Οχτάχρονος βρήκε κομμάτι αεροπλάνου του Β' Παγκοσμίου

Το λιμάνι του Ντάρουιν στη Βόρεια Αυστραλία είχε βομβαρδιστεί επανειλημμένα από τους Ιάπωνες το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, με αποτέλεσμα να προκληθεί μαζική υστερία περί απόβασης των δυνάμεων του Ανατέλλοντος Ήλιου, η οποία όμως δεν υλοποιήθηκε ποτέ. 

Ο οκτάχρονος Φίλιξ Χανκόζι εντόπισε στην πίσω αυλή του σπιτιού του ένα σκουριασμένο κομμάτι μετάλλου, το οποίο τράβηξε την προσοχή του. Ειδικοί που το εξέτασαν, διαπίστωσαν με έκπληξη ότι ήταν μέρος του χειριστηρίου προσγείωσης ενός Ρ40 Κίττιχοκ, καταδιωκτικού που χρησιμοποιούσαν οι Αυστραλοί για την αεράμυνα της πόλης. 

Άγνωστο παραμένει πως κατέληξε στον κήπο της οικογένειας του μικρού Αυστραλού, ο ίδιος όμως χαρακτηρίζει την ανακάλυψή του ως "πολύ κούλ". 

Διαβάστε εδώ:

Πολεμική αποζημίωση γιοκ για τις "σκλάβες του έρωτα"

Η ιαπωνική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι δε θα δώσει αποζημιώσεις σε δεκάδες χιλιάδες νοτιοκορεάτισσες που είχαν χρησιμοποιηθεί δια της βίας από το στρατό κατοχής των Ιαπώνων  (1910-1945) ως "σκλάβες του έρωτα", ή "στρατιωτικές ανακουφίστρες", όπως αποκαλούνταν από τους Ιάπωνες, προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων στην Κορέα.

Οι τεταμένες σχέσεις Ιαπωνίας-Βόρειας και Νότιας Κορέας και Κίνας, με την κρίση των "Ιμίων", όπως παρομοιάζεται η σύγκρουση για μια συστάδα νησιών που η Κίνα και η Ιαπωνία θεωρούν "δικά τους", είχε ως παράπλευρη απώλεια την υπόθεση των γυναικών που υπέκυψαν δια της βίας στις ορέξεις των Ιαπώνων.

Παρά το ότι κατά το παρελθόν είχε ζητηθεί μια "συγγνώμη" από τους Ιάπωνες, η οποία συνοδεύτηκε από μια πενιχρή αποζημίωση-φιλοδώρημα από ιδιωτικά κονδύλια και όχι από το επίσημο κράτος, η υπόθεση βασανίζει ακόμα χιλιάδες επιζήσασες, αλλά και τις οικογένειές τους. 

Διαβάστε εδώ:

Πέθανε και... επίσημα ο "χασάπης του Μαουτχάουζεν"

Η γερμανική δικαιοσύνη ανακοίνωσε επίσημα σήμερα ότι ο "Δρ. Θάνατος", ο αυστριακής καταγωγής γιατρός Άριμπερτ Χάιμ, πέθανε το 1992 στο Κάιρο της Αιγύπτου, όπου έζησε ανενόχλητος και χωρίς να βρεθεί ποτέ στο εδώλιο του κατηγορουμένου για δύο τουλάχιστον δεκαετίες και θέτει πλέον στο αρχείο τη δίωξη εναντίον του. 

Ο Φαρίντ Χουσεϊν, όπως ήταν το όνομά του στα αραβικά όπως και πολλοί ακόμα ναζί εγκληματίες βρήκαν πρόθυμους πάτρωνες στη Μέση Ανατολή και τη Λατινική Αμερική, εκτός βέβαια από εκείνους που "υιοθέτησαν" πρόθυμα οι ΗΠΑ και η Ρωσία, κυρίως για τις γνώσεις τους σε ζητήματα υψηλής τεχνολογίας και κατασκοπείας.

Ο Χάιμ ήταν "γιατρός" στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Μαουτχάουζεν, του Σαχζενχάουζεν και του Μπούχενβαλντ και έμεινε γνωστός για τα φρικιαστικά "πειράματα" σε ανθρώπους.

Η ειρωνία της τύχης είναι ότι το έναυσμα για την απόδειξη της ταυτότητάς του υπήρξε η κίνηση των παιδιών του να διεκδικήσουν κληρονομιά ύψους ενός περίπου εκατομμυρίου δολαρίων που είχε αφήσει ο πατέρας τους.

