Μουσείο Πολεμικής Αεροπορίας: Φωτογραφική περιήγηση στα εκθέματα

 

Μέσα στο τεράστιο υπόστεγο της αεροπορικής βάσης της Δεκέλειας υπάρχουν αεροσκάφη που έγραψαν τη δική τους Ιστορία στους αιθέρες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Πρόκειται για μοναδικά ευρήματα που εντοπίστηκαν στους βυθούς του Αιγαίου και ανασύρθηκαν, προκειμένου να συντηρηθούν, να ανασκευαστούν και να εμπλουτίσουν την εντυπωσιακή συλλογή του Μουσείου της Πολεμικής Αεροπορίας στο Τατόι. 

 

«Το ρολόι έχει σταματήσει στις 11:30, την ακριβή ώρα δηλαδή που χάθηκε κάτω από την επιφάνεια του Αιγαίου», παρατηρεί ο κ. Ιωάννης Μυλωνάς, τεχνικός συντήρησης του Μουσείου και μηχανικός αεροσκαφών, δείχνοντας τον πίνακα οργάνων του γερμανικού υδροπλάνου Arado 196, το οποίο εντοπίστηκε σε βάθος 480 περίπου μέτρων και ανελκύστηκε πέρσι από ψαράδες ανάμεσα στη Νάξο και την Ικαρία. Το υδροπλάνο περιμένει υπομονετικά τη σειρά του, μετά την απώλειά του στις 28 Φεβρουαρίου του 1944, για να δεχθεί τις… περιποιήσεις του τεχνικού επιτελείου του Μουσείου.

 

Το Μπλένεμ της Κρήτης

Ένα ελαφρύ δικινητήριο βομβαρδιστικό τύπου Μπρίστολ Μπλένεμ είχε καταρριφθεί από φίλια πυρά το 1941 και είχε καταπέσει ανοιχτά του Ρεθύμνου. 

 

Πρόκειται για ένα αεροσκάφος που διατηρήθηκε σε εξαιρετική κατάσταση και μετά από τις μακροχρόνιες εργασίες αποκατάστασής του, εκτίθεται πλέον στο κεντρικό υπόστεγο του Μουσείου, το οποίο ονομάζεται «Λέρος» και έχει και εκείνο τη δική του ξεχωριστή ιστορία, καθώς πρόκειται για ένα από τα δύο αντίστοιχα που είχαν κατασκευαστεί στο νησί από τους Ιταλούς και μεταφέρθηκαν μεταπολεμικά στο Τατόι και την Ελευσίνα αντίστοιχα.

Χρονοκάψουλα

«Το Arado 196αποτελεί ένα εξαιρετικά σπάνιο εύρημα», σημειώνει ο Σμηναγός Δημήτρης Βογιατζής, Ιστορικός του Μουσείου και συμπληρώνει: «Κάθε αντίστοιχη ανακάλυψη είναι μια χρονοκάψουλα και στόχος μας είναι να υλοποιούμε τη συντήρηση και την ανακατασκευή τους με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη πιστότητα, έτσι ώστε ο επισκέπτης να αποκτά ένα παράθυρο στο παρελθόν».   

 

Το Arado χάνει ακόμα… λάδια, παρά το ότι παρέμεινε στο βυθό για σχεδόν 70 χρόνια, ενώ οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά. «Κοίτα εδώ το πολυβόλο των 7,92 χιλιοστών και τα πυρομαχικά του, είχε προλάβει να ρίξει μια-δυο ριπές», αναφέρει ο κ.Μυλωνάς. «Αν δεν ξέρεις την Ιστορία, δεν ξέρεις που πηγαίνεις» συμπληρώνει ο ίδιος, αναφερόμενος στο πλούσιο παρελθόν της Πολεμικής Αεροπορίας, το οποίο εκτίθεται στο Μουσείο. 

 

Η διαδικασία συντήρησης

Η διαδικασία συντήρησης είναι επίπονη, μεθοδική και χρονοβόρα. Σε πρώτη φάση τα αεροσκάφη εμβαπτίζονται σε ειδικές δεξαμενές για να πραγματοποιηθεί η αφαίρεση των αλάτων και των οργανισμών που έχουν συσσωρευθεί από την παραμονή τους στη θάλασσα για τόσες δεκαετίες.  Στη συνέχεια γίνεται χημική κατεργασία και ακολουθούν και άλλες παρεμβάσεις, προκειμένου το κάθε αεροσκάφος να γίνει σαν… καινούριο.

