Σίφνος: Στο φως του απέριττου

Δημοσιεύθηκε στο τεύχος 5 του περιοδικού ΓΕΩΔΡΟΜΙΟ, στις 17 Αυγούστου.

ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟ: Στέλιος Παρασκευόπουλος

Και οι λιονταρίνες θέλουν την… ηλιοθεραπεία τους.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ 5 ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ "ΓΕΩΔΡΟΜΙΟ" ΣΤΙΣ 17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ.

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΟΥ

Ήταν Ιούλιος όταν βρέθηκα στην Κένυα, στο εθνικό πάρκο Μασάι-Μάρα. Είπα να φύγω από τη ζούγκλα της μεγαλούπολης και να βρεθώ στη σαβάνα της κεντρικής Αφρικής, να δω το μεγαλείο της άγριας Φύσης και να βρεθώ κοντά σε μερικά από τα πιο όμορφα ζώα του πλανήτη.

Άξαφνα βρέθηκα μπροστά σε δύο θηλυκά λιοντάρια που είχαν ξαπλώσει πλάτη με πλάτη στις όχθες μιας νερολακκούβας, εκεί που όλα τα ζώα –από το πιο μεγάλο μέχρι το πιο μικρό- πάνε να δροσιστούν και να ξεφύγουν λίγο από την κάψα του αφρικάνικου ήλιου.

Πλησίασα με προσοχή, φυσικά σε απόσταση ασφαλείας, με πρωταρχικό μου μέλημα να μην ταράξω την πρωινή τους σιέστα. Παρά το ότι τα αρσενικά λιοντάρια έχουν τη χάρη, με τις εντυπωσιακές τους χαίτες και το επιβλητικό τους στυλ, οι λέαινες είναι εκείνες που… κινούν τα νήματα στις κοινότητες των μεγάλων αυτών αιλουροειδών. Κυνηγούν, μεγαλώνουν τα λιονταράκια τους, διώχνουν τα τσακάλια και τις ύαινες που απειλούν τα μικρά τους και ενίοτε ακόμα και τα μεγάλα αρσενικά λιοντάρια που πλησιάζουν επικίνδυνα κάποιο μικρό που ξεστράτισε.

Έχοντας στο μυαλό μου την «ανθρωποφαγία» των σύγχρονων κοινωνιών του «πολιτισμένου» ανθρώπου, εκεί που ο καθένας κοιτάει να πατήσει τον άλλο στο λαιμό, δε μπόρεσα παρά να γοητευθώ από την ήρεμη ομορφιά των λιονταριών. Πράγματι και τα λιοντάρια σκοτώνουν άλλα ζώα. Αλλά το κάνουν μόνο για να καλύψουν την ανάγκη τους σε τροφή. Δεν επιδίδονται σε σαφάρι για να διασκεδάσουν όπως κάνουν πολλοί άνθρωποι, δε σκοτώνουν επειδή… έτσι τους ήρθε. Κυνηγούν για μια ώρα το βράδι και την υπόλοιπη μέρα εξοικονομούν δυνάμεις, μένοντας ξαπλωμένα σε κάποιον ίσκιο ή στις όχθες της νερολακκούβας.

Και στην αχανή σαβάνα υπάρχουν νόμοι. Ο άνθρωπος έχει να μάθει πολλά από τα ζώα, γιατί τελικά το αγριότερο από όλα τα θηρία είναι ο άνθρωπος, όπως λένε οι παλιοί.

Οι γίγαντες των ελληνικών θαλασσών

Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΓΕΩΔΡΟΜΙΟ, στις 10 Αυγούστου 2013

Γράφει η Μαρία Λιβανού,Συνεργάτης Θαλάσσιων Προγραμμάτων WWF Ελλάς

Αν και μικρή σε μέγεθος, η χώρα μας έχει την τύχη να φιλοξενεί στις θάλασσές της μοναδικούς …..γιγάντιους θησαυρούς. Εννέα μόνιμοι και πέντε περιστασιακοί μοιράζονται μαζί μας το ίδιο σπίτι, τις ελληνικές θάλασσες. Η πρώτη ευρωπαϊκή εκστρατεία ενημέρωσης και κατάρτισης, Θάλασσα, που υλοποιούν από κοινού το WWF Ελλάς και η ΜOm, σε συνεργασία με τα ερευνητικά ινστιτούτα Tethys και Πέλαγος, είναι εδώ για να μας τους παρουσιάσει.

Στα ανοιχτά του Ιονίου ζει η πτεροφάλαινα, με μέγεθος καρδιάς στο μέγεθος ενός μικρού αυτοκινήτου, είναι το δεύτερο μεγαλύτερο ζώο στον πλανήτη μπορεί να φτάσει τα 23 μ. σε μήκος, τους 75 τόνους σε βάρος και τα 100 χρόνια σε ηλικία! Τρέφεται με κριλ, ένα είδος ζωοπλαγκτόν, που μοιάζει με μικρή καραβίδα. Ο εξίσου εντυπωσιακός σε μέγεθος, φυσητήρας και ο ζιφιός, προτιμούν επίσης τα νερά του Ιονίου. Πιο συγκεκριμένα τα δύο αυτά ζώα, ζουν κατά μήκος της Ελληνικής Τάφρου, ένα σύνολο υποβρύχιων γκρεμών και φαραγγιών που ξεκινάει από τα Δυτικά των Ιονίων νήσων και καταλήγει στα νοτιοανατολικά της Ρόδου.

Ο φυσητήρας, με μήκος που φτάνει τα 15 μέτρα για τα αρσενικά, είναι το ζώο με τον μεγαλύτερο εγκέφαλο που έχει καταγραφεί ποτέ στο ζωικό βασίλειο. Η ζωή των φυσητήρων είναι οργανωμένη σε κοινωνικές ομάδες, για τα θηλυκά και τα νεαρά ενώ τα αρσενικά, ζουν μόνα. Στην κοινωνική ομάδα, τα νεαρά μαθαίνουν να σέβονται την κοινωνική ιεραρχία, να ψάχνουν για τροφή, να χρησιμοποιούν το ηχοεντοπιστικό τους σύστημα, να καταδύονται κ.α. Άλλωστε οι φυσητήρες, κάνουν καταπληκτικές καταδύσεις που διαρκούν μέχρι και 1,5 ώρα σε βάθη που φτάνουν τα 2000 μέτρα. Εντυπωσιακό φυσικά αν και ο ζιφιός, φτάνει τα 3000 μέτρα με μια μόνο ανάσα. Με σχήμα επίμηκους δελφινιού που φτάνει τα 5 μέτρα στα αρσενικά, ο ζιφιός είναι ένα πολύ δυσπρόσιτο ζώο, το οποίο σπάνια μπορεί να δει κανείς αφού περνάει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στα …σκοτάδια του βυθού κυνηγώντας την αγαπημένη του τροφή, τα βαθυπελαγικά καλαμάρια.