Διαβάστε εδώ

Μυστικές ηχογραφήσεις αποκαλύπτουν τις θηριωδίες των Γερμανών

Γερμανός στρατιώτης ποζάρει δίπλα σε εκτελεσμένους αμάχους  στην Γιουγκοσλαβία

Ο διαδεδομένος μύθος των αναθεωρητών της Ιστορίας είναι ότι για τα εγκλήματα των Γερμανών κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ευθύνονται μόνο οι φανατικοί ναζί και τα SS, ενώ η Βέρμαχτ, η Λουφτβάφφε και το ναυτικό ήταν περίπου... ιππότες που δεν είχαν εμπλακεί σε θηριωδίες. 

Αν και υπάρχει πλήθος τεκμηρίων που αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο, από τη Ρωσία, μέχρι την τότε Γιουγκοσλαβία και την Ελλάδα, όπου απλοί στρατιώτες εκτελούσαν αμάχους, ακόμα και μικρά παιδιά για... πλάκα, ένα νέο βιβλίο έρχεται να φωτίσει μια ακόμα πτυχή της βαρβαρότητας των Γερμανών.

Πρόκειται για τις απομαγνητοφωνήσεις των μυστικών καταγραφών συνομιλιών αιχμαλώτων πολέμου που βρίσκονταν σε στρατόπεδο στην Αγγλία, όπου ακούγονται ανατριχιαστικές εξιστορήσεις περιπτώσεων που κάποιος σκότωσε ένα παιδάκι "για να δει πως είναι", άλλος που πολυβόλησε αμάχους για να τους "δει να τρέχουν" και άλλος που παρομοίαζε την εκτέλεση αιχμαλώτων ή αμάχων με "ένα σπορ που προκαλεί υπέροχα συναισθήματα".

Το βιβλίο έχει ήδη κυκλοφορήσει στα γερμανικά, ενώ η έκδοσή του στα αγγλικά προγραμματίζεται για τις αρχές του 2013. Οι απομαγνητοφωνήσεις βρίσκονταν στα Εθνικά Αρχεία της Βρετανίας μέχρι το 2001, όταν τα εντόπισε ο Γερμανός ιστορικός Σένκε Χάιτζελ.

Διαβάστε εδώ για τις "θαυμάσιες επιδόσεις" των Γερμανών.

Καταρρίπτουν το μύθο του "καλύτερου πιλότου της RAF"

Παρά το ότι είχε χάσει και τα δύο του πόδια, ο Μπέιντερ πέτυχε πάνω από 20 καταρρίψεις

Ο Σερ Ντάγκλας Μπέιντερ, ο Βρετανός άσος  με πάνω από 20 καταρρίψεις γερμανικών αεροσκαφών κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είναι ίσως ο πιο γνωστός πιλότος της RAF, παρά το ότι η δράση του στην ουσία περιορίστηκε μόλις σε μια διετία αερομαχιών, μέχρι να καταρριφθεί και ο ίδιος -πιθανόν από φίλια πυρά- το 1941 και να παραμείνει αιχμάλωτος μέχρι τη λήξη του πολέμου.

Σε ένα ντοκιμαντέρ στο οποίο μιλούν σύγχρονοί του αποκαλύπτεται ότι η τακτική των μεγάλων σχηματισμών που χρησιμοποιούσε ο Μπέιντερ, με τη συμμετοχή 60 περίπου καταδιωκτικών που εφορμούσαν κατά των γερμανικών αεροπλάνων ήταν "λάθος" και "διακινδύνευε άσκοπα τις ζωές των πιλότων", είτε λόγω του ότι κινδύνευαν από συγκρούσεις μεταξύ τους, είτε επειδή χανόταν πολύτιμος χρόνος στις αερομαχίες πάνω από τους ουρανούς της Βρετανίας. 

Έχοντας χάσει και τα δύο του πόδια από το ύψος του γονάτου το 1931 σε αεροπορικό ατύχημα, ο Μπέιντερ ήταν μια δυναμική προσωπικότητα και οι επιδόσεις του στις αερομαχίες απέκτησαν γρήγορα τη διάσταση του μύθου. Ο Βρετανός "κίλερ" είχε μετατρέψει την αναπηρία του σε πλεονέκτημα, καθώς οι αισθήσεις του επανέρχονταν πολύ πιο γρήγορα όταν εκτελούσε κλειστές στροφές, λόγω των πολλών G που δεχόταν το σώμα του, σε σύγκριση με τους άλλους πιλότους που πάθαιναν συσκότιση, μέχρι να ανέβει το αίμα από τα πόδια τους στο κεφάλι.

Ο Μπέιντερ πέθανε ειρηνικά το 1982, πετούσε μέχρι το 1979 και ήταν πρωτεργάτης των κινημάτων για τα δικαιώματα των αναπήρων. 