 

Το Γιούνκερς 52 της Λέρου

Έξω από το υπόστεγο στέκεται ένας άλλος μάρτυρας των δραματικών στιγμών που διαδραματίστηκαν στους ουρανούς του Αιγαίου εκείνη την περίοδο, ένα τρικινητήριο μεταγωγικό αεροσκάφος Γιούνκερς 52, το οποίο μετέφερε αλεξιπτωτιστές και στρατιωτικό εξοπλισμό στη Λέρο κατά την μάχη του 1943. 

 

Το συγκεκριμένο αεροσκάφος είχε βληθεί από αντιαεροπορικά πυρά και κατέπεσε στις 13 Νοεμβρίου του 1943 στον κόλπο των Αλίντων και ανασύρθηκε το 2003, 60 χρόνια μετά την τελευταία πτήση του. Η επιχείρηση ναυαγιαίρεσης ήταν πολύ δύσκολη τεχνικά και επιτεύχθηκε χάρη στην καλή συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων. Εκτός όμως από το ίδιο το αεροσκάφος, οι άνθρωποι της Πολεμικής Αεροπορίας εντόπισαν στο πίσω μέρος της ατράκτου του τα οστά ενός μέλους του πληρώματος, τα οποία φρόντισαν να παραδοθούν στις γερμανικές αρχές.

 

Το Στούκα της Ρόδου

Δίπλα στο Arado υπάρχει ένα άλλο γερμανικό αεροσκάφος, το οποίο είχε γίνει συνώνυμο του τρόμου, ιδίως στις αρχές του Β’ Παγκοσμίου, το Γιούνκερς 87, βομβαρδιστικό κάθετης εφόρμησης, γνωστότερο ως Στούκα.

 

Το αεροσκάφος αυτό είχε παρασυρθεί από μια τράτα σε βάθος 27 μέτρων κοντά στο Πρασσονήσι της Ρόδου και στις 12 Οκτωβρίου του 2006 το Μουσείο, σε συνεργασία με την ΜΑΚ/ΚΟΣΥΘΕ,το ανέλκυσε και το μετέφερε στο Τατόι. 

 

Αν και ο σειριακός αριθμός που θα καθιστούσε ευκολότερη την ταυτοποίησή του λείπει, όπως και ο κινητήρας και το ουραίο τμήμα του, είναι εξαιρετικά πιθανό το συγκεκριμένο να είχε λάβει μέρος στη μάχη της Λέρου το 1943 και θεωρείται ότι είναι ένα από τα περίπου 10 ομοιότυπα που καταρρίφθηκαν  από συμμαχικά αεροσκάφη.

Μετά από εκτεταμένες εργασίες ανακατασκευής, φαίνεται ακόμα ο γερμανικός σταυρός στην άτρακτό του, ενώ εντύπωση προκαλεί η συμπληρωματική θωράκιση του θαλάμου διακυβέρνησης με ατσάλινη πλάκα. 

 

«Βλέπετε εδώ αυτό το ορθογώνιο κομμάτι μετάλλου;», ρωτάει ο κ. Μυλωνάς. «Αποτελεί ιδιοκατασκευή των μηχανικών της Λουφτβάφφε, προκειμένου να προστατευθεί ο πιλότος από εχθρικά πυρά και είναι πράγματι ένα μοναδικό εύρημα».

Το Μουσείο της Πολεμικής Αεροπορίας

Ο Διοικητής του Μουσείου της Πολεμικής Αεροπορίας Σμήναρχος Κωνσταντίνος Ζούπας αναφέρει ότι «η αποστολή του Μουσείου είναι η συγκέντρωση, διαφύλαξη και η έκθεση των κειμηλίων της Αεροπορίας, η μελέτη και η τεκμηρίωση της Ιστορίας, η προβολή των ιερών αγώνων και της Αεροπορικής Ιδέας ανά τους αιώνες» και συμπληρώνει: 

 

«Το Μουσείο είναι ένα παράθυρο προς το παρελθόν: Ενθαρρύνει την επίσκεψη στους χώρους του, ιδιαίτερα για τη νέα γενιά η οποία μπορεί να έρθει σε μια συναρπαστική πρώτη επαφή με τον χώρο της αεροπορικής τεχνολογίας. 