Περνώντας σε …μικρότερα μεγέθη αλλά πάντα εντυπωσιακά σε ικανότητες, στις ελληνικές θάλασσες ζουν 4 είδη δελφινιών. Το ζωνοδέλφινο, με την χαρακτηριστική «ζώνη» που ξεκινάει από το μάτι και καταλήγει στην κοιλιά, το δελφίνι που συναντάμε περισσότερο στις ελληνικές θάλασσες. Το κοινό δελφίνι, που κάθε άλλο παρά κοινό είναι πλέον στις ελληνικές θάλασσες με τις εντυπωσιακές του ταχύτητες που φτάνουν μέχρι και τα 60 χλμ/ώρα. Το σταχτοδέλφινο, το πιο ιδιαίτερο από όλα τα είδη δελφινιών των ελληνικών θαλασσών, με τις χαρακτηριστικές του γραντζουνιές στο κορμί του, δείκτες υγείας για τα αρσενικά αφού αποτελούν…παράσημα από διαξιφισμούς με άλλα αρσενικά. Και τέλος το ρινοδέλφινο, τον παράκτιο άλτη της δελφινοπαρέας, με ακροβατικές φιγούρες που φτάνουν και τα 8 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας σε ύψος.

Κοντά στις ακτές ζει και η Μεσογειακή φώκια, ένα πανέξυπνο ζώο, που δεν χάνει ποτέ τον προσανατολισμό της και δεν συγκρούεται ποτέ με σκάφη αλλά και η φώκαινα, που μοιάζει με μικρό δελφίνι χωρίς ρύγχος και ζει αποκλειστικά και μόνο στη Θράκη, από όλη τη Μεσόγειο.

Δυστυχώς όμως τα περισσότερα από αυτά απειλούνται με εξαφάνιση εξαιτίας ανθρώπινων δραστηριοτήτων. Οι απειλές που αντιμετωπίζουν σχετίζονται με την αλιεία (τυχαία παγίδευση, έλλειψη τροφής και ηθελημένη θανάτωση), τη ρύπανση (στερεά απορρίμματα, ρύπανση πάσης φύσης), συγκρούσεις με σκάφη, παρενόχληση, ηχορύπανση, στρατιωτικές ασκήσεις και έρευνες για υδρογονάνθρακα, όχληση, υποβάθμιση του οικοσυστήματος και  κλιματική αλλαγή).

Στο χέρι μας είναι να συμβάλουμε όλοι στην προστασία τους. Άλλωστε, το μότο της καμπάνιας Θάλασσα είναι ακριβώς αυτό «Μοιραζόμαστε το ίδιο σπίτι, ας μάθουμε να ζούμε μαζί». Η συνολική στάση ζωής μας, είτε κοντά είτε μακριά από τη θάλασσα, επηρεάζει το φυσικό περιβάλλον που μας περιβάλλει κάτι το οποίο πολλές φορές ξεχνάμε. Ειδικά για τους καλοκαιρινούς μήνες που οι περισσότεροι από εμάς βρίσκονται κοντά στη θάλασσα, σε περίπτωση που δούμε θαλάσσιο θηλαστικό ζωντανό ή/και νεκρό, τραυματισμένο, το Θάλασσα έχει βγάλει μια σειρά από συμβουλές για όλους μας. Επισκεφτείτε το www.thalassa-project.gr για να μάθετε τι μπορείτε να κάνετε για να συμβάλετε στην προστασία τους. Η ενημέρωση είναι η αρχή της δράσης. 

Tα θαλάσσια θηλαστικά αποτελούν μέρος της φυσικής και πολιτιστικής μας κληρονομιάς και πρώτος τα κατέγραψε ο Αριστοτέλης το 350 π.Χ.

Στον Κορινθιακό συμβαίνει το μοναδικό στον κόσμο φαινόμενο, να δημιουργούν μεικτές κοινωνίες 3 είδη δελφινιών: ζωνοδέλφινα, κοινά δελφίνια και σταχτοδέλφινα.

Το Πρόγραμμα «Θάλασσα» υλοποιείται με τη συνδρομή του χρηματοδοτικού εργαλείου LIFE της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Blue Planet Shipping SA, του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος και του Πράσινου Ταμείου.

Σκανταλόπετρα: Η αρχαία βουτιά

Δημοσιεύθηκε στο τεύχος 4 του περιοδικού ΓΕΩΔΡΟΜΙΟ που κυκλοφόρησε στις 10 Αυγούστου

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Γιώργος Ρηγούτσος http://rigoutsosphotos.com

ΚΕΙΜΕΝΟ: Νικόλας Τρικοίλης,γιατρός Καταδυτικής Υπερβαρικής Ιατρικής

 KEIMENO: ΝΙΚΟΛΑΣ ΤΡΙΚΟΙΛΗΣ, γιατρός Καταδυτικής Υπερβαρικής Ιατρικής

PHOTO ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΗΓΟΥΤΣΟΣ http://rigoutsosphotos.com

Σκανταλόπετρα, από την αρχαιότητα στο σήμερα

Μια πανάρχαια τεχνική κατάδυσης γίνεται… παγκόσμια!

Η σκανταλόπετρα είναι ένα κομμάτι πέτρας, συνήθως μάρμαρο η γρανίτης, με στρογγυλεμένες γωνίες και υδροδυναμικό σχήμα,  βάρους από 8-14 κιλά, το οποίο χρησιμοποιούσαν οι σφουγγαράδες από την αρχαιότητα μέχρι πριν από λίγα χρόνια, σαν βοηθητικό εργαλείο στις καταδύσεις τους.

Στην μια της άκρη υπάρχει μια τρύπα στην οποία είναι δεμένο ένα μακρύ σχοινί που ξετυλίγεται από την βάρκα κατά την κατάδυση και ξαναμαζεύεται κατά την ανάδυση. Σ' αυτήν είναι περασμένο και ένα μικρό σχοινί με μια θηλιά , την οποία περνά στον καρπό του ο σφουγγαράς, για να μπορεί να ελευθερώνει τα χέρια του χωρίς να χαθεί η σκανταλόπετρα και η σύνδεσή του με την βάρκα.

Μέχρι την δεκαετία του 1960, αρκετοί  σφουγγαράδες χρησιμοποιούσαν την πανάρχαια  μέθοδο κατάδυσης με σκανταλόπετρα.

• Ο γυμνός δύτης βουτούσε από την βάρκα κρατώντας την σκανταλόπετρα με τα δύο του χέρια και τον ένα καρπό περασμένο στην θηλιά.
• Στην διάρκεια της κατάδυσης χρησιμοποιούσε την σκανταλόπετρα σαν βάρος γιά να καταδύεται γρήγορα, σαν πηδάλιο γιά να αλλάζει κατεύθυνση και σαν φρένο γιά να επιταχύνει η να επιβραδύνει τον ρυθμό κατάδυσης.
• Όταν έφτανε στον βυθό, ελευθέρωνε τα χέρια του για να μαζέψει τα σφουγγάρια και όταν τελείωνε την δουλειά του έδινε το σχετικό σήμα στον βοηθό πάνω στη βάρκα, με το σκοινί που ήταν δεμένο στην σκανταλόπετρα.
• Τότε ο βοηθός, τραβώντας το σκοινί, ανέβαζε στην επιφάνεια τον σφουγγαρά που στηριζόταν στο σκοινί η και με τα πόδια του πάνω στην σκανταλόπετρα.

