F-16 "ΖΕΥΣ" - Για πρώτη φορά στη δημοσιότητα φωτογραφίες από τη... γέννησή του

Πίσω από κάθε πτήση του F-16 "ΖΕΥΣ" των Αεροπορικών Επιδείξεων της Πολεμικής Αεροπορίας, εκτός από τους χειριστές και το προσωπικό εδάφους, "κρύβεται" επίσης ο κόπος και η αγωνία δύο ανθρώπων, οι οποίοι με μεράκι και πολύ ταλέντο διαμόρφωσαν την εμφάνισή του.

Για πρώτη φορά δημοσιεύονται περισσότερες από 70 φωτογραφίες από τη... "γέννηση" του αεροσκάφους βήμα-βήμα, ένα τιτάνιο εγχείρημα με πολλές παραμέτρους, ενώ ο Δημήτρης Παλάσσης και ο Αλέξης Κοντηβέης, από τους βασικούς συντελεστές της δημιουργίας του "Δία", αποκαλύπτουν και τα... μικρά μυστικά μιας τόσο δύσκολης διαδικασίας.

Ο "ΖΕΥΣ" έχει κερδίσει και τη διεθνή αναγνώριση, καθώς κατέκτησε το βραβείο «The Best Livery», το οποίο απονέμεται στο αεροσκάφος με την καλύτερη εμφάνιση air tattoo στη διεθνή διοργάνωση αεροπορικών επιδείξεων αεροσκαφών «Royal International Air Tattoo 2015» (RIAT), που πραγματοποιήθηκε στη Βρετανία (15-20 Ιουλίου 2015).

Κάθε πτήση του F-16 "ΖΕΥΣ" της Ομάδας των Αεροπορικών Επιδείξεων της Πολεμικής Αεροπορίας προσελκύει τα βλέμματα μικρών και μεγάλων και όπως λέει ο Αλέξης Κοντηβέης, ο άνθρωπος που σχεδίασε το διάκοσμό του, στόχος της ομάδας που εργάστηκε νυχθημερόν για να ετοιμάσει το αεροσκάφος ήταν "να είναι ορατό στον κόσμο στο ύψος που εκτελεί, να «γράφει» κατά την διάρκεια της εκτέλεσης του προγράμματος αλλά και να αφυπνίζει το λαϊκό αίσθημα… όχι το γραφιστικό. 

Ο στόχος μας ήταν να αγγίξουμε τις καρδιές του απλού κόσμου, του κόσμου που έχει ανάγκη την έννοια Πατρίδα και Ελλάδα… όπως άλλωστε το ίδιο πράγμα αποτελεί και στόχο της ομάδας ΖEYΣ".

Ο Αντώνης Αρετάκης πλένει με προσοχή τις πτέρυγες του αεροσκάφους

Το αν πέτυχαν το στόχο τους δε χρειάζεται να το αποτυπώσουμε με λέξεις. Μιλάει η καρδιά και η ψυχή του καθένα που έχει δει το F-16 "ΖΕΥΣ" της Ομάδας των Αεροπορικών Επιδείξεων της Πολεμικής Αεροπορίας να πραγματοποιεί μια από τις πτήσεις του.  

Ο Γιάννης Γλυκερδάς ολοκληρώνει τη διαδικασία καθαρισμού

Πριν όμως διαβάσουμε τις απαντήσεις του Δημήτρη Παλάσση και του Αλέξη Κοντηβέη, οι ίδιοι αισθάνονται την ανάγκη να εκφράσουν δημόσια τις ευχαριστίες τους στους ανθρώπους της ΠΑ, εκείνους δηλαδή που δίνουν την ψυχή τους στις ιπτάμενες μηχανές, τα αεροσκάφη.

Σχολαστική η διαδικασία καθαρισμού

Αλέξης Κοντηβέης: "Όσα έζησα με τα παιδιά της 340, το προσωπικό, τους πιλότους και τον μοίραρχο, δε θα αντικατασταθούν ποτέ με κανένα εύσημο, διάκριση ή βραβείο. 

Πραγματικά, τώρα κατάλαβα γιατί η ΠΑ είναι έτη φωτός μπροστά σε ήθος και ικανότητες από τις άλλες αεροπορίες. 

Αν δεν το ζήσεις… ας μην πει κουβέντα κανείς." 

Μετά τον καθαρισμό και πριν τη διαδικασία δημιουργίας του "ΖΕΥΣ", το F-16 γίνεται του... κουτιού

Δημήτρης Παλάσσης: "Είναι υποχρέωση μου να αναφέρω και να ευχαριστήσω όλους τους συνάδελφους που εργάστηκαν υπερβάλοντας εαυτούς και πέραν του καλώς εννοούμενου καθήκοντος για την υλοποίηση του έργου:

Ασμίας (ΤΜΑ) Γλυκερδάς Ιωάννης (Επιθεωρητής APG) 

Ασμίας (ΤΟΠ) Μούμος Ανδρέας (WEAPON)

Ασμίας (ΤΟΠ) Παπαδερός Νικόλαος (WEAPON)

Σμίας (ΟΤΑΦ) Αρετάκης Αντώνιος (APG)

Σμίας (ΟΤΑΦ) Κονταράκης Εμμανουήλ (Αντιδιαβρωτική)

Σμιας (ΟΤΑΦ) Τυράκης Δημήτριος (Αντιδιαβρωτική),

καθώς και τον Σγό (Ι) Κο Στράλη Σωτήριο, Χειριστή του Demo που καθημερινά ήταν κοντά μας και μας βοήθησε με όποιο τρόπο μπορούσε (έβαψε κάποια σημεία και ο ίδιος).

Μαζί με τον Σγο (Ι) Κο Θεοχαρόπουλο Λουκά, έτερο χειριστή του Demo - αναμένουμε τις νέες παρουσίες στην Ελλάδα και ανα τον κόσμο και τους ευχόμαστε πάντα ασφαλείς επιδείξεις και καλές προσγειώσεις.