Διαβάστε εδώ:

Μουσείο διχάζει -και πάλι- το Βερολίνο στα δύο

Ένα προσωρινό κτίριο-μουσείο σε σχήμα κύβου ανοίγει αύριο τις πύλες του στο Βερολίνο και ήδη έχει προκαλέσει αντιδράσεις υπέρ και κατά της παρουσίας του στο Checkpoint Charlie, όπως έμεινε στην ιστορία  το πιο γνωστό σημείο ελέγχου διέλευσης από το ανατολικό στο δυτικό Βερολίνο και αντίστροφα, το οποίο στην ουσία ήταν η "πρώτη γραμμή" στην αντιπαράθεση Δύσης και Ανατολής, ή ΗΠΑ και Σοβιετικής Ένωσης. 

Από το 1961, όταν ορθώθηκε το διαβόητο Τείχος, μέχρι το 1989 όταν κατέρρευσε η κομμουνιστική δικτατορία της ανατολικής Γερμανίας, η οποία έμεινε στην ιστορία για το -στην ουσία βασισμένο στις αρχές του φασισμού- δίκτυο παρακολούθησης της μυστικής αστυνομίας, ευρύτερα γνωστής ως Στάζι, το "Σημείο Ελέγχου C" απέκτησε διαστάσεις θρύλου και ακόμα και σήμερα, περίπου 4 εκατομμύρια τουρίστες φωτογραφίζονται στο σημείο που έστεκαν τα φυλάκια, ενώ οι ντόπιοι πλέον το αποκαλούν "Ντίσνεϊλαντ του Βερολίνου".

Σήμερα, μια μέρα πριν τα εγκαίνια του μουσείου-κύβου, το οποίο έχει ως στόχο να ευαισθητοποιήσει και να ενημερώσει την κοινή γνώμη για την ταραγμένη αυτή περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, δύο πλευρές είναι στα... χαρακώματα: Από τη μια εκείνοι που θεωρούν ότι δε χρειάζεται ένα ακόμα μουσείο και ότι η καλύτερη θέση του θα ήταν στο πρώην αεροδρόμιο Τέμπελχοφ και από την άλλη όσοι πιστεύουν ότι το Checkpoint Charlie είναι ιδανική υπόμνηση για τα δεινά του Ψυχρού Πολέμου που έφτασε την ανθρωπότητα στο χείλος της πυρηνικής καταστροφής.

Ο δήμαρχος πάντως του Βερολίνου Κλάους Βόβεραιτ είναι μάλλον πιο οξυδερκής: "Η ιστορία δε γράφεται με άσπρο ή μαύρο", ίσως ένα μήνυμα που έχει αποδέκτες και εκτός συνόρων της ενωμένης πια Γερμανίας. 

Διαβάστε εδώ:

Βρέθηκε μετά από 70 χρόνια πυροβολαρχία-φάντασμα

Έκπληκτοι έμειναν οι αστυνομικοί στην περιοχή του Καυκάσου της Ρωσίας, όταν είδαν μια ορεινή πυροβολαρχία αποτελούμενη από 5 κανόνια των 76 χιλ., πυρομαχικά και άλλο οπλισμό να βρίσκονται στην ίδια ακριβώς θέση που τα εγκατέλειψαν οι ναζί κατά την υποχώρησή τους από την περιοχή 70 χρόνια νωρίτερα, το 1942, στο περιθώριο της συντριβής τους στο Στάλινγκραντ η οποία ολοκληρώθηκε το 1943 και αποτέλεσε την αρχή του τέλους για τις αιμοσταγείς ορδές των Γερμανών ναζί και των συμμάχων τους. 

Τα κανόνια βρέθηκαν στο όρος Ελμπρούς, το υψηλότερο βουνό της Ευρώπης, πάνω στην κορυφή του οποίου Γερμανοί ορεινοί καταδρομείς ανέβηκαν για να καρφώσουν τη σβάστικα, θέλοντας με αυτό τον τρόπο να ευχαριστήσουν το Γερμανό δικτάτορα. Στρατηγικός στόχος των ναζί ήταν να φθάσουν στα πετρελαιοφόρα κοιτάσματα της Κασπίας, πριν τελικά συντριβούν από τους Σοβιετικούς. 

Διαβάστε εδώ

Υποβρύχια ΙΧ για... αβυσσαλέες τσέπες

Υποβρύχια ιδιωτικής χρήσης απευθύνονται σε όσους έχουν να διαθέσουν τουλάχιστον ένα εκατομμύριο δολάρια για να τα αποκτήσουν. Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερες εταιρείες κατασκευάζουν υποβρύχια τα οποία εντυπωσιάζουν με τις επιδόσεις τους, καθώς μπορούν να παραμείνουν κάτω από την επιφάνεια μέχρι και για 8 ώρες, επιτρέπουν την έξοδο αυτοδυτών από αυτά και μπορούν να καταδυθούν μέχρι και τα δύο χιλιόμετρα βάθος.

