"Χτενίζοντας" το βυθό της Καλδέρας στη Σαντορίνη

Στο... μικροσκόπιο των επιστημόνων μπαίνει ο βυθός της Σαντορίνης, ο οποίος πλέον παρακολουθείται συστηματικά από αισθητήρες που πόντισε το ΕΛΚΕΘΕ, το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Γεωφυσικής του Παρισιού IPGP, το πανεπιστήμιο της Χιρόνα στην Ισπανία, το Αμερικανικό Ινστιτούτο WHOI και το Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Στόχοι της αποστολής ήταν η δοκιμαστική λειτουργία ενός πρωτότυπου αυτόνομου υποβρύχιου οχήματος το οποίο κατασκευάστηκε από το Κέντρο Υποθαλάσσιας Ρομποτικής του Πανεπιστημίου της Χιρόνα, η αξιοποίησή του για την λεπτομερή χαρτογράφηση του βυθού της Καλδέρας και η πόντιση υποθαλάσσιων οργάνων στον βυθό με το βαθυσκάφος ΘΕΤΙΣ και το τηλεκατευθυνόμενο υποβρύχιο όχημα Max Rover του ΕΛΚΕΘΕ για τη μακρόχρονη παρακολούθηση της παραμόρφωσης του πυθμένα της καλδέρας και της υδροθερμικής δραστηριότητας του ηφαιστείου.

Τα ειδικά επιστημονικά όργανα καταγράφουν με ακρίβεια τις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας, την αλλαγή της πίεσης και της κλίσης του πυθμένα, αλλά και τη χημική σύσταση των υδροθερμικών πηγών του βυθού του ηφαιστειογενούς νησιού των Κυκλάδων. «Το υποθαλάσσιο δίκτυο παρακολούθησης της δραστηριότητας του ηφαιστείου της Σαντορίνης, θα βοηθήσει τους επιστήμονες να έχουν διαχρονικά στοιχεία και να κατανοήσουν την λειτουργία του», εξηγεί στον «Ε.Τ.» ο κ. Δημήτρης Σακελλαρίου, Γεωλόγος, Διευθυντής Ερευνών στο Ινστιτούτο Ωκεανογραφίας και Συντονιστής του Τμήματος Υποβρυχίων Δραστηριοτήτων του ΕΛΚΕΘΕ.

Στη διάρκεια της δεκαήμερης αποστολής τοποθετήθηκαν σε επιλεγμένα σημεία στη βόρεια πλευρά της καλδέρας θερμόμετρα με το μη επανδρωμένο τηλεχειριζόμενο υποβρύχιο του ΕΛΚΕΘΕ, αισθητήρες πίεσης και μετρητές κλίσης για να καταγράφουν με μεγάλη ακρίβεια τις πιθανές μεταβολές του βάθους και τις παραμορφώσεις του βυθού, συλλέχθηκαν δείγματα νερού, αερίων και βιολογικού υλικού από τα σημεία υδροθερμικής δραστηριότητας, έγιναν γεωχημικές μετρήσεις με υποθαλάσσιο φασματογράφο μάζας προσαρμοσμένο στο ΘΕΤΙΣ και στο αυτόνομο όχημα GIRONA 500, κατασκευάστηκαν πολύ λεπτομερείς χάρτες επιλεγμένων περιοχών του βυθού και λήφθηκε πολύτιμο οπτικό υλικό από τις ίδιες περιοχές για να παραχθούν τρισδιάστατες απεικονίσεις του υποθαλάσσιου υδροθερμικού πεδίου.

«Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας»

 Παρά το γεγονός ότι η πρόσφατη δραστηριότητα του ηφαιστείου της Σαντορίνης δεν αποτελεί ασφαλή ένδειξη ότι επίκειται κάποια εντονότερη δραστηριοποίηση, είναι απαραίτητο να υπάρχει εκτεταμένο δίκτυο παρακολούθησης τόσο χερσαίο όσο και υποθαλάσσιο, σημειώνει ο κ. Σακελλαρίου. «Στη Σαντορίνη και στα άλλα ηφαιστειακά κέντρα της Ελλάδας, όπως η Νίσυρος, η Μήλος και πολύ περισσότερο το υποθαλάσσιο ηφαίστειο του Κολούμπο κοντά στη Σαντορίνη θα έπρεπε να έχουν εγκατασταθεί υποθαλάσσια δίκτυα παρακολούθησης εδώ και πολλά χρόνια. 

Δεν μπορεί κανείς να πει αν θα γίνει κάποια εντονότερη δραστηριοποίηση στο κοντινό μέλλον, δηλαδή τα επόμενα χρόνια ή δεκαετίες, αλλά μόνο με την λειτουργία παρατηρητηρίων θα είμαι σε θέση να ξέρουμε την εξέλιξη των ηφαιστείων και να μπορούμε να δράσουμε σωστά και έγκαιρα όταν και αν ποτέ χρειαστεί», σημειώνει ο κ. Σακελλαρίου.

Το ίδιο καθησυχαστική είναι και η γεωλόγος κ. Παρασκευή Νομικού, Λέκτορας Γεωλογικής Ωκεανογραφίας στο Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών, η οποία συμμετείχε στην ερευνητική αποστολή: «Tα πρώτα αποτελέσματα της έρευνας δεν δείχνουν κανένα λόγο ανησυχίας στην καλδέρα της Σαντορίνης. O συνδυασμός χερσαίου και υποθαλάσσιου παρατηρητηρίου στο ενεργότερο ηφαίστειο της Ελλάδας από ελληνικούς και ξένους φορείς συμβάλλει στη σωστή ενημέρωση των τοπικών φορέων του νησιού και στην προστασία των κατοίκων και τουριστών».

Η αποστολή ΚΑΛΔΕΡΑ 2012

 Η ερευνητική αποστολή ΚΑΛΔΕΡΑ 2012, πραγματοποιήθηκε με το Ωκεανογραφικό Σκάφος ΑΙΓΑΙΟ του ΕΛΚΕΘΕ από τις 12 μέχρι τις 23 Ιουλίου στην Καλδέρα της Σαντορίνης. Επικεφαλής των Γάλλων ερευνητών ήταν ο γεωλόγος Javier Escartin του Ινστιτούτου Γεωφυσικής του Παρισιού και των Ισπανών ο ρομποτικός μηχανικός Pere Ridao του Πανεπιστημίου της Χιρόνα.

Στην 24μελή αποστολή συμμετείχαν ο Rich Camilli από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Ωκεανογραφίας Woods Hole και ο Αγγελος Μάλιος, μηχανικός του ΕΛΚΕΘΕ που συνέβαλλε στη κατασκευή του αυτόνομου οχήματος στο Πανεπιστήμιο της Χιρόνα.

Από το Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών συμμετείχε η Παρασκευή Νομικού, η οποία συμμετείχε σε όλες τις ωκεανογραφικές αποστολές που έχουν πραγματοποιηθεί στον υποθαλάσσιο χώρο του ηφαιστειακού πεδίου της Σαντορίνης από το 2001 είτε με το ΑΙΓΑΙΟ είτε με το ωκεανογραφικό σκάφος R/V NAUTILUS.

Θύμα της κρίσης και το ΕΛΚΕΘΕ

Η έρευνα στην Ελλάδα υποχρηματοδοτείται εδώ και δεκαετίες» παρατηρεί ο κ. Σακελλαρίου. Ειδικότερα στη σημερινή εποχή της οικονομικής κρίσης η οικονομική στήριξη είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη. Το ΕΛΚΕΘΕ, ένα από τα τέσσερα μεγαλύτερα ερευνητικά κέντρα της χώρας και από τα πιο σημαντικά κέντρα θαλάσσιας έρευνας στην Ευρώπη και τον Κόσμο έχει ελλειμματικό προϋπολογισμό και αδυνατεί να καταβάλει τους μισθούς του ερευνητικού και τεχνικού μόνιμου προσωπικού μετά τον Οκτώβριο. 