Επίσης ευχαριστούμε πολύ για την αμέριστη συμπαράσταση του Αρχηγείου και της Διοίκησης που μας εμπιστεύτηκε, όπως και τον Ασμχο (Ι) Κο Αντωνακάκη Αθανάσιο τότε Δκτή της 340Μ. 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Δημήτρης Παλάσσης, Αλέξης Κοντηβέης, ΠΑ

Δείτε την επίσημη ιστοσελίδα: 

Hellenic Air Force F-16 Demo Team "Zeus"

Ο "ΖΕΥΣ" στη διεθνή διοργάνωση αεροπορικών επιδείξεων αεροσκαφών «Royal International Air Tattoo 2015» (RIAT)

Ας αφήσουμε τον Αλέξη Κοντηβέη, τον άνθρωπο που ανέλαβε τη σχεδιαστική απεικόνιση του F-16 "ΖΕΥΣ" και τον Δημήτρη Παλάσση, τον άνθρωπο που υλοποίησε το τόσο πολύπλοκο αυτό έργο να μιλήσουν οι ίδιοι για το F-16 "ΖΕΥΣ". 

Οι δύο τους, με την πολύτιμη αρωγή του προσωπικού της ΠΑ, κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα έργο τέχνης, το οποίο ξεχωρίζει όπου κι αν βρεθεί, εντός και εκτός συνόρων.

Πως γεννήθηκε η ιδέα για το "ΖΕΥΣ";

Αλέξης Κοντηβέης: To «Ζευς» ως αεροσκάφος επιδείξεων, υπήρχε εδώ και χρόνια συγκεκριμένα από το 2009.  

Με αυτό το όνομα σχηματίστηκε η ομάδα αυτή επισήμως πλέον ως Ομάδα Αεροπορικών Επιδείξεων Μεμονωμένου Αεροσκάφους F-16 "Ζευς". 

Το αεροσκάφος που χρησιμοποιείται για την εκτέλεση των αεροπορικών επιδείξεων είναι τύπου F-16C Block 52+. Υπάγεται στη δύναμη της 340 και 343 της 115 Π.Μ. Προσωπικά έχω σχεδιάσει και τον διάκοσμο του 2ου ΔΙΑΣ όταν αυτό υπαγόταν στην 343. 

Πέρυσι μου έγινε πρόταση να φτιάξω μία πρόταση για Νέο διάκοσμο σε αεροσκάφος της 340. Έγιναν κάποια σχέδια και το τελικό αφού πέρασε από μια σειρά αλλαγών μέσω των στελεχών της ΠΑ και του ΓΕΑ καταλήξαμε στη σημερινή του μορφή. Σε κάθε στάδιο υπήρξε έγκριση και αποδοχή από το ΓΕΑ, την 115 και 340. 

Δημήτρης Παλάσσης: Ο Κος Κοντιβέης είχε αναλάβει τη σχεδίαση και του προηγούμενου θέματος για το Α/Φ επιδείξεων το οποίο πήρε πολύ καλές κριτικές. 

Για το λόγο αυτό του ζητήθηκε να παρουσιάσει μια πρόταση για τη νέα σεζόν. Μετά από κάποιες μικρές αλλαγές – προσθήκες που ζητήθηκαν από την ηγεσία της ΠΑ το σχέδιο εγκρίθηκε και προχωρήσαμε στην υλοποίησή του.

Πως περάσατε από την σκέψη στην πράξη;

Αλέξης Κοντηβέης: Καταρχήν να πούμε ότι  το συγκεκριμένο αποτελεί τον 3ο διάκοσμο στο ΖΕΥΣ. Στην αρχή είχαμε μια ελληνική σημαία στις CFTs, κατόπιν περάσαμε σε διάκοσμο μόνο στο ΚΣ, και συνεχίσαμε λίγο αργότερα με μερικό διάκοσμο (βαφτό πλέον) και στις CFTS (Κεραυνοί).  Ο  τότε… ΖΕΥΣ 2. 

Η αρχική σκέψη για το Νέο διάκοσμο του ΖΕΥΣ 3, προήλθε βασικά μέσα από δύο παράγοντες. Ο πρώτος ήταν η οπτική επαφή τους αεροσκάφους με τον κόσμο-Θεατή κατά τις επιδείξεις (και όχι μόνο στις καλό τραβηγμένες φωτογραφίες).

Ήθελα κάτι που να «φαίνεται» αρκετά. Έκατσα πολλές ώρες μπροστά σε βίντεο από το πρόγραμμα του ΔΙΑΣ, όπως και συμμετείχα ως θεατής στο Athens Flying Week όπου την πρώτη φορά είδα τα μειονεκτήματα του μερικού διάκοσμο στο ΔΙΑ ΙΙ. 

Ο δεύτερος παράγοντας προήλθε από την περιβόητη φράση του  Σγού (Ι) Στραλη στη Θεσσαλονίκη την 28η Οκτωβρίου, όταν κατά τη διάρκεια του demo φώναξε στους θεατές:

« Έλληνες σηκώστε ψηλά το κεφάλι». 

Έχοντας αυτά τα δύο πράγματα ως άξονες, προσπάθησα να ικανοποιήσω στο μέγιστο αυτές τις απαιτήσεις… 

Πόσο εύκολη ήταν η υλοποίηση;

Δημήτρης Παλάσσης: Η υλοποίηση ενός τέτοιου εγχειρήματος ήταν αρκετά δύσκολη γιατί έπρεπε να ληφθούν πολλοί παράγοντες υπόψιν. 

Βασικό μέλημα ήταν το Α/Φ να παραμένει επιχειρησιακό ανα πάσα στιγμή αφού λόγω της αποστολής της ΠΑ δεν υπάρχει η πολυτέλεια δέσμευσης ενός σύγχρονου Α/Φ για την πραγματοποίηση αποκλειστικά αεροπορικών επιδείξεων. Για το λόγο αυτό ο χρόνος που είχαμε στη διάθεση μας ήταν περιορισμένος.

Η απόχρωση των επιφανειών ήταν απαγορευτική οπότε θα έπρεπε να βρούμε μια λύση ώστε και το χρώμα που θα βάφονταν στις επιφάνειες να έχει αντοχή χωρίς να επηρεαστεί η επιχειρησιακή βαφή. 

Η μόνη λύση που είχαμε ήταν ο επίμονος και σωστός καθαρισμός των επιφανειών και η επίστρωση ειδικού υλικού (ελαστομερούς) το οποίο θα έκανε εύκολη την αφαίρεση του διάκοσμου σε οποιαδήποτε στιγμή. 

Η όλη διαδικασία έγινε σε shelter με ελάχιστα μέσα. Χρησιμοποιήθηκαν 90 μέτρα μασκών βινυλίου για τα βασικά σχήματα. 

