"Περσέας": Ένα βυθισμένο υποβρύχιο λέει την ιστορία του

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΚΩΣΤΑΣ ΘΩΚΤΑΡΙΔΗΣ

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΡΕΝΑ ΓΙΑΤΡΟΠΟΥΛΟΥ/ΚΩΣΤΑΣ ΘΩΚΤΑΡΙΔΗΣ

Δημοσιεύθηκε στις 17 Αυγούστου στο ΓΕΩΔΡΟΜΙΟ

Το smartphone καίει πιο πολύ από ένα ψυγείο!

Η ψηφιακή τεχνολογία, με τα κινητά τηλέφωνα να βρίσκονται στην κορυφή του σχετικού καταλόγου, καταναλώνει την ίδια ποσότητα ενέργειας που χρειαζόταν για τον ηλεκτροφωτισμό ολόκληρου του πλανήτη το 1985. Την ενεργοβόρα -και μάλλον άγνωστη στο ευρύ κοινό- διάσταση της σύγχρονης τεχνολογίας αποκαλύπτει έρευνα που πραγματοποιήθηκε στις ΗΠΑ, σύμφωνα με την οποία ένα «έξυπνο» κινητό, τύπου iPhone ή με λογισμικό Android, καταναλώνει 361 κιλοβατώρες ετησίως, όταν συγκριτικά ένα ψυγείο ενεργειακής κλάσης Α «καίει» μόλις 322.

Σύμφωνα με την έρευνα, η οποία αξιοποίησε δεδομένα από προηγούμενες μελέτες, η παγκόσμια βιομηχανία τηλεπικοινωνιών σπαταλά 1500 τεραβατώρες ετησίως, το 10% της παγκόσμιας κατανάλωσης ενέργειας, ή όσο «καίνε» η Γερμανία και η Ιαπωνία μαζί σε ετήσια βάση. Ενδεικτικά, μια τεραβατώρα καλύπτει τις ενεργειακές ανάγκες ενός ολόκληρου χρόνου σε 90.000 νοικοκυριά.

«Αν και η ενέργεια που απαιτείται για τη φόρτιση του κινητού μας είναι αμελητέα, οι άλλες δραστηριότητες, όπως η χρήση υπηρεσιών, η παρακολούθηση βίντεο, η διαρκής σύνδεση με το Διαδίκτυο μέσω των τηλεφώνων μας ακόμα και όταν δεν τα χρησιμοποιούμε, ανεβάζουν σε δυσθεώρητα ύψη τη σπατάλη ενέργειας» σημείωσε ο Μαρκ Μιλς, διευθύνων σύμβουλος της Digital Power Group, της εταιρείας που υλοποίησε την έρευνα. 

«Αυτό που προκύπτει από τη μελέτη μας είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των χρηστών αγνοεί την περιβαλλοντική επιβάρυνση που προκαλεί η χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας. Για κάθε κέντρο δεδομένων που υποστηρίζει ένα δίκτυο τηλεφωνίας, ή τη σύνδεση στο Διαδίκτυο, απαιτούνται γεννήτριες, τροφοδοτικά, κλιματιστικά και άλλα ενεργοβόρα συστήματα. Όλα αυτά καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες ενέργειας, η οποία κατά κύριο λόγο προέρχεται από ορυκτά καύσιμα, όπως το πετρέλαιο και το κάρβουνο, με τις επιπτώσεις στο περιβάλλον να είναι ιδιαίτερα αρνητικές, καθώς ο ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης των ασύρματων δικτύων αγγίζει το 69% παγκοσμίως», συμπλήρωσε ο ίδιος.

Το «αντίδοτο» σε αυτή την κατασπατάληση πολύτιμων πόρων, σύμφωνα με την έρευνα, είναι τόσο η χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για τα μεγάλα κέντρα δεδομένων που χρησιμοποιούν οι κολοσσοί της πληροφορικής, όσο και ο περιορισμός των ορυκτών καυσίμων για τη λειτουργία τους, τα οποία πάντως παραμένουν ευρέως διαδεδομένα σε χώρες όπως η Ινδία, η Κίνα αλλά και το συντριπτικό ποσοστό του αναπτυσσόμενου κόσμου.