Όπως φαίνεται από αυτή τη μικρή περιγραφή η σκανταλόπετρα έχει πολλαπλό ρόλο. Είναι το αντίστοιχο των σημερινών βαρών που χρησιμοποιούνται στις καταδύσεις αλλά ταυτόχρονα είναι πηδάλιο, φρένο και βάση στήριξης κατά την ανάδυση. Ενώ το σχοινί που είναι δεμένη, εκτός των άλλων, είναι το μέσο επικοινωνίας με την βάρκα.
Η μέθοδος της κατάδυσης με σκανταλόπετρα έχει ιστορία χιλιάδων χρόνων. Ακριβώς γι' αυτό τον λόγο έφτασε σε μέγιστα επίπεδα τελειότητας και μέγιστα επίπεδα ασφάλειας. Το γεγονός ότι είναι μια σκληρή δουλειά αλλά και η βιομηχανοποίηση των καταδύσεων, οδήγησαν την κατάδυση με σκανταλόπετρα σε πλήρη εξαφάνιση. Οι Αγώνες Σκανταλόπετρας βοηθούν να διατηρηθεί ζωντανή αυτή η πανάρχαια τεχνική!

 Γνωρίζετε ότι…

Η ετυμολογία της σκανταλόπετρας δεν έχει σχέση με την ελληνική λέξη «σκανδάλη», αλλά με την ιταλική «scandaglio» που σημαίνει «βαθύμετρο».

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ:

http://www.skandalopetra.com

Παράβυσσος: Ο υποβρύχιος φωτογράφος Νίκος Σαμαράς "μιλάει" μέσα από βραβευμένες του φωτογραφίες

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΑΜΑΡΑΣ 

http://www.underwater-photography.gr/

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΡΑΜΠΕΑ ΙΑΤΡΙΔΟΥ

Δημοσιεύθηκε στο τεύχος 4 του περιοδικού ΓΕΩΔΡΟΜΙΟ που κυκλοφόρησε στις 10 Αυγούστου 2013

Just a passenger - Στρυμωνικός κόλπος

Οι συμβιώσεις, οι συγκατοικήσεις και οι συνεργασίες στο βυθό είναι εντυπωσιακές, αναπάντεχες και πολλές φορές επικίνδυνες! Τυφλές γαρίδες εργάτες με μικρά ψαράκια τσιλιαδόρους, καθαριστές γαρίδες με τεράστιες σμέρνες, μικρά ψαράκια που βρίσκουν καταφύγιο στα πλοκάμια μιας ανεμώνης ή μιας μέδουσας όπως σε αυτή τη φωτογραφία. Στον αγώνα για επιβίωση η συμβίωση είναι πολλές φορές απαραίτητη και για έναν υποβρύχιο φωτογράφο μοναδική ευκαιρία να φωτογραφίσει τους υποβρύχιους λαθρεπιβάτες. Βραβείο Mention artistique στον σημαντικότερο διεθνή διαγωνισμό  υποβρύχιας φωτογραφίας και βιντεοσκόπησης Festival Mondial De L'Image Sous Marine (France).

Festival: Festival Mondial De L'Image Sous Marine (France)

Place/Category: PRIX OCEAN GEOGRAPHIC SOCIETY "Image de meduse": Mention artistique

Aristocracy of Sea – Σιθωνία Χαλκιδικής

Ο αριστοκράτης των θαλασσών, ο τζέντλεμαν διακριτικός και ντροπαλός ιππόκαμπος δε χαρίζει εύκολα πορτραίτα. Στα ελάχιστα κλάσματα δευτερολέπτου από το καδράρισμα στο κλικ της μηχανής έχει στρέψει το σώμα και το βλέμμα του αλλού! Η μεγάλη κατάρα του υποβρύχιου φωτογράφου είναι να έχει επιλέξει ευρυγώνιο φακό και να συναντήσει έναν προθυμο μικροσκοπικό κύριο να περιμένει στο τέλειο σημείο. Τότε ο πειραματισμός και η δοκιμή του καινούργιου ακόμα και με θεωρητικά ακατάλληλο φακό μπορεί να οδηγήσει σε εντυπωσιακά αποτελέσματα. Πρώτη θέση στη κατηγορία  Macro στο διαγωνισμό International Underwater Photography Contest ''CITTA' DI VENEZIA'' (Italy - Venezia)

Festival: International Underwater Photography Contest ''CITTA' DI VENEZIA'' (Italy - Venezia)

Place/Category: Mediterraneo Macro: 1st Place

Angel – Σιθωνία Χαλκιδικής

Δύσκολη διαδικασία η περιγραφή με λέξεις  για την ομορφιά του μικρού σαλαχιού που η συνήθως κρυμμένη στην άμμο μορφή του μοιάζει με πρόσωπο χαμογελαστού αγγέλου. Ροζ, θαλασσιά, ασημί χρώματα στο σώμα και χρυσοκονδυλιές στα πτερύγια σαν φτερά με χρυσόσκονη δεν αφήνουν κανέναν ασυγκίνητο και κάνουν την υποβρύχια φωτογράφιση σπουδαία που μπορεί να μεταφέρει την εικόνα στην επιφάνεια. Πρώτη θέση στη κατηγορία DSLR - Mediterranean Macro στο διαγωνισμό ACQUA 2013 - International Underwater Art Competition (Italy - Rome).

Festival: ACQUA 2013 - International Underwater Art Competition (Italy - Rome)

Place/Category: DSLR - Mediterranean Macro: 1st Place

Dark knight – Σιθωνία Χαλκιδικής

Μια μικρή σαλιάρα, κοινό είδος στη θάλασσα της Μεσογείου θυμίζει με το θάρρος της τα πασίγνωστα Clownfishes των τροπικών νερών που μπορεί να είναι αξιαγάπητα και πανέμορφα αλλά δε διστάζουν να γίνουν επιθετικά προκειμένου να υπερασπιστούν τη φωλιά τους. Ατάραχη στο φακό όρθωσε τα πτερύγια και τις κεραίες της για να γίνει τρομακτική και έτσι με βλέμμα μοντέλου κέρδισε το πρώτο βραβείο στη κατηγορία Macro στο ετήσιο διεθνές φεστιβάλ MARMARA UNDERWATER FESTIVAL (Turkey).

