Translate

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Η ευτυχία δεν κρύβεται σε ένα χάπι




Τελευταίοι στη χρήση αντικαταθλιπτικών οι Έλληνες, σύμφωνα με πανευρωπαϊκή έρευνα 

Δεν είναι πολλές οι περιπτώσεις που πανηγυρίζει κάποιος επειδή είναι… τελευταίος, αλλά έρευνα που δημοσιεύθηκε χθες καταδεικνύει ότι οι Έλληνες χρησιμοποιούν λιγότερο τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα, σε σύγκριση με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους. Η διαπίστωση των επιστημόνων των πανεπιστημίων του Ουόρικ και του Στέρλιγκ στη Βρετανία βασίζεται σε μελέτη και αξιολόγηση των δεδομένων που προέκυψαν από την ανάλυση των στατιστικών στοιχείων του Ευρωβαρόμετρου της Ε.Ε. για την περίοδο  Φεβρουαρίου-Μαρτίου 2010.

«Ο ήλιος, η θάλασσα και η φύση λειτουργούν ως φυσικά αντικαταθλιπτικά. Αυτός είναι και ο λόγος που ο αριθμός των Ελλήνων που κάνουν χρήση αντικαταθλιπτικών χαπιών είναι μειωμένος σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης, όπου επικρατούν χειρότερες καιρικές συνθήκες. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι στη Βόρεια Ευρώπη εμφανίζονται υψηλά ποσοστά κατανάλωσης αλκοόλ, το οποίο χωρίς να είναι φάρμακο έχει αντικαταθλιπτική δράση», δηλώνει στον «ΕΤ» ο Ιωάννης Κούρος, πρόεδρος της Εταιρίας Ψυχολογίας-Ψυχιατρικής Ενηλίκου & Παιδιού.

Οι καθηγητές Ντέιβιντ Μπλαντσφλάουερ και Άντριου Όσβαλντ που ηγήθηκαν της έρευνας εξέτασαν ένα τυχαίο δείγμα 27 περίπου χιλιάδων ατόμων και διαπίστωσαν ότι παρά το ότι η χρήση αντικαταθλιπτικών έχει πάρει την ανιούσα την τελευταία δεκαετία, στην Ελλάδα το 97% του πληθυσμού -το υψηλότερο στην Ευρώπη σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο- δεν έχει ποτέ καταφύγει στα χάπια «τεχνητής ευτυχίας» για να ξεπεράσει κάποιο ψυχολογικό του πρόβλημα. Μόλις το 1% των Ελλήνων έχει λάβει περιστασιακά με συνταγή γιατρού κάποιο σκεύασμα, ενώ για διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων εβδομάδων το ποσοστό κυμαίνεται και πάλι γύρω στο 1%.

Λόγω του ότι τα δεδομένα που άντλησαν οι επιστήμονες βασίζονται σε στοιχεία προ… Μνημονίου, ο κ. Κούρος δίνει τη δική του εξήγηση για τα ευρήματα της έρευνας στη χώρα μας και σημειώνει ότι «το ποσοστό ακούγεται μικρό, καθώς υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός πολιτών που κάνουν χρήση αντικαταθλιπτικών. Η κλινική εμπειρία δείχνει ότι τα ποσοστά είναι πλέον λίγο πιο αυξημένα».

Μια άλλη διάσταση, ιδιαίτερα ανησυχητική είναι η ανεξέλεγκτη λήψη τέτοιου είδους φαρμακευτικών ουσιών, χωρίς ιατρική συνταγή, όπως τονίζει ο ειδικός: «Αρκετοί ασθενείς που έχουν κάνει στο παρελθόν χρήση αντικαταθλιπτικών, όταν υποτροπιάζουν ξεκινούν από μόνοι τους τα χάπια, χωρίς να επικοινωνήσουν με το θεράποντα γιατρό τους. Τα αντικαταθλιπτικά πρέπει να λαμβάνονται μόνο με συνταγή γιατρού. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να θεωρηθούν ακίνδυνες ουσίες, καθώς χωρίς ιατρική παρακολούθηση μπορεί να έχουν ιδιαίτερα αρνητικά αποτελέσματα. Οι άνθρωποι που παίρνουν υπερβολική δόση για τις ανάγκες τους, πολλές φορές παρουσιάζουν κρίσεις μανίας με δυσάρεστες συνέπειες. Έχουν υπερβολική αυτοπεποίθηση και χάνουν το αίσθημα του κινδύνου, κάτι το οποίο μπορεί να οδηγήσει για παράδειγμα σε ένα τροχαίο ατύχημα. Την ίδια ώρα, μπορεί να προχωρήσουν και σε κάποια απόπειρα αυτοκτονίας».