Χάκαρε το προφίλ του δημιουργού του facebook

Τα κενά ασφαλείας της ιστοσελίδας εξέθεσε με πρωτότυπο τρόπο ένας Ιρανός

«Συγγνώμη που καταπατώ την ιδιωτικότητά σου», έγραψε ένας χάκερ στο προφίλ του δημιουργού του facebook Μαρκ Ζάκερμπεργκ, «αλλά ήταν ο μόνος τρόπος για να δείξω τα κενά ασφαλείας της ιστοσελίδας στην προστασία του ιδιωτικού απορρήτου των χρηστών». Με αυτό τον πρωτότυπο τρόπο, ο Χαλίλ Σρετέχ, ιρανικής καταγωγής προγραμματιστής, κατέδειξε ότι το facebook, διαβόητο για τις ομιχλώδεις και ανεπαρκείς ρυθμίσεις προστασίας της ιδιωτικότητας, δεν είναι σε θέση να προστατέψει ούτε το… αφεντικό του. Σύμφωνα με τον ίδιο τον Σρετέχ, τα κενά ασφαλείας στο facebook θέτουν σε μεγάλο κίνδυνο τα προσωπικά δεδομένα εκατομμυρίων χρηστών της ιστοσελίδας κοινωνικής δικτύωσης. Οι υπεύθυνοι ασφαλείας του facebook πάντως αρνήθηκαν να δώσουν το έπαθλο των 500 δολαρίων σε όποιον εντοπίζει κενά στο σύστημα, επειδή ο Σρετέχ «δεν ακολούθησε τη διαδικασία αναφοράς του προβλήματος».

Σίφνος: Στο φως του απέριττου

Δημοσιεύθηκε στο τεύχος 5 του περιοδικού ΓΕΩΔΡΟΜΙΟ, στις 17 Αυγούστου.

ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟ: Στέλιος Παρασκευόπουλος

Και οι λιονταρίνες θέλουν την… ηλιοθεραπεία τους.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ 5 ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ "ΓΕΩΔΡΟΜΙΟ" ΣΤΙΣ 17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ.

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΟΥ

Ήταν Ιούλιος όταν βρέθηκα στην Κένυα, στο εθνικό πάρκο Μασάι-Μάρα. Είπα να φύγω από τη ζούγκλα της μεγαλούπολης και να βρεθώ στη σαβάνα της κεντρικής Αφρικής, να δω το μεγαλείο της άγριας Φύσης και να βρεθώ κοντά σε μερικά από τα πιο όμορφα ζώα του πλανήτη.

Άξαφνα βρέθηκα μπροστά σε δύο θηλυκά λιοντάρια που είχαν ξαπλώσει πλάτη με πλάτη στις όχθες μιας νερολακκούβας, εκεί που όλα τα ζώα –από το πιο μεγάλο μέχρι το πιο μικρό- πάνε να δροσιστούν και να ξεφύγουν λίγο από την κάψα του αφρικάνικου ήλιου.

Πλησίασα με προσοχή, φυσικά σε απόσταση ασφαλείας, με πρωταρχικό μου μέλημα να μην ταράξω την πρωινή τους σιέστα. Παρά το ότι τα αρσενικά λιοντάρια έχουν τη χάρη, με τις εντυπωσιακές τους χαίτες και το επιβλητικό τους στυλ, οι λέαινες είναι εκείνες που… κινούν τα νήματα στις κοινότητες των μεγάλων αυτών αιλουροειδών. Κυνηγούν, μεγαλώνουν τα λιονταράκια τους, διώχνουν τα τσακάλια και τις ύαινες που απειλούν τα μικρά τους και ενίοτε ακόμα και τα μεγάλα αρσενικά λιοντάρια που πλησιάζουν επικίνδυνα κάποιο μικρό που ξεστράτισε.

Έχοντας στο μυαλό μου την «ανθρωποφαγία» των σύγχρονων κοινωνιών του «πολιτισμένου» ανθρώπου, εκεί που ο καθένας κοιτάει να πατήσει τον άλλο στο λαιμό, δε μπόρεσα παρά να γοητευθώ από την ήρεμη ομορφιά των λιονταριών. Πράγματι και τα λιοντάρια σκοτώνουν άλλα ζώα. Αλλά το κάνουν μόνο για να καλύψουν την ανάγκη τους σε τροφή. Δεν επιδίδονται σε σαφάρι για να διασκεδάσουν όπως κάνουν πολλοί άνθρωποι, δε σκοτώνουν επειδή… έτσι τους ήρθε. Κυνηγούν για μια ώρα το βράδι και την υπόλοιπη μέρα εξοικονομούν δυνάμεις, μένοντας ξαπλωμένα σε κάποιον ίσκιο ή στις όχθες της νερολακκούβας.

