ΑΘΗΝΑ: Το ναυάγιο του πρώτου σιδερένιου ατμόπλοιου που ναυπηγήθηκε στην Ελλάδα

Μυθιστόρημα θυμίζει η περιπέτεια του πρώτου σιδερένιου ατμόπλοιου που ναυπηγήθηκε στην Ελλάδα. Ξεκίνησε τη ζωή του το 1893 στο καρνάγιο της Σύρου, χρησιμοποιήθηκε για δεκαετίες ως επιβατηγό στον Σαρωνικό και πριν καταλήξει παλιοσίδερα, αγοράστηκε από εβραϊκή οργάνωση που μετέφερε πρόσφυγες από την Ευρώπη προς την περιοχή της Παλαιστίνης στην οποία δημιουργήθηκε το  κράτος του Ισραήλ, μέχρι να βυθιστεί το 1946.

Ο ΕΤ δημοσιεύει για πρώτη φορά φωτογραφίες από το ναυάγιο, η θέση του οποίου είναι γνωστή εδώ και πολλά χρόνια στην Υδρογραφική υπηρεσία του Πολεμικού μας Ναυτικού και ξετυλίγει το μίτο της Ιστορίας.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ

«To 1893 ναυπηγήθηκε στα ναυπηγεία της Ερμούπολης της Σύρου το πρώτο σιδερένιο ατμόπλοιο. Ήταν το επιβατηγό ΑΘΗΝΑ, ιδιοκτησίας της «Ελληνικής Ατμοπλοΐας Τζων Μακ Δούαλ και Βαρβούρ» (John McDowall & Barbour). Ο Τζων Μακ Δούαλ ήταν ένας μηχανικός του βρετανικού πολεμικού ναυτικού, o οποίος είχε γεννηθεί στη Σκοτία. Αφού αποστρατεύτηκε, έφτασε στην Ελλάδα το 1858 ως πρώτος μηχανικός του υπό παράδοση επιβατηγού ατμόπλοιου ΟΜΟΝΟΙΑ της Ελληνικής Ατμοπλοΐας. Βλέποντας τις δυνατότητες που του παρουσιάζονταν με την ανάπτυξη της Ελληνικής ατμοπλοΐας αποφάσισε να εργαστεί στην Ελλάδα» αναφέρει ο κ. Άρης Μπιλάλης, ερευνητής ναυτικής ιστορίας

Στα μέσα της δεκαετίας του 1930, το ΑΘΗΝΑ παροπλίστηκε στη Σαλαμίνα. Σε αυτή τη θέση έμεινε μέχρι το 1939 οπότε και ημιβυθίστηκε. Παρέμεινε ημιβυθισμένο για τη διάρκεια του πολέμου μιας και η κατάσταση του σκάφους ήταν τέτοια που ακόμη και οι γερμανικές δυνάμεις κατοχής δεν ασχολήθηκαν με την ανέλκυση και την επισκευή του. Τελικά τον Ιούλιο του 1942 το ΑΘΗΝΑ πωλήθηκε για παλιοσίδερα και ανελκύστηκε το 1946. Το σκάφος θα είχε διαλυθεί εάν το Σεπτέμβριο του 1946 δεν είχε βρεθεί ένας απροσδόκητος αγοραστής.

Πίσω από αυτή την αγορά βρισκόταν οργάνωση την οποία είχαν συστήσει Εβραίοι προκειμένου να μεταφέρουν ομοεθνείς τους στην Παλαιστίνη με σκοπό να αποτελέσουν τον πυρήνα ενός Εβραϊκού κράτους. Η μετακίνηση των Εβραίων προς την Παλαιστίνη έβρισκε αντίθετη την Βρετανική κυβέρνηση η οποία και έλεγχε την περιοχή. Τα Βρετανικά πολεμικά πλοία είχαν αναλάβει να ανακόπτουν την πορεία των  πλοίων που μετέφεραν παράνομα Εβραίους και να τους οδηγούν σε στρατόπεδα στην Κύπρο και αλλού. Μιας και η Εβραϊκή οργάνωση δρούσε στην παρανομία και με περιορισμένους οικονομικούς πόρους, συνήθως κατέφευγε στην απόκτηση υπερήλικων και συχνά αναξιόπλοων σκαφών τα οποία και ταξίδευαν υπερφορτωμένα.

Το ΑΘΗΝΑ οδηγήθηκε εσπευσμένα στο Πέραμα όπου αφαιρέθηκαν οι διαβρωμένες υπερκατασκευές, ενώ τοποθετήθηκε μια μικρή γέφυρα στην πρύμνη. Μετά από επτά χρόνια παραμονής στο υγρό στοιχείο, η παλαιά ατμομηχανή του ΑΘΗΝΑ αντικαταστάθηκε από μια εξακύλινδρη πετρελαιομηχανή Deutz, ιπποδύναμης 150 ίππων.

Μετά το τέλος των επισκευών, το  πλοίο έλαβε το κωδικό όνομα RAFIAH και έχοντας οχταμελές Ελληνικό πλήρωμα, αναχώρησε από τον Πειραιά με προορισμό το λιμάνι Bakar στην τότε Γιουγκοσλαβία. Στο Bakar επιβίβασε 785 Εβραίους πρόσφυγες, οι οποίοι είχαν συγκεντρωθεί από διάφορες χώρες της ανατολικής Ευρώπης σε αναζήτηση μιας νέας πατρίδας. Αναχώρησε στις 26 Νοεμβρίου και ακολουθώντας νότια ρότα παρέπλευσε την νοτιοδυτική Πελοπόννησο με κατεύθυνση προς τα Δωδεκάνησα.

Ο επικεφαλής της αποστολής, ζήτησε από τον πλοίαρχο Βασίλη Εξαρχόπουλο να οδηγήσει το σκάφος στη νησίδα Σύρνα. Η περιοχή των μικρών και συχνά ακατοίκητων νησιών των δυτικών Δωδεκανήσων αποτελούσε σημείο συνάντησης για τα πλοία, καθώς άλλα προέρχονταν από τον Εύξεινο Πόντο και άλλα από ευρωπαϊκά λιμάνια της Μεσογείου. Στη Σύρνα θα αποβιβάζονταν μέλη του Ελληνικού πληρώματος και το ΑΘΗΝΑ θα συνέχιζε προς τη νησίδα Χαμηλή (Καμηλονήσι) όπου και θα συναντούσε το φορτηγό πλοίο LOCHITA, στο οποίο και θα μεταφέρονταν οι Εβραίοι πρόσφυγες. Το ΑΘΗΝΑ πιθανότατα θα επέστρεφε σε κάποιο λιμάνι της Μεσογείου προκειμένου να επιβιβάσει εκ νέου πρόσφυγες.

Το τέλος

Ο κ. Μπιλάλης περιγράφει τις τελευταίες δραματικές στιγμές του πολυκαιρισμένου σκαριού:  «Το  ΑΘΗΝΑ έφτασε στη Σύρνα στις 7 Δεκεμβρίου εν μέσω κακοκαιρίας. Το σκάφος που θα παραλάμβανε μέλη του πληρώματος δεν ήταν εκεί, οπότε ο πλοίαρχος αποφάσισε να αγκυροβολήσει στον όρμο του νησιού. Κατά τη διάρκεια των ελιγμών το ΑΘΗΝΑ προσέκρουσε σε βράχια με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ρήγμα στα ύφαλα του πλοίου και να παρουσιαστεί εισροή υδάτων. Οι επιβαίνοντες εγκατέλειψαν το σκάφος σε κατάσταση πανικού, πηδώντας στα βράχια και προσπαθώντας με σκοινιά να συγκρατήσουν το ΑΘΗΝΑ κοντά στη στεριά. Οχτώ από τους πρόσφυγες έχασαν τη ζωή τους, κατά την εγκατάλειψη του σκάφους το οποίο τελικά βυθίστηκε μετά από 45 λεπτά».

Με ένα φορητό ασύρματο, οι ναυαγοί ειδοποίησαν τις βρετανικές αρχές που έλεγχαν τότε τα Δωδεκάνησα για τη θέση τους, και προσπάθησαν να προφυλαχτούν από τα στοιχεία της φύσης. Αφού έθαψαν τους νεκρούς, οι ναυαγοί ήρθαν σε επαφή με την οικογένεια των Ελλήνων που ζούσε στη νησίδα οι οποίοι τους προμήθευσαν με λίγα τρόφιμα. Τον Οκτώβριο του 1972 μέλη του Ισραηλινού Πολεμικού Ναυτικού μετέβησαν στη Σύρνα και αφού εντόπισαν τα οστά των θυμάτων τα μετέφεραν στη Χάιφα όπου και ενταφιάστηκαν.

ΒΟΧ - ΑΘΗΝΑ

Κ.Ο.Χ: 350

Διαστάσεις: 50 x 7 μ., βύθισμα 3,9 μ.

