Οι χωματερές «τρώνε» το 50% της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων

Την ώρα που τουλάχιστον 1,5 δισεκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη υποσιτίζονται συστηματικά ή δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, το 50% της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων, δηλαδή δύο δισεκατομμύρια τόνοι, καταλήγει κάθε χρόνο στις χωματερές και 550 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού χάνονται σε καλλιέργειες που δε φτάνουν ποτέ στο πιάτο των καταναλωτών, σύμφωνα με βρετανική μελέτη που δόθηκε στη δημοσιότητα και βασίζεται σε στοιχεία του ΟΗΕ.

 Ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός αναμένεται να εκτιναχθεί από τα 6,5 δισεκατομμύρια σήμερα στα 9,5 δισεκατομμύρια ανθρώπους μέχρι το 2075. Αντίστοιχα, η ζήτηση σε νερό για την άρδευση καλλιεργειών θα ανέλθει στα 13 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως μέχρι το 2050. Με τα σημερινά δεδομένα και αν δεν αλλάξει ριζικά όλο το σύστημα παραγωγής, διακίνησης και κατανάλωσης τροφίμων, το ενδεχόμενο να πληγεί η ανθρωπότητα από επισιτιστική κρίση κολοσσιαίων διαστάσεων είναι πολύ μεγάλο, σημειώνουν οι συντάκτες της έκθεσης.

Τις πταίει;

Οι κύριοι λόγοι για τους οποίους παρατηρείται τόσο μεγάλη σπατάλη, τόσο στα πολύτιμα υδάτινα αποθέματα, όσο και σε βρώσιμα είδη, από φρούτα και λαχανικά, μέχρι επεξεργασμένες τροφές, είναι τόσο οι αναποτελεσματικές μέθοδοι καλλιεργειών, πολλές από τις οποίες είναι υδροβόρες και μη αποδοτικές, οι ανεπαρκείς υποδομές διακίνησης και αποθήκευσης ευπαθών ειδών, η τάση να προτιμώνται λαχανικά και φρούτα με άριστη εμφάνιση και οι αγοραστικές συνήθειες, κυρίως στον αναπτυγμένο κόσμο, που προωθούν την αγορά μη απαραίτητων ειδών διατροφής, πολλά από τα οποία καταλήγουν στα σκουπίδια, κυρίως επειδή πέρασε η ημερομηνία λήξης τους.

«Το φαγητό που καταλήγει στις χωματερές, αρκεί για να βάλει τέλος στους λιμούς που πλήττουν κυρίως τον αναπτυσσόμενο κόσμο», ανέφερε στο BBC o Δρ. Τιμ Φοξ, επικεφαλής του επιστημονικού επιτελείου που συνέταξε τη μελέτη και συμπλήρωσε: «Στις αναπτυγμένες οικονομίες ευθύνεται κυρίως η απουσία καταναλωτικής συνείδησης η οποία , ενώ στις φτωχότερες χώρες οι μεγάλες απώλειες καταγράφονται τόσο στη διαδικασία της παραγωγής, όσο και στις πρακτικές διακίνησης των τροφίμων». Η λύση, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι σύνθετη: «Απαιτείται στενή διακρατική συνεργασία, υπό την εποπτεία του ΟΗΕ, έτσι ώστε να προωθηθούν οι βέλτιστες πρακτικές στην καλλιέργεια, τη συλλογή, την επεξεργασία και τη διανομή των διατροφικών αγαθών. Πολύ περισσότερο όμως χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας στις καταναλωτικές συνήθειες δισεκατομμυρίων ανθρώπων που πετούν καθημερινά εκατομμύρια τόνους τροφίμων σε όλο τον κόσμο».

Η αντίθετη άποψη

Παρά το ότι η μελέτη βασίζεται σε δεδομένα που έχει συλλέξει ο ΟΗΕ, υπάρχουν και εκείνοι που αμφισβητούν τα ευρήματά της, κυρίως σε ό,τι αφορά στις ποσότητες που καταλήγουν στα σκουπίδια. Εκπρόσωποι μεγάλων αλυσίδων σούπερ μάρκετ στη Βρετανία σχολίασαν στο BBC ότι οι αριθμοί είναι σχετικοί και κανείς δε μπορεί με ακρίβεια να πει πόσα τρόφιμα σε βρώσιμη κατάσταση πράγματι καταλήγουν στις χωματερές χωρίς να έχουν καταναλωθεί και πόσα πετάχτηκαν επειδή είχαν χαλάσει, ή είχε παρέλθει η ημερομηνία λήξης τους. Ο Δρ. Φοξ πάντως θεωρεί ότι αυτός ο διαχωρισμός είναι στην ουσία τεχνητός, καθώς «το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: Τα τρόφιμα δε φτάνουν στο πιάτο μας, πετιούνται».

Αριθμοί

50%, δηλαδή 2 δις τόνοι, της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων ετησίως καταλήγει στις χωματερές

550 δις κυβικά μέτρα πόσιμου νερού χάνονται ετησίως σε καλλιέργειες που δε φτάνουν στο πιάτο μας

80% οι απώλειες στην καλλιέργεια ρυζιού στο Βιετνάμ

21 εκατ. τόνοι σιταριού χάνονται στην Ινδία κάθε χρόνο, λόγω κακών συνθηκών φύλαξης

7 εκατ. τόνους τροφίμων πετούν οι Βρετανοί κάθε χρόνο, με αξία που υπερβαίνει τα 13 δις ευρώ.

40% η αύξηση στις διατροφικές ανάγκες παγκοσμίως μέχρι το 2050

822 λίτρα νερού απαιτούνται για την καλλιέργεια ενός κιλού μήλων

15.415 λίτρα νερού απαιτούνται για την παραγωγή ενός κιλού βοδινού κρέατος

196 λίτρα νερού απαιτούνται για την παραγωγή ενός αβγού

287 λίτρα απαιτούνται για την καλλιέργεια ενός κιλού πατατών

Άποφις, ο αστεροειδής που μας επισκέπτεται τακτικά

Με τα μάτια στραμμένα στον ουρανό, αστρονόμοι σε όλο τον κόσμο ετοιμάζονται να καταγράψουν την αποψινή διέλευση του αστεροειδή «Άποφις» σε απόσταση 14,5 περίπου εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη. Οι επιστήμονες περιμένουν τον αστεροειδή προκειμένου να αποκρυπτογραφήσουν τα μυστικά του, κυρίως τη μάζα και την περιστροφική του κίνηση, η οποία επηρεάζει την τροχιά του στο Διάστημα, έτσι ώστε να πετύχουν ακριβέστερες μετρήσεις των μελλοντικών του επισκέψεων το 2021, το 2029 και το 2036.

Σύμφωνα με τη ΝΑΣΑ ο διαμέτρου 270 μέτρων αστεροειδής, ο οποίος είχε προκαλέσει έντονη ανησυχία στους ειδικούς όταν είχε εντοπιστεί για πρώτη φορά το 2004, έχει χαρακτηριστεί ως «δυνητικά επικίνδυνος», καθώς υπάρχει έστω και αμυδρά το ενδεχόμενο να προσκρούσει στον πλανήτη μας σε επόμενο πέρασμά του το 2036.

«Τον Απρίλιο του 2036, η πιθανότητα σύγκρουσής του με τον πλανήτη μας είναι 1 στις 250.000», εξηγεί ο Διονύσης Σιμόπουλος, Διευθυντής του Ψηφιακού Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου. «Η πιθανότητα αυτή όμως θα περιοριστεί ακόμη περισσότερο μετά από τις μετρήσεις που θα γίνουν κατά το αποψινό πέρασμά του», σημειώνει ο ίδιος.

Αν συγκρουόταν αστεροειδής με τη Γη…

Μια πρόσκρουσή του «Άποφις» στη Γη θα προκαλούσε μια έκρηξη 100.000 φορές ισχυρότερη από αυτή της ατομικής βόμβας που εξερράγη στη Χιροσίμα το 1945, σύμφωνα με εκτιμήσεις των ειδικών, με δραματικές συνέπειες για τον πλανήτη μας.

Στις 13 Απριλίου 2029 ο «Άποφις» θα περάσει «ξυστά» από τη Γη σε απόσταση περίπου 30.000 χιλιομέτρων, όταν οι τηλεπικοινωνιακοί δορυφόροι βρίσκονται σε τροχιά στα 36.000 χιλιόμετρα και η απόσταση της Γης από τη Σελήνη είναι περίπου 385.000 χιλιόμετρα. Ο κ. Σιμόπουλος πάντως, όπως και άλλοι έγκριτοι επιστήμονες σε όλο τον κόσμο, είναι καθησυχαστικός: «Είναι απίθανο να γίνει σύγκρουση τότε».