Και στην αχανή σαβάνα υπάρχουν νόμοι. Ο άνθρωπος έχει να μάθει πολλά από τα ζώα, γιατί τελικά το αγριότερο από όλα τα θηρία είναι ο άνθρωπος, όπως λένε οι παλιοί.

Οι γίγαντες των ελληνικών θαλασσών

Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΓΕΩΔΡΟΜΙΟ, στις 10 Αυγούστου 2013

Γράφει η Μαρία Λιβανού,Συνεργάτης Θαλάσσιων Προγραμμάτων WWF Ελλάς

Αν και μικρή σε μέγεθος, η χώρα μας έχει την τύχη να φιλοξενεί στις θάλασσές της μοναδικούς …..γιγάντιους θησαυρούς. Εννέα μόνιμοι και πέντε περιστασιακοί μοιράζονται μαζί μας το ίδιο σπίτι, τις ελληνικές θάλασσες. Η πρώτη ευρωπαϊκή εκστρατεία ενημέρωσης και κατάρτισης, Θάλασσα, που υλοποιούν από κοινού το WWF Ελλάς και η ΜOm, σε συνεργασία με τα ερευνητικά ινστιτούτα Tethys και Πέλαγος, είναι εδώ για να μας τους παρουσιάσει.

Στα ανοιχτά του Ιονίου ζει η πτεροφάλαινα, με μέγεθος καρδιάς στο μέγεθος ενός μικρού αυτοκινήτου, είναι το δεύτερο μεγαλύτερο ζώο στον πλανήτη μπορεί να φτάσει τα 23 μ. σε μήκος, τους 75 τόνους σε βάρος και τα 100 χρόνια σε ηλικία! Τρέφεται με κριλ, ένα είδος ζωοπλαγκτόν, που μοιάζει με μικρή καραβίδα. Ο εξίσου εντυπωσιακός σε μέγεθος, φυσητήρας και ο ζιφιός, προτιμούν επίσης τα νερά του Ιονίου. Πιο συγκεκριμένα τα δύο αυτά ζώα, ζουν κατά μήκος της Ελληνικής Τάφρου, ένα σύνολο υποβρύχιων γκρεμών και φαραγγιών που ξεκινάει από τα Δυτικά των Ιονίων νήσων και καταλήγει στα νοτιοανατολικά της Ρόδου.

Ο φυσητήρας, με μήκος που φτάνει τα 15 μέτρα για τα αρσενικά, είναι το ζώο με τον μεγαλύτερο εγκέφαλο που έχει καταγραφεί ποτέ στο ζωικό βασίλειο. Η ζωή των φυσητήρων είναι οργανωμένη σε κοινωνικές ομάδες, για τα θηλυκά και τα νεαρά ενώ τα αρσενικά, ζουν μόνα. Στην κοινωνική ομάδα, τα νεαρά μαθαίνουν να σέβονται την κοινωνική ιεραρχία, να ψάχνουν για τροφή, να χρησιμοποιούν το ηχοεντοπιστικό τους σύστημα, να καταδύονται κ.α. Άλλωστε οι φυσητήρες, κάνουν καταπληκτικές καταδύσεις που διαρκούν μέχρι και 1,5 ώρα σε βάθη που φτάνουν τα 2000 μέτρα. Εντυπωσιακό φυσικά αν και ο ζιφιός, φτάνει τα 3000 μέτρα με μια μόνο ανάσα. Με σχήμα επίμηκους δελφινιού που φτάνει τα 5 μέτρα στα αρσενικά, ο ζιφιός είναι ένα πολύ δυσπρόσιτο ζώο, το οποίο σπάνια μπορεί να δει κανείς αφού περνάει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στα …σκοτάδια του βυθού κυνηγώντας την αγαπημένη του τροφή, τα βαθυπελαγικά καλαμάρια.

