Δείτε… τον ουρανό με τα’ άστρα με το διαφανές αεροσκάφος

Το δίλημμα διάδρομος ή παράθυρο, όταν θα κλείνετε αεροπορικά εισιτήρια, θα αντικατασταθεί από το αν θέλετε να πετάξετε με… διαφανές αεροσκάφος ή όχι.  Η εταιρεία Airbus αποκάλυψε τα φουτουριστικά της σχέδια, τα οποία περιλαμβάνουν ακόμα και εκείνα που θα κατακτήσουν τους αιθέρες σε μερικές δεκαετίες, προσφέροντας στους επιβάτες τη δυνατότητα να απολαμβάνουν μοναδικές στιγμές… πανοραμικής θέας.

Η εξέλιξη των αερομεταφορών, παρά τα αλλεπάλληλα πλήγματα που έχει δεχθεί ο κλάδος είτε από την αύξηση της τιμής των καυσίμων, την παγκόσμια οικονομική κρίση και τις τρομοκρατικές επιθέσεις, είναι ραγδαία και ο τομέας της έρευνας και της ανάπτυξης απορροφά αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως.

Στόχος της Airbus, η οποία επενδύει περίπου 2 δις ευρώ στο σχεδιασμό του μέλλοντος, είναι η εξοικονόμηση καυσίμων και χώρου, η μείωση του θορύβου, αλλά και η εκ βάθρων αλλαγή της καμπίνας των αεροσκαφών. Το διαφανές αεροσκάφος θα έχει ένα θόλο από ειδικά υλικά, τα οποία θα επιτρέπουν στους επιβάτες να βλέπουν τα σύννεφα. Στις καινοτομίες που προτείνονται ξεχωρίζει ένα σύστημα που θα απορροφά θερμότητα από τα σώματα των επιβατών, θα την «ανακυκλώνει» και θα θερμαίνει με αυτήν τους χώρους του αεροσκάφους. Καθίσματα που θα «κουμπώνουν» στο σώμα του κάθε επιβάτη, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται η μέγιστη άνεση, αλλά και η… κατάργηση των κατηγοριών θέσης είναι μερικές από τις υπόλοιπες προτάσεις της εταιρείας.

Πριν βιαστείτε να απορρίψετε το διαφανές αεροσκάφος ως ένα φανταστικό σενάριο α λα… Ιούλιος Βερν, λάβετε υπόψη σας ότι οι επιστήμονες της Airbus βάσισαν τα σχέδιά τους σε τεχνολογικά επιτεύγματα, τα οποία ήδη εφαρμόζονται σε άλλα αεροσκάφη της εταιρείας, ή βρίσκονται σε φάση υλοποίησης. 

Ακόμα και γκολφ θα μπορούν να παίξουν οι επιβάτες, μερικά… χιλιόμετρα πάνω από τη Γη

Μια άλλη εφαρμογή που εντυπωσιάζει είναι οι χώροι χαλάρωσης και ευεξίας του διαφανούς αεροσκάφους: Σπα, βελονισμός, μασάζ, αλλά και τρισδιάστατες αναπαραστάσεις τοπίων και δραστηριοτήτων είναι σίγουρο ότι δε θα αφήσουν κανέναν να βαρεθεί το ταξίδι. Μεταξύ άλλων ο επιβάτης του μέλλοντος θα μπορεί να παίζει ακόμα και… γκολφ σε ένα γήπεδο-ολόγραμμα, το οποίο θα τον περιβάλλει πανοραμικά.

Πανοραμική θέα θα προσφέρει το διαφανές αεροσκάφος της Airbus που θα πετάξει το 2050

Σκελετό πουλιού μιμείται ο θόλος του αεροσκάφους, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται η μέγιστη ασφάλεια και ευκαμψία, όσο και λειτουργικότητα.

Καλλιτεχνική άποψη του αεροσκάφους, καθώς πετάει τη νύχτα.

Τον ουρανό με τα’ άστρα υπόσχεται το διαφανές αεροσκάφος που θα κυκλοφορήσει το 2050

Το φαράγγι της Μακρονήσου

Υποβρύχια βόλτα

ΚΑΤΑΔΥΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ: Μέχρι πότε θα χάνει τις ευκαιρίες η Ελλάδα;

Χώρες, όπως η Μάλτα και η Αίγυπτος, επενδύουν στους αυτοδύτες και βγαίνουν πολλαπλά κερδισμένες

Πρακτικά ανύπαρκτη είναι στην Ελλάδα μια ιδιαίτερα επικερδής κατηγορία διακοπών, η οποία σε άλλες χώρες έχει εξελιχθεί σε βαριά βιομηχανία και «ατμομηχανή» της ήπιας ανάπτυξης. Ο λόγος για τον καταδυτικό τουρισμό, ο οποίος στη Μάλτα των 400 χιλιάδων περίπου κατοίκων συνεισφέρει το 20% των αφίξεων και σχεδόν το 30% των ετήσιων εσόδων από τη συνολική τουριστική δραστηριότητα. 

Κάθε χρόνο, περίπου 250 χιλιάδες αυτοδύτες με τις οικογένειές τους αφήνουν στη μικρή νησιωτική χώρα πολύτιμο συνάλλαγμα που αντιστοιχεί σε 800 εκατομμύρια μέχρι 1,2 δις ευρώ, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του οργανισμού προώθησης της χώρας. «Ο καταδυτικός τουρισμός στην Ελλάδα έχει μέγεθος φακής αν τον συγκρίνουμε με αυτόν της Μάλτας. Δεν τολμώ καν να σκεφτώ τη σύγκριση με την καταδυτική βιομηχανία της Αιγύπτου ή της Ταϊλάνδης. Για την ακρίβεια, δεν υπάρχει πραγματικός καταδυτικός τουρισμός στην Ελλάδα. Το ότι υπάρχουν καταδυτικά κέντρα στη χώρα που εξυπηρετούν Έλληνες και ξένους δεν σημαίνει ότι προσφέρουμε τον συγκεκριμένο θεματικό τουρισμό», σημειώνει ο κ. Γιώργος Δελβερούδης, αυτοδύτης με μεγάλη εμπειρία και τουριστικός πράκτορας που εξειδικεύεται στην οργάνωση ταξιδιών σε όλο τον κόσμο.

Το πρώτο ουσιαστικό βήμα στη χώρα μας έγινε το 2005 με την απελευθέρωση της κατάδυσης, πλην αναγνωρισμένων αρχαιολογικών χώρων, αλλά δε συνοδεύτηκε από άλλα μέτρα που θα τόνωναν την αγορά και θα προσέλκυαν τη μεγάλη μάζα αυτοδυτών που εκτός από τους κορυφαίους προορισμούς, όπως η Αίγυπτος, η Μάλτα και η Ταϊλάνδη, ακόμα προτιμούν την Ιταλία, την Ισπανία και την Τουρκία. 

Το οξύμωρο είναι ότι η Ελλάδα διαθέτει σχεδόν όλες τις προδιαγραφές, ώστε να αποτελέσει πόλο έλξης για τα εκατομμύρια των πιστοποιημένων ευρωπαίων αυτοδυτών: Καθαρή και ζεστή θάλασσα, ήπιες κλιματολογικές συνθήκες σχεδόν όλο το χρόνο, πληθώρα ναυαγίων και ενδιαφέρουσα μορφολογία βυθών.

Πηγές του υπουργείου Θαλασσίων Υποθέσεων παραδέχθηκαν στον "ΤτΚ" ότι ο καταδυτικός τουρισμός είναι σε "εμβρυακό στάδιο" και τόνισαν ότι "η συνεισφορά μας είναι στην καταγραφή των προβλημάτων που παρουσιάζονται από την υφιστάμενη νομοθεσία και στην εύρεση τρόπων για την επίλυση τους, στις διαδικασίες για την παραχώρηση θαλάσσιας έκτασης για αναπτυξιακούς λόγους, στην ρύθμιση της αλιείας εντός των περιοχών που θα πραγματοποιούνται οι καταδύσεις, ενώ στην αρμοδιότητα μας είναι και η δημιουργία τεχνητών υφάλων, οι οποίοι παράλληλα με την προστασία της αλιείας μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως προορισμοί καταδυτικού τουρισμού".

