Καμώματα της Ιστορίας: Όταν είχε γίνει εισβολή στη Βουλή

Τα επεισόδια, το κατηγορητήριο και οι καταδίκες

Στις 3 Ιουλίου 1964, όταν πρωθυπουργός της χώρας ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου, παππούς του σημερινού, εισέβαλε στη Βουλή «μια πολυάριθμη ομάδα αντικυβερνητικών διαδηλωτών, οι οποίοι συνεπλάκησαν με βουλευτές -δύο από τους οποίους ποδοπάτησαν ανηλεώς- αλλά και υπουργούς», σύμφωνα με την περιγραφή του Σόλωνα Γρηγοριάδη στο έργο του «Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας 1941-1974».

Ο ίδιος συνεχίζει: «Τελικά η εισβολή αποκρούστηκε και συνελήφθησαν 31 εισβολείς, από τους οποίους οι 15 είχαν δαρθεί σκληρά και ήταν καταματωμένοι. Επί οκτώ ημέρες -από τις 7 έως τις 15 Ιουλίου- απασχόλησε το κοινό η δίκη των 31 συλληφθέντων διαδηλωτών. Και υπήρξε γραφικότατη, με τις συνεχείς εκρήξεις και τα άπαυτα επεισόδια μεταξύ των συνηγόρων πολιτικής αγωγής και υπεράσπισης. Το κατηγορητήριό τους υπήρξε αμείλικτο. Μερικοί όμως έφτασαν μέχρις υπερβολής.

Μεταξύ των «προθέσεων» που απέδωσαν στους «εισβολείς» ήταν:

«Θα συνελάμβαναν και θα έδεναν με αλυσίδες και ημάς και τον πρωθυπουργόν»

«Θα διέλυαν τη Βουλή και θα κατέλυαν τας Αρχάς»

«Ομοίαζαν με Τούρκους κατά την Άλωσιν της Κωνσταντινουπόλεως και θα πυρπολούσαν την Βουλήν»

«Αν κατελάμβαναν την αίθουσαν συνεδριάσεων θα γινόταν εμφύλιος πόλεμος, αυτό δε επεζήτουν»

«Θα κατελάμβαναν την εξουσίαν. Άλλος θα γινόταν πρωθυπουργός, άλλος πρόεδρος της Βουλής ή υπουργός».

Οι πολιτικοί διαξιφισμοί, αλλά και τα ρεπορτάζ των εφημερίδων περιελάμβαναν χαρακτηρισμούς όπως «αναρχικοί», «παρακρατικοί», «ακροδεξιοί», «εντεταλμένα όργανα του χάους», «ανατροπείς της Δημοκρατίας», «όργανα της ανωμαλίας» και άλλα εξίσου αντιφατικά, γλαφυρά και πομπώδη.

Σήμερα, 47 χρόνια αργότερα, πολλά θυμίζουν εκείνο το περιστατικό. Σήμερα, βέβαια, υπάρχουν επίσης ληγμένα χημικά, στρατιές αστυνομικών και «συνοδοιπόρων» τους, ένα ετερόκλητο πλήθος στην πλατεία Συντάγματος που εκφράζει την απελπισία, την οργή και την αγανάκτησή του για την κατάντια της χώρας  και μια οικονομική και κοινωνική κατάρρευση που οξύνει τα πάθη. Σήμερα, στη νυν Βουλή, τα τέως ανάκτορα του τέως (επίσης) βασιλιά, υπάρχουν και λυόμενα τείχη, αλλά και ο Εθνικός (πρώην βασιλικός κι αυτός) Κήπος, για την «κακιά ώρα» που θα χρειαστεί κάποιοι να φυγαδευτούν νύχτα, όπως έγινε πριν μερικές ημέρες.

Για την ιστορία, σύμφωνα με τις καταγραφές της εποχής, «το δικαστήριο καταδίκασε τους 23 από τους κατηγορουμένους, σε ποινές φυλάκισης μέχρι 2,5 ετών».

Γιατί τελικά η Ιστορία επαναλαμβάνεται. Ως φάρσα ή ως τραγωδία.