Festival: MARMARA UNDERWATER FESTIVAL (Turkey)

Place/Category: Macro: 1st Place

Candy girl - Nudibranch "Hypselodoris bullockii" / Lembeh Indonesia

Σίγουρα κάτω από το νερό ο υποβρύχιος φωτογράφος δε μπορεί να ξέρει το φύλο του πλάσματος που ποζάρει στο φακό του, αλλά ορισμένες φορές στη διάρκεια της φωτογράφισης ή της επεξεργασίας πλάθει ιστορίες για τους πρωταγωνιστές. Τα γυμνοβράγχια στη στενή ηφαιστιογενή λωρίδα του Λέμπε της Ινδονησίας είναι τόσα πολλά και τόσο πολύχρωμα που φέρνουν στο μυαλό ένα κουτί με ζαχαρωτά. Πρώτη θέση στη κατηγορία Macro, στο διεθνή διαγωνισμό Festisub Festival De L'Image Sous Marine (Neuchâtel – Switzerland)

Festival: Festisub Festival De L'Image Sous Marine (Neuchâtel - Switzerland)

Place/Category: Macro: 1st Place

Seahorse silhouette

O ιππόκαμπος αγαπήθηκε από τη τέχνη όσο κανένα άλλο πλάσμα της θάλασσας, από τη μυθολογία ως και τη σύγχρονη εποχή. Η ντροπαλότητά και η ομορφιά του όπως και η σπανιότητα του και η δυσκολία να τον συναντήσεις σε μια κατάδυση είναι τα στοιχεία που τον κάνουν τόσο  ξεχωριστό. Ένας αφοσιωμένος υποβρύχιος φωτογράφος μπορεί να περάσει και 2 ώρες σε βάθος που δε ξεπερνά τα 3 μέτρα φωτογραφίζοντας αποκλειστικά έναν ιππόκαμπο! Η στιγμή που ο φωτογράφος με περισσή αγένεια τον ακολουθεί και τον φωτογραφίζει στα μεσόνερα με τον ήλιο που δύει στο πέλαγος για φωτοστέφανο ξεπλένει κάθε ενοχή για τη παρουσία και την ενόχληση. Τρίτη θέση στον διεθνή διαγωνισμό υποβρύχιας φωτογραφίας και κινηματογράφησης "Our World Underwater ".

Festival: "Our World Underwater " international underwater photography and video competition (USA)

Place/Category: Macro Traditional: 3rd Place

Fly away – Σιθωνία Χαλκιδικής

Από τα πιο τρυφερά πλάσματα της Μεσογείου είναι αυτή η μικρογραφία σαλαχιού με το κόκκινο πορφυρό χρώμα στο σώμα, που όταν το βλέπεις στον αμμώδη βυθό μοιάζει με τριαντάφυλλο και μόλις αντιληφθεί τη παρουσία σου ανοίγει τα απαλά του φτερά και κολυμπά με προσπάθεια σαν να απογειώνεται. Η φωτογραφία είναι μια σύνθεση τριών συνεχόμενων λήψεων και έχει βραβευθεί με Honorable Mention στον διαγωνισμό "Through The Lens 2012" SDAA/MIDE 2012 International Competition (AustralAsia)

Festival: "Through The Lens 2012" SDAA/MIDE 2012 International Competition (AustralAsia)

Place/Category: uw3some: Honorable Mention

The way out – Παγασητικός κόλπος, Μπλε σπηλιές

Με το πέρασμα των χρόνων τα ζευγάρια που καταδύονται μαζί επικοινωνούν κάτω από το νερό με ένα απλό κοίταγμα ή ένα απλό νεύμα. Το αποτέλεσμα μιας υποβρύχιας  φωτογραφίας ίσως ακόμη και η σύλληψή της εκτός αν είναι αποτέλεσμα καθαρής τύχης προκύπτει από τη συνεργασία. Το μοντέλο πρέπει να έχει άψογες καταδυτικές ικανότητες , αίσθηση του χώρου στο νερό, άριστη πλευστότητα και κίνηση ειδικά στις σπηλιές και κυρίως αίσθηση της θέσης του στο κάδρο. Όταν όλα αυτά δουλεύουν σωστά το GRAND PRIZE σε έναν διαγωνισμό όπως αυτός του Scuba Diving Magazine International Annual Contest (USA) δεν είναι άπιαστο όνειρο!

Festival: Scuba Diving Magazine International Annual Contest (USA)

Place/Category: GRAND PRIZE Winner

Alien Spaceship – Κασσάνδρα Χαλκιδικής

Μια υδρομέδουσα Pandea conica σαν μικρό διαστημόπλοιο του νερού είναι πολύ δύσκολο να τη διακρίνει κανείς ακόμη και με μάσκα. Πρέπει να ξέρει πότε και που θα τη βρει, συνήθως σε ρηχά νερά να χορεύει με τα λεπτά εύθραυστα πλοκάμια της σαν δαντέλες στο τέλος της διάφανης  καμπανούλας που αγκαλιάζει το πορφυρό της σώμα.  Bronze medal

Festival: ONE EYELAND Photography Awards (India)

Place/Category: Nature/Underwater: Bronze

FINSWIMMER – Θεσσαλονίκη πισίνα Κολυμβητικού Ομίλου Καλαμαριάς

Ο πρωταθλητής της Τεχνικής Κολύμβησης Δημήτρης Παπουτσής, φωτογραφήθηκε στη λήξη της προπόνησης μαζί με άλλους συναθλητές με σκοπό τη προώθηση του αθλήματος. Από το εντυπωσιακό σετ των αθλητών αυτή ξεχώρισε και ταξίδεψε στην άλλη άκρη της υδρογείου, εκτέθηκε στο μουσείο Oceanside Museum of Art της Καλιφόρνια και οι χιλιάδες επισκέπτες του έμαθαν μέσα από μια φωτογραφία τι είναι τεχνική κολύμβηση και τι μονοπέδιλο. Πρώτη θέση στη κατηγορία Diver στο διαγωνισμό Masters of Underwater Photography (California)

Festival: Oceanside Museum of Art (OMA) / Masters of Underwater Photography (California)

Place/Category: Diver/ 1st Place

Γυμνοβράγχιο "Cratena peregrina" – Σιθωνία Χαλκιδικής

Τα γυμνοβράγχια είναι οι μικροσκοπικοί σούπερ σταρ των θαλασσών με τα εντυπωσιακά τους χρώματα και τις νωχελικές τους κινήσεις στο νερό να κερδίζουν αναγνώστες, δύτες και υποβρύχιους φωτογράφους. Αυτή η φωτογραφία είναι ξεχωριστή γιατί είναι ένα παράδειγμα του αποτελέσματος που μπορεί να πάρει κάποιος όχι με τον ακριβό εξοπλισμό αλλά με την επιμονή. Πολλές φορές ο υποβρύχιος φωτογράφος μένει μόνος στα ρηχά στο τέλος της κατάδυσης και επιμένει να φωτογραφίζει ώσπου το αποτέλεσμα να είναι το τέλειο. Δεν είναι και η πιο ευχάριστη παρέα για τους δύτες αναψυχής που περιμένουν στο σκάφος! Η φωτογραφία έχει κερδίσει το τρίτο βραβείο στη κατηγορία Macro, στον έγκριτο διεθνή διαγωνισμό υποβρύχιας φωτογραφίας του Μαϊάμι.

