστηκε πιθανότατα στην περιοχή της Ίουο Ζίμα, το 1944.

Διαβάστε εδώ και εκεί: 

Η εμπειρία από κατάδυση την ώρα σεισμού μεγέθους 7,2 ρίχτερ

Την απόκοσμη εμπειρία ενός υποθαλάσσιου σεισμού 7,2 ρίχτερ την ώρα που έκανε κατάδυση περιγράφει η αυτοδύτρια Τζέσσικα Ρίντ στην εφημερίδα Guardian.

Η Ριντ αναφέρεται στο υπόκωφο βουητό που σκέπασε ακόμα και τον ήχο της εκπνοής της από την αυτόνομη αναπνευστική συσκευή, τις ρωγμές που άνοιξαν στον πυθμένα και τις αντιδράσεις των ψαριών, αλλά και των άλλων θαλάσσιων οργανισμών, σε μια ιστορία που σίγουρα δίνει την αίσθηση της μοναδικής εμπειρίας κάτω από τα κύματα. 

Διαβάστε εδώ: 

Οι... ανάποδες θαλάσσιες ανεμώνες που "φυτρώνουν" στον πάγο

Θαλάσσιες ανεμώνες στην Ανταρκτική "φυτρώνουν"... ανάποδα, το πρώτο παράδειγμα του είδους που έχει προσαρμοστεί να ζει και να αναπτύσσεται κυριολεκτικά στον πάγο.

Η ανεμώνη είναι μήκους 2,5 περίπου εκατοστών σε συστολή και περίπου τριπλάσιο όταν αναπτύσσει τα πλοκάμια του. 

Διαβάστε περισσότερα εδώ: 

Σεξ το Σάββατο στις 7:37 μ.μ. (σαν αντιβίωση)

Εντυπωσιάζει η ανέλκυση του ναυαγίου του "Μουρμάνσκ"

Τις παραμονές των Χριστουγέννων του 1994, το καταδρομικό "Μουρμάνσκ" του πάλαι ποτέ σοβιετικού πολεμικού ναυτικού, παρασυρμένο από τα κύματα την ώρα που μεταφερόταν σε διαλυτήριο πλοίων στην Ινδία, προσάραξε σε ερημική νορβηγική ακτή και "έκατσε" στα αβαθή.

Μόλις το 2009 αποφάσισε η νορβηγική κυβέρνηση να προχωρήσει στην ανέλκυση του ναυαγίου, επιλέγοντας τη μέθοδο της δημιουργίας υδατοφράκτη και την απομάκρυνση της θάλασσας, έτσι ώστε το πλοίο να "κοπεί" επιτόπου, σαν να βρισκόταν στην ξηρά.

Η διαδικασία αυτή είναι βέβαια ιδιαίτερα πολύπλοκη τεχνικά και δαπανηρή, από την άλλη πλευρά όμως οι ιθύνοντες νόες την επέλεξαν διότι θεωρείται η πιο αβλαβής περιβαλλοντικά, στην κατάσταση στην οποία βρίσκεται το ναυάγιο.

Διαβάστε εδώ:

Περισσότερες φωτογραφίες από τις φάσεις της ναυαγιαίρεσης, αλλά και του καταδρομικού σε εποχές κομμουνιστικής... δόξας μπορείτε να δείτε παρακάτω:

Ανοίγει ο δρόμος για την αντιμετώπιση της τύφλωσης

Νέα στοιχεία "φωτίζουν" το μυστήριο του υποβρυχίου U-33

Το U-33 σε προπολεμική φωτογραφία

Νέα στοιχεία "φωτίζουν" το μυστήριο του γερμανικού υποβρυχίου U-33, το οποίο αναγκάστηκε να αναδυθεί μετά από επτάωρη μάχη, λόγω ζημιών από βόμβες βυθού, πριν αυτοβυθιστεί από τους επιζώντες του πληρώματός του. Από τα 42 μέλη του πληρώματός του, 25 πνίγηκαν ή σκοτώθηκαν κατά τη μάχη ή την εγκατάλειψή του.

                    Λάβαρο επιτυχούς αποστολής του U-33 που πωλείται στο Διαδίκτυο

Σύμφωνα με το συγγραφέα Νάιτζελ Γκράντον, ο οποίος έχει γράψει το βιβλίο "Το μυστήριο του U-33", το υποβρύχιο είχε καταφέρει να διεισδύσει στην περιοχή ύψιστης ασφαλείας που ναυλοχούσαν σκάφη επιφανείας των Βρετανών, παρακάμπτοντας το ανθυποβρυχιακό δίχτυ, παρά το ότι το ναυάγιο εντοπίστηκε αρκετά μακρύτερα από το σημείο αυτό.

                          12 από τους επιζώντες με τον Χανς-Γιόακιμ Έρχαρτ στην άκρη δεξιά

Συγγενείς του ναύτη Χανς-Γιόακιμ Έρχαρτ, ο οποίος είχε επιζήσει του ναυαγίου του U-33 δήλωσαν ότι σύμφωνα με τις μαρτυρίες του και το ημερολόγιό του, το υποβρύχιο είχε πράγματι εισχωρήσει στην περιοχή, παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς των Βρετανών.