Περνώντας σε …μικρότερα μεγέθη αλλά πάντα εντυπωσιακά σε ικανότητες, στις ελληνικές θάλασσες ζουν 4 είδη δελφινιών. Το ζωνοδέλφινο, με την χαρακτηριστική «ζώνη» που ξεκινάει από το μάτι και καταλήγει στην κοιλιά, το δελφίνι που συναντάμε περισσότερο στις ελληνικές θάλασσες. Το κοινό δελφίνι, που κάθε άλλο παρά κοινό είναι πλέον στις ελληνικές θάλασσες με τις εντυπωσιακές του ταχύτητες που φτάνουν μέχρι και τα 60 χλμ/ώρα. Το σταχτοδέλφινο, το πιο ιδιαίτερο από όλα τα είδη δελφινιών των ελληνικών θαλασσών, με τις χαρακτηριστικές του γραντζουνιές στο κορμί του, δείκτες υγείας για τα αρσενικά αφού αποτελούν…παράσημα από διαξιφισμούς με άλλα αρσενικά. Και τέλος το ρινοδέλφινο, τον παράκτιο άλτη της δελφινοπαρέας, με ακροβατικές φιγούρες που φτάνουν και τα 8 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας σε ύψος.

Κοντά στις ακτές ζει και η Μεσογειακή φώκια, ένα πανέξυπνο ζώο, που δεν χάνει ποτέ τον προσανατολισμό της και δεν συγκρούεται ποτέ με σκάφη αλλά και η φώκαινα, που μοιάζει με μικρό δελφίνι χωρίς ρύγχος και ζει αποκλειστικά και μόνο στη Θράκη, από όλη τη Μεσόγειο.

Δυστυχώς όμως τα περισσότερα από αυτά απειλούνται με εξαφάνιση εξαιτίας ανθρώπινων δραστηριοτήτων. Οι απειλές που αντιμετωπίζουν σχετίζονται με την αλιεία (τυχαία παγίδευση, έλλειψη τροφής και ηθελημένη θανάτωση), τη ρύπανση (στερεά απορρίμματα, ρύπανση πάσης φύσης), συγκρούσεις με σκάφη, παρενόχληση, ηχορύπανση, στρατιωτικές ασκήσεις και έρευνες για υδρογονάνθρακα, όχληση, υποβάθμιση του οικοσυστήματος και  κλιματική αλλαγή).

Στο χέρι μας είναι να συμβάλουμε όλοι στην προστασία τους. Άλλωστε, το μότο της καμπάνιας Θάλασσα είναι ακριβώς αυτό «Μοιραζόμαστε το ίδιο σπίτι, ας μάθουμε να ζούμε μαζί». Η συνολική στάση ζωής μας, είτε κοντά είτε μακριά από τη θάλασσα, επηρεάζει το φυσικό περιβάλλον που μας περιβάλλει κάτι το οποίο πολλές φορές ξεχνάμε. Ειδικά για τους καλοκαιρινούς μήνες που οι περισσότεροι από εμάς βρίσκονται κοντά στη θάλασσα, σε περίπτωση που δούμε θαλάσσιο θηλαστικό ζωντανό ή/και νεκρό, τραυματισμένο, το Θάλασσα έχει βγάλει μια σειρά από συμβουλές για όλους μας. Επισκεφτείτε το www.thalassa-project.gr για να μάθετε τι μπορείτε να κάνετε για να συμβάλετε στην προστασία τους. Η ενημέρωση είναι η αρχή της δράσης. 

Tα θαλάσσια θηλαστικά αποτελούν μέρος της φυσικής και πολιτιστικής μας κληρονομιάς και πρώτος τα κατέγραψε ο Αριστοτέλης το 350 π.Χ.

Στον Κορινθιακό συμβαίνει το μοναδικό στον κόσμο φαινόμενο, να δημιουργούν μεικτές κοινωνίες 3 είδη δελφινιών: ζωνοδέλφινα, κοινά δελφίνια και σταχτοδέλφινα.

Το Πρόγραμμα «Θάλασσα» υλοποιείται με τη συνδρομή του χρηματοδοτικού εργαλείου LIFE της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Blue Planet Shipping SA, του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος και του Πράσινου Ταμείου.

