Αδιέξοδο ο μονόδρομος

Με την κρίση να πλήττει όλους τους συνέλληνες, πλην των γνωστών «Λακεδαιμονίων», είναι αναπόφευκτη η επικείμενη κατάρρευση όσων θεωρούσαμε μέχρι χθες δεδομένα και ο μονόδρομος που έχουμε πάρει, οδηγεί σε αδιέξοδο. Στα εργασιακά, τα κεκτημένα δεκαετιών συρρικνώνονται, μέχρι να εξαφανιστούν τελείως. Στα οικονομικά, φήμες που διασπείρονται με την ταχύτητα του φωτός, έχουν ως αποτέλεσμα την πλήρη σύγχυση αλλά και την παγίωση ενός γενικευμένου κλίματος ανασφάλειας και φόβου, μια συνταγή που εγγυάται τα χειρότερα. Ας μην ξεχνάμε τις περικοπές μισθών, τις φοροεπιδρομές και την απουσία ελεγκτικών μηχανισμών, με αποτέλεσμα στην αγορά να επικρατεί ο νόμος της ζούγκλας και οι τιμές σε βασικά βιοτικά αγαθά να χτυπούν απανωτές αυξήσεις σε διάστημα λίγων ημερών.

Ενδεικτικό του κλίματος είναι η διάθεση ανθρωποφαγίας που διακρίνει την κοινωνία μας. Τα ΜΜΕ ψάχνουν τους αποδιοπομπαίους τράγους, αυτούς που έφαγαν -και τρώνε- με χρυσά κουτάλια, η κοινή γνώμη διψάει για αίμα και περιμένει τα λαϊκά δικαστήρια. Η έννοια του «εμείς» όμως είναι άγνωστη στο προτεκτοράτο μας: Την ώρα που η χώρα βουλιάζει, κοινωνικές ομάδες στρέφονται εναντίον άλλων –δίκαια ή άδικα- αδιαφορώντας για το κοινό καλό. Αυτή η απουσία οποιασδήποτε μορφής συλλογικότητας όμως είναι και το πιο ανησυχητικό σημείο των καιρών μας.

Δε θα αργήσει η στιγμή που θα βιώσουμε μια γενικευμένη και τυφλή κοινωνική έκρηξη, από ανθρώπους που βλέπουν ότι η ζωή τους χειροτερεύει καθημερινά, από τους νέους που δεν έχουν καμιά ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον, από τους οργισμένους και αηδιασμένους με όλους και με όλα.

Αλλάζει ο Μανωλιός;

Η απαξιωμένη και χειραγωγούμενη από διαχρονικά κομματικά συμφέροντα Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, η οποία αποτέλεσε ακόμα και θέμα σκωπτικών σχολίων, καθώς η έννοια “Greek statistics” έγινε συνώνυμη του «μαγειρέματος» των στοιχείων, αναβαπτίζεται και πλέον θα ονομάζεται Ελληνική Στατιστική Αρχή.

Με τα διάφορα «θεωρήματα», τις εκθέσεις και τις απογραφές, η αξιοπιστία της χώρας βρέθηκε στο ναδίρ, οι ευρωπαίοι εταίροι μάς αντιμετωπίζουν συλλήβδην ως ερασιτέχνες απατεωνίσκους που δε καταφέρνουν ούτε να κλέψουν χωρίς να γίνουν αντιληπτοί και η εικόνα μας φαίνεται ακόμα χειρότερη από όσο είναι πραγματικά. Δυστυχώς, αυτό που φαίνεται να μην κατανοούν οι πολιτικοί όλων των αποχρώσεων είναι ότι δεν έχει πια τόση σημασία αν τα σκάνδαλα έχουν μπλε ή πράσινους κόκκους, γιατί η απαξίωση των θεσμών έχει πλέον φτάσει στο απροχώρητο. Ο μέσος πολίτης είναι εξοργισμένος και αηδιασμένος και θα ξεσπάσει αδιακρίτως εναντίον ενός συστήματος που γιγάντωσε την αναξιοκρατία και κατάντησε τους Έλληνες ένα λαό χωρίς όραμα και προοπτικές.

Σίγουρα, μια αλλαγή ονόματος δεν αρκεί και οι αγαθές προθέσεις πρέπει να μετουσιωθούν σε πράξεις. Ακόμα περισσότερο, με την οικονομία σε συνθήκες επιτροπείας από τους διεθνείς «προστάτες» μας, καλό θα είναι τα στοιχεία να αντανακλούν στα πραγματικά δεδομένα, προκειμένου να είναι ένα όντως χρήσιμο εργαλείο για τη χάραξη μιας αποτελεσματικής στρατηγικής, αν και πλέον αυτό δεν εξαρτάται από εμάς, αλλά από τους κάθε λογής ξενόφερτους «ανθύπατους» που καθορίζουν το μέλλον μας. Οπότε ας περιμένουμε να δούμε αν θα δικαιωθεί η παροιμία για τον Μανωλιό που άλλαξε τα ρούχα του.