Translate

Τετάρτη 23 Απριλίου 2014

Η… εκδίκηση της «Έλλης»





Η καταδυτική ομάδα του Αντώνη Γράφα κατέγραψε και τεκμηρίωσε την ιστορία ενός άγνωστου ναυαγίου που βυθίστηκε στο Σαρωνικό



Ανάμεσα στις καταγραφές των πεπραγμένων της 15ης Ιουνίου 1942,μια λιτή καταχώρηση στο πολεμικό ημερολόγιο του Γερμανού διοικητή της θαλάσσιας άμυνας Αττικής αναφέρει ότι «στις 07:15, στο ναρκοπέδιο Μεθάνων, βυθίστηκε το ιταλικό ναρκαλιευτικό πλοίο “RD7“ μετά από πρόσκρουση σε νάρκη. Σκάφη που απέπλευσαν από την Αίγινα, κατάφεραν να διασώσουν 6 άτομα από τα συνολικά 24 άτομα του πληρώματος».

Πέρασαν 72 σχεδόν χρόνια από τότε και πριν από λίγες μέρες η καταδυτική ομάδα του Αντώνη Γράφα ανέσυρε από τη λήθη, από βάθος 100 περίπου μέτρων, απόκοσμες εικόνες από τον υγρό τάφο των 18 Ιταλών που χάθηκαν μαζί με το πολεμικό πλοίο. 

«Οι καταδύσεις που πραγματοποιήθηκαν, κατόπιν συστηματικής προετοιμασίας, είχαν ως κύριο στόχο την φωτογράφηση και τη βιντεοσκόπηση του ναυαγίου, το οποίο βρίσκεται σε βάθος 100 μέτρων, στην περιοχή που κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου βρισκόταν ποντισμένο το ελληνικό ναρκοπέδιο του Αγίου Γεωργίου Μεθάνων», αναφέρει στον «ΕΤ» ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Αντώνης Γράφας και συμπληρώνει: «Η έρευνα πεδίου και το οπτικό υλικό που προέκυψε από αυτήν, κατέδειξε ότι πρόκειται για το ναυάγιο του ιταλικού ναρκαλιευτικού R.D.7».

H… εκδίκηση της «Έλλης» 
Το ναρκοπέδιο που  είχε ποντιστεί την νύχτα της 29ης προς την 30η Οκτωβρίου 1940, από τα ναρκοθετικά πλοία του ελληνικού Βασιλικού Ναυτικού Στρυμών και Αλιάκμων, επικουρούμενα από το αντιτορπιλικό Βασίλισσα Όλγα, ήταν εκείνο το οποίο έμελλε να γίνει ο τάφος του ιταλικού ναρκαλιευτικού R.D. 7. Το σχέδιο του ναρκοπεδίου είχε εκπονηθεί και γνωστοποιηθεί την 23η Αυγούστου 1940, αμέσως μετά την βύθιση του εύδρομου ΕΛΛΗ από το ιταλικό υποβρύχιο DELFINO στην Τήνο, την 15η Αυγούστου του ίδιου χρόνου.

Το βράδυ της 14ης Ιουνίου 1942 το R.D.7αναχώρησε από την Πειραιά για μια αποστολή στα νότια της νήσου Αίγινας. Επρόκειτο για την τελευταία αποστολή του πλοίου, καθώς το πρωί της επόμενης ημέρας, 15η Ιουνίου 1942, και ενώ το R.D.7 έπλεε στην θαλάσσια περιοχή ανάμεσα στην χερσόνησο Μεθάνων και στην νήσο Μονή Αιγίνης, προσέκρουσε σε νάρκη και βυθίστηκε μέσα σε ελάχιστο χρόνο. 

Σύμφωνα με τις ημερολογιακές καταγραφές του γερμανικού πολεμικού ναυτικού, η βύθιση του R.D.7 ήταν ιδιαίτερα βίαιη, καθώς λόγω της έκρηξης και της βύθισης του πλοίου χάθηκαν μαζί του δέκα οκτώ από τα συνολικά είκοσι τέσσερα μέλη του πληρώματος. Οι ψαράδες της Πέρδικας, ενός χωριού στα νότια της Αίγινας, ήταν εκείνοι που έσπευσαν στον τόπο του ναυαγίου και κατάφεραν τελικά να διασώσουν έξι ναυαγούς από τα συνολικά είκοσι τέσσερα μέλη του πληρώματος. 

Μνήμες από το βυθό
Ο φωτογράφος της καταδυτικής ομάδας Κώστας Μυλωνάκης περιγράφει στον «ΕΤ» τις εικόνες που αντίκρισε στο βυθό, οι οποίες μαρτυρούν τη σφοδρότητα της έκρηξης: «Από το ναυάγιο λείπει η πλώρη του σκάφους, μαζί με το πυροβόλο των 76/40χιλ., η οποία έχει αποκοπεί ολοκληρωτικά, ακριβώς μπροστά από το πιλοτήριο και τους χώρους ενδιαίτησης των αξιωματικών».

Ο έμπειρος υποβρύχιος φωτογράφος συμπληρώνει: «Η περιοχή από το μεσοκάραβο έως  την πρύμνη βρίσκεται σε αρκετά καλή κατάσταση. Η ναυπηγική γραμμή του πλοίου που θυμίζει ρυμουλκό, είναι προφανής. Στο εξωτερικό του ναυαγίου είναι ακόμα ορατά το πηδάλιο και η προπέλα του πλοίου. Γύρω από το ναυάγιο υπάρχουν σκορπισμένα αρκετά συντρίμμια, τα οποία όμως είναι δυσδιάκριτα καθώς αυτά είναι έντονα καλυμμένα με βένθος»

Τεχνικά χαρακτηριστικά
Τύπος: Ναρκαλιευτικό
Διακριτικός κωδικός: R.D. 7
Εθνικότητα: Ιταλική
Εκτόπισμα: 215,67 τόνοι
Ολικό μήκος: 35,25 μέτρα
Πλάτος: 5,88 μέτρα
Ισχύς
Κινητήρα: 950 ίπποι
Κύριος οπλισμός: Ένα ναυτικόαντιαεροπορικό κανόνι των 76/40χιλ.
Βοηθητικός οπλισμός: Δύο υδρόψυκτα πολυβόλα
Coltτων 6,5 χιλ.
Ενδεικτικό πλήρωμα: 22 άτομα


Η καταδυτική ομάδα
Δύτες
Αντώνης Γράφας, κινηματογραφιστής, επικεφαλής της ομάδας
Κώστας Μυλωνάκης, υποβρύχιος φωτογράφος
Γιάννης Λιαρδάκης, δύτης
Γιάννης Μουστάκας, δύτης ασφαλείας
Τάσος Τσαλαβούτας, δύτης ασφαλείας
Αννα Μπαρμποπουλου, δύτρια ασφαλείας
Συνεργάτες
Δημήτρης Γκαλών, ιστορικός ερευνητής
Δημήτρης Δαμίγος, κυβερνήτης σκάφους


Χρήσιμα links



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

WW2 Wrecks welcomes and encourages readers to comment and engage in respectful conversation about the content posted here.
We value thoughtful, polite and concise comments that reflect a variety of views.