Μηχανές (1946): μια εξακύλινδρη μηχανή πετρελαίου ιπποδύναμης 150 ΗΡ, κατασκευής Deutz

To ναυάγιο σήμερα

«Για το ναυάγιο ενημερώθηκα πρώτη φορά το 2000 όταν επισκέφθηκα την Σύρνα κατά την διάρκεια οργανωμένων υποβρυχίων αρχαιολογικών ερευνών σε συνεργασία με την εφορεία ενάλιων αρχαιοτήτων του ΥΠ.ΠΟ. Μάλιστα είχε δοθεί και άδεια καταδύσεων από το υπουργείο εξωτερικών σε μια ομάδα ισραηλινών αυτοδυτών που επισκέφθηκαν το ναυάγιο. Θυμάμαι ότι παραμείναμε στην Σύρνα πάνω από 15 ημέρες και κάνοντας πολλές καταδύσεις γνώρισα ένα φανταστικό υποβρύχιο κόσμο» λέει στον «ΕΤ» ο Κώστας Θωκταρίδης, επαγγελματίας δύτης και συνεχίζει:

«Το ναυάγιο του ΑΘΗΝΑ βρίσκεται σε βάθος από 22 εώς 38 μέτρα στον όρμο του Αγίου Ιωάννη της Σύρνας. Το σκάφος βρίσκεται σε μικρή απόσταση από την ακτή, ακουμπισμένο στον αμμώδη βυθό με την αριστερή του πλευρά».

Τα μόνα σημάδια από την πρόσκρουση στα βράχια της Σύρνας είναι τρεις μικρές οπές στην πλώρη του ΑΘΗΝΑ, κάτω από την ίσαλο γραμμή. Μιας και το σκάφος δεν διέθετε υδατοστεγή διαμερίσματα, αυτή η φαινομενικά ελεγχόμενη εισροή υδάτων καθόρισε το τέλος του.

«Στα πρώτα χρόνια που ακολούθησαν τη βύθιση του ΑΘΗΝΑ, έκαναν την εμφάνιση τους μαρτυρίες που ανέφεραν πως ένας λαθρέμπορος, ανατίναξε το ναυάγιο σε δύο τμήματα και ανέλκυσε τη μηχανή του. Ωστόσο το ναυάγιο παραμένει σε ένα κομμάτι, ενώ η μηχανή βρίσκεται ακόμη στο εσωτερικό του», επισημαίνει ο κ. Θωκτραρίδης.

Μια διείσδυση στο χώρο του μηχανοστασίου αποκαλύπτει και την προχειρότητα με την οποία τοποθετήθηκε η νέα μηχανή το 1946. Δυο ηλεκτροκολλήσεις την διατηρούσαν στη θέση της, και καθώς η διάβρωση της θάλασσας τις αποδυνάμωσε, η μηχανή έπεσε και σταμάτησε πάνω στην αριστερή πλευρά του κύτους. Πίσω από το χώρο που βρισκόταν τοποθετημένη η μικρή μηχανή στέκει ο άξονας του ΑΘΗΝΑ ο οποίος και κινούσε τη προπέλα του σκάφους. Η προπέλα σήμερα απουσιάζει μιας και σε κάποια χρονική στιγμή ανελκύστηκε προκειμένου να πωληθεί για την αξία της ως υλικό. Στη θέση του ωστόσο παραμένει το πηδάλιό του, κατασκευασμένο με μια χαρακτηριστική τεχνοτροπία της εποχής. Επίσης στο χώρο του μηχανοστασίου διακρίνονται ο ηλεκτρικός πίνακας καθώς και οι δεξαμενές πετρελαίου που τοποθετήθηκαν κατά την μεταπολεμική μετασκευή. Από τις δεξαμενές αυτές ακόμη και σήμερα αναβλύζουν στην επιφάνεια κηλίδες πετρελαίου.

Το κατάστρωμα του ΑΘΗΝΑ ήταν κατασκευασμένο από ξύλο, το οποίο σήμερα έχει πλήρως διαβρωθεί με αποτέλεσμα να υπάρχει μια εύκολη πρόσβαση στο εσωτερικό του κύτους. Εκεί ο δύτης θα συναντήσει διάσπαρτα δεκάδες μικρά μπουκάλια και παγούρια τα οποία άφησαν πίσω τους οι ναυαγοί. Στο κατάστρωμα του ΑΘΗΝΑ στέκουν στη θέση τους τα δυο κουβούσια που πλαισίωναν το ανοίγματα του αμπαριού. Στο χώρο του ναυαγίου είναι έντονη η παρουσία του ανθρώπινου στοιχείου, καθώς μπορεί κανείς να διακρίνει παπούτσια, πιάτα, πηρούνια και άλλα προσωπικά αντικείμενα των τελευταίων του επιβατών. Στο μέσο του σκάφους απομένουν τα καπόνια απ'όπου άλλοτε κρέμονταν οι σωστικές λέμβοι του.

Στην ακτή της Σύρνας έχει αναγερθεί ένα μνημείο για να θυμίζει σε όσους βρεθούν στο απομακρυσμένο νησί, τη ναυτική τραγωδία που διαδραματίστηκε εκεί το χειμώνα του 1946.

Photo credit: Κώστας Παγώνης 

Ιστορίες φορολογικής τρέλας

Οι ουρές στις εφορίες ανταγωνίζονται το μέγεθος της οργής των πολιτών που συνωστίζονται στα ταμεία, ρωτώντας τι τελικά ισχύει και ψάχνοντας μάταια να βρουν άκρη στο λαβύρινθο της γραφειοκρατίας. Μια καθημερινή εικόνα τις τελευταίες ημέρες, παρά την παράταση που έδωσε το υπουργείο για την υποβολή των δηλώσεων.

ΙΣΤΟΡΙΑ 1^η: Μια ηλικιωμένη κυρία ρωτάει απελπισμένη έναν υπάλληλο που θα βρει τις αποδείξεις που απαιτούνται για να γλιτώσει το πρόστιμο, αφού η ίδια δεν είχε προβεί σε αγορές που θα αντιστοιχούσαν στο όριο. Ο υπάλληλος απαντάει με φυσικότητα: «Αγοράστε τις, διάφοροι πουλάνε αποδείξεις στις μικρές αγγελίες».

ΙΣΤΟΡΙΑ 2^η: Αγανακτισμένος μεσήλικας βρίζει θεούς και δαίμονες: Άθροισε τα ποσά των αποδείξεων, αλλά δεν τις μέτρησε. Ο υπάλληλος, εκτελώντας τις εντολές των φωστήρων του υπουργείου, του λέει ότι πρέπει να τις μετρήσει, για να αναγράψει στο φάκελο τον αριθμό, χάνοντας κι άλλες ώρες από τη ζωή του. Στο τέλος, βλέποντας τη ματαιότητα ενός γελοίου μέτρου, ο υπάλληλος τον προτρέπει να γράψει έναν αριθμό κατ’ εκτίμηση: «Σάμπως θα τις μετρήσει κανείς;»

Παρόμοιες ιστορίες καθημερινής παράνοιας που πλέον μας φαίνεται φυσιολογικές έχει ο καθένας. Εκτός βέβαια από τους φοροφυγάδες, τους φοροαποφεύγοντες και όλους αυτούς τους κηφήνες που συνεχίζουν τις λαμογιές τους ανενόχλητοι.

Υπάρχει όμως ελπίδα: Μετά τα πενταετή πλάνα του Στάλιν τη δεκαετία του 1930, έρχεται σήμερα η κυβέρνηση με το τριετές πλάνο καταπολέμησης της φοροδιαφυγής.

Και ύστερα, άλλαξαν πλευρό…

Αυτοκινητοπλάνο: Γλιτώστε το μποτιλιάρισμα… πετώντας

Τα ιπτάμενα αυτοκίνητα υπήρχαν σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας, ή στα σχεδιαστήρια τολμηρών μηχανικών για δεκαετίες. Ήδη από τη δεκαετία του 1930 διάφοροι δοκίμασαν την τύχη τους, χωρίς όμως θετική κατάληξη. Σήμερα όμως, τα όνειρα… απογειώνονται και σύντομα το πρώτο αυτοκινητοπλάνο θα διατεθεί στους ανυπόμονους που ήδη έχουν πληρώσει περίπου 180 χιλιάδες ευρώ για να το αποκτήσουν, ώστε να γλιτώσουν από τα μποτιλιαρίσματα… πετώντας.

1. Terrafugia Transition - ΗΠΑ

Στον ιδιότυπο αυτό αγώνα δρόμου, με έπαθλο την… ΙΧ κατάκτηση των αιθέρων, πρώτο τερμάτισε το Transition, ένα διθέσιο ιπτάμενο όχημα που κινείται με την ίδια άνεση, τόσο στο οδικό δίκτυο, όσο και στους αιθέρες. Ένα υβρίδιο αυτοκινήτου και ελαφρού αεροσκάφους, με αναδιπλούμενα φτερά που ανοίγουν σε 30 δευτερόλεπτα, το Transition έχει ήδη αποκτήσει άδεια πλοϊμότητας από την υπηρεσία πολιτικής αεροπορίας των ΗΠΑ και μέχρι το καλοκαίρι θα τεθεί σε μαζική παραγωγή.

2. Parajet Skycar - ΒΡΕΤΑΝΙΑ

Το «πράσινο» παρατζέτ είναι συνδυασμός αλεξίπτωτου παραπέντε και αυτοκινήτου, το οποίο διαθέτει… οικολογική μηχανή βιοκαυσίμων. Απογειώνεται από οποιοδήποτε δρόμο και σε περίπτωση που ο κινητήρας του πάθει βλάβη εν πτήσει, το αλεξίπτωτο εγγυάται μια… ομαλή επιστροφή στη Γη. Στις δοκιμαστικές του πτήσεις διέσχισε το Στενό του Γιβραλτάρ, αλλά ακόμα δεν έχει πάρει άδεια, καθώς οι αρμόδιοι δεν έχουν αποφασίσει σε ποια… κατηγορία θα το κατατάξουν.