Η προσαρμογή τους ήταν αρκετά δύσκολη υπόθεση λόγω της καμπυλότητας των επιφανειών (άτρακτος – cft’s κλπ) κι εκεί έπρεπε να αυτοσχεδιάσουμε. Ο Δίας στο κάθετο σταθερό έγινε με ελεύθερο χέρι όπως και οι κεφαλές γερακιού στις cft’s. 

Προσωπικά για εμένα ήταν ένας άθλος αφού ποτέ μου δεν είχα δουλέψει σε τόσο μεγάλη κλίμακα. Η όλη διαδικασία με άγχωσε αρκετά τη στιγμή που όλοι περίμεναν να δούν το αποτέλεσμα – το οποίο πιστεύω μας δικαίωσε όλους με την αποδοχή που είχε από το κοινό.

Αλέξης Κοντηβέης: Η υλοποίηση ήταν πίστευτα δύσκολη… Μπορεί ο απλός κόσμος να θεωρεί αυτονόητα κάποια πράγματα αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ήταν. 

Ας ξεκινήσουμε από το γεγονός ότι η εντολή ήταν για μερικό διάκοσμο (πτέρυγες, ράχη και ΚΣ). 

Δεν γινόταν ολόσωμο για πολλούς λόγους, όπως πχ το αεροσκάφος είναι άκρως επιχειρησιακό, πετά κανονικά σε κάθε εκπαίδευση και φυσικά αυτό δεν μπορούσε να γίνει σε επίπεδο μονάδας μέσα σε ένα σέλτερ με ελάχιστο φως και μέσα. Ήθελε ΕΑΒ. 

Να ξεβαφτεί κανονικά, να «αδειάσει» και να βαφτεί σε ατόφια επιφάνεια. Όπως γίνεται σε άλλα DEMO… 

Σε ένα άκρως επιχειρησιακό και μάχιμο Blk52…κάποια πράγματα στο αεροσκάφος αυτό, δεν αγγίζονται κι από την άλλη δεν περισσεύει κανένα αεροσκάφος για να  θυσιαστεί προς χάριν του θεαθήναι και μόνο. 

Δεν έχουμε αυτή την πολυτέλεια. Ίσως στο μέλλον και εφόσον το επιτρέψουν οι συνθήκες, η ΠΑ να μπορέσει να δημιουργήσει ένα Ατόφιο Demo, όπως έχουν οι άλλες αεροπορίες. Και μακάρι βέβαια. 

Στο σχέδιο έγιναν αρκετές αλλαγές, κυρίως προσθήκες, επιθυμίες και απόψεις ανθρώπων της ΠΑ. 

Εισακούστηκε και η επιθυμία του ίδιου του Α/ΓΕΑ που όπως είχα μάθει είχε ιδιαίτερη αδυναμία στο νέο εγχείρημα όπως και σε όλη την προσπάθεια γενικότερα.

Δεν περνάμε απλώς ένα χρώμα επάνω από την επίστρωση Ηaveglass… είναι απαγορευτικό. Έπειτα το σχέδιο έπρεπε να φτιαχτεί με τέτοια προοπτική ώστε να μπορεί να εφαρμοστεί με μάσκες από ένα άτομο (άλλος ένας περιορισμός).

Καταφέραμε με πολύ κόπο να βγάλουμε όλο το διάκοσμο μόνο με 90 τρέχοντα μέτρα σε μάσκες.

Και δεν ήταν μόνο αυτά… υπήρχε ο χρονικός περιορισμός να ετοιμαστεί το αεροσκάφος σύντομα (μέσα σε 20 μέρες), να δοκιμαστεί σε αντοχές, να διορθωθεί… όλα αυτά με προσωπικό 3-4 ατόμων (εξαιρετικά παιδιά, που έδωσαν τα πάντα). 

Περιθώρια λάθους δεν υπήρχαν. 

O αρχιμηχανικός της 340Μ Σγος (ΜΑ) Βασίλειος Γαβαλάκης 

Από ένα απλό σχέδιο… να συνυπολογιστούν χίλιοι δυο παράγοντες για μικρό κόστος και γρήγορη παραγωγή χωρίς να χάσουμε εικόνα. 

Πιστεύω ότι αυτό το εγχείρημα μόνο ένας μπορούσε να το εκτελέσει στην πράξη με επιτυχία κι αυτός ήταν ο Δημήτρης Παλάσσης, στέλεχος της ΠΑ. 

Διότι το βάψιμο ήθελε να είσαι και εξαιρετικός μοντελιστής ταυτόχρονα… ώστε να ξέρεις πώς να χειριστείς τις μάσκες, και τα χρώματα ανά επίπεδο. 

Δεν σας κρύβω… μέχρι και ο πιλότος ο Σγος (Ι) Στράλης βοήθησε. Βράχος δίπλα μας ο Ασμχος (Ι) Αθανάσιος Αντωνακάκης τότε μοίραρχος της 340… προσέφερε τα πάντα προκειμένου να διευκολυνθεί το έργο μας.  

Που θέλω να καταλήξω με όλα αυτά; 

ΟΧΙ… δεν μπορούμε ολόσωμο βάψιμο, και αν πρέπει να σχεδιαστεί κάτι πρέπει να λύσεις πυθαγόρειο θεώρημα ώστε αυτό που σκέφτηκες, να είναι εφαρμόσιμο σε ένα σκοτεινό σέλτερ, με 1-2 άτομα, χωρίς ειδικό εξοπλισμό και συνθήκες.

Ιδέες πολλές και ευφάνταστες υπάρχουν…. εφαρμόσιμες είναι; Για μένα και όσους συνέβαλαν σε αυτή την προσπάθεια, ήταν Άθλος… 

ΟΛΟΙ μας εργαστήκαμε, σχεδιάσαμε και προσφέραμε, αφιλοκερδώς. 

Αυτό πρέπει να γίνει απόλυτα κατανοητό… 

Τι θέλατε να πετύχετε;

Αλέξης Κοντηβέης: Ένα αεροσκάφος που να είναι ορατό στον κόσμο στο ύψος που εκτελεί, να «γράφει» κατά την διάρκεια της εκτέλεσης του προγράμματος αλλά και να αφυπνίζει το λαϊκό αίσθημα… όχι το γραφιστικό.  