Σκανταλόπετρα: Η αρχαία βουτιά

Δημοσιεύθηκε στο τεύχος 4 του περιοδικού ΓΕΩΔΡΟΜΙΟ που κυκλοφόρησε στις 10 Αυγούστου

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Γιώργος Ρηγούτσος http://rigoutsosphotos.com

ΚΕΙΜΕΝΟ: Νικόλας Τρικοίλης,γιατρός Καταδυτικής Υπερβαρικής Ιατρικής

 KEIMENO: ΝΙΚΟΛΑΣ ΤΡΙΚΟΙΛΗΣ, γιατρός Καταδυτικής Υπερβαρικής Ιατρικής

PHOTO ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΗΓΟΥΤΣΟΣ http://rigoutsosphotos.com

Σκανταλόπετρα, από την αρχαιότητα στο σήμερα

Μια πανάρχαια τεχνική κατάδυσης γίνεται… παγκόσμια!

Η σκανταλόπετρα είναι ένα κομμάτι πέτρας, συνήθως μάρμαρο η γρανίτης, με στρογγυλεμένες γωνίες και υδροδυναμικό σχήμα,  βάρους από 8-14 κιλά, το οποίο χρησιμοποιούσαν οι σφουγγαράδες από την αρχαιότητα μέχρι πριν από λίγα χρόνια, σαν βοηθητικό εργαλείο στις καταδύσεις τους.

Στην μια της άκρη υπάρχει μια τρύπα στην οποία είναι δεμένο ένα μακρύ σχοινί που ξετυλίγεται από την βάρκα κατά την κατάδυση και ξαναμαζεύεται κατά την ανάδυση. Σ' αυτήν είναι περασμένο και ένα μικρό σχοινί με μια θηλιά , την οποία περνά στον καρπό του ο σφουγγαράς, για να μπορεί να ελευθερώνει τα χέρια του χωρίς να χαθεί η σκανταλόπετρα και η σύνδεσή του με την βάρκα.

Μέχρι την δεκαετία του 1960, αρκετοί  σφουγγαράδες χρησιμοποιούσαν την πανάρχαια  μέθοδο κατάδυσης με σκανταλόπετρα.

• Ο γυμνός δύτης βουτούσε από την βάρκα κρατώντας την σκανταλόπετρα με τα δύο του χέρια και τον ένα καρπό περασμένο στην θηλιά.
• Στην διάρκεια της κατάδυσης χρησιμοποιούσε την σκανταλόπετρα σαν βάρος γιά να καταδύεται γρήγορα, σαν πηδάλιο γιά να αλλάζει κατεύθυνση και σαν φρένο γιά να επιταχύνει η να επιβραδύνει τον ρυθμό κατάδυσης.
• Όταν έφτανε στον βυθό, ελευθέρωνε τα χέρια του για να μαζέψει τα σφουγγάρια και όταν τελείωνε την δουλειά του έδινε το σχετικό σήμα στον βοηθό πάνω στη βάρκα, με το σκοινί που ήταν δεμένο στην σκανταλόπετρα.
• Τότε ο βοηθός, τραβώντας το σκοινί, ανέβαζε στην επιφάνεια τον σφουγγαρά που στηριζόταν στο σκοινί η και με τα πόδια του πάνω στην σκανταλόπετρα.

Όπως φαίνεται από αυτή τη μικρή περιγραφή η σκανταλόπετρα έχει πολλαπλό ρόλο. Είναι το αντίστοιχο των σημερινών βαρών που χρησιμοποιούνται στις καταδύσεις αλλά ταυτόχρονα είναι πηδάλιο, φρένο και βάση στήριξης κατά την ανάδυση. Ενώ το σχοινί που είναι δεμένη, εκτός των άλλων, είναι το μέσο επικοινωνίας με την βάρκα.
Η μέθοδος της κατάδυσης με σκανταλόπετρα έχει ιστορία χιλιάδων χρόνων. Ακριβώς γι' αυτό τον λόγο έφτασε σε μέγιστα επίπεδα τελειότητας και μέγιστα επίπεδα ασφάλειας. Το γεγονός ότι είναι μια σκληρή δουλειά αλλά και η βιομηχανοποίηση των καταδύσεων, οδήγησαν την κατάδυση με σκανταλόπετρα σε πλήρη εξαφάνιση. Οι Αγώνες Σκανταλόπετρας βοηθούν να διατηρηθεί ζωντανή αυτή η πανάρχαια τεχνική!

