Βρέθηκε η χαμένη στρατιά του Ναπολέοντα

Οι αχανείς στέπες της κεντρικής Ρωσίας είναι ακόμα και σήμερα σπαρμένες με τα κόκκαλα και τον οπλισμό στρατιωτών άλλων εποχών, από τη Μεγάλη Στρατιά του Ναπολέοντα, μέχρι τις χιτλερικές ορδές των Γερμανών κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. 

Σκελετοί στρατιωτών του Ναπολέοντα που βρέθηκαν στη Λιθουανία το 2002

Ένα ακόμα σημάδι της πορείας των στρατιωτών του Ναπολέοντα βρέθηκε πριν από λίγες μέρες στο Ολέτσκο, στη σημερινή βορειοανατολική Πολωνία. Σκελετοί τουλάχιστον 350 ανδρών, ανεξακρίβωτος αριθμός σκελετών αλόγων, ένας σταυρός, μερικά νομίσματα της εποχής και πολλά βόλια και σπάθες βρέθηκαν σε έναν ομαδικό τάφο. Έναν ακόμα, μετά από εκείνους που κατά καιρούς εντοπίζονται, συνήθως κατά τύχη, ή από σύγχρονους τυμβωρύχους που "χτενίζουν" τα παλιά πεδία των μαχών για να βρουν αντικείμενα που στη συνέχεια μοσχοπουλούν σε συλλέκτες σε όλο τον κόσμο. 

Ένας ακόμα στρατιώτης που δε γύρισε ποτέ σπίτι του

Συνεργείο οδοποιίας που ετοίμαζε έναν κόμβο στην περιοχή ανακάλυψε τα ευρήματα και κάλεσε άμεσα την αρχαιολογική υπηρεσία για επιτόπιο έλεγχο και αξιολόγησή τους. Σχεδόν αμέσως οι ειδικοί μπόρεσαν να συμπεράνουν ότι οι 350 αυτοί άνδρες ήταν τα θλιβερά απομεινάρια της Στρατιάς του Γάλλου που υποχωρούσαν κακήν κακώς, αλλά τους βρήκε ο θάνατος, είτε από την πείνα, είτε από το κρύο. Θάφτηκαν σε ρηχό τάφο, πιθανότατα την Άνοιξη του 1813 από τους ντόπιους, αφού πρώτα φρόντισαν να τούς αφαιρέσουν ότι πιο πολύτιμο διέθεταν: Τις μπότες και τις χλαίνες τους. Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο δε βρέθηκε κανένα ίχνος υποδημάτων ή χοντρής στολής στο σημείο. 

Ο Ναπολέων, με μια στρατιά 690 χιλιάδων ανδρών (ο αριθμός, ανάλογα με την πηγή, κυμαίνεται από 450 μέχρι 700 χιλιάδες), ο μεγαλύτερος στρατός που είχε ποτέ συγκεντρωθεί, ξεκίνησε τον Ιούνιο του 1812 για να καταλάβει τη Ρωσία. 

Ο έφιππος Ναπολέοντας ανάμεσα στους στρατιώτες του

Λιγότερο από έξι μήνες αργότερα, με 400 χιλιάδες νεκρούς και 100 χιλιάδες αιχμαλώτους, η πάλαι ποτέ ανίκητη στρατιά του Γάλλου αυτοκράτορα έμεινε ως υποσημείωση στην Ιστορία, νικημένη από το ρωσικό χειμώνα -ακριβώς όπως οι ορδές των ναζί του Χίτλερ στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, σηματοδοτώντας έτσι την αρχή του τέλους για το Γάλλο στρατηλάτη που είχε σχεδόν όλη την Ευρώπη στα πόδια του. 

Αρχαιολόγοι ανασύρουν το κρανίο Γάλλου στρατιώτη, ενός από τους 350 που βρέθηκαν στο ρηχό τάφο στο Ολέτσκο της Πολωνίας. 

Η τακτική του ανταρτοπόλεμου αλλά και οι ευφυείς Ρώσοι στρατηγοί, όπως ο Κουτουζόφ και ο Μπαγκρατιόν, ο οποίος έδωσε το όνομά του στην επίθεση που οδήγησε στη συντριβή των Γερμανών στο Ανατολικό Μέτωπο το 1944,  παρέσυραν τους Γάλλους σε αψιμαχίες ήσσονος σημασίας, μέχρι να τους οδηγήσουν στα σημεία που η υπεροχή τους προδίκαζε την έκβαση των μαχών. 

Όταν τον Οκτώβριο του 1812 ο ρωσικός χειμώνας άρχισε να δείχνει τα δόντια του, ο πόλεμος είχε ήδη κριθεί. Το αγωνιώδες ερώτημα ήταν πως θα διασωθούν τα υπολείμματα της άλλοτε κραταιάς στρατιάς, της "Grande Armée". 

Ο αγωνιώδης δρόμος της υποχώρησης γέμισε με πτώματα παγωμένων και πεινασμένων στρατιωτών και υποζυγίων, αλόγων και βοηθητικού προσωπικού. Οι τελευταίοι -λίγες χιλιάδες ρακένδυτων- κατάφεραν να επιστρέψουν στη Γαλλία μόλις το Δεκέμβριο, θλιβερά σκιάχτρα, απομεινάρια μιας άλλοτε ένδοξης στρατιάς. 

Χάρτης που δείχνει την πορεία και το μέγεθος της "Μεγάλης Στρατιάς": Με καφέ χρώμα η πορεία προς τη Μόσχα και με μαύρο η υποχώρηση. Το πάχος της γραμμής δείχνει και τον όγκο του στρατού, ενώ αναφέρονται και οι κύριες μάχες που δόθηκαν.