Σαφώς μπορούσα να φτιάξω κάτι πιο ΕΛΙΤ στα πρότυπα άλλων Demo… (άλλωστε 21 χρόνια στο χώρο των γραφικών τεχνών μου δίνουν άπειρες λύσεις και ιδέες). Δεν το έκανα… 

Δεν ήθελα να ικανοποιήσω μια μικρή μερίδα «κριτών» τέχνης. Ο στόχος μου ήταν να αγγίξω τις καρδιές του απλού κόσμου, του κόσμου που έχει ανάγκη την έννοια πατρίδα και Ελλάδα… όπως άλλωστε το ίδιο πράγμα αποτελεί και στόχο της ομάδας ΖEYΣ.  

Ο χειριστής του F-16 "ΖΕΥΣ" Σγος(Ι) Σωτήριος Στράλης 

Πείτε για τις λεπτομέρειες: Πόσο διάρκεσε η διαδικασία, πότε ξεκίνησε και πότε ολοκληρώθηκε, τα συναισθήματά σας όταν βάλατε την τελευταία "πινελιά"…

Αλέξης Κοντηβέης: Δεν  ήμουν παρών στη τελευταία πινελιά …αλλά στη μέση της διαδικασίας. 

Όπως και να’χει όμως, δεν είναι λίγο να βλέπεις αυτό που έκανες σε ένα άψυχο χαρτί, ολοζώντανο μπροστά σου.  

Στα αριστερά ο Σμηνίας Αντώνιος Αρετάκης και πάνω στην πτέρυγα ο Δημήτρης Παλασσης 

Αλλά γι’αυτό καλύτερα να αφήσουμε τον Δημήτρη να μας πει περισσότερα διότι ξέρω ότι έβαφε μόνος του μέχρι τις 4 τα ξημερώματα… κι αυτός έζησε την διαδικασία και όλο το βάρος της εκτέλεσης. 

Δημήτρης Παλάσσης: Η διαδικασία βαφής διάρκεσε περίπου τέσσερις εβδομάδες. Ξεκινήσαμε μέσα στον Ιούνιο και το ωράριο σχεδόν καθημερινά ήταν 12-14 ώρες. 

Σκοπός μας ήταν όλες οι εργασίες να πραγματοποιηθούν με τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια και το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στα πλαίσια των δυνατοτήτων μας.

Προσπαθήσαμε να κρατήσουμε την όλη διαδικασία ‘’μυστική’’ μέχρι την επίσημη παρουσίαση. Σε όλο αυτό το διάστημα ήταν δύσκολο να φανταστούμε το τελικό αποτέλεσμα, μέχρι να βγει η τελευταία μάσκα, η τελευταία χαρτοταινία. 

Συνειδητοποιήσαμε όλοι τι είχαμε κάνει τη στιγμή που βγήκε το Α/Φ από το καταφύγιο για την πρώτη πτήση. Εκεί μας έφυγε όλη η συσσωρευμένη κούραση και το άγχος...

Σας ικανοποιεί η αποδοχή από το κοινό της δουλειάς σας;

Αλέξης Κοντηβέης: Φυσικά… αυτός ήταν ο στόχος μου… 

Το βλέπω παντού και ειδικά φέτος στο Athens Flying Week, από την στιγμή που ανακοινώθηκε η διέλευση,  ο κόσμος όλος είχε στρέψει το βλέμμα του ψηλά… το ένιωθες, το άκουγες… 

Ξαφνικά είδα μια ογκώδη μάζα κόσμου, να εγκαταλείπει τα πάντα, περίπτερα, κουβέντες κτλ...και να συσσωρεύεται στα κάγκελα! Άδειασε ο τόπος όλος πίσω. 

Τα υπόλοιπα γνωστά! Ειδικά όταν πλάγιαζε ο Σωτήρης, άκουγες "Να! να, η σημαία μας, κοίτα!"

Πιστεύω ότι το απόλαυσε ο κόσμος όπως έπρεπε. 

Αυτό μου φτάνει…

Δημήτρης Παλάσσης: Η αποδοχή του κόσμου είναι και η ανταμοιβή μας.

Μας ευχαριστεί ιδιαίτερα η αντίδρασή τους στις επιδείξεις, καθώς και τα σχόλιά τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. 

Υπάρχουν βέβαια και αρνητικές κριτικές όσο αφορά κάποια λάθη που έχουν παρατηρηθεί, όμως πραγματικά όλοι μας προσπαθήσαμε για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Στο μυαλό μας είχαμε κάτι το οποίο  θα μας έκανε περήφανους ως Έλληνες – κάτι το οποίο δε θα μας έκανε σε καμία περίπτωση να νιώσουμε ‘’λιγότεροι’’ από παρουσίες άλλων χωρών.

Ο "ΖΕΥΣ" ως «πρεσβευτής» της ΠΑ και της Ελλάδας: Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να δώσετε;

Δημήτρης Παλάσσης: Αυτό που θέλαμε να νιώσει ο κόσμος με την παρουσία του Α/Φ και τους άψογους χειρισμούς των Ιπτάμενων μας ήταν το αίσθημα της περηφάνιας, της αισιοδοξίας για το μέλλον και της ασφάλειας. 

Οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας αποδεικνύουν καθημερινά πως είναι πάντα δίπλα και στην υπηρεσία του πολίτη. 

Αν γυρίζατε το χρόνο πίσω, θα κάνατε κάτι διαφορετικό;

Δημήτρης Παλάσσης: Γνωρίζω τον κ. Κοντηβέη αρκετά χρόνια και έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στο ταλέντο και τον τρόπο που σκέπτεται. 

Δε νομίζω ότι θα μπορούσε να γίνει καλύτερη δουλειά, γιατί όλοι μας το κάναμε από αγάπη προς την ΠΑ. 

Οπότε δε θα έκανα κάτι διαφορετικό και από την πλευρά μου.

Αλέξης Κοντηβέης: ΟΧΙ… πάλι το ίδιο θα έκανα… κι ας έχω νέες ιδέες για κάτι διαφορετικό στο θέμα. 

Κι αυτό το απέδειξε η πορεία. 

Διεθνείς διακρίσεις κ.λπ. Πείτε μας για τα «εύσημα» του "ΖΕΥΣ" σε διεθνείς εκθέσεις κ.λπ.

Αλέξης Κοντηβέης: Η σημαντικότερη διάκριση ήταν στο RIAT (Air Tattoo 2015) όπου το Best Livery (Καλύτερη εμφάνιση διακόσμησης αεροσκάφους).  

