"Ψάρεψε" αεροσκάφος αξίας 22 εκ. ευρώ

Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΝΔΡΙΚΟΠΟΥΛΟΣ, ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΗΣ ΑΥΤΟΔΥΤΗΣ, ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΑΝΕΛΚΥΣΗ ΤΟΥ MIRAGE 2000 ΣΤΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΤΗΣ ΣΑΜΟΥ

«Ο εθελοντισμός είναι στάση ζωής.  Ιδιαίτερα στις μέρες μας είναι μια αναγκαιότητα ένα μήνυμα αισιοδοξίας στις δύσκολες στιγμές που περνά η χώρα μας, η οποία αντιμετωπίζει κρίσιμα οικονομικά, κοινωνικά και οικολογικά προβλήματα» Ανδρέας Ανδρικόπουλος, ερασιτέχνης αυτοδύτης

Ο Ανδρέας Ανδρικόπουλος είναι ένας 35χρονος ερασιτέχνης αυτοδύτης, με ειδική εκπαίδευση που τού επιτρέπει καταδύσεις σε μεγάλα βάθη. Είναι ο ένας από τους δύο εθελοντές που συμμετείχαν αφιλοκερδώς στο δύσκολο έργο της ανέλκυσης ενός διθέσιου Mirage 2000 της πολεμικής αεροπορίας, το οποίο είχε καταπέσει στα ανοιχτά της Σάμου, ευτυχώς χωρίς να θρηνήσουμε θύματα.

Οι εικόνες ανεπανάληπτες, οι εντυπώσεις μοναδικές. 


Ο κ. Ανδρικόπουλος περιγράφει στον «ΤτΚ» λεπτό προς λεπτό την εμπειρία του: «Στις 17 Ιουνίου ο φίλος και εκπαιδευτής μου στις τεχνικές καταδύσεις επί σειρά ετών Σπύρος Κόλλας ζητάει να τον βοηθήσω εθελοντικά στην ανέλκυση του Mirage 2000 από βάθος 75μ. Λαμβάνοντας υπόψη την επικινδυνότητα του  εγχειρήματος, χωρίς δισταγμό λέω το ναι. Ακολουθεί ολονύχτια προετοιμασία εξοπλισμού, δημιουργία πλάνων κατάδυσης και εφεδρικών, μίξης κατάλληλων αερίων βυθού και αποσυμπίεσης, εφεδρείες και ο τελικός έλεγχος».

Η αφιλοκερδής συμμετοχή των δύο αυτοδυτών έδωσε μεγάλη ηθική ικανοποίηση στους ίδιους, αλλά και στην ευρύτερη καταδυτική κοινότητα, καθώς πρόβαλλε με ιδιαίτερα θετικό τρόπο τη διάθεση προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο της πλειοψηφίας όσων ασχολούνται ερασιτεχνικά με την αυτόνομη κατάδυση: «Είναι μεγάλη χαρά και τιμή για έναν ερασιτέχνη αυτοδύτη να μπορεί να προσφέρει στην πατρίδα του τις ικανότητές του και την εμπειρία του όταν αυτό απαιτείται. 


Παράλληλα αποκτά σημαντικές εικόνες όταν συναναστρέφεται με ειδικούς όπως αυτούς της πολεμικής αεροπορίας. Παρά την επικινδυνότητα τέτοιων εγχειρημάτων η προσφορά της εθελοντικής συμμετοχής είναι μια μοναδική ευκαιρία να αξιοποιήσεις δημιουργικά τον ελεύθερο χρόνο σου, να συνεργαστείς με ανθρώπους από όλο τον κόσμο και να βιώσεις αξίες όπως η επικοινωνία, η συνύπαρξη, η αλληλεγγύη και η ομαδικότητα. Ο εθελοντισμός είναι στάση ζωής.  Ιδιαίτερα στις μέρες μας είναι μια αναγκαιότητα ένα μήνυμα αισιοδοξίας στις δύσκολες στιγμές που περνά η χώρα μας, η οποία αντιμετωπίζει κρίσιμα οικονομικά, κοινωνικά και οικολογικά προβλήματα», εξηγεί ο κ. Ανδρικόπουλος.

Το χρονικό της ανέλκυσης

Το πολεμικό αεροσκάφος «κάθεται» στο βυθό της Σάμου και οι δύο βαθυδύτες σχεδιάζουν την κάθοδο στην άβυσσο μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Ένα λάθος άλλωστε μπορεί να αποβεί μοιραίο και να καταδικάσει την επιχείρηση σε οδυνηρή αποτυχία, με απρόβλεπτες συνέπειες.

Ξεκινάει η ελεύθερη πτώση στην απεραντοσύνη του Αιγαίου: 10 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, 20, 30, 40… «Η ιδέα πως θα αντικρίσω ένα Mirage 2000 σε αυτό το βάθος μου δημιουργεί μια συγκρατημένα ευχάριστη προσμονή. 60μ. και το βλέπω. Η ορατότητα είναι κακή και τα ρεύματα υποβρυχίως ισχυρά. Καταστάσεις που κάνουν το έργο μας ακόμα πιο δύσκολο και τα συναισθήματα έντονα. Διακρίνω τον κινητήρα, συνεχίζουμε και βρίσκομαι ακριβώς πίσω του. Μια εικόνα μοναδική, το Mirage «κάθεται» στο βυθό με μια ελαφριά κλίση λες και είναι έτοιμο να απογειωθεί από ένα αχανή υδάτινο διάδρομο», συνεχίζει την εξιστόρησή του στον «ΤτΚ» ο κ. Ανδρικόπουλος.

Η διαδικασία της ανέλκυσης, ιδίως στις συνθήκες που επικρατούν σε τέτοια βάθη, δεν είναι απλή: «Ένα στιγμιαίο στρες ένιωσα να με διαπερνάει αντιλαμβανόμενος το βαθμό δυσκολίας του εγχειρήματος, καθώς είχαμε να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα που ήταν ο περιορισμένος χρόνος σε αυτό το βάθος σε συνδυασμό με μια πολύπλοκη διαδικασία ασφάλισης του αεροσκάφους προκειμένου να φτάσει στα αβαθή με ασφάλεια. Μετά από 2 καταδύσεις και 3 ώρες παραμονής μας υποβρυχίως όλοι οι ιμάντες ήταν ασφαλισμένοι για το τελικό στάδιο της ανέλκυσης».

Η αντίστροφη μέτρηση ξεκινάει. Το πλήρωμα επιφανείας παρακολουθεί με προσοχή και περιμένει το «ΟΚ» του καπετάνιου για να ξεκινήσει η ανέλκυση. Το Mirage ξεκολλάει από τον πυθμένα της θάλασσας χωρίς να σπάσει. Η αποστολή είναι επιτυχής! Τα συναισθήματα απερίγραπτα: «Ένα κύμα ευφορίας και ευχαρίστησης ένιωσα να με κατακλύζει για το ότι μπόρεσα να προσφέρω της ικανότητές μου προς όφελος της πατρίδας μου και παράλληλα στιγμές προσωπικής δικαίωσης για την χρονοβόρα διαδικασία εκπαίδευσής μου στα μικτά αέρια με την ταυτόχρονη αναγνώριση από τον εκπαιδευτή μου», λέει ο κ. Ανδρικόπουλος.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ

Την Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011, ολοκληρώθηκε η μεταφορά του αεροσκάφους Mirage 2000 το οποίο είχε καταπέσει σε θαλάσσια περιοχή στο Νοτιοδυτικό άκρο της Σάμου στις 9 Ιουνίου. Η αποστολή ήρθε σε πέρας χάρη στη συνεργασία της Μοίρας Κινητών Ομάδων της 206 Πτέρυγας Αεροπορικών Υποδομών με την ομάδα έμπειρων τεχνικών της 114 Πτέρυγας Μάχης καθώς και τα στελέχη του 4ου ΕΤΕΘ του Στρατού Ξηράς, του Πολεμικού Ναυτικού και του Λιμενικού Σώματος. Επιπλέον συμμετείχαν αφιλοκερδώς οι βαθυδύτες κ. Σπυρίδων Κόλλας και κ. Ανδρέας Ανδρικόπουλος και ο κ. Απόστολος Κυπραίος, με το επαγγελματικό του αλιευτικό σκάφος.