Η ανησυχία των επιστημόνων δεν έγκειται τόσο στον συγκεκριμένο αστεροειδή, όσο στην πιθανότητα να υπάρχουν άλλοι, με αντίστοιχες τροχιές σύγκρουσης με τη Γη, που παραμένουν ακόμα άγνωστοι. «Συνολικά υπάρχουν 900.000 αστεροειδείς με μέγεθος από 50 έως 100 μέτρα που διασχίζουν την τροχιά της Γης μας, ενώ άλλοι 320.000 έχουν διάμετρο πάνω από 100 μέτρα, και 9.000 απ’ αυτούς έχουν μέγεθος πάνω από 500 μέτρα», αναφέρει ο κ. Σιμόπουλος και συμπληρώνει: «Η σύγκρουση μ’ έναν από τους μεγάλους αστεροειδείς θα έφερνε αναπόφευκτα το τέλος του ανθρώπινου πολιτισμού πάνω στη Γη. Μία τέτοια σύγκρουση υπολογίζεται ότι συμβαίνει μία φορά κάθε 40.000 χρόνια. Ακόμη κι ένας μέτριος αστεροειδής με μέγεθος 200 μέτρων που θα έπεφτε στη θάλασσα με ταχύτητα 50 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο θα σήκωνε τα νερά του ωκεανού σε ύψος 35 χιλιομέτρων μέσα σε 40 δευτερόλεπτα και θα δημιουργούσε παλιρροϊκά κύματα σε μία έκταση όση ολόκληρος ο Ειρηνικός Ωκεανός», καταλήγει ο διακεκριμένος επιστήμονας.

Αριθμοί

1 στις 500 πιθανότητες να «χτυπήσει» τη Γη το 2040 έχει ο αστεροειδής 2011 AG5

1 στις 1820 να μας χτυπήσει το 2048 έχει ο αστεροειδής 2011 VK184

34.000 χιλιόμετρα είναι η απόσταση που θα περάσει από τη Γη ο αστεροειδής 2012 DA14 το Φεβρουάριο.

Πέτρες από τον Ουρανό*

«Τα τελευταία 100 χρόνια έχουν καταγραφεί πτώσεις μετεωριτών πάνω σε 53 σπίτια, οκτώ αυτοκίνητα, τρία ζώα και τέσσερις ανθρώπους! Έχει καταγραφεί επίσης ότι το 1650 ένας μετεωρίτης χτύπησε το πόδι ενός Μιλανέζου μοναχού ο οποίος τελικά πέθανε από την αιμορραγία. Το 1954 ένας μετεωρίτης 4 περίπου κιλών τραυμάτισε ελαφρά μία γυναίκα στην Αλαμπάμα των ΗΠΑ, ενώ στην Ινδία ένας άλλος μετεωρίτης έσπασε το χέρι ενός άντρα. Πιο πρόσφατα το 1991 ένας μικρός μετεωρίτης 500 περίπου γραμμαρίων πέρασε «ξυστά» από το αυτί ενός 13χρονου στην Ινδιάνα των ΗΠΑ. Η πιθανότητα όμως να είσαστε εσείς ο επόμενος στόχος ενός εξωγήινου αντικειμένου είναι μία στα 150 τρισεκατομμύρια αν και η πιθανότητα σύγκρουσης της Γης μας μ’ έναν μεγάλο αστεροειδή που θα κατάστρεφε τον ανθρώπινο πολιτισμό έχει υπολογιστεί ότι δεν υπερβαίνει την μία στις 20.000».

*Του κ Διονύση Σιμόπουλου, Διευθυντή του Ψηφιακού Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου

Πιρούνια-ρομπότ και άλλα ηλεκτρονικά καλούδια στην παγκόσμια έκθεση του Λας Βέγκας

Στο επίκεντρο της τεχνολογίας και όχι του… τζόγου -τουλάχιστον αυτή τη βδομάδα- εισήλθε το Λας Βέγκας των ΗΠΑ, με την Έκθεση Ηλεκτρονικών Συσκευών, τη μεγαλύτερη του είδους της παγκοσμίως, η οποία άνοιξε τις πύλες της χθες. Η Έκθεση CES 2013 αποτελεί το πεδίο πρώτης προβολής των ηλεκτρονικών γκάτζετ που διαμορφώνουν το παρόν αλλά και το μέλλον της τεχνολογίας, αλλά και ένα ιδιότυπο «πεδίο μάχης» ανάμεσα σε εταιρίες που αναζητούν επενδυτές. Μια πρώτη γεύση από τη φετινή έκθεση αποκαλύπτει τα νέα… υπερκινητά τηλέφωνα, με οθόνες άνω των 5 ιντσών, τα οποία λειτουργούν και ως τηλεοράσεις υψηλής ευκρίνειας, αυτοκίνητα που δε χρειάζονται… οδηγό, τα νέα οικιακά συστήματα αυτοματισμών και ελέγχου, με τα οποία ο καθένας θα μπορεί να αξιοποιεί στο έπακρο τις δυνατότητες της τεχνολογίας για να λειτουργεί το σπίτι του… εξ αποστάσεως, ακόμα και ασυνήθιστα γκάτζετ, όπως τα πιρούνια-ρομπότ που προειδοποιούν τον κάτοχό του αν… παραφάει.

Κινητές… τηλεοράσεις

Από το κυνήγι του… μεγέθους και της απόλυτης ευκρίνειας, οι μεγάλες δυνάμεις των τηλεοράσεων και των κινητών συνασπίζονται και παρουσιάζουν τηλέφωνα με οθόνες άνω των 5 ιντσών, τα οποία λειτουργούν και ως τηλεοπτικοί δέκτες τσέπης. Το πνεύμα των καιρών επιβάλλει αυτή την αλλαγή στρατηγικής, καθώς όλο και περισσότεροι καταναλωτές στρέφονται στο Διαδίκτυο για την παρακολούθηση των αγαπημένων τους σειρών και εκπομπών και έτσι οι κατασκευαστές ηλεκτρονικών ειδών αξιοποιούν τα «έξυπνα» κινητά με μεγάλες οθόνες και δυνατότητα προβολής τηλεοπτικού προγράμματος σε υψηλή ευκρίνεια. Στην έκθεση κινητής τηλεφωνίας της Βαρκελόνης τον επόμενο μήνα πάντως, θα παρουσιαστούν ακόμα περισσότερα αντίστοιχα μοντέλα.

Το πιρούνι… διαιτολόγος

Ένα πιρούνι που προειδοποιεί το χρήστη του αν τρώει γρήγορα, ή παραπάνω από όσο χρειάζεται παρουσιάστηκε χθες και με τιμή που αγγίζει τα 80 ευρώ, όταν κυκλοφορήσει στην αγορά τον Απρίλιο, θεωρείται ότι θα φέρει επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο τρώμε. Μετρώντας τις… μπουκιές, αλλά και την ποσότητα της τροφής, οι εμπνευστές του «έξυπνου πιρουνιού» ευελπιστούν ότι το προϊόν τους θα γίνει παγκόσμια μόδα για εκείνους που θέλουν να προσέχουν τη σιλουέτα τους.

Σπίτι-ρομπότ

Οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας δείχνουν σπίτια του μέλλοντος που ελέγχονται εξ αποστάσεως. Τελικά η πραγματικότητα μπορεί να είναι ακόμα πιο εντυπωσιακή, καθώς αρκετές εταιρίες παρουσίασαν ειδικούς αισθητήρες που μπορούν να μετατρέψουν ακόμα και το παλιό σας πλυντήριο, ψυγείο ή φούρνο, σε «έξυπνο» ρομπότ, μέσω Διαδικτύου. Με τη βοήθεια ειδικών εφαρμογών, ο κάθε χρήστης θα μπορεί να ανάβει ή να κλείνει τη θέρμανση, τα φώτα και τις ηλεκτρικές συσκευές του σπιτιού του, ακόμα και αν βρίσκεται μακριά από αυτό. Ήδη τα πρώτα μοντέλα τέτοιων αισθητήρων κυκλοφορούν στις ΗΠΑ, ενώ τα πρώτα βήματά τους στην Ευρώπη εξαρτώνται από τις άδειες που αναμένουν από τις αρμόδιες αρχές. 

Αυτοκινούμενα οχήματα

Ο οδηγός του κοντινού μέλλοντος δε θα χρειάζεται να… οδηγεί. Πλήρως αυτοματοποιημένα αυτοκίνητα εταιρειών, μεταξύ των οποίων και οι Toyota, Audi, Ford, Hyundai παρουσιάζουν αυτοκινούμενα οχήματα που αξιοποιούν στο έπακρο όλες τις τεχνολογικές εξελίξεις, επιτρέποντας στον οδηγό τους να ασχολείται… απερίσπαστος με το κινητό του τηλέφωνο. Αν και τα μοντέλα βρίσκονται στο στάδιο της εξέλιξης, μέχρι το 2015 τα πρώτα τέτοια οχήματα θα βρεθούν στους δρόμους, όπως εκτιμούν αναλυτές της αγοράς.

Φθηνές οθόνες αφής

Η νέα τάση στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές τελευταίας τεχνολογίας είναι η μεγαλύτερη δυνατή συμπίεση του κόστους. Γι αυτό το λόγο μεγάλες εταιρίες παρουσιάζουν στη φετινή Έκθεση φορητούς υπολογιστές με οθόνες αφής, με τιμές που πριν από λίγα χρόνια αντιστοιχούσαν σε… κομπιουτεράκια χειρός και δεν ξεπερνούν ακόμα και τα 100 ευρώ.

