Ο μύθος της Ατλαντίδας εξακολουθεί να συναρπάζει, με τις θεωρίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας να ξεπερνούν πολλές φορές κάθε φαντασία.
Το 1986, ένας Ιάπων αυτοδύτης, ο Κιχατσίρο Αρατάκι, καταδύθηκε στα ανοιχτά του νησιού Ιοναγκούνη και με έκπληξη αντίκρυσε σε βάθος μόλις 6 μέτρων μεγαλιθικές κατασκευές που θύμιζαν αντίστοιχα κτίσματα της παλαιολιθικής περιόδου.
Αμέσως μόλις αναδύθηκε, ο Αρατάκι επικοινώνησε με τα εντεταλμένα όργανα της ενάλιας αρχαιολογικής υπηρεσίας της Ιαπωνίας, στελέχη της οποίας άρχισαν αμέσως τις έρευνες στο σημείο και χαρτογραφώντας τη βυθισμένη πολιτεία.
Αν και τα ίχνη ανθρώπινης παρέμβασης στα λίθινα μνημεία είναι εμφανείς, γεωλόγοι στην Ιαπωνία παρέμειναν επιφυλακτικοί, θεωρώντας πως η "Ατλαντίδα" της Ιαπωνίας είναι μάλλον έργο της Φύσης και όχι ανθρώπινη κατασκευή.
Πιθανότατα, σύμφωνα με τους γεωλόγους, το Yonaguni ήταν ένα σύμπλεγμα λίθων που διαμορφώθηκαν από την τεκτονική δραστηριότητα και στη συνέχεια οι άνθρωποι της εποχής σμίλεψαν τα βράχια με τέτοιο τρόπο ώστε να εξυπηρετούν τις δραστηριότητές τους. Λόγω σεισμού ενδεχομένως, η περιοχή καταβυθίστηκε στη θάλασσα και η "Ατλαντίδα" παρέμεινε χαμένη για χιλιετίες.
Ακόμα και σήμερα πάντως, οι απόψεις διίστανται, με εκείνους που θεωρούν ότι το Yonaguni είναι πράγματι μια χαμένη πόλη, παρόμοια με την Ατλαντίδα, ενώ άλλοι πιστεύουν ότι η γεωμορφολογία της περιοχής έχει προσδώσει στα βράχια "ανθρώπινα" χαρακτηριστικά.
Διαβάστε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
WW2 Wrecks welcomes and encourages readers to comment and engage in respectful conversation about the content posted here.
We value thoughtful, polite and concise comments that reflect a variety of views.