Festival: Miami's Rosenstiel School of Marine and Atmospheric Science (Miami)

Place/Category: Macro / 3rd Place

Μύθος και πραγματικότητα: Πόσο συχνά σκέπτονται το σεξ οι άνδρες και οι γυναίκες;

Κάθε πότε περνάει από το μυαλό σας το σεξ, αν ανήκετε στο «ισχυρό φύλο»; Ο διαδεδομένος αστικός μύθος θέλει τους άνδρες να το σκέφτονται κάθε επτά δευτερόλεπτα, η πραγματικότητα όμως είναι πολύ διαφορετική, όπως αποκαλύπτει έρευνα του πανεπιστημίου του Οχάιο στις ΗΠΑ, χωρίς όμως να απειλείται η πρωτοκαθεδρία τους στις… πικάντικες σκέψεις, σε σύγκριση με τις γυναίκες.

Σύμφωνα με τους ειδικούς ψυχολόγους που πραγματοποίησαν τη μελέτη, οι άνδρες σκέφτονται κατά μέσο όρο το σεξ κάθε 28 λεπτά, δηλαδή 34,2 φορές τη μέρα, εξαιρουμένου του οκτάωρου βραδινού ύπνου, ενώ οι γυναίκες 18,6 φορές, δηλαδή κάθε 51 λεπτά. Τα ποσοστά αυτά αντιστοιχούν στο μέσο όρο ανδρών και γυναικών, καθώς υπήρξαν και παραδείγματα ανδρών που είχαν σχεδόν μόνιμα στραμμένο το μυαλό τους στο σεξ με 388… ροζ σκέψεις, αλλά και γυναικών που έτρεχε ο λογισμός τους σε ερωτικό… περιεχόμενο ακόμα και 140 φορές τη μέρα. Εκτός όμως από τον έρωτα, άνδρες και γυναίκες έχουν και πιο… πεζές σκέψεις, για το φαγητό και τον ύπνο, επιτρέποντας έτσι στους ειδικούς να φιλοτεχνήσουν ένα διαφορετικό πορτρέτο των δύο φύλων.

Σεξ.. μαμ και… νάνι

Οι επιστήμονες αξιολόγησαν τις απαντήσεις φοιτητών και φοιτητριών ηλικίας 18 έως 25 ετών, από τους οποίους ζήτησαν να καταγράφουν κάθε φορά που σκέπτονταν το σεξ, το φαγητό και τον ύπνο επί μια εβδομάδα. Οι γυναίκες σκέπτονται το φαγητό περίπου 15 φορές τη μέρα, δηλαδή κάθε 62 λεπτά περίπου και τον ύπνο κάθε 72 λεπτά, δηλαδή 13,4 φορές ημερησίως. Οι άνδρες από την άλλη πλευρά, εστιάζουν στο φαγητό κάθε 38 λεπτά, ή 25 φορές τη μέρα και στον ύπνο κάθε 33 λεπτά.

«Η έρευνά μας καταρχήν κατέρριψε τα στερεότυπα που θέλουν κυρίως τους άνδρες αλλά και σε μικρότερο βαθμό τις γυναίκες να έχουν τη σκέψη τους μόνιμα στραμμένη στο σεξ. Η σημασία της ερωτικής σκέψης είναι μεν πολύ σημαντική ανεξαρτήτως φύλου, αλλά το ενδιαφέρον εύρημα είναι ότι οι άνδρες σκέπτονται πολύ συχνότερα τις φυσικές τους ανάγκες, όπως το σεξ, το φαγητό και ο ύπνος», σχολίασε η Δρ. Τέρι Φίσερ, καθηγήτρια ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο του Οχάιο που ηγήθηκε της ερευνητικής ομάδας. «Από την άλλη πλευρά όμως, ας μην παραβλέπουμε ότι ίσως το θέμα να είναι ταμπού για τις γυναίκες και έτσι αποφεύγουν να καταγράψουν την πραγματική συχνότητα των σκέψεών τους», επεσήμανε η ίδια.

Οι ειδικοί πάντως επισημαίνουν ότι δεν υπάρχει «σωστό» και «λάθος» στις ερωτικές σκέψεις μας, στο βαθμό τουλάχιστον που δε γίνονται εμμονή. «Είναι απολύτως φυσιολογικό να περιστρέφεται κάθε τόσο το μυαλό μας γύρω από τις βασικές ανάγκες του ανθρώπου και δεν υπάρχει μέτρο που να μπορεί να εφαρμοστεί σε όλους. Αντίθετα, σκοπός της έρευνας είναι να καταδείξει ότι η νοητική δραστηριότητα ανδρών και γυναικών έχει ομοιότητες, αλλά και διαφορές, τουλάχιστον ως προς τη συχνότητα ερωτικών σκέψεων, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα διάφορα στερεότυπα πρέπει να επιβεβαιώνονται», παρατήρησε η Δρ. Φίσερ.

ΒΟΧ ΑΡΙΘΜΟΙ

Οι άνδρες σκέπτονται το σεξ:

Κάθε 28 λεπτά, δηλαδή 34,2 φορές τη μέρα

Οι άνδρες σκέπτονται το φαγητό

Κάθε 38 λεπτά, ή 25 φορές τη μέρα

…και τον ύπνο κάθε 33 λεπτά.

Οι γυναίκες σκέπτονται το σεξ

Κάθε 51 λεπτά, δηλαδή 18,6 φορές τη μέρα

Το φαγητό

περίπου 15 φορές τη μέρα, δηλαδή κάθε 62 λεπτά περίπου

και τον ύπνο

κάθε 72 λεπτά, δηλαδή 13,4 φορές ημερησίως

Υψηλότερη συχνότητα ερωτικών σκέψεων (από τους συμμετέχοντες στην έρευνα)

388 φορές για άνδρα

140 φορές για γυναίκα

ΠΗΓΗ: Ohio State University

H ιστορία μιας φωτογραφίας - Μάριος Λώλος: "Είδα στα μάτια της τη γενιά που αντιστέκεται"

*Δημοσιεύθηκε στο τεύχος 4 του περιοδικού ΓΕΩΤΡΟΠΙΟ, στις 10/08/2013

"Στο πρόσωπο της κοπέλας είδα τη νέα γενιά που αντιστέκεται και έχει όνειρα. Είδα την καθαρή ματιά μιας γενιάς που έχει το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας σε όλη την Ευρώπη. Μιας γενιάς χωρίς μέλλον, αλλά που θέλει να ελπίζει και να μάχεται για τα δικαιώματά της. Το «κλικ» αυτό είναι από τη μαθητική εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, στα γεγονότα που ακολούθησαν τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου.

