Σε δυσλειτουργία του
ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού ίσως να «κρύβονται» τα αίτια της
χρόνιας κόπωσης, ενός συνδρόμου που ταλαιπωρεί εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον
κόσμο και ιδιαίτερα στις αναπτυγμένες χώρες. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν
Νορβηγοί επιστήμονες, οι οποίοι διαπίστωσαν το συσχετισμό μεταξύ της λευχαιμίας
και της χρόνιας κόπωσης, καθώς πολλές και αντικρουόμενες ερμηνείες για τα αίτιά
της έχουν δει κατά καιρούς το φως της δημοσιότητας, χωρίς όμως να έχει βρεθεί
ακόμα αποτελεσματικός τρόπος για την αντιμετώπισή της.
«Το
σύνδρομο χρόνιας κόπωσης είναι γνωστό από παλιά και οι γιατροί το
αντιμετωπίζουν πολύ συχνά. Εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες και έχει το
χαρακτηριστικό της μόνιμης κόπωσης» σημειώνει ο παθολόγος κ. Αναστάσιος Σπαντιδέας και συμπληρώνει: «Για την ασθένεια αυτή, έχουν
ενοχοποιηθεί πολλοί και διαφορετικοί παράγοντες, όπως η αβιταμίνωση, η έλλειψη
ηλεκτρολυτών ή ακόμα και ψυχολογικά θέματα».
Η
ανακάλυψη των Νορβηγών έγινε μάλλον τυχαία, το 2004 στο πλαίσιο μιας
αντικαρκινικής θεραπείας, στην οποία υπέβαλλαν ασθενή με λέμφωμα Χότζκιν, μια
κακοήθη νόσο που «χτυπά» αρχικά τους λεμφαδένες και πιθανότατα οφείλεται σε
λοιμώδεις παράγοντες. Οι γιατροί είδαν με έκπληξη ότι τα συμπτώματα της χρόνιας
κόπωσης του καρκινοπαθούς υποχώρησαν δραματικά, γεγονός που κατέδειξε, σύμφωνα
με τους ίδιους, ότι υπάρχει σαφής συσχετισμός μεταξύ της λειτουργίας του
ανοσοποιητικού συστήματος και της έξαρσης της χρόνιας κόπωσης. «Γενικά, οι
έντονες καταστάσεις άγχους αυξάνουν ή φέρνουν στην επιφάνεια παλιές παθήσεις,
οι οποίες βρίσκονταν σε λαθροβίωση. Με το άγχος, τα συμπτώματα γίνονται αφόρητα
και εμφανίζονται και πάλι. Όλα τα νοσήματα που σχετίζονται με το στρες
εμφανίζουν αύξηση αυτή την εποχή, όπως και το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης», εξηγεί
ο κ. Σπαντιδέας.
Σύμφωνα
με τη θεωρία των Νορβηγών, τα Β λεμφοκύτταρα του αίματος δημιουργούν αντισώματα
που «επιτίθενται» στον οργανισμό, τροποποιώντας τη λειτουργία του
ανοσοποιητικού και επιτρέποντας την εκδήλωση παθήσεων όπως η χρόνια κόπωση. Όταν
αυτό αντιμετωπιστεί με τα κατάλληλα φάρμακα, τα συμπτώματα της κόπωσης
ελαττώνονταν δραματικά. Οι ίδιοι βέβαια, στα αποτελέσματα της έρευνας που
δημοσιεύονται στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση PLoS ONE προτιμούν να παραμένουν επιφυλακτικοί, μέχρι να γίνουν
περισσότερες κλινικές μελέτες, αλλά θεωρείται πως η ανακάλυψή τους πιστοποιεί
πως τα αίτιά της κρύβονται στον ίδιο τον ανθρώπινο οργανισμό και δεν είναι
αποτέλεσμα λοιμώδους προσβολής, όπως πολλοί πίστευαν μέχρι σήμερα. Στόχος τους
είναι να πραγματοποιηθεί νέα σειρά κλινικών μελετών, ώστε να φανεί αν το
σύνδρομο αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά.
ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΧΡΟΝΙΑΣ ΚΟΠΩΣΗΣ
Του Α. Σπαντιδέα, παθολόγου
Φυσιολογική, ως αποτέλεσμα υπερβολικής
σωματικής ή πνευματικής
καταπόνησης
Παθολογική, ως συνοδό σύμπτωμα άλλων παθήσεων
Αίτια εύκολης ή και παρατεταμένης κόπωσης
1.
Λοιμώξεις
ιογενείς ή μικροβιακές
2.
Καρδιοπάθειες
με χαρακτηριστικότερη την καρδιακή ανεπάρκεια
3.
Πνευμονοπάθειες
(άσθμα, χρόνια βρογχίτιδα, εμφύσημα0
4.
Ηπατοπάθειες
(ηπατίτιδες, κίρρωση)
5.
Νεφροπάθειες
με χαρακτηριστικότερη τη χρόνια νεφρική ανεπάρκεια
6.
Αναιμίες
7.
Ενδοκρινοπάθειες(θυρεοειδούς,
επινεφριδίων, υπόφυσης) Σακχαρώδης Διαβήτης
8.
Παθήσεις
των μυών, των αρθρώσεων ή του νευρικού συστήματος συγγενείς ή επίκτητες
9.
Συστηματικές
παθήσεις του συνδετικού ιστού γνωστές στο κόσμο σαν ρευματοπάθειες όπως π.χ ο
ερυθηματώδης λύκος, η ρευματοειδής αρθρίτις κ.ά
10.
Ψυχολογικές
παθήσεις με κυρίαρχη την κατάθλιψη
11.
Φαρμακευτικά
αίτια
12.
Αλλεργίες
13.
Κακοήθειες
Συμπτώματα
Συνδρόμου
1.
Αρχίζει
με συμπτωματολογία γρίππης τα οποία όμως δεν περνούν
2.
Μεγάλη
καταβολή-αδυναμία-εξάντληση (Κυρίαρχο σύμπτωμα)
3.
Δεκατική
πυρετική κίνηση
4.
Ανορεξία
5.
Ελαφρά
διόγκωση των λεμφαδένων
6.
Μυαλγίες
7.
Αρθραλγίες
8.
Πονοκέφαλοι
9.
Αδυναμία
συγκέντρωσης
Καταστάσεις που προδιαθέτουν στην εμφάνισή της
1.
Κακή
διατροφή
2.
Κακή
φυσική κατάσταση ( καθηστική ζωή, έλλειψη άσκησης)
3.
Έπανειλημένα
ψυχολογικά στρες
4.
Κακό
από άποψης συνθηκών περιβάλλον διαβίωσης ή εργασίας
5.
Κατάχρηση
καπνού, αλκοόλ, φαρμάκων ή εθιστικών
ουσιών
6.
Επανειλημένες
λοιμώξεις οι τραυματισμοί