Ο πρώτος πίθηκος που πήγε στο Διάστημα και... γύρισε

Όλοι γνωρίζουν τη Λάικα, το σκυλάκι που έστειλαν οι σοβιετικοί στο Διάστημα το 1957, το οποίο κατέχει τον επίζηλο τίτλο του πρώτου ζώου που τέθηκε σε τροχιά, παρά το ότι η… «γαβγίτσα», όπως αποδίδεται ελεύθερα το όνομά της, πέθανε λίγες μόλις ώρες μετά την εκτόξευσή της, ένα «μυστικό» που αποκαλύφθηκε μόλις το 2002.

Αντίθετα, ελάχιστοι γνωρίζουν τον Χαμ, τον πρώτο πίθηκο που βρέθηκε σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας το 1961, μετά την παρθενική απόπειρα της NASA να διαπιστώσει τις επιπτώσεις του Διαστήματος στα έμβια όντα, προκειμένου να ανοίξει στη συνέχεια ο δρόμος για την αποστολή αστροναυτών με προορισμό τη Σελήνη, σε έναν ιδιότυπο αγώνα ουσίας αλλά και εντυπώσεων μεταξύ Δύσης και Ανατολής. Και μπορεί ο σοβιετικός Γιούρι Γκαγκάριν να είναι ο πρώτος άνθρωπος που ακολούθησε το… παράδειγμα του Χαμ το 1961, επιστρέφοντας σώος και αβλαβής στη Γη, οι Αμερικανοί όμως ήταν οι πρώτοι που πάτησαν πόδι στη Σελήνη, με τον Νιλ Άρμστρονγκ να κάνει «ένα τεράστιο άλμα για την ανθρωπότητα» το 1969.

Ο Χαμ όχι μόνο πέταξε στο κενό, αλλά κατάφερε να επιζήσει στην απεραντοσύνη του Σύμπαντος, να προσθαλασσωθεί με επιτυχία και να συνεχίσει τη ζωή του για 22 ακόμα χρόνια, απολαμβάνοντας τη… συνταξιοδότησή του με τιμές… πρωτοπόρου του Διαστήματος.

Αύριο θα δημοπρατηθεί από μεγάλο οίκο μια σειρά σπάνιων φωτογραφιών από την αποστολή του Χαμ, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζει εκείνη που δείχνει το ήρεμο πρόσωπό του, την ώρα που βρίσκεται σε συνθήκες απόλυτης έλλειψης βαρύτητας, η οποία μέχρι σήμερα παρέμενε καταχωνιασμένη σε κάποιο αρχείο. Αν και η τιμή εκκίνησης θεωρείται κάθε άλλο παρά… αστρονομική, καθώς πλησιάζει τα 200 ευρώ ανά φωτογραφία, οι φανατικοί της εξερεύνησης του Διαστήματος θα μονομαχήσουν με έπαθλο ένα μοναδικό τεκμήριο της επιστήμης, με πρόσωπο χιμπαντζή.

Ο Χαμ, το όνομα του οποίου προέρχεται από τα αρχικά του Ιατρικού Κέντρου Χόλομαν, στο οποίο ζούσε πριν την αποστολή του, ήταν εξοπλισμένος με μια… πάνα και μια πρωτόγονη στολή, ενώ τοποθετήθηκε σε ένα καλάθι. Όταν επέστρεψε στη Γη, στον Ατλαντικό Ωκεανό, οι ειδικοί περίμεναν ότι δε θα είχε επιβιώσει, αλλά διαπίστωσαν ότι όχι μόνο έχαιρε άκρας υγείας, άλλα με χαρά… καταβρόχθισε ένα μήλο και μισό πορτοκάλι.

«Είναι ένα ιστορικό ντοκουμέντο» ανέφερε η Σάρα Ουίλερ, επιμελήτρια της δημοπρασίας και συμπλήρωσε: «Μια χαμένη σελίδα της εξερεύνησης του Διαστήματος παίρνει επιτέλους την προβολή που της αξίζει».

Ο Ατλαντικός Ωκεανός θυμίζει πολύβουη μεγαλούπολη

Ιδιαίτερα ανησυχητική είναι η εικόνα του Ατλαντικού Ωκεανού σε ό,τι αφορά στην ηχητική ρύπανση που έχει αυξηθεί ραγδαία τις τελευταίες δεκαετίες, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο την επιβίωση χιλιάδων ειδών, από φάλαινες, δελφίνια και άλλα θηλαστικά, μέχρι μικροσκοπικά είδη που είναι πολύτιμα για την ισορροπία της τροφικής αλυσίδας στις θάλασσες του πλανήτη.

Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν επιστήμονες που για πρώτη φορά χαρτογράφησαν με ακρίβεια τα επίπεδα θορύβου από ανθρωπογενείς δραστηριότητες στον Ατλαντικό, διαπιστώνοντας ότι τα... υποβρύχια ντεσιμπέλ πολλές φορές ξεπερνούν ακόμα και το θόρυβο στα αστικά κέντρα. 

Οι ειδικοί είναι απαισιόδοξοι κυρίως επειδή ο έλεγχος και ο περιορισμός του φαινομένου είναι στην πραγματικότητα αδύνατος, λόγω των τεράστιων συμφερόντων, αλλά και των ιδιαιτεροτήτων που παρουσιάζει ο Ατλαντικός, ως προς τη συχνότητα διέλευσης ποντοπόρων πλοίων αλλά και των εκτεταμένων ερευνών για την ύπαρξη κοιτασμάτων ή άλλων πλουτοπαραγωγικών πηγών που πραγματοποιούνται με σεισμικές έρευνες.

Δείτε εδώ: 

Μια ιστορία ανθρωπισμού στο σκότος του πολέμου

Ο 26χρονος πιλότος της Λουφτβάφφε Φραντς Στίγκλερ ήθελε μια ακόμα κατάρριψη εχθρικού αεροσκάφους για να κερδίσει το Σταυρό των Ιπποτών, καθώς είχε ήδη καταστρέψει 22 συμμαχικά αεροπλάνα.