 Γνωρίζετε ότι…

Η ετυμολογία της σκανταλόπετρας δεν έχει σχέση με την ελληνική λέξη «σκανδάλη», αλλά με την ιταλική «scandaglio» που σημαίνει «βαθύμετρο».

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ:

http://www.skandalopetra.com

Παράβυσσος: Ο υποβρύχιος φωτογράφος Νίκος Σαμαράς "μιλάει" μέσα από βραβευμένες του φωτογραφίες

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΑΜΑΡΑΣ 

http://www.underwater-photography.gr/

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΡΑΜΠΕΑ ΙΑΤΡΙΔΟΥ

Δημοσιεύθηκε στο τεύχος 4 του περιοδικού ΓΕΩΔΡΟΜΙΟ που κυκλοφόρησε στις 10 Αυγούστου 2013

Just a passenger - Στρυμωνικός κόλπος

Οι συμβιώσεις, οι συγκατοικήσεις και οι συνεργασίες στο βυθό είναι εντυπωσιακές, αναπάντεχες και πολλές φορές επικίνδυνες! Τυφλές γαρίδες εργάτες με μικρά ψαράκια τσιλιαδόρους, καθαριστές γαρίδες με τεράστιες σμέρνες, μικρά ψαράκια που βρίσκουν καταφύγιο στα πλοκάμια μιας ανεμώνης ή μιας μέδουσας όπως σε αυτή τη φωτογραφία. Στον αγώνα για επιβίωση η συμβίωση είναι πολλές φορές απαραίτητη και για έναν υποβρύχιο φωτογράφο μοναδική ευκαιρία να φωτογραφίσει τους υποβρύχιους λαθρεπιβάτες. Βραβείο Mention artistique στον σημαντικότερο διεθνή διαγωνισμό  υποβρύχιας φωτογραφίας και βιντεοσκόπησης Festival Mondial De L'Image Sous Marine (France).

Festival: Festival Mondial De L'Image Sous Marine (France)

Place/Category: PRIX OCEAN GEOGRAPHIC SOCIETY "Image de meduse": Mention artistique

Aristocracy of Sea – Σιθωνία Χαλκιδικής

Ο αριστοκράτης των θαλασσών, ο τζέντλεμαν διακριτικός και ντροπαλός ιππόκαμπος δε χαρίζει εύκολα πορτραίτα. Στα ελάχιστα κλάσματα δευτερολέπτου από το καδράρισμα στο κλικ της μηχανής έχει στρέψει το σώμα και το βλέμμα του αλλού! Η μεγάλη κατάρα του υποβρύχιου φωτογράφου είναι να έχει επιλέξει ευρυγώνιο φακό και να συναντήσει έναν προθυμο μικροσκοπικό κύριο να περιμένει στο τέλειο σημείο. Τότε ο πειραματισμός και η δοκιμή του καινούργιου ακόμα και με θεωρητικά ακατάλληλο φακό μπορεί να οδηγήσει σε εντυπωσιακά αποτελέσματα. Πρώτη θέση στη κατηγορία  Macro στο διαγωνισμό International Underwater Photography Contest ''CITTA' DI VENEZIA'' (Italy - Venezia)

Festival: International Underwater Photography Contest ''CITTA' DI VENEZIA'' (Italy - Venezia)

Place/Category: Mediterraneo Macro: 1st Place

Angel – Σιθωνία Χαλκιδικής

Δύσκολη διαδικασία η περιγραφή με λέξεις  για την ομορφιά του μικρού σαλαχιού που η συνήθως κρυμμένη στην άμμο μορφή του μοιάζει με πρόσωπο χαμογελαστού αγγέλου. Ροζ, θαλασσιά, ασημί χρώματα στο σώμα και χρυσοκονδυλιές στα πτερύγια σαν φτερά με χρυσόσκονη δεν αφήνουν κανέναν ασυγκίνητο και κάνουν την υποβρύχια φωτογράφιση σπουδαία που μπορεί να μεταφέρει την εικόνα στην επιφάνεια. Πρώτη θέση στη κατηγορία DSLR - Mediterranean Macro στο διαγωνισμό ACQUA 2013 - International Underwater Art Competition (Italy - Rome).