Οι απουσίες

Αίσθηση πάντως έχει προκαλέσει η απόφαση της Microsoft να απέχει από τη φετινή Έκθεση, επειδή «δε συμβαδίζει με τη δική μας στρατηγική παρουσίασης νέων προϊόντων», όπως αρκέστηκε να δηλώσει ο Φρανκ Σο, εκπρόσωπος της εταιρίας. Άλλοι μεγάλοι «παίκτες» που δε θα συμμετάσχουν φέτος είναι η Hewlett-Packard και η Dell, δύο εμβληματικές εταιρίες στο χώρο της πληροφορικής, οι οποίες όμως, όπως σημειώνουν αναλυτές της αγοράς, βλέπουν το μερίδιό τους στην αγορά να φθίνει σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Η Apple παραδοσιακά απουσιάζει από την CES, επειδή διοργανώνει δικές της παρουσιάσεις των νέων προϊόντων, αξιοποιώντας στο έπακρο τη δημοφιλία της.

Τάκης Λαζαρίδης: "Ο υπερτροφικός κρατισμός έφερε την κατάρρευση"

«Περίλυπος σέρνω αυτές τις γραμμές», γράφει ο Τάκης Λαζαρίδης στο βιβλίο του «Ευτυχώς ηττηθήκαμε σύντροφοι…» που πρωτοκυκλοφόρησε το 1988, προκαλώντας την οργή των πρώην συντρόφων του και έκτοτε έχει επανεκδοθεί 7 φορές: «Διπλά καλότυχοι όσοι, σαν τον πατέρα μου, δεν πήγαν από αδελφικό, αλλά από γερμανικό βόλι. Και για τους ζωντανούς, πώς να μηδενίσεις τους αγώνες και τις θυσίες ολόκληρης ζωής;»

Τα λόγια αυτά, από έναν άνθρωπο που πέρασε τρεις δεκαετίες στις φυλακές, παράνομος ή καταζητούμενος, θέλουν θάρρος. Όχι μόνο για να διαχειριστεί τις επιλογές που σημάδεψαν τη ζωή του, αλλά και για να δει με κριτικό πνεύμα εκείνα που ο ίδιος υπερασπίστηκε μέχρι θανάτου, σε μια αίθουσα στρατοδικείου πριν από 65 σχεδόν χρόνια.

Ο κ. Λαζαρίδης βρέθηκε ένα βήμα από το εκτελεστικό απόσπασμα, όταν καταδικάστηκε σε θάνατο για τη συμμετοχή του στην «υπόθεση των ασυρμάτων» το 1952, μαζί με το Νίκο Μπελογιάννη και άλλους συγκατηγορούμενούς του και γλύτωσε την τελευταία στιγμή, χάρη σε βασιλικό διάταγμα που μετέτρεψε τη θανατική του καταδίκη σε ισόβια δεσμά. Με καταγωγή από οικογένεια που αγωνίστηκε για τα πιστεύω της σε εποχές έντονης ιδεολογικής διαπάλης, ο Λαζαρίδης βάδισε στον πολιτικό δρόμο που είχαν χαράξει οι γονείς του. Η βαθιά ανθρώπινη ευαισθησία του, σε συνδυασμό με τα όσα συνέβησαν στα χρόνια που επακολούθησαν στις χώρες του Ανατολικού Μπλοκ, τον έκαναν να αναθεωρήσει πολλά από όσα θεωρούσε δεδομένα. Έτσι, ο Λαζαρίδης σταδιακά διαχώρισε τη θέση του από τους παλαιούς συντρόφους του και συνέχισε έναν πολιτικά μοναχικό δρόμο, μακριά από κομματικές εξαρτήσεις. Η απόφασή του αυτή δεν ήταν εύκολη. Και όμως, οι πρώην ομοϊδεάτες του δεν έχουν να προσάψουν τίποτα αρνητικό στον Λαζαρίδη, γιατί υπήρξε πάντα συνεπής με τη συνείδησή του.

Σήμερα σε ένα μικρό διαμέρισμα στο κέντρο της Αθήνας ο κ. Λαζαρίδης, σε μια από τις ελάχιστες φορές που αποφασίζει να μιλήσει δημόσια, λέει: «Δε θέλησα ποτέ να εξαργυρώσω τις αγωνιστικές μου περγαμηνές». Αναφέρεται στο ρόλο του πολιτικού προσωπικού σήμερα, «δείχνει» τον υπερτροφικό κρατισμό για τη σημερινή κατάσταση της χώρας και σημειώνει ότι η κρίση είναι «δομική, καθώς έχει αποσαθρωθεί η παραγωγική βάση της χώρας».

ΕΡ.: Η γενικευμένη κρίση πλήττει τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων και τα επόμενα χρόνια προμηνύονται πολύ δύσκολα. Που οφείλεται, κατά την άποψή σας, αυτή η κατάσταση;

ΤΛ: «Κύριο αίτιο της κρίσης είναι το μεταπολιτευτικό μοντέλο ανάπτυξης που υιοθέτησαν τα κόμματα που εναλλάσσονταν στην εξουσία, βασίστηκε στον υπερτροφικό κρατισμό, ο οποίος κατέπνιξε κάθε ζωντανή, παραγωγική, δημιουργική δύναμη του τόπου και οδήγησε την οικονομία στην κατάρρευση. Με συνεχείς δανεισμούς, κατασπατάληση των πόρων και κακοδιαχείριση υποθηκεύσαμε το μέλλον των παιδιών μας, κυνηγώντας μια επίπλαστη ευημερία. Όταν έκλεισαν οι στρόφιγγες του δανεισμού, αποδείχθηκε ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός».

ΕΡ: Βιώσατε συνθήκες πραγματικού πολέμου και ιδεολογικής πόλωσης πριν από 70 σχεδόν χρόνια. Σήμερα ένας άλλου είδους πόλεμος, με οικονομικά όπλα αυτή τη φορά, μαίνεται. Πέρα όμως από τα λάθη που αποδίδετε στα κόμματα που κυβέρνησαν τα τελευταία σαράντα χρόνια, εντοπίζετε ευθύνες και στην Αριστερά;

ΤΛ: «Δεν είναι μικρές οι ευθύνες της Αριστεράς για την επιβολή του μοντέλου του κρατισμού. Ασκώντας πλήρη ιδεολογική κυριαρχία κατόρθωσε, παρά τη μικρή εκλογική της δύναμη, να επιβάλει την πολιτική της σε καίριους τομείς του δημόσιου βίου και κατ’ εξοχήν στην οικονομία. Ο «σοσιαλιστικός μετασχηματισμός», όπως τον είδαμε να εφαρμόζεται στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού απέτυχε παταγωδώς. Σήμανε διολίσθηση στον αυταρχισμό και τον ολοκληρωτισμό, μηδενική ανάπτυξη, καταπίεση και εξαθλίωση. Ακόμα και η «ανάπτυξη του κοινωνικού τομέα της οικονομίας» που ευαγγελίζονται τα κόμματα της Αριστεράς σήμερα είναι στην ουσία ο κρατισμός με άλλο όνομα.

ΕΡ: Τελικά φταίνε οι πολιτικοί, οι πολίτες που τους εκλέγουν, ή οι ξένοι;

ΤΛ: «Το να επιρρίπτουμε τις ευθύνες για όλα τα δεινά μας στους ξένους, δεν είναι καινούριο φαινόμενο. Το είδαμε και παλιότερα, το βλέπουμε και σήμερα. Είναι δείγμα ανωριμότητας να υιοθετούμε την άποψη ότι για όλα φταίνε οι άλλοι. Τους κατηγορούμε, ενώ μας πρόσφεραν δεκάδες δις με τα διάφορα «πακέτα Ντελόρ». Σε ό,τι αφορά στο πολιτικό προσωπικό της χώρας, ο λαός είναι άξιος της ηγεσίας που επιλέγει. Αυτό όμως που συμβαίνει σήμερα είναι σκηνή από θέατρο του παραλόγου: Οι ίδιοι εν πολλοίς που ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση, οι ανίκανοι, οι διεφθαρμένοι, παρουσιάζονται ως σωτήρες. Και ενώ το καράβι βουλιάζει, εκείνοι αδειάζουν τα νερά με παιδικό κουβαδάκι. Όμως για το σημερινό κατάντημα μεγάλες είναι και οι ευθύνες εκείνων των ΜΜΕ που λαϊκίζουν ασύστολα. Βγαίνει γνωστός δημοσιογράφος και χαρακτηρίζει «στόκο» των κ. Σόιμπλε, «άθλιους» τους Μέρκελ και Σόιμπλε, σκηνή και αυτή από το θέατρο του παραλόγου. Ο ζητιάνος που ενώ απλώνει το ένα χέρι ικετευτικά για ελεημοσύνη, με το άλλο μουντζώνει τους περαστικούς από τους οποίους περιμένει να τον ελεήσουν. Παρ’ ότι ο πατέρας μου εκτελέστηκε από τους Γερμανούς, θεωρώ υποχρέωσή μου να ζητήσω δημοσίως συγγνώμη από την κ. Μέρκελ και τον κ. Σόιμπλε για την αχαρακτήριστη συμπεριφορά ορισμένων συμπατριωτών μου σήμερα».