Η ευκαιρία τού δόθηκε στις 20 Δεκεμβρίου του 1943, όταν εντόπισε ένα χτυπημένο βομβαρδιστικό Β17 της πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ να κατευθύνεται προς τη Βρετανία, μετά από επιχείρηση κατά επίγειου στόχου στη Γερμανία. 

Παρά το ότι ο πόλεμος φροντίζει να εξαφανίζει κάθε ίχνος ανθρωπισμού από σχεδόν όλους όσοι εμπλέκονται σε αυτόν, ο Γερμανός πιλότος όταν διαπίστωσε ότι το αμερικάνικο βομβαρδιστικό ήταν σε οικτρή κατάσταση και πετώντας δίπλα του είδε ότι μετά βίας διατηρούνταν στον αέρα, προτίμησε με νεύματα να δείξει στον έκπληκτο αμερικανό να κατευθυνθεί προς την ουδέτερη Σουηδία και να μη διασχίσει τη Βόρεια Θάλασσα.

Με χειρονομίες προσπαθούσε να δείξει στον πιλότο του βομβαρδιστικού προς τα που να κατευθυνθεί και συνόδεψε το χτυπημένο βομβαρδιστικό για μεγάλη απόσταση.

Η ιστορία αυτή θα έμενε ως απλή υποσημείωση στην ιστορία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αν οι δύο πρωταγωνιστές, ο Γερμανός και ο Αμερικανός δε συναντιούνταν ξανά μετά από 44 χρόνια το 1987.

Αγκαλιάστηκαν και μοιράστηκαν την κοινή εμπειρία που τούς ένωσε στους αιθέρες και από τότε παρέμειναν φίλοι μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος, ο μεν Γερμανός πέθανε το 2008 σε ηλικία 92 ετών και ο Αμερικανός με διαφορά έξι μηνών από τον "αδελφό" του σε ηλικία 87 ετών.

Δείτε εδώ το βίντεο: 

Τσερνομπίλ: Τρέχουν να σκεπάσουν την καταστροφή

Σε αγώνα δρόμου έχουν επιδοθεί 3.000 περίπου εργαζόμενοι, με στόχο να αποτραπεί νέα καταστροφή κολοσσιαίων διαστάσεων στον αντιδραστήρα 4 του Τσερνομπίλ στην Ουκρανία, η οποία τότε αποτελούσε μια από τις «σοσιαλιστικές δημοκρατίες» της Σοβιετικής Ένωσης.

Στόχος είναι να τοποθετηθεί μια ατσάλινη σαρκοφάγος πάνω από τα συντρίμμια του αντιδραστήρα, ο οποίος εξερράγη στις 26 Απριλίου του 1986 και προκάλεσε το μεγαλύτερο πυρηνικό ατύχημα του 20^ου αιώνα. Αν και ο αρχικός σχεδιασμός προέβλεπε αρχικά την αντικατάσταση μέχρι το 2005 του τσιμεντένιου «κουτιού» που τοποθέτησαν οι Σοβιετικοί το 1986, η έλλειψη κονδυλίων και η απουσία κεντρικού σχεδιασμού οδήγησαν σε πολυετείς καθυστερήσεις, με αποτέλεσμα να υπάρχει και πάλι κίνδυνος διαρροής ραδιενέργειας, με ανυπολόγιστες συνέπειες.

Το συνολικό κόστος της νέας αυτής κατασκευής ανέρχεται στα 1,5 δις ευρώ περίπου, με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανοικοδόμησης και Ανάπτυξης να παρέχουν το μεγαλύτερο ποσοστό των κονδυλίων. Αν όλα πάνε βάσει του προγραμματισμού, το έργο θα ολοκληρωθεί το 2015, όταν δηλαδή θα έχουν συμπληρωθεί 29 χρόνια από την πυρηνική καταστροφή και η υπάρχουσα θα έχει φτάσει στα όρια του ωφέλιμου βίου της.

Η νέα σαρκοφάγος κατασκευάζεται ακριβώς δίπλα στον πυρηνικό σταθμό και όταν ολοκληρωθεί, θα τοποθετηθεί με ειδικά ικριώματα πάνω από αυτόν. Το ύψος της θα ανέλθει στα 108 μέτρα, όσο δηλαδή είναι μια πολυκατοικία 30 ορόφων, θα έχει άνοιγμα 257 μέτρων και μήκος 150 μέτρων, ενώ το βάρος της θα φτάσει τους 29.000 τόνους.  Η διάρκεια «ζωής» της εκτιμάται στα 100 χρόνια.

Αυτό που προβληματίζει τους ειδικούς πάντως είναι ότι στην ευρύτερη περιοχή του Τσερνομπίλ υπάρχει ακόμα εκτεθειμένος εξοπλισμός που χρησιμοποιήθηκε κατά τις επιχειρήσεις αντιμετώπισης της καταστροφής, ο οποίος θα έπρεπε να έχει μεταφερθεί εδώ και 30 χρόνια σε ειδικές αποθήκες. Ακόμα και σήμερα όμως, κουφάρια ελικοπτέρων, αυτοκινήτων και άλλων ειδών βρίσκονται στην κυριολεξία πεταμένα, με αποτέλεσμα οι ραδιενεργές ουσίες να περνούν στο έδαφος και να συνεχίζεται ο κύκλος του πυρηνικού εφιάλτη.

Πριπιάτ, η πόλη-φάντασμα

Στα σύνορα της Ουκρανίας με τη Λευκορωσία και σε απόσταση αναπνοής από το πυρηνικό εργοστάσιο το Πριπιάτ ήταν η εργατούπολη που κατασκευάστηκε το 1970 για να στεγάσει τους χιλιάδες εργαζόμενους στο Τσερνομπίλ και τις οικογένειές τους, περίπου 50.000 ψυχές τις παραμονές του ατυχήματος το 1986. Ήταν μια πρότυπη «ατομική πόλη», όπως ονόμαζαν οι σοβιετικοί τα οικιστικά συγκροτήματα που κατασκεύαζαν δίπλα σε πυρηνικούς σταθμούς και είχε όλες τις απαραίτητες δημόσιες υπηρεσίες, σχολεία, γυμναστήρια, ακόμα και λούνα παρκ για τα παιδιά των εργατών.