"Ακριβώς όπως πριν από 20 χρόνια η παρουσία ελικοπτέρου σε κάποιο πολυτελές γιότ ήταν η εξαίρεση και σήμερα πλέον είναι ο κανόνας, έτσι και με τα υποβρύχια τσέπης η αγορά αναπτύσσεται ραγδαία και τα επόμενα χρόνια θα θεωρείται απαραίτητο αξεσουάρ κάθε μεργιστάνα που σέβεται τον εαυτό του και θέλει ένα υποβρύχιο... παιχνίδι" σημείωσε ο Τσαρλς Κόνεν, επικεφαλής της εταιρείας SEAmagine Hydrospace που ειδικεύεται στο σχεδιασμό και την  ναυπήγηση υποβρυχίων για πελάτες με τσέπες... έξτρα λαρτζ.

Διαβάστε εδώ και εκεί και παραπέρα:

Ο τελευταίος κυνηγός υποβρυχίων του "Hooligan Navy"

Ο 92χρονος Τζακ Φίσερ είναι ο τελευταίος επιζών των "Hooligan Navy" μιας χούφτας ναυτικών που περιπολούσαν με ξύλινα σκάφη στην Ανατολική Ακτή των ΗΠΑ, ψάχνοντας για γερμανικά υποβρύχια που βύθιζαν πλοία που είτε κινούνταν από λιμάνι σε λιμάνι, είτε ξεκινούσαν το υπερατλαντικό ταξίδι από τις ΗΠΑ για να βρεθούν στην Αγγλία. 

Η είσοδος των ΗΠΑ στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, μετά την επίθεση των Ιαπώνων στο Περλ Χάρμπορ το Δεκέμβριο του 1941, βρήκε τελείως απροετοίμαστη την ακτοφυλακή των ΗΠΑ αλλά και το πολεμικό ναυτικό, με αποτέλεσμα τα γερμανικά υποβρύχια να δρουν στην ουσία ανενόχλητα και να επιτίθενται ακόμα και σε απόσταση αναπνοής από τις ακτές των ΗΠΑ. 

Ο Φίσερ θα ηγηθεί της παρέλασης βετεράνων στο Γκρίνπορτ και θα ξεναγήσει όσους θέλουν στο ιστιοφόρο Zaida, ένα από τα σκάφη που χρησιμοποιούνταν από το "Hooligan Navy". Αν και τα οφέλη της αποστολής τους ήταν κυρίως ψυχολογικά, καθώς η παρουσία των υποβρυχίων είχε προκαλέσει μαζική υστερία στους Αμερικανούς, ο Φίσερ δήλωσε ότι "μεγαλύτερος εχθρός μας ήταν οι κακές καιρικές συνθήκες και όχι τα υποβρύχια". 

Διαβάστε εδώ: 

Βρήκαν το εκτινασσόμενο κάθισμα μετά από 50 χρόνια

Στις 24 Ιανουαρίου του 1963 ένα βομβαρδιστικό Β52 κατέπεσε σε οροσειρά της πολιτείας του Μέιν στις ΗΠΑ, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν επτά μέλη του πληρώματος και να διασωθούν μόλις δύο.

Δασοφύλακας που περιπολούσε στο δάσος της περιοχής εντόπισε έκπληκτος το εκτινασσόμενο κάθισμα που πιθανότατα ανήκε στον πιλότο ή τον πλοηγό του Β52, των μοναδικών που διασώθηκαν από τη συντριβή. 

Διαβάστε εδώ: 

Ο παγετώνας αποκαλύπτει τα μυστικά του

Η κλιματική αλλαγή και η τήξη των αιώνιων πάγων στις ελβετικές Άλπεις είχε ως αποτέλεσμα την αποκάλυψη τμημάτων ενός μεταγωγικού αεροσκάφους των ΗΠΑ, το οποίο είχε συντριβεί στον παγετώνα το 1946.

Έκπληκτοι οι ορειβάτες είδαν μεταλλικά τμήματά του να εξέχουν από τους πάγους, μεταξύ των οποίων και μια από τις έλικες της "Ντακότα". Σύμφωνα με τα αρχεία, το αεροσκάφος πετούσε από την Αυστρία με προορισμό την Ιταλία, όταν κατέπεσε στο βουνό λόγω χαμηλής ρατότητας, ευτυχώς χωρίς να σκοτωθεί κανείς από τους 12 επιβαίνοντες και τα μέλη του πληρώματος.

Η συντριβή του αεροσκάφους αυτού οδήγησε και στη δημιουργία του σώματος άμεσης επέμβασης της Ελβετίας και σηματοδότησε και την πρώτη επιτυχή προσγείωση στον παγετώνα για τον απεγκλωβισμό των επιβατών του. 