ΕΡ: Παρά τη μακρόχρονη εμπειρία σας, παραμείνατε ηθελημένα εκτός πολιτικής σκηνής. Γιατί;

ΤΛ: «Δε θέλησα ποτέ να εξαργυρώσω τις αγωνιστικές μου «περγαμηνές». Άλλωστε ενώ μπορώ να είμαι υπερήφανος για την αντιστασιακή δράση της οικογένειάς μου, δε μπορώ να είμαι το ίδιο υπερήφανος για τη δράση μου κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου».  

ΕΡ: Ποια είναι τα συμπεράσματά σας για την έξοδο από την κρίση;

ΤΛ: «Η εμμονή στο υπάρχον μοντέλο κρατισμού είναι εγγύηση για την ολοκληρωτική καταστροφή. Πρέπει επιτέλους να αντικρύσουμε την αλήθεια. Είναι πιθανόν σε επόμενη εκλογική αναμέτρηση, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, να έχουμε κυβέρνηση Αριστεράς. Η αλλαγή που έχει ανάγκη η χώρα μας δεν είναι σοσιαλιστική, με τα συνθήματα περί «μονομερούς διαγραφής του χρέους», για μια χώρα όπως η Ελλάδα που δεν είναι καν αυτάρκης σε βασικά αγαθά, όπως το ψωμί, τα όσπρια και το γάλα. Η αλλαγή πρέπει να είναι αστικοδημοκρατική. Στα πλαίσια της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, πρέπει να αγωνιστούμε για τον οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό και διοικητικό εκσυγχρονισμό της χώρας».

Βιογραφικό

Ο Φιλάρετος (Τάκης) Λαζαρίδης γεννήθηκε το 1928 στην Κομοτηνή. Ο πατέρας του υπήρξε στέλεχος του ΚΚΕ και εκτελέστηκε από τους Γερμανούς το 1943, ενώ η μητέρα του καταδικάστηκε σε ισόβια δεσμά από τους Βούλγαρους κατακτητές της Μακεδονίας και της Θράκης και παρέμεινε φυλακισμένη μέχρι την απελευθέρωση το 1944. Το 1951, όταν υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία, συνελήφθη ως μέλος της ομάδας Μπελογιάννη στην «υπόθεση των ασυρμάτων», όπως έμεινε στην Ιστορία.

Καταδικάστηκε το Μάρτιο του 1952 σε θάνατο, έμεινε στο ίδιο κελί με τον Μπελογιάννη και γλύτωσε την τελευταία στιγμή το εκτελεστικό απόσπασμα με βασιλικό διάταγμα, λόγω του νεαρού της ηλικίας του και της αντιστασιακής δράσης των γονέων του, με την ποινή του να μετατρέπεται σε ισόβια δεσμά. Μετά από 14 χρόνια και πλέον χρόνια στις φυλακές, από την Κεφαλονιά και την Κέρκυρα, μέχρι τη Λευκάδα και την Αίγινα, αποφυλακίζεται το 1966.

Λίγους μήνες αργότερα, το πραξικόπημα της 21^ης Απριλίου τον αναγκάζει να μπει και πάλι σε καθεστώς παρανομίας. Ήδη από την αιματηρή καταστολή της δημοκρατικής εξέγερσης στην Ουγγαρία το 1956 από τους Σοβιετικούς και με αποκορύφωμα τα γεγονότα της Τσεχοσλοβακίας το 1968, όταν τα στρατεύματα του Συμφώνου της Βαρσοβίας έπνιξαν στο αίμα την «Άνοιξη της Πράγας», ο Λαζαρίδης εκφράζει ανοιχτά τις επιφυλάξεις του για το ρόλο και τις ιστορικές ευθύνες του κομμουνιστικού κόμματος και παίρνει τις αποστάσεις του. Από τότε και μέχρι σήμερα παραμένει ανένταχτος και κομματικά ανεξάρτητος.

Τα πάχη μου, τα κάλλη μου: Η ζωή μάς θέλει τροφαντούς!

Λίγα παραπάνω κιλά από το κανονικό, εκτός από… καμπύλες, προσφέρουν και μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν επιστήμονες του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών των ΗΠΑ (CDC), μελετώντας και συγκρίνοντας τα δεδομένα από 90 περίπου έρευνες για τις επιπτώσεις της παχυσαρκίας, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν κατά το παρελθόν σε δείγμα περίπου τριών εκατομμυρίων ανθρώπων. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της CDC, οι ελαφρά υπέρβαροι αντιμετωπίζουν μειωμένες πιθανότητες πρόωρου θανάτου, τόσο σε σύγκριση με τους παχύσαρκους, όσο και με εκείνους που έχουν φυσιολογικό βάρος.

Οι παχύσαρκοι έχουν σχεδόν 30% περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν νωρίτερα σε σύγκριση με εκείνους που έχουν κανονικό βάρος, αλλά η… έκπληξη έρχεται από τους ελαφρά υπέρβαρους, οι οποίοι παρουσιάζουν μειωμένες πιθανότητες αιφνίδιου ή πρόωρου θανάτου ακόμα και ως 6% συγκριτικά με εκείνους που προσέχουν τη… ζυγαριά τους μέχρι γραμμαρίου.

Δείκτης Μάζας Σώματος

Η συγκριτική μελέτη των προηγούμενων ερευνών συσχέτισε τον Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) με τη θνησιμότητα και κατέδειξε τη μεγάλη διαφορά μεταξύ υπέρβαρων και παχύσαρκων. Φυσιολογικό βάρος, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, θεωρείται όταν ο δείκτης είναι μεταξύ 18,5 και 25. Υπέρβαρος είναι κάποιος, όταν ο δείκτης είναι μεταξύ 25 έως 30, παχύσαρκος όταν ξεπερνά το 30, ενώ δείκτης που ξεπερνά το 35 δείχνει νοσογόνο παχυσαρκία.

Τα αίτια

Οι ερευνητές θεωρούν ως πιθανή αιτία την μεταβολική δράση του αυξημένου ποσοστού λίπους, το οποίο δρα προστατευτικά για τον ανθρώπινο οργανισμό, αλλά δε γνωρίζουν ακόμα τα συγκεκριμένα βιολογικά «μυστικά» που θα αιτιολογούσαν πλήρως τα ευρήματα της έρευνας. Πιθανολογείται πάντως ότι το «απόθεμα» μικρής ποσότητας λίπους λειτουργεί ως «καύσιμο έκτακτης ανάγκης» για τον ανθρώπινο οργανισμό σε περίπτωση ασθένειας. Η έρευνα αυτή πάντως δε θα πρέπει να λειτουργήσει ως άλλοθι για όσους δεν προσέχουν τις διατροφικές τους συνήθειες, προειδοποιούν οι συντάκτες της, καθώς η αύξηση του πάχους πολλαπλασιάζει τους καρδιαγγειακούς παράγοντες κινδύνου όπως η χοληστερόλη και η αρτηριακή πίεση, συνεπώς τα… έξτρα κιλά επιδεινώνουν και το προφίλ της υγείας.

ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΓΡΑΦΗΜΑ

ΔΜΣ = βάρος(kg) / (ύψος)² (m²)

Για παράδειγμα: Άτομο με ύψος 1,76 μέτρα και βάρος 67 κιλά έχει ΔΜΣ=67/(1,76*1,76)=21,63

ΒΟΧ Μύθος ότι «το τσιγάρο χαλαρώνει»

Ένας ακόμα ευρέως διαδεδομένος μύθος καταρρίπτεται, σύμφωνα με μελέτη που πραγματοποιήθηκε στη Βρετανία, καθώς το τσιγάρο δε χαλαρώνει. Αντίθετα η διακοπή του καπνίσματος εκτός από τα σημαντικά οφέλη στην υγεία, προσφέρει και λιγότερο… άγχος στην καθημερινότητα των πρώην καπνιστών.

Επιστήμονες από τα πανεπιστήμια του Κέιμπριτζ, της Οξφόρδης και άλλων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων μελέτησαν περίπου 500 καπνιστές που ακολουθούσαν προγράμματα διακοπής του καπνίσματος σε κλινικές της Βρετανίας. Οι ειδικοί διαπίστωσαν σημαντικά μειωμένα επίπεδα άγχους σε όσους είχαν διακόψει το τσιγάρο μετά από έξι μήνες θεραπείας, ενώ η μείωση του στρες μετά τη διακοπή του καπνίσματος ήταν ακόμα μεγαλύτερη μεταξύ όσων είχαν έντονο άγχος και άλλες ψυχολογικές διαταραχές, σε σχέση με όσους κάπνιζαν απλώς από ευχαρίστηση.

