Ρ311: Το ιστορικό του εντοπισμού και της ταυτοποίησης του χαμένου υποβρυχίου του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, από το δύτη Μάσιμο Ντομένικο Μποντόνε

O Μάσιμο Ντομένικο Μποντόνε, ένας έμπειρος βαθυδύτης και εξερευνητής από την Ιταλία πιστώνεται με ένα ακόμη συναρπαστικό εύρημα, αυτό του ναυαγίου του χαμένου για 73 χρόνια βρετανικού υποβρυχίου Ρ311, η εξαφάνιση του οποίου παρέμενε ένας άλυτος γρίφος για δεκαετίες. 

Ο "Μαξ" πιστώνεται με αρκετά ιστορικά ευρήματα στους βυθούς, όπως το S/S Kreta, κοντά στο νησί Capraia, to Benghasi στη Σαρδηνία και το San Marco στα νερά του Villasimius, μεταξύ άλλων ναυαγίων του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. 

Ο Μάσιμο Μποντόνε, με συναδέλφους δύτες (στο μέσον της φωτό)

Το χαμένο για 73 χρόνια, από την εξαφάνισή του τον Ιανουάριο του 1943 βρετανικό υποβρύχιο, βρέθηκε από τον Μποντόνε πριν από λίγες ημέρες και ταυτοποιήθηκε χάρη σε ένα μοναδικό χαρακτηριστικό: τα προσδεδεμένα στο εξωτερικό του κύτους του δύο μίνι-υποβρύχια, που εύκολα μπορούσαν να παρεισφρήσουν στα λιμάνια του εχθρού και να τοποθετήσουν εκρηκτικά στα ύφαλα των πλοίων που ελλιμενίζονταν εκεί.

Τα υποβρύχια αυτά ήταν ακόμα εκεί, συνδεδεμένα στο κύτος του P311 ή "Τουταγχαμών", καθώς αυτό θα ήταν το όνομα που θα "βαφτιζόταν" το υποβρύχιο μετά την επιστροφή του στη βάση υποβρυχίων της Μάλτας. Αυτό θα ήταν το μόνη σκάφος του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού, που θα έφερε αυτό το όνομα, αλλά δεν πρόλαβε. Από τότε, κανένα άλλο σκάφος, υποβρύχιο ή επιφανείας, δεν έλαβε αυτό το όνομα.

Το P311 απέπλευσε από τη Μάλτα στο τέλος του Δεκεμβρίου του 1942. Ήταν η πρώτη αποστολή του, μια πολύ δύσκολη επιχείρηση, σχεδόν αποστολή αυτοκτονίας. Ο στόχος ήταν φιλόδοξος: Να φτάσει στο λιμάνι της La Maddalena και να βυθίσει με τα μίνι-υποβρύχια τα Ιταλικά πολεμικά σκάφη που βρίσκονταν εκεί.

Λίγες μέρες μετά τον απόπλου του ωστόσο, στις αρχές Ιανουαρίου του 1943, το P311 προσέκρουσε σε νάρκη που δεν απέχει πολύ από την Tavolara.

Λέγεται ότι κάποιοι ψαράδες είχαν ακούσει ένα δυνατό βουητό, σαν έκρηξη, κατά τη διάρκεια μιας θυελλώδους νύχτας, ωστόσο κανένας κατά τη διάρκεια των επόμενων δεκαετιών δεν ήταν ποτέ σε θέση να εντοπίσει το βρετανικό υποβρύχιο, μέχρι τη στιγμή που ο Μποντόνε αντίκρυσε ένα μοναδικό θέμα σε βάθος που άγγιζε τα 80 μέτρα, κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Την περασμένη Κυριακή, ωστόσο, στις 22 Μαϊου του 2016 ο Μάσιμο Μποντόνε εντόπισε, μόλις μερικά χιλιόμετρα από τον Κόλπο της Olbia το σχεδόν άθικτο ναυάγιο.

Το P311, με 84 μέτρα μήκος και 8 μέτρα πλάτος αναπαύεται στο βυθό της θάλασσας, σχεδόν άθικτο.

Μόνο η πλώρη έχει υποστεί ζημιά, λόγω της έκρηξης της νάρκης.

Το πυροβόλο μπροστά από τον πυργίσκο είναι ένα ακόμη σημάδι. Τα δύο μίνι-υποβρύχια κάνουν την ταυτοποίηση σχεδόν βέβαια!

Η ανακάλυψη είναι πολύ σημαντική επίσης, καθώς το P311 είναι η τελευταία κατοικία του πληρώματος, καθώς βυθίστηκε αύτανδρο, χωρίς κανείς να καταφέρει να διασωθεί: 61 μέλη του πληρώματος και 8 χειριστές των μίνι-υποβρυχίων, μαζί με δύο μηχανικούς, σύνολο 71 ναυτικοί που δε γύρισαν ποτέ στη βάση τους. 

"Πρέπει να αντιμετωπίζουμε τέτοια ναυάγια με απόλυτο σεβασμό" τόνισε ο Μάσιμο Μποντόνε στην εφημερίδα "La Nuova Sardegna".

"Η ζωή σε ένα υποβρύχιο ήταν πραγματικά πολύ δύσκολη, οι μικροί χώροι ενδιαίτησης, οι κακές συνθήκες διαβίωσης και ο συνεχής φόβος μήπως χτυπηθεί από μια τορπίλη ή μια βόμβα βυθού", πρόσθεσε ο έμπειρος Ιταλός δύτης. 

Το Ρ311 εντάχθηκε στο 10ο στολίσκο υποβρυχίων στη Μάλτα τον Νοέμβριο του 1942 και χάθηκε αύτανδρο μεταξύ της 30ής Δεκεμβρίου 1942 και 8ης Ιανουαρίου 1943, ενώ κατευθυνόταν προς την εκπλήρωση της πολεμικής του αποστολής στη La Maddalena της Σαρδηνίας.

Ένα μήνυμα που έλαβε ο Μάσιμο Μποντόνε από ένα μέλος της οικογένειας ενός εκ των χαμένων ναυτικών έχει ως εξής:

«Κύριε Μποντόνε, εξ ονόματος της οικογένειας του ναυτικού Λ. Ότι, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τον εντοπισμό του υποβρυχίου HMS P311 και τον σεβασμό που δείξατε σε αυτούς που χάθηκαν. Έχετε την ευγνωμοσύνη και το σεβασμό μου."

Δίνοντας στις οικογένειες τη δυνατότητα να γνωρίζουν τον τόπο που αναπαύονται οι χαμένοι συγγενείς τους μετά από 73 χρόνια είναι, κατά τη γνώμη μου, το πιο σημαντικό στοιχείο αυτής της ιστορικής ανακάλυψης του Μάσιμο Μποντόνε.