Με αυτές τις συνθήκες είναι πολύ δύσκολο να συντηρήσει τον επιστημονικό εξοπλισμό που διαθέτει, όπως τα ωκεανογραφικά σκάφη, τα υποβρύχια οχήματα, το σύστημα παρακολούθησης ΠΟΣΕΙΔΩΝ και άλλα, τα οποία είναι Εθνικής Σημασίας Ερευνητική Υποδομή για την Ελλάδα. «Είναι επίσης πολύ δύσκολο να κρατήσουμε το ειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό που απαιτείται για να μπορούν να γίνονται έρευνες υψηλού επιπέδου» παρατηρεί με λύπη ο κ. Σακελλαρίου. 

«Το ΕΛΚΕΘΕ, σε συνεργασία με την ελληνική και την διεθνή ερευνητική κοινότητα προτίθεται, εφόσον υπάρξουν οι απαραίτητοι πόροι να συνεχίσει τις έρευνες στη περιοχή της Σαντορίνης. Η διατήρηση του υποθαλάσσιου παρατηρητηρίου και η επανάληψη μετρήσεων διαφόρων παραμέτρων ανά τακτά χρονικά διαστήματα είναι πρώτη προτεραιότητα. Ταυτόχρονα θα συνεχιστούν οι έρευνες για την εξέλιξη του ηφαιστείου στο παρελθόν και ιδιαίτερα για την Μινωική έκρηξη του 17ου αιώνα π.Χ. Ένα ακόμη ανοιχτό ερώτημα στο οποίο θέλουμε να δώσουμε απάντηση είναι το πότε δημιουργήθηκε η Καλδέρα της Σαντορίνης, η μεγαλύτερη υποθαλάσσια ηφαιστειακή Καλδέρα στη Γη», καταλήγουν οι επιστήμονες.

  

Σαντορίνη, η ηφαιστειογενής

Η Σαντορίνη με το χαρακτηριστικό σχήμα ημισελήνου, καθώς και τα νησιά Θηρασία και Ασπρονήσι,  είναι ό,τι απέμειναν από το ηφαιστειογενές νησί Στρογγύλη, ονομασία που πήρε λόγω του αρχικά  στρογγυλού της σχήματος. Μέσα σε 2,5 εκατομμύρια έτη, μια μικρή περίοδος για τα γεωλογικά δεδομένα, σημειώθηκαν 12 εξαιρετικά ισχυρές εκρήξεις. Η έκρηξη του ηφαιστείου περίπου το 1650 π.Χ., θεωρείται υπεύθυνη για την καταστροφή της πόλης του Ακρωτηρίου στο νησί και του Μινωικού πολιτισμού στην Κρήτη.  

Από τότε, έχουν καταγραφεί αρκετές ακόμα εκρήξεις, με πιο πρόσφατη το 1950. Τα ηφαίστεια της Σαντορίνης είναι η Νέα Καμένη, η οποία ξεπρόβαλλε από τη θάλασσα το 1707 μ.Χ., η Παλαιά Καμένη από το 47 μ.Χ., το υποθαλάσσιο ηφαίστειο Κολούμπο, ΒΑ της Σαντορίνης και άλλα μικρότερα.

Υπεραλίευση, δυναμίτες και άγνοια της κοινής γνώμης αδειάζουν τις θάλασσες

Η παραδοσιακή ψαροταβέρνα δίπλα στο κύμα που σερβίρει θαλασσινά εδέσματα είναι μια ειδυλλιακή και γνώριμη εικόνα του ελληνικού καλοκαιριού. Λίγοι όμως γνωρίζουν ότι το λαχταριστό πιάτο που απολαμβάνουν ίσως περιέχει το.. τελευταίο ψάρι, ενώ ακόμα λιγότεροι είναι ενημερωμένοι για τη δραματική εικόνα που κρύβεται κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. 

«Η κατάσταση σε αρκετές περιπτώσεις μοιάζει ανεξέλεγκτη, ενώ η υπάρχουσα κρίση αποτελεί συχνά πρόσχημα για τις αδυναμίες που εμφανίζει η επιχειρησιακή λειτουργία των ελεγκτικών υπηρεσιών», εξηγεί στον «Ε.Τ.» η Υδροβιολόγος Αναστασία Μήλιου, Συντονίστρια Επιστημονικής Έρευνας του «Αρχιπελάγους» και συμπληρώνει: «Σε όλη την Ευρώπη, όπως και στην Ελλάδα πολλά αλιεύματα βρίσκονται στα όρια της κατάρρευσης, με το 19% των ιχθυαποθεμάτων να βρίσκεται κάτω από τα ασφαλή βιολογικά όρια».

Ολέθριες συνέπειες

Η κατακόρυφη αύξηση της ζήτησης  ιδίως κατά τη θερινή περίοδο είναι μια ακόμα παράμετρος της κατάστασης που επικρατεί σε όλη τη χώρα, όπως επισημαίνει ο Γιάννης Κουτελίδας, Συντονιστής Επικοινωνίας του «Αρχιπελάγους»: «Οι συνέπειες είναι ολέθριες τόσο για τα θαλάσσια οικοσυστήματα, όσο και για τις κοινωνίες που εξαρτώνται από την αλιεία. Η ευθύνη για να μπει ένα τέλος στην υπεραλίευση ανήκει καταρχήν στους ηγέτες των κρατών-μελών της ΕΕ. Δυστυχώς τα μηνύματα που λαμβάνει το «Αρχιπέλαγος» δεν είναι ενθαρρυντικά».

Σε μία χώρα όπως η Ελλάδα, που έχει από τις μεγαλύτερες ακτογραμμές της Ευρώπης, είναι σχεδόν αδύνατο να καλύψουν οι κρατικές αρχές τις ανάγκες παρακολούθησης και προστασίας μίας τέτοιας μεγάλης έκτασης, επομένως και ο πολίτης οφείλει να γνωρίζει, ώστε να δρα υπεύθυνα. 

«Το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε όλοι μας είναι να παρατηρούμε το περιβάλλον γύρω μας, και όταν εντοπίζουμε ένα πρόβλημα να κάνουμε όλες τις απαραίτητες κινήσεις για την επίλυσή του, να ενημερώνουμε τους αρμόδιους φορείς, αλλά και να παρακολουθούμε ότι η ενημέρωση μας, δεν κατέληξε σε κάποιο ράφι, αλλά πραγματικά λήφθηκαν μέτρα», λέει χαρακτηριστικά η κ. Μήλιου.

Η λύση

Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι όταν ένα αλιευτικό απόθεμα καταρρεύσει, είναι πάρα πολύ δύσκολο να επανακάμψει, και συχνά επιβαρύνει την παραγωγικότητα των θαλασσών στο σύνολό τους. Είναι ευτύχημα ότι στην Ελλάδα, παρ’ όλη την έλλειψη στρατηγικής και μέτρων διαχείρισης και την αυξανόμενη επιβάρυνση που έχουν δεχθεί οι θάλασσες μας τις τελευταίες δεκαετίες, η κατάσταση κρίνεται ακόμα αναστρέψιμη. 

Μία από τις βασικές προϋποθέσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος, είναι να προστατευθούν οι παραγωγικοί οικότοποι – τα «δάση» της θάλασσας, τα θαλάσσια λιβάδια Ποσειδωνίας, γνωστά και ως φυκιάδες και οι κοραλλιογενείς ύφαλοι ροδοφυκών, οι λεγόμενες τραγάνες, στις οποίες ζουν και  αναπαράγονται τα περισσότερα εμπορικά είδη ψαριών. 

