Το σιδερένιο τροχήλατο ατμόπλοιο Mary Celestia, ένας από τους πιο δημοφιλείς καταδυτικούς προορισμούς, βυθίστηκε σε βάθος περίπου 30 μέτρων στις Βερμούδες στις 6 Σεπτεμβρίου 1864, όταν χτύπησε σε ξέρα. Μοιάζει πολύ με το "δικό μας" τροχήλατο "ΠΑΤΡΙΣ" που βρίσκεται στην ξέρα του Κούνδουρου της Κέας.
Η Ιστορία του πλοίου παρουσιάζει ενδιαφέρον, όχι μόνο επειδή ήταν ένα από εκείνα που ξέφευγαν από το ναυτικό αποκλεισμό των Βορείων κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου των ΗΠΑ, αλλά επίσης επειδή ακόμα και σήμερα αποκαλύπτει τα μυστικά του που βρίσκονται καλά κρυμμένα στα αμπάρια του, μικρές καθημερινές ιστορίες των ναυτών και των επιβατών του.
Ναυπηγημένο στο Λίβερπουλ της Βρετανίας το Φεβρουάριο του 1862, ήταν ένα ωραίο σκαρί, ολοκαίνουριο και εξοπλισμένο με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας της εποχής. Εξαρχής χρησιμοποιήθηκε για να ξεφεύγει από τα ιστιοφόρα των Βορείων, χάρη στην ταχύτητά του, αλλά και το θάρρος του πληρώματός του, έτσι ώστε να μεταφέρει πολύτιμα αγαθά στα λιμάνια των Νοτίων και να επιστρέφει στην Ευρώπη με βαμβάκι και άλλα αγαθά που διέθεταν οι Νότιοι για να ενισχύσουν τα ταμεία τους. Τα κέρδη ήταν αστρονομικά, καθώς τα ποσοστά ξεπερνούσαν το 700% των προπολεμικών τιμών.
Το τέλος του ήταν δραματικό. Κυνηγημένο από πολεμικό των Βορείων αναγκάστηκε να πετάξει στη θάλασσα 100 μπάλες βαμβακιού, αξίας 100 χιλιάδων δολαρίων της εποχής, έτσι ώστε να φτάσει στη μέγιστη ταχύτητα των 17 κόμβων. Αν και ξέφυγε από τους Βόρειους, μια στιγμιαία αδράνεια του πλοηγού το έστειλε κατευθείαν πάνω στον ύφαλο. Όλοι πρόλαβαν να επιβιβαστούν στις βάρκες, εκτός από το μάγειρα, ο οποίος επέστρεψε στην καμπίνα του να πάρει κάτι και δεν γύρισε ποτέ.
Από τότε ξεκίνησαν και οι θεωρίες συνωμοσίας: Άλλοι έλεγαν ότι το πλοίο ήταν φορτωμένο με χρυσό, άλλοι ισχυρίζονταν ότι ο πλοηγός τα είχε "πάρει" από τους Βόρειους, ώστε να το ρίξει στην ξέρα, άλλοι ότι ήταν "καταραμένο" επειδή ο καπετάνιος του ήταν λάτρης των βουντού της Νέας Ορλεάνης.
Τα στοιχεία της φύσης όμως το 2003 πρόσθεσαν άλλη μια πινελιά στην ιστορία του Mary Celestia: O τυφώνας Φάμπιαν χτύπησε τις Βερμούδες και η ξέρα στην οποία αναπαυόταν το σκαρί αποκάλυψε άγνωστα μέρη του πλοίου που μέχρι τότε βρίσκονταν θαμμένα στο ίζημα και την άμμο, μεταξύ των οποίων προσωπικά αντικείμενα του πληρώματος και εξοπλισμό του πλοίου.
Το 2009, ο τυφώνας Μπιλ χτύπησε τον ύφαλο και ξεσκέπασε σεντούκια με άγνωστο περιεχόμενο, σφραγισμένες με κερί μπουκάλες κρασιού και ένα κρυφό αμπάρι κάτω από τον ένα λέβητα των μηχανών. Ενάλιοι αρχαιολόγοι που έσπευσαν στο ναυάγιο διαπίστωσαν με έκπληξη ότι στο "αόρατο" αμπάρι, μέλη του πληρώματος έκρυβαν λαθραία προϊόντα, μεταξύ των οποίων εντοπίστηκαν άθικτα μπουκάλια με κολόνια, η οποία ακόμα και σήμερα αναδίδει άρωμα κίτρου και κανέλλας.
Εκτός από προσωπικά αντικείμενα που φωτίζουν την καθημερινότητα των ναυτών πριν 150 χρόνια, το σεντούκι έκρυβε και μια ακόμα έκπληξη: Σπάνια χρυσά νομίσματα ισπανικής προέλευσης που χρονολογούνται από το 16ο αιώνα. Πως βρέθηκαν σε ένα πλοίο του 19ου αιώνα; Οι αρχαιολόγοι πιθανολογούν ότι αποτέλεσαν το "θησαυρό" του καπετάνιου, ο οποίος τον κουβαλούσε μαζί του.
Αν και το ναυάγιο του Mary Celestia θεωρείται αρχαιολογικό μνημείο, οι αρχές δεν απαγορεύουν τις ελεγχόμενες ερασιτεχνικές καταδύσεις σε αυτό, καθώς θεωρούν ότι με αυτό τον τρόπο προστατεύεται αποτελεσματικότερα, καθώς έτσι αποθαρρύνονται οι αρχαιοκάπηλοι και οι κάθε λογής απατεώνες που κλέβουν αντικείμενα από τα ναυάγια.
