Φενεός Κορινθίας: Βόλτα στο βουνό, τη λίμνη Δόξα και κάτω από την επιφάνειά της

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ 18 ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ "ΓΕΩΔΡΟΜΙΟ" ΣΤΙΣ 16/11/2013

KEIMENO-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΚΩΣΤΑΣ ΛΑΔΑΣ

kostasladas.blogspot.com

Ο Φενεός είναι μια πανέμορφη περιοχή της ορεινής Κορινθίας. Η ομορφιά και μοναδικότητα αυτής της περιοχής οφείλεται στο μεγάλο οροπέδιο που βρίσκεται ανάμεσα στα βουνά και στα 9 χωριά του που περιστοιχίζουν την περιοχή του Φενεού. Για αυτήν την εκπληκτική του θέση και ομορφιά  χαρακτηρίζεται ''Κορινθιακή Ελβετία''

 Η περιοχή του Φενεού συνδέεται με σημαντικά μυθολογικά και ιστορικά στοιχεία.

Σύμφωνα με το μύθο οι καταβόθρες που εξαφανίζονταν τα νερά της λίμνης ήταν οι πύλες του Άδη. Σήμερα θεωρείται ότι τα νερά του οροπεδίου εκβάλλουν στις πηγές του Λάδωνα.

Κοντά στην παλιά λίμνη έχει δημιουργηθεί νέα τεχνητή με το όνομα Δόξα.

Η πανέμορφη και μικρή λίμνη Δόξας βρίσκεται σε υψόμετρο 869 μέτρα στην περιοχή Φενεού Κορινθίας.

Η περιοχή εκτείνεται σε ένα μεγάλο τριγωνικό οροπέδιο ,με φυσικά όρια τρία βουνά με πυκνά δάση, την Κυλλήνη βόρεια, τον Ολίγυρτο ανατολικά-νότια και την οροσειρά του Χελμού δυτικά.

Πρόκειται για μια τεχνητή λίμνη η οποία δημιουργήθηκε το 1998 με την κατασκευή φράγματος και την τροφοδοτεί με νερό ο χείμαρρος Δόξας . Στα νερά της καθρεφτίζονται οι ψηλές κορυφές των Αροανίων και της Κυλλήνης ενώ πάνω σε μια στενή λωρίδα γης, ξεπροβάλλει και το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου ή Παλαιομονάστηρο.

Η ιστορία της λίμνης είναι πολύ παλιά και σύμφωνα με μαρτυρίες από τον 4ο π.Χ αιώνα αναφέρεται ότι η λίμνη άλλοτε κατέκλυζε τον κάμπο και έκανε καταστροφές κι άλλοτε άδειαζε. Οι ποταμοί Δόξας και Όλβιος μετέφεραν εκεί τα νερά τους, μετατρέποντας την, κάθε χειμώνα σε λίμνη. Τα σημάδια που άφησε το νερό στα βράχια των βουνών είναι εμφανή μέχρι και σήμερα καθώς η λωρίδα στην οποία έφτανε η στάθμη της λίμνης παραμένει γυμνή από βλάστηση. Παλαιότερα βρισκόταν εκεί το παλαιό μοναστήρι του Aγίου Γεωργίου (εξ ου και η ονομασία Παλαιομονάστηρο) αλλά οι μοναχοί αποφάσισαν να μεταφερθούν λίγο ψηλότερα αφού η στάθμη του νερού μερικές φορές ανέβαινε επικίνδυνα. Ακόμα και σήμερα φαίνονται τα ερείπια του παλαιού μοναστηριού πίσω από το πανέμορφο εκκλησάκι.

Σε δεσπόζουσα θέση πάνω από την λίμνη βρίσκεται και το ιστορικό μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου του Φονιά, το οποίο χτίστηκε το 1610 και από το μπαλκόνι του προσφέρεται υπέροχη θέα.