«Η συνδιαχείριση, δηλαδή η συμμετοχή των φορέων των αλιέων καθώς και των τοπικών κοινωνιών στη διαδικασία πρότασης και απόφασης μέτρων διαχείρισης αποτελεί έναν αποτελεσματικό τρόπο που εξασφαλίζει την αποδοχή και την κοινωνική συμμετοχή για την τήρηση αυτών των μέτρων. Διαχειριστικά μοντέλα τέτοιας μορφής είναι διαδεδομένα σε πολλές άλλες χώρες του κόσμου και σίγουρα θα μπορούσε να  αποτελέσει παράδειγμα για την Ελλάδα με στόχο να περιοριστεί η εντατική αλιεία», τονίζει ο κ. Κουτελίδας.

Μάστιγα η παράνομη αλιεία και η χρήση δυναμίτη

Η παράνομη αλιεία και η χρήση δυναμίτη για μια εύκολη ψαριά αποτελούν μάστιγα για τη θάλασσα, καταστρέφοντας τα πάντα σε μεγάλη ακτίνα γύρω από το σημείο ρίψης του μασουριού. «Με σκοπό τη γρήγορη ψαριά και το εύκολο κέρδος, η παράνομη και καταστροφική αλιεία με δυναμίτιδα καταδικάζει σε αφανισμό τα ιχθυαποθέματα, σε ανυπολόγιστη καταστροφή τα θαλάσσια οικοσυστήματα της περιοχής και σε οικονομικό μαρασμό τους αλιείς που επιλέγουν να ψαρεύουν νόμιμα», αναφέρει ο κ. Κουτελίδας. 

«Τα άτομα – βομβιστές συνήθως είναι γνωστοί, αλλά η δράση τους αποσιωπάται από τον εκφοβισμό και τους φραγμούς που επιτάσσει η επίπλαστη αλληλεγγύη στους κόλπους των μικρών παράκτιων κοινοτήτων, ακόμα και από τη σκόπιμη αδιαφορία ορισμένων λιμενικών αρχών», καταγγέλλει ο ίδιος. Υπάρχουν όμως και οι εξαιρέσεις που δείχνουν το δρόμο για μια βιώσιμη αλιεία, με σεβασμό στο περιβάλλον, όπως τονίζει ο κ. Κουτελίδας: 

«Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα συνιστά η Σάμος, όπου τα τελευταία δύο χρόνια, και με τη συνεργασία των παράκτιων αλιέων, υπάρχει κάθετη μείωση των περιστατικών της παράνομης αλιείας σε ποσοστό άνω του 50%, ενώ αντίστοιχη μείωση εμφανίζουν και τα περιστατικά εκβρασμών θαλάσσιων θηλαστικών και χελωνών στην περιοχή. Ανάλογη αποτελεσματικότητα έχει επιδείξει και το λιμεναρχείο Πειραιά, το οποίο έχει προβεί τον τελευταίο χρόνο σε δεκάδες κατασχέσεις παράνομων αλιευμάτων».

Ο υπεύθυνος καταναλωτής:

1/ Επιλέγει συνειδητά ψάρια που έχουν κάνει τουλάχιστον μια αναπαραγωγή (διαπιστώνεται βάσει μεγέθους) και αποφεύγει να τα αγοράζει και να τα καταναλώνει την εποχή της αναπαραγωγής τους.

2/ Αγοράζει ψάρια που έχουν αλιευθεί τοπικά, υποστηρίζοντας έτσι την τοπική οικονομία.

3/ Προτιμά ψάρια που αλιεύονται από παραγάδια, καθώς η μέθοδος αυτή είναι ιδιαίτερα επιλεκτική και αλιεύει κυρίως ψάρια μεγάλου μεγέθους.

4/ Δεν αγοράζει ψάρια από ερασιτέχνες αλιείς, καθώς είναι παράνομο να πωλούνται τα ψάρια αυτά.

5/ Δεν αγοράζει προστατευόμενα είδη, γόνο, και γενικότερα υπομεγέθη θαλασσινά και αναφέρει στις αρχές κάθε περιστατικό πώλησης που πέσει στην αντίληψή του.

6/ Δεν αγοράζει ψάρια όπως ο τόνος και ο ξιφίας γιατί περιέχουν βαρέα μέταλλα (ψευδάργυρο, μόλυβδο κ.α.). Η λήψη βαρέων μετάλλων μπορεί να βλάψει τα έμβρυα και τα βρέφη που θηλάζουν.

7/ Αποφεύγει προστατευόμενα είδη όπως η Μπουρού, η Πίνα και η Σωλήνα ή Πετροσωλήνα σε εστιατόρια και ιχθυοπωλεία, τα οποία κατά παράβαση της νομοθεσίας προβάλλονται ακόμα και σε διαφημίσεις εστιατορίων.

«Fish4Life»

Βρείτε περισσότερες πληροφορίες στο «Fish4Life» μία πρωτότυπη οικολογική εφαρμογή που έχει αναπτύξει το Αρχιπέλαγος σε συνεργασία με το TEDx Thessaloniki, μέσω της ιστοσελίδας www.archipelago.gr

ΜΑΡΤΥΡΙΑ*

Καταστρέφονται αποικίες κοραλλιών χιλιάδων ετών

«Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι ροδοφυκών του Αιγαίου, οι λεγόμενες τραγάνες, αποκαλούνται συχνά το πιο καλά κρυμμένο μυστικό της Μεσογείου, καθώς το ευρύ κοινό αγνοεί την ύπαρξή τους. Παρουσιάζουν ένα εντυπωσιακό θέαμα, καθώς τα ασβεστολιθικά φύκη καλύπτονται από γοργονίες, κοράλλια και μια μεγάλη ποικιλία σπόγγων και άλλων  οργανισμών. 

Πρόκειται για περιοχές εξαιρετικά υψηλής βιοποικιλότητας, καθώς υπολογίζεται ότι στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου έχουν καταγραφεί σε υφάλους ασβεστολιθικών ροδοφυκών πάνω από 1600 είδη, συμπεριλαμβανομένων 300 ειδών φυκών, 1200 ειδών ασπόνδυλων και πάνω από 100 είδη ψαριών. Είναι παράλληλα και βιότοποι ιδιαίτερης οικονομικής σημασίας για την αλιεία, καθώς εκεί ζουν και αναπαράγονται πολυάριθμα είδη ψαριών και θαλασσινών υψηλής εμπορικής αξίας, όπως φαγκριά, ροφοειδή, συναγρίδες, αστακοί και έχουν ιδιαίτερη σημασία για τη βιωσιμότητα της αλιείας. 

Στην πρόσφατη έρευνα του Αρχιπελάγους και του Περιφερειακού Κέντρου Δράσης για τις Ειδικά Προστατευόμενες Περιοχές (RAC/SPA) καταγράφηκαν κοράλλια που ξεπερνούν τα 700 χρόνια σε ηλικία. Σε αρκετές περιπτώσεις συναντάμε υγιή οικοσυστήματα, κυρίως σε περιοχές όπου η μορφολογία του βυθού δεν επιτρέπει τη δραστηριότητα της βιομηχανικής αλιείας. Εκεί καταγράφουμε μοναδικούς κοραλλιογενείς υφάλους, ηλικίας εκατοντάδων ή και χιλιάδων ετών, πλούσια ιχθυαποθέματα και πολυποίκιλα είδη φυκών. 