Εκτός από τα επίπεδα ρεκόρ της νεανικής ανεργίας, έχουμε και το παράδοξο να σπουδάζουν και να βγαίνουν στην κοινωνία χωρίς ελπίδα να βρουν δουλειά, πτυχιούχοι άνεργοι δηλαδή.

Η φωτογραφία αυτή είναι για μένα ένα θετικό μήνυμα: Μέσα στα μάτια της κοπέλας βλέπω φως στο τούνελ, βλέπω την ελπίδα σε αυτούς τους μαύρους καιρούς που βιώνουμε όλοι μας. Γιατί η αντίσταση δεν είναι μια παθητική στάση, αλλά αντίθετα σημαίνει συμμετοχή, ευαισθησία, αλληλεγγύη, τα «συστατικά» δηλαδή που χρειάζονται σε μια κοινωνία για να διατηρήσει την ανθρωπιά και τη συνοχή της". 

ΜΑΡΙΟΣ ΛΩΛΟΣ

Μια αλλιώτικη ξενάγηση παρέα με... ολογράμματα

Η δημοτική αρχή του Υόρκ στη Βρετανία υλοποίησε ένα πρόγραμμα που απευθύνεται στους επισκέπτες, αλλά και τους κατοίκους της πόλης, συνδυάζοντας την τεχνολογία με την ιστορία. Πρόκειται για μια εφαρμογή για κινητά τηλέφωνα, η οποία διανέμεται δωρεάν και εμφανίζει ολογράμματα ανθρώπων από αλλοτινές εποχές, θυμίζοντας ένα ιδιότυπο κυνήγι θησαυρού, καθώς ο επισκέπτης ακολουθεί μια πορεία στην πόλη και ανακαλύπτει στοιχεία για το παρελθόν της. 

Η ιστορική αυτή πόλη της Βρετανίας αποτέλεσε σημαντικό διοικητικό κέντρο, ήδη από τη ρωμαϊκή εποχή και στόχος της εφαρμογής είναι να προκαλέσει το ενδιαφέρον των επισκεπτών, οι οποίοι μέσα από την οθόνη του τηλεφώνου τους μπορούν να φωτογραφηθούν πλάι σε ένα ρωμαίο λεγεωνάριο, σε μεσαιωνικές φιγούρες ιπποτών, ή όποιο άλλο από τα συνολικά 22 ολογράμματα που αντιστοιχούν σε συγκεκριμένα σημεία της πόλης.

«Η ιδέα είναι να προσεγγίσουμε και τη νεότερη γενιά που φαίνεται προσκολλημένη στο κινητό της» εξήγησε στην εφημερίδα «Independent» ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου της πόλης Τζέιμς Αλεξάντερ. «Εκτός από τα πολύ θετικά σχόλια που λαμβάνουμε από εκείνους που χρησιμοποίησαν την εφαρμογή, είναι γεγονός ότι έτσι αυξάνουμε το ενδιαφέρον εκείνων που θέλουν να μάθουν περισσότερα για την ιστορία της πόλης και ευελπιστούμε ότι θα εμπλουτίσουμε τη συλλογή και με άλλες φιγούρες και γιατί όχι ακόμα και κτίρια αλλοτινών εποχών».

ΠΗΓΗ: The Independent

Τα δελφίνια έχουν μνήμη καλύτερη και από ελέφαντα

Τα δελφίνια, και όχι οι ελέφαντες, έχουν το καλύτερο μνημονικό του ζωικού βασιλείου, σύμφωνα με νέα έρευνα του πανεπιστημίου του Σικάγο στις ΗΠΑ. Οι ειδικοί αναφέρουν ότι τα πανέξυπνα θηλαστικά είναι σε θέση να θυμηθούν τις «φωνές» των όμοιών τους για τουλάχιστον 20 χρόνια, κάτι το οποίο ιδιαίτερα εντυπωσιακό καθώς ακόμα και ορισμένοι άνθρωποι δεν έχουν την αντίστοιχη δεξιότητα.

Κάθε δελφίνι έχει ένα χαρακτηριστικό σφύριγμα, το οποίο οι επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι η «υπογραφή» του και δεν αλλάζει καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του. Οι ήχοι αυτοί είναι μοναδικοί και είναι πολύ πιο αξιόπιστοι για την αναγνώριση από την εξωτερική εμφάνιση. 

Έτσι, οι άνθρωποι, που συνήθως βασίζονται σε οπτικά ερεθίσματα για να αναγνωρίσουν έναν παλιό γνωστό, είναι πολύ πιθανότερο να κάνουν λάθος, αφού η εξωτερική εμφάνιση αλλάζει σημαντικά με το πέρασμα του χρόνου!  «Η έρευνά μας δείχνει ότι τα δελφίνια έχουν τη δυνατότητα να έχουν αναμνήσεις από το παρελθόν τους και να θυμούνται τους γνωστούς τους ανεξάρτητα από το φύλο τους ή το χρόνο που έχουν περάσει μαζί τους. 

Είναι η πρώτη μελέτη που αποδεικνύει ότι η κοινωνική μνήμη, όπως ονομάζεται, μπορεί να διαρκέσει για τουλάχιστον 20 χρόνια για μη ανθρώπινα είδη» αναφέρει χαρακτηριστικά ο δρ. Τζέισον Μπρακ, από το πανεπιστήμιο του Σικάγο.

Για τις ανάγκες της μελέτης του, ο ειδικός από τις ΗΠΑ συγκέντρωσε τις ηχογραφήσεις 53 δελφινιών, που ζουν σε έξι διαφορετικά κέντρα θαλάσσιων θηλαστικών στις ΗΠΑ. Τα ζώα αυτά έχουν ζήσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους στην αιχμαλωσία και κατά διαστήματα βρέθηκαν στις ίδιες εγκαταστάσεις. 

Όταν ο επιστήμονας έπαιζε ηχογραφήσεις δελφινιών, που ήταν άγνωστα στα θηλαστικά, εκείνα δεν αντιδρούσαν καθόλου και μετά από λίγη ώρα βαριόντουσαν και αποχωρούσαν. Μόλις, όμως, άκουγαν το κάλεσμα ενός δελφινιού, που είχαν γνωρίσει κάποια στιγμή στη ζωή τους, έδειχναν αμέσως ενδιαφέρον, αναζητούσαν το παλιό τους σύντροφο και προσπαθούσαν να τον καλέσουν! 