 

Αλλά και οι μεγαλύτεροι θα εντυπωσιαστούν παρακολουθώντας τις εργασίες αποκατάστασης πάνω στα μουσειακά αεροπλάνα, οχήματα και το άλλο υλικό, εργασίες που απαιτούν ένα πρωτοφανή συνδυασμό γνώσεων και τεχνικών δεξιοτήτων». 

 

INFO

Μουσείο Πολεμικής Αεροπορίας, Αεροπορική Βάση Δεκέλειας, 13671 Τατόι.

 

Διεύθυνση Εκθέσεων - Εκδηλώσεων: 210-8195254, 210-8195255

 

Γραφείο Ασφάλειας: 210-8195275, Fax: 210-8195258, 210-2461661

 

Email: museum@haf.gr

Site: http://www.haf.gr/el/history/museum/

 

Ώρες Λειτουργίας

Σάββατο - Κυριακή (πλην επίσημων αργιών):

10:00 έως 16:00 κατά την περίοδο ισχύος χειμερινής ώρας (τελευταία προσέλευση 15:00).

10:00 έως 18:00 κατά την περίοδο ισχύος θερινής ώρας (τελευταία προσέλευση 17:00).

Εργάσιμες ημέρες (μόνο για ομάδες - μαθητές - συλλόγους):

Κατόπιν προσυνεννόησης τέσσερις (4) ημέρες νωρίτερα, στα τηλέφωνα του Μουσείου, από 08:00 έως 14:30 με ώρα τελευταίας προσέλευσης στις 13:30.

Επίσημες αργίες: Κλειστό

 

Δείτε και εδώ

Θησαυρό έκρυβε ο... καθαρισμός του βυθού από αυτοδύτες

Ένα αναπάντεχο εύρημα ανέμενε στο λασπώδη βυθό του Ουέλλινγκτον της Νέας Ζηλανδίας τους εθελοντές αυτοδύτες, οι οποίοι επιχείρησαν τον καθαρισμό του από απορρίμματα.

Ανάμεσα στα δεκάδες σκουπίδια, οι αυτοδύτες εντόπισαν και ανέσυραν ένα θησαυρό αποτελούμενο από 868 νομίσματα, μερικά από τα οποία είναι σπάνια και επομένως έχουν μεγάλη αξία.

Μυστήριο παραμένει πως βρέθηκαν τα νομίσματα στο βυθό, καθώς τα περισσότερα βρέθηκαν συγκεντρωμένα σε ένα σημείο, γεγονός που ενδεχομένως να καταδεικνύει ότι κάποιος έριξε το... πουγκί του στη θάλασσα.

Διαβάστε εδώ

Αυτοδύτης πέθανε σε κατάδυση στα "πυρηνικά ναυάγια" της Ατόλλης Μπικίνι

Ένας 75χρονος γερμανός αυτοδύτης πέθανε κατά τη διάρκεια κατάδυσης στο αεροπλανοφόρο USS Saratoga, ένα από τα πολλά ναυάγια που βρίσκονται στο βυθό της Ατόλλης Μπικίνι στον Ειρηνικό Ωκεανό.

Τουλάχιστον 24 εκρήξεις ατομικών βομβών πραγματοποιήθηκαν από τα μέσα της δεκαετίας του 1940 μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 1950 στο απομακρυσμένο αυτό σημείο του πλανήτη μας, προκειμένου οι ΗΠΑ να δοκιμάσουν την ισχύ των πυρηνικών όπλων που εξέλισσαν.

Σε πολλές από αυτές τις δοκιμές οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν παροπλισμένα πολεμικά πλοία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, μεταξύ των οποίων το αεροπλανοφόρο USS Saratoga και το Ιαπωνικό θωρηκτό Nagato, ενώ από το 1996 η Ατόλλη θεωρείται καταδυτικός προορισμός-όνειρο ζωής για αυτοδύτες από όλο τον κόσμο, οι οποίοι επιθυμούν να καταδυθούν σε ναυάγια ιστορικής αξίας.

Ο άτυχος αυτοδύτης, σύμφωνα με τις πρώτες μαρτυρίες που είσδαν το φως της δημοσιότητας, αποκόπηκε από το γκρουπ των υπόλοιπων αυτοδυτών κατά την κάθοδό του στο ναυάγιο και έκτοτε χάθηκαν τα ίχνη του. 

Το πτώμα του εντοπίστηκε και ανασύρθηκε την επόμενη ημέρα από βάθος 50 περίπου μέτρων, στο βυθό, δίπλα στο θηριώδες αεροπλανοφόρο. 

