Translate

Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2016

February 21, 1943: The last flight of Boris Lazarev


It was February 21, 1943. The war raged on the Eastern Front. The 22 year old pilot Boris Alexandrovich Lazarev and his Hurricane took off, in order to halt an attack of the Germans. 


Pilot Rudolf Müller, from the 6/JG5 "Expertenstaffel" prepared to add another shooting under his belt, which was to be his last. He was shot down in April of that year and executed while trying to escape from the soviet prison camp.


66 years after this long-forgotten incident, Russians and Americans, searching in the archives found the details of the dogfight. They decided to go to look in the swamp where Lazarev's Hurricane crashed. 

Soon the researchers identified the first parts of the fighter, deep in thick mud. 


Among the mangled metal, the researchers made an unexpected and unique discovery: the mummified corpse of the 22-year Soviet pilot. The conditions in the swamp favored the maintenance of the corpse inside the cockpit of the British origin aircraft.


From the position of his body, it was evident that the 22-year old Lazarev was ready to leave the aircraft, having his hands at the straps, probably in a desperate attempt to open the canopy or use his parachute. Only his feet were cut off at the height of the ankles, probably from the brunt of the crash, as they were found in the aircraft.


Lazarev was buried with military honors, while personal items still testify to this day his personality. A knife from a German paratrooper, German coins, Soviet medals and numerous other objects and documents, remained intact in the anaerobic conditions of the thick mud.

Read more here, here and there

"Οι Μαγκουφανιώτες θυμούνται..." ένα πολυτελές λεύκωμα για την ιστορία της Πεύκης


Μια πολυτελής έκδοση 400 σελίδων του Λαογραφικού-Ιστορικού Συλλόγου Πεύκης "Πευκιώτικες Ρίζες", καταγράφει βήμα-βήμα τη γέννηση της Πεύκης, από την εποχή που ήταν ένα δάσος που φιλοξένησε τους πρώτους πρόσφυγες της Μικρασιατικής καταστροφής, τις οικογένειες των θυμάτων του Εμφυλίου που βασάνισε τη χώρα μας και φτάνει στο σήμερα, που πλέον η Πεύκη θεωρείται "πολυτελές προάστιο", με τις τιμές των ακινήτων, παρά την οικονομική κατάρρευση της χώρας μας, να κρατιούνται ακόμα στα ύψη και κάποιοι να... "μεγαλοπιάνονται" θεωρώντας ότι ζουν στην... Ελβετία.


Όσοι μεγαλώσαμε στην Πεύκη τις δεκαετίες του '70 και του '80 θυμόμαστε ατελείωτες ώρες παιχνιδιού στο "δασάκι", στις άδειες μονοκατοικίες με τους κήπους, στα κτήματα με τις φυστικιές, στο χωμάτινο γήπεδο της "Πευκάρας" όταν δεν έπαιζαν οι μεγάλοι, στις αλάνες, ακόμα και την "παγόδα", μια έπαυλη στα όρια της Πεύκης με το Μαρούσι, η οποία -καταπώς λέει ο αστικός μύθος- την έχτισε έναν καπετάνιος για την Ιαπωνέζα γυναίκα του για να απαλύνει τη νοσταλγία της για τη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου.


Το λεύκωμα είναι γεμάτο προσωπικές μαρτυρίες, φωτογραφικά τεκμήρια, έγγραφα και στοιχεία που αποκαλύπτουν τις καταβολές της Μαγκουφάνας, όπως ήταν γνωστή η Πεύκη μέχρι το 1960, όταν άλλαξε όνομα προς το... ευπρεπέστερον και μαζί με τα... Μπούτια της Αργολίδας (σημερινή Ήρα) επισημοποιήθηκε η νέα της ονομασία μέσω της Εφημερίδας της Κυβέρνησης. 



Οι σημερινοί... "νέοι", ετών 40 έως 50, ζήσαμε τη μετάλλαξη της Πεύκης... Σταδιακά, τα πεύκα έδιναν τη θέση τους σε πολυκατοικίες, τα προσφυγικά σπίτια και οι αστικές μονοκατοικίες της δεκαετίας του '50 και του ΄60 αντικαταστάθηκαν από τσιμεντένια τέρατα, ήρθε και ο... εκσυγχρονισμός και οι φυστικιές έγιναν "ηλιακό χωριό", ένα σκάνδαλο του 1982 που ποτέ δε λειτούργησε όπως είχε σχεδιαστεί και πρόσθεσε χιλιάδες ψυχές-δικαιούχους του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας από κάθε γωνιά της χώρας στον κοινωνικό ιστό της Πεύκης. 


Οι μαρτυρίες που περιλαμβάνει το λεύκωμα είναι μοναδικές: Από που πήρε το όνομά της η Μαγκουφάνα, από την Άννα τη Μαγκούφα, μια ξεχωριστή φυσιογνωμία του προσφυγικού συνοικισμού, από τον τσιφλικά Γεώργιο Μαγκαφά; Ποιες μεγάλες προσωπικότητες έζησαν εδώ, πότε υπήρχε στρατόπεδο καταστροφέων αρμάτων (!) στο δασάκι που παίζαμε παιδιά; Κάθε μαρτυρία έχει ονοματεπώνυμο, κάθε ανάμνηση έχει σμιλευτεί με τα βιώματα ανθρώπων που έγραψαν τη δική τους μικροϊστορία.


Το λεύκωμα μπορείτε να το αποκτήσετε μετά από τηλεφωνικό ραντεβού στα: 210-8023900, 210-6121865, και 6974-183250