Πηγή: University of Chicago

Γιατί μας αρέσει να... μισούμε το γείτονα

Οι σχέσεις καλής γειτονίας περνούν και αυτές τη δική τους… κρίση, καθώς έρευνα στη Βρετανία κατέδειξε ότι τουλάχιστον έξι στους δέκα χαρακτηρίζουν τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας ως «κακούς γείτονες» και αποφεύγουν συστηματικά οποιαδήποτε σχέση με αυτούς, με τα αισθήματα, όπως φαίνεται από τα ευρήματα της έρευνας, να είναι… αμοιβαία.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 2000 ανθρώπων, κάθε κοινωνικού και οικονομικού υπόβαθρου, για λογαριασμό μεγάλης ασφαλιστικής εταιρείας. «Θέλαμε να αποκρυπτογραφήσουμε τις ανθρώπινες σχέσεις που αναπτύσσονται σε επίπεδο γειτονιάς, γιατί πολλές από τις υποθέσεις που καλούμαστε να χειριστούμε, αφορούν σε περιπτώσεις φθοράς ιδιοκτησιών, οι οποίες στο συντριπτικό τους ποσοστό οφείλονται σε… χέρι γείτονα του παθόντος», εξήγησε ο Φιλ Ουόρτον, υπεύθυνος της εταιρείας και συμπλήρωσε: «Καταρτίσαμε έναν κατάλογο με τους κύριους λόγους που προκαλούν «ψυχροπολεμικό» κλίμα μεταξύ των γειτόνων και όσο και αν κάποιοι φαίνονται μάλλον συνηθισμένοι, υπάρχουν και άλλα αίτια που αν μη τι άλλο προκαλούν έκπληξη».

Από την άλλη πλευρά, θέλοντας να μετριάσει κατά κάποιο τρόπο τα δυσάρεστα συμπεράσματα της έρευνας, η ασφαλιστική εταιρεία έδωσε στη δημοσιότητα και το «εγχειρίδιο καλής γειτονίας», μια σειρά συμβουλών που αποσκοπούν να αμβλύνουν τις γειτονικές διαφορές.

Οι κακές σχέσεις με τους γείτονες επιβαρύνουν δραματικά την καθημερινότητα εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, σύμφωνα με τον Κλιντ Τόμπσον, ψυχολόγο στο πανεπιστήμιο της Γλασκόβης: «Εκτός από τις προφανείς αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχολογία μας που προκαλεί η διαρκής διαμάχη με τους γείτονες, υπάρχει και μια σειρά άλλων πιο σημαντικών παραμέτρων που πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας, όπως για παράδειγμα το ότι οι καλές σχέσεις δημιουργούν ένα αίσθημα κοινότητας και ασφάλειας».

Οι ειδικοί πάντως τονίζουν ότι σε κάθε περίπτωση οι γείτονες που βρίσκονται στα… μαχαίρια, πρέπει να αποκαθιστούν τις σχέσεις τους με αμοιβαίες υποχωρήσεις, έστω και αν απαιτείται η παρέμβαση άλλων γειτόνων, υπό την απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια να μην είναι και εκείνοι… μαλωμένοι. 

Οι κακοί γείτονες…

1.        Παρκάρουν μπροστά από το σπίτι σας

2.        Ο σκύλος τους γαυγίζει συνέχεια

3.        Ο κήπος, βεράντα, αυλή τους είναι εστία ρύπανσης

4.        Διαπληκτίζονται μεγαλόφωνα συνεχώς

5.        Κάνουν πάρτι συχνότερα από εσάς

6.        Τα κατοικίδιά τους κάνουν την ανάγκη τους στον κήπο, αυλή, βεράντα σας

7.        Τα παιδιά τους κάνουν φασαρία

8.        Δεν σας αρέσει η… φυσιογνωμία τους

9.        Δε φροντίζουν το σπίτι τους

10.     Ψήνουν κοψίδια συχνά στον κήπο, αυλή, βεράντα

11.     Πετούν σκουπίδια όπου βρουν

12.     Τα δέντρα-φυτά στον κήπο, αυλή, βεράντα κόβουν τη θέα σας

13.     Τα παιδιά τους πετούν τη μπάλα στον κήπο, αυλή, βεράντα σας

14.     Επιδεικνύουν τον πλούτο τους

15.     Κρυφοκοιτάζουν στον κήπο, αυλή, βεράντα σας ή ακόμα και στο σπίτι σας

16.     Κλέβουν την αλληλογραφία σας

17.     Είναι αδιάκριτοι με τους επισκέπτες σας

18.     Δε σέβονται τις ώρες κοινής ησυχίας

19.     Έχουν την τηλεόραση συνεχώς αναμμένη στη διαπασών

20.     Έχουν αντίθετες με τις δικές σας πολιτικές πεποιθήσεις

Πώς να είσαι σωστός γείτονας

1.        Συστήσου στους γείτονες

2.        Σεβάσου τον τρόπο ζωής τους

3.        Προσοχή στις μεσοτοιχίες και τους θορύβους

4.        Μην αφήνεις τα κατοικίδιά σου να ενοχλούν

5.        Σεβάσου τους χώρους στάθμευσης

6.        Ενημέρωσε τη γειτονιά αν σκοπεύεις να κάνεις πάρτι

7.        Να είσαι ευγενικός

Η ζέστη ανάβει τα αίματα

Η ζέστη φέρνει βία

Η αύξηση της θερμοκρασίας, οι ξηρασίες και άλλα φυσικά φαινόμενα φαίνεται ότι έχουν άμεση σχέση με την έξαρση της βίας σε διάφορες περιοχές του Κόσμου, σύμφωνα με επιστήμονες του πανεπιστημίου του Μπέρκλεϊ στις ΗΠΑ. Οι ειδικοί αξιολόγησαν 60 μελέτες σε παγκόσμιο επίπεδο, οι οποίες περιλάμβαναν δεδομένα εκατοντάδων ετών. «Διαπιστώσαμε την άμεση σχέση της Κλιματικής Αλλαγής και της αύξησης των συγκρούσεων, γεγονός που καταδεικνύει ότι διαχρονικά το περιβάλλον διαδραματίζει πολύ μεγάλο ρόλο τόσο στην καθημερινότητα των ανθρώπων, όσο και στη συμπεριφορά του», σημείωσε ο καθηγητής Μάρσαλ Μπερκ που ηγήθηκε της επιστημονικής ομάδας.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η πρόσφατη ξηρασία στην Ινδία, η οποία προκάλεσε εκρηκτική αύξηση ενδοοικογενειακής βίας, την ίδια ώρα που ο καύσωνας στις ΗΠΑ συνοδεύτηκε από πολλά κρούσματα επιθέσεων, ληστειών, δολοφονιών και βιασμών. Κατά το παρελθόν, παρόμοια φαινόμενα παρατηρήθηκαν και στην Αφρική, αλλά και την Ευρώπη.