Προσωπικά δεν μου πέρασε καν από το μυαλό ότι θα είχε και τέτοια επιτυχία… 

Ξαφνικά ήρθε και δεν το κρύβω με χαροποίησε ιδιαίτερα και όχι μόνο εμένα αλλά όλους. 

Από την ΠΑ μέχρι και τον απλό κόσμο. 

Δημήτρης Παλάσσης: Η απήχηση που είχε το Α/Φ ‘’ΖΕΥΣ’’ στο εξωτερικό ήταν εμφανής. 

Αφιερώθηκαν άρθρα στον τύπο, έγιναν φωτογραφήσεις από επαγγελματίες κλπ. 

Αποκορύφωμα ήταν η βράβευση στο Air Tattoo Show, μια από τις μεγαλύτερες εκδηλώσεις αεροπορικών επιδείξεων παγκοσμίως. 

Η χαρά μας ήταν πολύ μεγάλη -  η καλύτερη ηθική ανταμοιβή.

Στράλης, Κοντηβέης, Αντωνακάκης, Προκοπίου, Ζάρλας

Μυθικός θησαυρός αξίας 1,3 δις ευρώ σε ναυάγιο του 1708!

Ο ίδιος ο πρόεδρος της Κολομβίας Χουάν Μανουέλ Σάντος ανακοίνωσε ότι εντοπίστηκε το ναυάγιο του ισπανικού πλοίου Σαν Χοσέ, το οποίο βυθίστηκε το 1708 έμφορτο θησαυρού, η αξία του οποίου εκτιμάται ότι ξεπερνά τα 1,3 δις ευρώ!

Το ναυάγιο βρίσκεται κοντά στην πόλη Καρταχένα (Καρθαγένη) και αποτελούσε μέλος της νηοπομπής του Ισπανού Βασιλιά Φίλιππου του 5ου.

Διαβάστε περισσότερα εδώ

Crete, 1941: "A good nazi is a dead nazi"

It goes without saying that "a good nazi is a dead nazi"  and Crete, the place of fierce fighting between the Allies and the Germans in May 1941, clearly shocked the nazis, as far as the result of their Pyrrhic victory is concerned. Scores of dead Germans littered the island for days and thousands are still buried in Crete.  

German casualties in British reports are in almost all cases exaggerated and are not accepted against the official contemporary German returns, prepared for normal purposes and not for propaganda.

In his report to the Minister of Defence of 12 September 1941, General Freyberg estimated the German losses at 4000 killed, 2000 drowned and 11,000 wounded—total 17,000. 

The estimate of killed was very close. He halved the current estimate of the number drowned and made the assumption that the number wounded bore the usual relation to the number killed (e.g., the NZ figures for Crete were approximately 3 killed to 7 wounded). 

On the first day when paratroops were dropped in occupied areas the proportion of killed to wounded was undoubtedly abnormally high, and the number drowned was much lower even than General Freyberg's apparently conservative estimate.

After the war the Australian Graves Commission counted 4000 German graves in the Maleme-Suda Bay area and another 1000 at Retimo and Heraklion. 

Admiral Cunningham had reported that there were 4000 troops on the intercepted flotillas. Mr Churchill (Vol. III, p. 268) estimates that the German losses must have been well over 15,000.

The number drowned appears to have been 324. The Germans maintained PAGE 487 a garrison of 20,000 to 30,000 in Crete for the next four years, of whom several hundred would die of sickness or in accidents in the ordinary course, and there were substantial losses in guerrilla fighting. 

These would mostly be buried in the German cemeteries and might reasonably be expected to account for a thousand of the graves there. The Cretans have ploughed in the cemeteries, leaving intact the monuments at the entrance to each cemetery.

In a report to the War Office dated 15 March 1945, HQ Land Forces, Greece, CMF said, ‘German killed in Crete during 1941 campaign for certain 4000 as counted from graves. 

In addition approx. 400 washed up after battle either crashed in sea from gliders or sunk by Navy. In addition 450 wounded flown to mainland died. 

These figures still incomplete and also inaccurate. Many graves still scattered round island and not included and in many big graves impossible to estimate true figure buried. Consider fair overall figure 5000….’

Following are extracts from the daily reports of 12th Army to GHQ (Greece and Crete) referring to the losses at sea:

22 May (morning): Light Convoy ‘Maleme Gp’ (III Bn 100 Mtn Regt) was attacked 8 km north of Cape Spata at 2230 hrs on 21 May by English naval units (cruisers and destroyers). The loss of about 50% of the convoy must be accepted.

22 May (evening): So far 770 men out of a total of 2331 have been rescued from I Light Convoy (Maleme Gp).

23 May (evening): Number of men rescued from I Light Convoy has increased to about 1400.

28 May (morning): The number saved from I Light Convoy has increased to 1665 including 21 Italians. It is expected that this number will be still increased slightly as not all the islands have been searched yet.

The 12th Army QMG Report, dated 4 June 1941, says that the casualties from I Light Convoy were 309 killed.

12th Army's Campaign in the Balkans—A Strategic Survey (written later) says that 13 officers and 311 other ranks were lost at sea.

 The Report of 4 Air Fleet, dated 28 November 1941, gives the losses in dead and missing:

(a) Of the troops employed in Crete       

Dead     1915

Missing 1759

From Air Corps VIII and XI flying personnel           

Dead     76

Missing 236

—

Total                      3986

The Report of 11 Air Corps dated 11 June 1941, which omits the 8 Air Corps losses of flying personnel (20 dead, 107 missing), gives the following figures:

7 Air Div and Corps Troops, 11 Air Corps Killed 1653

Missing 1441

Wounded 2046 PAGE 488

5 Mountain Division Killed 262

Missing 318

Wounded 458

Air Command, 11 Air Corps Killed 56

Missing 129

Wounded 90

—

Total 6453

Add 8 Air Corps Killed 20

Missing 107

—

Total 6580

If the 2594 wounded are subtracted the total becomes 3986, identical with 4 Air Fleet's total of killed and missing. 

This suggests that both 4 Air Fleet and 11 Air Corps were working from the same returns, compiling the subdivisions of the total in different format, which is some indication of the care taken by the compilers. 

Seventeen officers were the only German prisoners evacuated to Egypt. The remainder of the missing were killed.

The total German landed strength, assuming that units were up to establishment, was 23,120, of whom several thousand were not severely engaged. 