Η ακρίβεια των δεδομένων της έρευνας έχει και μια παράπλευρη ερμηνεία, δεδομένου ότι η παραδοχή της χρήσης τέτοιων σκευασμάτων δεν είναι εύκολη, καθώς όσοι καταφεύγουν σε αυτά με ιατρική συνταγή, πολλές φορές στιγματίζονται από τον οικογενειακό ή κοινωνικό τους περίγυρο, όπως επισημαίνει ο κ. Κούρος: «Η χρήση τους στην Ελλάδα είναι ακόμα ταμπού, γιατί αρκετοί άνθρωποι δεν αντιλαμβάνονται ακόμα τη διαφορά ανάμεσα σε ένα χάπι που θα τους ναρκώσει και ένα άλλο που θα τους βοηθήσει να αντιμετωπίσουν την κατάθλιψη. Πιστεύουν ότι μπορούν να την καταπολεμήσουν με λίγο αλκοόλ παραπάνω, ή υιοθετώντας επιπόλαιες συμπεριφορές».

Σε κάθε περίπτωση πάντως, τα στατιστικά δεδομένα που χρησιμοποιήθηκαν στην έρευνα δείχνουν ότι η λελογισμένη και υπό ιατρική επίβλεψη λήψη αντικαταθλιπτικών σκευασμάτων λειτουργεί θετικά και προσφέρει καλύτερο επίπεδο ζωής, ενώ την ίδια ώρα προφυλάσσει το άτομο από αρνητικές επιλογές. 

Στις άλλες χώρες
Η Πορτογαλία έχει το θλιβερό προνόμιο να έχει τους περισσότερους χρήστες αντικαταθλιπτικών φαρμάκων στην Ευρώπη, καθώς μόλις το 84% δηλώνει ότι δεν κατέφυγε ποτέ στη χρήση τους, ενώ ποσοστό 5% δηλώνει ότι «χαπακώνεται» περιστασιακά, το 2% συχνά για λιγότερο από τέσσερις εβδομάδες και το 9% για διάστημα περισσότερο του ενός μήνα. Υψηλά ποσοστά καταγράφονται επίσης σε χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, όπως η Λετονία, η Λιθουανία, η Σλοβακία και η Ρουμανία και σε βορειοευρωπαϊκές χώρες όπως η Δανία και η Φινλανδία.

Τα κύρια αίτια χρήσης τους είναι η κατάθλιψη που προκαλεί η ανεργία, το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, αλλά και η επιδείνωση των οικογενειακών δεσμών (διαζύγια, χωρισμοί). Σε απόλυτα ποσοστά, οι γυναίκες χρησιμοποιούν ευκολότερα και πιο συχνά τέτοιες ουσίες, ενώ η ηλικιακή ομάδα που κυριαρχεί σε όλες τις χώρες είναι η μέση ηλικία, με έξαρση γύρω στα 50 έτη.