Ο κ. Αλκιβιάδης Κυριάκου, μέλος της Ένωσης Αυτοδυτών Θεσσαλονίκης (ΕΑΘ) δίνει τη δική του ερμηνεία για τη διαχρονική αδράνεια του κράτους: «Η μόνη εξήγηση που μπορεί να δοθεί είναι ότι ακόμα δεν έχει συνειδητοποιηθεί από την Πολιτεία, ποιο είναι το προϊόν με το οποίο είναι ευλογημένη η Ελλάδα και ποια η προστιθέμενη αξία για την οικονομία και όχι μόνο. Οι κατά καιρούς εξαγγελίες αντιμετωπίζουν το θέμα μόνο επιφανειακά χωρίς να προχωρούν στην ουσία. Η κατάδυση αντιμετωπίζεται ως ένα ακραίο άθλημα για λίγους κάτι που από τα στοιχεία παγκοσμίως αποδεικνύεται ότι δεν ισχύει. Οι μελέτες που έχουν γίνει πριν αλλά και μετά την εφαρμογή του νόμου 3409/2005 δε συνοδεύτηκαν από δράσεις. Οι γραφειοκρατικές διαδικασίες για αδειοδοτήσεις, η εμπλοκή πλήθος υπουργείων και υπηρεσιών, και η δύσκολη οικονομική συγκυρία, μπορεί να αποτελούν ένα εμπόδιο όχι όμως ανυπέρβλητο, καθώς τα οφέλη είναι πολλά και σημαντικά».

  

Λύση οι προστατευόμενες θαλάσσιες περιοχές

Η περιβαλλοντική διάσταση της ανάπτυξης του καταδυτικού τουρισμού είναι εξίσου σημαντική με την οικονομική, όπως αναφέρει ο κ. Γιώργος Κυπραίος, μέλος του Συλλόγου Ερασιτεχνών Αυτοδυτών «Τηθύς»: «Η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος με αυστηρή εφαρμογή, τουλάχιστον του υφιστάμενου νομικού καθεστώτος, η δημιουργία προστατευόμενων θαλάσσιων περιοχών, εντός των οποίων δεν θα επιτρέπεται καμία ανθρώπινη δραστηριότητα, εκτός της επιστημονικής έρευνας, και σε αυστηρά καθορισμένα σημεία εντός αυτών η αυτόνομη και ελεύθερη κατάδυση είναι το πρώτο βήμα για την ανάπτυξη του καταδυτικού τουρισμού στην Ελλάδα».

Σήμερα οι θάλασσες της Ελλάδας έχουν αποψιλωθεί από την πανίδα τους, λόγω της ανεξέλεγκτης υπεραλίευσης, της έλλειψης μηχανισμών προστασίας και της ανυπαρξίας προστατευόμενων περιοχών, οι οποίες θα μπορούσαν να αποτελέσουν κοιτίδες αναγέννησης πολλών ειδών που κινδυνεύουν ακόμα και με εξαφάνιση. Αυτό είναι ακριβώς το μοντέλο που εφάρμοσαν χώρες όπως η Αίγυπτος, η Μάλτα, η Ισπανία και η Ιταλία, με τη θεσμοθέτηση καταδυτικών πάρκων, ελεγχόμενων από το κράτος και με αυστηρή ποσόστωση επισκέψεων και εκμετάλλευσης και πλέον δρέπουν τους καρπούς της στρατηγικής τους επιλογής: Είναι χαρακτηριστικό ότι τα Εθνικά Πάρκα της Ερυθράς Θάλασσας της Αιγύπτου το 2010 απέδιδαν περισσότερο τουριστικό συνάλλαγμα από το Μουσείο του Καΐρου και κατατάσσονταν στη δεύτερη θέση, μετά τις Πυραμίδες, με συνολικά έσοδα που ξεπερνούσαν τα 4,5 δις ευρώ.

Ο κ. Δελβερούδης παρατηρεί ότι στις θάλασσές μας απουσιάζει το ουσιαστικότερο από όλα, η αφθονία ζωής: «Μόνο ένας  τρόπος υπάρχει για να ξεπεράσουμε το μειονέκτημα αυτό, η δημιουργία θαλάσσιων καταδυτικών πάρκων, περιοχών όπου η ελάχιστη προϋπόθεση θα είναι η απαγόρευση της αλιείας. Όπου και να έχω καταδυθεί στον κόσμο συνάντησα από ένα τέτοιου είδος πάρκο, ένα πάρκο «κράχτη» του θαλάσσιου πλούτου κάθε τόπου. Παντού αυτά τα πάρκα είναι υπό την ευθύνη του κράτους, του απόλυτου εγγυητή του φυσικού θησαυρού της χώρας».

Εκτός όμως από τη θαλάσσια πανίδα, μεγάλη σημασία έχουν και άλλα στοιχεία, τα οποία, όπως λέει ο κ. Δελβερούδης,  έχουν μοναδικά στον κόσμο χαρακτηριστικά και τοποθετούν τη χώρα μας στον καταδυτικό χάρτη ως μια ξεχωριστή οντότητα: «Τα θαλάσσια καταδυτικά πάρκα δε σημαίνουν μόνο χλωρίδα και πανίδα, σημαίνουν και ναυάγια και υποθαλάσσιους αρχαιολογικούς χώρους, τα οποία αν μη τι άλλο διαθέτουμε σε αφθονία».

Η ανάπτυξη του καταδυτικού τουρισμού κάτω από κανόνες και επιστημονική παρακολούθηση αποτελεί μία κατεξοχήν δράση αειφόρου ανάπτυξης, σημειώνει χαρακτηριστικά ο κ. Κυριάκου της ΕΑΘ και συμπληρώνει: «Ο καθορισμός προστατευόμενων περιοχών δεν συνεπάγεται το τεχνητό περιορισμό της ζωής σε αυτές. Τα οφέλη για την αλιεία περιφερειακά αυτών των περιοχών, θα είναι μακροπρόθεσμα σημαντικά. Το σημαντικότερο ίσως από όλα τα οφέλη είναι η αλλαγή νοοτροπίας στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε και διαχειριζόμαστε τη θάλασσα».

Συνολικά κερδισμένος ο τουρισμός

Η ανάπτυξη του καταδυτικού τουρισμού, θα τονώσει και θα ανανεώσει το προφίλ της χώρας μας, καθώς τα οφέλη δε θα περιοριστούν μόνο… υποβρυχίως. Αντιθέτως, όλες οι δραστηριότητες που συνθέτουν ένα πλήρες τουριστικό πακέτο, όπως οι ξενοδοχειακές υποδομές, ο πολιτιστικός πλούτος, η διασκέδαση και οι παραλίες, προσφέρουν πολλές επιλογές για τους αυτοδύτες και τις οικογένειές τους. Η σωστή οργάνωση και προώθηση ενός ολοκληρωμένου μοντέλου καταδυτικού τουρισμού, μόνο οφέλη θα έχει για τη χώρα: «Τα οικονομικά οφέλη που θα προκύψουν από την ένταξη της Ελλάδας στον «καταδυτικό χάρτη», για όλες τις κατηγορίες επαγγελματιών που ασχολούνται ευρύτερα με τον τουρισμό  και την κατάδυση είναι αυταπόδεικτα», καταλήγει ο κ. Κυπραίος.

ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ κ. ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ ΣΤΟΝ «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»

ΜΟΤΟ 1 «Ο καταδυτικός τουρισμός μπορεί να προσδώσει ποιοτικά στοιχεία στο εγχώριο τουριστικό προϊόν»

ΜΟΤΟ 2 «Είμαστε στο τελικό στάδιο, αφού ξεπεράσουμε και τα προβλήματα με τα αρχαιολογικά αξιοθέατα, ώστε να καταφέρουμε να είναι και αυτά επισκέψιμα»

«Η Ελλάδα μπορεί να γίνει ένας δημοφιλής διεθνής καταδυτικός προορισμός, ιδιαίτερα ελκυστικός, καθώς διαθέτει πολλά νησιά, εξαιρετικά ενδιαφέροντα υποβρύχια τοπία και θερμά και φιλικά νερά όλο το χρόνο. Το τελευταίο διάστημα επεξεργαζόμαστε ένα σχέδιο νόμου για τον καταδυτικό τουρισμό. Αυτό θα δώσει τη δυνατότητα να αναδειχθεί και να αναπτυχθεί ο τεράστιος πλούτος που έχει να παρουσιάσει η συγκεκριμένη μορφή εναλλακτικού τουρισμού στη χώρα μας. Είμαστε πιστεύω στο τελικό στάδιο, αφού ξεπεράσουμε και τα προβλήματα με τα αρχαιολογικά αξιοθέατα που υπάρχουν στους ελληνικούς βυθούς προκειμένου να καταφέρουμε και αυτά να είναι επισκέψιμα.