Διαβάστε εδώ: 

Ανθρώπινος μυς από... ουροδόχο κύστη γουρουνιού

Μια επαναστατική χειρουργική μέθοδος, η οποία μετέτρεψε την ουροδόχο κύστη ενός γουρουνιού σε ανθρώπινο τετρακέφαλο μηριαίο μυ δοκιμάστηκε με επιτυχία σε αμερικανό πεζοναύτη που είχε χάσει μεγάλο μέρος του μυικού ιστού του ποδιού του από έκρηξη αυτοσχέδιου εκρηκτικού μηχανισμού στο Αφγανιστάν. Το επίτευγμα αυτό της αναγεννητικής ιατρικής ανοίγει το δρόμο για την αποκατάσταση της λειτουργίας ανθρώπινων ιστών που έχουν υποστεί βλάβες, αλλά και να επιλύσει το χρόνιο πρόβλημα της έλλειψης οργάνων για μεταμόσχευση, με ευρεία εφαρμογή σε πλειάδα περιπτώσεων παγκοσμίως.

Πολλές επιστημονικές καινοτομίες, οι οποίες μετέπειτα γίνονται μέρος της καθημερινότητάς μας, έχουν δοκιμαστεί για πρώτη φορά στο πεδίο της μάχης και η περίπτωση του λοχία Ρον Στραγκ επιβεβαιώνει για ακόμα μια φορά τον κανόνα. Ο 28χρονος στρατιωτικός τραυματίστηκε σοβαρά στο πόδι και βρέθηκε ένα... βήμα πριν τον ακρωτηριασμό. Παρά τα αλλεπάλληλα χειρουργεία δεν είχε καταφέρει να ανακτήσει τη δυνατότητα να περπατάει χωρίς υποστήριξη. «Ήμουν πολύ καλός στις πτώσεις» δήλωσε χαριτολογώντας ο ίδιος στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» και συμπλήρωσε: «Όποιος με βλέπει σήμερα δε μπορεί να φανταστεί ότι πριν από μερικούς μήνες δεν μπορούσα καν να περπατήσω».

Η δημιουργία του μηριαίου τετρακέφαλου έγινε πάνω σε ένα υπόστρωμα ιστού γουρουνιού που λειτούργησε σαν… σκαλωσιά, προκαλώντας τη σταδιακή ανάπτυξη του μυ. Εδώ και χρόνια οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι αυτός ο ιστός από κολλαγόνο και πρωτεΐνες, ο οποίος βρίσκεται σε όλα τα θηλαστικά, μεταξύ των οποίων και στον άνθρωπο, είχε ως ρόλο να συγκρατεί τα όργανα στη θέση τους. «Διαπιστώσαμε με χαρά ότι η επέμβαση αυτή όχι μόνο αποκατάστησε την ικανότητα βαδίσματος του τραυματία, αλλά πολύ περισσότερο προκάλεσε την αυτοϊασή του», παρατήρησε ο Πίτερ Ρούμπιν, καθηγητής αναγεννητικής ιατρικής του πανεπιστημίου του Πίτσμπεργκ και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που χειρούργησε τον λοχία Στραγκ.

Πως έγινε η επέμβαση

Αφού πρώτα αφαίρεσαν όλα τα κύτταρα από τον ιστό, οι ιατροί τοποθέτησαν ένα λεπτό φύλλο από την ουροδόχο κύστη ενός γουρουνιού στο σημείο έκφυσης του τετρακέφαλου μυ. Ο οργανισμός του ασθενή άρχισε να αντιδρά, ξεκινώντας τη διαδικασία αποδόμησης του «ξένου σώματος» και προκαλώντας ταυτόχρονα τη δημιουργία νέων μυικών κυττάρων. Η απουσία κυττάρων του ζώου ή έγχυσης βλαστοκυττάρων αποκλείει σε μεγάλο βαθμό την απόρριψη του μοσχεύματος σύμφωνα με τους ειδικούς, ενώ η τοποθέτησή του ακριβώς στο σημείο του μυ επιτρέπει τη γρήγορη αποκατάσταση του ασθενούς. «Στην αρχή νόμιζα ότι ακούω σενάριο επιστημονικής φαντασίας» σημείωσε ο λοχίας Στραγκ και συμπλήρωσε: «Όταν όμως οι γιατροί εξήγησαν τη διαδικασία, φάνηκε απλή και κατανοητή».

Εκτός όμως από τη φυσική αποκατάσταση του λοχία, οι γιατροί επισημαίνουν και τη ραγδαία βελτίωση της ψυχολογικής του κατάστασης: «Δεν κάναμε κάτι μαγικό, απλά κάναμε τη ζωή του λίγο πιο εύκολη», παρατήρησε ο καθηγητής Στίβεν Μπαντίλακ. «Δεν υποσχόμαστε 100% αποκατάσταση, αλλά τα αποτελέσματα είναι πολύ ενθαρρυντικά για δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που τραυματίζονται σε τροχαία ή υποφέρουν από εκφυλιστικές νόσους, όπως το Πάρκινσον και το Αλτσχάιμερ».