 
Η μελέτη έδειξε ότι όσοι καπνίζουν κατά κύριο λόγο για να βρουν ένα ψυχολογικό αντίβαρο στο άγχος, είναι αυτοί που συνήθως ανάβουν ένα τσιγάρο μόλις σηκωθούν από το κρεβάτι. «Μέχρι σήμερα κοινή πεποίθηση ήταν ότι το τσιγάρο μας απαλλάσσει από το άγχος. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι το κάπνισμα προκαλεί έκρηξη άγχους και αυτό οφείλεται στην εξάρτηση που προκαλεί στον οργανισμό η νικοτίνη», σημειώνουν οι επιστήμονες στη μελέτη τους.

Ψάρεψαν αεροσκάφος του Β' Παγκοσμίου

Μετά από 70 σχεδόν χρόνια στο βυθό της λίμνης Μίσιγκαν στις ΗΠΑ, ένα πολεμικό αεροσκάφος τύπου "Ουάιλντκατ", περισσότερο γνωστό με το παρατσούκλι "ιπτάμενο κουτάκι μπύρας", λόγω του σχήματος της ατράκτου του, αλιεύθηκε από ομάδα έμπειρων κυνηγών ναυαγίων.

Το αεροσκάφος είχε καταπέσει κατά τη διάρκεια εκπαιδευτικής πτήσης στις 28 Δεκεμβρίου του 1944 και ο πιλότος είχε καταφέρει να διασωθεί.

Δείτε βίντεο εδώ:  

Τι είναι ο καπιταλισμός; Να τι λέει η Google

Θύελλα διαμαρτυριών ξεσήκωσαν τα μαθήματα δημιουργικής λογιστικής και εξαφάνισης δισεκατομμυρίων ετησίως, μέσω του… Τριγώνου των Βερμούδων που παρέδωσε ο επικεφαλής της Google Έρικ Σμιτ, με την παραδοχή του ότι η εταιρεία του εκμεταλλεύεται στο έπακρο τα «παραθυράκια» των εθνικών νομοθεσιών, έτσι ώστε η Google να γλυτώνει την απόδοση δισεκατομμυρίων σε φόρους με τη… βούλα του νόμου: «Αυτό ονομάζεται καπιταλισμός», δήλωσε ο Σμιτ στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg και συμπλήρωσε: «Είμαστε υπερήφανοι καπιταλιστές, είναι απολύτως σαφές».

Ο κολοσσός του Διαδικτύου απέφυγε να καταβάλλει τουλάχιστον 2 δις δολάρια σε φόρους για το 2011, μεταφέροντας κέρδη ύψους 9,8 δις σε υπεράκτια εταιρεία-φάντασμα, με έδρα το φορολογικό «παράδεισο» στις Βερμούδες νήσους, από την οικονομική της δραστηριότητα σε χώρες όπως η Γαλλία, η Βρετανία, η Ιταλία και η Αυστραλία.

Τα αστρονομικά αυτά ποσά είναι τα διπλάσια σε σύγκριση με τα αντίστοιχα μεγέθη του 2009 και η εταιρεία δε φαίνεται διατεθειμένη να αλλάξει την πρακτική της αυτή. Ο Σμιτ έσπευσε πάντως να διευκρινίσει ότι «ήδη πληρώνουμε πολλούς φόρους και κινούμαστε νόμιμα, με βάση τα κίνητρα που παρέχουν οι εθνικές κυβερνήσεις, έτσι ώστε να δραστηριοποιούμαστε στις χώρες τους».

Πολλές οργανώσεις, τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ, αντέδρασαν με οργή στις δηλώσεις του Σμιτ και χαρακτήρισαν την πρακτική που ακολουθεί η Google ως «στρατηγική φοροαποφυγής σε παγκόσμια κλίμακα». Είναι ενδεικτικό το ότι επί συνολικών εσόδων 4,1 δις δολαρίων στη Βρετανία, η οποία αποτελεί και τη δεύτερη ποσοστιαία μεγαλύτερη αγορά της εταιρίας, ο φόρος που αποδόθηκε μόλις άγγιξε τα 6 εκατομμύρια. Ο Ματ Μπρίτιν, πρόεδρος του βρετανικού βραχίονα της εταιρείας υπεραμύνθηκε και αυτός της πρακτικής της και «έδειξε» τους πολιτικούς ως υπεύθυνους: «Η Google κινείται με βάση τους νόμους που δημιούργησαν οι πολιτικοί, οι οποίοι είναι οι μόνοι που έχουν τη δυνατότητα να διαμορφώσουν το πλαίσιο στο οποίο κινούμαστε εμείς».

Ο «διπλός ιρλανδέζικος» και το «ολλανδικό σάντουιτς»

Αν και οι καταγγελίες για συστηματική φοροαποφυγή «αγγίζουν» και άλλες μεγάλες εταιρίες, όπως τα Starbucks και η Amazon, οι οποίες ελαχιστοποιούν «ανήθικα» την καταβολή φόρων, όπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η βρετανική εφημερίδα «Daily Telegraph», εντύπωση προκαλούν τα… εμπνευσμένα ονόματα που έχουν δώσει οι ιθύνοντες της Google στις φορολογικές… αλχημείες που μετέρχονται: «Διπλός ιρλανδέζικος» και «ολλανδικό σάντουιτς» είναι τα πλέον χαρακτηριστικά, με την εταιρία να εισπράττει μεγάλο μέρος δικαιωμάτων από τις θυγατρικές της και να το μεταφέρει μέσω πολύπλοκων συναλλαγών στη φορολογική ασυλία των Βερμούδων.

Η πίεση και η δημόσια κατακραυγή που προκαλούν τέτοιες πρακτικές, δεδομένου ότι η φορολογία συνεχώς διογκώνεται για τους κοινούς θνητούς, ανάγκασε τη Starbucks σύμφωνα πάντα με το ίδιο δημοσίευμα, να δεσμευθεί ότι θα αποδώσει «εθελοντικά», ένα επιπλέον ποσό φόρων 20 εκ. δολαρίων μέχρι το 2014 στα δημόσια ταμεία της Βρετανίας. Η διάσταση αυτή όμως της φορολόγησης προκάλεσε νέο γύρο αντιδράσεων, καθώς οι απλοί πολίτες δεν έχουν τη δυνατότητα να φορολογούνται «εθελοντικά».

ΒΟΧ

«Πόλεμος» για τους χάρτες του iPhone

Το φιάσκο της υπηρεσίας χαρτών της Apple, το οποίο οδήγησε και στην εκπαραθύρωση κορυφαίου στελέχους της εταιρίας, εκτός από το πλήγμα στην αξιοπιστία του «Μήλου», άνοιξε το δρόμο για την επαναδραστηριοποίηση της Google, με την παροχή δωρεάν εφαρμογής χαρτογράφησης. Ο ανταγωνισμός για τη Google έρχεται κυρίως από τη Nokia, η οποία και εκείνη με τη σειρά της παρέχει αντίστοιχο πρόγραμμα για τους χρήστες των iPhone. Οι εταιρίες αποσκοπούν να αποκτήσουν πρόσβαση στα δεδομένα που καταγράφονται αυτόματα από τα τηλέφωνα, αλλά και να κερδίσουν το μεγαλύτερο μερίδιο της «πίτας» της αγοράς, η οποία αποτιμάται σε δισεκατομμύρια ευρώ.

Ο πρώτος πίθηκος που πήγε στο Διάστημα και... γύρισε

Όλοι γνωρίζουν τη Λάικα, το σκυλάκι που έστειλαν οι σοβιετικοί στο Διάστημα το 1957, το οποίο κατέχει τον επίζηλο τίτλο του πρώτου ζώου που τέθηκε σε τροχιά, παρά το ότι η… «γαβγίτσα», όπως αποδίδεται ελεύθερα το όνομά της, πέθανε λίγες μόλις ώρες μετά την εκτόξευσή της, ένα «μυστικό» που αποκαλύφθηκε μόλις το 2002.

Αντίθετα, ελάχιστοι γνωρίζουν τον Χαμ, τον πρώτο πίθηκο που βρέθηκε σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας το 1961, μετά την παρθενική απόπειρα της NASA να διαπιστώσει τις επιπτώσεις του Διαστήματος στα έμβια όντα, προκειμένου να ανοίξει στη συνέχεια ο δρόμος για την αποστολή αστροναυτών με προορισμό τη Σελήνη, σε έναν ιδιότυπο αγώνα ουσίας αλλά και εντυπώσεων μεταξύ Δύσης και Ανατολής. Και μπορεί ο σοβιετικός Γιούρι Γκαγκάριν να είναι ο πρώτος άνθρωπος που ακολούθησε το… παράδειγμα του Χαμ το 1961, επιστρέφοντας σώος και αβλαβής στη Γη, οι Αμερικανοί όμως ήταν οι πρώτοι που πάτησαν πόδι στη Σελήνη, με τον Νιλ Άρμστρονγκ να κάνει «ένα τεράστιο άλμα για την ανθρωπότητα» το 1969.

Ο Χαμ όχι μόνο πέταξε στο κενό, αλλά κατάφερε να επιζήσει στην απεραντοσύνη του Σύμπαντος, να προσθαλασσωθεί με επιτυχία και να συνεχίσει τη ζωή του για 22 ακόμα χρόνια, απολαμβάνοντας τη… συνταξιοδότησή του με τιμές… πρωτοπόρου του Διαστήματος.