Η μελέτη των στοιχείων του καταδυτικού του υπολογιστή κατέδειξε ότι καταδύθηκε προς το αεροπλανοφόρο, στη συνέχεια για άγνωστους μέχρι στιγμής λόγους επιχείρησε ταχεία ανάδυση και ξανακατέβηκε σε μεγάλο βάθος, με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του. 

Οι φιάλες αέρα του άτυχου Γερμανού βρέθηκαν με πληρότητα αέρα 75%, γεγονός που καταδεικνύει ότι δεν πνίγηκε από έλλειψη άερα.

Διαβάστε εδώ

Οι Γερμανοί χρησιμοποιούν τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης ως "κέντρα φιλοξενίας προσφύγων"

"Η εργασία απελευθερώνει" γράφει η πύλη του ναζιστικού στρατοπέδου εξόντωσης ανθρώπων

Σε μια αμφιλεγόμενη για πολλούς, λόγω του ιστορικού παρελθόντος, κίνηση προχώρησαν αρμόδιες αρχές στη Γερμανία, καθώς χρησιμοποιούν εγκαταστάσεις των διαβόητων ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης και εξολόθρευσης στο Μπούχενβαλντ και το Νταχάου, ως "προσωρινούς χώρους φιλοξενίας και στέγασης προσφύγων, απόρων και αστέγων", όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, μια είδηση η οποία πέρασε μάλλον στα ψιλά.

Σύγκρυο πιάνει όλους όσοι γνωρίζουν έστω και ελάχιστα για τις πρακτικές των ναζί, οι οποίοι με ένα ευρύ δίκτυο στρατοπέδων προχώρησαν στην εξόντωση εκατομμυρίων ανθρώπων, λόγω καταγωγής, προτιμήσεων και άλλων παραμέτρων, τις οποίες οι Γερμανοί θεωρούσαν... "απαράδεκτες".

Ο δήμαρχος του Νταχάου Φλώριαν Χάρτμανν ανέφερε σε δήλωσή του ότι πενήντα περίπου άνθρωποι χωρίς στέγη φιλοξενούνται σε εγκαταστάσεις και "παρά το ιστορικό βάρος που κουβαλάει το στρατόπεδο συγκέντρωσης, μπορεί τώρα να έχει ένα χρήσιμο κοινωνικό ρόλο".

Διαβάστε εδώ και εκεί και τα συμπεράσματα δικά σας...

Οι πρώτες φωτογραφίες από το πεδίο της μάχης αποκαλύπτουν τη βαρβαρότητα των πολέμων

Επιζώντας περιεργάζεται νεκρό στρατιώτη, δόπλα σε φρεσκοσκαμμένο τάφο άλλου νεκρού της μάχης...

Είναι η πιο πολύνεκρη μονοήμερη μάχη της -σύντομης κατά τα άλλα- ιστορίας των ΗΠΑ.

Σωροί πτωμάτων σε ξεροπόταμο...

Στις  17 Σεπτεμβρίου 1862, οι Βόρειοι ενεπλάκησαν σε σφοδρή μάχη με τους Νότιους στο Αντίταμ του Μαίρηλανδ, στο πλαίσιο του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου και μέχρι τη δύση του ήλιου, σχεδόν 23.000 άνδρες και των δύο πλευρών - από τους 100.000 περίπου που πολέμησαν- σκοτώθηκαν στο πεδίο.

Η πυροβολαρχία των νεκρών...

Δύο μόλις ημέρες αργότερα, ένας φωτογράφος, ο Αλεγκζάντερ Γάρδνερ, περιδιάβηκε το πεδίο και φωτογράφησε τους σωρούς των πτωμάτων, ανοίγοντας το πρώτο κεφάλαιο στη φωτογράφηση μαχών, η οποία έμελλε να προκαλέσει πάταγο στην κοινή γνώμη της εποχής.

Νεαρός στρατιώτης νεκρός σε ρηχό χαντάκι...

Νεκροί στρατιώτες, ψόφια άλογα, πτώματα σε τυμπανιαία κατάσταση, άταφοι Βόρειοι και Νότιοι, συνθέτουν ένα σκηνικό αποκάλυψης σε φωτογραφίες που συγκλονίζουν ακόμα και σήμερα με τη σκληρότητά τους.

Άταφα πτώματα στρατιωτών στο σημείο που πέθαναν...

