Στις 12 Οκτωβρίου του 1944, ημέρα Πέμπτη, τα πρώτα συμμαχικά στρατεύματα περπάτησαν στην Αθήνα, μέσα σε μια ατμόσφαιρα φρενήρους χαράς και αγαλλίασης από τον πληυθσμό της πρωτεύουσας, μετά από 3,5 χρόνια ή 1277 ημέρες κατοχής από τους ναζί και τα ντόπια ανδρείκελά τους, τους συνεργάτες του κατακτητή.
Λίγες μόλις ώρες είχαν περάσει από τη στιγμή που τα τελευταία υπολείμματα του γερμανικού στρατού είχαν αποχωρήσει από την Αθήνα και τα περίχωρά της, παίρνοντας το μακρύ δρόμο της υποχώρησης, μέσα από την Ελλάδα και τη Γιουγκοσλαβία, προκειμένου να γλυτώσουν τον εγκλωβισμό τους από το σοβιετικό στρατό, ο οποίος προέλαυνε ακάθεκτος στο ανατολικό μέτωπο και τις βαλκανικές χώρες.
Η γλαφυρή περιγραφή της εισόδου των συμμαχικών στρατευμάτων στην Αθήνα και η αποθεωτική υποδοχή που επεφύλαξαν οι κάτοικοι της πρωτεύουσας αποτυπώνεται με γλαφυρότητα στο φύλλο της 15ης Οκτωβρίου του 1944, της εφημερίδας "Η ΜΑΧΗ", μιας από τις δύο τουλάχιστον που κυκλοφορούσαν με το ίδιο όνομα κατά την περίοδο της κατοχής, η καθεμιά προσκείμενη σε διαφορετικό ιδεολογικό στρατόπεδο.
Ήταν στιγμές χαράς, επιτέλους μετά από τη ναζιστική κατοχή, οι κάτοικοι μπορούσαν να βγουν στους δρόμους και να πανηγυρίσουν για την απελευθέρωση της Αθήνας.
Αυτός ο σύντομος "μήνας του μέλιτος", έμελλε να διακοπεί βίαια το επόμενο διάστημα, καθώς κλιμακώθηκαν οι εντάσεις των αντιμαχόμενων ιδεολογικά πλευρών, οι οποίες οδήγησαν στα Δεκεμβριανά, μια ακόμα μαύρη σελίδα της σύγχρονης Ιστορίας μας.
Οι πολίτες έραιναν με λουλούδια τους συμμάχους, σήκωναν στα χέρια τους στρατιώτες και βγήκαν στους δρόμους και τα μπαλκόνια για να επευφημήσουν τους απελευθερωτές τους.