«Ένοχο» και το… φεγγάρι για το ναυάγιο του Τιτανικού

Εκατό χρόνια μετά τη βύθιση του Τιτανικού, το βράδι της 14^ης Απριλίου του 1912, μια νέα θεωρία καθιστά το φεγγάρι… συνένοχο του παγόβουνου που ευθύνεται για το διασημότερο ίσως ναυάγιο όλων των εποχών.

Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν αστρονόμοι του πανεπιστημίου του Τέξας, οι οποίοι διαπίστωσαν ότι ένα σπάνιο σεληνιακό φαινόμενο αύξησε δραματικά τον αριθμό των παγόβουνων που βρέθηκαν στην πορεία του μοιραίου υπερωκεάνιου. «Προφανώς ο λόγος για τον οποίο βυθίστηκε ο Τιτανικός ήταν το ότι συνέχισε να πλέει ολοταχώς, παρά το ότι είχαν εντοπιστεί παγόβουνα από πλοία που είχαν πλεύσει νωρίτερα στην περιοχή που βυθίστηκε» σημείωσε ο Ντόναλντ Όλσον, μέλος της επιστημονικής ομάδας του πανεπιστημίου. «Η ύπαρξη όμως τόσο μεγάλου αριθμού παγόβουνων εξηγείται από ένα γεγονός που συνέβη τέσσερις μήνες πριν το ναυάγιο, στις 4 Ιανουαρίου 1912», εξήγησε ο ίδιος.

Το περίγειο της Σελήνης

Σύμφωνα με τους αστρονόμους, το περίγειο της Σελήνης στις 4 Ιανουαρίου, το σημείο δηλαδή της τροχιάς της που πλησιάζει περισσότερο τη Γη, ήταν το εγγύτερο που είχε καταγραφεί τα τελευταία 1400 χρόνια, λίγο πριν μάλιστα την πανσέληνο, τη στιγμή που το περιήλιο του πλανήτη μας, το πιο κοντινό σημείο της τροχιάς του γύρω από τον Ήλιο είχε σημειωθεί μόλις την προηγούμενη ημέρα. Η ευθυγράμμιση των δύο αυτών ουράνιων σωμάτων με τη Γη προκάλεσε την πλημμυρίδα, τη μέγιστη δηλαδή τιμή ανύψωσης της στάθμης της θάλασσας.

Το μυστικό των παγόβουνων

Με βάση τις αστρονομικές αυτές παρατηρήσεις, οι ειδικοί συμπέραναν ότι το μυστικό της παρουσίας τόσο μεγάλου αριθμού παγόβουνων στην περιοχή κρύβεται στην έξαρση της πλημμυρίδας, η οποία αποκόλλησε πολλά από αυτά που είχαν εξωκείλει στις ακτές του Λαμπραντόρ και του Νιουφάουντλαντ. Το «ένοχο» παγόβουνο, τα οποίο κατά πάσα πιθανότητα «γεννήθηκε» στη Γροιλανδία, θα έπρεπε να διανύσει μια μεγάλη απόσταση για να βρεθεί σε πορεία σύγκρουσης με τον Τιτανικό, παρασυρμένο από τα θαλάσσια ρεύματα του βόρειου Ατλαντικού Ωκεανού.

Συνήθως τα παγόβουνα, παραμένουν για μεγάλο διάστημα, ακόμα και χρόνια στα αβαθή, μέχρι να λιώσει μεγάλο μέρος τους και να συνεχίσουν την πορεία τους προς τα νότια. Το σπάνιο όμως σεληνιακό φαινόμενο επιτάχυνε τη διαδικασία, καθώς η άνοδος της στάθμης της θάλασσας βοήθησε τα παγόβουνα να απαγκιστρωθούν από τα αβαθή και να βρεθούν σε διάστημα μόλις λίγων μηνών στην πορεία του Τιτανικού. «Κανείς δε μπορεί να πει με βεβαιότητα που ακριβώς βρισκόταν το παγόβουνο που βύθισε τον Τιτανικό τον Ιανουάριο του 1912. Το γεγονός όμως ότι μετά την τραγωδία που κόστισε τη ζωή σε 1517 ανθρώπους, άλλαξαν τα δρομολόγια των ποντοπόρων πλοίων σε νοτιότερες πορείες, λόγω της ύπαρξης ασυνήθιστα μεγάλου αριθμού παγόβουνων που εντοπίστηκαν στην περιοχή του ναυαγίου, πιστοποιεί ότι πράγματι κάτι προκάλεσε αυτό το φαινόμενο. Και αυτό εξηγούμε με βάση τα αστρονομικά δεδομένα που έχουμε στη διάθεσή μας», εξήγησε ο Όλσον.