Ωστόσο, σε αρκετές περιπτώσεις η καταστροφή που προκαλούν τα σκάφη μέσης αλιείας όπως οι μηχανότρατες σε αυτά τα σπάνια παραγωγικά ενδιαιτήματα προτεραιότητας είναι ολοσχερής. Τα συγκεκριμένα αλιευτικά σκάφη σύρουν σε αυτά τα ευαίσθητα οικοσυστήματα τις λεγόμενες σιδερένιες πόρτες – οι οποίες φτάνουν σε βάρος τον ένα τόνο έκαστη, προκαλώντας καταστροφή που χρειάζεται αιώνες για να ανακάμψει, δεδομένου του πολύ αργού ρυθμού ανάπτυξής των συγκεκριμένων ενδιαιτημάτων (για τις τραγάνες ο ρυθμός ανάπτυξης είναι 0,006 – 0,83 μμ/χρόνο)»

*Της Αναστασίας Μήλιου, Συντονίστριας Επιστημονικής Έρευνας του «Αρχιπελάγους» 

Η βδομάδα που πέρασε 16-21 Ιουλίου 2012

Τα τρένα της μεγάλης φυγής

Την ώρα που το σιδηροδρομικό δίκτυο της Ελλάδας συρρικνώνεται και απαξιώνεται, οι Γερμανοί ετοιμάζονται για… μετεγγραφές τουλάχιστον 80.000 υπαλλήλων από χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, προκειμένου να καλύψουν κενές θέσεις εργασίας. Το… «κυνήγι κεφαλών», ή πιο εύσχημα εργατικού δυναμικού, θυμίζει έντονα το ρεύμα της ξενιτιάς που βίωσε η ελληνική κοινωνία τις δεκαετίες του ’50 και του ’60 προς τις χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά.

Απαισιοδοξία στο ζενίθ

Η Ελλάδα κατέχει τη διόλου αξιοζήλευτη θέση ανάμεσα στις πέντε πιο απαισιόδοξες χώρες του πλανήτη, ενώ τέσσερις στους δέκα Έλληνες μένει χωρίς ευρώ στην τσέπη μετά την κάλυψη των στοιχειωδών αναγκών τους. Η καταβαράθρωση της καταναλωτικής εμπιστοσύνης, σύμφωνα με την τελευταία έρευνα της Nielsen, καταδεικνύει το μέγεθος της αβεβαιότητας, αλλά και την πεποίθηση που έχουν εννέα στους δέκα ότι η κρίση θα παραταθεί και το επόμενο διάστημα. Δύσκολα τα πράγματα για ένα λαό που δε βλέπει ούτε χαραμάδα ελπίδας.

Συντάξεις και επιδόματα στη γκιλοτίνα

«Τα νούμερα δε βγαίνουν» ομολογεί το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης που αναζητά εναγωνίως 11,5 δις ευρώ, προωθώντας περικοπές ακόμα και στα… κομμένα. Από το χυδαίο ανέκδοτο του «λεφτά υπάρχουν», φτάσαμε στη θλιβερή πραγματικότητα του τσεκουριού στις δαπάνες Υγείας, Πρόνοιας και Παιδείας. Ο εξορθολογισμός του κράτους παραμένει στα χαρτιά και οι άμοιροι πολίτες της χώρας βλέπουν τις ζωές τους να βυθίζονται στο τέλμα της απελπισίας.

«Να πάνε να γ…» οι άνεργοι

Αλγεινή εντύπωση και έντονες αντιδράσεις προκάλεσε η τοποθέτηση της Ισπανίδας βουλευτή του κυβερνώντος κόμματος Αντρέα Φάμπρα, η οποία μέσα στη Βουλή της χώρας της φώναζε «να πάνε να γ… οι άνεργοι». Το ότι ο πατέρας της έχει μακροχρόνια δικαστική εμπλοκή για υποθέσεις διαφθοράς και φοροδιαφυγής είναι ίσως ενδεικτικό. Πόσοι ακόμα βουλευτές όμως, ανεξαρτήτως κόμματος και χώρας, με τις πράξεις τους στην ουσία «εκπέμπουν» το ίδιο μήνυμα;

Νεοθωμανική θρασύτητα

Ο Τούρκος πρόξενος στην Κομοτηνή, προσωπική επιλογή του Ερντογάν, με το που ανέλαβε τα καθήκοντά του παρέστη σε εκδηλώσεις για την κατάκτηση των Βαλκανίων από τους Οθωμανούς, δείχνοντας με τον τρόπο του πως αντιλαμβάνεται η Τουρκία τις σχέσεις με τη χώρα μας. Η κρίση που βιώνουμε σε όλα τα επίπεδα δίνει την ευκαιρία στους νοσταλγούς των… Βεζίρηδων να εκδηλώνουν τους μύχιους πόθους τους  και να υποδύονται τους «προστάτες».

Ψηφιακή τηλεοπτική εποχή

«Χρυσές δουλειές» για τα καταστήματα με ηλεκτρικά είδη, καθώς η έλευση της ψηφιακής τηλεόρασης αναγκάζει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να αγοράσουν νέα τηλεόραση ή αποκωδικοποιητή. Η ποιότητα του τηλεοπτικού σήματος θα βελτιωθεί σημαντικά, το ερώτημα όμως είναι τι θα γίνει με το περιεχόμενο του προγράμματος. Τουλάχιστον οι τουρκικές σειρές κλάματος και μηχανορραφιών θα προβάλλονται πλέον με σήμα… καμπάνα.

Το ΔΝΤ κόβει… χρόνια

Σε όποια γωνιά της Γης πέρασε το ΔΝΤ για να… βοηθήσει, μειώθηκε το προσδόκιμο ζωής των κατοίκων  μέχρι και κατά επτά χρόνια. Καρδιαγγειακές παθήσεις, ψυχικά νοσήματα και «ξεχασμένες» ασθένειες, όπως η φυματίωση και η ελονοσία χτυπούν «κόκκινο» στα ξεχαρβαλωμένα κράτη. Αν και η έρευνα δεν περιλαμβάνει την Ελλάδα, τα ευρήματά της συμβαδίζουν απόλυτα με την ελληνική πραγματικότητα, όπως καταγράφεται καθημερινά σε εκατομμύρια νοικοκυριά. Η αποτυχημένη όμως συνταγή εφαρμόζεται με στρατιωτική ακρίβεια, ανεξαρτήτως των ιδιαίτερων συνθηκών που επικρατούν σε κάθε χώρα.  

250 τόνοι ασήμι από την άβυσσο

Ένα επίτευγμα-ρεκόρ πέτυχε η αμερικανική εταιρεία εντοπισμού και ανέλκυσης θησαυρών από βυθισμένα πλοία Odyssey Marine Exploration, καθώς κατάφερε πριν από μερικές ημέρες να "σηκώσει" από την άβυσσο των 5 σχεδόν χιλιομέτρων, 48 τόνους αργυρών ράβδων από το ναυάγιο του SS Gairsoppa, το οποίο είχε βυθιστεί από το γερμανικό υποβρύχιο U-101 στις 17 Φεβρουαρίου του 1941 στον Ατλαντικό Ωκεανό. 

Μόλις ένας από το πλήρωμα των 85 ναυτικών κατάφερε να διασωθεί από το ναυάγιο, μετά από 13 δραματικά μερόνυχτα σε σωσίβια λέμβο, το οποίο βυθίστηκε σε μόλις 20 λεπτά και βρίσκεται σε απόσταση 480 περίπου χιλιομέτρων από τις δυτικές ακτές της Ιρλανδίας.

 Η πλώρη του Gairsoppa με τις δύο άγκυρες

Σύμφωνα με τους εκπροσώπους της εταιρείας, η ποσότητα των 1203 ράβδων που ανελκύστηκε αντιστοιχεί μόλις στο 20% του συνολικού φορτίου ασημιού του ατμόπλοιου που ανέρχεται σε σχεδόν 250 τόνους και η επιχείρηση θα συνεχιστεί μέχρι να ανελκυστούν όλες οι ράβδοι. 