Αύριο θα δημοπρατηθεί από μεγάλο οίκο μια σειρά σπάνιων φωτογραφιών από την αποστολή του Χαμ, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζει εκείνη που δείχνει το ήρεμο πρόσωπό του, την ώρα που βρίσκεται σε συνθήκες απόλυτης έλλειψης βαρύτητας, η οποία μέχρι σήμερα παρέμενε καταχωνιασμένη σε κάποιο αρχείο. Αν και η τιμή εκκίνησης θεωρείται κάθε άλλο παρά… αστρονομική, καθώς πλησιάζει τα 200 ευρώ ανά φωτογραφία, οι φανατικοί της εξερεύνησης του Διαστήματος θα μονομαχήσουν με έπαθλο ένα μοναδικό τεκμήριο της επιστήμης, με πρόσωπο χιμπαντζή.

Ο Χαμ, το όνομα του οποίου προέρχεται από τα αρχικά του Ιατρικού Κέντρου Χόλομαν, στο οποίο ζούσε πριν την αποστολή του, ήταν εξοπλισμένος με μια… πάνα και μια πρωτόγονη στολή, ενώ τοποθετήθηκε σε ένα καλάθι. Όταν επέστρεψε στη Γη, στον Ατλαντικό Ωκεανό, οι ειδικοί περίμεναν ότι δε θα είχε επιβιώσει, αλλά διαπίστωσαν ότι όχι μόνο έχαιρε άκρας υγείας, άλλα με χαρά… καταβρόχθισε ένα μήλο και μισό πορτοκάλι.

«Είναι ένα ιστορικό ντοκουμέντο» ανέφερε η Σάρα Ουίλερ, επιμελήτρια της δημοπρασίας και συμπλήρωσε: «Μια χαμένη σελίδα της εξερεύνησης του Διαστήματος παίρνει επιτέλους την προβολή που της αξίζει».

Ο Ατλαντικός Ωκεανός θυμίζει πολύβουη μεγαλούπολη

Ιδιαίτερα ανησυχητική είναι η εικόνα του Ατλαντικού Ωκεανού σε ό,τι αφορά στην ηχητική ρύπανση που έχει αυξηθεί ραγδαία τις τελευταίες δεκαετίες, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο την επιβίωση χιλιάδων ειδών, από φάλαινες, δελφίνια και άλλα θηλαστικά, μέχρι μικροσκοπικά είδη που είναι πολύτιμα για την ισορροπία της τροφικής αλυσίδας στις θάλασσες του πλανήτη.

Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν επιστήμονες που για πρώτη φορά χαρτογράφησαν με ακρίβεια τα επίπεδα θορύβου από ανθρωπογενείς δραστηριότητες στον Ατλαντικό, διαπιστώνοντας ότι τα... υποβρύχια ντεσιμπέλ πολλές φορές ξεπερνούν ακόμα και το θόρυβο στα αστικά κέντρα. 

Οι ειδικοί είναι απαισιόδοξοι κυρίως επειδή ο έλεγχος και ο περιορισμός του φαινομένου είναι στην πραγματικότητα αδύνατος, λόγω των τεράστιων συμφερόντων, αλλά και των ιδιαιτεροτήτων που παρουσιάζει ο Ατλαντικός, ως προς τη συχνότητα διέλευσης ποντοπόρων πλοίων αλλά και των εκτεταμένων ερευνών για την ύπαρξη κοιτασμάτων ή άλλων πλουτοπαραγωγικών πηγών που πραγματοποιούνται με σεισμικές έρευνες.

Δείτε εδώ: 

Μια ιστορία ανθρωπισμού στο σκότος του πολέμου

Ο 26χρονος πιλότος της Λουφτβάφφε Φραντς Στίγκλερ ήθελε μια ακόμα κατάρριψη εχθρικού αεροσκάφους για να κερδίσει το Σταυρό των Ιπποτών, καθώς είχε ήδη καταστρέψει 22 συμμαχικά αεροπλάνα.

Η ευκαιρία τού δόθηκε στις 20 Δεκεμβρίου του 1943, όταν εντόπισε ένα χτυπημένο βομβαρδιστικό Β17 της πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ να κατευθύνεται προς τη Βρετανία, μετά από επιχείρηση κατά επίγειου στόχου στη Γερμανία. 

Παρά το ότι ο πόλεμος φροντίζει να εξαφανίζει κάθε ίχνος ανθρωπισμού από σχεδόν όλους όσοι εμπλέκονται σε αυτόν, ο Γερμανός πιλότος όταν διαπίστωσε ότι το αμερικάνικο βομβαρδιστικό ήταν σε οικτρή κατάσταση και πετώντας δίπλα του είδε ότι μετά βίας διατηρούνταν στον αέρα, προτίμησε με νεύματα να δείξει στον έκπληκτο αμερικανό να κατευθυνθεί προς την ουδέτερη Σουηδία και να μη διασχίσει τη Βόρεια Θάλασσα.

Με χειρονομίες προσπαθούσε να δείξει στον πιλότο του βομβαρδιστικού προς τα που να κατευθυνθεί και συνόδεψε το χτυπημένο βομβαρδιστικό για μεγάλη απόσταση.

Η ιστορία αυτή θα έμενε ως απλή υποσημείωση στην ιστορία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αν οι δύο πρωταγωνιστές, ο Γερμανός και ο Αμερικανός δε συναντιούνταν ξανά μετά από 44 χρόνια το 1987.

Αγκαλιάστηκαν και μοιράστηκαν την κοινή εμπειρία που τούς ένωσε στους αιθέρες και από τότε παρέμειναν φίλοι μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος, ο μεν Γερμανός πέθανε το 2008 σε ηλικία 92 ετών και ο Αμερικανός με διαφορά έξι μηνών από τον "αδελφό" του σε ηλικία 87 ετών.

Δείτε εδώ το βίντεο: 

Τσερνομπίλ: Τρέχουν να σκεπάσουν την καταστροφή

Σε αγώνα δρόμου έχουν επιδοθεί 3.000 περίπου εργαζόμενοι, με στόχο να αποτραπεί νέα καταστροφή κολοσσιαίων διαστάσεων στον αντιδραστήρα 4 του Τσερνομπίλ στην Ουκρανία, η οποία τότε αποτελούσε μια από τις «σοσιαλιστικές δημοκρατίες» της Σοβιετικής Ένωσης.

Στόχος είναι να τοποθετηθεί μια ατσάλινη σαρκοφάγος πάνω από τα συντρίμμια του αντιδραστήρα, ο οποίος εξερράγη στις 26 Απριλίου του 1986 και προκάλεσε το μεγαλύτερο πυρηνικό ατύχημα του 20^ου αιώνα. Αν και ο αρχικός σχεδιασμός προέβλεπε αρχικά την αντικατάσταση μέχρι το 2005 του τσιμεντένιου «κουτιού» που τοποθέτησαν οι Σοβιετικοί το 1986, η έλλειψη κονδυλίων και η απουσία κεντρικού σχεδιασμού οδήγησαν σε πολυετείς καθυστερήσεις, με αποτέλεσμα να υπάρχει και πάλι κίνδυνος διαρροής ραδιενέργειας, με ανυπολόγιστες συνέπειες.

Το συνολικό κόστος της νέας αυτής κατασκευής ανέρχεται στα 1,5 δις ευρώ περίπου, με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανοικοδόμησης και Ανάπτυξης να παρέχουν το μεγαλύτερο ποσοστό των κονδυλίων. Αν όλα πάνε βάσει του προγραμματισμού, το έργο θα ολοκληρωθεί το 2015, όταν δηλαδή θα έχουν συμπληρωθεί 29 χρόνια από την πυρηνική καταστροφή και η υπάρχουσα θα έχει φτάσει στα όρια του ωφέλιμου βίου της.

Η νέα σαρκοφάγος κατασκευάζεται ακριβώς δίπλα στον πυρηνικό σταθμό και όταν ολοκληρωθεί, θα τοποθετηθεί με ειδικά ικριώματα πάνω από αυτόν. Το ύψος της θα ανέλθει στα 108 μέτρα, όσο δηλαδή είναι μια πολυκατοικία 30 ορόφων, θα έχει άνοιγμα 257 μέτρων και μήκος 150 μέτρων, ενώ το βάρος της θα φτάσει τους 29.000 τόνους.  Η διάρκεια «ζωής» της εκτιμάται στα 100 χρόνια.

Αυτό που προβληματίζει τους ειδικούς πάντως είναι ότι στην ευρύτερη περιοχή του Τσερνομπίλ υπάρχει ακόμα εκτεθειμένος εξοπλισμός που χρησιμοποιήθηκε κατά τις επιχειρήσεις αντιμετώπισης της καταστροφής, ο οποίος θα έπρεπε να έχει μεταφερθεί εδώ και 30 χρόνια σε ειδικές αποθήκες. Ακόμα και σήμερα όμως, κουφάρια ελικοπτέρων, αυτοκινήτων και άλλων ειδών βρίσκονται στην κυριολεξία πεταμένα, με αποτέλεσμα οι ραδιενεργές ουσίες να περνούν στο έδαφος και να συνεχίζεται ο κύκλος του πυρηνικού εφιάλτη.