Είναι βέβαιο ότι η Ελλάδα μπορεί  να διαμορφώσει καταδυτικά πάρκα απαράμιλλης ομορφιάς σε περιοχές όπως στην Αλόννησο, τη Λέρο την Κάλυμνο και αλλού, καθώς οι ελληνικοί βυθοί παρέχουν στους αυτοδύτες μοναδικές εικόνες. Για παράδειγμα στη Λέρο υπάρχουν γύρω από το νησί εννέα ναυάγια πλοίων, στην Κάλυμνο, που η ζωή της είναι συνδεμένη με την σπογγαλιεία και την αλιεία, έχει δημιουργηθεί ένας ολόκληρος πολιτισμός του σφουγγαριού και έχει γραφεί ιστορία γύρω από την κατάδυση. Στην Αλόννησο προσφέρεται μια απίστευτη φυσική ομορφιά. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε δεκάδες τέτοια παραδείγματα. Όλα αυτά είναι που μπορούμε να παρουσιάσουμε στους ανθρώπους της κατάδυσης. Πάντως, εκτιμώ, ότι ο καταδυτικός τουρισμός μπορεί να προσδώσει ποιοτικά στοιχεία στο εγχώριο τουριστικό προϊόν και να συμβάλλει με την δική του δυναμική και το δικό του κοινό στην προσπάθεια που καταβάλλουμε για να αυξηθεί ο αριθμός των επισκεπτών της Ελλάδας».

Το προφίλ του μέσου αυτοδύτη

Σύμφωνα με στατιστικές μελέτες οργανισμών που δραστηριοποιούνται στην τουριστική βιομηχανία, ο μέσος ευρωπαίος αυτοδύτης είναι ανώτερου μορφωτικού και οικονομικού επιπέδου, προτιμά χώρες που παρέχουν τα εχέγγυα ασφαλών καταδύσεων και αναζητά προορισμούς που συνδυάζουν καταδύσεις για τους ίδιους και ολοκληρωμένα τουριστικά προϊόντα για τις οικογένειές τους: «Ένα μεγάλο μέρος των τεσσάρων εκατομμυρίων ευρωπαίων πιστοποιημένων αυτοδυτών πραγματοποιεί τουλάχιστον ένα ταξίδι καταδυτικών διακοπών το χρόνο, στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου. Πέρα από τα άμεσα οικονομικά οφέλη υπάρχουν και άλλα τα οποία μπορεί μακροπρόθεσμα να αποδώσουν σε πολλές διαστάσεις. Η επιλογή με επιστημονικά κριτήρια περιοχών για την ανάπτυξη καταδυτικής δραστηριότητας και η παράλληλη φύλαξη και προστασία τους, θα δώσει την δυνατότητα στην θαλάσσια χλωρίδα και πανίδα να ανακάμψει από την έντονη υπεραλίευση των προηγούμενων ετών», σημειώνει χαρακτηριστικά ο κ. Κυριακού.

ΑΡΙΘΜΟΙ

19.382.000 δύτες παγκοσμίως από το 1969 μέχρι σήμερα έχει πιστοποιήσει ο οργανισμός εκπαίδευσης αυτοδυτών PADI

4.000.000 οι πιστοποιημένοι αυτοδύτες στην Ε.Ε.

0,8 με 1,2 δις ευρώ τα ετήσια έσοδα της Μάλτας το 2010 από τον καταδυτικό τουρισμό.

250.000 ο αριθμός των αυτοδυτών και των οικογενειών τους που επισκέφθηκαν τη Μάλτα το 2010.

Η εξέλιξη των χάκερ: Από μοναχικοί τύποι, σε επαγγελματικές ομάδες στην υπηρεσία του Κράτους

Με το πάθημα της Sony να είναι ακόμα νωπό, όταν το δίκτυο της εταιρείας τέθηκε εκτός λειτουργίας και 100 εκατομμύρια χρήστες του σε όλο τον κόσμο είδαν ευαίσθητα προσωπικά τους δεδομένα να γίνονται βορά στις ορέξεις αγνώστων, το χάκινγκ έγινε και πάλι λέξη του συρμού. Η βιομηχανική κατασκοπεία, οι υποκλοπές ευαίσθητων και απόρρητων δεδομένων και η υπονόμευση δικτύων τηλεπικοινωνιών είναι οι κύριοι τομείς στους οποίους ειδικεύονται οι χάκερ, προκαλώντας ζημιές δισεκατομμυρίων ευρώ σε παγκόσμια κλίμακα.

Οι χάκερ, όπως παρουσιάζονται στις ταινίες του Χόλιγουντ, είναι κάποιοι σκοτεινοί τύποι, που «παίζουν» την τεχνολογία στα δάχτυλα και συνήθως είναι οι «κακοί», που εισβάλλουν στα δίκτυα εταιρειών και κυβερνητικών υπηρεσιών με σκοπό να δημιουργήσουν χάος και να κλέψουν απόρρητα μυστικά. Εκτός βέβαια από τις περιπτώσεις που το χάκινγκ γίνεται για καλό σκοπό, οπότε μετατρέπονται σε… σταυροφόρους της τεχνολογίας και κινηματογραφικούς ήρωες. Η αλήθεια πάντως έχει δύο όψεις και γεγονός είναι ότι στην πραγματικότητα οι καλύτεροι… εργοδότες των χάκερς είναι εταιρείες-κολοσσοί της πληροφορικής, αλλά και κυβερνήσεις χωρών όπως οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Βρετανία και η Γαλλία.

Από ατομική «επιχείρηση», πολυάνθρωπες οργανώσεις

Αποκαλυπτική έρευνα της βρετανικής εφημερίδας «Γκάρντιαν» κατέδειξε ότι το 25% των ενεργών χάκερ στις ΗΠΑ αυτή τη στιγμή είναι στην υπηρεσία των μυστικών υπηρεσιών της χώρας. Ένας στους τέσσερις δηλαδή παρακολουθεί… τους υπόλοιπους τρεις, αλλά και τις ύποπτες κινήσεις πέρα και από τις δύο ακτές των ΗΠΑ, με έμφαση στις δραστηριότητες της Κίνας που χώνει την ηλεκτρονική της… «μύτη» όπου βρει διαδικτυακή τρύπα. Αν και οι αρχές της Κίνας αρνούνται κατηγορηματικά οποιαδήποτε ανάμιξη, οι ΗΠΑ «δείχνουν» προς τον ασιατικό γίγαντα, μετά τις πρόσφατες επιθέσεις στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο της Google, αλλά και σε βιομηχανίες όπλων και άκρως απόρρητων διαστημικών προγραμμάτων.

Η εποχή των μοναχικών καβαλάρηδων του Διαδικτύου πάντως έχει περάσει, καθώς οι συλλογικές προσπάθειες χακαρίσματος είναι πλέον οι πιο συχνές και αποτελεσματικές. Δύο ομάδες ξεχωρίζουν αυτή την περίοδο, οι LulzSec και οι Anonymous. Οι πρώτοι πιστώνονται ή χρεώνονται, ανάλογα από ποια πλευρά το βλέπει κανείς, το σπάσιμο της Sony και της ιστοσελίδας της κρατικής τηλεόρασης των ΗΠΑ. Οι δεύτεροι, θεωρούνται πολιτικοί χ-ακτιβιστές, οι οποίοι προωθούν με τις ενέργειές τους την ελευθερία της έκφρασης στο Διαδίκτυο και διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στη διάδοση των πληροφοριών για τις πρόσφατες εξεγέρσεις στα απολυταρχικά αραβικά καθεστώτα.