3. X Hawk - ΙΣΡΑΗΛ

Η ιδέα του Ράφι Γιοέλι, σχεδιαστή του X Hawk, ήταν απλή: Να δημιουργήσει ένα ιπτάμενο όχημα κάθετης απογείωσης για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, όπως η εκκένωση των ορόφων ενός φλεγόμενου κτιρίου σε σημεία που δεν μπορεί να προσεγγίσει ελικόπτερο. Οι πρώτες δοκιμές ήταν ενθαρρυντικές για το τουρμποκίνητο όχημα. Το μόνο που απομένει είναι η πιστοποίηση και η επιπλέον χρηματοδότηση για την ανάπτυξη του «Γερακιού Χ».

4. Moller Skycar – ΗΠΑ

Αν και το πρωτότυπο απλά αιωρήθηκε 50 πόντους από το έδαφος, οι σχεδιαστές του είναι σίγουροι ότι μέχρι το 2012 θα είναι απόλυτα έτοιμοι να λάβουν την άδεια πλοϊμότητας. Το «ουράνιο αυτοκίνητο» διαθέτει εξελιγμένο υπολογιστή πλοήγησης, ο οποίος στην ουσία καθοδηγεί αυτόματα το όχημα στον αέρα και το αποπροσγειώνει κάθετα.

5. Martin Jetpack – ΝΕΑ ΖΗΛΑΝΔΙΑ

Αν θέλετε να πετάξετε μόνος, το Jetpack είναι για εσάς. Είναι στην ουσία ένα φορητό αεροσκάφος, στο οποίο προσδένεστε και πετάτε… όρθιος. Ξεχώρισε ως μια από τις 50 καλύτερες εφευρέσεις του 2010 από το περιοδικό ΤΙΜΕ. H εταιρεία δέχεται παραγγελίες, το κόστος του όμως δεν έχει ακόμα δημοσιοποιηθεί. Μεγάλο ενδιαφέρον έχουν δείξει ένοπλες δυνάμεις αρκετών χωρών.

Δυο γαϊδουριών άχυρα...

Η κυβέρνηση αποφάσισε λοιπόν να θέσει «ταβάνι» στα βενζινάδικα για την τιμή της αμόλυβδης ομολογώντας, εμμέσως πλην σαφώς, ότι είναι ανίκανη να ελέγξει τα φαινόμενα κερδοσκοπίας που παρατηρούνται στην αγορά.

Το ότι πληρώνουμε την ακριβότερη βενζίνη στην Ευρώπη, μικρή σημασία έχει για τους αρμόδιους. Ακόμα περισσότερο, η τιμή στο συντριπτικό ποσοστό της, διαμορφώνεται από την υπέρογκη φορολογία που επιβάλλεται στα καύσιμα.

Χθες η Ομοσπονδία Βενζινοπωλών ανακοίνωσε ότι η διατίμηση στα καύσιμα έχει ως αποτέλεσμα να αναγκάζονται να πωλούν με ζημιά, ενώ ακόμα και η τιμή χονδρικής πολλές φορές είναι πάνω από το «πλαφόν».

Υπό άλλες συνθήκες, η όλη ιστορία θα προκαλούσε θυμηδία για την παροιμιώδη ανικανότητα της κυβέρνησης να χωρίσει δυο γαϊδουριών άχυρα. Τώρα όμως προκαλεί οργή και αγανάκτηση, επειδή τα φαινόμενα κερδοσκοπίας, η πλήρης ανυπαρξία ελέγχων και οι συνθήκες ζούγκλας στην αγορά έχουν πλέον γίνει ο κανόνας, την ώρα που η κυβέρνηση… πανηγυρίζει ότι προστατεύει το εισόδημα των πολιτών.

Το πρόβλημα τελικά δεν είναι μόνο η έλλειψη σχεδιασμού και υλοποίησης μέτρων που θα ανακουφίσουν τους οικονομικά ασθενέστερους, αλλά πολύ περισσότερο η αίσθηση που δίνουν οι κυβερνώντες, ότι δηλαδή ζουν σε μια γυάλα και αδυνατούν να αντιληφθούν ότι η δυσαρέσκεια θα φτάσει στο σημείο να εκτονωθεί με το χειρότερο τρόπο.

Με «Θ» κεφαλαίο

Νιώθω ότι είμαι ένας από τους Μύριους του Ξενοφώντα, κάθε φορά που βουτάω στη Θάλασσα. 
Ναι, με «Θ» κεφαλαίο. Καλοκαίρι και χειμώνα. Κυρίως χειμώνα, όταν εξαφανίζονται οι λαδωμένοι ρακετοφόροι σφίχτες, οι γιαγιάδες με τα ταπεράκια, οι υστερικές μάνες με τα κακομαθημένα τους και οι κρετίνοι που αφήνουν πίσω τους ένα βουνό σκουπίδια όταν φύγουν από την παραλία. Σέβομαι τη Θάλασσα, την αγαπώ, είναι το καταφύγιό μου. Αφουγκράζομαι τη σιωπή της όταν βουλιάξω στην αγκαλιά της. 


Και κάθε φορά είναι όπως η πρώτη. Αυτόνομη κατάδυση, ένας υπέροχος, μαγικός κόσμος.


Βλέπε, μην αγγίζεις, παίρνε μόνο φωτογραφίες και άφηνε μόνο… μπουρμπουλήθρες. 
Αυτή είναι η φιλοσοφία κάθε συνειδητοποιημένου αυτοδύτη. Μόλις αρχίσει η κατάδυση, χάνονται οι ήχοι της καθημερινότητας, γίνεσαι μέρος του υποβρύχιου κόσμου. Χρώματα, σχήματα και σκιές δημιουργούν μια μοναδική αίσθηση. Ψάρια, όσα τέλος πάντων έχουν απομείνει από την υπεραλίευση, τους δυναμιτάκηδες και τους ψαρομπουκαλάκηδες, σε κοιτούν από απόσταση ασφαλείας. 


Πόσο γκροτέσκοι θα τους φαινόμαστε με τον ογκώδη εξοπλισμό μας και τις αδέξιες κινήσεις, παρείσακτοι στον κόσμο τους.


Ναυάγια. Κάποτε έσκιζαν τα κύματα, μεταφέροντας ανθρώπους και τις ελπίδες τους. 
Σήμερα στο βυθό της Θάλασσας, σιωπηλοί μάρτυρες τραγωδιών, με μόνιμους κατοίκους τις αναμνήσεις και τους υπηκόους του Ποσειδώνα. Κάθε φορά που καταδύομαι σε ένα ναυάγιο, σκέφτομαι τις τελευταίες του στιγμές πριν χαθεί κάτω από τα κύματα. Όπως το «Όρια», μια από τις μεγαλύτερες ναυτικές τραγωδίες παγκοσμίως, ένα καράβι με 4.000 Ιταλούς αιχμαλώτους που βούλιαξε κοντά στο Σούνιο το 1944. Λιγότεροι από 30 γλίτωσαν. 


Οι υπόλοιποι χάθηκαν για πάντα, μια τυχαία υποσημείωση της Ιστορίας.


Ο χορός της μέδουσας. 
Θεωρείται πρωτόγονος οργανισμός. Και όμως, ο χορός της πάντα με συναρπάζει. Ανοιγοκλείνει την κουκούλα της, ταξιδεύοντας στο μπλε της αβύσσου. Πλησιάζω προσεκτικά για τη φωτογραφίσω. Εκείνη δε με βλέπει, αισθάνεται όμως τις ρυτίδες που ανοίγει το σώμα μου στη Θάλασσα. Είναι ένα με Εκείνη. Η μέδουσα και η Θάλασσα. Κι εγώ από κοντά να τη σημαδεύω με τη φωτογραφική μου. 


Να απαθανατίζω τις στιγμές που κάτω από την επιφάνεια μοιάζουν με αιωνιότητα.

Ο χάρτης ασφαλούς πλοήγησης στο Διαδίκτυο

«Ο κωδικός είναι σαν την οδοντόβουρτσα. Δεν τον μοιραζόμαστε, τον αλλάζουμε συχνά και τον επιλέγουμε με προσοχή»

Πληθαίνουν τα κρούσματα κλοπής δεδομένων στο Διαδίκτυο, με πιο πρόσφατο περιστατικό την υποκλοπή προσωπικών στοιχείων 100 εκατομμυρίων τουλάχιστον ανθρώπων παγκοσμίως από το δίκτυο του Playstation της Sony. Σύμφωνα με στατιστικές, ένας στους τρεις ανθρώπους θα πέσει τουλάχιστον μια φορά θύμα διαδικτυακής απάτης, με πιθανότερες απώλειες την υφαρπαγή των στοιχείων ταυτότητας, κατοικίας και πιστωτικής κάρτας, οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν στην «αφαίμαξη» τραπεζικών λογαριασμών, ή την εμπλοκή του ονόματός σας σε παράνομες δραστηριότητες. Τα κύρια αίτια είναι η αμέλεια που επιδεικνύουν όσοι χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο και τα ελλιπή μέτρα αυτοπροστασίας που χρησιμοποιούνται.

Τα αίτια

«Όπως μας έδειξε το πρόσφατο παράδειγμα της Sony, ακόμη και αξιόπιστες εταιρείες, μπορεί να έχουν κενά στην ασφάλειά τους», λέει στον «ΕΤ» η κ. Βερόνικα Σαμαρά, συντονίστρια του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου και συνεχίζει: «Η ασφάλεια στο διαδίκτυο είναι προσωπική υπόθεση του καθενός. Ασφαλώς υπάρχουν περιπτώσεις, κατά τις οποίες ο χρήστης βρίσκεται εκ των πραγμάτων εκτεθειμένος, υπάρχουν όμως και δικλίδες ασφαλείας».