Η επιχείρηση περιλάμβανε τις παρακάτω φάσεις:

• Εντοπισμός της θέσης του αεροσκάφους με τη χρήση του υποβρύχιου ρομπότ Remotely Operated Underwater Vechicle (ROV) της Κινητής Ομάδα Συντήρησης Υποβρυχίων και Θαλασσίων Εγκαταστάσεων (ΚΟΣΥΘΕ).
• Ασφάλιση, ανέλκυση και μεταφορά σε ασφαλές βάθος.
• Ανέλκυση σε πλωτή εξέδρα με χρήση ειδικών φορέων.
• Εκτέλεση διαδικασιών αντιδιαβρωτικής προστασίας.
• Φόρτωση στο αρματαγωγό "Ρόδος" του ΠΝ και μεταφορά στην Χαλκίδα από όπου μεταφορτώθηκε σε πλατφόρμα για μεταφορά στην114 ΠΜ.

Το αεροσκάφος τοποθετήθηκε στο υπόστεγο της Μοίρας Συντήρησης Βάσης όπου ομάδες τεχνικών θα αξιολογήσουν την κατάσταση της ατράκτου και των επιμέρους συστημάτων του.

Ανδρέας Ανδρικόπουλος, ερασιτέχνης βαθυδύτης

«Από την πρώτη στιγμή μου έκανε πολύ θετική εντύπωση το υψηλό επίπεδο κατάρτισης και επαγγελματισμού των μηχανικών της Π.Α. στην Τανάγρας που μας υπέδειξαν τα κύρια σημεία πρόσδεσης και τα εναλλακτικά. Αυτό που αποτέλεσε για μένα την ευχάριστη έκπληξη ήταν το υψηλό αίσθημα ευθύνης, η φιλική αντιμετώπιση και το ευχάριστο κλίμα που επικρατούσε καθ’ όλη την διάρκεια της αποστολής στην Σάμο από όλα τα μέλη της Κ.Ο.Σ.Υ.Θ.Ε. και τους μηχανικούς της. Είμαι υπερήφανος για τους πιλότους της Π.Α. αφού για άλλη μια φορά αποδείξανε για ποιο λόγο θεωρούνται από τους κορυφαίους στον κόσμο. Πραγματοποιώντας τους κατάλληλους ελιγμούς, οι 2 χειριστές σώθηκαν και το αεροσκάφος αξίας 22.000.000 Ευρώ είναι στη βάση του για να αξιολογηθεί η κατάστασή του».

 ΠΗΓΗ ΦΩΤΟ/CREDIT: WWW.HAF.GR KAI Α. ΑΝΔΡΙΚΟΠΟΥΛΟΣ

  

Και οι λευκοί καρχαρίες πάνε… διακοπές

«Ξεχειμωνιάζουν» σε πιο θερμές θάλασσες, διανύοντας 4.000 χιλιόμετρα

Θαλάσσιοι βιολόγοι από τη Νέα Ζηλανδία επιβεβαίωσαν ότι ο πληθυσμός λευκών καρχαριών της νησιωτικής χώρας «μεταναστεύει» ομαδικά, διανύει αποστάσεις 4.000 χιλιομέτρων και… ξεχειμωνιάζει στις τροπικές θάλασσες, όπου τα νερά είναι θερμότερα. Το παρεξηγημένο γιγάντιο ψάρι, που φτάνει το μήκος 6 μέτρων και βάρος 2 τόνων, «θύμα» ταινιών του Χόλιγουντ όπως «Τα σαγόνια του καρχαρία», διαθέτει εξελιγμένο σύστημα «πλοήγησης», το οποίο του επιτρέπει να επιστρέφει ακριβώς στο σημείο από το οποίο ξεκίνησε το ταξίδι του.

Ο Κλίντον Ντάφη, επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας, τοποθέτησε ειδικές συσκευές εντοπισμού σε 27 καρχαρίες και διαπίστωσε ότι  κάποιοι από αυτούς επέλεγαν τα νησιά Φίτζι, σε απόσταση 2.500 χιλιομέτρων από τη Νέα Ζηλανδία, ενώ άλλοι προτιμούσαν το μεγάλο κοραλλιογενή ύφαλο της Αυστραλίας, τη Νέα Καληδονία ή τα νησιά Τόνγκα. Το εντυπωσιακότερο εύρημα της μελέτης είναι το ότι «οι καρχαρίες με κάποιον ανεξήγητο ακόμα τρόπο, μπορούν και επιστρέφουν στο «σπίτι» τους», σημείωσε ο ειδικός.

Οι επιστήμονες προσπαθούν πλέον να κατανοήσουν πως οι «μεγάλοι λευκοί» βρίσκουν το δρόμο τους στην απεραντοσύνη των ωκεανών, με πιθανή εξήγηση ότι προσανατολίζονται με το μαγνητικό πεδίο της Γης.

Οι καρχαρίες κολυμπούσαν κοντά στην επιφάνεια και μέχρι βάθους 1200 μέτρων και όταν ξεκινούσαν τις… διακοπές τους, κάποιοι κατευθύνονταν προς την Αυστραλία, ενώ οι περισσότεροι προτιμούσαν τα γαλάζια, εξωτικά νερά των τροπικών παραδείσων του Ειρηνικού Ωκεανού.

ΠΗΓΗ: National Institute of Water and Atmospheric Research

Μυστικοί πράκτορες διαβάζουν τι γράφεις…

Η CIA επενδύει σε λογισμικό παρακολούθησης του Διαδικτύου

Η νέα... τρομοκρατία κρύβεται στο Διαδίκτυο και οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, εναρμονιζόμενες με το κλίμα της εποχής, στρέφουν την προσοχή τους σε αυτό. Η διαβόητη CIA, σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες αλλά μάλλον ακριβείς πληροφορίες, έχει δείξει ζωηρό ενδιαφέρον και αποφάσισε να επενδύσει σε ένα ειδικό λογισμικό σάρωσης ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης, το οποίο εντοπίζει τι γράφεται σε πραγματικό χρόνο, με βάση κάποιες λέξεις-κλειδιά και τα ταξινομεί σε διάφορες κατηγορίες, όπως «θετικά», «ουδέτερα» και «αρνητικά» σχόλια.

Από κει και πέρα, δουλειά των πρακτόρων είναι να αξιολογήσουν το υλικό, να δουν τι επίπεδο απειλής αντιπροσωπεύει και βέβαια να εντοπίσουν ποιο φυσικό πρόσωπο κρύβεται πίσω από την ανωνυμία του Διαδικτύου.

Το πρόγραμμα ονομάζεται “Visible” (ορατός) και μπορεί να επεξεργάζεται εκατομμύρια αναρτήσεις το δευτερόλεπτο. Αναλυτές σημειώνουν ότι η πρακτική αυτή είναι «συνήθης», από τη στιγμή που αναλύονται δεδομένα που κυκλοφορούν ελεύθερα στον παγκόσμιο ιστό και δεν παραβιάζεται το απόρρητο των επικοινωνιών.