Αν και οι αρχές αρχικά υποβάθμισαν την καταστροφή και καθησύχαζαν τους κατοίκους, αναγκάστηκαν δύο μέρες μετά την έκρηξη να δώσουν εντολή ολοκληρωτικής εγκατάλειψής της. Έτσι, η πόλη μετατράπηκε σε λίγες ώρες σε πόλη-φάντασμα, ενώ απαγορεύτηκε στους κατοίκους της να πάρουν μαζί τους τα προσωπικά τους αντικείμενα, υπό το φόβο της ραδιενέργειας.  Σήμερα, τουριστικά γραφεία στην Ουκρανία προσφέρουν σε ριψοκίνδυνους τουρίστες επισκέψεις στο Πριπιάτ, το οποίο παραμένει σχεδόν όπως ήταν εκείνη τη μοιραία μέρα του 1986.

Πλανήτης Γη, ένα μοναδικό έργο Τέχνης της Φύσης

Μια εικόνα = χίλιες λέξεις.

Δείτε εδώ:

Έρχεται το αυτοκίνητο που δεν... τρακάρει ποτέ

Αυτοκίνητο που δε θα τρακάρει, όσο και αν… προσπαθήσει ο οδηγός του θα κυκλοφορήσει στους ευρωπαϊκούς δρόμους μέχρι το 2020 από μεγάλη σουηδική αυτοκινητοβιομηχανία, η οποία πλέον ανήκει σε κινεζικό επενδυτικό όμιλο. Το πλεονέκτημα του συγκεκριμένου μοντέλου είναι ότι η ανάπτυξή του βασίζεται κυρίως σε ήδη υπάρχουσα τεχνολογία, η οποία επιτρέπει την ενσωμάτωσή της στο αυτοκίνητο, χωρίς να χρειαστούν χρονοβόρες και δαπανηρές διαδικασίες που θα απαιτούνταν σε άλλη περίπτωση.

Η Volvo, η οποία έχει ιστορία 85 ετών στην αυτοκίνηση και διαθέτει ένα από τα υψηλότερα επίπεδα ενεργητικής και παθητικής ασφάλειας στα προϊόντα της εδώ και δεκαετίες, σκοπεύει ήδη από το 2014 να χρησιμοποιήσει σε αυτοκίνητα μαζικής παραγωγής μερικές από τις καινοτομίες της, με στόχο ως το 2020 να έχουν εξαλειφθεί πλήρως τα αυτοκινητιστικά ατυχήματα, τουλάχιστον για όσους οδηγούν κάποιο μοντέλο της. «Το αυτοκίνητο του μέλλοντος θα είναι στη λογική του μοντέλου που αναπτύσσουμε και θέλουμε να είμαστε οι πρώτοι που θα το παρουσιάσουμε στο ευρύ κοινό», σχολίασε ο Μάγκνους Έουγκενσον, στέλεχος της αυτοκινητοβιομηχανίας.

Το ερώτημα βέβαια που πλανάται είναι αν τελικά ένα τέτοιο αυτοκίνητο τρακάρει, ποιος θα ευθύνεται, ο οδηγός του, ή η εταιρεία που το παρουσίασε ως… ατρακάριστο.

Τα "έξυπνα" αυτοκίνητα έρχονται

Ένας ιδιότυπος αγώνας μεταξύ των κορυφαίων αυτοκινητοβιομηχανιών παγκοσμίως βρίσκεται σε εξέλιξη, με «έπαθλο» το μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς στα επονομαζόμενα «έξυπνα» αυτοκίνητα, τα οποία θα είναι πλήρως αυτοματοποιημένα. Τα κυριότερα χαρακτηριστικά που θα υιοθετήσουν είναι η χρήση αισθητήρων πλοήγησης, φωνητικά συστήματα ελέγχου οδήγησης, ακόμα και «αυτόματος πιλότος» που θα κατευθύνει το όχημα με βάση την οικονομικότερη και πιο σύντομη διαδρομή, λαμβάνοντας σε πραγματικό χρόνο πληροφορίες για το οδικό δίκτυο, τα μποτιλιαρίσματα και τις καιρικές συνθήκες, ενώ θα προσαρμόζει και την ταχύτητα με τρόπο που θα εξασφαλίζει εξοικονόμηση καυσίμου έως και κατά 20%.

Ρομπότ κολύμπησε 16.668 χιλιόμετρα

Ένα ρομπότ κάλυψε κολυμπώντας την απόσταση από το Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ μέχρι το Κουινσλαντ της Αυστραλίας, μετά από μια πολύμηνη "οδύσσεια" στα νερά του Ειρηνικού Ωκεανού. 

Ο "Πάπα Μάου" όπως είναι το όνομα του... δεινού κολυμβητή, αποτελεί το έργο εταιρείας η οποία σκοπεύει να αξιοποιήσει την εμπειρία του για μια σειρά θαλασσίων ερευνών από μη επανδρωμένα και αυτοτελώς κινούμενα πλεούμενα ρομπότ, τα οποία θα είναι σε θέση να μένουν στο νερό για μεγάλο χρονικό διάστημα πραγματοποιώντας μετρήσεις και άλλες εργασίες.