Οι πιθανότητες να πέσετε θύματα διαδικτυακής απάτης αυξάνονται όταν δεν προστατεύετε τους κωδικούς πρόσβασης, δε χρησιμοποιείτε ενημερωμένο πρόγραμμα προστασίας από ιούς, μπαίνετε σε ιστοσελίδες με κακόβουλο λογισμικό που υποκλέπτουν στοιχεία, ανοίγετε μηνύματα που «ψαρεύουν» δεδομένα και χρησιμοποιείτε απροστάτευτα ασύρματα δίκτυα σύνδεσης στον παγκόσμιο ιστό. «Ο κωδικός είναι σαν την οδοντόβουρτσα. Δεν τον μοιραζόμαστε, τον αλλάζουμε συχνά και τον επιλέγουμε με προσοχή», τονίζει η κ. Σαμαρά.

Πρόληψη

Εκτός όμως από τους κωδικούς πρόσβασης, φροντίζουμε να ελέγχουμε τακτικά τις κινήσεις του τραπεζικού μας λογαριασμού, ώστε να αντιληφθούμε έγκαιρα τυχόν ύποπτες συναλλαγές. Το αίτιο του κακού όμως μπορεί να βρίσκεται κάποιες φορές και εκτός… Διαδικτύου. Αν έχετε τη συνήθεια να πετάτε στα σκουπίδια το αντίγραφο των κινήσεων που σας στέλνει η τράπεζα, ενδέχεται κάποιος να το βρει και να χρησιμοποιήσει τα στοιχεία σας για απάτες.

Σε κάθε διαδικτυακή συναλλαγή που απαιτεί τη χρήση πιστωτικής κάρτας, ο χρήστης οφείλει να επιβεβαιώσει ότι o ιστότοπος είναι αξιόπιστος και η συναλλαγή είναι ασφαλής, ελέγχοντας ότι υπάρχει η ένδειξη «s», δηλαδή “secure” στην αρχή της ηλεκτρονικής διεύθυνσης https. «Στις διάφορες φόρμες που καλούμαστε να συμπληρώσουμε σε πολλές ιστοσελίδες, είτε για να κατορθώσουμε να εισέλθουμε σε αυτές, είτε για να προβούμε σε αγορές, θα πρέπει να συμπληρώνουμε μόνο τα απολύτως απαραίτητα, δηλαδή, όσα έχουν αστερίσκο δίπλα τους και όχι όσα είναι προαιρετικά. Επίσης, το πρόγραμμα αντιικής προστασίας είναι απαραίτητο σε κάθε υπολογιστή, ενώ θα πρότεινα να επιλέγει ο κόσμος την προπληρωμένη κάρτα, αντί να δίνει τα στοιχεία της πιστωτικής του», σημειώνει η κ. Σαμαρά.

Ο… πεντάλογος της προστασίας

1.        Κρατήστε μυστικό το pin σας και αλλάζετε τακτικά τους κωδικούς πρόσβασης.

2.        Ελέγχετε τακτικά τις κινήσεις του λογαριασμού σας.

3.        Μη βάζετε κωδικούς που εντοπίζονται εύκολα, όπως π.χ. ημερομηνία γέννησης, το όνομά σας κ.λπ.

4.        Μην ανοίγετε και μην απαντάτε σε ύποπτα e-mail. Καμία τράπεζα δε θα σας ζητήσει ποτέ μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου κωδικούς και pin.

5.        Εγκαταστήστε προγράμματα προστασίας (antivirus) και τσεκάρετε τον υπολογιστή σας.

Τι να κάνετε αν πέσετε θύματα διαδικτυακής απάτης

1.        Ενημερώστε άμεσα την τράπεζά σας

2.        Ακυρώστε την πιστωτική σας κάρτα.

3.        Καταγγείλτε στην αστυνομία την απάτη.

4.        Αλλάξτε άμεσα όλους τους κωδικούς πρόσβασης σε ιστοσελίδες

Στην 14η θέση η Ελλάδα

Στην 14^η θέση μεταξύ 43 χωρών του ανεπτυγμένου Κόσμου και συνολικά 164 χωρών παγκοσμίως, σε ό,τι αφορά στις συνθήκες που μεγαλώνουν παιδιά ηλικίας μέχρι πέντε ετών, κατατάσσεται η χώρα μας, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιοποίησε χθες η οργάνωση «Σώστε τα Παιδιά».

Η κατάταξη βασίστηκε σε τρεις στατιστικούς δείκτες, τις εγγραφές σε νηπιαγωγεία και σε τάξεις γυμνασίου, αλλά και στα ποσοστά θνησιμότητας στα παιδιά ηλικίας μέχρι πέντε ετών. Τα στοιχεία αντλήθηκαν από έρευνες του ΟΗΕ και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ).

Παρά την οικονομική κρίση που μαστίζει τις ελληνικές οικογένειες και τις χρόνιες παθογένειες της δημόσιας Εκπαίδευσης και Υγείας, η χώρα μας κατάφερε να υποσκελίσει στην κατάταξη χώρες όπως η Βρετανία, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και η Δανία. «Η διάρκεια της φροντίδας των παιδιών στην Ελλάδα είναι πολύ μεγαλύτερη από ότι στις υπόλοιπες χώρες τις Ευρωπαϊκής Ένωσης, τουλάχιστον στο οικονομικό κομμάτι. Αυτό είναι ένα στοιχείο που κάνει τη διαφορά. Η οικογένεια ακόμα κρατάει», σχολίασε τα ευρήματα της έρευνας ο κ. Γεώργιος Πρωτόπαππας, γενικός διευθυντής των «Χωριών SOS».

Στην κορυφή της λίστας βρίσκεται η Σουηδία και ακολουθούν ισοβαθμώντας στη δεύτερη θέση η Ιταλία και η Ιαπωνία. Την πρώτη πεντάδα συμπληρώνουν η Πορτογαλία στην τρίτη θέση, η Γερμανία στην τέταρτη και η Αυστρία στην πέμπτη. Η Βρετανία κατατάσσεται 23^η και οι ΗΠΑ 34^ες.

Στον αντίποδα, χώρες της υποσαχάριας Αφρικής, όπως το Τσαντ και το Κονγκό και κράτη της Ασίας βρίσκονται στο «κόκκινο», καθώς οι συνθήκες είναι δραματικές για την ανατροφή παιδιών. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Αφγανιστάν, καθώς σύμφωνα με τα στατιστικά δεδομένα που είναι διαθέσιμα, κάθε μητέρα θα θρηνήσει το χαμό τουλάχιστον ενός παιδιού της, πριν εκείνο φτάσει στην ηλικία των πέντε ετών, κυρίως λόγω της ελλιπούς ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.

Στην ίδια έρευνα καταμετρώνται και οι δείκτες που καθορίζουν τη θέση των γυναικών, με την Ελλάδα να κατατάσσεται στην 21^η θέση, πάνω από τις ΗΠΑ (24^ες) και την Ιταλία που βρίσκεται στην 25^η. Στην κορυφή της λίστας βρίσκεται η Αυστραλία, με δεύτερη τη Νορβηγία και Τρίτη τη Νέα Ζηλανδία. Τα στοιχεία που προσμετρήθηκαν αφορούν τόσο στα εργασιακά δικαιώματα και τις ευκαιρίες, όσο και στις κοινωνικές υποδομές της χώρας.

Προκειμένου να γεφυρωθεί το χάσμα μεταξύ των χωρών, ο ΟΗΕ και ο ΠΟΥ τονίζουν ότι πρέπει να ληφθούν μια σειρά από μέτρα, όπως η διευκόλυνση της πρόσβασης σε πρωτοβάθμιες υπηρεσίες Υγείας και η ενίσχυση των υποδομών εκπαίδευσης. Πρωταρχικής σημασίας επίσης, είναι να αμβλυνθούν οι ανισότητες μεταξύ αστικών κέντρων και περιφέρειας, αλλά και εκείνες που προκύπτουν από την οικονομική κατάσταση της κάθε οικογένειας. Ο κ. Πρωτόπαπας σημειώνει: «Οι κοινωνικές ανισότητες υπάρχουν. Είναι αναγκαίο να υπάρξει εξισορρόπηση αλλά ακόμα χρειάζεται πολλή δουλειά. Η Ελλάδα είναι μια…Αθηνοκεντρική χώρα. Παρόλα αυτά μέσα από τα διάφορα χωριά SOS, βλέπω ότι τα παιδιά από τη Θεσσαλονίκη ή από την Αλεξανδρούπολη είναι πολύ πιο ήπια και λιγότερο ανταγωνιστικά σε σύγκριση με εκείνα μένουν στην Αθήνα».

ΑΡΙΘΜΟΙ ΓΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

14^η μεταξύ 164 χωρών στις συνθήκες ανατροφής παιδιών.

1 στις 31.800 γυναίκες θα πεθάνει από επιπλοκές στη γέννα.

3 στα 1000 το ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας.

82 έτη το μέσο προσδόκιμο ζωής για τις Ελληνίδες σήμερα.

ΠΗΓΗ: ΠΟΥ, ΟΗΕ

Η υποβρύχια ζωγράφος

«Προτιμώ να ζωγραφίζω τα ψάρια, παρά να τα τρώω»

Πολλοί άνθρωποι ζωγραφίζουν για να εκφράσουν τη δημιουργικότητά τους, να εξωτερικεύσουν τα συναισθήματά τους, ή απλά επειδή είναι μια ασχολία που τους ξεκουράζει. Η Βρετανίδα αυτοδύτρια Κάρολιν Άπλγιαρντ αποφάσισε να συνδυάσει την αγάπη της για τη θάλασσα, ως αυτοδύτρια, με το άλλο της χόμπι τη ζωγραφική. 