Το Visible ήδη επεξεργάζεται στοιχεία σε 12 γλώσσες, μεταξύ των οποίων αραβικά, ισπανικά και γαλλικά.

Η τάση των μυστικών υπηρεσιών διαφόρων κρατών να αξιοποιήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο τις δυνατότητες της τεχνολογίας προς όφελος της ασφάλειας, θέτει και κάποια ερωτήματα, μέχρι ποιου σημείου είναι θεμιτή η παρακολούθηση του Διαδικτύου.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, ας αποφεύγετε να γράφετε για… «σεξοβόμβες», για να μη σας τσιμπήσει ο… σούπερ κοριός.

ΠΗΓΗ: In-Q-Tel

Ιστορίες από το παρελθόν, με φόντο το σήμερα

Κάθε φωτογραφία αφηγείται μια ιστορία, είναι μια αποκρυσταλλωμένη στιγμή που διατηρεί μνήμες, λειτουργώντας ως νοσταλγική κιβωτός συναισθημάτων. Ο 21χρονος Καναδός Τέηλορ Τζόουνς, βλέποντας μια παλιά φωτογραφία του αδερφού του στην κουζίνα του σπιτιού τους, αποφάσισε να τοποθετήσει το κάδρο με φόντο το σήμερα και με αυτό τον τρόπο ξεκίνησε μια νέα τάση, η οποία κέρδισε φίλους σε όλο τον κόσμο.

Το φωτογραφικό blog του Τζόουνς μετράει πλέον καθημερινά εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες, πολλοί από τους οποίους στέλνουν τις δικές τους δημιουργίες, ερασιτεχνικές, καθημερινές φωτογραφικές λήψεις. «Οι ιστορίες πίσω από κάθε κλικ είναι συγκινητικές στην απλότητά τους και μεταδίδουν στον θεατή την αίσθηση της αγάπης, της απώλειας και της ευγνωμοσύνης», σημειώνει ο Καναδός.

Η απλή φαινομενικά ιδέα τράβηξε το ενδιαφέρον εκδοτικών οίκων, οι οποίοι πλειοδότησαν για την κυκλοφορία των φωτογραφιών σε λεύκωμα. Αν θέλετε κι εσείς να δημοσιεύσετε την αιωνιότητα της στιγμής σε ένα κλικ, δεν έχετε παρά να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του dearphotograph.com.

Anonymous: Διαδικτυακή επίθεση με... κωδικό "Ελλάδα"

Αλήθεια ή φάρσα; Επιθέσεις κατά ιστοσελίδων πολιτικών, τραπεζών, ΜΜΕ και Αστυνοµίας στην Ελλάδα φέρεται να προετοιµάζει η οµάδα των χάκερ ακτιβιστών «Anonymous», σύµφωνα τουλάχιστον µε τρία µέχρι στιγµής βίντεο που κυκλοφορούν ευρέως στο Διαδίκτυο. 


Οι «Ανώνυ­µοι», στους οποίους έχουν αποδοθεί, µεταξύ άλλων, η υποκλοπή δεδο­µένων εκατοµµυρίων χρηστών της Sony, η επίθεση στη βάση δεδοµένων του ΔΝΤ, η κατάρρευση των καθε­στωτικών ιστοσελίδων κρατών της Βόρειας Αφρικής κατά την «Αραβική Επανάσταση», είναι µια διεθνής οµά­δα προγραµµατιστών, που υπερα­σπίζεται το δικαίωµα της ελεύθερης έκφρασης. 


Τα βίντεο αναπαράγονται µε κάθε τρόπο στο Διαδίκτυο και µε­ταδίδουν βίαιες εικόνες από τα επει­σόδια που στιγµάτισαν τα πρόσφατα συλλαλητήρια έξω από τη Βουλή. Την εικόνα συνοδεύει µια γυναικεία φωνή, πιθανότατα «προϊόν» επεξερ­γασίας λόγου, η οποία στέλνει το µήνυµα των «Ανωνύµων» προς τους «στόχους» τους, λέγοντας χαρακτηρι­στικά: «Συγχαρητήρια, κερδίσατε την προσοχή των ‘‘Ανωνύµων’’. Να µας περιµένετε». 


Ακόµα δεν έχει επιβεβαι­ωθεί πως ακριβώς θα υλοποιήσουν το σχέδιό τους, ούτε όµως αν η απει­λή είναι τελικά πραγµατική, ή όχι. 


TI ΛΕΝΕ ΣΤΑ ΒΙΝΤΕΟ

ΒΙΝΤΕΟ 1

Για μεγάλο διάστημα είμαστε σιωπηλοί καθώς οι ελευθερίες και η ευημερία μας πωλούνται.

Δεν μπορούμε πλέον να αγνοήσουμε τις αγριότητες στην Ελλάδα, γιατί μετά από την Ελλάδα καμία χώρα δεν θα ξεφύγει από την πλεονεξία των τραπεζικών καρτέλ και των διεφθαρμένων κυβερνήσεων.

Ο χρόνος έχει έρθει για μας, να επιλέξουμε πώς τα παιδιά μας και οι νεότερες γενεές θα μας θυμούνται.

Ερχόμαστε με ένα μεγάλο βάρος στις καρδιές μας και μιλάμε στις συνειδήσεις σας, να κάνετε αυτό που θεωρείτε σωστό ως συνάνθρωποί μας, ηθικά, ανθρώπινα και συνειδητά.

Ενωμένοι όλοι μαζί σαν ένας, διαιρεμένοι από τίποτα ενάντια στην αρρώστια που μολύνει την κοινωνία μας.

ΒΙΝΤΕΟ 2

Πολιτικοί, ΜΜΕ, αστυνομία και τραπεζίτες της Ελλάδας, προσοχή.

Σας παρακολουθούμε να καταλύετε και τα τελευταία ίχνη δημοκρατίας στην Ελλάδα. Σας παρακολουθούμε να υπογράφετε εξωφρενικά σχέδια λιτότητας και συμβάσεις δανείων με το ΔΝΤ.

Σας παρακολουθούμε να ξεπουλάτε τις ψυχές των ανθρώπων για να κρατήσετε χαρούμενους τους φίλους σας στις τράπεζες.

Σας παρακολουθούμε να χρησιμοποιείτε την καθεστωτική αστυνομία για να προκαλέσετε βία με τους ειρηνικούς διαδηλωτές. 

Σας παρακολουθούμε να βάζετε την αστυνομία να ρίχνει στους πολίτες δακρυγόνα και επικίνδυνα χημικά, να πετά πέτρες και να ρίχνει κροτίδες για να διαλύσει τους πολίτες.

Σας παρακολουθήσαμε στην έξαρση αυτής της βίας, που άφησε τουλάχιστον 500 τραυματίες, ανάμεσα στους οποίους ηλικιωμένους και γυναίκες».

Για αιώνες η Ελλάδα ήταν υπερήφανη για την δημοκρατία της. 

Τώρα μετατρέψατε την Ελλάδα σε παιχνίδι των ισχυρών καρτέλ, ώστε να ελέγξουν πως θα διαμορφώσουν την οικονομική τους δουλειά, ληστεύοντας τον εθνικό πλούτο της χώρας και υποστηρίζοντας μια δικτατορία από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Απορρίψατε συμφωνίες που θα είχαν σώσει την Ελλάδα, με αραβικές χώρες, Ρωσία και Κίνα.

Απορρίψατε το αίτημα για επιστροφή των αποζημιώσεων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου από τους Γερμανούς.

Αποδεχθήκατε και εφαρμόζετε μέτρα του ΔΝΤ που εξακολουθούν να σας πιέζουν να αγοράζετε όπλα.

Τα καθεστωτικά ΜΜΕ δαιμονοποίησαν τους αγώνες των πολιτών.

