Σήμερα είναι σχεδόν αυτονόητο να ακολουθούν δημοσιογράφοι πολεμικές μονάδες και να στέλνουν τις ανταποκρίσεις τους από το μέτωπο, σε σημείο που να ονομάζονται "ενσωματωμένοι" ή "embedded", με αρκετά ερωτηματικά για την ακρίβεια, την αμεροληψία και την όποια αντικειμενικότητα των ρεπορτάζ που προβάλλονται από τα ΜΜΕ.
Όλα όμως ξεκίνησαν, λίγο ή πολύ, με την επανάσταση που έριξε το δικτάτορα Πορφύριο Ντίαζ από την ηγεσία του Μεξικού το 1914, με δύο πασίγνωστες φυσιογνωμίες να γίνονται σχεδόν συνώνυμες του ατρόμητου μαχητή. Ο Πάντσο Βίγια και ο Εμιλιάνο Ζαπάτα, επικεφαλής των αναταρτών του βορρά και του νότου αντίστοιχα, πολέμησαν κατά των δυνάμεων που παρέμεναν πιστές στο δικτάτορα και το διάδοχό του Βικτοριάνο Χουέρτα και σύντομα έγιναν διάσημοι από τη βόρεια πλευρά των συνόρων της χώρας, τις ΗΠΑ.
Σε αυτό βοήθησε σίγουρα και ένα... συμβόλαιο που υπέγραψε ο Βίγια με ένα αμερικανικό κινηματογραφικό συνεργείο επικαίρων που προβάλλονταν στις κινηματογραφικές αίθουσες των ΗΠΑ, στις οποίες κόβονταν 49 εκατομμύρια εισιτήρια κάθε εβδομάδα. Ο Ζαπάτα ακολούθησε κι αυτός την... πεπατημένη, ενώ και ο Χουέρτα δεν έμεινε έξω από το χορό.
Βάσει του συμβολαίου αυτού, οι μάχες έπρεπε να διεξάγονται από τις 9 το πρωί μέχρι τις 4 το απόγευμα, ώστε να υπάρχει άπλετος φυσικός φωτισμός, ενώ προβλεπόταν και τεχνητή... παύση των εχθροπραξιών για να πιάσει ο εικονολήπτης από καλύτερη οπτική γωνία τις μάχες.
Η ιστορική έρευνα και η αναδίφηση των αρχειακών πηγών κατέδειξαν που τελειώνει η αλήθεια και που αρχίζει ο μύθος, γεγονός πάντως είναι ότι οι Μεξικάνοι επαναστάτες άνοιξαν το δρόμο για την κινηματογραφική απεικόνιση της πραγματικότητας, η οποία μερικές φορές απέχει παρασάγγας από την αλήθεια της μάχης.
Διαβάστε εδώ:
οκ σιγουρα εχει ζεστη στο Μεξικο αλλα γιατι πολεμαγανε με μαγιο???
ΑπάντησηΔιαγραφή