Οι χάκερς που…έγραψαν ιστορία

Τζον Ντρέιπερ, ο… σφυρίχτρας

Ο Τζον Ντρέιπερ κατέχει δύο επίζηλους τίτλους: Θεωρείται ο «παππούς» όλων των χάκερ και κατέληξε πίσω από της φυλακής τα σίδερα το 1976, γεγονός που τον κατέστησε… πρωτοπόρο. Ο λόγος; Με τη βοήθεια μιας… σφυρίχτρας-δώρου που βρήκε σε συσκευασία δημητριακών, ο Ντρέιπερ κατάφερε να μιμηθεί τον τονικό ήχο του τηλεφώνου και να κάνει απεριόριστες κλήσεις εντελώς δωρεάν. Συνελήφθη και καταδικάστηκε σε δίμηνη φυλάκιση. Σήμερα κάνει διαλέξεις σε όλες τις ΗΠΑ, αν και αντιμετωπίζει αρκετά προβλήματα υγείας στα χέρια του, τα οποία οφείλονται στις ατελείωτες ώρες… πληκτρολόγησης.

Κέβιν Μίτνικ, ο… σεκιουριτάς

Βαδίζοντας στα βήματα του Ντρέιπερ, ο Κέβιν Μίτνικ κατηγορήθηκε από το FBI ότι ήταν σε θέση να προκαλέσει… τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο με τις μεθόδους υποκλοπής δεδομένων που χρησιμοποιούσε. Ο Μίτνικ είχε καταφέρει να εισβάλλει σε αυστηρά φρουρούμενα δίκτυα τηλεπικοινωνιών, προκαλώντας ζημιές εκατομμυρίων δολαρίων, ενώ κατηγορήθηκε ότι παρακολουθούσε ηλεκτρονικά ακόμα και τους πράκτορες του FBI που τον… παρακολουθούσαν. Συνολικά πέρασε στη «στενή» 5 χρόνια και όταν αποφυλακίστηκε το 2000, πέρασε μια περίοδο κατά την οποία απαγορευόταν να πιάσει στα χέρια του κινητό τηλέφωνο ή υπολογιστή. Σήμερα είναι ένας άκρως επιτυχημένος και ακριβοπληρωμένος σύμβουλος ασφαλείας δικτύων πολυεθνικών εταιρειών.

Κέβιν Πόουλσεν… ο δημοσιογράφος

Σήμερα είναι αρχισυντάκτης του περιοδικού Wired, ένα από τα πλέον έγκυρα έντυπα τεχνολογίας παγκοσμίως. Σε ηλικία 17 ετών όμως, ήταν φυγάς και καταζητούμενος από το FBI, για μια σειρά αδικημάτων, μεταξύ των οποίων και το χακάρισμα του τηλεφωνικού κέντρου του αμερικανικού τηλεοπτικού δικτύου NBC. Συνελήφθη και αυτός, πέρασε αρκετά χρόνια φυλακισμένος και όταν απελευθερώθηκε ξεκίνησε μια δεύτερη καριέρα ως… εμπειρογνώμονας σε θέματα χάκινγκ. Ο ίδιος πάντως έπαιξε σημαντικό ρόλο στο ξεσκέπασμα παιδόφιλων που παραμόνευαν σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, βοηθώντας έτσι τις αρχές να συλλάβουν αρκετούς επικίνδυνους κακοποιούς.

Έϊντριαν Λέιμο… ο ρουφιάνος

Ο Λέιμο είναι ο άνθρωπος που ξεσκέπασε το «βαθύ λαρύγγι» του Wikileaks και τον παρέδωσε στο FBI. Χακεράς ο ίδιος, μπαινόβγαινε με άνεση στις βάσεις δεδομένων των Τάιμς της Νέας Υόρκης, της Google και της Microsoft, όταν έπεσε στη φάκα των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ. Με αντάλλαγμα τη μείωση της ποινής του, ο Λέιμο κατέδωσε τον Μπράντλεη Μάνινγκ, ο οποίος είχε -μέσω του Wikileaks- αποκαλύψει χιλιάδες εγκλήματα των ΗΠΑ στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. 

Δονκιχωτισμοί και άλλες ιστορίες...

Φαίνεται ότι το πολιτικό σύστημα κάνει ό,τι μπορεί για να χάσει και τα τελευταία του ερείσματα στην κοινωνία. Τη στιγμή που η ανεργία έχει χτυπήσει «κόκκινο», η αγορά έχει βυθιστεί στην ύφεση και σχεδόν κάθε οικογένεια έχει υποστεί τις συνέπειες της κρίσης, ετοιμάζονται νέα φοροεισπρακτικά μέτρα, τα οποία μάλιστα θα έχουν αναδρομική ισχύ. Μέχρι εκεί φτάνει η σοβαρότητα και η επάρκεια των κυβερνώντων, τις επιπτώσεις όμως των επιλογών τους εμείς τις πληρώνουμε.

Ακόμα και ο καλοπροαίρετος στα όρια της αφέλειας έχει πλέον αντιληφθεί ότι η κυβερνητική στρατηγική είναι στην ουσία ανύπαρκτη και ρεαλιστική πρόταση για έξοδο από την κρίση δεν υπάρχει. Οι σπασμωδικές κινήσεις και τα ξεδιάντροπα ψέματα, είτε στην περίπτωση των ημιυπαίθριων, είτε σε αυτή των έκτακτων χαρατσιών, εκτός από την υποτίμηση της νοημοσύνης μας, διαιωνίζουν και την αντίληψη των πολιτών ότι έχουν απέναντί τους ένα κράτος-εχθρό, το οποίο ψάχνει μονίμως μεθόδους εξαπάτησής τους.

Αντί να υπάρξει μια γενναία φορολογική μεταρρύθμιση, έτσι ώστε τα βάρη να κατανεμηθούν στο βαθμό που αναλογεί στον καθένα, αντί να υπάρξει πραγματική δημόσια Υγεία και Παιδεία, οι κυβερνώντες προτιμούν να διαρρέουν μέσω… «κύκλων» τους ατέρμονες συσκέψεις και χτυπήματα των χεριών στο τραπέζι, ωσάν άλλοι Δον Κιχότες που κυνηγούν τους ανεμόμυλους της ανάπτυξης που χάσαμε πριν κάποιες δεκαετίες.

Ελληνικές θάλασσες στο κόκκινο

Ας κοιταχτούν στον καθρέφτη...

Έντονη ενόχληση προκάλεσε στους κυβερνώντες το μπαράζ δημοσιευμάτων που κάνουν λόγο για ξένους τοποτηρητές -τύπου Νόιμπαχερ- που έρχονται να ελέγξουν τις επιδόσεις των υπουργών στην εφαρμογή του Μνημονίου. Μέχρι και ανακοίνωση βγήκε, με την οποία στηλιτεύονται τα ΜΜΕ, επειδή παραπληροφορούν την κοινή γνώμη, λες και ζούμε στη Βόρεια Κορέα και ο κόσμος «ενημερώνεται» μόνο από τα βραδινά δελτία ειδήσεων.

Ας θυμηθούμε ότι και ο Χέρμαν Νόιμπαχερ είχε αναλάβει το 1942 επίτροπος των χιτλερικών στην Αθήνα, έτσι ώστε να διατηρεί πλήρη έλεγχο σε ό,τι είχε απομείνει από την ελληνική οικονομία της Κατοχής, με τα γνωστά αποτελέσματα.

Το μείζον θέμα όμως στην περίπτωση της χώρας, είναι ότι δεν υπάρχει προοπτική ανάπτυξης και κανείς δεν πείθεται ότι τα στυγνά μέτρα που επιβάλλονται έχουν ως στόχο την ανάκαμψη της πραγματικής οικονομίας. Αντίθετα, απλά κερδίζεται χρόνος ώστε να προλάβουν κάποιοι να απαλλαγούν από τα «τοξικά» σκουπίδια και να βάλουν χέρι στη δημόσια περιουσία.

Η επιτροπεία, η εκ του σύνεγγυς παρακολούθηση της προόδου, ή όπως αλλιώς θέλει να «βαφτίσει» η κυβέρνηση το γεγονός ότι, είτε το θέλει είτε όχι, η χώρα είναι στο μικροσκόπιο της τρόικας, δεν προέκυψε από… παρθενογένεση. Κάποιοι, προφανώς, άνοιξαν την πόρτα. 