1 στους 13 Ευρωπαίους χρησιμοποίησε αντικαταθλιπτικά το 2010
Αύξηση 100% από το 1990 στο 2000
15% των Βρετανών πάσχουν από κάποια ψυχολογική διαταραχή
Υψηλότερα ποσοστά χρηστών:
  1. Οι μεσήλικες
  2. Όσοι ζουν με τους γονείς τους μετά τα 30
  3. Οι άνεργοι
  4. Οι συνταξιούχοι
  5. Οι διαζευγμένοι
  6. Χαμηλού μορφωτικού επιπέδου

ΧΡΗΣΗ ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΩΝ
ΧΩΡΑ
ΠΟΤΕ
ΠΕΡΙΣΤΑΣΙΑΚΑ
 ΤΑΚΤΙΚΑ (λιγότερο από μήνα)
ΤΑΚΤΙΚΑ (περισσότερο από μήνα)
Ελλάδα
97%
1%
0
1%
Γερμανία
95%
1%
1%
3%
Πορτογαλία
84%
5%
2%
9%
Σλοβακία
91%
6%
1%
2%
Βρετανία
91%
1%
1%
7%
Λιθουανία
89%
6%
1%
3%


ΠΟΣΟΣΤΟ ΧΡΗΣΗΣ ΑΝΑ ΗΛΙΚΙΑ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ (στρογγυλοποίηση)
25-34

35-44
45-64
65 και άνω
15%
20%
45%
20%

ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑ ΦΥΛΟ (ΜΕ ΑΝΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΣΤΡΟΓΓΥΛΟΠΟΙΗΣΗ)
Άνδρες: 40%
Γυναίκες: 60% 

Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης οι Ωκεανοί της Γης




Οι Ωκεανοί της Γης βρίσκονται σε πολύ χειρότερη κατάσταση από όσο πιστεύαμε μέχρι σήμερα, προειδοποιεί διεθνής ομάδα περιβαλλοντολόγων. Το πρόγραμμα για την κατάσταση των Ωκεανών (IPSO), το οποίο αποτελεί έναν οργανισμό-ομπρέλα που περικλείει πολλές επιστημονικές κατευθύνσεις αξιολόγησε δεδομένα που συλλέχθηκαν από τις θάλασσες όλου του Κόσμου και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια άνευ προηγουμένου καταστροφή του θαλάσσιου περιβάλλοντος.

Εκτός από την υποβάθμιση του περιβάλλοντος η οποία έχει πλέον λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, οι ειδικοί προβληματίζονται ιδιαίτερα από την ελλιπή εφαρμογή της νομοθεσίας που έχει ψηφιστεί διεθνώς ή τοπικά από κυβερνήσεις χωρών, τόσο του ανεπτυγμένου όσου και του αναπτυσσόμενου κόσμου.
Η συστηματική υπεραλίευση, σημειώνει η οργάνωση, έχει οδηγήσει πολλά είδη ψαριών στο χείλος της εξαφάνισης και είναι χαρακτηριστικό, όπως επισημαίνουν οι επιστήμονες, ότι είδη που μέχρι πρότινος θεωρούνταν μη εμπορικά αξιοποιήσιμα έχουν πλέον μπει στο «στόχαστρο» της αλιευτικής βιομηχανίας, ελλείψει άλλων ειδών.

«Η αδυναμία ελέγχου στην ανοιχτή θάλασσα, έχει οδηγήσει στην πλήρη αποχαλίνωση μεγάλων αλιευτικών εταιρειών, οι οποίες μετατρέπουν τους άλλοτε πλούσιους σε ζωή ωκεανούς, σε έρημες εκτάσεις νερού», σημείωσε ο καθηγητής βιολογίας της Οξφόρδης και μέλος της ομάδας Άλεξ Ρότζερς και συμπλήρωσε: «Αυτό που δεν αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος λόγω της απληστίας του είναι ότι αν εξαντληθούν τα ιχθυαποθέματα των θαλασσών, οι συνέπειες δε θα είναι μόνο οικονομικές, λόγω της κατάρρευσης της βιομηχανικής αλιείας, αλλά πολύ περισσότερο θα επεκταθούν και στις αλυσιδωτές αντιδράσεις που θα προκληθούν σε πολλούς τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας».

ΠΗΓΗ: www.stateoftheocean.org/  


Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Άνθρωπος, ο συνήθης ύποπτος...