Είναι από τους λίγους ανθρώπους παγκοσμίως που εκτός από τη μπουκάλα και τον υπόλοιπο εξοπλισμό αυτόνομης κατάδυσης, κουβαλάει μαζί της στο βυθό μπογιές, τελάρα και… μπόλικο μεράκι. «Με εμπνέει η ηρεμία στο βυθό της θάλασσας» λέει στον «Ε.Τ.» η κ. Άπλγιαρντ και συνεχίζει: «Όλα ξεκίνησαν όταν σε μια κατάδυση στα ανοιχτά του νησιού Σκάι στη Σκοτία, βλέποντας τα ψάρια γύρω μου είχα την ιδέα αντί απλά να βγάζω φωτογραφίες, να αρχίσω να ζωγραφίζω. Έτσι ή αλλιώς, προτιμώ να τα ζωγραφίζω, παρά να τα τρώω».

Ο στόχος της δεν ήταν εύκολο να επιτευχθεί. Χρειάστηκε τουλάχιστον 200 καταδύσεις για να τελειοποιήσει την υποβρύχια πλευστότητά της, αλλά και για να βρει τον ιδανικό συνδυασμό χρωμάτων και υλικών. «Έπρεπε να αντιμετωπίσω πολλά προβλήματα: Οι καμβάδες έφευγαν προς την επιφάνεια, καβούρια έκλεβαν τα κίτρινα παστέλ μου, επειδή τα προσελκύει το χρώμα, μέχρι και αστακοί έχουν κάτσει πάνω στον πίνακα την ώρα που ζωγραφίζω, φαίνεται ότι ακόμα και τα οστρακόδερμα είναι… φιλότεχνα», λέει η ίδια χαριτολογώντας.

Η κ. Άπλγιαρντ είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη για την προστασία του ενάλιου πλούτου, καθώς φροντίζει να μη χρησιμοποιεί επιβλαβείς για το περιβάλλον ουσίες στα έργα της. «Για να επιλέξω στις μπογιές που χρησιμοποιώ, μίλησα με ειδικούς οι οποίοι μού υπέδειξαν τις κατάλληλες χρωστικές. Αρκετό κακό έχει κάνει ο άνθρωπος στη θάλασσα, δε χρειάζεται να την επιβαρύνω και εγώ κάνοντας το χόμπι μου».

Τα αγαπημένα θέματα στα έργα της είναι τα ψάρια που… στέκονται ακίνητα αρκετή ώρα, ώστε να προλάβει να τα αποτυπώσει στον καμβά: «Οι σκορπίνες, και οι σμέρνες από τη φύση τους προτιμούν την ακινησία, οπότε με διευκολύνουν στη ζωγραφική. Τα νευρικά ψάρια όμως, αυτά που κινούνται συνεχώς, δε με βοηθούν καθόλου. Δεν πρέπει να ξεχάσω και τους καρχαρίες. Πολύ περίεργοι από τη φύση τους, μάλλον τους κάνει εντύπωση να βλέπουν στο βυθό κάποιον να κάθεται και να ζωγραφίζει»

Εκτός όμως από τους κατοίκους του βυθού, μια άλλη μεγάλη αγάπη της υποβρύχιας  ζωγράφου είναι και τα ναυάγια, τα «ανθρώπινα μνημεία», όπως τα χαρακτηρίζει η ίδια. Σε πολλές καταδύσεις στο Σκάπα Φλόου, εκεί που βυθίστηκε ο Γερμανικός Στόλος μετά τη λήξη του Πρώτου Παγκόσμιου Πόλεμου, η κ. Άπλγιαρντ βρίσκει πολύ ωραία θέματα για τους πίνακές της. «Κανόνια, άγκυρες, υποβλητικά σχήματα που σκίζουν τη θολούρα του βυθού είναι τα αγαπημένα μου».

Η μοναξιά της υποβρύχιας ζωγραφικής έχει το τίμημά της, καθώς σχεδόν κανείς δεν έχει την υπομονή και την αντοχή να κάτσει μαζί μου την ώρα που φιλοτεχνεί κάποιον πίνακα. «Ευτυχώς οι φίλοι μου με προσέχουν, αν και κανείς δεν αντέχει να μείνει μαζί μου στο βυθό. Απλά εναλλάσσονται, ώστε να έχουν το νου τους μην ξεχαστώ και μου τελειώσει ο… αέρας». Αναπληρώνει όμως τη μόνιμη παρουσία άλλου αυτοδύτη δίπλα της με το αδιάβροχο MP3 της: «Ακούω δυνατά μουσική, με προτίμηση σε μουσικές χέβι μέταλ και πανκ, οι οποίες με κάνουν να ζωγραφίζω… γρηγορότερα».

Αγαπημένοι της προορισμοί εκτός Βρετανίας είναι η Ερυθρά Θάλασσα, λόγω των χρωμάτων και της πλούσιας ζωής στους κοραλλιογενείς υφάλους, αλλά και η Ελλάδα, στην οποία «η θάλασσα είναι ζεστή και καθαρή και οι άνθρωποι φιλικοί. Ψάρια δεν έχετε πολλά, αλλά μάλλον αυτό είναι γενικότερο φαινόμενο στη Μεσόγειο».

WHO IS WHO

Η Κάρολιν Άπλγιαρντ γεννήθηκε το 1966 και ζει στο Τσεστερφιλντ του Ντάρμπισιρ με τον άντρα και το γάτο τους, τον οποίο έχουν βαφτίσει… «Σκάπα Φλόου». Είναι μέλος του Ocean Artists Society και έχει εκθέσει έργα της στη Βρετανία και τις ΗΠΑ.

Το «φρούριο Ευρώπη»

Ο εμφύλιος πόλεμος που συνεχίζεται στη Λιβύη και η επιδείνωση των συνθηκών ζωής σε πολλές περιοχές της Αφρικής και της Ασίας, έχουν διογκώσει το μεταναστευτικό ρεύμα προς την Ευρώπη. Δύο χώρες, η Γαλλία και η Ιταλία, κατέθεσαν πρόταση προς την Ε.Ε., με την οποία ζητούν τον περιορισμό της ελεύθερης διακίνησης πολιτών που προβλέπει η συνθήκη Σένγκεν, αλλά και την ενίσχυση της ευρωπαϊκής συνοριοφυλακής, της δύναμης Frontex.

Είναι προφανές ότι ο Μπερλουσκόνι και ο Σαρκοζί θεωρούν ότι η ιλιγγιώδης αύξηση των προσφύγων που αναζητούν μια νέα ζωή, αποτελούν απειλή για το «φρούριο Ευρώπη», όπως εκείνοι το φαντάζονται. Ας αναμείνουμε την αντίδραση της Ε.Ε., τόσο ως προς το εύρος των μεταρρυθμίσεων στη συνθήκη, όσο κυρίως επειδή το ίδιο θέμα αφορά άμεσα την Ελλάδα.

Η αθρόα και ανεξέλεγκτη εισροή οικονομικών κυρίως μεταναστών στην Ελλάδα δεν είναι καινούριο φαινόμενο. Η όξυνσή του όμως τα τελευταία χρόνια, δημιουργεί μια σειρά από αλυσιδωτές αντιδράσεις, οι οποίες επηρεάζουν όλο το φάσμα της κοινωνίας μας. Εκείνοι που πολλές φορές διαμαρτύρονται για τους «βρωμιάρηδες μελαψούς», είναι οι ίδιοι που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να τους προσλάβουν παράνομα έναντι πινακίου φακής, για να κάνουν τις δουλειές τους.

Στην Ελλάδα, χωρίς κανένα στρατηγικό σχεδιασμό προσπαθούμε να ανακόψουμε τα κύματα προσφύγων με έναν φράχτη στον Έβρο, όπως προσπαθεί κάποιος να κλείσει μια τρύπα σε ένα φράγμα με το δάχτυλό του.

Θα έχει ενδιαφέρον η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής αυτής τραγωδίας, η οποία συμπαρασύρει στο διάβα της τον κοινωνικό ιστό της χώρας μας και προκαλεί  εκρήξεις βίας και μίσους. Διότι επιτέλους οι εταίροι μας στην Ε.Ε. θα αντιληφθούν ότι το ζήτημα αυτό δεν είναι μόνο ελληνικό, είναι πρωτίστως ευρωπαϊκό, κάτι που απέτυχαν να κάνουν οι κυβερνήσεις μας των τελευταίων ετών.

Η μεγαλύτερη διαδικτυακή απάτη όλων των εποχών

Χάκερς υπέκλεψαν προσωπικά δεδομένα 77 εκατομμύριων ανθρώπων από το δίκτυο του Playstation της SONY

Πρωτοφανείς διαστάσεις λαμβάνει η υποκλοπή προσωπικών δεδομένων, μεταξύ των οποίων ονόματα, κωδικοί, διευθύνσεις και πιθανότατα ακόμα και στοιχεία πιστωτικών καρτών, τουλάχιστον 77 εκατομμυρίων ανθρώπων που έχουν λογαριασμό στο ηλεκτρονικό δίκτυο του Playstation. Αν επαληθευτούν οι φόβοι των ειδικών, η υπόθεση αυτή θα αποτελέσει τη μεγαλύτερη διαδικτυακή κλοπή στοιχείων όλων των εποχών και οι επιπτώσεις θα είναι ανυπολόγιστες.