Δείτε εδώ: 

Γονιδιακό... άλλοθι για όσους τα τσούζουν

Όσοι έχουν τη συνήθεια να πίνουν κάποια ποτηράκια παραπάνω, αδιαφορώντας για τις βλάβες που προκαλούν στην υγεία τους, φαίνεται ότι βρήκαν ιδανικό… άλλοθι. Η κατάχρηση αλκοόλ οφείλεται σε ένα γονίδιο, το οποίο προκαλεί μεγαλύτερη ευχαρίστηση στον εγκέφαλο του πότη και τον ωθεί να καταναλώσει περισσότερα ποτά σε σύντομο χρονικό διάστημα.  Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν επιστήμονες του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής στο King’s College του Λονδίνου, μελετώντας τις συμπεριφορές πειραματόζωων, αλλά και τα εγκεφαλογραφήματα εφήβων που συμμετείχαν στις έρευνες.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, όσα ποντίκια δε διέθεταν το γονίδιο RASGRF-2 παρουσίαζαν μικρότερη επιθυμία να καταναλώσουν αλκοόλ, σε σύγκριση με εκείνα που το είχαν. Αντίστοιχα, οι αξονικές τομογραφίες των εγκεφάλων των εφήβων κατέδειξαν ότι όσοι είχαν το συγκεκριμένο γονίδιο εμφάνιζαν υψηλότερα επίπεδα ντοπαμίνης και έπιναν πολύ περισσότερο σε σχέση με εκείνους που δεν το είχαν. Η συγκεκριμένη ουσία συνδέεται και με το μηχανισμό «επιβράβευσης» του εγκεφάλου, η οποία σχετίζεται άμεσα και με τον εθισμό σε ψυχοτρόπες ουσίες.

«Το γονίδιο RASGRF-2 παίζει σημαντικό ρόλο στην έκκριση ντοπαμίνης από τον εγκέφαλο η οποία προκαλεί το αίσθημα ανταμοιβής και απόλαυσης. Συνεπώς, οι άνθρωποι που έχουν το γονίδιο αυτό, παίρνουν από το αλκοόλ μια πιο έντονη ευχαρίστηση, γεγονός που τους οδηγεί να πίνουν πολύ περισσότερο», ανέφερε στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS) ο καθηγητής Γκίντερ Σούμαν, ο οποίος ηγήθηκε της ερευνητικής ομάδας και συμπλήρωσε: «Δε σημαίνει ότι το γονίδιο αυτό αποτελεί τη μοναδική αιτία για την κατάχρηση αλκοόλ, γιατί είναι πιθανό ότι και άλλοι παράγοντες έχουν και εκείνοι ευθύνη, όπως για παράδειγμα ο κοινωνικός περίγυρος, ο τρόπος ζωής, αλλά και άλλα γονίδια. Τα συμπεράσματά μας όμως καταδεικνύουν γιατί μερικοί άνθρωποι είναι πιο επιρρεπείς στις καταχρήσεις, καταναλώνουν αλκοόλ καθημερινά και μεθούν συχνότερα».

Αν και οι ειδικοί σημείωσαν ότι απαιτούνται περισσότερες έρευνες, έτσι ώστε να διαπιστωθεί αν και κατά πόσο το συγκεκριμένο γονίδιο επηρεάζει σε μεγαλύτερο ηλικιακό εύρος την κατανάλωση αλκοόλ, δεδομένου ότι το δείγμα που εξετάστηκε ήταν έφηβοι 14 έως 16 ετών, τα ευρήματα θεωρούνται σημαντικά. Οι έρευνες θα συντελέσουν τόσο στη δημιουργία διαγνωστικών τεστ που θα ελέγχουν την ύπαρξη ή μη του συγκεκριμένου γονιδίου, όσο και στην ανάπτυξη φαρμάκων που θα καταστέλλουν τη δράση του, μειώνοντας έτσι τις πιθανότητες εμφάνισης καταχρήσεων που οδηγούν σε φαινόμενα αλκοολισμού.

ΒΟΧ

Τουλάχιστον 2,5 εκατ. άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο παγκοσμίως από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Η υπερκατανάλωση αλκοόλ από τους εφήβους -ένα πρόβλημα που έχει επιδεινωθεί διεθνώς κατά τα τελευταία χρόνια- συνδέεται με προβλήματα στην ανάπτυξη του εγκεφάλου τους, με άλλα προβλήματα υγείας αργότερα στην ζωή, καθώς επίσης με ριψοκίνδυνες και παραβατικές ή αντικοινωνικές συμπεριφορές.

Βρήκαν το ναυάγιο της... Νέας Υόρκης

Ένα ναυάγιο ατμόπλοιου που βυθίστηκε το 1910 στη Λίμνη Χιούρον εντόπισαν αυτοδύτες που έχουν βρει περισσότερα από 90 ναυάγια στις μεγάλες λίμνες της Βόρειας Αμερικής.

Πρόκειται για το μήκους 86 μέτρων επιβατηγό ατμόπλοιο "Νέα Υόρκη" το οποίο βυθίστηκε κατά τη διάρκεια καταιγίδας και από τότε παρέμενε χαμένο στα βάθη της λίμνης.

Οι προσπάθειες εντοπισμού του στέφθηκαν με επιτυχία, όταν οι ηχοβολιστικές συσκευές εντόπισαν στόχο σε βάθος 73 περίπου μέτρων. Λόγω του ότι οι λίμνες έχουν γλυκό νερό, οι χαμηλές θερμοκρασίες που επικρατούν σε τέτοια βάθη είναι παράγοντες συντήρησης του ναυαγίου σε συγκριτικά καλύτερη κατάσταση σε σύγκριση με τα θαλασσινά ναυάγια, οι αυτοδύτες κατέγραψαν μοναδικές εικόνες από το βυθό. 

Δείτε εδώ: 

Όταν η Στάζι συνεργαζόταν με τη Δύση

Η διαβόητη μυστική αστυνομία της Ανατολικής Γερμανίας, η Κρατική Ασφάλεια, περισσότερο γνωστή ως Στάζι, προσέφερε σε μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες της Δύσης τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν ασθενείς σε νοσοκομεία της χώρας κυριολεκτικά ως πειραματόζωα εν αγνοία τους για φάρμακα τα οποία δεν είχαν λάβει άδεια κυκλοφορίας στις δημοκρατίες της Δυτικής Ευρώπης.

Στη συγκλονιστική αυτή αποκάλυψη προχώρησαν Γερμανοί δημοσιογράφοι που μελέτησαν αρχεία της υπηρεσίας του κομοουνιστικού καθεστώτος, οι οποίοι διαπίστωσαν ότι η πρακτική αυτή άρχισε να εφαρμόζεται το 1983 και διάρκεσε μέχρι την κατάρρευση του κομμουνιστικού μπλοκ το 1989. 

Έναντι αδρού αντιτίμου οι πράκτορες της Στάζι προσέφεραν τη δυνατότητα στις φαρμακοβιομηχανίες να πειραματίζονται με ασθενείς, χωρίς να τους ενημερώνουν και με τα ποσοστά θνησιμότητας να είναι υπερβολικά υψηλά. 

Διαβάστε εδώ:

Βετεράνος μηνύει τις ένοπλες δυνάμεις

Τουλάχιστον 250.000 Αμερικανοί που υπηρέτησαν στο Βιετνάμ τη δεκαετία του 1960 και μέχρι τα μέσα περίπου της δεκαετίας του '70 αποστρατεύθηκαν με την ένδειξη "ανεπιθύμητη αποστρατεία", ένας αριθμός ιδιαίτερα μεγάλος, όπως αποκαλύπτουν οι New York Times. 

Ένας από αυτούς ήταν και ο Τζον Σέππερντ Τζούνιορ, ο οποίος παρόλο που είχε τιμηθεί με μετάλλιο ανδρείας τότε, λύγισε όταν είδε τον επικεφαλής της διμοιρίας του να δέχεται μια σφαίρα στο πρόσωπο και ο ίδιος να καλύπτεται με τα μυαλά και τα αίματα του συντρόφου του. 

Αφού αρνήθηκε να συμμετάσχει σε επιθετικές περιπολίες, όπως ονομάζονταν οι αποστολές συλλογής πληροφοριών και σύλληψης αιχμαλώτων, πέρασε από στρατοδικείο και έγινε και πάλι πολίτης.

Αν και τότε είχε χαρεί που γλύτωσε από το σφαγείο του Βιετνάμ, στο οποίο σκοτώθηκαν 58.000 περίπου Αμερικανοί στρατιωτικοί και περισσότεροι από 1 εκατομμύριο Βιετναμέζοι, κυρίως άμαχοι, στη συνέχεια διαπίστωσε ότι δε μπορούσε να λάβει κανένα επίδομα ή ενίσχυση που λάμβαναν οι βετεράνοι που είχαν απολυθεί κανονικά. Αυτές τις μέρες ο Σέπαρντ αποφάσισε να μηνύσει τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας του, επειδή τον έχουν αποκλείσει ακόμα και από βασικές υγειονομικές παροχές. 

Το "μετατραυματικό στρεςς" άρχισε να αναγνωρίζεται επίσημα ως απότοκο του πεδίου των μαχών μόλις το 1980 στις ΗΠΑ και έτσι δεκάδες χιλιάδες φαντάροι που υπέφεραν από εφιάλτες και άλλες ψυχοσωματικές διαταραχές λόγω της έκθεσής τους στη βαρβαρότητα του πολέμου έμειναν στην ουσία στο περιθώριο.

Ο Σέπαρντ, εξηγώντας την απόφασή του να μη συμμετάσχει σε πολεμικές επιχειρήσεις, δήλωσε στους Τάιμς ότι "έκανα αυτό που μου αναλογούσε στον πόλεμο, απλά αισθάνθηκα ότι δεν άξιζε να πεθάνω τσάμπα".

Διαβάστε εδώ:

βρέθηκε η "πειρατική" σημαία του υποβρυχίου του Β' Παγκοσμίου

Το βρετανικό υποβρύχιο "Tantalus" το οποίο επιχείρησε στο θέατρο του Ειρηνικού κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είχε μια πειρατική σημαία, η οποία μετά τη λήξη του δόθηκε στο νεαρότερο μέλος του πληρώματος. 

Για σαράντα και πλέον χρόνια η σημαία θεωρείτο χαμένη, μέχρι που ο γιος του ναύτη την εντόπισε στη σοφίτα του σπιτιού της αδελφής του.

Η σημαία απεικονίζει τέσσερις γραμμές, όσα και τα πλοία που βούλιαξε, δύο στιλέτα για επιχειρήσεις  κομμάντο που εκτέλεσε και 8 αστέρια, όσες και οι φορές που χρησιμοποίησε το κανόνι του κατά στόχων επιφανείας. 

Διαβάστε εδώ: 

Ο αμύθητος θησαυρός για πρώτη φορά στη δημοσιότητα

Σχεδόν 16 τόνοι χρυσών και αργυρών νομισμάτων και άλλα πολύτιμα είδη, συνολικής αξίας άνω των 500 εκ. δολαρίων ανελκύστηκαν από το ναυάγιο του ισπανικού γαλιονιού Νουέστρα Σενιόρα ντε λας Μερθέδες που βυθίστηκε κοντά στο Γιβραλτάρ το 1804. 

Μετά από δικαστική διαμάχη που διάρκεσε σχεδόν πέντε χρόνια, ο θησαυρός επιδικάστηκε στο ισπανικό δημόσιο, το οποίο αποφάσισε να παρουσιάσει για πρώτη φορά 12 νομίσματα και άλλα είδη από αυτό.

Η υπόθεση αυτή θυμίζει αντίστοιχες περιπτώσεις κατά τις οποίες ιδιωτικές εταιρείες προχώρησαν στην ανέλκυση θησαυρών από τους βυθούς, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των αρμόδδιων κατά τόπους αρχών.

Διαβάστε εδώ: 

Νέα ευρήματα στο ναυάγιο των Αντικυθήρων

Ο επανεντοπισμός και η τεκμηρίωση της θέσης του γνωστού Ναυαγίου των Αντικυθήρων, αλλά και σημαντικά ευρήματα ήταν τα αποτελέσματα της πρόσφατης υποβρύχιας αρχαιολογικής έρευνας της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων, με τη συνδρομή και την τεχνολογική υποστήριξη του κορυφαίου Ωκεανογραφικού Ιδρύματος Γουντς Χολ των ΗΠΑ.

Η καταδυτική αποστολή πραγματοποιήθηκε από την 1^η μέχρι την 18^η Οκτωβρίου, με στόχο την υποβρύχια αρχαιολογική επισκόπηση του θαλάσσιου χώρου του νησιού και τον εντοπισμό ενάλιων αρχαιολογικών καταλοίπων, αλλά και την αξιολόγηση της χρήσης της τελευταίας λέξης της καταδυτικής τεχνολογίας κλειστών καταδυτικών κυκλωμάτων στην υποβρύχια αρχαιολογική έρευνα.

Η έρευνα διεξάχθηκε υπό την Διεύθυνση της ΕΕΑ, δια της προϊσταμένης της Δρ. Αγγελικής Γ. Σίμωσι, με επιστημονικό υπεύθυνο το Δρα. Θεοτόκη Θεοδούλου, καταδυόμενο αρχαιολόγο. Επικεφαλής από πλευράς του Γουντς Χολ ήταν ο Δρ. Μπρένταν Φόλεϊ, αρχαιολόγος-τεχνολόγος, ενώ συμμετείχε πολυμελής ειδικά εκπαιδευμένη καταδυτική ομάδα.  

«Με βάση τις πληροφορίες από προηγούμενες έρευνες, τόσο εκείνης του 1901 που έφερε στην επιφάνεια το Μηχανισμό των Αντικυθήρων, όσο και εκείνης του Κουστό το 1976 είχαμε μια ασαφή εικόνα για την ακριβή θέση του ναυαγίου. Βασικό αντικείμενο της υποβρύχιας έρευνας ήταν ο επανεντοπισμός του. Στα πλαίσια αυτά ελέγξαμε την ευρύτερη περιοχή χρησιμοποιώντας σύγχρονες τεχνικές κατάδυσης που μας έδωσαν τη δυνατότητα να είμαστε πολύ αποτελεσματικοί με παραμονή στο βυθό άνω των 40 λεπτών, σε σύγκριση με τα μόλις 10 έως 15 λεπτά που μπορούσαν να μείνουν οι δύτες του Κουστό», δήλωσε στον «Ε.Τ.» ο κ. Αλέξανδρος Σωτηρίου, σύμβουλος ασφαλείας καταδύσεων για λογαριασμό του Γουντς Χολ.

Στο βυθό υπάρχουν ακόμα ολόκληροι και θραυσμένοι αμφορείς, ενώ εντοπίστηκε και τμήμα κεράμου. Εντυπωσιακά και ενδεικτικά για τον τρόπο βύθισης του πλοίου αποτελούν τα μολύβδινα μέλη άγκυρας (στύπος και σύνδεσμος), τα οποία τεκμηριώθηκαν και ανελκύστηκαν. «Εντοπίσαμε ίχνη κεραμικής τα οποία μας οδήγησαν στην περιοχή του ναυαγίου, όπως αυτή περιγράφεται στα ημερολόγια των προηγούμενων αποστολών. Σε επόμενες καταδύσεις στο σημείο, βρήκαμε αξιόλογα τμήματα του ναυαγίου, όπως μολύβδινα τμήματα άγκυρας, τα οποία ανελκύσαμε», αναφέρει χαρακτηριστικά στον «Ε.Τ.» ο κ. Σωτηρίου και συμπληρώνει: «Ανελκύστηκε κεραμική δειγματοληπτικά προκειμένου να ταυτοποιηθεί και τυπικά το ναυάγιο, καθώς υπήρχαν ενδείξεις ότι οι αμφορείς που εκτίθενται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο ήταν πανομοιότυποι με αυτούς που βρήκαμε».

 Κατά την ενδελεχή έρευνα εντοπίστηκαν μικρά κεραμικά σύνολα, πιθανά τυχαίες απορρίψεις και όχι τμήματα φορτίου από ναυάγια καθώς και τα αποσπασματικά κατάλοιπα νεότερου ναυαγίου στα βόρεια του νησιού. Το μεγαλύτερο τμήμα του νεότερου ναυαγίου βρίσκεται πιθανότατα σε μεγαλύτερο βάθος πέραν της περιοχής που ερευνήθηκε. 

 
Η έρευνα στην περιοχή των Αντικυθήρων πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια τριετούς Συμφωνίας Συνεργασίας της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων και του Γουντς Χολ, για τη χαρτογράφηση του θαλάσσιου πυθμένα στον ευρύτερο θαλάσσιο χώρο από τον όρμο Κίσσαμου στη δυτική Κρήτη μέχρι τα Αντικύθηρα. «Υπάρχουν σκέψεις για συνέχιση των ερευνών», καταλήγει ο κ. Σωτηρίου.

ΒΟΧ

Το περίφημο «Ναυάγιο των Αντικυθήρων», όπως είναι παγκοσμίως γνωστό, χρονολογείται από το 60 περίπου π.Χ. και βρέθηκε τυχαία από Συμιακούς σφουγγαράδες το 1900, σε βάθος 50 περίπου μέτρων. Το επόμενο έτος ξεκίνησε η επιχείρηση ανέλκυσης των αντικειμένων από το ναυάγιο, τα περισσότερα από τα οποία χρονολογούνται από το β' μισό του 2ου αιώνα π.Χ., μεταξύ των οποίων και ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων, ένα μοναδικό δείγμα της τεχνολογίας που είχεν αναπτυχθεί στον αρχαιοελληνικό Κόσμο. Η έκθεση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου «Το ναυάγιο των Αντικυθήρων: Το πλοίο, οι θησαυροί, ο μηχανισμός», στην οποία παρουσιάζονται περισσότερα από 300 αντικείμενα που ανελκύστηκαν από αυτό, θα διαρκέσει μέχρι τον Απρίλιο του 2013

Νέο στέγαστρο για το Τσερνομπίλ

26 χρόνια μετά την έκρηξη του πυρηνικού αντιδραστήρα του Τσερνομπίλ, η οποία μεταξύ άλλων άδειασε και τα... σούπερ μάρκετ στην Ελλάδα, λόγω της υστερίας που κατέλαβε του πολίτες το 1986, συναρμολογήθηκε το πρώτο τμήμα του τεράστιου στεγάστρου που θα τοποθετηθεί πάνω από τη σαρκοφάγο  μέχρι το 2015.

Στόχος των αρμοδίων είναι να προχωρήσουν στην εκκαθάριση τοων ραδιενεργών καταλοίπων, καθώς η τσδιμεντένια σαρκοφάγος που κατασκευάστηκε βιαστηκά για να "θάψει" την καταστροφή επί σοβιετικού καθεστώτος, έχει ήδη πατρουσιάσει ρωγμές και πολλοί ανησυχούν ότι αν δεν οπλοκληρωθεί έγκαιρα το κολοσσιαίο αυτό έργο, υπάρχει ενδεχόμενο να επαναληφθεί η πυρηνική καταστροφή από τη διασπορά ραδιενεργών υλικών.

Διαβάστε εδώ:

Βρήκαν κατά τύχη μαχητικό του Β' Παγκοσμίου

Σε βάθος 73 περίπου μέτρων στα ανοιχτά του Μαϊάμι εντοπίστηκε ένα Χέλλκατ, καταδιωκτικό εποχής του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Η ανακάλυψη έγινε τυχαία από ερευνητές οι οποίοι μελετούσαν το ίχνος που είχαν εντοιπίσει με τις ηχοβολιστικές τους συσκευές.

Αν και δεν έχει ακόμα ταυτοποιηθεί η ακριβής ταυτότητα του αεροπλάνου, εικάζεται ότι είναι ένα από τα 79 που χάθηκαν στην ανατολική ακτή των ΗΠΑ από το 1943 μέχρι το 1952, ενώ αυτοδύτες φωτογραφίσει το εύρημα, προκειμένου να ελεγχθεί από ειδικούς.

Διαβνάστε εδώ: 

"Μικρό καλάθι" για την Κλιματική Αλλαγή

Ως η «τελευταία ευκαιρία» για τη λήψη σημαντικών αποφάσεων για την ανάσχεση των επιπτώσεων της Κλιματικής Αλλαγής παρουσιάζεται η παγκόσμια συνδιάσκεψη που άρχισε χθες στη Ντόχα του Κατάρ. Περισσότεροι από 17.000 σύνεδροι βρίσκονται στη χώρα του Περσικού Κόλπου και παρά το ότι νέος αυτός γύρος διαπραγματεύσεων χαρακτηρίστηκε από ορισμένους ως «χρυσή ευκαιρία για το Κλίμα», δεν είναι λίγοι εκείνοι που σημειώνουν ότι το πρωτόκολλο του Κιότο, το οποίο εκπνέει στα τέλη του έτους και προέβλεπε τον περιορισμό της εκπομπής αερίων που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, θα μείνει στην ουσία «ορφανό» από τη στιγμή που οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία, η Ινδία, η Κίνα, ο Καναδάς και η Ρωσία είναι μάλλον απρόθυμες να δεσμευθούν σε ένα κοινό πλαίσιο, όπως απαιτεί η διεθνής επιστημονική κοινότητα και οι χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου που υπόκεινται και το μεγαλύτερο βάρος της Κλιματικής Αλλαγής. 

Λιώνουν τα όστρακα στο Νότιο Πόλο

Σε μια ιδιαίτερα ανησυχητική διαπίστωση, η οποία επιβεβαιώνει τους φόβους των επιστημόνων για τις επιπτώσεις της αύξησης της οξύτητας των Ωκεανών, έρχεται από την… άλλη πλευρά της Γης. Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε από κορυφαία ερευνητικά ιδρύματα και οργανισμούς των ΗΠΑ και της Ευρώπης στα νερά της Ανταρκτικής, η «οξίνιση των Ωκεανών» προκαλεί τη διάβρωση των κελυφών μικροσκοπικών οστρακοειδών που αποτελούν και τη βάση της τροφικής αλυσίδας χιλιάδων ειδών που ζουν γύρω από το Νότιο Πόλο. Η «οξίνιση» προκαλείται από την καύση ορυκτών καυσίμων, δηλαδή πετρελαίου και άνθρακα, καθώς μέρος του παραγόμενου διοξειδίου του άνθρακα απορροφάται από τη θάλασσα, ανατρέποντας δραματικά την χημική ισορροπία της. Τα ευρήματα της έρευνας προβληματίζουν τους ειδικούς, γιατί αν οι επιπτώσεις είναι τόσο σημαντικές στα μικροσκοπικά αυτά είδη, τότε οι συνέπειες θα είναι αλυσιδωτές για χιλιάδες άλλα είδη.

Δεξαμενόπλοιο στα βόρεια της Σιβηρίας

Για πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά, ένα τεράστιο δεξαμενόπλοιο μεταφοράς 150.000 κυβικών μέτρων υγροποιημένου φυσικού αερίου ταξιδεύει αυτές τις μέρες από τη Νορβηγία στην Ιαπωνία, πλέοντας στις παρυφές του Αρκτικού Κύκλου στα ανοιχτά της Σιβηρίας, με τη συνοδεία πυρηνοκίνητου παγοθραυστικού.

Αν το παρθενικό ταξίδι από δυτικά προς τα ανατολικά του “Ob River”, όπως ονομάζεται το δεξαμενόπλοιο που διαχειρίζεται εταιρία ελληνικών συμφερόντων και είναι εκμισθωμένο από τον ενεργειακό κολοσσό της Gazprom, στεφθεί με επιτυχία, τότε θα αλλάξει ο χάρτης των θαλάσσιων μεταφορών με μεγάλα οφέλη για τη ναυτιλία λόγω της εξοικονόμησης χρόνου και κεφαλαίων, με τους περιβαλλοντολόγους ωστόσο να είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικοί για τις επιπτώσεις της ραγδαία αυξανόμενης μεταφοράς επικίνδυνων φορτίων στα όρια του Βόρειου Πόλου.

Από την άλλη πλευρά αναλυτές της αγοράς επισημαίνουν ότι η ανάγκη εξεύρεσης νέων θαλάσσιων διαδρομών οφείλεται επίσης στο γεγονός ότι η αυτάρκεια των ΗΠΑ σε φυσικό αέριο μετά την ανακάλυψη αξιοποιήσιμων κοιτασμάτων στην Αλάσκα, οδηγεί τις άλλες χώρες-παραγωγούς, όπως η Νορβηγία και η Ρωσία να αναζητήσουν νέες αγορές στην Ασία, κατά κύριο λόγο στην Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα.

Ο Αρκτικός Ωκεανός είναι συνυφασμένος με τους αιώνιους πάγους και τις ακραίες καιρικές συνθήκες κατά το μεγαλύτερο μέρος του έτους και η εξέλιξη αυτή αποτελεί μια ακόμα σαφή ένδειξη των επιπτώσεων της Κλιματικής Αλλαγής, καθώς η τήξη τους για ολοένα και μεγαλύτερο χρονικό διάστημα κάθε χρόνο επιτρέπει πλέον την εμπορική εκμετάλλευση της διαδρομής αυτής. Αν και μέχρι πρόσφατα ο δίαυλος παρέμενε ανοιχτός για περίπου τέσσερις μήνες ετησίως, η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας και η μείωση του πάχους της παγοκάλυψης έχει ως αποτέλεσμα να αυξάνεται η περίοδος που παραμένει ανοιχτός για κατάλληλα εξοπλισμένα σκάφη.

Το Βορειοανατολικό Πέρασμα ενώνει το Βόρειο Ατλαντικό με τον Ειρηνικό Ωκεανό στα βόρεια της Σιβηρίας. Η θαλάσσια αυτή διαδρομή μειώνει την απόσταση από τη βόρεια Ευρώπη στη βορειοανατολική Ασία, την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα, αλλά και τις δυτικές ακτές της βόρειας Αμερικής κατά 40%, κόβοντας τη διάρκεια του ταξιδιού κατά τουλάχιστον 20 ημέρες, σε σύγκριση με τις «παραδοσιακές» ρότες που περνούν από τη Διώρυγα του Σουέζ και τον Ινδικό Ωκεανό.

Η ταυτότητα του Ob River

Έτος ναυπήγησης: 2007

Μήκος: 288 μέτρα

Πλάτος: 44 μέτρα

Σημαία: Νήσων Μάρσαλ

Ταχύτητα: 11 κόμβοι μέγιστη

Νέα στοιχεία από το ναυάγιο των Αντικυθήρων

Οι θησαυροί που κρύβονται στους ελληνικούς βυθούς, αλλά και οι σύγχρονες μέθοδοι υποβρύχιας έρευνας, εντοπισμού και ταυτοποίησης ναυαγίων ιστορικής και αρχαιολογικής σημασίας, όπως εκείνο που βρίσκεται στα Αντικύθηρα και μας χάρισε πλούσια ευρήματα, μεταξύ των οποίων και τον περίφημο «μηχανισμό των Αντικυθήρων», ήταν το αντικείμενο της ομιλίας του διακεκριμένου ερευνητή-ωκεανολόγου Μπρένταν Φόλεϊ από το Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο Γουντς Χολ των ΗΠΑ, η οποία πραγματοποιήθηκε χθες στην Αθήνα. «Τα ναυάγια είναι σαν χρονομηχανές που μας βοηθούν να κατανοήσουμε την εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού», τόνισε ο ίδιος για τη σημασία των ναυαγίων που βρίσκονται στους βυθούς. 

Ο Φόλεϊ έχει συμμετάσχει σε πληθώρα ερευνητικών αποστολών στις ελληνικές θάλασσες την τελευταία δεκαετία, με τη συνεργασία αρχαιολόγων της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων του υπουργείου Πολιτισμού, αλλά και τη συμμετοχή έμπειρων Ελλήνων επαγγελματιών αυτοδυτών που προσφέρουν πολύτιμη βοήθεια στην τεχνική υλοποίηση των καταδύσεων, οι οποίες απαιτούν υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης και γνώσεων.

Τελευταίος σταθμός του Φόλεϊ ήταν τα Αντικύθηρα, σε μια αναζήτηση απαντήσεων για ένα από τα πιο διάσημα ναυάγια που έχουν εντοπιστεί παγκοσμίως, λόγω της μεγάλης αξίας των ευρημάτων, τόσο από αρχαιολογικής, όσο και από επιστημονικής πλευράς. Τι άλλο όμως μπορεί να βρίσκεται ακόμα στον βυθό περιμένοντας να ανακαλυφθεί; «Απολύτως επιτυχή έκβαση», είχαν οι υποβρύχιες έρευνες στα Αντικύθηρα όπως τόνισε η διευθύντρια της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων κ. Αγγελική Σίμωσι: «Εντοπίστηκαν και ανελκύστηκαν μολύβδινα τμήματα της άγκυρας του πλοίου», ενώ η αξιολόγηση και η καταγραφή των υπόλοιπων ευρημάτων συνεχίζεται και σύντομα θα υπάρξουν επίσημες ανακοινώσεις.

Υπάρχουν πληροφορίες ότι το 1900 προσπάθησαν να ανασύρουν στην επιφάνεια ένα άγαλμα, όμως τελικά χάθηκε στην άβυσσο που βρίσκεται δίπλα από το ναυάγιο. Οι ενάλιοι αρχαιολόγοι αναζητούν σήμερα τις απαντήσεις που θα φωτίσουν το μυστήριο των Αντικυθήρων, καθώς το ναυάγιο εντοπίστηκε το 1900 από Συμιακούς σφουγγαράδες σε βάθος 50 περίπου μέτρων και περίπου 380 αντικείμενα ανελκύστηκαν από αυτό. Ο «Μηχανισμός των Αντικυθήρων», ο οποίος χρονολογείται από το δεύτερο μισό του 2^ου αι. π.Χ. είναι μοναδικό αντικείμενο αρχαίας τεχνολογίας, ο οποίος προσδιόριζε τις θέσεις του Ήλιου, της Σελήνης και άλλων ουράνιων σωμάτων και προέβλεπε με ακρίβεια εκλείψεις και άλλα αστρονομικά φαινόμενα, ενώ προσδιόριζε τις ημερομηνίες τέλεσης των αγώνων που διεξάγονταν κατά την αρχαιότητα.