Ας κοιταχτούν στον καθρέπτη, οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι και μετά αν έχουν την τόλμη, ας ψελλίσουν ποιος παραπληροφορεί την κοινή γνώμη.

Ρουμς του λετ… μέσω Ιντερνετ

Νοικιάστε ένα δωμάτιο, για να βγάλετε τα… σπασμένα της κρίσης

Πρωτοποριακή υπηρεσία διευκολύνει όσους θέλουν να βγάλουν εισόδημα από το σπίτι

Η αντιμετώπιση της κρίσης, εκτός από μοιρολατρία και… αγανάκτηση, χρειάζεται και κάποιες κινήσεις που αποφέρουν εισόδημα, αλλά και… νέες γνωριμίες. Ένας τρόπος είναι να διαθέσετε, έναντι αντιτίμου που εσείς θα καθορίσετε, ένα δωμάτιο ή ακόμα και ολόκληρο το σπίτι σας σε κάποιον τουρίστα που δε θέλει να μείνει σε ξενοδοχείο, αλλά προτιμά να πάρει μια αυθεντική «γεύση» της πόλης που επισκέπτεται και των ανθρώπων της.

Μια έξυπνη ιδέα που ξεκίνησε από τις ΗΠΑ πριν τρία χρόνια και πλέον έχει εξαπλωθεί σε 182 χώρες και 8 χιλιάδες πόλεις παγκοσμίως, γνωρίζει πρωτοφανή επιτυχία και μετράει εκατομμύρια ικανοποιημένους «πελάτες». Πρόκειται για την υπηρεσία airbnb.com, η οποία ξεκίνησε το 2008 στο Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ και είχε ως στόχο να συντονίσει την προσφορά και τη ζήτηση εναλλακτικών καταλυμάτων. Πριν βιαστείτε να χαρακτηρίσετε την ιδέα «εκκεντρική», ήδη εκατοντάδες Έλληνες έχουν αξιοποιήσει την υπηρεσία αυτή, είτε διαθέτοντας δωμάτια σε αστικά κέντρα, αλλά και στην περιφέρεια, είτε ταξιδεύοντας σε πόλεις του εξωτερικού και μένοντας σε σπίτια έναντι αντιτίμου που δεν ξεπερνά τα 20 ευρώ ανά διανυκτέρευση.

Μια πρόχειρη αναζήτηση με λέξη-κλειδί κάποια πόλη της Ελλάδας δίνει εκατοντάδες αποτελέσματα από κάθε σχεδόν γωνιά της Ελλάδας. Ο Νέιθαν Μπλέκαρτσικ, ένας από τους τρεις ιδρυτές της υπηρεσίας, εξηγώντας την επιτυχία του διαδικτυακού… ΕΟΤ σημείωσε: «Πολλοί άνθρωποι θέλουν να αποφύγουν τη διαμονή σε ξενοδοχείο, είτε επειδή είναι ακριβό, είτε επειδή προτιμούν να μείνουν σε κάποια περιοχή της πόλης που δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική. Άλλοι θέλουν να βρουν διαμονή κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, οπότε το airbnb τους προσφέρει μεγάλη ποικιλία επιλογών σε προσιτές τιμές και απευθείας επικοινωνία ενοικιαστή και σπιτονοικοκύρη».

ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ

Η καταχώρηση του χώρου που διαθέτετε προς ενοικίαση είναι δωρεάν. Πρέπει απαραίτητα να δώσετε στοιχεία που αφορούν στην τοποθεσία, την τιμή και τη διαθεσιμότητά του. Ο ενδιαφερόμενος μπορεί να επικοινωνήσει άμεσα μαζί σας, να ζητήσει συμπληρωματικές πληροφορίες και εφόσον συμφωνήσετε, να σας αποστείλει μέσω πιστωτικής κάρτας προκαταβολή, αντίστοιχη των διανυκτερεύσεων που θα «κλείσει».

ΟΙ «ΚΑΝΟΝΕΣ»

Αν είστε ταξιδιώτης:

1. Επιβεβαιώστε την ώρα άφιξης
2. Σεβαστείτε τους γείτονες και τα έθιμα της περιοχής.
3. Αφήστε ένα σύντομο σχόλιο στο airbnb για την εμπειρία σας, ώστε να γνωρίζουν και οι επόμενοι.

 Αν είστε οικοδεσπότης:

1. Να είστε ειλικρινής με την περιγραφή του χώρου που διαθέτετε.
2. Επικαιροποιήστε τη διαθεσιμότητά του, κάθε φορά που «κλείνετε» κάποια κράτηση.
3. Επικοινωνήστε με τους ενδιαφερόμενους το συντομότερο. Αν δεν το κάνετε εσείς, ίσως χάσετε την ευκαιρία.

Οι λευκοί καρχαρίες προτιμούν τους... AC/DC

Οι λευκοί καρχαρίες είναι… φιλόμουσοι

Πείραμα κατέδειξε ότι οι φοβεροί θηρευτές της θάλασσας προτιμούν το… σκληρό ροκ

Αν τυχόν ναυαγήσετε σε κάποια θάλασσα γεμάτη λευκούς καρχαρίες, καλό θα είναι να έχετε μαζί σας ένα CD με τις επιτυχίες των… AC/DC και ένα… αδιάβροχο στερεοφωνικό. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε ο Ματ Ουόλερ, ένας Αυστραλός καπετάνιος τουριστικού σκάφους, ο οποίος πραγματοποίησε ένα παράξενο, όσο και αποτελεσματικό πείραμα.

Ο εφευρετικός Αυστραλός τοποθέτησε ένα αδιάβροχο ηχείο σε περιοχή που ζουν λευκοί καρχαρίες, οι φοβεροί θηρευτές της θάλασσας, και άρχισε να βάζει τραγούδια από διαφορετικά είδη μουσικής, ώστε να δει τις αντιδράσεις τους.

Μετά από αρκετή ώρα, ο Ουόλερ διαπίστωσε εμβρόντητος ότι τα τεράστια ψάρια είχαν ιδιαίτερη προτίμηση σε ένα συγκεκριμένο μουσικό συγκρότημα, που χαρακτηρίζεται ως ένα από τα καλύτερα που έχει ποτέ «βγάλει» η Αυστραλία, τους AC/DC. «Μόλις άκουσαν το τραγούδι “You shook me all night long”, οι καρχαρίες έγιναν περίεργοι, πλησίαζαν με ήρεμες κινήσεις το σκάφος και έτριβαν τα ρύγχη τους στο ηχείο. Σε καμία περίπτωση δεν ήταν νευρικοί, ούτε εκδήλωσαν ενόχληση ή επιθετικότητα».

Η παράδοξη συμπεριφορά των παρεξηγημένων, λόγω κινηματογραφικών ταινιών όπως «τα σαγόνια του καρχαρία», ψαριών έχει όμως λογική εξήγηση όπως είπε στο τηλεοπτικό δίκτυο ABC της Αυστραλίας ο ιχθυολόγος Τζόναθον Ουέρι: «Δεδομένου ότι οι λευκοί καρχαρίες δεν έχουν αυτιά, αισθάνονται δονήσεις και αντιλαμβάνονται συγκεκριμένο εύρος συχνοτήτων. Προφανώς οι AC/DC αν και παίζουν σκληρό ροκ, φαίνεται ότι… τους νανουρίζουν. Σίγουρα θα χρειαστούν περισσότερες έρευνες, αλλά σε κάθε περίπτωση η προτίμησή τους αυτή μας βοηθά να κατανοήσουμε περισσότερο τη συμπεριφορά τους».

Από τη φύση τους οι λευκοί καρχαρίες είναι στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας και για αυτό το λόγο δεν φοβούνται. 

Αντιθέτως είναι περίεργοι και πάνε κοντά σε ό,τι τους φανεί καινούριο στην περιοχή που κολυμπούν. 

ΠΗΓΗ: ABCNEWS.NET.AU

Αυτοκριτική, η άγνωστη χώρα βόρεια του Ποτέ-Ποτέ

Μετά από μια εβδομάδα κινητοποιήσεων και τη φυγάδευση βουλευτών μέσω… Εθνικού Κήπου, ο πρωθυπουργός της χώρας αναφέρθηκε χθες -για πρώτη φορά- στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στις πλατείες της χώρας διαπιστώνοντας μεταξύ άλλων ότι τα εθνικά συστήματα Δημοκρατίας είναι πιο αδύναμα σε σύγκριση με το παρελθόν και αιχμαλωτίζονται από παγκόσμιες εξουσίες.