Δώσατε την χαριστική βολή στην οικονομία αποδεχόμενοι ακόμα ένα δάνειο παρά την αντίδραση  του ελληνικού λαού.

Συγχαρητήρια, κερδίσατε την προσοχή των «Ανώνυμων». Είστε πλέον στόχος στον παγκόσμιο πόλεμο πληροφοριών κατά του διεφθαρμένου καπιταλιστικού σας τραπεζικού συστήματος.

Είμαστε Ανώνυμοι.

Ανώνυμος είναι ο καθένας.

Είμαστε παντού.

Δεν ξεχνάμε

Δε συγχωρούμε

Οι ανώνυμοι είναι λεγεώνα

Να μας περιμένετε.

Καμώματα της Ιστορίας: Όταν είχε γίνει εισβολή στη Βουλή

Τα επεισόδια, το κατηγορητήριο και οι καταδίκες

Στις 3 Ιουλίου 1964, όταν πρωθυπουργός της χώρας ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου, παππούς του σημερινού, εισέβαλε στη Βουλή «μια πολυάριθμη ομάδα αντικυβερνητικών διαδηλωτών, οι οποίοι συνεπλάκησαν με βουλευτές -δύο από τους οποίους ποδοπάτησαν ανηλεώς- αλλά και υπουργούς», σύμφωνα με την περιγραφή του Σόλωνα Γρηγοριάδη στο έργο του «Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας 1941-1974».

Ο ίδιος συνεχίζει: «Τελικά η εισβολή αποκρούστηκε και συνελήφθησαν 31 εισβολείς, από τους οποίους οι 15 είχαν δαρθεί σκληρά και ήταν καταματωμένοι. Επί οκτώ ημέρες -από τις 7 έως τις 15 Ιουλίου- απασχόλησε το κοινό η δίκη των 31 συλληφθέντων διαδηλωτών. Και υπήρξε γραφικότατη, με τις συνεχείς εκρήξεις και τα άπαυτα επεισόδια μεταξύ των συνηγόρων πολιτικής αγωγής και υπεράσπισης. Το κατηγορητήριό τους υπήρξε αμείλικτο. Μερικοί όμως έφτασαν μέχρις υπερβολής.

Μεταξύ των «προθέσεων» που απέδωσαν στους «εισβολείς» ήταν:

«Θα συνελάμβαναν και θα έδεναν με αλυσίδες και ημάς και τον πρωθυπουργόν»

«Θα διέλυαν τη Βουλή και θα κατέλυαν τας Αρχάς»

«Ομοίαζαν με Τούρκους κατά την Άλωσιν της Κωνσταντινουπόλεως και θα πυρπολούσαν την Βουλήν»

«Αν κατελάμβαναν την αίθουσαν συνεδριάσεων θα γινόταν εμφύλιος πόλεμος, αυτό δε επεζήτουν»

«Θα κατελάμβαναν την εξουσίαν. Άλλος θα γινόταν πρωθυπουργός, άλλος πρόεδρος της Βουλής ή υπουργός».

Οι πολιτικοί διαξιφισμοί, αλλά και τα ρεπορτάζ των εφημερίδων περιελάμβαναν χαρακτηρισμούς όπως «αναρχικοί», «παρακρατικοί», «ακροδεξιοί», «εντεταλμένα όργανα του χάους», «ανατροπείς της Δημοκρατίας», «όργανα της ανωμαλίας» και άλλα εξίσου αντιφατικά, γλαφυρά και πομπώδη.

Σήμερα, 47 χρόνια αργότερα, πολλά θυμίζουν εκείνο το περιστατικό. Σήμερα, βέβαια, υπάρχουν επίσης ληγμένα χημικά, στρατιές αστυνομικών και «συνοδοιπόρων» τους, ένα ετερόκλητο πλήθος στην πλατεία Συντάγματος που εκφράζει την απελπισία, την οργή και την αγανάκτησή του για την κατάντια της χώρας  και μια οικονομική και κοινωνική κατάρρευση που οξύνει τα πάθη. Σήμερα, στη νυν Βουλή, τα τέως ανάκτορα του τέως (επίσης) βασιλιά, υπάρχουν και λυόμενα τείχη, αλλά και ο Εθνικός (πρώην βασιλικός κι αυτός) Κήπος, για την «κακιά ώρα» που θα χρειαστεί κάποιοι να φυγαδευτούν νύχτα, όπως έγινε πριν μερικές ημέρες.

Για την ιστορία, σύμφωνα με τις καταγραφές της εποχής, «το δικαστήριο καταδίκασε τους 23 από τους κατηγορουμένους, σε ποινές φυλάκισης μέχρι 2,5 ετών».

Γιατί τελικά η Ιστορία επαναλαμβάνεται. Ως φάρσα ή ως τραγωδία.

Το νέφος «χτυπάει» και το μυαλό

Πείραμα κατέδειξε ότι προκαλεί άγχος, κατάθλιψη και μαθησιακές δυσκολίες

Η παρατεταμένη έκθεση στα «συστατικά» του φωτοχημικού νέφους προκαλεί νοητικές δυσλειτουργίες, όπως καταδεικνύει για πρώτη φορά κλινική μελέτη, προσθέτοντας νέα δεδομένα στις επιπτώσεις της μόλυνσης του περιβάλλοντος στην ανθρώπινη υγεία. Είναι ευρέως γνωστό ότι οι επιπτώσεις του νέφους στο κυκλοφορικό, την καρδιακή λειτουργία και τους πνεύμονες είναι ιδιαίτερα αρνητικές, όπως επισημαίνει στον «Ε.Τ.» ο Παναγιώτης Μπεχράκης, αναπληρωτής καθηγητής φυσιολογίας της αναπνοής στο πανεπιστήμιο Αθηνών και το Χάρβαρντ: ««Η ατμοσφαιρική ρύπανση προκαλεί αύξηση στα οξέα αναπνευστικά προβλήματα, πρωτίστως στα παιδιά αλλά και στους ενήλικες. Μάλιστα, στα παιδιά μπορεί να οδηγήσει στην καθυστερημένη ανάπτυξη του αναπνευστικού συστήματος. Την ίδια ώρα έχει σχετιστεί και με την καρκινογένεση».

Οι επιστήμονες του πανεπιστημίου του Οχάιο που πραγματοποίησαν τις έρευνες και τις δημοσίευσαν στην έγκυρη επιθεώρηση «Μοριακή Ψυχιατρική», διαπίστωσαν ότι οι παρενέργειες και στις διανοητικές επιδόσεις είναι ιδιαίτερα επιβαρυντικές.

Προκειμένου να πιστοποιήσουν τις επιπτώσεις της έκθεσης στους ρυπαντές που «συνθέτουν» το νέφος, όπως μικροσωματίδια, οξείδιο του αζώτου, όζον και άλλες ουσίες, οι ειδικοί τοποθέτησαν ποντίκια σε ελεγχόμενο περιβάλλον, στο οποίο διοχέτευαν κατά περίπτωση καθαρό ή μολυσμένο αέρα. Το πείραμα διάρκεσε δέκα περίπου μήνες και στη συνέχεια οι ερευνητές υπέβαλλαν τα ποντίκια σε μια σειρά «ασκήσεων», προκειμένου να διαπιστώσουν τις αλλαγές στη συμπεριφορά τους.