Η συνολική τους αξία υπερβαίνει τα 200 εκατομμύρια ευρώ, από τα οποία το 80% θα καταλήξει στις… τσέπες της ιδιωτικής εταιρείας και το υπόλοιπο 20% στα θησαυροφυλάκια της Βρετανίας, η κυβέρνηση της οποίας έδωσε την άδεια ανέλκυσης με το… αζημίωτο.

 Το ρήγμα από την τορπίλη που βύθισε το πλοίο είναι εμφανές

«Το μεγάλο βάθος, αλλά και η κακή κατάσταση του ναυαγίου δυσκόλεψαν την επιχείρηση», ανέφερε ο Γκρεγκ Στεμ, επικεφαλής της εταιρείας ναυαγιαίρεσης και συμπλήρωσε «Με τη χρήση του τηλεκατευθυνόμενου μη επανδρωμένου βαθυσκάφους-ρομπότ, ανοίξαμε οπές στο κύτος, μπήκαμε στο αμπάρι και συλλέξαμε μία-μία τις ράβδους. Το ρήγμα που προκάλεσε η τορπίλη του γερμανικού υποβρυχίου στο τσακισμένο σκαρί είναι ακόμα και σήμερα ορατό».

Το χρονικό της ανέλκυσης

Το 2010 η βρετανική κυβέρνηση έδωσε την άδεια στην εταιρεία Odyssey Marine Exploration να εντοπίσει το ναυάγιο και να ανελκύσει το πολύτιμο φορτίο του που σύμφωνα με τα αρχεία ανερχόταν στα 7 εκατομμύρια ουγγιές. Το Σεπτέμβριο του 2011 η εταιρεία ανακοίνωσε ότι ταυτοποίησε το ναυάγιο σε βάθος 4,7 χιλιομέτρων περίπου. 

Ράβδοι ασημιού στο αμπάρι του πλοίου

Μετά από πολύμηνες έρευνες και μερικές αποτυχημένες απόπειρες, στα τέλη της άνοιξης του 2012 γνωστοποιήθηκε ότι θα ξεκινούσε η διαδικασία διάτρησης του κύτους, προκειμένου να διαπιστωθεί σε ποιο από τα αμπάρια βρισκόταν ο θησαυρός. Πριν από μερικές ημέρες ολοκληρώθηκε η πρώτη φάση της ανέλκυσης, με τους υπεύθυνους της εταιρείας να είναι ιδιαίτερα ικανοποιημένοι, όπως και το υπουργείο Οικονομικών της Βρετανίας που θα εισπράξει ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό, 71 χρόνια μετά τη βύθιση του πλοίου.

Η καταστροφή μέσα από τα μάτια του μοναδικού επιζώντα

Ο 31 ετών ύπαρχος του πλοίου Ρίτσαρντ Έϊρς ήταν ο μοναδικός επιζώντας, η μαρτυρία του οποίου συγκλονίζει ακόμα και σήμερα: «Η τορπίλη μας χτύπησε γύρω στις 10:30 το βράδι στο αμπάρι 2. Η έκρηξη ήταν τόσο σφοδρή που αχρηστεύθηκε η κεραία του ασυρμάτου και έτσι δε μπορούσαμε να ειδοποιήσουμε κανέναν. 

Μέσα σε λίγα λεπτά το πλοίο έγειρε. Το γερμανικό υποβρύχιο όμως άρχισε να βάλλει με τα πολυβόλα, σκοτώνοντας αρκετούς από το πλήρωμα. Μόλις τρεις σωσίβιες λέμβοι κατέβηκαν, αλλά σύντομα οι δύο χάθηκαν. Ήμασταν 31 άνδρες στη βάρκα μου, αλλά την όγδοη μέρα το νερό τελείωσε. Τη 13 ημέρα, μόλις 7 είχαμε απομείνει ζωντανοί, είδαμε την ξηρά και αρχίσαμε να κωπηλατούμε με όσες δυνάμεις μας είχαν μείνει. Ένα κύμα τούμπαρε τη βάρκα και οι υπόλοιποι, εξουθενωμένοι από τις κακουχίες και το ψύχος, πνίγηκαν παρά την απόπειρά μου να τους κρατήσω στην επιφάνεια». Ο Έϊρς έζησε μέχρι το 1992.

 Το U101 κάπου στον Ατλαντικό Ωκεανό

Το U-101

Ένα από τα πιο επιτυχημένα υποβρύχια των ναζί, το U-101 είχε βυθίσει 23 πλοία, μεταξύ των οποίων και τα ελληνικά «Όρος Υμηττός», «Αντώνης Γεωργαντής» και «Εύπλοια» μέσα σε διάστημα 18 περίπου μηνών, από το Μάιο του 1940 μέχρι τον Οκτώβριο του 1941. Το υποβρύχιο αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, χρησιμοποιήθηκε ως εκπαιδευτικό και αυτοβυθίστηκε λίγες μέρες πριν τη λήξη του πολέμου το Μάιο του 1945, για να μην πέσει στα χέρια των Συμμάχων. 

Μπορεί να πετάει για... πάντα!

Πρωτοποριακή τεχνολογία που επιτρέπει την επαναφόρτιση των μπαταριών μη επανδρωμένου κατασκοπευτικού αεροσκάφους από απόσταση με τη χρήση ακτινών λέιζερ δοκιμάστηκε με επιτυχία πριν από μερικές ημέρες στις ΗΠΑ, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για την παραμονή του στους αιθέρες κυριολεκτικά για… πάντα.

 

Αν και η πρώτη εφαρμογή του συστήματος έγινε σε αεροδυναμικό τούνελ, έτσι ώστε να ελεγχθούν όλες οι παράμετροι του πειράματος, μέχρι το τέλος του μήνα θα διεξαχθούν πτητικές δοκιμές, τόσο κατά τη διάρκεια της μέρας, όσο και της νύχτας. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η αυτονομία του αεροσκάφους εκτινάχθηκε κατά 2.400%, επιτρέποντας τη λειτουργία του για 48 ώρες, χωρίς να μειωθεί ούτε κατ’ ελάχιστο η απόδοση της μπαταρίας.

 

«Είμαστε ιδιαίτερα ικανοποιημένοι με τα αποτελέσματα της δοκιμής» σημείωσε ο υπεύθυνος του πειράματος Τομ Κουνς. «Οι ακτίνες λέιζερ μεταφέρουν ασύρματα ενέργεια με απόλυτη ακρίβεια, τόσο στη Γη, όσο και από το έδαφος στον αέρα και παρέχουν σε πρώτη φάση ένα απεριόριστο πεδίο εφαρμογών στα κατασκοπευτικά αεροσκάφη», συμπλήρωσε ο ίδιος.

 

Το τηλεχειριζόμενο μη επανδρωμένο αεροσκάφος «Stalker»  της εταιρείας Λόκχιντ-Μάρτιν χρησιμοποιείται από τις ειδικές δυνάμεις των ΗΠΑ από το 2006, τόσο στο Ιράκ όσο και το Αφγανιστάν για εναέρια παρακολούθηση, μεταφέροντας στο έδαφος πολύτιμες πληροφορίες για τις εχθρικές κινήσεις και τη μορφολογία του εδάφους.

 

Πως λειτουργεί

Η ιδέα της ασύρματης μεταφοράς ενέργειας δεν είναι καινούρια. Ο μεγάλος εφευρέτης των αρχών του 20^ου αιώνα Νίκολα Τέσλα, ο οποίος είχε πειραματιστεί εκτενώς με τη μεταφορά ηλεκτρισμού, έθεσε τις βάσεις για την ανάπτυξη της σχετικής τεχνολογίας. Η εταιρεία LaserMotive δημιούργησε ένα ακριβές σύστημα με τη χρήση ακτινών λέιζερ, οι οποίες λειτουργούν ως «ομφάλιος λώρος» μεταξύ της επίγειας βάσης και του αεροσκάφους. Με τη χρήση GPS το λέιζερ «κλειδώνει» το εναέριο μέσο και στην ουσία μεταφέρει απεριόριστες ποσότητες ηλεκτρισμού προς αυτό, ελέγχοντας ανά πάσα στιγμή τα επίπεδα φόρτισης της μπαταρίας του.