Περιμετρικά της λίμνης υπάρχει δρόμος που προσφέρεται για ποδηλασία  και περπάτημα ,με αρκετά παγκάκια για να απολαύσετε το μαγευτικό τοπίο.

Τοπίο που κάθε εποχή έχει διαφορετική ομορφιά, λευκό τον χειμώνα με την λίμνη περιτριγυρισμένη από τα χιόνια, φωτεινό την άνοιξη με τα μόλις ανθισμένα φυτά και τους ήχους από τα πρώτα αποδημητικά πουλιά, δροσερό το καλοκαίρι με απέραντες σκιές από τα πεύκα και τα έλατα ,ενώ το φθινόπωρο το κίτρινο -κόκκινο χρώμα από τα πεσμένα φύλλα που κυριαρχεί παντού, σε συνδυασμό με την χαμηλή θερμοκρασία ,κάνουν την λίμνη τον απόλυτο ταξιδιωτικό προορισμό.

Μια λωρίδα γης απέναντι από το φράγμα ,εισχωρεί μέσα στα νερά της λίμνης και φτάνει στο  εκκλησάκι του Αγ Φανουρίου ,πετρόκτιστο και περιποιημένο ,ανοικτό για όλους τους επισκέπτες, με λιτό εσωτερικό χώρο  .Η διαδρομή μέχρι την λίμνη κρύβει πολλές εκπλήξεις ,ειδικά τις πρωινές ώρες ,γεμίζοντας με ενδιαφέρον το ανέβασμα μέχρι το οροπέδιο ,άλλοτε με τις ακτίνες του Ήλιου να δημιουργούν πολύχρωμους συνδυασμούς από την πρωινή υγρασία και άλλοτε με την ομίχλη να δημιουργεί μοναδικούς ασπρόμαυρους πίνακες ζωγραφικής.

Αξίζει να επισκεφτείτε τα μικρά γραφικά χωριά που βρίσκονται κοντά στην λίμνη, Φενεό ,Στενό, Γκούρα, Άνω κ Κάτω Ταρσό, Μοσιά ,Μεσσινό, χωριά γεμάτα παραδοσιακά καφενεία ,πετρόκτιστα σπίτια ,γεμάτα βελανιδιές και πλατάνια και όλα με παραδοσιακές ταβέρνες για όλα τα γούστα.

Εάν σας αρέσει η πεζοπορία και η ποδηλασία στην περιοχή υπάρχουν πολλές διαδρομές που μπορείτε να ακολουθήσετε και να ανακαλύψετε κρυμμένες ομορφιές. Επίσης μπορείτε να κάνετε ιππασία ,τοξοβολία ,paintball και άλλες ασχολίες.

Κάτω από την επιφάνεια…

Υπάρχουν καταδυτικά σημεία ,που αν μπορούσε ένα μαγικό χέρι να μας τοποθετήσει κάτω από την επιφάνεια του νερού  και μετά ,ως δια μαγείας πάλι, να μας επιστρέψει στην βάση μας, πιθανόν να μην παρουσίαζαν κανένα απολύτως ενδιαφέρον. Το κρύο νερό, η κακή ορατότητα ,μεγάλες χιλιομετρικά αποστάσεις , η πολύωρη οδήγηση σε συνδυασμό με το πρωινό ξύπνημα και τις χαμηλές θερμοκρασίες, είναι αναμφισβήτητα ανασταλτικοί παράγοντες.

Όταν όμως συνδυαστούν όλα αυτά μαζί σε μια κατάδυση, τότε το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό και αυτό συμβαίνει στις περισσότερες καταδύσεις σε λίμνες ,τις καταδύσεις υψομέτρου.

Με το θερμόμετρο λοιπόν να δείχνει θερμοκρασία αέρα 8 βαθμούς, τολμήσαμε μια καταδυτική επίσκεψη ,στο ονομαζόμενο, ''ποντικονήσι της Κορίνθου'' στην λίμνη Δόξας του Φενεού.

