Translate

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

Το μετέωρο βήμα ενός ουράνιου σώματος




Ούτε ήρθε το… τέλος του Κόσμου, ούτε ήταν επιδρομή… εξωγήινων, όπως φαντάστηκαν διάφοροι ευφάνταστοι που έχουν επηρεαστεί από τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Η θεαματική καύση στην ατμόσφαιρα και η πτώση ενός ουράνιου σώματος στη θάλασσα ανάμεσα στη Ζάκυνθο και την Κεφαλονιά, περίπου στις 9:30 της Τετάρτης, θορύβησε τους αυτόπτες μάρτυρες, λόγω της φωτεινότητας και του θορύβου τού φαινομένου, όμως για τους επιστήμονες ήταν κάθε άλλο παρά σπάνιο και ανεξήγητο. Σύμφωνα με τους ειδικούς, κατά πάσα πιθανότητα, επρόκειτο για κάποιο μετέωρο με μέγεθος μικρότερο του ενός μέτρου και βάρους δύο έως τριών κιλών, από τα πολλά που πέφτουν σε όλη τη Γη. Συνήθως δεν γίνονται αντιληπτά, είτε γιατί καταλήγουν στη θάλασσα, είτε πέφτουν σε απομονωμένες ή ακατοίκητες περιοχές.

«Ήταν πιθανότατα ένα αντικείμενο διαμέτρου περίπου 40 εκατοστών, δηλαδή αντίστοιχου μεγέθους με ένα ανθρώπινο κεφάλι» εξήγησε στον «ΕΤ» ο διευθυντής του Ευγενίδειου Πλανηταρίου Διονύσης Σιμόπουλος και συμπλήρωσε: «Αυτό όμως που δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε είναι η σύστασή του, αν δηλαδή ήταν σιδερένιο, πετρώδες ή ανθρακούχο, δεδομένου ότι δεν έχουμε κάποιο δείγμα στα χέρια μας, καθώς όπως φαίνεται, με βάση τις μαρτυρίες εκείνων που το είδαν, κατέπεσε στη θάλασσα του Ιονίου, ανάμεσα στη Ζάκυνθο και την Κεφαλονιά».

Αν το μετέωρο είχε διάμετρο μερικές δεκάδες μέτρα, όπως είχε συμβεί φέτος τον Φεβρουάριο στη Ρωσία, όταν ένας μικρός αστεροειδής περίπου 20 μέτρων εξερράγη πάνω από το Τσελιαμπίνσκ της Ρωσίας, προξενώντας πολλές υλικές ζημιές, κυρίως θραύση τζαμιών και αρκετούς τραυματισμούς, τότε θα ήταν πιθανό να υπάρξουν και στην ευρύτερη περιοχή του Ιονίου παρόμοια περιστατικά. «Το ουράνιο αυτό αντικείμενο, σύμφωνα με μαρτυρίες, εμφανίστηκε από τη βόρεια Ελλάδα με κατεύθυνση προς τα νοτιοδυτικά, δηλαδή προς τα νησιά του Ιονίου. Πιθανολογώ ότι πρέπει να εξερράγη και να καταστράφηκε ανάμεσα στα δύο νησιά. Με γυμνό μάτι δε μπορείς να υπολογίσεις ούτε το ακριβές του ύψος, αλλά ούτε και το μέγεθός του με απόλυτη ακρίβεια. Η λάμψη που είδαν πολλοί άνθρωποι οφείλεται στο μεγάλο υψόμετρο του μετεώρου, στις παρυφές της γήινης ατμόσφαιρας, και την τριβή του με αυτήν. Ο κρότος είναι αποτέλεσμα της διαδικασίας αυτής» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Σιμόπουλος, καθησυχάζοντας όσους θεώρησαν το μάλλον συνηθισμένο αυτό φαινόμενο ως την αρχή του… τέλους του Κόσμου. «Ασυνήθιστο ήταν το μετέωρο της Ρωσίας τον περασμένο Φεβρουάριο, η διάμετρος του οποίου, αλλά και η πτώση του κοντά σε κατοικημένη περιοχή, ήταν δύο χαρακτηριστικά που έδωσαν στο περιστατικό μεγάλη δημοσιότητα».

Σύμφωνα με τον διακεκριμένο επιστήμονα η Γη είναι συχνός… αποδέκτης ουράνιων σωμάτων, συνήθως αστρικής σκόνης και σωματιδίων που δεν ξεπερνούν σε μέγεθος το κεφάλι μιας καρφίτσας: «Πρόκειται πράγματι για ένα πολύ συνηθισμένο φαινόμενο. Τουλάχιστον 100 τόνοι τέτοιων αντικειμένων πέφτουν καθημερινά στη Γη. Τα περισσότερα από αυτά είναι διαστημική σκόνη, όπως την αποκαλούμε, αντικείμενα δηλαδή τόσο μικρά που δεν είναι καν ορατά με γυμνό μάτι. Επειδή όμως πολλές περιοχές της Γης είναι ακατοίκητες και το 70% του πλανήτη μας καλύπτεται από τους ωκεανούς, τα περισσότερα από αυτά δε γίνονται καν αντιληπτά», τόνισε στον «ΕΤ» ο κ. Σιμόπουλος.

Η πιο εντυπωσιακή πρόσκρουση μετεωρίτη στη Γη
Αν και σύμφωνα με την επικρατέστερη επιστημονική εξήγηση, η εξαφάνιση των δεινόσαυρων από τον πλανήτη μας 65 εκατομμύρια χρόνια πριν από την εποχή μας, οφείλεται σε πτώση μετεωρίτη, διαμέτρου τριών χιλιομέτρων, άλλοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η εξάλειψή τους οφειλόταν σε «βροχή» μετεωριτών και όχι μόνο σε έναν. Η πιο διάσημη πάντως πτώση μετεωρίτη, με αρκετό μυστήριο και ευφάνταστα σενάρια να απασχολούν ακόμα και σήμερα την κοινή γνώμη, αλλά και τους επιστήμονες, είναι η περίπτωση της Τουνγκούσκα στη Σιβηρία. Ήταν 30 Ιουνίου του 1908, όταν μια έκρηξη ισοπέδωσε τα δέντρα σε μια ομοιόμορφη διάταξη, σε ακτίνα τουλάχιστον 16 χιλιομέτρων, ενώ ο ήχος και η λάμψη «ταξίδεψαν» χιλιάδες χιλιόμετρα μακρύτερα. Παρά το ότι δεν έχουν βρεθεί ίχνη του, αλλά ούτε και κρατήρας, τα ερωτήματα παραμένουν, αν και οι επιστήμονες θεωρούν ότι πρόκειται για μετεωρίτη μεσαίου μεγέθους που εξερράγη πάνω από τη Σιβηρία και όχι κατόπιν πρόσκρουσης στο έδαφος. Η θεωρία ότι επρόκειτο για μαύρη τρύπα ή εξωγήινο πυρηνικό όπλο ή διαστημόπλοιο έχει ακόμα αρκετούς θιασώτες.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

WW2 Wrecks welcomes and encourages readers to comment and engage in respectful conversation about the content posted here.
We value thoughtful, polite and concise comments that reflect a variety of views.