Στα πρόθυρα της εξαφάνισης σπάνια είδη πτηνών στη χώρα μας


Η λαθροθηρία, η ανθρωπογενής όχληση και ο κατακερματισμός των βιοτόπων, είναι οι κύριοι λόγοι που προκαλούν ασφυκτική πίεση στους πληθυσμούς σπάνιων και απειλούμενων ειδών πτηνών στην Ελλάδα, σύμφωνα με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία (ΕΟΕ). Η φετινή επικαιροποίηση του Κόκκινου Καταλόγου της Διεθνούς Ένωσης για την Προστασία της Φύσης (IUCN), αυξάνει τον αριθμό των απειλούμενων ειδών παγκοσμίως στα 1.253, ένα εξαιρετικά ανησυχητικό ποσοστό που ανέρχεται στο 13% του παγκόσμιου πληθυσμού πουλιών. «Βασικές απειλές για πολλά είδη πτηνών στην Ελλάδα είναι η απώλεια, η υποβάθμιση και ο κατακερματισμός των βιοτόπων τους, αλλά και οι αλλαγές χρήσης γης: Παραδοσιακές καλλιέργειες εγκαταλείπονται ή μετατρέπονται σε μονοκαλλιέργειες», σημειώνει η Ρούλα Τρίγκου, Συντονίστρια Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης Δράσεων Διατήρησης της ΕΟΕ.

Είδη στο «κόκκινο»
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΟΕ, μόλις 45-50 νανόχηνες, ένα μεταναστευτικό είδος που ξεχειμωνιάζει στη Βόρεια κυρίως Ελλάδα, επιζούν πανευρωπαϊκά, καθώς «πληρώνουν» την ομοιότητά τους με τις ασπρομέτωπες χήνες, των οποίων το κυνήγι επιτρέπεται. Το ίδιο ισχύει και για την καμπίσια πέρδικα, ένα κάποτε πολυπληθές είδος που αποδεκατίστηκε και πλέον κινδυνεύει με εξαφάνιση.

Ένα ακόμα είδος που κινδυνεύει με εξαφάνιση στην Ελλάδα είναι ο Ασπροπάρης, το μικρότερο από τα 4 είδη γύπα που αναπαράγονται στη χώρα μας. Κατά τις περασμένες δεκαετίες ο Ασπροπάρης ήταν κοινός σε όλη τη χώρα, σήμερα όμως έχει υποστεί μείωση μεγαλύτερη από 80%. Έχουν απομείνει πια λιγότερα από 50 ζευγάρια, με κυριότερη απειλή για την επιβίωσή τους τη δηλητηρίαση από τη χρήση δολωμάτων, όπως και από τη μείωση της ελεύθερης κτηνοτροφίας, δεδομένου ότι οι γύπες είναι οι «καθαριστές» της φύσης, καθώς τρέφονται κυρίως με κουφάρια ζώων.   

Η χώρα μας βρίσκεται στο δρόμο μετανάστευσης πολλών ειδών και η προστασία τους ή μη σε μεγάλο βαθμό επηρεάζει και τις πιθανότητες επιβίωσής τους: «Φιλοξενούμε περισσότερο από το 85% του παγκόσμιου πληθυσμού Μαυροπετρίτη στα νησιά και τις νησίδες του Αιγαίου κάθε χρόνο. Η Ελλάδα έχει μεγάλη ευθύνη για την επιβίωση του είδους αυτού και για αυτό υλοποιούμε προγράμματα προστασίας του αλλά και ενημέρωσης του κοινού», σχολιάζει η κ. Τρίγκου.

…και η θετική πλευρά
Παρά το ότι η κατάσταση φαίνεται δυσοίωνη, αναδεικνύονται και μερικά επιτυχημένα παραδείγματα: Το Κιρκινέζι, μικρόσωμο είδος γερακιού που επισκέπτεται τη χώρα μας κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, μεταπήδησε από Τρωτό σε είδος Μειωμένου Ενδιαφέροντος σε παγκόσμιο επίπεδο, αν και στην Ελλάδα παραμένει Τρωτό σύμφωνα με το Ελληνικό Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων. «Το παράδειγμα αυτό, μας προσφέρει μία νησίδα ελπίδας για την κατάσταση του περιβάλλοντος. Το μήνυμα που μας δίνει ο Κόκκινος Κατάλογος είναι ότι μπορούμε να αντιστρέψουμε την κατάσταση για πολλά Κινδυνεύοντα είδη. Πρέπει όμως να υπάρχει η πολιτική βούληση και το ενδιαφέρον όλων μας για να στηρίξουμε πρωτοβουλίες διατήρησης και προστασίας της φύσης» εξηγεί ο Θάνος Καστρίτης, Συντονιστής του Τομέα Διατήρησης της ΕΟΕ.