After most careful examination of the details of the fighting, it is estimated that the casualties occurred roughly as follows:

Killed (incl missing) Wounded

In the initial landings 2500 500

Flying and sea casualties 600 …

In the balance of the fighting (a more normal ratio) 900 2100

— —

Total 4000 2600

— —

There are numerous corroborative items in the German unit and formation reports, e.g.: On 4 June 1941 German Army Graves Officer on Crete reported 98 officers, 1402 other ranks killed, 1204 all ranks missing, of whom he estimated 50 per cent were killed. 

The War Diary of 5 Mountain Division in an entry of 2 June 1941 gives the division's casualties as 267 killed, 460 wounded, 320 missing. Slight corrections appear in 11 Air Corps' report of 11 June, quoted above. 

A 5 Mountain Division battle report, circulated throughout 5 Mountain Division on 7 March 1942 for historical and instructional purposes, gives its casualties as 395 killed, 257 missing, and 504 wounded, a total of 1156—118 more than in 11 Air Corps' report.

In the absence of any evidence, or any likelihood, that the German figures are falsified, the figure of 6698 seems to be acceptable, with the proviso that the lightly wounded may not be included. 

They were not shown in German casualty returns in the First World War, and if the same practice was followed in the Second World War the total might have to be increased by another six or seven hundred.

Read more here

Η σβάστικα στην Ακρόπολη: Φωτογραφίες-ντοκουμέντα αποκαλύπτουν την αλήθεια πίσω από τους μύθους

Πολλές φορές, ένας βολικός μύθος είναι προτιμότερος από την ιστορική αλήθεια, σε σημείο που κάποια στιγμή γίνεται "εθνικό αφήγημα", παρά το ότι οι ιστορικές πηγές και τα τεκμήρια καταδεικνύουν ότι ο μύθος έχει τόση σχέση με την πραγματικότητα, όση και ο... φάντης με το ρετσινόλαδο.

Μια τέτοια περίπτωση είναι η έπαρση της ναζιστικής σημαίας στην Ακρόπολη στις 27 Απριλίου του 1941 και η σχεδόν ταυτόχρονη "υπόθεση Κουκκίδη", η οποία παρά το ότι δεν έχει επιβεβαιωθεί από καμία πλευρά, ούτε από την πλέον αρμόδια ΔΙΣ (Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού), αλλά ούτε από την αναδίφηση των ναζιστικών και ελληνικών αρχείων της περιόδου εκείνης έχει αποκτήσει μια αληθοφανή διάσταση, σε σημείο που αναπαράγεται ένθεν κακείθεν ως πραγματική.

Χάρη σε σπάνιες και μέχρι πρόσφατα αδημοσίευτες φωτογραφίες-ιστορικά τεκμήρια της εποχής από το αρχείο του φίλου συλλέκτη Χρήστου Βαγιωνάκη και κάποιες από τη συλλογή του ιστολογίου, φωτίζεται μια σελίδα της ιστορίας, όπως πραγματικά συνέβη και όχι όπως θα ήθελαν κάποιοι –για τους δικούς τους λόγους- να έχει συμβεί.

Είναι χαρακτηριστική της διάθεσης μυθοποίησης η πρωτοβουλία της δημοτικής αρχής της Αθήνας στις αρχές του 21ου αιώνα,  με έφεση στην... καγκελόφραξη και τις πομπώδεις και ανούσιες εικαστικές παρεμβάσεις, η οποία έφτασε μάλιστα στο σημείο να τοποθετήσει  σε περίοπτο σημείο στους πρόποδες του Ιερού Βράχου, αναθηματική στήλη για ένα περιστατικό που όπως δείχνουν τα ιστορικά δεδομένα... δε συνέβη ποτέ, με τις… «ευλογίες» μάλιστα του Μανόλη Γλέζου, ο οποίος με τον Λάκη Σάντα άρπαξαν και πέταξαν το ναζιστικό πανί από την Ακρόπολη το βράδυ της 30ης προς την 31η Μαΐου του 1941, όπως εμφαίνεται τόσο από τις ανακοινώσεις του ναζί φρουράρχου των Αθηνών, οι οποίες δημοσιεύθηκαν στον κατοχικό και υπό καθεστώς αυστηρής λογοκρισίας αθηναϊκό Τύπο της εποχής, όσο και από τις αφηγήσεις μαρτύρων, πολύ πριν η πρώτη καταγεγραμμένη πράξη αντίστασης στην Αθήνα γίνει πεδίο ιδεολογικών -και όχι μόνο- αντιπαραθέσεων, η οποία με διάφορες εξάρσεις συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας.

Σύμφωνα με τον αστικό μύθο, ο οποίος συντηρείται εδώ και δεκαετίες ο «εύζωνας» ή «μέλος της ΕΟΝ», ή «στρατιώτης», ή «πατριώτης» ή «δεκαεπτάχρονος» Κουκκίδης, όταν είδε τους ναζί να μαγαρίζουν με την παρουσία τους τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, τυλίχθηκε με την ελληνική σημαία και έπεσε στο κενό από τα τείχη. Μικρή σημασία έχει ότι ο Κουκκίδης, ήταν 50 ετών το 1941, δηλαδή σε ηλικία… πέμπτης εφεδρείας.

Το ιστορικό της έπαρσης της ναζιστικής σημαίας

Στις 07:30 ώρα της 27ης Απριλίου μια φάλαγγα Γερμανών μοτοσικλετιστών με την συνοδεία δύο τεθωρακισμένων αυτοκινήτων διέσχισαν την λεωφόρο Κηφισίας, τις οδούς Αμαλίας και Διονυσίου Αρεοπαγίτου και έφτασαν στην Ακρόπολη. 

Δύο ναζί, ο ίλαρχος Γιάκομπι και ο υπολοχαγός Έλσνιτς ήταν επικεφαλής του αγήματος και αυτοί έκαναν την έπαρση της ναζιστικής σημαίας και έστειλαν το ακόλουθο μήνυμα στον παράφρονα δικτάτορα Χίτλερ: 

Προς τον Φύρερ και Καγκελάριο του Ράιχ, Βερολίνο.

Φύρερ μου 

Την 27 Απριλίου και ώρα 08:10 πρωινή εισήλθαμε στην Αθήνα ως τα πρώτα γερμανικά στρατεύματα και την 08:45 υψώσαμε τη γερμανική σημαία επί της Ακροπόλεως και του Δημαρχείου. 