ΒΟΧ

Τι είναι η αναγεννητική ιατρική

Σύμφωνα με το Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ, η αναγεννητική ιατρική είναι η «απάντηση» στην εξέλιξη των θεραπειών για την αντιμετώπιση νόσων που οφείλονται σε δυσλειτουργία, βλάβη ή εξασθένηση ιστών και οργάνων, οι οποίες μέχρι σήμερα θεωρούνταν ανίατες. Σε εξέλιξη βρίσκονται δεκάδες εργαστηριακές μελέτες που εφαρμόζουν πρακτικές  αναγεννητικής ιατρικής για τη θεραπεία της νόσου Πάρκινσον,  της σκλήρυνσης κατά πλάκας, της νόσου Αλτσχάιμερ, των μυοκαρδιοπαθειών, της αποκατάστασης νεύρων και καρδιακών αγγείων, μεταξύ άλλων. Αντίστοιχες κλινικές μελέτες έχουν σημειώσει επιτυχία, με τη δημιουργία ανθρώπινου αυτιού και μύτης κυριολεκτικά από το.. μηδέν. 

Ενυδρείο για... ανθρώπους το υποβρύχιο δωμάτιο

Ένα ενυδρείο από την... ανάποδη στη Σουηδία προσελκύει επισκέπτες, αλλά και τα περίεργα βλέμματα των... μόνιμων κατοίκων της λίμνης, των ψαριών. Πρόκειται για μια ιδέα ενός Σουηδού αρχιτέκτονα του Μίκαελ Γκένμπεργκ, ο οποίος σχεδίασε ένα τυπικό ξύλινο σπιτάκι, γνώριμη εικόνα στα σουηδικά δάση, με ένα υποβρύχιο δωμάτιο για... θαρραλέους τουρίστες που δεν πτοούνται από τη μηδενική σχεδόν ορατότητα κάτω από την επιφάνεια της ειδυλλιακής λίμνης.

Η τιμή διανυκτέρευσης πάντως είναι κάπως... αλμυρή, αν και πρόκειται για λιμναίο οίκημα, καθώς φτάνει στα 128 περίπου ευρώ.

Διαβάστε εδώ: 

Σήμα κινδύνου για το διάσημο "Βάσα"

Είναι ένα από τα πιο διάσημα ναυάγια, καθώς εντοπίστηκε και ανελκύστηκε το 1961 σχεδόν άθικτο, μετά τη βύθισή του στο παρθενικό του ταξίδι το 1628. 

Σήμερα, οι επιστήμονες είναι ιδιαίτερα ανήσυχοι γιατί παρά τις εκτεταμένες εργασίες συντήρησής του και τις τεχνικές που χρησιμοποιούν για να το διατηρήσουν σε όσο το δυνατόν καλύτετρη κατάσταση, διαπιστώνουν ότι το ξύλινο σκαρί έχει χάσει τουλάχιστον το 50% της αντοχής του και η αποσάθρωσή του έχει πλέον αποκτήσει δραματικές διαστάσεις. Παρά το ότι το μουσείο που στεγάζει το ιστορικό πλοίο δέχεται τουλάχιστον ένα εκατομμύριο επισκέπτες ετησίως, οι υπεύθυνοι εξετάζουν όλα τα ενδεχόμενα, ακόμα και απαγόρευσης έκθεσής του, μέχρι να βρεθεί τρόπος να σταθεροποιηθεί η κατάστασή του. 

Διαβάστε εδώ: 

Το Βιετνάμ μέσα από φωτογραφίες του Όλιβερ Στόουν

Ο διάσημος αμερικανός σκηνοθέτης Όλιβερ Στόουν "ξέθαψε" μέσα από το αρχείο του δεκάδες φωτογραφίες από τον πόλεμο του Βιετνάμ, τις οποίες τράβηξε όταν ο ίδιος υπηρετούσε εκεί το 1968.

Μέσα από πορτραίτα φίλων του, σκηνές της καθημερινότητας και της φύσης, ο σκηνοθέτης έδειξε το "μάτι" που χαρακτήρισε πολλές από τις ταινίες του, οι οποίες τον έχουν πλέον καθιερώσει ως εμβληματική φυσιογνωμία του Χόλιγουντ, με πολλούς θαυμαστές, αλλά και αρκετούς πολέμιους. 

Δείτε εδώ: 

Παραμένει στην άβυσσο η καμπάνα του HMS Hood

Άδοξα έληξε, λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών που δεν επέτρεψαν την πόντιση του μη επανδρωμένου υποβρυχίου, η επιχείρηση ανέλκυσης της καμπάνας του βρετανικού θωρηκτού HMS Hood, όπως ανακοίνωσε μέσω του λογαριασμού του στο twitter ο Πωλ Άλλεν, συνιδρυτής της Microsoft και χρηματοδότης της αποστολής.