Festival: ACQUA 2013 - International Underwater Art Competition (Italy - Rome)

Place/Category: DSLR - Mediterranean Macro: 1st Place

Dark knight – Σιθωνία Χαλκιδικής

Μια μικρή σαλιάρα, κοινό είδος στη θάλασσα της Μεσογείου θυμίζει με το θάρρος της τα πασίγνωστα Clownfishes των τροπικών νερών που μπορεί να είναι αξιαγάπητα και πανέμορφα αλλά δε διστάζουν να γίνουν επιθετικά προκειμένου να υπερασπιστούν τη φωλιά τους. Ατάραχη στο φακό όρθωσε τα πτερύγια και τις κεραίες της για να γίνει τρομακτική και έτσι με βλέμμα μοντέλου κέρδισε το πρώτο βραβείο στη κατηγορία Macro στο ετήσιο διεθνές φεστιβάλ MARMARA UNDERWATER FESTIVAL (Turkey).

Festival: MARMARA UNDERWATER FESTIVAL (Turkey)

Place/Category: Macro: 1st Place

Candy girl - Nudibranch "Hypselodoris bullockii" / Lembeh Indonesia

Σίγουρα κάτω από το νερό ο υποβρύχιος φωτογράφος δε μπορεί να ξέρει το φύλο του πλάσματος που ποζάρει στο φακό του, αλλά ορισμένες φορές στη διάρκεια της φωτογράφισης ή της επεξεργασίας πλάθει ιστορίες για τους πρωταγωνιστές. Τα γυμνοβράγχια στη στενή ηφαιστιογενή λωρίδα του Λέμπε της Ινδονησίας είναι τόσα πολλά και τόσο πολύχρωμα που φέρνουν στο μυαλό ένα κουτί με ζαχαρωτά. Πρώτη θέση στη κατηγορία Macro, στο διεθνή διαγωνισμό Festisub Festival De L'Image Sous Marine (Neuchâtel – Switzerland)

Festival: Festisub Festival De L'Image Sous Marine (Neuchâtel - Switzerland)

Place/Category: Macro: 1st Place

Seahorse silhouette

O ιππόκαμπος αγαπήθηκε από τη τέχνη όσο κανένα άλλο πλάσμα της θάλασσας, από τη μυθολογία ως και τη σύγχρονη εποχή. Η ντροπαλότητά και η ομορφιά του όπως και η σπανιότητα του και η δυσκολία να τον συναντήσεις σε μια κατάδυση είναι τα στοιχεία που τον κάνουν τόσο  ξεχωριστό. Ένας αφοσιωμένος υποβρύχιος φωτογράφος μπορεί να περάσει και 2 ώρες σε βάθος που δε ξεπερνά τα 3 μέτρα φωτογραφίζοντας αποκλειστικά έναν ιππόκαμπο! Η στιγμή που ο φωτογράφος με περισσή αγένεια τον ακολουθεί και τον φωτογραφίζει στα μεσόνερα με τον ήλιο που δύει στο πέλαγος για φωτοστέφανο ξεπλένει κάθε ενοχή για τη παρουσία και την ενόχληση. Τρίτη θέση στον διεθνή διαγωνισμό υποβρύχιας φωτογραφίας και κινηματογράφησης "Our World Underwater ".

Festival: "Our World Underwater " international underwater photography and video competition (USA)

Place/Category: Macro Traditional: 3rd Place

Fly away – Σιθωνία Χαλκιδικής

Από τα πιο τρυφερά πλάσματα της Μεσογείου είναι αυτή η μικρογραφία σαλαχιού με το κόκκινο πορφυρό χρώμα στο σώμα, που όταν το βλέπεις στον αμμώδη βυθό μοιάζει με τριαντάφυλλο και μόλις αντιληφθεί τη παρουσία σου ανοίγει τα απαλά του φτερά και κολυμπά με προσπάθεια σαν να απογειώνεται. Η φωτογραφία είναι μια σύνθεση τριών συνεχόμενων λήψεων και έχει βραβευθεί με Honorable Mention στον διαγωνισμό "Through The Lens 2012" SDAA/MIDE 2012 International Competition (AustralAsia)

Festival: "Through The Lens 2012" SDAA/MIDE 2012 International Competition (AustralAsia)