Η Sony έχει αναστείλει τη λειτουργία της διαδικτυακής πλατφόρμας από νωρίς τη Μεγάλη Τετάρτη όταν αντιλήφθηκε ότι άγνωστοι είχαν παραβιάσει τις δικλίδες ασφαλείας, αλλά μόλις χθες και μετά από παλινωδίες ημερών αναγκάστηκε να δημοσιοποιήσει το μέγεθος της υποκλοπής, αφήνοντας ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα.

Ανησυχία και στην Ελλάδα

Μεταξύ των εκατομμυρίων χρηστών της διαδικτυακής πλατφόρμας της Sony υπάρχουν, όπως είναι φυσικό, πολλοί Έλληνες που παίζουν ηλεκτρονικά παιχνίδια. Η είδηση της υποκλοπής προβληματίζει: «Πριν από μερικές ημέρες, προσπάθησα να μπω στο online δίκτυο του PlayStation3 και διαπίστωσα ότι οι servers δε λειτουργούσαν. Αμέσως κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά, γιατί συνήθως η Sony προειδοποιεί όταν έχει σκοπό να κάνει συντήρηση. Όταν έμαθα για την υποκλοπή των δεδομένων, ανησύχησα γιατί στο δίκτυο υπήρχαν όλα τα στοιχεία μου και αυτά της πιστωτικής μου κάρτας φυσικά. Την ακύρωσα αμέσως, για να είμαι σίγουρος», λέει στον «Ε.Τ.» ο Βασίλης Βέργος, παίκτης ηλεκτρονικών παιχνιδιών.

Τι έφταιξε – ποιος το έκανε

Οι εκτιμήσεις ειδικών ανεβάζουν τα έσοδα της Ιαπωνικής εταιρείας από τη λειτουργία του δικτύου της παιχνιδομηχανής σε τουλάχιστον 500 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Το μείζον θέμα είναι γιατί η Sony καθυστέρησε τόσες ημέρες να αποκαλύψει την πραγματική διάσταση της υποκλοπής, αλλά και γιατί δεν φρόντιζε να κρυπτογραφεί τα δεδομένα, αφήνοντάς τα στην ουσία τελείως απροστάτευτα.

Η φημολογία για το ποιος κρύβεται πίσω από το φιάσκο οργιάζει. Αρκετοί έσπευσαν να κατηγορήσουν τους «Ανώνυμους», μια ομάδα χάκερ που δραστηριοποιείται σε πολιτικές κυρίως κυβερνοεπιθέσεις. Εκπρόσωποί τους όμως αρνήθηκαν οποιαδήποτε σχέση, γεγονός που μάλλον επιβεβαιώνεται από τη μορφή της υποκλοπής που διαφέρει από τις συνήθεις τακτικές των «Ανώνυμων».

Κύριο αίτιο της υποκλοπής είναι τα χαμηλά επίπεδα ασφαλείας των δεδομένων που συλλέγει η Sony, σε συνδυασμό με την πιθανότατη εισβολή χάκερ στον υπολογιστή κάποιου διαχειριστή του συστήματος της εταιρείας. Η Sony δεν έχει αποσαφηνίσει αν θα αποζημιώσει όσους επλήγησαν από τη διακοπή της λειτουργίας της διαδικτυακής πλατφόρμας.

ΒΟΧ

Ποια στοιχεία υποκλάπηκαν

• Όνοματεπώνυμα χρηστών
• Πλήρης ταχυδρομική διεύθυνση
• Λογαριασμός e-mail
• Ημερομηνία γέννησης
• Κωδικοί πρόσβασης
• Πιθανότατα στοιχεία πιστωτικών καρτών

ΒΟΧ

Τι να κάνετε τώρα:

Ακολουθείστε τα ακόλουθα βήματα αν έχετε λογαριασμό στο Playstation Network

• Ελέγξτε τις κινήσεις του τραπεζικού σας λογαριασμού για ύποπτες συναλλαγές.
• Ακυρώστε το συντομότερο τις πιστωτικές κάρτες που έχετε συνδέσει με το λογαριασμό που χρησιμοποιείτε.
• Αλλάξτε κωδικούς πρόσβασης, όταν επανενεργοποιηθεί το σύστημα.

ΒΟΧ

Το χρονολόγιο της υποκλοπής

17-19 Απριλίου: Καταγράφηκε η εισβολή στο δίκτυο της Sony

20 Απριλίου: Το PlayStation Network τίθεται εκτός λειτουργίας

22 Απριλίου: Η εταιρεία αναστέλλει τη λειτουργία της διαδικτυακής πλατφόρμας

26 Απριλίου: Η Sony ανακοινώνει ότι κλάπηκαν στοιχεία εκατομμυρίων χρηστών

27 Απριλίου: H Sony προτρέπει τους χρήστες να ελέγξουν τις κινήσεις των πιστωτικών τους καρτών.

The World of Suzie Wong fanzine

Το fanzine που έβγαζα με δύο φίλους, όταν ήμουν νέος.
Φθινόπωρο 1992 - Χειμώνας 1995
Φωτοτυπία, max. 500 αντίτυπα
Διανομή χέρι-χέρι σε συναυλίες, ή μέσω του Solaris
Λίγα λόγια εδώ: http://www.fanzines.gr/the-world-of-suzie-wong 
Και εδώ: https://www.facebook.com/group.php?gid=154861781203891

Οι σύγχρονοι «άθλιοι»

Πριν λίγες ημέρες, μια γυναίκα βγαίνοντας από το σούπερ μάρκετ, δέχθηκε επίθεση από άλλη, η οποία της έκλεψε τις τσάντες με τα τρόφιμα που μόλις είχε αγοράσει. Άλλος, ως σύγχρονος  Γιάννης Αγιάννης, ο ήρωας των «Αθλίων» του Βίκτορα Ουγκό, μπήκε σε φούρνο και έκλεψε φραντζόλες ψωμιού και γάλα.

Τα περιστατικά είναι πολλά. Τόσο πολλά μάλιστα που αποκτούν πλέον το χαρακτήρα μιας επιδημίας που επεκτείνεται ραγδαία. Δεν μπορεί εύκολα να κατηγορήσει κανείς εκείνον που κλέβει ένα κομμάτι ψωμί για να χορτάσει την πείνα του. Πολύ περισσότερο δε, όταν έχει χάσει το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια, λόγω της καταβαράθρωσης του κοινωνικού ιστού και της παραγωγικής διαδικασίας της οικονομίας, η οποία περιθωριοποιεί και εξαθλιώνει μεγάλες μάζες ανθρώπων.

Δυστυχώς όμως, τίποτα δε φαίνεται να αλλάζει και το πιο ανησυχητικό είναι ότι δε λαμβάνουν το μήνυμα εκείνοι που πρώτοι θα έπρεπε να αντιδράσουν. Την ώρα που η κοινωνία αποσυντίθεται, που ο αγώνας για επιβίωση μέσα σε ένα καθεστώς πλήρους ανομίας γίνεται ολοένα και πιο δύσκολος, οι κάθε λογής κυβερνώντες προσπαθούν να μας πείσουν ότι όλοι φταίμε για την κατάντια και όλοι -πλην Λακεδαιμονίων- θα πληρώσουμε τα σπασμένα.

Πλέον, εκείνοι που αναρωτιούνται φωναχτά αν το σύστημα που εξέθρεψε τα σημερινά φαινόμενα μετράει τις τελευταίες του μέρες δεν είναι λίγοι, παρά τα όσα λένε τα σκύβαλα της εξουσίας.

Sex in Space: The final frontier

Φήμες ή πραγματικότητα η ερωτική επαφή σε μηδενική βαρύτητα; 

Για δεκαετίες το μυστήριο κέντριζε το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης: Υπήρξαν τελικά ερωτικές επαφές μεταξύ αστροναυτών στο Διάστημα; Η φημολογία, ιδίως μεσούντος του Ψυχρού Πολέμου Ανατολής-Δύσης άφηνε τα σενάρια να αιωρούνται για το ποια υπερδύναμη ήταν… ικανότερη. Ο Βαλέριος Μπογκομόλοφ όμως, αναπληρωτής διευθυντής του Ινστιτούτου Βιοϊατρικής της Μόσχας, το οποίο συνεργάζεται με τη ρωσική αεροδιαστημική υπηρεσία, έβαλε μόλις χθες τέλος στις υποθέσεις, τουλάχιστον από ρωσικής πλευράς. Ο Ρώσος επιστήμονας χαρακτήρισε όλες αυτές τις ιστορίες ως παντελώς αβάσιμες, τόσο από ερευνητικής σκοπιάς όσο, το κυριότερο, λόγω των… ανατομικών δυσχερειών που προκαλεί η έλλειψη βαρύτητας και δεν έχει καταστεί δυνατόν να αντιμετωπιστούν.

Αρκετά χρόνια νωρίτερα και η ΝΑΣΑ είχε διαψεύσει παρόμοιες φήμες και είχε χαρακτηρίσει κάποια δήθεν απόρρητα έγγραφα που είχαν δει το φως της δημοσιότητας ως προϊόν παραχάραξης. Ο Αμερικανός αστροναύτης Άλαν Ποιντέξτερ, ο οποίος έχει συμμετάσχει σε αρκετές αποστολές απορρίπτει κατηγορηματικά τις φήμες, λέγοντας ότι οι σχέσεις του πληρώματος είναι «αυστηρά επαγγελματικές» και δεν υπάρχει περιθώριο για «αισθηματικά παραστρατήματα»: «Δεν έχει ποτέ υπάρξει διαστημικό ειδύλλιο, ούτε καν φλερτ, δεδομένου του φόρτου εργασίας και του αυστηρού κώδικα συμπεριφοράς». 