Με έκπληξη είδαν ότι τα πειραματόζωα που είχαν εκτεθεί στο νέφος αντιδρούσαν πιο αργά σε ερεθίσματα, σε σύγκριση με άλλα που είχαν αναπτυχθεί μόνο σε καθαρό περιβάλλον. Ακόμα περισσότερο, παρουσίαζαν κατάθλιψη, υψηλότερα επίπεδα άγχους και διαταραχών συμπεριφοράς, γεγονός που σύμφωνα με τους επιστήμονες καταδεικνύει ότι οι επιπτώσεις στο «κέντρο ελέγχου» των θηλαστικών είναι μετρήσιμες και ιδιαίτερα σοβαρές.

Προκειμένου να κατανοήσουν τον τρόπο με τον οποίο συντελείται αυτή η συμπεριφορική αλλαγή, σε τόσο μικρό διάστημα, οι ειδικοί μελέτησαν την περιοχή του ιππόκαμπου  στον εγκέφαλο, ο οποίος «ευθύνεται» για την επεξεργασία της μνήμης και της μάθησης. Τα ποντίκια που είχαν εκτεθεί στο νέφος παρουσίαζαν απλούστερες, άρα και ατελείς, δομές στη διασύνδεσή του με νευρώνες, αλλά και φλεγμονές, οι οποίες με τη σειρά τους πιθανότατα επηρέαζαν ακόμα και τη λειτουργία του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος.

Οι έρευνες θα συνεχιστούν, προκειμένου να διακριβωθεί η έκταση των επιπτώσεων που προκαλούνται στον ανθρώπινο εγκέφαλο από τη μακροχρόνια έκθεση στο φωτοχημικό νέφος.

Το νέφος δεν είναι μόνο… προνόμιο των μεγάλων αστικών κέντρων

Παρά το ότι το φωτοχημικό νέφος εμφανίζεται κυρίως στις μεγαλουπόλεις, όπως η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, φαίνεται ότι και αστικά κέντρα της περιφέρειας διεκδικούν… μερίδιο της ατμοσφαιρικής ρύπανσης: «Δυστυχώς τα πιο πρόσφατα επίσημα στοιχεία αποδεικνύουν ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση δεν είναι μόνο πρόβλημα των κατοίκων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, αλλά και πολλών άλλων πόλεων της χώρας, από την Κοζάνη μέχρι το Ηράκλειο. Η λειτουργία εργοστασιακών μονάδων χωρίς αυστηρές περιβαλλοντικές προδιαγραφές, η κυκλοφορία εκατομμυρίων οχημάτων στους δρόμους και η έλλειψη αστικού και περιαστικού πρασίνου είναι δυστυχώς κοινά γνωρίσματα των περισσότερων αστικών κέντρων της χώρας. Όσο η πολιτική ηγεσία δεν αναλαμβάνει να δώσει βιώσιμες λύσεις, τόσο η υγεία των πολιτών θα περνά σε δεύτερη μοίρα», λέει σχετικά στον «Ε.Τ.» ο Δημήτρης Ιμπραήμ, Συντονιστής εκστρατειών της Greenpeace.

Υπέρβαση ορίου τιμών όζοντος στην Αθήνα

Σύμφωνα με μετρήσεις του Δικτύου Παρακολούθησης Ατμόσφαιρας της Αθήνας παρατηρήθηκε χθες υπέρβαση του ορίου στις τιμές του όζοντος.  Για το λόγο αυτό το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης έδωσε τις ακόλουθες οδηγίες προφύλαξης: «Άτομα με αναπνευστικές και καρδιαγγειακές παθήσεις και γενικότερα άτομα ευαίσθητα στην ατμοσφαιρική ρύπανση συνίσταται να παραμένουν σε εσωτερικούς χώρους και να αποφεύγουν την κυκλοφορία στο εξωτερικό περιβάλλον. Επίσης, συνιστάται στα παραπάνω άτομα, καθώς και τα παιδιά να αποφεύγουν την έντονη σωματική άσκηση, η οποία μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό της αναπνευστικής οδού και να οδηγήσει σε αναπνευστικά προβλήματα».  

  

Εκπαιδευτική κατάδυση στο… Διάστημα

Εκπαιδευτική κατάδυση στο… Διάστημα

Ο αμερικανός αστροναύτης Μάικ Φόσαμ προετοιμάζεται για την αποστολή στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και εκπαιδεύεται στο εργαστήριο ουδέτερης πλευστότητας της NASA. Προκειμένου να εξοικειωθεί με τις συνθήκες έλλειψης βαρύτητας και τις απαιτήσεις ενός διαστημικού περιπάτου, ο Φόσαμ, με τη βοήθεια αυτοδυτών, κολυμπάει στην τεράστια πισίνα και μαθαίνει να χρησιμοποιεί την ειδική στολή που θα του επιτρέψει να κινείται στο εξωτερικό του Σταθμού σε ύψος 354 χιλιομέτρων από τη Γη.

ΠΗΓΗ: NASA

Κωλοτούμπες

Υπερψηφίστηκε τελικά το μεσοπρόθεσμο, εν μέσω χημικού πολέμου εκτός Βουλής και βιασμού της νοημοσύνης μας εντός. Βουλευτές που θα μπορούσαν να πρωταγωνιστήσουν στο καλύτερο τσίρκο του κόσμου, επέδειξαν ιδιαίτερες ικανότητες στην κυβίστηση, ή επί το λαϊκότερο στην… κωλοτούμπα. Ένας από τους «εκπροσώπους του λαού», ο κ. Αλέκος Αθανασιάδης, το τελευταίο διάστημα διαλαλούσε σε όλους τους τόνους ότι θα καταψηφίσει το μεσοπρόθεσμο, προφανώς για να συμπλεύσει με το λαϊκό αίσθημα δυσφορίας, αγανάκτησης και οργής. Τελικά, όπως δήλωσε ο ίδιος, πείστηκε από τις… ομιλίες του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών έκανε το… καθήκον του και υποτάχθηκε στην κομματική πειθαρχία.

Αυτή η κακώς εννοούμενη «πειθαρχία» έχει προκαλέσει διαχρονικά πολλά δεινά. Τελικά οι βουλευτές πού υπακούουν; Στη λαϊκή εντολή, στη συνείδησή τους, ή είναι άβουλοι εντεταλμένοι των κελευσμάτων των αρχηγών τους; Θα έχει ενδιαφέρον να επισκεφθούν τις εκλογικές τους περιφέρειες και να συναντηθούν από κοντά με τους πολίτες, ψηφοφόρους τους και μη, ώστε να κατανοήσουν το μέγεθος του χάσματος που τους χωρίζει από την κοινωνία.

Η διάρρηξη της σχέσης εμπιστοσύνης πολιτικών με τους πολίτες δεν είναι σημερινό φαινόμενο. Σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές όμως, εκλεγμένοι εκπρόσωποι, κατώτεροι των περιστάσεων, μάς οδηγούν στην πλήρη κατάρρευση και την κοινωνική έκρηξη, η οποία φαίνεται πλέον αναπόφευκτη.

20 δις δολάρια για air condition

Το NPR, το δημόσιο ραδιοφωνικό δίκτυο των ΗΠΑ, αποκάλυψε ότι το ετήσιο κόστος για τη λειτουργία κλιματισμού στις σκηνές των στρατοπέδων των δυνάμεων κατοχής (ή απελευθέρωσης, ανάλογα με την οπτική γωνία του καθενός) στο Ιράκ και το Αφγανιστάν ανέρχεται στα 20,2 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως.

Ως μέτρο σύγκρισης, η εκπομπή "All Things Considered" αναφέρει ότι είναι περισσότερα από όσα έχει δώσει ως αποζημίωση στους πληγέντες η ΒΡ μέχρι στιγμής για τη ρύπανση που προκάλεσε στον Κόλπο του Μεξικού, περισσότερα ακόμα και από τον προϋπολογισμό της NASA.