Χάιλ Μάιν Φύρερ

Ίλαρχος Γιάκομπι-Υπολοχαγός  Έλσνιτς

Μα ποιος ήταν επιτέλους ο αληθινός Κωνσταντίνος Κουκκίδης;

Ο… πραγματικός Κωνσταντίνος Κουκκίδης, γεννηθείς το 1891, εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε αθηναϊκές εφημερίδες και έφυγε από το μάταιο τούτο κόσμο το 1974. 

Σύμφωνα με το βιβλίο του Νίκου Παπαδημητρίου «Οι συγγραφείς της αθηναϊκής δημοσιογραφίας», Εκδόσεις Γιοβάνης,(τόμος πρώτος, σελ.122), ο Κουκκίδης γεννήθηκε στη Γέννα της Ανατολικής Θράκης. Ακολούθησε νεότατος το δημοσιογραφικό επάγγελμα στο οποίο και αφοσιώθηκε μέχρι το θάνατό του. 

Εργάστηκε κατά διαστήματα ως ρεπόρτερ, σχολιογράφος, αναγνωσματογράφος και μεταφραστής στις εφημερίδες «Εστία», «Ελεύθερον Βήμα», «Η Καθημερινή», «Αθηναϊκά Νέα» κ.α. με θετικές επιδόσεις και δημοσιογραφικές επιτυχίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Επί ένα χρονικό διάστημα στην περίοδο του μεσοπολέμου [1923-1935] ήταν ανταποκριτής στο Παρίσι των αθηναϊκών εφημερίδων «Εστία» και «Ελεύθερον Βήμα», στις οποίες δημοσίευσε σειρά από ρεπορτάζ, έρευνες και άρθρα για τις πολιτικοστρατιωτικές και διπλωματικές ζυμώσεις στον ευρωπαϊκό χώρο, σε μια εποχή διεθνών μεταβολών και ανακατατάξεων. 

Κατά την μακρά παραμονή του στην γαλλική πρωτεύουσα του δόθηκε, επίσης, η ευκαιρία να μελετήσει τα εξωτερικά προβλήματα της Ελλάδας στα πλαίσια των παγκοσμίων εξελίξεων, συγκεντρώνοντας στοιχεία και μαρτυρίες που χρησιμοποίησε σε κατοπινές μελέτες του.

Το Κυπριακό, η ελληνική εξωτερική πολιτική, η διπλωματική θέση της Ελλάδας, η ζωή των Ελλήνων φοιτητών του εξωτερικού και οι άγνωστες σελίδες του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου στη Βαλκανική, αποτέλεσαν μερικούς από τους στόχους των ερευνών του, οι οποίες και αξιοποιήθηκαν αργότερα σε αξιόλογο συγγραφικό έργο. 

Τις ερευνητικές του δραστηριότητες συμπλήρωσε με συνεντεύξεις που πήρε κατά καιρούς από διεθνείς προσωπικότητες της πολιτικής και της επιστήμης. Η αλληλογραφία με επίσημα πρόσωπα, τα διάφορα έγγραφα και πειστήρια και οι αυθεντικές μαρτυρίες που έχει καταχωρήσει σε πολλά βιβλία του, θεωρούνται αδιάσειστα ιστορικά «ντοκουμέντα» και υπεύθυνες πηγές πληροφοριών.

Διετέλεσε ανταποκριτής στην Αθήνα του «Petit Parisien» στο οποίο δημοσίευσε πολλά άρθρα από την ελληνική επικαιρότητα της εποχής του. Συνεργάστηκε, επίσης, στη «France Illustrasion» με ρεπορτάζ και σχόλια για την ελληνική πολιτική, κοινωνική και φιλολογική ζωή.

Έγραψε αρκετά ιστορικά και άλλα έργα, φιλολογικά μελετήματα, ευθυμογραφήματα, ταξιδιωτικές εντυπώσεις, λαογραφικές και αρχαιολογικές πραγματείες  και τουριστικά ρεπορτάζ. 

Τα κείμενά του για πολλά δραματικά γεγονότα που σημάδεψαν τη νεότερη, ελληνική ιστορία, εκτός από τη φιλολογική τους αξία, αποτελούν και πολύτιμες μαρτυρίες. Ορισμένα από τα βιβλία του εκδόθηκαν στα γαλλικά και στα αγγλικά. Το έργο του «La Grece inconnue ne fais plus mystere» διακρίθηκε με το χαρακτηρισμό του ως «τουριστικού» από τη Διεθνή Ακαδημία Τουρισμού του Μονακό. Ως «διδακτικό» το χαρακτήρισε και επιτροπή καθηγητών της Σορβόννης.

Οι σημαίες της Ακρόπολης – Απρίλιος-Ιούνιος 1941

Λίγο αργότερα από την έπαρση της ναζιστικής σημαίας υψώθηκε σε άλλον ιστό η ελληνική σημαία, πλάι στη γερμανική. 

Από τις πηγές της εποχής δεν φαίνεται σαφώς αν προηγήθηκε υποστολή της ελληνικής σημαίας ή αν δεν είχε γίνει έπαρσή της εκείνο το ταραγμένο πρωινό, πάντως το βέβαιο είναι ότι λίγη ώρα αργότερα και οι δυο σημαίες κυμάτιζαν η μία πλάι στην άλλη. 

Γερμανικές σημαίες υψώθηκαν επίσης στο δημαρχείο. Η επίσημη παράδοση της Αθήνας και του Πειραιά στον Γερμανό στρατιωτικό διοικητή έγινε στις 10:30 από τον δήμαρχο Αμβρόσιο Πλυτά, τον στρατηγό Καβράκο, το νομάρχη Αττικής και το δήμαρχο Πειραιώς, στο καφενείο «Παρθενών», γωνία Κηφισίας και Αλεξάνδρας.

Ο Γερμανός στρατιωτικός διοικητής αποφάσισε να υψώσει σε διπλανό ιστό στην Ακρόπολη και την ελληνική σημαία, αναγνωρίζοντας μ’ αυτόν τον τρόπο ότι η παραμονή των στρατευμάτων του είναι προσωρινή, ότι δεν προσαρτά το κατεχόμενο έδαφος και ότι η εθνική ανεξαρτησία δεν καταργείται. 

Υπό το πνεύμα αυτό, η διαταγή του ήταν ότι σε όποιο δημόσιο χώρο ή κτήριο υπάρχει η ελληνική σημαία, παραπλεύρως να υψώνεται η σβάστικα. 