Σοκαρισμένη, αλλά παράλληλα και γοητευμένη από το θέαμα του θανάτου, η κοινή γνώμη των βόρειων Πολιτειών έσπευσε να κατακλύσει τις εκθέσεις στις οποίες προβάλλονταν για πρώτη φορά τα τεκμήρια και ο φωτογράφος έγινε εν μια νυκτί διάσημος και πλούσιος, πουλώντας αντίτυπα των φωτογραφιών του.

 

Ψόφιο άλογο στο πεδίο της μάχης...

Από εκείνη τη μέρα, φωτογραφίες από μάχες έγιναν πλέον ο κανόνας, με τους φωτογράφους να επιδιώκουν να αναδείξουν τη βαρβαρότητα του πολέμου, μακρία από ηρωικές αναπαραστάσεις και καλλιτεχνικούς "καλλωπισμούς" του θανάτου.

Δείτε εδώ, εκεί, πέρα, κείθε και δώθε

Συλλέκτης πουλάει σπάνια αεροσκάφη του Β' Παγκοσμίου

Αποτελεί το όνειρο του κάθε θιασώτη της αεροπορικής Ιστορίας: Ένα υπόστεγο γεμάτο με αεροπλάνα-σύμβολα μιας αλλοτινής εποχής, τα οποία περιμένουν υπομονετικά τον επόμενο ιδιοκτήτη τους. 

Ο 80χρονος σήμερα κροίσος Κόννι Έντουαρντς στιγματίστηκε από μια οικογενειακή τραγωδία, όταν έχασε το γιο του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα.

Ο κόσμος του μεγιστάνα πετρελαιοπαραγωγού γκρεμίστηκε μονομιάς και έτσι αποφάσισε να πουλήσει μια από τις μεγαλύτερες συλλογές αεροπλάνων του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, μεταξύ των οποίων και ένα Σπιτφάηερ, το οποίο μονομάχησε στους αιθέρες στη Μάχη της Αγγλίας το φθινόπωρο του 1940.

Μανιώδης συλλέκτης και δεινός αεροπόρος, ο Εντουαρντς είναι "υπεύθυνος" για τις μοναδικές σκηνές αερομαχιών στην ταινία "Η Μάχη της Αγγλίας" το 1969.

Στη συλλογή του ξεχωρίζουν γερμανικά, βρετανικά και αμερικάνικα καταδιωκτικά και βομβαρδιστικά, με κάποια να έχουν τις ρίζες τους στο Β' παγκόσμιο Πόλεμο και άλλα -τα γερμανικά- να έχουν κατασκευαστεί κατόπιν αδείας στην Ισπανία του φασίστα δικτάτορα Φράνκο.

Ο Κόννι δε μασάει τα λόγια του: "Δεν ξεπουλάω και δεν παζαρεύω. Οι ενδιαφερόμενοι είτε θα πληρώσουν όσα ζητάω, αλλιώς μπορούν να πάνε στο διάλο, δε με νοιάζει".

Δείτε την εξαιρετική συλλογή εδώ και εκεί

Το ξεχασμένο τάγμα: Η σκοτεινή ιστορία μιας μονάδας πεζοναυτών, όπως αποκαλύπτεται στους NY Times

Μόνο όσοι έχουν βρεθεί σε εμπόλεμη ζώνη, όσοι έχουν παίξει τη ζωή τους κορώνα-γράμματα στο πεδίο της μάχης, γνωρίζουν πραγματικά τη θηριωδία του πολέμου. 

Όσοι καταφέρουν να επιζήσουν από το σφαγείο, κουβαλούν για όλη τους τη ζωή τις εικόνες φρίκης, τις φρικαλεότητες που βίωσαν και κατατρέχονται από ερινύες, αισθήματα απόρριψης και παραίτησης από τη ζωή, καθώς και ενοχές που βαραίνουν κάθε τους βήμα.

Όλοι οι υπόλοιποι, εκείνοι που νομίζουν ότι γνωρίζουν τον πόλεμο μέσα από παιχνίδια στον υπολογιστή τους, ή σε μια αναμέτρηση Paintball, ή από πολεμικές ταινίες που ηρωοποιούν την κόλαση της μάχης, θεωρούν ότι ο πόλεμος είναι ένα απλό συμβάν που έρχεται και παρέρχεται.