Η μεταφορά των κλιματιστικών σε απομακρυσμένα φυλάκια, αλλά και των καυσίμων που χρειάζονται για να λειτουργήσουν έχουν στοιχίσει τη ζωή σε 1000 στρατιώτες μέχρι στιγμής.

Ακριβό πράγμα η δροσιά...

Δείτε εδώ: http://www.npr.org/2011/06/25/137414737/among-the-costs-of-war-20b-in-air-conditioning

Ποδοσφαιροποίηση

Ραγδαίες οι εξελίξεις στον ποδοσφαιρικό χάρτη, μετά τις αποκαλύψεις που μονοπωλούν την ειδησεογραφία τις τελευταίες ημέρες. Η αντίδραση της Δικαιοσύνης είναι άμεση, οι αρχές φαίνεται ότι επιδιώκουν την ταχεία διαλεύκανση της υπόθεσης και η κοινή γνώμη παρακολουθεί με έντονο ενδιαφέρον μια υπόθεση που συγκλονίζει συθέμελα το οικοδόμημα του επαγγελματικού αθλητισμού στην Ελλάδα.

Πολλοί έχουν μιλήσει για την «ποδοσφαιροποίηση» της κοινωνικής και πολιτικής δραστηριότητας, συνήθως με αρνητική χροιά, θέλοντας με αυτό τον τρόπο να καταδείξουν όλα τα αρνητικά που ταλανίζουν το χώρο του αθλητισμού, χαρακτηρίζουν και πολιτικές συμπεριφορές εδώ και χρόνια.

Φαίνεται όμως ότι αυτή η «ποδοσφαιροποίηση» θα πρέπει να λειτουργήσει και προς την άλλη πλευρά: Με την ίδια ταχύτητα που κινείται η συντεταγμένη πολιτεία στη διαλεύκανση της υπόθεσης, καλό θα ήταν να ασχοληθεί και με μια σειρά πολιτικών και οικονομικών σκανδάλων μεγάλου βεληνεκούς, για τα οποία ο κόσμος βουίζει και τελικά παραγράφονται, ή ακόμα χειρότερα δεν προκύπτει κανένα επιβαρυντικό στοιχείο και καταδίκη για τους εμπλεκόμενους.

Ίσως, το πρώτο και βασικότερο που θα πρέπει επιτέλους να λειτουργήσει στη χώρα είναι ο σεβασμός στην εφαρμογή των νόμων. Η ατιμωρησία έχει αποθρασύνει τους καταχραστές και τους κλέφτες δημοσίου χρήματος, επειδή γνωρίζουν ότι δε θα λογοδοτήσουν ποτέ. Μένει να δούμε αν η «ποδοσφαιροποίηση», με θετικό πρόσημο αυτή τη φορά, θα δείξει το δρόμο και στις άλλες εκφάνσεις της πολιτικής και οικονομικής δραστηριότητας.

ΠΑΤΡΙΣ: Βούλιαξε το 1868, εξακολουθεί να ναυαγεί όμως ακόμη και σήμερα

Ένα σπάνιο δείγμα ναυπηγικής τέχνης του 19^ου αιώνα σαπίζει εκτεθειμένο στις καιρικές συνθήκες

Το τροχήλατο επιβατηγό ατμόπλοιο «Πατρίς» προσέκρουσε σε ξέρα στον όρμο του Κούνδουρου στα νότια της Κέας το 1868 και βυθίστηκε, ευτυχώς χωρίς ανθρώπινες απώλειες, παραμένοντας ξεχασμένο για δεκαετίες. Μετά την ανακάλυψη και εν συνεχεία την ταυτοποίησή του, αλλά και τη σταδιακή αύξηση του αριθμού των αυτοδυτών που το επισκέπτονταν τα τελευταία χρόνια, αποφασίστηκε η μερική ανέλκυσή του, ώστε να εκτεθούν κομμάτια του στο Μουσείο της Ερμούπολης στη Σύρο, ως μοναδικό δείγμα ναυπηγικής τέχνης του 19^ου αιώνα.

Το 2007 πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η δύσκολη τεχνικά επιχείρηση ναυαγιαίρεσης τμημάτων του, τα οποία εκτός των μικρού μεγέθους καθημερινών αντικειμένων (ποτήρια, κούπες και δύο κανόνια), περιλάμβανε και τον έναν από τους δύο κινητήριους τροχούς του, βάρους σχεδόν 16 τόνων.

Η υπόθεση της ανέλκυσης είχε προκαλέσει αρκετές αντιδράσεις. Κάποιοι υποστήριξαν ότι η έκθεση του τροχού σε ένα μουσείο θα έδινε την ευκαιρία στο ευρύ κοινό να πληροφορηθεί μια άγνωστη σελίδα της ναυτικής ιστορίας της χώρας, ενώ άλλοι θεώρησαν ότι η αφαίρεσή του από το ναυάγιο του «Πατρίς» ερχόταν σε αντίθεση με την πεποίθηση ότι τα ναυάγια πρέπει να παραμένουν ως έχουν στο βυθό.

Η φωτογραφική μαρτυρία

Τέσσερα χρόνια μετά την ανέλκυση του τροχού η θλιβερή πραγματικότητα που απέχει πολύ από τις αγαθές προθέσεις όσων συμμετείχαν σε αυτή, αλλά και όσων χρηματοδότησαν το εγχείρημα, απεικονίζεται στις φωτογραφίες που δημοσιεύει σήμερα ο «ΕΤ». Ό,τι έχει απομείνει από τον τροχό, σαπίζει στο προαύλιο του βιομηχανικού μουσείου της Σύρου, εκτεθειμένο στις καιρικές συνθήκες, ενώ ένας σωρός σκουριάς και άλλων υλικών έχει συγκεντρωθεί κάτω από την αμφίβολης αισθητικής τσιμεντένια βάση πάνω στην οποία έχει τοποθετηθεί.

Ο κ. Παναγιώτης Τασιαδάμης, από την οργάνωση ερασιτεχνών αυτοδυτών «Υδροναύτες» σχολιάζοντας την οικτρή κατάσταση που αντίκρισε όταν επισκέφθηκε το Μουσείο, σημείωσε: «Είχα την τύχη να περιηγηθώ υποβρυχίως στο ναυάγιο του «Πατρίς» στην Κέα. Το  εντυπωσιακότερο μέρος του πλοίου ήταν οι τροχοί του, λόγω του μεγέθους και των μηχανισμών λειτουργίας τους που ήταν ακόμα ευδιάκριτοι. Μετά από αρκετά χρόνια, έμελλε να συναντηθώ και πάλι με τον έναν τροχό του, όχι στον βυθό της Κέας αυτή τη φορά, αλλά στην αυλή του Βιομηχανικού Μουσείου Σύρου όπου εκτίθεται πλέον μετά την ανέλκυσή του. Είδαμε λοιπόν τον ίδιο, γνώριμο τροχό που κάποτε είχαν φροντίσει οι θαλάσσιοι οργανισμοί να κάνουν ένα με το περιβάλλον, να βρίσκεται "γυμνός" και σκουριασμένος στην τσιμεντένια βάση του και κάτω από αυτόν ένας σωρός από σκουριασμένο μέταλλο και παλιό ξύλο να δείχνει το μέγεθος της καταστροφής του. Αυτό που δεν είδαμε, είναι όλα αυτά που θα περίμενα να υπάρχουν για να αναδείξουν την ιστορία του και να δικαιολογήσουν τον "αποχωρισμό" του από το υπόλοιπο ναυάγιο».