Πριπιάτ, η πόλη-φάντασμα

Στα σύνορα της Ουκρανίας με τη Λευκορωσία και σε απόσταση αναπνοής από το πυρηνικό εργοστάσιο το Πριπιάτ ήταν η εργατούπολη που κατασκευάστηκε το 1970 για να στεγάσει τους χιλιάδες εργαζόμενους στο Τσερνομπίλ και τις οικογένειές τους, περίπου 50.000 ψυχές τις παραμονές του ατυχήματος το 1986. Ήταν μια πρότυπη «ατομική πόλη», όπως ονόμαζαν οι σοβιετικοί τα οικιστικά συγκροτήματα που κατασκεύαζαν δίπλα σε πυρηνικούς σταθμούς και είχε όλες τις απαραίτητες δημόσιες υπηρεσίες, σχολεία, γυμναστήρια, ακόμα και λούνα παρκ για τα παιδιά των εργατών.

Αν και οι αρχές αρχικά υποβάθμισαν την καταστροφή και καθησύχαζαν τους κατοίκους, αναγκάστηκαν δύο μέρες μετά την έκρηξη να δώσουν εντολή ολοκληρωτικής εγκατάλειψής της. Έτσι, η πόλη μετατράπηκε σε λίγες ώρες σε πόλη-φάντασμα, ενώ απαγορεύτηκε στους κατοίκους της να πάρουν μαζί τους τα προσωπικά τους αντικείμενα, υπό το φόβο της ραδιενέργειας.  Σήμερα, τουριστικά γραφεία στην Ουκρανία προσφέρουν σε ριψοκίνδυνους τουρίστες επισκέψεις στο Πριπιάτ, το οποίο παραμένει σχεδόν όπως ήταν εκείνη τη μοιραία μέρα του 1986.

Πλανήτης Γη, ένα μοναδικό έργο Τέχνης της Φύσης

Μια εικόνα = χίλιες λέξεις.

Δείτε εδώ:

Έρχεται το αυτοκίνητο που δεν... τρακάρει ποτέ

Αυτοκίνητο που δε θα τρακάρει, όσο και αν… προσπαθήσει ο οδηγός του θα κυκλοφορήσει στους ευρωπαϊκούς δρόμους μέχρι το 2020 από μεγάλη σουηδική αυτοκινητοβιομηχανία, η οποία πλέον ανήκει σε κινεζικό επενδυτικό όμιλο. Το πλεονέκτημα του συγκεκριμένου μοντέλου είναι ότι η ανάπτυξή του βασίζεται κυρίως σε ήδη υπάρχουσα τεχνολογία, η οποία επιτρέπει την ενσωμάτωσή της στο αυτοκίνητο, χωρίς να χρειαστούν χρονοβόρες και δαπανηρές διαδικασίες που θα απαιτούνταν σε άλλη περίπτωση.

Η Volvo, η οποία έχει ιστορία 85 ετών στην αυτοκίνηση και διαθέτει ένα από τα υψηλότερα επίπεδα ενεργητικής και παθητικής ασφάλειας στα προϊόντα της εδώ και δεκαετίες, σκοπεύει ήδη από το 2014 να χρησιμοποιήσει σε αυτοκίνητα μαζικής παραγωγής μερικές από τις καινοτομίες της, με στόχο ως το 2020 να έχουν εξαλειφθεί πλήρως τα αυτοκινητιστικά ατυχήματα, τουλάχιστον για όσους οδηγούν κάποιο μοντέλο της. «Το αυτοκίνητο του μέλλοντος θα είναι στη λογική του μοντέλου που αναπτύσσουμε και θέλουμε να είμαστε οι πρώτοι που θα το παρουσιάσουμε στο ευρύ κοινό», σχολίασε ο Μάγκνους Έουγκενσον, στέλεχος της αυτοκινητοβιομηχανίας.

Το ερώτημα βέβαια που πλανάται είναι αν τελικά ένα τέτοιο αυτοκίνητο τρακάρει, ποιος θα ευθύνεται, ο οδηγός του, ή η εταιρεία που το παρουσίασε ως… ατρακάριστο.

Τα "έξυπνα" αυτοκίνητα έρχονται

Ένας ιδιότυπος αγώνας μεταξύ των κορυφαίων αυτοκινητοβιομηχανιών παγκοσμίως βρίσκεται σε εξέλιξη, με «έπαθλο» το μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς στα επονομαζόμενα «έξυπνα» αυτοκίνητα, τα οποία θα είναι πλήρως αυτοματοποιημένα. Τα κυριότερα χαρακτηριστικά που θα υιοθετήσουν είναι η χρήση αισθητήρων πλοήγησης, φωνητικά συστήματα ελέγχου οδήγησης, ακόμα και «αυτόματος πιλότος» που θα κατευθύνει το όχημα με βάση την οικονομικότερη και πιο σύντομη διαδρομή, λαμβάνοντας σε πραγματικό χρόνο πληροφορίες για το οδικό δίκτυο, τα μποτιλιαρίσματα και τις καιρικές συνθήκες, ενώ θα προσαρμόζει και την ταχύτητα με τρόπο που θα εξασφαλίζει εξοικονόμηση καυσίμου έως και κατά 20%.

Ρομπότ κολύμπησε 16.668 χιλιόμετρα

Ένα ρομπότ κάλυψε κολυμπώντας την απόσταση από το Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ μέχρι το Κουινσλαντ της Αυστραλίας, μετά από μια πολύμηνη "οδύσσεια" στα νερά του Ειρηνικού Ωκεανού. 

Ο "Πάπα Μάου" όπως είναι το όνομα του... δεινού κολυμβητή, αποτελεί το έργο εταιρείας η οποία σκοπεύει να αξιοποιήσει την εμπειρία του για μια σειρά θαλασσίων ερευνών από μη επανδρωμένα και αυτοτελώς κινούμενα πλεούμενα ρομπότ, τα οποία θα είναι σε θέση να μένουν στο νερό για μεγάλο χρονικό διάστημα πραγματοποιώντας μετρήσεις και άλλες εργασίες.

Δείτε εδώ: 

Γονιδιακό... άλλοθι για όσους τα τσούζουν

Όσοι έχουν τη συνήθεια να πίνουν κάποια ποτηράκια παραπάνω, αδιαφορώντας για τις βλάβες που προκαλούν στην υγεία τους, φαίνεται ότι βρήκαν ιδανικό… άλλοθι. Η κατάχρηση αλκοόλ οφείλεται σε ένα γονίδιο, το οποίο προκαλεί μεγαλύτερη ευχαρίστηση στον εγκέφαλο του πότη και τον ωθεί να καταναλώσει περισσότερα ποτά σε σύντομο χρονικό διάστημα.  Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν επιστήμονες του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής στο King’s College του Λονδίνου, μελετώντας τις συμπεριφορές πειραματόζωων, αλλά και τα εγκεφαλογραφήματα εφήβων που συμμετείχαν στις έρευνες.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, όσα ποντίκια δε διέθεταν το γονίδιο RASGRF-2 παρουσίαζαν μικρότερη επιθυμία να καταναλώσουν αλκοόλ, σε σύγκριση με εκείνα που το είχαν. Αντίστοιχα, οι αξονικές τομογραφίες των εγκεφάλων των εφήβων κατέδειξαν ότι όσοι είχαν το συγκεκριμένο γονίδιο εμφάνιζαν υψηλότερα επίπεδα ντοπαμίνης και έπιναν πολύ περισσότερο σε σχέση με εκείνους που δεν το είχαν. Η συγκεκριμένη ουσία συνδέεται και με το μηχανισμό «επιβράβευσης» του εγκεφάλου, η οποία σχετίζεται άμεσα και με τον εθισμό σε ψυχοτρόπες ουσίες.

«Το γονίδιο RASGRF-2 παίζει σημαντικό ρόλο στην έκκριση ντοπαμίνης από τον εγκέφαλο η οποία προκαλεί το αίσθημα ανταμοιβής και απόλαυσης. Συνεπώς, οι άνθρωποι που έχουν το γονίδιο αυτό, παίρνουν από το αλκοόλ μια πιο έντονη ευχαρίστηση, γεγονός που τους οδηγεί να πίνουν πολύ περισσότερο», ανέφερε στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS) ο καθηγητής Γκίντερ Σούμαν, ο οποίος ηγήθηκε της ερευνητικής ομάδας και συμπλήρωσε: «Δε σημαίνει ότι το γονίδιο αυτό αποτελεί τη μοναδική αιτία για την κατάχρηση αλκοόλ, γιατί είναι πιθανό ότι και άλλοι παράγοντες έχουν και εκείνοι ευθύνη, όπως για παράδειγμα ο κοινωνικός περίγυρος, ο τρόπος ζωής, αλλά και άλλα γονίδια. Τα συμπεράσματά μας όμως καταδεικνύουν γιατί μερικοί άνθρωποι είναι πιο επιρρεπείς στις καταχρήσεις, καταναλώνουν αλκοόλ καθημερινά και μεθούν συχνότερα».

