Από Αύγουστο, χειμώνας

Ενώ τα «μπάνια του λαού» συνεχίζονται, έστω και κουτσουρεμένα, οι ενδείξεις ότι ο χειμώνας προμηνύεται… ζεματιστός για τη συντριπτική πλειοψηφία των συνελλήνων πληθαίνουν: Έκρηξη ανεργίας, υστέρηση εσόδων, άρα πρελούδιο και δικαιολογία για νέα φοροεπιδρομή, λουκέτα σε επιχειρήσεις σε όλη τη χώρα, αυξήσεις σε τιμολόγια ΔΕΗ.

Κυριαρχούν η ανασφάλεια, η απαισιοδοξία και η σύγχυση. Πέρα από τα γνωστά ευχολόγια που ακούμε, δεν υπάρχει στρατηγική εξόδου από την κρίση. Φαίνεται ότι όσοι νέμονται την εξουσία, είτε αδυνατούν να αρθρώσουν ρεαλιστικές προτάσεις, είτε απλά έχουν χάσει κάθε επαφή με τη θλιβερή καθημερινότητα που βιώνουν εκατομμύρια άνθρωποι στη χώρα μας.

Τόσα χρόνια ζούσαμε -εθελοτυφλώντας- με δανεικά και απολαμβάναμε ένα βιοτικό επίπεδο αναντίστοιχο με τα πραγματικά δεδομένα της οικονομίας, με το κράτος να έχει αναλάβει το ρόλο του εργοδότη για εκατομμύρια Έλληνες. Θεωρούσαμε ότι είμαστε οι έξυπνοι και όλοι οι υπόλοιποι κορόιδα. Η Ελλάδα όμως πλέον μεταλλάσσεται γοργά σε μια χώρα όπου μεσαία τάξη δε θα υφίσταται, καθώς θα υπάρχει μια δράκα ζάμπλουτων και εκατομμύρια νεόπτωχοι. Άνθρωποι που θα έχουν απωλέσει τα στοιχειώδη για μια αξιοπρεπή διαβίωση. Άνθρωποι φοβισμένοι, απογοητευμένοι και οργισμένοι που θα στρέφονται ολοένα και περισσότερο σε ακραίες μορφές αντίδρασης.

Η αποδόμηση της κοινωνίας είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό φαινόμενο. Τις επιπτώσεις αρχίζουμε να τις βιώνουμε, με την κατάρρευση όσων θεωρούσαμε δεδομένα τις τελευταίες δεκαετίες. Η πικρή αλήθεια καλλωπίζεται με κούφια λόγια. Αλλά η πραγματικότητα είναι αδυσώπητη: Από Αύγουστο, χειμώνας.