Το U-33 είχε παραμείνει σιωπηλό στον πυθμένα του ποταμού Κλάηντ επί επτάωρο, προσπαθώντας να ξεφύγει από τους διώκτες του, αλλά τελικά οι βόμβες βυθού του αντιτορπιλλικού HMS Gleaner το ανάγκασαν να αναδυθεί. Οι επιζώντες τότε αυτοβύθισαν το υποβρύχιο, προκειμένου να μην πέσει στα χέρια των εχθρών.

Ο ίδιος ο Έρχαρτ μάλιστα, μαζί με έναν άλλο ναύτη, ήταν εκείνοι που τοποθέτησαν και πυροδότησαν τους εκρηκτικούς μηχανισμούς που οδήγησαν το υποβρύχιο στο βυθό.

Σύμφωνα με το συγγραφέα, η μαρτυρία του Έρχαρτ επιβεβαιώνει την άποψη ότι πράγματι το υποβρύχιο είχε καταφέρει να εισχωρήσει στο Δέλτα του ποταμού Κλάιντ και πιθανότατα η αναφορά ότι βυθίστηκε σε άλλο σημείο έγινε εν καιρώ πολέμου για να αποφευχθεί η δημοσιοποίηση της διείσδυσής του σε αυστηρά φρουρούμενο σημείο.

 Χάρτης της περιοχής

Διαβάστε εδώ, εκεί, παραδίπλα και ισαμεδωχαμουκάπου

Χιρόο Ονόντα: Ο πόλεμός του τελείωσε 30 χρόνια αργότερα

Ο Ιάπωνας υπολοχαγός Χιρόο Ονόντα παρέμεινε κρυμμένος στη ζούγκλα των Φιλιππίνων για 30 χρόνια μετά την επίσημη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αρνούμενος να δεχθεί ότι η χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου είχε συνθηκολογήσει άνευ όρων μετά τη ρίψη των δύο ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και το ναγκασάκι το 1945.

Όταν τελικά παραδόθηκε το 1974, μετά από παραίνεση και σχετική διαταγή του επικεφαλής της μονάδας του, ο οποίος βρέθηκε στο νησί Λουμπάνγκ των Φιλιππίνων ειδικά για να πείσει τον Ονόντα να παραδοθεί, η ιστορία του έγινε παγκοσμίως γνωστή και στη χώρα του έγινε δεκτός με τιμές ήρωα.

Για τριάντα χρόνια ο Ονόντα περιπλανιόταν στη ζούγκλα, αρχικά με 3 ακόμα συστρατιώτες του, από τους οποίους ο ένας παραδόθηκε το 1950 και οι άλλοι δύο σκοτώθηκαν, ο ένας εξ αυτών σε "μάχη" με ντόπιους χωρικούς το 1972.

Μετά την επιστροφή του στην Ιαπωνία, ο νέος τρόπος ζωής των συμπατριωτών του, αλλά και η συνεχής "παρακολούθηση" από τα ΜΜΕ τον ανάγκασαν να φύγει για τη Βραζιλία όπου έζησε αρκετά χρόνια σε αγρόκτημα, ενώ έφτιαξε και σχολές επιβίωσης στη χώρα του, προκειμένου να μυήσει όσους ήθελαν στα μυστικά της ζωής σε δύσκολες συνθήκες.

Η περίπτωση πάντως του Ονόντα δεν ήταν μοναδική: Δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες Ιάπωνες, οι οποίοι αποκόπηκαν από τις γραμμές τους κατά την ταχεία προέλαση των ΗΠΑ στον Ειρηνικό, παραδόθηκαν αρκετά αργότερα από το 1945.

Το βιβλίο του Ονόντα για την περιπέτειά του έγινε παγκόσμιο best seller.

Ο Ονόντα πέρασε στην αιωνιότητα χθες, πλήρης ημερών σε ηλικία 91 ετών.

Διαβάστε εδώ, εκεί, παραπέρα και ισαδωχάμου 

Το Spitfire του Brad Pitt

2,4 εκατομμύρια ευρώ έδωσε ο Μπραντ Πιτ για να αποκτήσει ένα Spitfire, το διάσημο καταδιωκτικό των Βρετανών του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

O αμερικανός ηθοποιός θέλησε να μπει στο κλαμπ των εκατομμυριούχων που κατέχουν ένα κομμάτι της ιστορίας και με αφορμή την παρουσία του στη Βρετανία για τα γυρίσματα της νέας του ταινίας Fury, η οποία πραγματεύεται τις περιπέτειες του πληρώματος ενός άρματος μάχης την περίοδο της απόβασης της Νορμανδίας (Ιούνιος 1944), εντόπισε και αγόρασε το Spitfire.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι ήδη ξεκίνησε μαθήματα, έτσι ώστε να είναι σε θέση να πιλοτάρει το μονοθέσιο καταδιωκτικό. 

Διαβάστε εδώ