Η πολύπλευρη κρίση, που ξεκινά από το έλλειμμα Παιδείας και φτάνει μέχρι την άκριτη υιοθέτηση τρόπων ανάπτυξης που δεν οδηγούν πουθενά, δεν μας βρήκε ξαφνικά. Αντίθετα, διογκώθηκε εδώ και δεκαετίες με τις ευλογίες του πολιτικού δυναμικού και του μοντέλου μέσα στο οποίο ανδρώθηκε, το οποίο βασίστηκε σε μια πελατειακή διαδικασία δούναι και λαβείν.

Ακόμα και αν η Δημοκρατία είναι όντως πιο αδύναμη, όπως υποστήριξε ο πρωθυπουργός, οι πολίτες δεν έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης. Τα ερωτήματα είναι αμείλικτα προς όσους εκλέχθηκαν να υπηρετήσουν το δημόσιο συμφέρον: Τι έκαναν οι ίδιοι για να διαφυλάξουν το κύρος της Δημοκρατίας, έτσι ώστε να πειστεί και ο πλέον δύσπιστος πολίτης ότι οι θεσμοί λειτουργούν;

Όταν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Πάγκαλος λέει ότι «κάποιος θα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για αυτό που έγινε», αναφερόμενος στις λεκτικές επιθέσεις προς τους βουλευτές, θα περίμενε κανείς να πει το ίδιο για το γενικευμένο καθεστώς ατιμωρησίας που ισχύει σε περιπτώσεις καραμπινάτων σκανδάλων.

Δυστυχώς όμως, την ώρα που απαιτούνται θαρραλέες πράξεις, κάποιοι -γνωστοί και μη εξαιρετέοι- προτιμούν να μηρυκάζουν γενικολογίες και αφορισμούς.

Μας "έπνιξε" το διοξείδιο του άνθρακα...

Έκλυση ποσότητας-ρεκόρ διοξειδίου του άνθρακα, παρά την κρίση, απειλεί το παγκόσμιο κλίμα

Η παγκόσμια οικονομική κρίση όχι μόνο δεν μείωσε τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, αλλά το 2010 ήταν η χρονιά που το διοξείδιο του άνθρακα που εκλύθηκε στην ατμόσφαιρα από την καύση ορυκτών καυσίμων ανήλθε στους 30,6 γιγατόνους, ποσότητα ρεκόρ όλων των εποχών. Ένας γιγατόνος ισοδυναμεί με χίλια εκατομμύρια τόνους και σε σύγκριση με το 2009, η αύξηση ήταν 1,6 γιγατόνοι, γεγονός που προβληματίζει τον Παγκόσμιο Οργανισμό Ενέργειας (ΠΟΕ).

Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του οργανισμού η αδυναμία συγκράτησης των εκπομπών σημαίνει ότι η μέση αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη μπορεί να ανέλθει και στους 4 βαθμούς Κελσίου μέχρι το 2100, με καταστροφικές συνέπειες.

Αν και πολλοί επιστήμονες έχουν προειδοποιήσει ότι η άνοδος της θερμοκρασίας πρέπει να συγκρατηθεί, οι προβλέψεις πλέον είναι εξαιρετικά δυσοίωνες. Ο οικονομολόγος του ΠΟΕ κ. Φατίχ Μπιρόλ, με δηλώσεις του στη βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν», τόνισε ότι η αύξηση προήλθε κυρίως από ραγδαία αναπτυσσόμενες χώρες, όπως η Κίνα, η Ινδία και η Βραζιλία, αν και τη μερίδα του λέοντος εξακολουθούν να κατέχουν οι ΗΠΑ.

Μια άλλη διάσταση που επιδεινώνει το πρόβλημα είναι η αναθεώρηση της χρήσης πυρηνικής ενέργειας, μετά την καταστροφή της Φουκουσίμα στην Ιαπωνία. Πολλές χώρες επανεξετάζουν πλέον τον ενεργειακό τους σχεδιασμό, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τη Γερμανία, η οποία προγραμματίζει την απενεργοποίηση των πυρηνικών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας μέχρι το 2022. «Αν και η πυρηνική ενέργεια δε είναι δημοφιλής για ευνόητους λόγους, η στροφή προς άλλες μορφές παραγωγής που βασίζονται στο πετρέλαιο ή το κάρβουνο θα επιδεινώσει την κατάσταση», σημειώνει ο κ. Μπιρόλ.

Την ερχόμενη εβδομάδα συνεδριάζει στη Βόννη της Γερμανίας η Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή, στην οποία όμως δεν αναμένονται σημαντικές εξελίξεις ή αποφάσεις που θα ανακόψουν την τάση αυτή.

Λιώνει η Αρκτική, επηρεάζεται το κλίμα 

Το Εθνικό Κέντρο Περιβαλλοντικών Μελετών των ΗΠΑ δημοσίευσε έρευνα, σύμφωνα με την οποία η τήξη των πάγων της Αρκτικής θα οδηγήσει με τη σειρά της στην έκλυση 190 δις τόνων διοξειδίου του άνθρακα και μεθανίου, ανατρέποντας την ισορροπία του κλίματος σε παγκόσμια κλίμακα. Ανάμεσα στο 2020 και το 2030, σύμφωνα με την έρευνα, οι αιώνιοι πάγοι θα λιώσουν, αποκαλύπτοντας ένα παχύ υπόστρωμα φυτών και άλλων οργανικών υλών, που βρίσκονταν θαμμένα εδώ και 30 χιλιάδες χρόνια, τα οποία θα απελευθερώσουν κολοσσιαίες ποσότητες αερίων του θερμοκηπίου. Η εξέλιξη αυτή, σύμφωνα με τους ειδικούς, θεωρείται μη αναστρέψιμη.

Εξαφανίζονται τα κοράλλια 

Το διοξείδιο του άνθρακα που εκλύεται στην ατμόσφαιρα θα καταστρέψει και τους κοραλλιογενείς υφάλους στους Ωκεανούς μέχρι το 2100, καθώς μετατρέπει τη θάλασσα σε μια όξινη «σούπα» που σκοτώνει κάθε ζωντανό οργανισμό. Σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύεται στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση “Nature Climate Change”, οι επιπτώσεις είναι εμφανείς σε ένα «φυσικό εργαστήριο» στην Παπούα Νέα Γουινέα. Ένα υποβρύχιο ηφαίστειο εκλύει φυσαλίδες διοξειδίου του άνθρακα, οι οποίες ανατρέπουν την ισορροπία στον πυθμένα της θάλασσας και αναστέλλουν αρχικά την ανάπτυξη των κοραλλιών πριν τελικά τα σκοτώσουν. 

Καναπές τέλος

Οι πολίτες που μαζεύονται στις πλατείες των πόλεων έχουν ήδη αρχίσει να δέχονται χτυπήματα από εκείνους που εκφράζουν με το έναν ή τον άλλο τρόπο την τάξη πραγμάτων και θέλουν να μειώσουν τη συμβολική έστω αντίδραση για την κατάντια της χώρας. Άλλοι λένε ότι είναι ένα πανηγύρι χωρίς νόημα, κάποιοι ισχυρίζονται ότι είναι η διαμαρτυρία της ηλεκτρονικής γενιάς, μια «μόδα» που μιμείται αντίστοιχα κινήματα, η οποία όμως ας μην ξεχνάμε ότι προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις σε αραβικές χώρες και οδήγησε στην κατάρρευση φαινομενικά παντοδύναμων καθεστώτων.

Πέρα απ’ όλα αυτά, η συγκέντρωση ενός ετερόκλητου πλήθους, υπό τη γενική ταυτότητα «αγανακτισμένοι», κάτι δείχνει: Οι συμπολίτες μας αρνούνται πλέον να χαρακτηρίζονται συλλήβδην «ένοχοι» για τη θλιβερή κατάστασή της και είναι περισσότερο απελπισμένοι από ποτέ. Το υφιστάμενο πλαίσιο αδυνατεί όχι μόνο να τους εκφράσει, αλλά ακόμα και να κατανοήσει ότι οι διεργασίες στην κοινωνία είναι πλέον ραγδαίες και η στοίχιση πίσω από κομματικές σημαίες είναι αν όχι παρωχημένη, αδύναμη να προτείνει ουσιαστικές διεξόδους από την κρίση.