To HMS Hood βυθίστηκε το Μάιο του 1941 και μόλις 3 από το πλήρωμα των 1418 ανδρών κατάφεραν να επιζήσουν. Το ναυάγιο βρίσκεται σε βάθος 2844 μέτρων μεταξύ Ισλανδίας και Γροιλανδίας και εντοπίστηκε για πρώτη φορά το 2001.

Ο στόχος πλέον του Άλλεν είναι να προχωρήσει σε νέα επιχείρηση ανέλκυσης μόλις το επιτρέψουν οι καιρικές συνθήκες μέσα στο 2013. Στόχος του είναι να τη δωρίσει στο μουσείο του πολεμικού ναυτικού της Βρετανίας στο Πόρτσμουθ.

Πεδίο ασκήσεων του ναυτικού το "σπίτι" των φαλαινών

Πολεμικό Ναυτικό-Φάλαινες, σημειώσατε... άσσο και με τη "βούλα" του Νόμου.  Δικαστήριο στις ΗΠΑ αποφάσισε υπέρ του ναυτικού και κατά εκείνων που υποστήριζαν ότι οι ασκήσεις με πραγματικά πυρά, η χρήση ηχοβολιστικών συσκευών και η ηχορρύπανση από την παρουσία σκαφών επιφανείας και υποβρυχίων θα πλήξει ανεπανόρθωτα ένα από τα τελευταία καταφύγια φαλαινών στις ΗΠΑ.

Η δικαστής στο σκεπτικό της απόφασής της ισχυρίζεται ότι "δεν υπάρχουν καταγεγραμμένα περιστατικά χρήσης σόναρ που αναγκάζουν τα θαλάσσια θηλαστικά να αναδύονται και να συγκρούονται με πλοία", μπερδεύοντας σκόπιμα τα δεδομένα και προκαλώντας την έντονη αντίδραση επιστημόνων και περιβαλλοντικών οργανώσεων.

Διαβάστε εδώ: 

Τιμήθηκε ο τελευταίος εν ζωή καπετάνιος γερμανικού υποβρυχίου του Β' Παγκοσμίου

Είναι 99 χρονών, ήδη έκλεισε... τραπέζι για να γιορτάσει με τα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονά του τα εκατοστά του γενέθλια του... χρόνου και πρόσφατα βραβεύθηκε από τις αρχές της Βρέμης, ως ο τελευταίος εν ζωή καπετάνιος γερμανικού υποβρυχίου του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Πρόκειται για τον Ράινχαρτ Χάρντεγκεν, κυβερνήτη του U123, με 27 πιστοποιημένες βυθίσεις συμμαχικών πλοίων, ο οποίος τιμήθηκε προσωπικά από τον παράφρονα ναζί δικτάτορα Αδόλφο Χίτλερ δύο φορές τον καιρό του πολέμου. 

"Τότε τον έβλεπα ως μια χαρά τύπο", δήλωσε ο Χάρντεγκεν για τον τρελλό... χωριστράκια με το... κοφτό μουστάκι. "Ήταν όμως ένα πολύ μεγάλο λάθος", παραδέχεται ο ίδιος για τον Γερμανό φασίστα που αιματοκύλισε την Ευρώπη με τη βοήθεια της συμμορίας του και των συνεργατών του σε διάφορες χώρες και σκόρπισε το θάνατο και τη δυστυχία σε δεκάδες εκατομμύρια αθώους.

Διαβάστε εδώ: 

Δύτες βρήκαν τον "γίγαντα" των ναζί

Ζευγάρι Ιταλών αυτοδυτών εντόπισε σε βάθος 64 μέτρων στο βυθό της Σαρδηνίας ένα σπάνιο γερμανικό μεταγωγικό αεροσκάφος Messerschmitt Me322 "Gigant", έναν πραγματικό γίγαντα των ουρανών.

Το εξακινητήριο αεροσκάφος με εκπέτασμα πτερύγων στα 55 (!) μέτρα, το μεγαλύτερο μεταγωγικό του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, είχε καταρριφθεί το 1943 από τη RAF, τη βρετανική πολεμική αεροπορία.

Μετά από έρευνα στα αρχεία και την απαραίτητη βοήθεια από ντόπιους ψαράδες και λίγη τύχη, οι δύο αυτοδύτες κατάφεραν να εντοπίσουν το αεροσκάφος των ναζί στο βυθό, ρίχνοντας έτσι φως σε μια άγνωστη σελίδα της ιστορίας.