Η απουσία οποιασδήποτε σήμανσης που θα εξηγούσε στον επισκέπτη την ιστορία, τη μοναδικότητα, αλλά και τη λειτουργία του τροχού, σε συνδυασμό με την έλλειψη συντήρησης, υποβαθμίζουν σε τέτοιο βαθμό το εύρημα, ώστε να μην είναι διόλου απίθανο να καταρρεύσει κάποια στιγμή και να καταντήσει ένας σωρός σκουριασμένων κομματιών που δε θα θυμίζουν σε τίποτε την προέλευσή τους. «Δεν ήταν μόνο η εικόνα της εγκατάλειψής του που μας γέμισε θλίψη, ούτε αποκλειστικά η αίσθηση πως μέρα με την ημέρα καταστρέφεται ένα μοναδικό δείγμα ναυπηγικής τέχνης. Είναι που ο τροχός αυτός, στην κατάσταση στην οποία βρίσκεται πια, έχασε την ικανότητα του να ταξιδεύει την φαντασία μας και πλέον έμοιαζε περισσότερο "ακίνητος" παρά ποτέ. Μπορεί να ακούγεται περίεργο, αλλά η θάλασσα έχει την δυνατότητα να δίνει ζωή και κίνηση σε κάτι άψυχο, όπως ένα ναυάγιο. Όταν λοιπόν πρέπει να αφαιρέσουμε κάτι από το περιβάλλον που το "ζωντανεύει", οφείλουμε τουλάχιστο να του φερθούμε με τέτοιο τρόπο ώστε να του δώσουμε και πάλι ζωή, για να συνεχίσει να προσφέρει.  Και αυτό που είδα στο βιομηχανικό μουσείο, ήταν κάτι που πεθαίνει μέρα με την ημέρα», μας είπε ο κ. Τασιαδάμης.

Ανέλκυση ή όχι;

Το ζήτημα της νόμιμης και ελεγχόμενης ανέλκυσης ή μη ναυαγίων, ή αντικειμένων από αυτά, δεν είναι μόνο ελληνικό ζήτημα. Παρόμοιες συζητήσεις, με φανατικούς υποστηρικτές από κάθε πλευρά, γίνονται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου. Από τον «Τιτανικό» και τα ισπανικά γαλιόνια της Καραϊβικής, μέχρι τα αρχαιοελληνικά και τα σύγχρονα ναυάγια της Μεσογείου, κοινός παρονομαστής δεν είναι μόνο η απόκτηση γνώσης, αλλά και η σωστή συντήρησή τους, έτσι ώστε να διατηρηθεί η ταυτότητά τους όσο το δυνατόν περισσότερο αναλλοίωτη.

Ο κ. Τασιαδάμης προτιμά τη μέση οδό και εξηγεί: «Δεν είμαι αντίθετος στις ανελκύσεις που έχουν σκοπό την ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς ή της ναυπηγικής μας ιστορίας, όταν αυτές εμπεριέχουν τον απαιτούμενο σεβασμό για τα εκθέματα και έχουν τα στοιχεία που θα τα προστατέψουν και κυρίως θα τα αναδείξουν. Στην περίπτωση του τροχού του "Πατρίς", η προσωπική μου αίσθηση είναι πως η αντιμετώπισή του, δεν είναι καθόλου αντάξια της ιστορίας και της μοναδικότητάς του».

Τροχήλατο ατμόπλοιο ΠΑΤΡΙΣ, μήκους 67 μέτρων

Ναυπηγήθηκε στη Βρετανία -κατόπιν παραγγελίας του βασιλιά Όθωνα- το 1859 και παραδόθηκε το 1860. Είχε τρία «αδέρφια», το δίδυμό του «Αμαλία», και δυο μικρότερου μεγέθους, το «Βυζάντιον» και το «Επτάνησος». Το «Όθων» μετονομάστηκε σε «Πατρίς» και το «Αμαλία» σε «Ευνομία». Διατέθηκαν στην Ελληνική Ατμοπλοΐα για τη δρομολόγησή τους από τον Πειραιά στη Σύρο.

*Οι φωτογραφίες παραχωρήθηκαν από τον κ. Π. Tασιαδάμη/ΥΔΡΟΝΑΥΤΕΣ www.ydronaftes.gr

Κράτος-κλέφτης

Μέσα στο κατακαλόκαιρο ανακοινώθηκαν τα νέα χαράτσια, δείχνοντας για ακόμα μια φορά την παντελή έλλειψη σοβαρότητας και την ασυνέπεια λόγων και έργων του κράτους, γεγονός βέβαια μάλλον συνηθισμένο διαχρονικά, δεδομένου ότι αποτελεί μέρος της… οθωμανικής παράδοσης.

Απλά, για μια ακόμα φορά και μάλιστα μεσούσης μιας δυσμενούς οικονομικής και κοινωνικής συγκυρίας, αποδεικνύεται ότι η φορολόγηση έχει μονίμως τους ίδιους στο στόχαστρο, μισθωτούς και συνταξιούχους. Η κυνική αυτή ομολογία του κρατικού μηχανισμού, της ανικανότητάς του να εξορθολογίσει τα φορολογικά βάρη και να ελέγξει τη φοροδιαφυγή είναι τουλάχιστον εξοργιστική. Ακόμα περισσότερο τώρα, που οι ίδιοι και οι ίδιοι καλούνται να πληρώσουν τα σπασμένα δεκαετιών, πράγμα που περισσότερο θυμίζει σαδιστικό παιχνίδι, παρά ρεαλιστική πρόταση.

Η αξιοπιστία της πολιτικής και των οργάνων της έχει φτάσει στο ναδίρ, την ώρα που οι πολίτες έχουν γονατίσει από τα επαχθή μέτρα και απελπίζονται από το έλλειμμα αναπτυξιακού σχεδιασμού. Νέες επιβαρύνσεις από ένα κράτος-κλέφτη, χωρίς καμία ευαισθησία για την κοινωνία που στενάζει, απλά και μόνο επειδή «ήμασταν υποχρεωμένοι να κάνουμε αλλαγές αποδεκτές από τους εταίρους», όπως είπε ο αρμόδιος υπουργός χωρίς να ντραπεί.

Και τώρα έχουμε καλοκαιράκι, το χειμώνα όμως που το πετρέλαιο θέρμανσης που με τα νέα μέτρα θα φτάσει τιμές ρεκόρ, να δούμε τι θα καίει ο κόσμος για να ζεσταθεί.

Η ευτυχία δεν κρύβεται σε ένα χάπι

Τελευταίοι στη χρήση αντικαταθλιπτικών οι Έλληνες, σύμφωνα με πανευρωπαϊκή έρευνα 

Δεν είναι πολλές οι περιπτώσεις που πανηγυρίζει κάποιος επειδή είναι… τελευταίος, αλλά έρευνα που δημοσιεύθηκε χθες καταδεικνύει ότι οι Έλληνες χρησιμοποιούν λιγότερο τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα, σε σύγκριση με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους. Η διαπίστωση των επιστημόνων των πανεπιστημίων του Ουόρικ και του Στέρλιγκ στη Βρετανία βασίζεται σε μελέτη και αξιολόγηση των δεδομένων που προέκυψαν από την ανάλυση των στατιστικών στοιχείων του Ευρωβαρόμετρου της Ε.Ε. για την περίοδο  Φεβρουαρίου-Μαρτίου 2010.

«Ο ήλιος, η θάλασσα και η φύση λειτουργούν ως φυσικά αντικαταθλιπτικά. Αυτός είναι και ο λόγος που ο αριθμός των Ελλήνων που κάνουν χρήση αντικαταθλιπτικών χαπιών είναι μειωμένος σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης, όπου επικρατούν χειρότερες καιρικές συνθήκες. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι στη Βόρεια Ευρώπη εμφανίζονται υψηλά ποσοστά κατανάλωσης αλκοόλ, το οποίο χωρίς να είναι φάρμακο έχει αντικαταθλιπτική δράση», δηλώνει στον «ΕΤ» ο Ιωάννης Κούρος, πρόεδρος της Εταιρίας Ψυχολογίας-Ψυχιατρικής Ενηλίκου & Παιδιού.