Αν και οι ειδικοί σημείωσαν ότι απαιτούνται περισσότερες έρευνες, έτσι ώστε να διαπιστωθεί αν και κατά πόσο το συγκεκριμένο γονίδιο επηρεάζει σε μεγαλύτερο ηλικιακό εύρος την κατανάλωση αλκοόλ, δεδομένου ότι το δείγμα που εξετάστηκε ήταν έφηβοι 14 έως 16 ετών, τα ευρήματα θεωρούνται σημαντικά. Οι έρευνες θα συντελέσουν τόσο στη δημιουργία διαγνωστικών τεστ που θα ελέγχουν την ύπαρξη ή μη του συγκεκριμένου γονιδίου, όσο και στην ανάπτυξη φαρμάκων που θα καταστέλλουν τη δράση του, μειώνοντας έτσι τις πιθανότητες εμφάνισης καταχρήσεων που οδηγούν σε φαινόμενα αλκοολισμού.

ΒΟΧ

Τουλάχιστον 2,5 εκατ. άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο παγκοσμίως από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Η υπερκατανάλωση αλκοόλ από τους εφήβους -ένα πρόβλημα που έχει επιδεινωθεί διεθνώς κατά τα τελευταία χρόνια- συνδέεται με προβλήματα στην ανάπτυξη του εγκεφάλου τους, με άλλα προβλήματα υγείας αργότερα στην ζωή, καθώς επίσης με ριψοκίνδυνες και παραβατικές ή αντικοινωνικές συμπεριφορές.

Βρήκαν το ναυάγιο της... Νέας Υόρκης

Ένα ναυάγιο ατμόπλοιου που βυθίστηκε το 1910 στη Λίμνη Χιούρον εντόπισαν αυτοδύτες που έχουν βρει περισσότερα από 90 ναυάγια στις μεγάλες λίμνες της Βόρειας Αμερικής.

Πρόκειται για το μήκους 86 μέτρων επιβατηγό ατμόπλοιο "Νέα Υόρκη" το οποίο βυθίστηκε κατά τη διάρκεια καταιγίδας και από τότε παρέμενε χαμένο στα βάθη της λίμνης.

Οι προσπάθειες εντοπισμού του στέφθηκαν με επιτυχία, όταν οι ηχοβολιστικές συσκευές εντόπισαν στόχο σε βάθος 73 περίπου μέτρων. Λόγω του ότι οι λίμνες έχουν γλυκό νερό, οι χαμηλές θερμοκρασίες που επικρατούν σε τέτοια βάθη είναι παράγοντες συντήρησης του ναυαγίου σε συγκριτικά καλύτερη κατάσταση σε σύγκριση με τα θαλασσινά ναυάγια, οι αυτοδύτες κατέγραψαν μοναδικές εικόνες από το βυθό. 

Δείτε εδώ: 

Όταν η Στάζι συνεργαζόταν με τη Δύση

Η διαβόητη μυστική αστυνομία της Ανατολικής Γερμανίας, η Κρατική Ασφάλεια, περισσότερο γνωστή ως Στάζι, προσέφερε σε μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες της Δύσης τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν ασθενείς σε νοσοκομεία της χώρας κυριολεκτικά ως πειραματόζωα εν αγνοία τους για φάρμακα τα οποία δεν είχαν λάβει άδεια κυκλοφορίας στις δημοκρατίες της Δυτικής Ευρώπης.

Στη συγκλονιστική αυτή αποκάλυψη προχώρησαν Γερμανοί δημοσιογράφοι που μελέτησαν αρχεία της υπηρεσίας του κομοουνιστικού καθεστώτος, οι οποίοι διαπίστωσαν ότι η πρακτική αυτή άρχισε να εφαρμόζεται το 1983 και διάρκεσε μέχρι την κατάρρευση του κομμουνιστικού μπλοκ το 1989. 

Έναντι αδρού αντιτίμου οι πράκτορες της Στάζι προσέφεραν τη δυνατότητα στις φαρμακοβιομηχανίες να πειραματίζονται με ασθενείς, χωρίς να τους ενημερώνουν και με τα ποσοστά θνησιμότητας να είναι υπερβολικά υψηλά. 

Διαβάστε εδώ:

Βετεράνος μηνύει τις ένοπλες δυνάμεις

Τουλάχιστον 250.000 Αμερικανοί που υπηρέτησαν στο Βιετνάμ τη δεκαετία του 1960 και μέχρι τα μέσα περίπου της δεκαετίας του '70 αποστρατεύθηκαν με την ένδειξη "ανεπιθύμητη αποστρατεία", ένας αριθμός ιδιαίτερα μεγάλος, όπως αποκαλύπτουν οι New York Times. 

Ένας από αυτούς ήταν και ο Τζον Σέππερντ Τζούνιορ, ο οποίος παρόλο που είχε τιμηθεί με μετάλλιο ανδρείας τότε, λύγισε όταν είδε τον επικεφαλής της διμοιρίας του να δέχεται μια σφαίρα στο πρόσωπο και ο ίδιος να καλύπτεται με τα μυαλά και τα αίματα του συντρόφου του. 

Αφού αρνήθηκε να συμμετάσχει σε επιθετικές περιπολίες, όπως ονομάζονταν οι αποστολές συλλογής πληροφοριών και σύλληψης αιχμαλώτων, πέρασε από στρατοδικείο και έγινε και πάλι πολίτης.

Αν και τότε είχε χαρεί που γλύτωσε από το σφαγείο του Βιετνάμ, στο οποίο σκοτώθηκαν 58.000 περίπου Αμερικανοί στρατιωτικοί και περισσότεροι από 1 εκατομμύριο Βιετναμέζοι, κυρίως άμαχοι, στη συνέχεια διαπίστωσε ότι δε μπορούσε να λάβει κανένα επίδομα ή ενίσχυση που λάμβαναν οι βετεράνοι που είχαν απολυθεί κανονικά. Αυτές τις μέρες ο Σέπαρντ αποφάσισε να μηνύσει τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας του, επειδή τον έχουν αποκλείσει ακόμα και από βασικές υγειονομικές παροχές. 

Το "μετατραυματικό στρεςς" άρχισε να αναγνωρίζεται επίσημα ως απότοκο του πεδίου των μαχών μόλις το 1980 στις ΗΠΑ και έτσι δεκάδες χιλιάδες φαντάροι που υπέφεραν από εφιάλτες και άλλες ψυχοσωματικές διαταραχές λόγω της έκθεσής τους στη βαρβαρότητα του πολέμου έμειναν στην ουσία στο περιθώριο.

Ο Σέπαρντ, εξηγώντας την απόφασή του να μη συμμετάσχει σε πολεμικές επιχειρήσεις, δήλωσε στους Τάιμς ότι "έκανα αυτό που μου αναλογούσε στον πόλεμο, απλά αισθάνθηκα ότι δεν άξιζε να πεθάνω τσάμπα".

Διαβάστε εδώ:

βρέθηκε η "πειρατική" σημαία του υποβρυχίου του Β' Παγκοσμίου

Το βρετανικό υποβρύχιο "Tantalus" το οποίο επιχείρησε στο θέατρο του Ειρηνικού κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είχε μια πειρατική σημαία, η οποία μετά τη λήξη του δόθηκε στο νεαρότερο μέλος του πληρώματος. 

Για σαράντα και πλέον χρόνια η σημαία θεωρείτο χαμένη, μέχρι που ο γιος του ναύτη την εντόπισε στη σοφίτα του σπιτιού της αδελφής του.

Η σημαία απεικονίζει τέσσερις γραμμές, όσα και τα πλοία που βούλιαξε, δύο στιλέτα για επιχειρήσεις  κομμάντο που εκτέλεσε και 8 αστέρια, όσες και οι φορές που χρησιμοποίησε το κανόνι του κατά στόχων επιφανείας. 

Διαβάστε εδώ: 

Ο αμύθητος θησαυρός για πρώτη φορά στη δημοσιότητα

Σχεδόν 16 τόνοι χρυσών και αργυρών νομισμάτων και άλλα πολύτιμα είδη, συνολικής αξίας άνω των 500 εκ. δολαρίων ανελκύστηκαν από το ναυάγιο του ισπανικού γαλιονιού Νουέστρα Σενιόρα ντε λας Μερθέδες που βυθίστηκε κοντά στο Γιβραλτάρ το 1804. 

Μετά από δικαστική διαμάχη που διάρκεσε σχεδόν πέντε χρόνια, ο θησαυρός επιδικάστηκε στο ισπανικό δημόσιο, το οποίο αποφάσισε να παρουσιάσει για πρώτη φορά 12 νομίσματα και άλλα είδη από αυτό.

Η υπόθεση αυτή θυμίζει αντίστοιχες περιπτώσεις κατά τις οποίες ιδιωτικές εταιρείες προχώρησαν στην ανέλκυση θησαυρών από τους βυθούς, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των αρμόδδιων κατά τόπους αρχών.

Διαβάστε εδώ: