Στο "σφυρί" φωτογραφίες του National Geographic

Επιλεγμένες φωτογραφίες που έχουν δημοσιευθεί στο National Geographic από το 1888 μέχρι σήμερα δημοπρατούνται από γνωστό οίκο.

Σήμερα είναι η τελευταία ημέρα της δημοπρασίας και μπορείτε να δείτε τις 70 φωτογραφίες που ξεχώρισαν ανάμεσα στις 11,5 εκατομμύρια που υπάρχουν στο αρχείο του National Geographic εδώ

Empress Of Ireland: 100 χρόνια από τη βύθιση του "Τιτανικού του Καναδά"

Μια ξεχασμένη τραγωδία έρχεται στο φως, 100 χρόνια μετά τη βύθιση του υπερωκεάνειου Empress of Ireland, το οποίο στοίχισε τη ζωή 1012 επιβατών στις εκβολές του ποταμιού του Αγίου Λαυρεντίου στον Καναδά, ενώ από τα 138 παιδιά που βρίσκονταν σε αυτό μόλις 4 γλύτωσαν. Οι κάτοικοι της περιοχής περισυνέλλεγαν πνιγμένους για αρκετούς μήνες μετά το ναυάγιο. Ήταν 29 Μαϊου του 1914, όταν το πολυτελές πλοίο απέπλευσε από το Κεμπέκ με προορισμό το Λίβερπουλ και λόγω λάθους ναυσιπλοϊας συγκρούστηκε με ένα εμπορικό πλοίο.

Αν και η θέση του ναυαγίου ήταν γνωστή εξαρχής, σε βάθος περίπου 50 μέτρων, μόλις πρόσφατα κυρήχθηκε ιστορικό μνημείο με ελεγχόμενη πρόσβαση για καταδύσεις. Δυστυχώς στα 100 χρόνια που πέρασαν δεκάδες αντικείμενα από το ναυάγιο κλάπηκαν και πωλήθηκαν σε ιδιώτες, ενώ τουλάχιστον 10 δύτες έχουν πνιγεί, είτε λόγω της περιορισμένης ορατότητας, του ψύχους και των ρευνμάτων, είτε επειδή μπλέχτηκαν στα καλώδια που κρέμονται από αυτό. 

Ιστορίες αλλοφροσύνης από τους επιζώντες έρχονται και πάλι στην επιφάνεια για ένα ναυάγιο που δεν απέκτησε τη διάσταση του μύθου του Τιτανικού, ο οποίος είχε ναυαγήσει το 1912, ενώ εκτιμάται ότι κατά το σύντομο βίο του, το υπερωκεάνειο είχε μεταφέρει περισσότερους από 120.000 μετανάστες προς τον Καναδά, από το 1906 μέχρι τη βύθισή του το 1914.

Γιατί όμως το ναυάγιο αυτό δεν είναι τόσο γνωστό, όσο άλλα αντίστοιχα, όπως ο τιτανικός; Η εξήγηση είναι μάλλον απλή: Οι επιβάτες του ήταν φτωχοί μετανάστες που επέστρεφαν στην Αγγλία και οι οικογένειές τους, οπότε... όπου φτωχός και η μοίρα του, όπως εξηγούν οι αρμόδιοι.

Ο μεγάλος αριθμός των θυμάτων δικαιολογείται τόσο από τη γρήγορη βύθιση του πλοίου, μόλις 14 λεπτά, όσο και από τα κρύα νερά του Αγίου Λαυρεντίου, τα οποία στην κυριολεξία πάγωσαν τους ναυαγούς πριν αυτοί περισυλλεγούν ή κολυμπήσουν μέχρι τις όχθες.

Διαβάστε εδώ:

To ναυάγιο του USS Arizona σε 3D

Τρισδιάστατη χαρτογράφηση του αμερικανικού θωρηκτού USS Arizona, το οποίο βυθίστηκε το Δεκέμβριο του 1941 κατά την επίθεση των Ιαπώνων στο Περλ Χάρμπορ, πραγματοποίησε ομάδα εξειδιεκευμένων δυτών.

Οι αυτοδύτες χρησιμοποίησαν υποβρύχιο λέιζερ σκάννερ, LiDar σόναρ και φωτογραφίες για να ανασυστήσουν σε τρεις διαστάσεις το άλλοτε περήφανο πλοίο που συμπαρέσυρε στο βυθό 1177 μέλη του πληρώματός του.

Περισσότεροι από 1,5 εκατομμύρια άνθρωποι επισκέπτονται κάθε χρόνο το μνημείο που έχει ανεγερθεί στο σημείο του ναυαγίου και οι επιστήμονες θα αξιοποιήσουν όλα τα δεδομένα που έχουν συλλέξει οι δύτες για να διαπιστώσουν την κατάστασή του μετά από 73 χρόνια στο βυθό. 

Διαβάστε εδώ:

Χαρτογραφώντας τα ναυάγια της απόβασης στη Νορμανδία

Ο βυθός των ακτών της Νορμανδίας είναι σπαρμένος με αναμνήσεις της μεγαλύτερης στρατιωτικής απόβασης που έγινε ποτέ σε ευρωπαϊκό έδαφος.

Με την επέτειο των 70 χρόνων από την επιχείρηση "Overlord", όπως ήταν η κωδική ονομασία της απόβασης, η Βρετανική Υδρογραφική Υπηρεσία προχώρησε στη συστηματική καταγραφή όλων των ναυαγίων που βρίσκονται γύρω από τις ακτές της βόρειας Γαλλίας, από σκάφη επιφανείας και υποβρύχια, μέχρι αεροσκάφη, άρματα μάχης και άλλο πολεμικό υλικό.

Σε διάστημα 6 εβδομάδων οι ειδικοί χαρτογράφησαν 500 τετραγωνικά χιλιόμετρα του βυθού της Νορμανδίας, με εξοπλισμό σόναρ και εντόπισαν πολλά άγνωστα, μέχρι πρόσφατα, ναυάγια.

Αν και κατά τη διάρκεια της επιχείρησης οι απώλειες ήταν μάλλον μικρές, μόλις 10 με 15 σκάφη βυθίστηκαν από τους ναζί, το αμέσως επόμενο διάστημα, μετά την κύρια απόβαση της 6ης Ιουνίου 1944, οι συμμαχικές απώλειες στη θαλάσσια περιοχή της Νορμανδίας ήταν μεγαλύτερες, είτε λόγω ναρκών, είτε αεροπορικών επιδρομών. Γερμανικά υποβρύχια που επιχείρησαν στην περιοχή πάντως είχαν αμελητέες επιτυχίες και τα περισσότερα βυθίστηκαν από τις ανθυποβρυχιακές δυνάμεις των συμμάχων.

Διαβάστε εδώ

Το "μήλο" έπεσε, στην κορυφή η Google

"Παγωμένο" την ώρα του θανάτου το ρολόι του πιλότου που καταρρίφθηκε

Ένα χαλασμένο ρολόι Omega δημοπρατείται την ερχόμενη βδομάδα, μαζί με κάποια άλλα προσωπικά αντικείμενα και φωτογραφίες του Βρετανού πιλότου Λες Ρίκαλτον, ο οποίος σκοτώθηκε όταν το καταδιωκτικό Spitfire καταρρίφθηκε σε αερομαχία και συνετρίβη στο Κεντ της Αγγλίας στις 17 Οκτωβρίου του 1940.

Το ρολόι έχει "παγώσει" στις 3:40 μ.μ. τη στιγμή δηλαδή που το καταδιωκτικό καρφώθηκε στο έδαφος μετά την κατάρριψή του.

Εκτιμάται ότι συλλέκτες θα δώσουν πάνω από 4.000 λίρες για να αποκτήσουν το ρολόι.

Βυζαντινό τεφτέρι 1200 ετών σε μέγεθος... iPad

Βρέθηκε σε ναυάγιο το.. Βυζαντινό iPad, ηλικίας 1200 ετών

Τούρκοι αρχαιολόγοι που ανασκάπτουν, εδώ και μια δεκαετία περίπου, ένα βυζαντινό λιμενικό έργο, στο λιμάνι του Θεοδοσίου ή Γενί Καπί όπως ονομάζεται πλέον, στην ευρωπαϊκή πλευρά του Βοσπόρου εντόπισαν σε ένα από τα 37 ναυάγια που βρίσκονται σε αυτό, ένα ξύλινο κουτί, μεγέθους σύγχρονου υπολογιστή-ταμπλέτας, το οποίο χρονολογείται από το 800 περίπου μ.Χ.

Το κουτί αυτό, ήταν επιφάνεια γραφής με κέρινες επιφάνειες στις οποίες διακρίνονται ακόμα ελληνικά γράμματα, αλλά και εργαλειοθήκη. Σύμφωνα με τον Ουφούκ Κοτζαμπάς, επικεφαλής του τμήματος ενάλιας αρχαιολογίας του πανεπιστημίου της Ινσταμπούλ, το περίτεχνα σκαλισμένο αντικείμενο πιθανότατα ήταν ιδιοκτησίας του καπετάνιου του εμπορικού πλοίου, το οποίο μετέφερε αγαθά από τις ακτές της Κριμαίας στην Κωνσταντινούπολη.

Η Goldman Sachs επενδύει στο ασπράδι

Κατάδυση στα 305 μέτρα: O Έλληνας "άνθρωπος-υποβρύχιο" και η αποστολή στα Αντικύθηρα

«ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΑ 2014»: Η ΝΕΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΑΒΥΣΣΟ

Το ειδικό καταδυτικό σκάφανδρο ExoSuit της αμερικανικής εταιρείας JFWhite είναι το πλέον σύγχρονο του είδους του για υποβρύχιες εξερευνήσεις σε βάθη μέχρι και 305 μέτρα. Χρειάστηκε 15 χρόνια για να κατασκευαστεί και κόστισε 1 εκατομμύριο δολάρια. Ο δύτης έχει τη δυνατότητα με σχετικά σύντομη εκπαίδευση να επισκεφτεί με ασφάλεια δυσπρόσιτες περιοχές του βυθού. Η  διάρκεια παραμονής στα μεγάλα βάθη δεν αποτελεί πλέον περιορισμό και η μετάβαση στην επιφάνεια μετά την ολοκλήρωση της αποστολής είναι άμεση.

1. Το σύστημα παροχής οξυγόνου επιτρέπει πολύωρες καταδύσεις και διαθέτει απόθεμα διάρκειας 50 ωρών.
2. Ισχυρά φώτα τύπου LED
3. Οι βραχίονες διαθέτουν πένσες και κοπτικά εργαλεία
4. Το βάρος του σκαφάνδρου είναι 240 κιλά
5. Τα πέλματα διαθέτουν ειδικούς αισθητήρες που επιτρέπουν στο δύτη να ελέγξει τις κινήσεις του προς όλες τις κατευθύνσεις.
6. Σύστημα οπτικών ινών παρέχει επικοινωνία με την επιφάνεια, καταγράφει σε βίντεο όσα βλέπει ο δύτης και επιτρέπει στην ομάδα επιφανείας να ελέγχει όλες τις ζωτικές λειτουργίες, την πίεση και τα επίπεδα οξυγόνου.
7. Διάφανος ακρυλικός θόλος για πανοραμικό πεδίο όρασης
8. Τέσσερις κινητήρες υδροπροώθησης ισχύος 1,6 ίππων
9. Το ExoSuit χωρίζεται στο ύψος του θώρακα σε δύο τμήματα
10. 18 αρθρωτά συστήματα παρέχουν στο δύτη την απαραίτητη ευελιξία για ευκολία κινήσεων σε οποιοδήποτε βάθος.

Στο ημερολόγιο της ανέλκυσης των μοναδικών πολιτισμικών θησαυρών -μεταξύ των οποίων αγάλματα όπως ο Φιλόσοφος, ο Έφηβος των Αντικυθήρων αλλά και ο περίφημος Μηχανισμός των Αντικυθήρων- από το ομώνυμο ναυάγιο που πραγματοποίησαν οι Συμιακοί σφουγγαράδες στις αρχές του προηγούμενου αιώνα αναφέρεται ότι κύλησαν στο βυθό δίπλα από το ναυάγιο «ένας μαρμάρινος ίππος» και άλλες αρχαιότητες.

Σήμερα, περισσότερα από 2.000 χρόνια μετά τη βύθιση του πλοίου και 114 χρόνια μετά την ανακάλυψή του και την ανέλκυση μέρους του φορτίου του, μια νέα αποστολή φιλοδοξεί να φέρει στην επιφάνεια τα μυστικά του Ποσειδώνα, με τη βοήθεια της τελευταίας λέξης της τεχνολογίας, στο πλαίσιο του προγράμματος «Αντικύθηρα 2014».

Ο επαγγελματίας δύτης Αλέξανδρος Σωτηρίου προετοιμάζεται πυρετωδώς για την κατάδυση στην άβυσσο των Αντικυθήρων, η οποία ενδέχεται να φέρει στην επιφάνεια αρχαιολογικά ευρήματα που θα προκαλέσουν -για μια ακόμα φορά- παγκόσμια αίσθηση. Μόλις πριν από λίγες ημέρες ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του στις εγκαταστάσεις του Ωκεανογραφικού Κέντρου του Woods Hole μαζί με τους πρώτους από τα υπόλοιπα μέλη της ερευνητικής ομάδας, το Δρα Θεοτόκη Θεοδούλου και τον Φιλ Σορτ, επανδρώνοντας εναλλάξ τις θέσεις αυτοδύτη χειριστή, προσωπικού υποστήριξης καταδύσεων και επόπτη, αποκτώντας την απαραίτητη τεχνογνωσία για υποβρύχιες επιχειρήσεις. «Το ExoSuit είναι απλά ένα υποβρύχιο που το φοράς. Τις ημέρες της εκπαίδευσης εκτίμησα τη σημασία της ομάδας» αναφέρει στον «ΤτΚ» ο κ. Σωτηρίου και συμπληρώνει: 

«Ο πιλότος σφραγίζεται στο εσωτερικό ενός ολόσωμου σκαφάνδρου η λειτουργία του οποίου παρακολουθείται και υποστηρίζεται από τα υπόλοιπα μέλη στην επιφάνεια. Έχω χτίσει την καταδυτική μου αυτοπεποίθησή μου συνηθίζοντας να αντιμετωπίζω δυσκολίες στηριζόμενος στις δικές μου ικανότητες δεχόμενος τη βοήθεια του καταδυτικού μου συντρόφου όταν αυτή υπάρχει. Η πρόκληση που αντιμετώπισα ήταν να συμφιλιωθώ με την νέα πραγματικότητα της εξάρτησης από τον εξοπλισμό και την ομάδα υποστήριξης. Είναι σπουδαίο σε μια τέτοια στιγμή να ξέρεις ότι είσαι με τους ικανότερους ανθρώπους στον πλανήτη με εξοπλισμό ασύγκριτης τελειότητας».

Η διαδικασία μετατροπής ανθρώπου σε… υποβρύχιο

Ο κ. Σωτηρίου περιγράφοντας στον «ΤτΚ» την περίπλοκη διαδικασία μετατροπής του σε… υποβρύχιο, σημειώνει ότι χρειάζεται να… συρρικνωθεί προκειμένου να περάσει από τον περιορισμένο χώρο: «Έχοντας τοποθετήσει ο πιλότος τα κάτω άκρα στο αντίστοιχο τμήμα του συστήματος και περιμένοντας να χαμηλώσει ο κορμός προσπαθεί να συρρικνωθεί. Τα δύο κομμάτια ενώνονται στην μέση και ασφαλίζουν από την εξωτερική πλευρά. Ένας διάφανος ακρυλικός θόλος εφαρμόζει τελικά σαν προσωπίδα απομονώνοντας τον εξωτερικό κόσμο. Η φωνή του επόπτη ακούγεται καθησυχαστική μέσα από τα ακουστικά και συνοδεύει τον πιλότο στο μοναχικό του ταξίδι. 

Στο παρασκήνιο δεσπόζει ο ήχος του ηλεκτρικού ανεμιστήρα του φίλτρου απορρόφησης διοξειδίου του άνθρακα και ο σποραδικός ψεκασμός οξυγόνου. Οι ώρες περνούν δίχως να το συνειδητοποιήσει κανείς καθώς η εργασία απαιτεί συγκέντρωση. Δεν είναι εύκολο να λειτουργεί κανείς με πένσες αντί για δάχτυλα αλλά με την εξάσκηση αυτό αλλάζει. Ένας κοινός σουγιάς βρίσκεται βιδωμένος στο ένα από τα δύο άκρα και αν και φαίνεται ακατόρθωτο αρχικά, με λίγη εξάσκηση οι πιλότοι καταφέραμε να τον ανοίξουμε, ασφαλίσουμε, απασφαλίσουμε και να τον κλείσουμε σε μόλις 12 δευτερόλεπτα».

Το σύστημα ExoSuit ανήκει στην αμερικάνικη κατασκευαστική εταιρία JFWhite και σχεδιάζεται να διατεθεί μέσω του Ωκεανογραφικού Κέντρου του Woods Hole για την αρχαιολογική έρευνα που προγραμματίζεται το ερχόμενο φθινόπωρο από την Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού στο Ναυάγιο των Αντικυθήρων, υπό τη διεύθυνση της κ. Α. Σίμωση.

Το πρόγραμμα «Αντικύθηρα 2014» υπάγεται στις προγραμματισμένες δραστηριότητες της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού και υποστηρίζεται τεχνολογικά και οικονομικά από το Αμερικανικό Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο του Woods Hole με επιπλέον χρηματοδότηση και στήριξη από την Hublot, το Ίδρυμα Αικατερίνη Λασκαρίδου, την JFWhite, την Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρία Επιστημονικής Έρευνας και Εκπαίδευσης «ΑΡΓΩ» και άλλους. 

         

"Αι θυσίαι της Ελλάδος εις τον Β' Παγκόσμιον Πόλεμον" - Το μνημειώδες έργο του Κ. Δοξιάδη