Η γερμανική σημαία υψωνόταν μόνη σε όσα κτήρια στεγάζονταν στρατιωτικές υπηρεσίες του κατακτητή, ενώ σε όλη την Ελλάδα αποκλειστικά σε ένα κτίριο επετράπη να υψωθεί μόνη η ελληνική: Στο κτήριο των Παλαιών Ανακτόρων, όπου έδρευε η ελληνική κατοχική κυβέρνηση.

Αυτό ήταν μια παραχώρηση για να αναγνωριστεί η εθνική κυριαρχία και ότι η γερμανική κατοχή ήταν προσωρινή.

Δύο μήνες αργότερα, μετά από την κήρυξη του γερμανοσοβιετικού πολέμου, οπότε η διοίκηση παραχωρήθηκε από τους Γερμανούς στους Ιταλούς, στα δημόσια κτήρια προστέθηκε από τις 25 Ιουνίου 1941 και τρίτη σημαία, η ιταλική.

Διαβάστε περισσότερα στις ακόλουθες πηγές: ΕΔΩ, ΕΚΕΙ και ΠΑΡΑΠΕΡΑ

"Η Γερμανία εργάζεται δια την ευημερίαν της Ευρώπης", η διαφήμιση της Mercedes του 1943

"Μάλιστα, αγαπητέ μου, κι εγώ ετελοιοποιήθηκα στη Γερμανία". 

Σίγουρα αποκτά μια άκρως ειρωνική χροιά, τη δεδομένη χρονική συγκυρία, η διαφήμιση της Mercedes, η οποία δημοσιεύθηκε σε τεύχη της ελληνικής -και όχι μόνο- έκδοσης του ναζιστικού προπαγανδιστικού περιοδικού "Σύνθημα" το 1943.

Οι δύο Γάλλοι ειδικοί "τεχνικοί εργάται", όπως αναφέρει η διαφημιστική καταχώριση ήρθαν το 1941 "εκουσίως" στη Γερμανία, παραβλέποντας φυσικά το γεγονός ότι δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες από τις κατεχόμενες χώρες και αιχμάλωτοι πολέμου εξαναγκάστηκαν να εργαστούν στα εργοστάσια των ναζί.

Παρά το ότι αρκετοί Έλληνες βρέθηκαν παρά τη θέλησή τους στα ναζιστικά εργοστάσια, η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα, ή από τις ελάχιστες, από την οποία δεν παρατηρήθηκε "οικειοθελής εξαγωγή εργατικού δυναμικού" προς τη Γερμανία.

Σημαντικό ρόλο σε αυτό διαδραμάτισαν και οι γενικές απεργίες που καταγράφηκαν τα μαύρα χρόνια της ναζιστικής κατοχής της Ελλάδας, με στόχο να μην επιτρέψουν τη στρατολόγηση "εθελοντών" εργατών.

Paddle steamer PATRIS: Sunk in 1868, a unique shipwreck in the Aegean Sea, Greece

It was February 23, 1868. The paddle steamer PATRIS, one of the most modern ships of her time, started her voyage from Piraeus with 400 passengers and crew and full of goods. PATRIS is sailing towards her final destination, the island of Syros, a commercial business centre in the second half of the 19th century.

PHOTOS BY DERK REMMERS

PATRIS was not, however, destined to reach Syros. Due to a navigational error, the proud ship collided with the mapped reef of Koundouros in Kea Island.

Frantic scenes followed, according to survivors who told their stories to the newspapers of the era. Passengers and crew threw themselves into the lifeboats, trying to reach the shore. Luckily, Neptune was magnanimous that night and no casualties were reported. 

The beaches of Kea Island were just  a few hundred meters away from the wreck. The newspapers of the time recorded vividly the dramatic moments experienced by the survivors.

Over time, the wreck passed into the oblivion of history. Many divers visit the wreck with respect to her history, without removing objects from it, as unfortunately is the case in many cases. 

Global Underwater Explorers (GUE) Tech Instructor Derk Remmers, an underwater photographer and experienced diver from Germany, immortalized with his camera images of unique beauty of a true jewel of the depths and shared his unique photos and experience with the blog.

"PATRIS is a unusual wreck, as it is very old but still in amazing condition. Apart from the broken hull, which happened while the paddle steamer sank, it is fascinating how it withstood time, sea water and the currents", Mr. Remmers says

The ship rolled on the slopes of the reef and is torn into two pieces, at depths ranging from 30 to 55 meters. Although several pieces were pulled up over all these years, the iron skeleton of several sections of the wooden deck and the "wings" of a paddle wheel are still visible. The second wheel was pulled up a few years ago and is currently exhibited at  the Museum of Syros.

Diving is a ritual.

By starting the descent into the abyss, sections of the wreck are appearing from the abyss, covered by various colorful forms of life, sponges, fish and other species that have now become her permanent residents. 

The lifeboat davits still stand upright, revealing the intensity of the moments following the collision with the reef. Fortunately, no one drowned, so the shipwreck is a time capsule of a bygone era, without being weighed down by the loss of human lives.

Divers wander with calm moves into the holds of the ship. Here and there, traces of human presence are still visible. A plate, a cup of coffee with the coat of arms of the Greek steamboat company, reminds us all that before 147 years in the same place passengers and crew enjoyed their sea voyages with a state-of-the-art vessel.

The paddle wheel remaining at the wreck is an impressive sight. Back in 1868, with the power of steam, the two wheels moved the ship, without relying on Aeolus and his “weapons”, the winds. PATRIS was a true innovation for her time, an industrial revolution in the Aegean Sea. 

Parts of the wooden deck are still visible today. The iron skeleton of the ship stands on the bottom and reminds us that no one can despise the truth of the sea: Respect her whims and always have in mind that an oversight is sufficient to bring destruction. 

Paddle steamer PATRIS

A unique wreck lies hidden in the bay of Koundouros Kea for 147 years. It is a rare example of a paddle steamer, the only one resting in European waters, which in appearance is reminiscent of the famous riverboats seen in rivers in the USA. 

PATRIS was a modern boat with a length 66 meters, width of 8.5 meters, and steam engines providing 180 horsepower. She was built in the British shipyards of C. Lumgley & Co and was launched in 1860. Her original name was "Otto." The ship was renamed PATRIS and took commercial voyages from Piraeus to the islands of the Cyclades, especially Syros, an important commercial and transit center of that era, until she was sunk in 1868.