 

Που αλλού θα χρησιμεύσει

Αν και είναι προφανές ότι η πολεμική βιομηχανία θα αξιοποιήσει πρώτη την τεχνολογία αυτή, οι εφαρμογές της για ειρηνικούς σκοπούς είναι άπειρες: «Καταρχήν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε όποια μέρη η μεταφορά ενέργειας με συμβατικούς τρόπους είναι είτε ασύμφορη, είτε ανέφικτη.

 

Σε περιοχές που έχουν πληγεί από κάποια φυσική καταστροφή που έχει θέσει εκτός λειτουργίας τα δίκτυα ηλεκτρικού, η τεχνολογία αυτή μπορεί να λειτουργήσει άμεσα. Ακόμα και μεγαλύτερα επιβατικά αεροσκάφη θα μπορούσαν μέσα στα επόμενα χρόνια να χρησιμοποιούν το σύστημα αυτό», σημειώνει ο Τομ Νιούτζεντ, πρόεδρος της LaserMotive στην ιστοσελίδα της εταιρείας του και συμπληρώνει: «Οι εφαρμογές είναι κυριολεκτικά όσες απαιτούν ενέργεια. Ακόμα και η εκτόξευση πυραύλων της NASA και η συντήρηση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, όπως έχουμε ήδη συζητήσει με τους υπευθύνους της, μπορεί να γίνει ασύρματα».

"Σήκωσαν" θησαυρό 48 τόνων από βάθος 5 χιλιομέτρων

Ένα επίτευγμα-ρεκόρ σημείωσε η εταιρεία εντοπισμού και ανέλκυσης θησαυρών από βυθισμένα πλοία Odyssey Marine Exploration, καθώς κατάφερε να "σηκώσει" από το βάθος των 5 σχεδόν χιλιομέτρων πίσω στην επιφάνεια 48 τόνους αργυρών ράβδων από το ναυάγιο του SS Gairsoppa, το οποίο είχε βυθιστεί από γερμανικό υποβρύχιο το 1941.

Σύμφωνα με τους εκπροσώπους της εταιρείας, η ποσότητα που ανελκύστηκε αντιστοιχεί μόλις στο 20% του συνολικού φορτίου του ατμόπλοιου και η επιχείρηση θα συνεχιστεί μέχρι να ανελκυστούν όλες οι ράβδοι, αλλά και να διαπιστωθεί αν το πλοίο έφερε και άλλο πολύτιμο φορτίο, όπως αναφέρουν διάφορες πηγές. 

Διαβάστε εδώ και εδώ: 

300 δύτες στην υποβρύχια... συναυλία

Τραγούδια όπως το "Yellow Submarine" των Beatles, το μουσικό θέμα από την ταινία "Little Mermaid" και άλλα... θαλασσινά άσματα κατέκλυσαν τους βυθούς του θαλάσσιου πάρκου στα Κις της Φλόριντα των ΗΠΑ.

Η... εκκεντρική συναυλία προσέλκυσε 300 αυτοδύτες, οι οποίοι... στρογγυλοκάθησαν στο βυθό για να νιώσουν τις δονήσεις της μουσικής. Όπως είναι φυσικό, επειδή δεν έχουν ακόμα κατασκευαστεί αδιάβροχες κιθάρες και ενισχυτές, σκάφη που μετέφεραν τους αυτοδύτες πόντισαν αδιάβροχα ηχεία και οι θαλάσσιοι... DJ's έπαιζαν τραγούδια με υποβρύχιο... περιεχόμενο.

Στόχος της εκδήλωσης ήταν η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για το θαλάσσιο οικοσύστημα του εθνικού καταδυτικού πάρκου.

Διαβάστε εδώ: 

Στον αέρα για... πάντα με ακτίνες λέιζερ

Στους αιθέρες για 48 ώρες χωρίς σταγόνα καυσίμου έμεινε το μη επανδρωμένο κατασκοπευτικό αεροσκάφος Stalker της Lockheed Martin, αξιοποιώντας ένα πρωτοποριακό σύστημα ασύρματης τροφοδοσίας του με ακτίνες λέιζερ.

Οι ειδικοί κατάφεραν να αυξήσουν την αυτονομία του κατά 2.400% και θεωρητικά η εξέλιξη αυτή ανοίγει το δρόμο για την παραμονή του στον αέρα για... πάντα.

Μέσω ακτίνας λέιζερ οι επιστήμονες φόρτιζαν τη μπαταρία του και μετά την ολοκλήρωση της δοκιμής σε αεροδυναμικό τούνελ διαπίστωσαν ότι τα αποθέματα ενέργειας ήταν μεγαλύτερα σε σύγκριση με την έναρξη της δοκιμής.

Το επόμενο βήμα περιλαμβάνει δοκιμή του συστήματος σε πραγματικές συνθήκες.

Δείτε βίντεο εδώ: 

Δροσιά από το... Νότιο Πόλο εν μέσω καύσωνα

Μια ανάσα… δροσιάς προσφέρουν οι πανοραμικές φωτογραφίες του Νότιου Πόλου, με τις θερμοκρασίες στη χώρα μας να χτυπούν «κόκκινο», όπως είναι απόλυτα φυσιολογικό μέσα στην… καρδιά του καλοκαιριού. Τις φωτογραφίες έδωσε στη δημοσιότητα η υπηρεσία χαρτών της Google και εκτός από το γεωγραφικό «κέντρο» της Ανταρκτικής, παρουσιάζονται τα καταλύματα αποστολών των αρχών του 20^ου αιώνα, με πολλές από τις προμήθειες και τον εξοπλισμό να διατηρούνται σε άριστη κατάσταση.

Δείτε εδώ: 

Κλείνει το μοναδικό υποβρύχιο εργαστήριο της Γης

Μετά από 25 χρόνια υποβρύχιας "ζωής" το εργαστήριο Aquarius, το οποίο βρίσκεται σε βάθος 19 περίπου μέτρων στον Κόλπο του Μεξικού, κοντά στο Κι Λάργκο της Φλόριντα των ΗΠΑ, κινδυνεύει με "λουκέτο". 

Μετά την απόφαση της κυβέρνησης Ομπάμα να αναστείλει τη χρηματοδότηση του Aquarius, το οποίο έχει χρησιμοποιηθεί ακόμα και από αστροναύτες στο πλαίσιο της εκπαίδευσής τους, επιστήμονες και φίλοι της υποβρύχιας βάσης αναζητούν τα 3 εκατομμύρια δολάρια που απαιτούνται ετησίως για τη συνέχιση των ερευνητικών τους αποστολών.

Αν και κατά το παρελθόν υπήρχαν ακόμα και 50 υποβρύχια εργαστήρια σε όλο τον κόσμο, το Aquarius παραμένει το τελευταίο σε λειτουργία, με το μέλλον του όμως πλέον να είναι ιδιαίτερα αμφίβολο.

Διαβάστε εδώ και εδώ: 

Εντόπισαν νέα ναυάγια στο "νεκροταφείο" πλοίων του Σκάπα Φλόου

Το Σκάπα Φλοου στη Σκωτία είναι καταδυτική "όαση" παρά τις χαμηλές θερμοκρασίες και τη χαμηλή ορατότητα και ερασιτέχνες αυτοδύτες έχουν πλέον στη διάθεσή τους τη λεπτομερέστερη καταγραφή των ναυαγίων του Πρώτου και του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου που έχει γίνει ποτέ και βρίσκονται στο βυθό.