Έρευνες

Η ρωσική διάψευση, καθώς και ο κανονισμός κόσμιας συμπεριφοράς στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, ο οποίος απαγορεύει τις σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ των αστροναυτών που περνούν περίοδο μέχρι και έξι μηνών σε τροχιά φαίνεται ότι βάζουν… ταφόπλακα στα ροζ σενάρια.

Γεγονός πάντως είναι ότι σχετικές έρευνες με πειραματόζωα σε ελεγχόμενες εργαστηριακές συνθήκες κατέδειξαν ότι οι… γήινες παραδοσιακές ερωτικές στάσεις δεν είναι εφικτές. Ακόμα περισσότερο, η ανάπτυξη των εμβρύων σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας ήταν πιο αργή, τα νεογέννητα παρουσίαζαν προβλήματα προσανατολισμού και ισορροπίας και η κοσμική ακτινοβολία πιθανόν να προκαλέσει τερατογενέσεις ή άλλες επιπλοκές της κύησης.

Για τα διαπλανητικά ταξίδια μεγάλης διάρκειας και τον εποικισμό πλανητών πάντως, η έρευνα της γονιμότητας και της δυνατότητας σεξουαλικής πράξης είναι σημαντική και γι αυτό συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς, προς το παρόν μόνο στη Γη.

2suit

Ο γνωστός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Ισαάκ Άσιμοφ είχε περιγράψει το 1973 πως θα ήταν η σεξουαλική πράξη στο Διάστημα, συνδυάζοντας τα επιστημονικά δεδομένα της εποχής με τη φουτουριστική του ματιά. Φαίνεται ότι το έργο του έδωσε την έμπνευση στην ιταλοαμερικανίδα Βάνα Μπόντα να σχεδιάσει το 2suit, ένα διαστημικό σκάφανδρο, στο οποίο χωρούν δύο άτομα, επιτρέποντας τη σεξουαλική πράξη, χωρίς τις… παρενέργειες της έλλειψης βαρύτητας. Η ΝΑΣΑ πάντως δε δέχθηκε την προσφορά της Μπόντα να δοκιμάσει τη στολή σε κάποια επόμενη αποστολή της.

ΒΟΧ

Απέρριψε προσφορά ενός εκ. δολαρίων!

Η ιδέα του διαστημικού έρωτα είναι ίσως το τελευταίο… σεξουαλικό σύνορο και αυτό θέλησε να κατακτήσει εταιρεία παραγωγής ταινιών για ενήλικες. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της εταιρείας διαστημικού τουρισμού Virgin Galactic του σερ Ρίτσαρντ Μπράνσον, η προσφορά ενός εκατομμυρίου δολαρίων για την παραγωγή διαστημικού πορνό σε μηδενική βαρύτητα απορρίφθηκε χωρίς πολλές συζητήσεις.

Ο πικρόχολος μεγιστάνας: Πωλ Άλλεν, η βιογραφία που ταρακούνησε τη Microsoft

Με περιουσία που αγγίζει τα 13,5 δις δολάρια ο Πωλ Άλλεν, συνιδρυτής του κολοσσού της πληροφορικής Microsoft, είναι 57^ος στη λίστα των πιο πλούσιων ανθρώπων παγκοσμίως. Αυτό όμως δεν τον εμποδίζει να είναι παράλληλα και ο… νούμερο 1 εχθρός του έτερου ιδιοκτήτη της εταιρείας, του γνωστού για το φιλανθρωπικό του έργο μεταξύ άλλων, Μπιλ Γκέητς. Αυτό τουλάχιστον φαίνεται στη βιογραφία του που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες, στην οποία αποκαλύπτεται η «μυστική ζωή» του μεγιστάνα, αλλά και οι άγνωστες και ιδιαίτερα αρνητικές πτυχές του χαρακτήρα του Γκέητς.

Όλα ξεκίνησαν το 1975, όταν οι δύο νέοι τότε φοιτητές «συμπλήρωναν πνευματικά ο ένας τον άλλον», όπως είπε σε συνέντευξή του ο Άλλεν. Σύντομα όμως, η σχέση τους άρχισε να επιδεινώνεται και το 1983 ο Άλλεν αποχώρησε από την εταιρεία, με αντάλλαγμα μετοχές της Microsoft. Μέσα σε λίγα χρόνια, η εταιρεία έφτασε να ελέγχει την παγκόσμια αγορά λογισμικού και εφαρμογών ηλεκτρονικών υπολογιστών και η αξία των μετοχών εκτινάχθηκε σε δυσθεώρητα ύψη.

Πολλοί ισχυρίζονται ότι η ψυχρότητα μεταξύ των δύο, η οποία εξελίχθηκε σε ανοιχτή εχθρότητα, οφειλόταν στο γεγονός ότι ο Γκέητς αποπειράθηκε να τον εκπαραθυρώσει από το μετοχολόγιο της εταιρείας ένα χρόνο νωρίτερα, όταν ο Άλλεν έδινε τη δική του μάχη κατά του καρκίνου, από την οποία τελικά βγήκε νικητής.

Από τότε, ο Άλλεν αποφάσισε να το ρίξει στη… ντόλτσε βίτα, πάντα όμως μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Χαρακτηριστικό είναι, σύμφωνα με ρεπορτάζ του έγκυρου περιοδικού Vanity Fair, ότι η φυσιογνωμία του ήταν άγνωστη ακόμα και στους προσκεκλημένους των μεγαλοπρεπών πάρτι που διοργάνωνε σε κάποια από τις θαλαμηγούς του. Η έκδοση όμως της βιογραφίας του επιβεβαίωσε ότι κόλλησε κι αυτός το… μικρόβιο της δημοσιότητας.

Αφοσιωμένος στο μουσικό συγκρότημά του παίζοντας κιθάρα, αλλά και στην υπέργηρη μητέρα του, ο Άλλεν φροντίζει να υλοποιεί όλα τα παιδικά του όνειρα: Αγόρασε την καρέκλα του κάπτεν Κέρκ του Σταρ Τρεκ, αλλά και ένα υπόστεγο στο αεροδρόμιο του Σιατλ των ΗΠΑ, στο οποίο διατηρεί ένα σμήνος αεροσκαφών, από πολεμικά του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, μέχρι υπερσύγχρονα Boeing 757.

Εκκεντρικός ων, ο ζάμπλουτος εισοδηματίας έχει μια έπαυλη στην ίδια πόλη, η οποία καταλαμβάνει μια τεράστια έκταση, μέσα στην οποία υπάρχουν τεχνητές λίμνες, ποτάμια, μέχρι και ένα πλήρως εξοπλισμένο γήπεδο μπάσκετ, άλλου αγαπημένου χόμπι του. Η ιδιαιτερότητα; Στους τοίχους του γηπέδου έχει κρεμάσει την τεράστια συλλογή ιμπρεσιονιστών ζωγράφων, μεταξύ των οποίων αυθεντικά έργα των Ρενουάρ και Μονέ, «απλά για να εμπνέεται στο ζέσταμα», όπως λέει ο ίδιος.

Η ναυαρχίδα του, ανάμεσα στο στόλο θαλαμηγών που διαθέτει είναι το «χταπόδι», με μήκος σχεδόν 130 μέτρων, πλήρωμα 60 ατόμων και ετήσιο κόστος συντήρησης περί τα 10 εκ. ευρώ.

Οι σκιές που βαραίνουν την προσωπική του ζωή δεν είναι λίγες: Κατηγορίες για σεξουαλική κακοποίηση γραμματέων του, εξαφανίζονται εξωδικαστικά, έναντι αντιτίμου εκατομμυρίων, όπως αναφέρουν πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας.

Μέχρι σήμερα, συνεχίζει να σκορπάει εκατομμύρια για να ικανοποιεί τα πανάκριβα γούστα του, αν και πλέον δε θα μπορεί να κρύβεται από τους παπαράτσι και οι αποκαλύψεις του για τον Γκέητς θα θαμπώνουν την εικόνα της Microsoft.

WHO IS WHO

Ο Πωλ Άλλεν γεννήθηκε το 1953 και «μπορεί να αγοράσει ό,τι του περάσει από το μυαλό», όπως γράφει η βιογραφία του. Από το 1983, όταν και εγκατέλειψε τη Microsoft, ασχολείται με την καλοπέρασή του. Ήταν ο άνθρωπος που βρισκόταν πίσω από το τεχνικό μέρος της εταιρείας, όταν ο Γκέητς ήταν το «μυαλό». Έχει δωρίσει σχεδόν 1 δις από την περιουσία του σε αγαθοεργίες. Έχει επιλεγεί από το περιοδικό Time ως μια από τις 100 προσωπικότητες που αλλάζουν τον κόσμο μας, το 2007 και το 2008.  

Η οικονομία είναι, ανόητε

Το 1992, ο τότε υποψήφιος και μετέπειτα πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον χρησιμοποίησε το σύνθημα «Η οικονομία είναι, ανόητε» κατά την προεκλογική του εκστρατεία, με στόχο να «χτυπήσει» τον πρόεδρο Μπους τον πρεσβύτερο, ο οποίος βασιζόταν στα επιτεύγματα της εξωτερικής του πολιτικής για να πετύχει την επανεκλογή του, τη στιγμή που στο εσωτερικό μέτωπο η ύφεση μάστιζε τους αμερικανούς.