Ποια είδη είναι στο κόκκινο στη χώρα μας
Κολχικός φασιανός
Νανόχηνα
Σταχτόχηνα
Χηνοπρίστης
Χαλκόκοτα
Στεπογέρακο
Τσίφτης
Θαλασσαετός
Γυπαετός
Ασπροπάρης
Λιβαδόκιρκος
Βασιλαετός
Χαμωτίδα
Λεπτομύτα



Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

Το διαστημικό "μάτι" βρήκε νέους πλανήτες

Άλλους δέκα πλανήτες, έξω από τα «σύνορα» του Ηλιακού μας Συστήματος, εντόπισε ο δορυφόρος COROT της γαλλικής αεροδιαστημικής υπηρεσίας, ανεβάζοντας το σύνολό τους στους 561 μέχρι σήμερα. Αν και οι επιστήμονες θεωρούν πιθανό ότι ο αριθμός των εξωπλανητών, όπως ονομάζονται εκείνοι που υπάρχουν εκτός ηλιακού συστήματος, ανέρχεται σε μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια, κάθε νέα ανακάλυψη φωτίζει περισσότερο τα μυστήρια της δημιουργίας του Σύμπαντος.

Ο «νεογέννητος» πλανήτης
Επτά από τους νέους πλανήτες έχουν το μέγεθος του Δία, ολοκληρώνοντας την τροχιά γύρω από τα άστρα τους σε μερικές μόλις ημέρες, ενώ οι υπόλοιποι είναι μικρότεροι. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ένας πλανήτης, ο οποίος κινείται γύρω από το άστρο Corot-18, ηλικίας μόλις 600 εκατομμυρίων ετών, γεγονός που ενθουσίασε τους αστροφυσικούς. Ένας τέτοιος πλανήτης θεωρείται «νεοσσός» και η μελέτη του θα βοηθήσει την επιστημονική κοινότητα να αποκρυπτογραφήσει τα πρώτα βήματα δημιουργίας του. 

Η Σουζάν Εγκρέν, μέλος του ερευνητικού επιτελείου που αξιολογεί τα ευρήματα μιλώντας στο BBC, σημείωσε ότι η ανακάλυψη αυτή θα βοηθήσει στην επιβεβαίωση ή την απόρριψη θεωρητικών μοντέλων που αναλύουν τις συνθήκες κάτω από τις οποίες «γεννιούνται» οι πλανήτες: «Χρησιμοποιήσαμε διαφορετικές μεθόδους χρονολόγησης με ποικίλα αποτελέσματα, αλλά αν επιβεβαιωθεί ότι ο πλανήτης αυτός «μετράει» μόλις μερικές δεκάδες ή εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια ζωής, θα εξάγουμε πολλά χρήσιμα συμπεράσματα».

Η μέθοδος εντοπισμού
Το «κυνήγι» ενός εξωπλανήτη βασίζεται στη μέτρηση της πτώσης της φωτεινότητας ενός άστρου, όταν παρεμβάλλεται ανάμεσα στο άστρο και τη Γη, ένα φαινόμενο «μίνι έκλειψης» δηλαδή. Οι επιστήμονες εξηγούν ότι τα φασματόμετρα και ο υπόλοιπος εξοπλισμός του COROT είναι σε θέση να καταγράψουν ακόμα και τη μικρότερη διακύμανση φωτός, μπορούν δηλαδή να αντιληφθούν την ύπαρξη ενός πλανήτη ακόμα και του μεγέθους της Γης, μικροσκοπικού για τα διαστημικά δεδομένα μεγέθους.