Διαβάστε εδώ: 

"Φούσκωσε" η καλντέρα της Σαντορίνης

Ο όγκος του μάγματος κάτω από την καλντέρα της Σαντορίνης αυξήθηκε κατά 10 έως 20 εκατομμύρια κυβικά μέτρα από τον Ιανουάριο του 2011 μέχρι τον Απρίλιο του 2012, ανυψώνοντας την επιφάνεια του νησιού κατά 8 έως 14 εκατοστά την ίδια χρονική περίοδο, χωρίς όμως αυτή η δραστηριότητα να αποτελεί σαφή ένδειξη για επικείμενη έκρηξή του στο κοντινό μέλλον, καθώς η σεισμική δραστηριότητα έχει μειωθεί σημαντικά το τελευταίο διάστημα.

Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε διεθνής ομάδα από ερευνητές των πανεπιστημίων της Οξφόρδης και του Μπρίστολ στη Βρετανία, του τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του πανεπιστημίου Αθηνών και του Εργαστηρίου Ανώτερης Γεωδαισίας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε στην έγκριτη  επιστημονική επιθεώρηση Nature Geoscience. Οι υπολογισμοί στη Σαντορίνη έγιναν με τη βοήθεια δορυφορικών ραντάρ του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), της Γερμανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (DLR), καθώς και από επιτόπιες μετρήσεις GPS που πραγματοποιήθηκαν κυρίως από Έλληνες επιστήμονες.

«Η αύξηση αυτή θεωρείται από άποψη όγκου η σημαντικότερη από το 1955, λίγο μετά την τελευταία μέχρι σήμερα έκρηξη του ηφαιστείου και ισοδυναμεί με περίπου 10 έως 20 έτη φυσιολογικής ανάπτυξης του ηφαιστείου», σημείωσε η Μισέλ Παρκς, η οποία συμμετείχε στην ερευνητική ομάδα. «Το 2011 πολλοί κάτοικοι αντιλήφθηκαν μια αλλαγή στη συμπεριφορά του ηφαιστείου, καθώς καταγράφηκαν ασθενείς σεισμικές δονήσεις, οι οποίες συνοδεύτηκαν από αλλαγές στο χρώμα της θάλασσας σε ορισμένα σημεία και έκλυση αερίων ηφαιστειογενούς προέλευσης», συμπλήρωσε η ίδια.

      

Καθησυχάζουν οι επιστήμονες

Ο καθηγητής του Μετσόβιου Πολυτεχνείου κ. Δημήτρης Παραδείσης, ο οποίος συμμετείχε ενεργά στις έρευνες εμφανίζεται πάντως καθησυχαστικός: «Το φαινόμενο των σεισμικών δονήσεων έχει μειωθεί δραματικά το τελευταίο διάστημα και αυτή τη στιγμή δε συντρέχει κανένας λόγος ανησυχίας» αναφέρει στον «Ε.Τ.» και συμπληρώνει: «Με το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης συνεργαζόμαστε τα τελευταία 25 χρόνια σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας και αξίζει να σημειωθεί ότι οι επιτόπιες μετρήσεις στη Σαντορίνη έχουν γίνει κυρίως από Έλληνες επιστήμονες. Είναι η πρώτη φορά που εκτιμήσαμε την αύξηση του μάγματος, αξιοποιώντας τα δεδομένα που προέκυψαν από τη διόγκωση της επιφάνειας του βυθού της καλντέρας και της Σαντορίνης».

ΒΟΧ Η έρευνα

Οι ερευνητές σημειώνουν ότι το ηφαίστειο της Σαντορίνης εμφανίζει δύο διαφορετικών ειδών εκρήξεις. Μικρής ισχύος εκρήξεις που συμβαίνουν σχετικά συχνά και εκλύουν λάβα και μεγάλες εκρήξεις που συμβαίνουν σπάνια, ανά περίπου 10.000 έως 30.000 χρόνια, αντίστοιχες εκείνης του 1600 περίπου π.Χ. η οποία θεωρείται «υπεύθυνη» για την κατάρρευση του Μινωικού Πολιτισμού και την ανάπτυξη των θεωριών για τη χαμένη Ατλαντίδα.

Σύμφωνα με τη μέχρι σήμερα επικρατούσα θεωρία, οι δύο αυτοί τύποι εκρήξεων προέρχονταν από έναν επιφανειακό θάλαμο μάγματος, ο οποίος τροφοδοτείται σε συνεχή βάση από ποσότητες λιωμένων ορυκτών. Σύμφωνα με τη νέα μελέτη, τουλάχιστον το 15% του υλικού που εκτινάχθηκε κατά την Μινωική έκρηξη του ηφαιστείου, έφθασε στον θάλαμο του μάγματος λιγότερο από 100 χρόνια πριν την έκρηξη, δηλαδή όχι σταδιακά και σε βάθος χρόνου, αλλά σε πολύ πιο σύντομο χρόνο.