Η κοινή γνώμη αναζητά προτάσεις και λύσεις. Οι «αγανακτισμένοι» με τον τρόπο τους δείχνουν ότι τίποτα δε μπορεί να γίνει αν παραμένουμε κρυμμένοι πίσω από την οθόνη του υπολογιστή μας, στο σπίτι μας. Είναι ένα κίνημα που «φωνάζει» ότι η συμμετοχή είναι το πρώτο βήμα για την κατάκτηση των δικαιωμάτων μας. Ακόμα και αν η επόμενη μέρα δε θα θυμίζει σε τίποτα όλα όσα ξέραμε μέχρι χθες. 

Φωτιά και τσεκούρι στον πράσινο «πνεύμονα» της Γης

Νόμος της βουλής της Βραζιλίας ανοίγει διάπλατα την πόρτα στη μαζική αποψίλωση της ζούγκλας του Αμαζονίου

Η ζούγκλα του Αμαζονίου κινδυνεύει με αποψίλωση κολοσσιαίων διαστάσεων μετά την ψήφιση νόμου από τη Βουλή της Βραζιλίας, ο οποίος πλέον ανοίγει το δρόμο σε κτηματίες να εκχερσώνουν παραποτάμιες δασικές εκτάσεις, οι οποίες μέχρι πρότινος θεωρούνταν απόλυτα προστατευόμενες. Αν και τα τελευταία τριάντα χρόνια περισσότερα από 550 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα ζούγκλας, όσο περίπου 4 φορές το μέγεθος της Ελλάδας, έχουν μετατραπεί σε βοσκότοπους και καλλιεργήσιμες εκτάσεις,  η εξέλιξη αυτή στην ουσία νομιμοποιεί εκείνους που βλέπουν το μεγαλύτερο «πνεύμονα» της Γης ως ένα ακόμα πεδίο ανεξέλεγκτης εκμετάλλευσης των πόρων του πλανήτη μας.

Εκτός όμως από την απελευθέρωση της αποψίλωσης, ο νόμος προβλέπει και την αμνήστευση όσων είχαν κόψει περισσότερα δέντρα από όσα επιτρεπόταν με βάση τα ποσοστά δασοκάλυψης των καλλιεργήσιμων εκτάσεων. Ήδη το 20% του τροπικού δάσους της Βραζιλίας έχει εξαφανιστεί και το 75% των εκπομπών αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου στη Βραζιλία προκαλείται από τη συστηματική αποψίλωση, η οποία είναι ορατή ακόμα και από το Διάστημα. Η νέα πρόεδρος της χώρας Ντίλμα Ρούσεφ δήλωσε ότι θα ασκήσει βέτο στην αμνήστευση εκείνων που είχαν παρανομήσει, αν και οι εκτιμήσεις αναφέρουν ότι η πρωτοβουλία της προέδρου δεν είναι τίποτε άλλο παρά «στάχτη στα μάτια», μπροστά στην επαπειλούμενη καταστροφή.

Οικολογικές οργανώσεις, αλλά και εκείνες που προωθούν την προστασία των αυτοχθόνων, θεωρούν πως ο νόμος αυτός αποτελεί ουσιαστικά «ταφόπλακα» στα σχέδια προφύλαξης της ζούγκλας που περιβάλλει τον Αμαζόνιο, το δεύτερο σε μήκος μετά το Νείλο ποτάμι της Γης. «Το μείζον θέμα είναι ότι και πριν την ψήφιση του νόμου, η αστυνόμευση της περιοχής ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτη. Αυτό σημαίνει ότι όχι μόνο οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι, αλλά ακόμα και μεγάλες πολυεθνικές μπορούσαν να κάνουν ό,τι θέλουν σε μια περιοχή που θεωρείται παρθένα. Φανταστείτε τι έχει να γίνει τώρα», ανέφερε ο Αρτούρο Γκιμαράες, εκπρόσωπος ομάδας που μάχεται για τα δικαιώματα των Ινδιάνων του Αμαζονίου, στην εφημερίδα «Φολία ντε Σάου Πάουλο».

Σύμφωνα πάντως με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το εθνικό ινστιτούτο διαστημικής έρευνας της Βραζιλίας, σε διάστημα 12 μηνών, από τον Αύγουστο του 2009 μέχρι τον Ιούλιο του 2010, αποψιλώθηκαν… μόλις 6.450 τετραγωνικά χιλιόμετρα δάσους, αριθμός κατά πολύ μικρότερος εκείνων παλιότερων ετών. Το τελευταίο δίμηνο όμως πριν την ψήφιση του νόμου, 590 τετραγωνικά χιλιόμετρα εκχερσώθηκαν, εξαπλάσια έκταση σε σύγκριση με το αντίστοιχο δίμηνο του 2010.

Θύμα της παγκοσμιοποίησης

Οι υπέρμαχοι του νέου νόμου υποστηρίζουν ότι ήταν απαραίτητος, επειδή ανταγωνιστικές προς τη Βραζιλία χώρες, όπως η Κίνα, η Αργεντινή και η Αυστραλία, δεν απαγορεύουν την υλοτομία για τη δημιουργία βοσκοτόπων και καλλιεργήσιμων γαιών, γεγονός που τη καθιστούσε «μη ανταγωνιστική». Οι σκεπτικιστές όμως τονίζουν ότι περνάει ένα λάθος μήνυμα: «Νομιμοποιεί την παρανομία», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Φίλιπ Φερνσάιντ του εθνικού ινστιτούτου της έρευνας του Αμαζονίου στο BBC.

ΞΕΡΕΤΕ ΟΤΙ…

Το τροπικό δάσος του Αμαζονίου καλύπτει το 60% της Βραζιλίας, περίπου 5,2 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα.

Η συνολική έκτασή του καλύπτει 6,7 περίπου εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα σε 8 χώρες της Λατινικής Αμερικής.

Ο Αμαζόνιος έχει μήκος 6.400 χιλιομέτρων, δεύτερος μετά το Νείλο.

Ο Αμαζόνιος έχει το 16% του παγκόσμιου αποθέματος σε πόσιμο νερό.

Η ροή αγγίζει τα 184.000 κυβικά μέτρα το δευτερόλεπτο κατά την περίοδο των βροχών.

Περισσότερα από 3.000 είδη ψαριών του γλυκού νερού ζουν στο ποτάμι.

Περίπου 1,25 εκατομμύρια είδη ζώων και εντόμων ζουν γύρω από το ποτάμι.

2,7 εκατομμύρια αυτόχθονες ζουν εδώ και 12.000 χιλιάδες χρόνια στη ζούγκλα του Αμαζονίου.

52 τετραγωνικά χιλιόμετρα, όσο περίπου 6.500 γήπεδα ποδοσφαίρου αποψιλώνονται κατά μέσο όρο καθημερινά μόνο στη Βραζιλία.

Η φυσική αναδάσωση μέχρι την πλήρη αναγέννηση της Φύσης μπορεί να διαρκέσει μέχρι και 25 χρόνια.

Δουλεύουμε περισσότερο, αμειβόμαστε λιγότερο και είμαστε πιο…δυστυχισμένοι

Ο ΟΟΣΑ παρουσίασε τους δείκτες ευζωίας 34 χωρών, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα 

Μέτριες και αρκετά κάτω από τον μέσο όρο είναι οι επιδόσεις της Ελλάδας στους περισσότερους δείκτες ευζωίας που παρουσίασε ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), παρά το ότι τα στοιχεία πάνω στα οποία βασίστηκε η έρευνα είναι κατά κύριο λόγο του 2008, δηλαδή προ της οικονομικής κρίσης που έχει  πλέον «βυθίσει» τη χώρα σε βαθιά ύφεση και γενικευμένη απαισιοδοξία. Χαρακτηριστικό είναι ότι ακόμα και με βάση τα προ τριετίας στοιχεία, μόλις το 43% των Ελλήνων πολιτών δήλωσε ικανοποιημένο από το επίπεδο ζωής του, τη στιγμή που ο αντίστοιχος μέσος όρος των 34 χωρών που περιλαμβάνονται στην έρευνα αγγίζει το 59%.