Εκτός των ήδη γνωστών ναυαγίων εντοπίστηκε ένα γερμανικό υποβρύχιο και μια φορτηγίδα που έσερνε ανθυποβρυχιακό δίχτυ, καθώς και κάποια φορτηγά πλοία. 

Διαβάστε την πλήρη έκθεση εδώ: 

Ο πρώτος άνθρωπος που διέσχισε τη Μάγχη υποβρυχίως

Είναι ο πρώτος άνθρωπος που διέσχισε το Στενό της Μάγχης υποβρυχίως, εκπληρώνοντας ένα παιδικό του όνειρο. Ο 41 ετών Γερμανός αυτοδύτης Άκιμ Σλέφελ, μετά από δύο χρόνια εντατικών προετοιμασιών και προπονήσεων πέτυχε στις 29 Ιουνίου έναν πραγματικό άθλο, διανύοντας κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και σε μέγιστο βάθος μέχρι 54 μέτρα, την απόσταση των 55 περίπου χιλιομέτρων από τις ακτές της Βρετανίας κοντά στο Ντόβερ μέχρι εκείνες της Γαλλίας κοντά στο Καλαί, με ειδικό καταδυτικό εξοπλισμό.

Καταφέρνοντας να υπερνικήσει τα δυνατά θαλάσσια ρεύματα, αλλά και την περιορισμένη ορατότητα και αποφεύγοντας καταδυόμενος σε ακόμα μεγαλύτερο βάθος τα δεκάδες καράβια που κινούνταν σε ένα από τα πιο πολυσύχναστα σημεία της παγκόσμιας ναυσιπλοΐας, ο Σλέφελ κατάφερε, μετά από 604 λεπτά κάτω από τα κύματα, ή απλούστερα μέσα σε 10 ώρες και τέσσερα λεπτά μαζί με τον χρόνο που απαιτήθηκε για την αποσυμπίεση, να γίνει ο πρώτος που διέσχισε υποβρυχίως το Στενό της Μάγχης, βάζοντας τέλος στην υποβρύχια… Οδύσσεια. 

«Όνειρο από παιδί»

«Από παιδί, όταν διάβαζα για τους πρώτους κολυμβητές που κάλυψαν αυτή την απόσταση, σκεφτόμουν αυτή την κατάδυση» εκμυστηρεύεται στην αποκλειστική του συνέντευξη στον «Ε.Τ.» ο Σλέφελ και συμπληρώνει: «Το κίνητρό μου δεν ήταν να πετύχω το ρεκόρ του πρώτου δύτη που κολυμπάει από την Αγγλία στη Γαλλία, αλλά να αποδείξω στον εαυτό μου ότι είναι εφικτό. Χάρηκα πολύ όταν βγήκα στην άλλη πλευρά της Μάγχης και τα συναισθήματα ήταν μοναδικά. Είπα στον εαυτό μου, «Ναι! Τα κατάφερα!».

«Δεν πέρασε από το μυαλό μου να εγκαταλείψω»

Πεισματάρης και μεθοδικός, ο Σλέφελ δε σκέφτηκε ούτε στιγμή να… παραδοθεί στις αντιξοότητες της διαδρομής: «Δεν πέρασε από το μυαλό μου να εγκαταλείψω», λέει στον «Ε.Τ.». «Σχεδίασα όλο το πλάνο της κατάδυσης, σαν να ήταν κατάδυση οροφής, με εμπόδια δηλαδή πάνω από το κεφάλι μου, όπως είναι οι σπηλαιοκαταδύσεις. Τα εμπόδια στην περίπτωσή μου ήταν τα καράβια που διέσχιζαν εκείνη τη στιγμή τη Μάγχη». Ο Σλέφελ έπρεπε όμως να τα αντιμετωπίσει. 

«Στο μέσο της διαδρομής μεγάλα καράβια που έπλεαν πάνω από το… κεφάλι μου προκαλούσαν τέτοιες δονήσεις, ώστε αναγκάστηκα να καταδυθώ από τα 35 περίπου μέτρα που βρισκόμουν μέχρι τα 54. Ευτυχώς που η θερμοκρασία της θάλασσας ήταν… ικανοποιητική για τα δεδομένα της κατάδυσης, με 16 βαθμούς στην επιφάνεια, 10 κατά το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής και μόλις 4 στα βαθύτερα σημεία».

Ένα τέτοιο εγχείρημα απαίτησε προσεκτικό σχεδιασμό, ακόμα και της παραμικρής λεπτομέρειας, καθώς ακόμα και ένα φαινομενικά ασήμαντο λάθος θα μπορούσε να έχει τραγικές συνέπειες. «Λόγω της εμπειρίας μου στις απαιτητικές καταδύσεις, οι μεγαλύτερες προκλήσεις που κλήθηκα να διαχειριστώ ήταν κατά την είσοδό μου στο νερό στις ακτές της Βρετανίας και κατά τη στάση αποσυμπίεσης λίγο πριν αναδυθώ στη Γαλλία, λόγω της μεγάλης παραμονής κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Ο κυματισμός και η χαμηλή ορατότητα αποδείχθηκαν σκληροί αντίπαλοι».

«Να κυνηγάτε τα όνειρά σας»

Ο Σλέφελ έκανε το όνειρό του πραγματικότητα και έγραψε το όνομά του στα… κιτάπια της καταδυτικής Ιστορίας, χάρη στην επιμονή του, τον καλό σχεδιασμό της  και την σωματική και ψυχολογική του προετοιμασία, αλλά τονίζει ότι ανεξάρτητα με το τι λένε οι υπόλοιποι, πρέπει να παραμένουμε τίμιοι με τον εαυτό μας και να αποδεχόμαστε τα όριά μας, χωρίς να σταματάμε να εργαζόμαστε για να τα ξεπεράσουμε: «Κυνήγα το όνειρό σου, ακόμα και αν κάποιοι σε κοιτούν με καχυποψία. Σημασία έχει να είσαι σε καλή πνευματική κατάσταση. Αν το μυαλό σου δεν είναι 110% συγκεντρωμένο στο στόχο σου, τότε θα κάνει λάθη και θα αποτύχεις».

Ο Άκιμ Σλέφελ και η Ελλάδα

«Στην Ελλάδα υπάρχουν μερικά από τα καλύτερα καταδυτικά σημεία παγκοσμίως και είναι ακόμα ένα από τα αγαπημένα μου μέρη για διακοπές όταν το επιτρέπει ο χρόνος μου», λέει ο γεννημένος στις 20 Οκτωβρίου του 1971 Άκιμ Σλέφελ, ο οποίος έχει μια ιδιαίτερη σχέση με την Ελλάδα. Πρώτη φορά βρέθηκε στην Κρήτη σε ηλικία 7 ετών και εκεί είχε την… παρθενική του γνωριμία με όσα βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. 

«Αγαπώ την Ελλάδα, έχω καλούς φίλους στην Αθήνα και άλλού. Καταδύομαι συχνά στην Πελοπόννησο και σε άλλα μέρη και εκτός από το πάθος μου για τις φυσικές ομορφιές της χώρας και την εκτίμηση για τους κατοίκους τους, δεν πρέπει να ξεχάσω και τις νοστιμιές της κουζίνας σας», αναφέρει χαμογελώντας. 