Place/Category: uw3some: Honorable Mention

The way out – Παγασητικός κόλπος, Μπλε σπηλιές

Με το πέρασμα των χρόνων τα ζευγάρια που καταδύονται μαζί επικοινωνούν κάτω από το νερό με ένα απλό κοίταγμα ή ένα απλό νεύμα. Το αποτέλεσμα μιας υποβρύχιας  φωτογραφίας ίσως ακόμη και η σύλληψή της εκτός αν είναι αποτέλεσμα καθαρής τύχης προκύπτει από τη συνεργασία. Το μοντέλο πρέπει να έχει άψογες καταδυτικές ικανότητες , αίσθηση του χώρου στο νερό, άριστη πλευστότητα και κίνηση ειδικά στις σπηλιές και κυρίως αίσθηση της θέσης του στο κάδρο. Όταν όλα αυτά δουλεύουν σωστά το GRAND PRIZE σε έναν διαγωνισμό όπως αυτός του Scuba Diving Magazine International Annual Contest (USA) δεν είναι άπιαστο όνειρο!

Festival: Scuba Diving Magazine International Annual Contest (USA)

Place/Category: GRAND PRIZE Winner

Alien Spaceship – Κασσάνδρα Χαλκιδικής

Μια υδρομέδουσα Pandea conica σαν μικρό διαστημόπλοιο του νερού είναι πολύ δύσκολο να τη διακρίνει κανείς ακόμη και με μάσκα. Πρέπει να ξέρει πότε και που θα τη βρει, συνήθως σε ρηχά νερά να χορεύει με τα λεπτά εύθραυστα πλοκάμια της σαν δαντέλες στο τέλος της διάφανης  καμπανούλας που αγκαλιάζει το πορφυρό της σώμα.  Bronze medal

Festival: ONE EYELAND Photography Awards (India)

Place/Category: Nature/Underwater: Bronze

FINSWIMMER – Θεσσαλονίκη πισίνα Κολυμβητικού Ομίλου Καλαμαριάς

Ο πρωταθλητής της Τεχνικής Κολύμβησης Δημήτρης Παπουτσής, φωτογραφήθηκε στη λήξη της προπόνησης μαζί με άλλους συναθλητές με σκοπό τη προώθηση του αθλήματος. Από το εντυπωσιακό σετ των αθλητών αυτή ξεχώρισε και ταξίδεψε στην άλλη άκρη της υδρογείου, εκτέθηκε στο μουσείο Oceanside Museum of Art της Καλιφόρνια και οι χιλιάδες επισκέπτες του έμαθαν μέσα από μια φωτογραφία τι είναι τεχνική κολύμβηση και τι μονοπέδιλο. Πρώτη θέση στη κατηγορία Diver στο διαγωνισμό Masters of Underwater Photography (California)

Festival: Oceanside Museum of Art (OMA) / Masters of Underwater Photography (California)

Place/Category: Diver/ 1st Place

Γυμνοβράγχιο "Cratena peregrina" – Σιθωνία Χαλκιδικής

Τα γυμνοβράγχια είναι οι μικροσκοπικοί σούπερ σταρ των θαλασσών με τα εντυπωσιακά τους χρώματα και τις νωχελικές τους κινήσεις στο νερό να κερδίζουν αναγνώστες, δύτες και υποβρύχιους φωτογράφους. Αυτή η φωτογραφία είναι ξεχωριστή γιατί είναι ένα παράδειγμα του αποτελέσματος που μπορεί να πάρει κάποιος όχι με τον ακριβό εξοπλισμό αλλά με την επιμονή. Πολλές φορές ο υποβρύχιος φωτογράφος μένει μόνος στα ρηχά στο τέλος της κατάδυσης και επιμένει να φωτογραφίζει ώσπου το αποτέλεσμα να είναι το τέλειο. Δεν είναι και η πιο ευχάριστη παρέα για τους δύτες αναψυχής που περιμένουν στο σκάφος! Η φωτογραφία έχει κερδίσει το τρίτο βραβείο στη κατηγορία Macro, στον έγκριτο διεθνή διαγωνισμό υποβρύχιας φωτογραφίας του Μαϊάμι.

Festival: Miami's Rosenstiel School of Marine and Atmospheric Science (Miami)

Place/Category: Macro / 3rd Place