Ο ΟΟΣΑ κατέγραψε μια σειρά στοιχείων που καθορίζουν το επίπεδο ευημερίας και ικανοποίησης των πολιτών από την καθημερινότητά τους, αλλά και από μια σειρά άλλων παραμέτρων, όπως το εκπαιδευτικό σύστημα, οι υπηρεσίες υγείας, η πρόσβαση στην εργασία, το αίσθημα ασφάλειας και η ρύπανση του περιβάλλοντος. «Οι δείκτες ευημερίας μπορεί να μας δείξουν τι πραγματικά θέλουν οι πολίτες των χωρών, τι παρέχουν τα κράτη σε αυτούς, αλλά και να διαπιστώσουμε το πόσο ευτυχισμένοι είναι, χωρίς να περιοριζόμαστε σε αυστηρά οικονομικά στοιχεία», σημείωσε ο Άνχελ Γουρία, γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ.

Εργασία και μισθοί

Αν και τα χρήματα δεν αγοράζουν την ευτυχία, αλλά μπορούν να… συμβάλλουν σε αυτή, το μέσο νοικοκυριό στη χώρα μας έβγαζε 21.515 δολάρια το 2008, λίγο χαμηλότερα από το μέσο όρο των 22.284 δολαρίων.

Στον αντίποδα όμως και παρά τη διαδεδομένη –αν και εσφαλμένη- άποψη ότι οι Έλληνες δεν δουλεύουν πολύ, ο μέσος εργαζόμενος περνά 2.119 ώρες στη δουλειά κάθε χρόνο, τη στιγμή που ο μέσος όρος δεν ξεπερνά τις 1.739 ώρες.

Η απασχόληση, ένας ακόμα παράγοντας ευζωίας, αγγίζει το 60% στις ηλικίες από 15 μέχρι 64, αν και μόλις το 52% των γυναικών με ένα τουλάχιστον παιδί σε σχολική ηλικία εργάζεται. Τα αντίστοιχα ποσοστά στις 34 χώρες είναι 65% για την αμειβόμενη εργασία και 66% για τις γυναίκες, γεγονός που καταδεικνύει ότι στη χώρα μας υφίστανται ακόμα προβλήματα στην ισότητα των φύλων και στο δικαίωμα της εργασίας.

Υγεία και εκπαίδευση

«Καλό βαθμό» παίρνουμε στο προσδόκιμο ζωής, με 80 έτη, αν και η ατμοσφαιρική ρύπανση από μικροσωματίδια, τα οποία προκαλούν βλάβες στο αναπνευστικό σύστημα, χτυπάει «κόκκινο» και ανέρχεται στα 32 μικρογραμμάρια, την ώρα που η μέση τιμή  των 34 χωρών είναι μόλις 22. Ο δείκτης αυτός αναμένεται να προκαλέσει μεσοπρόθεσμα μείωση του προσδόκιμου ζωής, αλλά και έξαρση νοσημάτων που σχετίζονται με τους πνεύμονες, επιβαρύνοντας το δημόσιο σύστημα υγείας.

Το 61% των ενηλίκων κατέχει απολυτήριο Λυκείου, όταν το αντίστοιχο ποσοστό είναι 73% στις 34 χώρες. Η ποιότητα του εκπαιδευτικού συστήματος, η οποία «μετρήθηκε» με βάση την ικανότητα ανάγνωσης, έφτασε στα 483 στα 600, πολύ κοντά στο μέσο όρο του 493 των υπόλοιπων χωρών.

Δημόσιος βίος και πολιτική

Στο δημόσιο βίο, η αίσθηση συμμετοχής είναι κάτω του μέσου όρου των «34», με το ποσοστό που δηλώνει ότι γνωρίζει κάποιον που θα μπορούσε να τον βοηθήσει σε περίπτωση ανάγκης να φτάνει στο 86%, όταν στις υπόλοιπες χώρες αγγίζει το 91%.

Η συμμετοχή στις εκλογικές διαδικασίες, με βάση στοιχεία του 2008, αγγίζει το 74% στη χώρα μας, τη στιγμή που ο μέσος όρος είναι 72%.

ΠΙΝΑΚΑΣ

ΔΕΙΚΤΕΣ	ΕΛΛΑΔΑ	ΜΕΣΟΣ ΟΡΟΣ «34»
Ικανοποίηση από επίπεδο ζωής	43%	59%
Οικογενειακό εισόδημα (σε δολ.)	21.515	22.284
Απασχόληση (15-64)	60%	65%
Ώρες εργασίας (ετησίως)	2.119	1739
Εργαζόμενες μητέρες	52%	66%
Απολυτήριο Λυκείου (15-64)	61%	73%
Μικροσωματίδια PM10	32 ανά μικρογραμμάριο	22

Ψάρια… μετανάστες μετακομίζουν στη Μεσόγειο

Περισσότερα από 900 ξένα είδη έχουν κατακλύσει το Αιγαίο, σύμφωνα με νέα έρευνα

Η ανατολική Μεσόγειος έχει κατακλυστεί από περισσότερα από εννιακόσια είδη θαλάσσιας ζωής που προέρχονται από την Ερυθρά Θάλασσα, σύμφωνα με τετραετή έρευνα του πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ, υπό τον καθηγητή θαλάσσιας οικολογίας κ. Στέφανο Καλογήρου, η οποία αναδημοσιεύεται στην ιστοσελίδα επιστημονικών ανακοινώσεων EurekAlert.

Πολλά από αυτά τα είδη ανατρέπουν την οικολογική ισορροπία και αποτελούν απειλή για τα ενδημικά είδη, ενώ και οι επιπτώσεις στις τοπικές κοινωνίες και την αλιεία δεν έχουν ακόμα εκτιμηθεί επαρκώς. Αρκετά είναι επικίνδυνα και για τον άνθρωπο, όπως ο τοξικός λαγοκέφαλος, που πλέον εντοπίζεται σε όλο σχεδόν το Αιγαίο και η βρώση του οποίου μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στο θάνατο.

Η εξάπλωση των θαλάσσιων… μεταναστών συνεχίζεται και μάλιστα με εντεινόμενους ρυθμούς, επισημαίνει ο κ. Καλογήρου, μελετώντας το υποβρύχιο οικοσύστημα, τόσο σε αμμώδεις βυθούς, όσο και σε λιβάδια φυκιών, σε συνεργασία με το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ): «Τα αποτελέσματα της έρευνας καταδεικνύουν ότι οι επιπτώσεις είναι δραματικές, καθώς διαταράσσεται η τροφική αλυσίδα και ανατρέπεται η φυσική ισορροπία», αναφέρει χαρακτηριστικά ο επιστήμονας στην επιστημονική επιθεώρηση Science Daily.

Η ιδιότυπη αυτή μετανάστευση των ειδών εντάθηκε μετά το 1869, όταν ολοκληρώθηκε η διάνοιξη της διώρυγας του Σουέζ, επιτρέποντας έτσι σε πολλούς οργανισμούς να… μετακομίσουν από την Ερυθρά Θάλασσα στη Μεσόγειο. Οι λεγόμενοι «λεσεψιανοί μετανάστες», από το όνομα του Γάλλου μηχανικού Φερδινάνδου Λεσέψ, ο οποίος πιστώθηκε το τιτάνιο έργο στο Σουέζ, «εισέβαλαν» στο Αιγαίο και προσαρμόστηκαν στις απαιτήσεις της… νέας τους κατοικίας. «Από τη στιγμή που η παρουσία των ειδών αυτών εδραιώνεται στο καινούριο τους περιβάλλον, είναι πλέον σχεδόν αδύνατο να απομακρυνθούν», σημείωσε ο κ. Καλογήρου, εξηγώντας ότι οι επιπτώσεις στα ενδημικά είδη είναι δραματικές.

«Υπάρχει η συναίσθηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο για το πόσο γρήγορα εξαπλώνονται οι λεσεψιανοί, αλλά υπάρχει κενό στη μεθοδολογία παρατήρησης και καταγραφής των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών αυτών των ειδών», καταλήγει ο Έλληνας επιστήμονας.