Σε ένα καταπληκτικό ρεπορτάζ της εφημερίδας New York Times, αποκαλύπτεται σε όλη της τη μεγαλοπρέπεια η φρικτή πραγματικότητα που βιώνουν οι βετεράνοι στρατιώτες που βρέθηκαν σε απομακρυσμένο σημείο του Αφγανιστάν, πολεμώντας τους ντόπιους αντάρτες και βλέποντας τους συντρόφους τους να καίγονται ζωντανοί, να διαμελίζονται, να πεθαίνουν στα χέρια τους και να επιστρέφουν σε μια κατ' επίφαση κανονική ζωή στις ΗΠΑ, μετά την αποστρατεία τους.

Μια από αυτές τις μονάδες, το δεύτερο τάγμα του εβδόμου συντάγματος των πεζοναυτών των ΗΠΑ, δε μέτρησε μόνο έναν από τους υψηλότερους αριθμούς απωλειών στη μάχη, αλλά μετά την επιστροφή των επιζώντων στιης ΗΠΑ, ένας-ένας, οι βετεράνοι άρχισαν να αυτοκτονούν.

Για τις υπηρεσίες του στρατού και των βετεράνων είναι απλά αριθμοί σε στατιστικές. Και όμως, πίσω από κάθε στρατιώτη που έστρεψε το όπλο στο κεφάλι του, κρεμάστηκε ή έκοψε τις φλέβες του, υπάρχουν συνταρακτικές ιστορίες.

Διαβάστε το αποκαλυπτικό αυτό ρεπορτάζ των New York Times εδώ

Δύτες βρήκαν το χαμένο υποβρύχιο U-679 που βυθίστηκε αύτανδρο το 1945

Για περισσότερα από 70 χρόνια το γερμανικό υποβρύχιο U-679 παρέμενε χαμένο κάπου στο βυθό της Βαλτικής, μέχρι που ομάδα Φινλανδών αυτοδυτών κατάφερε να το εντοπίσει και να το ταυτοποίησει.

Το ναυάγιο βρίσκεται σε βάθος 90 περίπου μέτρων, κοντά στις ακτές της Εσθονίας μαζί με το πλήρωμα των 51 ανδρών του, από το οποίο δε γλύτωσε κανείς.

Αν και μέχρι πρόσφατα θεωρείτο ότι το υποβρύχιο έπεσε θύμα βόμβας βυθού τον Ιανουάριο του 1945, η έρευνα του ναυαγίου κατέδειξε ότι βυθίστηκε από πρόσκρουση σε θαλάσσια νάρκη, μέσα στη ζώνη περιπολίας του.

Η επικεφαλής αυτοδύτρια της ομάδας Ίμμι Βάλλιν έχει... προϊστορία, καθώς πρόκειται για το δεύτερο υποβρύχιο των ναζί που εντοπίζει στη Βαλτική, ενώ στόχος της, όπως δήλωσε σε φινλανδικά ΜΜΕ, είναι να εντοπίσει όσα ακόμα δεν έχουν βρεθεί.

Δείτε ένα ενδιαφέρον βίντεο εδώ

Μοναδικό αεροναυάγιο ιταλικού αεροσκάφους του Β' Παγκοσμίου στην Κέρκυρα αναμένει την ταυτοποίησή του

Ένα ιταλικο καταδιωκτικό αεροσκάφος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το οποίο σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις πρόκειται για μοντέλο τύπου Reggiane Re.2002 Ariete βρίσκεται σε άριστη κατάσταση και σε μικρό βάθος στο βυθό της Κέρκυρας, όπως φαίνεται και στο παρακάτω βίντεο.

Στο βίντεο φαίνεται ένας ελεύθερος δύτης (χωρίς δηλαδή τη χρήση εξοπλισμού αυτόνομης κατάδυσης) να κάνει ψαροντούφεκο γύρω από το αεροναυάγιο.

Αν επιβεβαιωθεί η ταυτότητα του αεροσκάφους, θα πρόκειται μόλις για το δεύτερο ιταλικό αεροπλάνο του Β' παγκοσμίου Πολέμου που εντοπίζεται στους ελληνικούς βυθούς, μετά το Savoia-Marchetti SM 79 «Sparviero» που βρίσκεται στο βυθό του Πόρου, όπως έχετε διαβάσει εδώ

Ενα αναμονή λοιπόν των εξελίξεων των ερευνών, οι οποίες ενδέχεται να αποκαλύψουν έναν ακόμα ιστορικής αξίας"θησαυρό" των ελληνικών θαλασσών.