Από Αύγουστο χειμώνας...

Το καλοκαίρι είναι θερμό, με τις εξελίξεις να τρέχουν πολιτικό, οικονομικό και κυρίως κοινωνικό μαραθώνιο και το φθινόπωρο προμηνύεται από τώρα καυτό. Τα σχολεία και τα πανεπιστήμια θα παραμείνουν κλειστά, οι γιατροί προαναγγέλλουν κινητοποιήσεις, το δημόσιο σύστημα υγείας είναι υπό διάλυση, η τιμή του πετρελαίου θέρμανσης θα βαρέσει «κόκκινο» και οι πολίτες εγκλωβισμένοι στην ανασφάλεια, περιμένουν τα χειρότερα.

Αν και το καλοκαίρι επιτρέπει μια χαλάρωση, φαίνεται ότι οι κυβερνώντες διακατέχονται από το σύνδρομο των διακοπών όλο το χρόνο. Αποφάσεις που έπρεπε να έχουν ληφθεί… πέρσι, ακόμα εξαγγέλλονται μπροστά από τις κάμερες. Πομπώδη λόγια, κούφιες δεσμεύσεις και χυδαίες θριαμβολογίες είναι το καθημερινό λεξιλόγιό τους. Ο πρωθυπουργός μάλιστα διάβασε τις προάλλες από το λόγο που του είχαν γράψει, για κερδισμένο «προσωπικό στοίχημα», λες και η σοβαρότητα, η συνέπεια, το σχέδιο και εν τέλει η επιβίωση και η αξιοπρέπεια ενός ολόκληρου λαού θα έπρεπε να εξαρτώνται από τα… στοιχήματα ενός ανθρώπου, ακόμα και αν είναι πρωθυπουργός.

Πέρα από τα ανόητα περί σχεδίων Μάρσαλ που θα σώσουν τη χώρα και θα κάνουν τους Έλληνες να κραυγάζουν ομαδικά «καλώς ήρθε το δολάριο», λες και είμαστε όλοι λοβοτομημένοι και ανιστόρητοι, είναι δυσοίωνη η ευκολία με την οποία η καταστροφολογία εναλλάσσεται με τη μεσσιανική ευφορία. Γιατί μετά το φθινόπωρο έρχεται ο χειμώνας. Και θα είναι βαρύς.