Με το ποσοστό των καταγεγραμμένων ανέργων στην Ελλάδα να ξεπερνά το 14% και οι προβλέψεις για το 2012 να το ανεβάζουν στο 20%, το σύνθημα αυτό είναι πιο επίκαιρο παρά ποτέ. Ακόμα περισσότερο όταν οι δείκτες της καταναλωτικής εμπιστοσύνης, σύμφωνα με το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών κατέρρευσαν σε ιστορικά χαμηλά το τελευταίο τρίμηνο, πέφτοντας στο 27,1%.

Δε χρειάζεται παρά κοινή λογική για να αντιληφθεί κανείς ότι οι αυτές παράμετροι δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα που θα συντελέσει –αργά ή γρήγορα- στην πλήρη κατάρρευση του κοινωνικού ιστού.

Την ίδια ώρα ζούμε ένα θέατρο του παραλόγου. Αντί να συσπειρωθούμε γύρω από μέτρα εξόδου από την κρίση και πρωτοβουλίες ανάπτυξης, μαδάμε τη μαργαρίτα για το τι είπε και τι εννοούσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ασχολούμαστε με το αν οι ελλείψεις ειδών πρώτης ανάγκης στα νοσοκομεία είναι πραγματικές, ή απλά κάποιοι πολεμούν τον αρμόδιο υπουργό, όπως ο ίδιος απολογούμενος στα δελτία των 8, στα οποία είναι θαμώνας, ισχυρίζεται.

Όταν όμως ξεσπάσει η λαϊκή αγανάκτηση, κανείς δε θα μπορεί να κρυφτεί πίσω από λεκτικές ακροβασίες.

Διαστημοταξί, ο διάδοχος των διαστημικών λεωφορείων

Στην ιδιωτική πρωτοβουλία στρέφεται πλέον η NASA για την ανάπτυξη του διαδόχου των διαστημικών λεωφορείων. Η αεροδιαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ αποφάσισε να χρηματοδοτήσει τέσσερις εταιρείες, οι οποίες θα αναλάβουν να παρουσιάσουν τα «διαστημοταξί», θαλαμίσκους οι οποίοι θα είναι κατάλληλοι να μεταφέρουν αστροναύτες στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Με χρονικό ορίζοντα το 2015, οι ΗΠΑ ευελπιστούν πως θα αποκτήσουν ένα αξιόπιστο αντικαταστάτη των θρυλικών διαστημικών λεωφορείων, τα οποία θα αποσυρθούν μέχρι το τέλος του μήνα και θα διατεθούν σε μουσεία τεχνολογίας και επιστήμης της χώρας. Για την επόμενη τριετία τουλάχιστον, οι ΗΠΑ θα βασίζονται στον πάλαι ποτέ «εχθρό» του Ψυχρού Πολέμου, τη Ρωσία, για τη μεταφορά πληρωμάτων και υλικού από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ.

Η «προίκα»

Οι εταιρείες Blue Origin, Boeing, Sierra Nevada και SpaceX θα «προικοδοτηθούν» με 190 εκατομμύρια ευρώ περίπου, εκ των οποίων τη μερίδα του λέοντος θα πάρει η Boeing, για το πρωτότυπό της CST-100, το οποίο μπορεί να μεταφέρει μέχρι και 7 αστροναύτες, όσους δηλαδή και τα διαστημικά λεωφορεία. Η Sierra Nevada προχωράει στην κατασκευή μιας μικρογραφίας των «λεωφορείων» του παρελθόντος, στο οποίο έχει δώσει την κωδική ονομασία «Κυνηγός Ονείρων». Ο ιδρυτής του Amazon Τζεφ Μπέζος είναι ο άνθρωπος πίσω από το σχέδιο της Blue Origin, για το οποίο λίγα στοιχεία έχουν διαρρεύσει μέχρι στιγμής. Η SpaceX με τη σειρά της είναι ίσως πιο κοντά στο νήμα του τερματισμού σε σύγκριση με τις υπόλοιπες εταιρείες, καθώς το πρωτότυπό της σύστημα, αποτελούμενο από τον πύραυλο Falcon 9 και το θαλαμίσκο Dragon, βρίσκεται στην τελική φάση υλοποίησης.

Το μέλλον

Η σύμπραξη με τον ιδιωτικό τομέα έρευνας και τεχνολογίας ήταν αναπόφευκτη για τη NASA, μετά τις δραστικές περικοπές στο πρόγραμμα χρηματοδότησης από την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Αρκετοί πάντως, ιδίως από το Κογκρέσο, εκφράζουν τις επιφυλάξεις τους, τόσο για το αν η ιδιωτική πρωτοβουλία μπορεί να αντεπεξέλθει με επιτυχία στις προκλήσεις, όσο και για το αν τελικά ο αμερικανός φορολογούμενος θα δει σημαντική διαφορά στην τσέπη του. Άλλες αμερικανικές εταιρείες πάντως που δραστηριοποιούνται στη διαστημική τεχνολογία έχασαν αυτό το γύρο χρηματοδοτήσεων, αλλά καθώς το 2012 θα διατεθούν πολλαπλάσια κονδύλια από τη NASA, πολλοί ελπίζουν ότι θα υπάρξει και ένα κομμάτι από την «πίτα» και γι αυτούς.

Ο ανταγωνισμός

Οι νεότεροι «παίκτες» του διαστημικού μαραθώνιου, όπως η Κίνα, η Ιαπωνία και η Ινδία δε μένουν με σταυρωμένα χέρια. Αντιθέτως χρηματοδοτούν μεγαλεπήβολα σχέδια, για την κατάκτηση της πρωτοβουλίας στην ανάπτυξη των δικών τους συστημάτων, τα οποία θα δώσουν στις χώρες τους την πρωτοκαθεδρία στην καινούρια… πιάτσα των «διαστημοταξί».

Παράλληλα, άλλες ιδιωτικές εταιρείες προχωρούν στην εμπορική αξιοποίηση του Διαστήματος, με τον τουρισμό σε τροχιά να είναι πλέον προ των πυλών. Αν όλα προχωρήσουν χωρίς καθυστερήσεις, πριν το 2020 θα δούμε… μποτιλιάρισμα στα αστέρια, με πληθώρα διαστημικών οχημάτων κάθε τύπου, μεγέθους και χρήσης. 

H διολίσθηση στη βία

Έχουμε πλέον εθιστεί στα κρούσματα τυφλής βίας. Εκτός από τους καθημερινούς σχεδόν προπηλακισμούς πολιτικών και τις αλληλοκατηγόριες για το ποιος κρύβεται πίσω από τα γιαουρτώματα και τις εκτοξεύσεις αυγών, κάθε έκφανση της καθημερινότητας χαρακτηρίζεται από βίαια ξεσπάσματα. 

Στην ουρά στο σούπερ μάρκετ, στις δημόσιες υπηρεσίες, ακόμα και στις ταβέρνες, ο Έλληνας -χωρίς κομματική ταυτότητα- ξεσπάει την οργή του κατά δικαίων και αδίκων, φωνάζοντας ή ακόμα και χειροδικώντας.

Μια κοινωνία στα όριά της, καταφεύγει στο νόμο της ζούγκλας, εκεί όπου ισχυρότερος είναι όποιος έχει βαρύτερο χέρι, ενίοτε με τα απαραίτητα… αξεσουάρ, καδρόνια, πέτρες και ό,τι άλλο υπάρχει πρόχειρο.

Έχουμε εισέλθει στον αστερισμό του «ή εμείς ή οι άλλοι», όπου απέναντί μας είναι ο πιο αδύνατος, εκείνος που λόγω συνθηκών βρίσκεται σε πιο μειονεκτική θέση από εμάς ή απλά έχει διαφορετική άποψη.

Η κατάρρευση των κοινωνικών δομών, την οποία επιτάχυνε η καταστροφική υποταγή στο μοντέλο του Μνημονίου και η αποθέωση του ατομισμού, ο καθένας δηλαδή που κοιτάει την πάρτη του μάς έχουν οδηγήσει σε ένα αδιέξοδο, σε έναν κατήφορο χωρίς τέλος.

Η γενικευμένη ανομία και η ατιμωρησία που επικρατεί, την οποία άμεσα ή έμμεσα επιτρέπει το κράτος και οι θεσμοί του, είναι χαρακτηριστική: Βία δεν είναι μόνο ένας κεσές γιαούρτι προς κάποιον πολιτικό, βία είναι το τσεκούρωμα των συντάξεων, βία είναι το άδικο φορολογικό σύστημα, βία εν τέλει είναι η άθλια κατάντια της δημόσιας Υγείας και της Παιδείας.

Η νέα γενιά μεγαλώνει μέσα σε ένα σχεδόν πολεμικό κλίμα: Όταν βλέπει ότι δεν υπάρχει καμία προοπτική για τα υποθηκευμένα όνειρά της και οι «έξυπνοι» πάντα βρίσκουν τρόπο να βγαίνουν από πάνω, δε θα πρέπει να μας εκπλήσσει που ξεσπάει με αυτό τον τρόπο. Δεν είναι μόνο οι νέοι όμως.

Σήμερα καταφεύγουν στη βία ακόμα και άνθρωποι που άλλες εποχές θα ονομάζαμε «νοικοκυραίους», με την όχι αρνητική χροιά της έννοιας.

Γιατί πιστεύουν ότι μόνο έτσι θα βρουν το δίκιο τους, ή τουλάχιστον θα εκτονώσουν τη συσσωρευμένη οργή τους.

Και αυτός είναι ο χειρότερος οιωνός για εκείνα που έρχονται.

To graffiti είναι του banksy, link για περισσότερα: http://www.banksy.co.uk/