Αποκαλύπτεται το ξεχασμένο πεδίο μάχης του 1943

Είναι τα απομεινάρια μιας μάχης που... δεν έγινε ποτέ. Το ρολόι γυρίζει πίσω στο 1943, όταν οι ΗΠΑ έχουν πλέον αποκτήσει το πάνω χέρι στον Ειρηνικό Ωκεανό, στον πόλεμο κατά των Ιαπώνων, με πολλά νησιά να γίνονται πεδία σκληρών αναμετρήσεων.

Το νησάκι Κίσκα πάντως, στο αρχιπέλαγος της Αλάσκας, το οποίο ανήκει στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Αλεούτιων νήσων, ήταν βάση του Ιαπωνικού στρατού με σχεδόν 5.000 στρατιώτες και βαρύ εξοπλισμό.

Οι Αμερικανοί αποφασίζουν να ετοιμάσουν απόβαση το νησί, προκειμένου να εκδιώξουν τους Ιάπωνες. 35.000 στρατιώτες ετοιμάζονται να πατήσουν πόδι στην Κίσκα και να πολεμήσουν τους Ιάπωνες.

Δύο βδομάδες όμως πριν τη D-Day της Αλάσκας, οι Ιάπωνες τα μαζεύουν και αποσύρονται, καθώς διαπιστώνουν ότι είναι αδύνατον να κρατήσουν το νησί, το οποίο πλέον είχε χάσει και τη στρατηγική του αξία, καθώς το επίκεντρο του πολέμου στον Ειρηνικό Ωκεανό βρισκόταν πολύ πιο νότια.

 Οι Αμερικανοί αποβιβάζονται στο νησί και με προσοχή προχωρούν βήμα-βήμα, αναζητώντας μάταια τον εχθρό. Τελικά διαπιστώνουν ότι δεν έχει μείνει ούτε ένας Ιάπωνας.

Αντίθετα, πολεμικό υλικό κάθε τύπου, από βαριά κανόνια, μίνι υποβρύχια, φορτηγά, ακόμα και μισοβυθισσμένα πλοία, έχει ξεμείνει στο νησί, θυμίζοντας ότι αποτελούσε ισχυρό ιαπωνικό προπύργιο.

Παρά την απουσία των Ιαπώνων, οι απώλειες των ΗΠΑ δεν ήταν αμελητέες. Περίπου 100 Αμερικανοί στρατιώτες πέθαναν στο νησί, είτε αφού πυροβολήθηκαν από συναδέλφους τους μέσα στη σύγχυση που επικρατούσε, είτε από κάποιο παγιδευμένο αντικείμενο -μπούμπη τραπ που λένε και στα ξένα- το οποίο με αφέλεια πήγαν να περιεργαστούν.

Όλο το πολεμικό υλικό βρίσκεται στο πεδίο μιας μάχης που δεν έγινε ποτέ, θυμίζοντας σε όλους μια ξεχασμένη σελίδα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.