Απέναντι ακριβώς από το μικρό φράγμα  υπάρχει μια μικρή λωρίδα γης ,στην άκρη της οποίας βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγ Φανουρίου ,σημείο αναφοράς για την κατάδυσή μας. Μια ξύλινη εξέδρα στην δεξιά του πλευρά θα μας χρησιμεύσει για την προετοιμασία του εξοπλισμού μας ,ενώ τα ερείπια του παλιού μοναστηριού που βρίσκονται μισοβυθισμένα ,ακριβώς μπροστά της ,κάνουν εύκολη την είσοδο μας στο νερό.

Οι θερμοκρασίες της λίμνης συνήθως κυμαίνονται από 5 έως 10 βαθμούς, ειδικά τους χειμερινούς μήνες και εξαρτώνται άμεσα από το λιώσιμο του χιονιού στα γύρω βουνά, κάνοντας άκρως απαραίτητη την χρήση στεγανής στολής.

Το μέγιστο βάθος της λίμνης ,περίπου στο μέσον της φτάνει τα 38 μέτρα ,μα η καλύτερη διαδρομή δεν ξεπερνάει τα 18μ . Ο πυθμένας της ,αλλά και όλο το ομαλό κατέβασμα προς αυτόν είναι λασπώδες και χρειάζεται μεγάλη προσοχή στην πλευστότητα μας, γιατί με την παραμικρή ανατάραξη, θολώνει μεγάλο τμήμα του. Αυτό σε συνδυασμό με τα πεσμένα κλαριά και τους κορμούς δέντρων δυσκολεύουν πολύ την ορατότητα και αυξάνουν τον κίνδυνο μπλεξίματος μας, κανοντας ομως ακομα πιο μυστηριώδες το υποβρύχιο τοπίο.

Από την εξέδρα ,ακολουθώντας πορεία προς την δεξιά όχθη και σε βάθος περίπου 9 μέτρων συναντάμε ένα κάθετο τμήμα της όχθης, με τρύπες μέσα στην λάσπη, που κατοικούνται από την σπάνια γαλάζια καραβίδα.

Η χρήση δυνατού φακού θα μας βοηθήσει τόσο στον εντοπισμό τους ,όσο και στο να αποφύγουμε έγκαιρα τα διάφορα κλαδιά που βρίσκονται τριγύρω .Θα χρειαστεί αρκετή υπομονή και προσεκτικές κινήσεις από μέρους μας, ώστε να δώσουμε τον χρόνο σε αυτούς τους κατοίκους να διώξουν, με την κίνηση τους, την σκόνη της λάσπης  από πάνω τους και να μας αποκαλύψουν το γαλάζιο τους χρώμα .

Επιλέγουμε για επιστροφή την αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν που ξεκινήσαμε και σε ρηχότερο βάθος 5 μετρων, θα συναντήσουμε το βυθισμένο εικονοστάσι του παλιού μοναστηριού με τον μικρό τρούλο και το σταυρό να στέκεται χορταριασμένος πάνω του, ενώ στο πλαϊνό άνοιγμα του, βρίσκεται μια παλιά αλλοιωμένη εικόνα και μια θήκη για τα κεριά που κάποτε άναβαν στο εσωτερικό του.

Δεν είναι απίθανο να έχουμε και μια συνάντηση με μερικές βίδρες, μόνιμοι πλέον κάτοικοι της λίμνης αλλά ταυτόχρονα και τόσο ντροπαλοί.

Το κρύο όμως και ο περιορισμός του χρόνου κατάδυσης λόγω του υψόμετρου, γρήγορα θα μας φέρουν στην επιφάνεια ,όπου έκπληκτοι θα συναντήσουμε αρκετούς επισκέπτες της λίμνης να κοιτούν απορημένοι τους παράξενους εισβολείς που έβγαζαν μπουρμπουλήθρες και να αρχίσει ένας καταιγισμός ερωτήσεων για την υποβρύχια δραστηριότητα μας πριν ακόμα προλάβουμε να βγούμε από το νερό.