Θησαυρός από ασημένια νομίσματα στο ναυάγιο του Μαρς

Βυθίστηκε πριν από 447 χρόνια, κατά τη διάρκεια μιας ναυμαχίας που κόστισε τη ζωή στο μεγαλύτερο μέρος του πληρώματος των 800 ανδρών. Πρόκειται για το σουηδικό θωρηκτό  Μαρς με  οπλισμό αποτελούμενο από 107 κανόνια , το οποίο καταβυθίστηκε το 1564, ένα μόλις χρόνο μετά την καθέλκυσή του.

Ενάλιοι αρχαιολόγοι, οι οποίοι ερευνούν εξονυχιστικά το ναυάγιο από πέρσι το καλοκαίρι, εντόπισαν σημαντικό αριθμό ασημένιων νομισμάτων της εποχής, τα οποία είναι ιδιαίτερα μεγάλης αξίας.

Οι υποβρύχια ανασκαφή συνεχίζεται, με σκοπό να βρεθούν ακόμα περισσότερα ίχνη της περιόδου εκείνης, ειδικά σε ό,τι αφορά στη ναυπηγική τέχνη.

Διαβάστε εδώ: 

Οι λευκοί καρχαρίες στο... εκτελεστικό απόσπασμα

Τα τελευταία κρούσματα επιθέσεων λευκών καρχαριών σε σέρφερς και ψαροντουφεκάδες στη Δυτική Αυστραλία οδήγησε την κυβέρνηση να "αναθεωρήσει τη στάση της", να επιτρέψει δηλαδή τη θανάτωσή τους με απλά λόγια, έναντι των μεγάλων θηρευτών της θάλασσας που βρίσκονται στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας.

Αν και οι επιθέσεις αυτές οφείλονται κατά κύριο λόγο σε... περιέργεια ή σε... λάθος, καθώς οι καρχαρίες περνούν τους σέρφερς στις σανίδες τους για θαλάσσιες χελώνες ή φώκιες, που αποτελούν και βασικές πηγές της διατροφής τους, ενώ οι ψαροντουφεκάδες προσελκύουν τους καρχαρίες με τα ψάρια που σκοτώνουν.

Οι λευκοί καρχαρίες είναι προστατευόμενα ψάρια και ήδη περιβαλλοντικές οργανώσεις χαρακτηρίζουν "έγκλημα" την ανεξέλεγκτη θανάτωσή τους, ιδίως μάλιστα από τη στιγμή που ο άνθρωπος είναι "εισβολέας" στο χώρο που ζουν.

Διαβάστε εδώ: 

Η βδομάδα που πέρασε 8-14 Ιουλίου 2012

Τραπεζική… μαφία

Με πρόστιμο-μαμούθ 290 εκ. στερλινών τιμωρήθηκε μεγάλη βρετανική τράπεζα, η οποία χειραγωγούσε τα επιτόκια της διατραπεζικής αγοράς, ενώ η διοίκησή της εξωθήθηκε σε παραίτηση. Το κουβάρι ξετυλίχθηκε και σχεδόν 20 μεγάλες τράπεζες αποδείχθηκε ότι συμμετείχαν στο… πάρτι της ανεξέλεγκτης δραστηριότητας, καταδεικνύοντας ότι όσα μέτρα και αν επιβληθούν στις χειμαζόμενες εθνικές οικονομίες των χωρών της Ευρωζώνης, όσο οι τράπεζες μπορούν και λειτουργούν ως άλλες… μαφίες, τίποτα δε θα αλλάξει.

Ιός του Δυτικού Νείλου

Τελικά οι κραυγές… «Αφρική γίναμε», έχουν και μια δόση αλήθειας: Ήδη καταγράφτηκαν τα πρώτα κρούσματα του Ιού του Δυτικού Νείλου. Επανεμφάνιση και για μια «ξεχασμένη» ασθένεια, την ελονοσία, με τους ειδικούς να σημειώνουν ότι χρειάζεται επαγρύπνηση και προληπτικά μέτρα προστασίας, δεδομένου ότι λόγω της κρίσης και της γενικευμένης παράλυσης του κρατικού μηχανισμού, οι ψεκασμοί καθυστέρησαν και φέτος.

Αυτοκτονική ανεργία

Στα 50 έφτασαν τα απονενοημένα διαβήματα μόνο κατά τον Ιούνιο, με 300 ακόμα απόπειρες αυτοκτονίας να καταγράφονται στα στοιχεία του ΕΚΑΒ, την ώρα που και η ανεργία σημείωσε ποσοστό ρεκόρ, φτάνοντας στο 22,5% τον Απρίλιο. Μια κοινωνία σε πλήρη αποσύνθεση, με τις κρατικές υπηρεσίες να αδυνατούν να αντεπεξέλθουν έστω και στα στοιχειώδη και με την πλήρη απουσία οποιουδήποτε οράματος εξόδου από την κρίση, πολλοί συνάνθρωποί μας δυστυχώς βλέπουν το θάνατο ως λύτρωση. Τραγικές καθημερινές ιστορίες ανθρώπων της διπλανής πόρτας δείχνουν το βάθος της αβύσσου που κατρακυλάμε.

«Ισοδύναμα» τσεκούρια

Το παιχνίδι με τις λέξεις συνεχίζεται και το κυνήγι για τα 3 δις ευρώ που αναζητά ο… Ερυθρός Σταυρός, ονομάζεται «ισοδύναμα μέτρα». Ο αρχικός πανικός για τα επιπλέον μέτρα που υπονόησε το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης βαφτίστηκε… παρανόηση και διευκρινίστηκε ότι απλά θα εφαρμοστούν όσα έχουν ανακοινωθεί από το Φεβρουάριο. Εξουθενωμένοι και εξοργισμένοι οι πολίτες, βλέπουν να… εκκαθαρίζονται από τις φοροεπιδρομές ακόμα και οι άνεργοι.

Διακοπές στο σπίτι

Το 69% των Ελλήνων θα κάνει διακοπές στο σπίτι του, ενώ όσοι φύγουν, θα λείψουν για μερικές μόνο ημέρες, φιλοξενούμενοι σε συγγενικά και φιλικά πρόσωπα. Σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Καταναλωτών, η δεκαπενθήμερη διαμονή, η μετακίνηση και η διατροφή για μια τετραμελή οικογένεια αγγίζει τα 3.000 ευρώ, μια μικρή δηλαδή περιουσία. Έλληνες, οι πιο απαισιόδοξοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως δείχνουν οι έρευνες, με ένα πικρό χειμώνα να μας περιμένει, είτε πάμε διακοπές, είτε όχι.

Ισπαν…Ελλάδα

Σε λήψη σκληρών μέτρων -α λα… Ελλάδα- εξαναγκάστηκε η Ισπανία, με το «πακέτο» να περιλαμβάνει μέτρα ύψους 65 δις ευρώ, σε μια χώρα που χειμάζεται από τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας που έχει βιώσει ποτέ, τον τουρισμό και τη βιομηχανία της να καταρρέουν και τις βίαιες αντιδράσεις να χτυπούν «κόκκινο». Φαίνεται ότι η αποτυχημένη συνταγή που έχει καταδικάσει την Ελλάδα σε μαρασμό, εφαρμόζεται προκρούστεια και στη χώρα της Ιβηρικής, με τα αποτελέσματά της να γίνονται ήδη αισθητά.

Ζητούνται… γκασταρμπάιτερ

Ο υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων της Γερμανίας Χανς Γιοακίμ Φούχτελ, απεύθυνε πρόσκληση προς τους Έλληνες ανέργους να  ξενιτευτούν στη Γερμανία, αναβιώνοντας το κύμα των εργατών-γκασταρμπάιτερ που ακολούθησαν το ίδιο δρομολόγιο τις δεκαετίες του ’50 και του ’60. Μεροκάματα… υπάρχουν στις φάμπρικες της Γερμανίας που παράγουν αγαθά τα οποία πωλούνται στη συνέχεια στην… Ελλάδα.