Το επόμενο βήμα των ειδικών είναι να εντοπίσουν την ακριβή φύση αυτής της σχέσης, της επίδρασης δηλαδή του κλίματος στην ανθρώπινη συμπεριφορά. «Το προφανές είναι ότι οι κλιματικές αλλαγές επηρεάζουν άμεσα τις οικονομικές συνθήκες. Η ξηρασία για παράδειγμα επηρεάζει άμεσα τις αγροτικές οικονομίες και έτσι τα μέλη αυτών των κοινωνιών, σε περίπτωση που πληγεί η σοδειά τους, επιλέγουν πολύ πιο εύκολα να εξεγερθούν», εξήγησε σχετικά ο καθηγητής Μπερκ και συμπλήρωσε: «Το δεύτερο ζήτημα είναι να διασαφηνιστεί η επίδραση της κλιματικής αλλαγής στη συμπεριφορά του ανθρώπου. Ήδη έχουμε σαφείς ενδείξεις ότι η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας σε ένα μέρος προκαλεί αντίστοιχη αύξηση στα επίπεδα επιθετικότητας των ανθρώπων».

Με δεδομένο ότι τα μοντέλα πρόγνωσης της Κλιματικής Αλλαγής αναφέρουν ότι η μέση θερμοκρασία του πλανήτη θα αυξηθεί κατά 2 βαθμούς Κελσίου μέχρι το 2100, οι επιστήμονες προβλέπουν ότι τα εγκλήματα κατά της ζωής θα σημειώσουν άνοδο κατά 15%, ενώ οι ένοπλες συρράξεις θα εκτοξευθούν κατά 50% σε μερικά σημεία της Γης.

Το επιστημονικό επιτελείο του Μπέρκλεϊ πάντως αναφέρει ότι χρειάζονται περισσότερες μελέτες, καθώς υπάρχουν και άλλες παράμετροι που πρέπει να ληφθούν υπόψη, όπως η πυκνότητα του πληθυσμού, οι διασυνοριακές διενέξεις και το υψηλό ποσοστό θνησιμότητας από ασθένειες.

ΠΗΓΗ: University of California, Berkeley

Διαθέτουμε GPS στο…κεφάλι μας

Για πρώτη φορά εντοπίστηκαν εξειδικευμένα εγκεφαλικά κύτταρα, τα οποία έχουν λειτουργία… GPS, βοηθούν δηλαδή στον προσανατολισμό του ανθρώπου σε ένα άγνωστο περιβάλλον, σύμφωνα με διεπιστημονική ομάδα από τα πανεπιστήμια του Ντρέξελ, της Πενσιλβάνια, του UCLA και άλλων ιδρυμάτων. Αν και προ διετίας είχαν εντοπιστεί κύτταρα με παρόμοια λειτουργία σε ποντίκια, η επιβεβαίωση ότι υπάρχουν και στον ανθρώπινο εγκέφαλο, θεωρείται ότι θα ανοίξει το δρόμο για μια σειρά εξατομικευμένων θεραπειών  σε ανθρώπους που πάσχουν από εκφυλιστικές νόσους του εγκεφάλου, όπως το Αλτσχάιμερ.

 Είναι ήδη γνωστό ότι μερικά ζώα χρησιμοποιούν τρία διαφορετικά είδη κυττάρων για να προσανατολισθούν στον χώρο: κύτταρα κατεύθυνσης, τα οποία ενεργοποιούνται όταν το ζώο κοιτάζει προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, κύτταρα τοποθεσίας, τα οποία ενεργοποιούνται μόνο σε συγκεκριμένα γεωγραφικά σημεία και κύτταρα πλέγματος, τα οποία ενεργοποιούνται κατά τακτά χρονικά διαστήματα καθώς το ζώο κινείται στον χώρο και δείχνουν τη σχετική θέση του ζώου σε σχέση με άλλες τοποθεσίες.

Όλα αυτά τα κύτταρα στέλνουν πληροφορίες στον ιππόκαμπο του εγκεφάλου, όπου σχηματίζονται οι μνήμες κι έτσι το ζώο, μέσα από αυτήν τη συνδυασμένη κυτταρική δραστηριότητα, δημιουργεί «χάρτες» που το βοηθούν να προσανατολίζεται. Μέχρι σήμερα είχαν ανακαλυφθεί σε ανθρώπους κύτταρα κατεύθυνσης και τοποθεσίας, αλλά όχι πλέγματος.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Τζόσουα Τζέικομπς της Σχολής Βιοϊατρικής Μηχανικής και Συστημάτων Υγείας του πανεπιστημίου Ντρέξελ της Φιλαδέλφεια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό νευροεπιστημών «Nature Neuroscience» σύμφωνα με το New Scientist, μελέτησαν 14 επιληπτικούς που είχαν ήδη εμφυτευμένα ηλεκτρόδια στον εγκέφαλό τους για θεραπευτικούς λόγους.

Οι επιστήμονες κατέγραψαν την εγκεφαλική δραστηριότητα των εθελοντών, ενώ αυτοί έπαιζαν σε έναν φορητό υπολογιστή ένα βιντεοπαιγνίδι, στο οποίο έπρεπε να κινηθούν με ένα εικονικό ποδήλατο σε έναν εικονικό ανοιχτό χώρο, αναζητώντας διάφορα αντικείμενα, τα οποία μετά έπρεπε να θυμηθούν πού είχαν βρει. 

ΠΗΓΗ: Nature Neuroscience

Απεργία…μυστήριο για τους μπαμπουίνους

Κάθονται απαθείς, με τις πλάτες τους γυρισμένες στους επισκέπτες, ενώ αδιαφορούν ακόμα και για το αγαπημένο τους έδεσμα, τα μήλα, που τούς προσφέρουν οι φύλακές τους. Πρόκειται για μια αγέλη 112 μπαμπουίνων που φιλοξενείται σε ζωολογικό κήπο της Ολλανδίας και εδώ και μερικές ημέρες προβληματίζει με τη συμπεριφορά της ειδικούς και επισκέπτες. 

Αν και τα ζώα αυτά επιδεικνύουν συνήθως έντονη κοινωνική συμπεριφορά και αντιδρούν στα ερεθίσματα, τώρα πλέον προτιμούν την πλήρη έλλειψη αντίδρασης και κάθονται ακίνητα. Οι ειδικοί είναι ιδιαίτερα προβληματισμένοι, γιατί δε μπορούν να αποκρυπτογραφήσουν τα αίτια της ξαφνικής αυτής μετάπτωσης στη συμπεριφορά τους. 

«Έχει ξανασυμβεί κατά το παρελθόν, όταν ο αρχηγός της αγέλης ήταν στενοχωρημένος για κάποιο λόγο και όλη η αγέλη ακολούθησε το παράδειγμα του ηγέτη της. Τότε είχαμε διαπιστώσει ότι οι μπαμπουίνοι αντέδρασαν επειδή πιθανόν είδαν κάποιο φυσικό θηρευτή τους σε κάποιο μπλουζάκι επισκέπτη, τη φωτογραφία δηλαδή ενός λιονταριού, το οποίο έχουν συνδυάσει με τον εχθρό τους στη Φύση. Τώρα όμως δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα τι συμβαίνει», αναγκάστηκε να παραδεχθεί ο εκπρόσωπος του ζωολογικού κήπου Ουάιμπρεν Λάντμαν.

ΠΗΓΗ: Het Nieuwsblad