Οι καθηγητές Ντέιβιντ Μπλαντσφλάουερ και Άντριου Όσβαλντ που ηγήθηκαν της έρευνας εξέτασαν ένα τυχαίο δείγμα 27 περίπου χιλιάδων ατόμων και διαπίστωσαν ότι παρά το ότι η χρήση αντικαταθλιπτικών έχει πάρει την ανιούσα την τελευταία δεκαετία, στην Ελλάδα το 97% του πληθυσμού -το υψηλότερο στην Ευρώπη σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο- δεν έχει ποτέ καταφύγει στα χάπια «τεχνητής ευτυχίας» για να ξεπεράσει κάποιο ψυχολογικό του πρόβλημα. Μόλις το 1% των Ελλήνων έχει λάβει περιστασιακά με συνταγή γιατρού κάποιο σκεύασμα, ενώ για διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων εβδομάδων το ποσοστό κυμαίνεται και πάλι γύρω στο 1%.

Λόγω του ότι τα δεδομένα που άντλησαν οι επιστήμονες βασίζονται σε στοιχεία προ… Μνημονίου, ο κ. Κούρος δίνει τη δική του εξήγηση για τα ευρήματα της έρευνας στη χώρα μας και σημειώνει ότι «το ποσοστό ακούγεται μικρό, καθώς υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός πολιτών που κάνουν χρήση αντικαταθλιπτικών. Η κλινική εμπειρία δείχνει ότι τα ποσοστά είναι πλέον λίγο πιο αυξημένα».

Μια άλλη διάσταση, ιδιαίτερα ανησυχητική είναι η ανεξέλεγκτη λήψη τέτοιου είδους φαρμακευτικών ουσιών, χωρίς ιατρική συνταγή, όπως τονίζει ο ειδικός: «Αρκετοί ασθενείς που έχουν κάνει στο παρελθόν χρήση αντικαταθλιπτικών, όταν υποτροπιάζουν ξεκινούν από μόνοι τους τα χάπια, χωρίς να επικοινωνήσουν με το θεράποντα γιατρό τους. Τα αντικαταθλιπτικά πρέπει να λαμβάνονται μόνο με συνταγή γιατρού. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να θεωρηθούν ακίνδυνες ουσίες, καθώς χωρίς ιατρική παρακολούθηση μπορεί να έχουν ιδιαίτερα αρνητικά αποτελέσματα. Οι άνθρωποι που παίρνουν υπερβολική δόση για τις ανάγκες τους, πολλές φορές παρουσιάζουν κρίσεις μανίας με δυσάρεστες συνέπειες. Έχουν υπερβολική αυτοπεποίθηση και χάνουν το αίσθημα του κινδύνου, κάτι το οποίο μπορεί να οδηγήσει για παράδειγμα σε ένα τροχαίο ατύχημα. Την ίδια ώρα, μπορεί να προχωρήσουν και σε κάποια απόπειρα αυτοκτονίας».

Η ακρίβεια των δεδομένων της έρευνας έχει και μια παράπλευρη ερμηνεία, δεδομένου ότι η παραδοχή της χρήσης τέτοιων σκευασμάτων δεν είναι εύκολη, καθώς όσοι καταφεύγουν σε αυτά με ιατρική συνταγή, πολλές φορές στιγματίζονται από τον οικογενειακό ή κοινωνικό τους περίγυρο, όπως επισημαίνει ο κ. Κούρος: «Η χρήση τους στην Ελλάδα είναι ακόμα ταμπού, γιατί αρκετοί άνθρωποι δεν αντιλαμβάνονται ακόμα τη διαφορά ανάμεσα σε ένα χάπι που θα τους ναρκώσει και ένα άλλο που θα τους βοηθήσει να αντιμετωπίσουν την κατάθλιψη. Πιστεύουν ότι μπορούν να την καταπολεμήσουν με λίγο αλκοόλ παραπάνω, ή υιοθετώντας επιπόλαιες συμπεριφορές».

Σε κάθε περίπτωση πάντως, τα στατιστικά δεδομένα που χρησιμοποιήθηκαν στην έρευνα δείχνουν ότι η λελογισμένη και υπό ιατρική επίβλεψη λήψη αντικαταθλιπτικών σκευασμάτων λειτουργεί θετικά και προσφέρει καλύτερο επίπεδο ζωής, ενώ την ίδια ώρα προφυλάσσει το άτομο από αρνητικές επιλογές. 

Στις άλλες χώρες

Η Πορτογαλία έχει το θλιβερό προνόμιο να έχει τους περισσότερους χρήστες αντικαταθλιπτικών φαρμάκων στην Ευρώπη, καθώς μόλις το 84% δηλώνει ότι δεν κατέφυγε ποτέ στη χρήση τους, ενώ ποσοστό 5% δηλώνει ότι «χαπακώνεται» περιστασιακά, το 2% συχνά για λιγότερο από τέσσερις εβδομάδες και το 9% για διάστημα περισσότερο του ενός μήνα. Υψηλά ποσοστά καταγράφονται επίσης σε χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, όπως η Λετονία, η Λιθουανία, η Σλοβακία και η Ρουμανία και σε βορειοευρωπαϊκές χώρες όπως η Δανία και η Φινλανδία.

Τα κύρια αίτια χρήσης τους είναι η κατάθλιψη που προκαλεί η ανεργία, το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, αλλά και η επιδείνωση των οικογενειακών δεσμών (διαζύγια, χωρισμοί). Σε απόλυτα ποσοστά, οι γυναίκες χρησιμοποιούν ευκολότερα και πιο συχνά τέτοιες ουσίες, ενώ η ηλικιακή ομάδα που κυριαρχεί σε όλες τις χώρες είναι η μέση ηλικία, με έξαρση γύρω στα 50 έτη.

1 στους 13 Ευρωπαίους χρησιμοποίησε αντικαταθλιπτικά το 2010

Αύξηση 100% από το 1990 στο 2000

15% των Βρετανών πάσχουν από κάποια ψυχολογική διαταραχή

Υψηλότερα ποσοστά χρηστών:

1. Οι μεσήλικες
2. Όσοι ζουν με τους γονείς τους μετά τα 30
3. Οι άνεργοι
4. Οι συνταξιούχοι
5. Οι διαζευγμένοι
6. Χαμηλού μορφωτικού επιπέδου

ΧΡΗΣΗ ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΩΝ

ΧΩΡΑ	ΠΟΤΕ	ΠΕΡΙΣΤΑΣΙΑΚΑ	ΤΑΚΤΙΚΑ (λιγότερο από μήνα)	ΤΑΚΤΙΚΑ (περισσότερο από μήνα)
Ελλάδα	97%	1%	0	1%
Γερμανία	95%	1%	1%	3%
Πορτογαλία	84%	5%	2%	9%
Σλοβακία	91%	6%	1%	2%
Βρετανία	91%	1%	1%	7%
Λιθουανία	89%	6%	1%	3%

ΠΟΣΟΣΤΟ ΧΡΗΣΗΣ ΑΝΑ ΗΛΙΚΙΑ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ (στρογγυλοποίηση)

25-34	35-44	45-64	65 και άνω
15%	20%	45%	20%

ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑ ΦΥΛΟ (ΜΕ ΑΝΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΣΤΡΟΓΓΥΛΟΠΟΙΗΣΗ)

Άνδρες: 40%

Γυναίκες: 60%