*To Mary Celestia δεν έχει καμία σχέση με το Marie Celeste και το τρίγωνο των Βερμούδων.
Η Ιστορία του πλοίου παρουσιάζει ενδιαφέρον, όχι μόνο επειδή ήταν ένα από εκείνα που ξέφευγαν από το ναυτικό αποκλεισμό των Βορείων κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου των ΗΠΑ, αλλά επίσης επειδή ακόμα και σήμερα αποκαλύπτει τα μυστικά του που βρίσκονται καλά κρυμμένα στα αμπάρια του, μικρές καθημερινές ιστορίες των ναυτών και των επιβατών του.
Ναυπηγημένο στο Λίβερπουλ της Βρετανίας το Φεβρουάριο του 1862, ήταν ένα ωραίο σκαρί, ολοκαίνουριο και εξοπλισμένο με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας της εποχής. Εξαρχής χρησιμοποιήθηκε για να ξεφεύγει από τα ιστιοφόρα των Βορείων, χάρη στην ταχύτητά του, αλλά και το θάρρος του πληρώματός του, έτσι ώστε να μεταφέρει πολύτιμα αγαθά στα λιμάνια των Νοτίων και να επιστρέφει στην Ευρώπη με βαμβάκι και άλλα αγαθά που διέθεταν οι Νότιοι για να ενισχύσουν τα ταμεία τους. Τα κέρδη ήταν αστρονομικά, καθώς τα ποσοστά ξεπερνούσαν το 700% των προπολεμικών τιμών.
Το τέλος του ήταν δραματικό. Κυνηγημένο από πολεμικό των Βορείων αναγκάστηκε να πετάξει στη θάλασσα 100 μπάλες βαμβακιού, αξίας 100 χιλιάδων δολαρίων της εποχής, έτσι ώστε να φτάσει στη μέγιστη ταχύτητα των 17 κόμβων. Αν και ξέφυγε από τους Βόρειους, μια στιγμιαία αδράνεια του πλοηγού το έστειλε κατευθείαν πάνω στον ύφαλο. Όλοι πρόλαβαν να επιβιβαστούν στις βάρκες, εκτός από το μάγειρα, ο οποίος επέστρεψε στην καμπίνα του να πάρει κάτι και δεν γύρισε ποτέ.
Από τότε ξεκίνησαν και οι θεωρίες συνωμοσίας: Άλλοι έλεγαν ότι το πλοίο ήταν φορτωμένο με χρυσό, άλλοι ισχυρίζονταν ότι ο πλοηγός τα είχε "πάρει" από τους Βόρειους, ώστε να το ρίξει στην ξέρα, άλλοι ότι ήταν "καταραμένο" επειδή ο καπετάνιος του ήταν λάτρης των βουντού της Νέας Ορλεάνης.
Τα στοιχεία της φύσης όμως το 2003 πρόσθεσαν άλλη μια πινελιά στην ιστορία του Mary Celestia: O τυφώνας Φάμπιαν χτύπησε τις Βερμούδες και η ξέρα στην οποία αναπαυόταν το σκαρί αποκάλυψε άγνωστα μέρη του πλοίου που μέχρι τότε βρίσκονταν θαμμένα στο ίζημα και την άμμο, μεταξύ των οποίων προσωπικά αντικείμενα του πληρώματος και εξοπλισμό του πλοίου.
Το 2009, ο τυφώνας Μπιλ χτύπησε τον ύφαλο και ξεσκέπασε σεντούκια με άγνωστο περιεχόμενο, σφραγισμένες με κερί μπουκάλες κρασιού και ένα κρυφό αμπάρι κάτω από τον ένα λέβητα των μηχανών. Ενάλιοι αρχαιολόγοι που έσπευσαν στο ναυάγιο διαπίστωσαν με έκπληξη ότι στο "αόρατο" αμπάρι, μέλη του πληρώματος έκρυβαν λαθραία προϊόντα, μεταξύ των οποίων εντοπίστηκαν άθικτα μπουκάλια με κολόνια, η οποία ακόμα και σήμερα αναδίδει άρωμα κίτρου και κανέλλας.
Εκτός από προσωπικά αντικείμενα που φωτίζουν την καθημερινότητα των ναυτών πριν 150 χρόνια, το σεντούκι έκρυβε και μια ακόμα έκπληξη: Σπάνια χρυσά νομίσματα ισπανικής προέλευσης που χρονολογούνται από το 16ο αιώνα. Πως βρέθηκαν σε ένα πλοίο του 19ου αιώνα; Οι αρχαιολόγοι πιθανολογούν ότι αποτέλεσαν το "θησαυρό" του καπετάνιου, ο οποίος τον κουβαλούσε μαζί του.
Αν και το ναυάγιο του Mary Celestia θεωρείται αρχαιολογικό μνημείο, οι αρχές δεν απαγορεύουν τις ελεγχόμενες ερασιτεχνικές καταδύσεις σε αυτό, καθώς θεωρούν ότι με αυτό τον τρόπο προστατεύεται αποτελεσματικότερα, καθώς έτσι αποθαρρύνονται οι αρχαιοκάπηλοι και οι κάθε λογής απατεώνες που κλέβουν αντικείμενα από τα ναυάγια.
*To Mary Celestia δεν έχει καμία σχέση με το Marie Celeste και το τρίγωνο των Βερμούδων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
WW2 Wrecks welcomes and encourages readers to comment and engage in respectful conversation about the content posted here.
We value thoughtful, polite and concise comments that reflect a variety of views.