Σύντομο ιστορικό  
Ο δορυφόρος COROT εκτοξεύθηκε το Δεκέμβριο του 2006 με αρχική εκτιμώμενη διάρκεια δράσης τα 2 χρόνια και τέθηκε σε τροχιά σε απόσταση 850 περίπου χιλιομέτρων από τη Γη. Μετά από αλλεπάλληλες παρατάσεις ζωής, λόγω των σημαντικών ευρημάτων που έστελνε στη Γη, αναμένεται τελικά να διακόψει τη λειτουργία του το 2013. Ήταν ο πρώτος δορυφόρος που είχε ως αποκλειστικό έργο την παρακολούθηση και τον εντοπισμό εξωπλανητών. «Γονείς» του η Γαλλική Αεροδιαστημική Υπηρεσία, σε συνεργασία με την αντίστοιχη ευρωπαϊκή. Ο ανταγωνιστής του της NASA, ο δορυφόρος Κέπλερ, εκτοξεύθηκε το Μάρτιο του 2009.









Τετάρτη 15 Ιουνίου 2011

Δείτε… τον ουρανό με τα’ άστρα με το διαφανές αεροσκάφος


Το δίλημμα διάδρομος ή παράθυρο, όταν θα κλείνετε αεροπορικά εισιτήρια, θα αντικατασταθεί από το αν θέλετε να πετάξετε με… διαφανές αεροσκάφος ή όχι.  Η εταιρεία Airbus αποκάλυψε τα φουτουριστικά της σχέδια, τα οποία περιλαμβάνουν ακόμα και εκείνα που θα κατακτήσουν τους αιθέρες σε μερικές δεκαετίες, προσφέροντας στους επιβάτες τη δυνατότητα να απολαμβάνουν μοναδικές στιγμές… πανοραμικής θέας.

Η εξέλιξη των αερομεταφορών, παρά τα αλλεπάλληλα πλήγματα που έχει δεχθεί ο κλάδος είτε από την αύξηση της τιμής των καυσίμων, την παγκόσμια οικονομική κρίση και τις τρομοκρατικές επιθέσεις, είναι ραγδαία και ο τομέας της έρευνας και της ανάπτυξης απορροφά αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως.

Στόχος της Airbus, η οποία επενδύει περίπου 2 δις ευρώ στο σχεδιασμό του μέλλοντος, είναι η εξοικονόμηση καυσίμων και χώρου, η μείωση του θορύβου, αλλά και η εκ βάθρων αλλαγή της καμπίνας των αεροσκαφών. Το διαφανές αεροσκάφος θα έχει ένα θόλο από ειδικά υλικά, τα οποία θα επιτρέπουν στους επιβάτες να βλέπουν τα σύννεφα. Στις καινοτομίες που προτείνονται ξεχωρίζει ένα σύστημα που θα απορροφά θερμότητα από τα σώματα των επιβατών, θα την «ανακυκλώνει» και θα θερμαίνει με αυτήν τους χώρους του αεροσκάφους. Καθίσματα που θα «κουμπώνουν» στο σώμα του κάθε επιβάτη, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται η μέγιστη άνεση, αλλά και η… κατάργηση των κατηγοριών θέσης είναι μερικές από τις υπόλοιπες προτάσεις της εταιρείας.

Πριν βιαστείτε να απορρίψετε το διαφανές αεροσκάφος ως ένα φανταστικό σενάριο α λα… Ιούλιος Βερν, λάβετε υπόψη σας ότι οι επιστήμονες της Airbus βάσισαν τα σχέδιά τους σε τεχνολογικά επιτεύγματα, τα οποία ήδη εφαρμόζονται σε άλλα αεροσκάφη της εταιρείας, ή βρίσκονται σε φάση υλοποίησης. 


Ακόμα και γκολφ θα μπορούν να παίξουν οι επιβάτες, μερικά… χιλιόμετρα πάνω από τη Γη
Μια άλλη εφαρμογή που εντυπωσιάζει είναι οι χώροι χαλάρωσης και ευεξίας του διαφανούς αεροσκάφους: Σπα, βελονισμός, μασάζ, αλλά και τρισδιάστατες αναπαραστάσεις τοπίων και δραστηριοτήτων είναι σίγουρο ότι δε θα αφήσουν κανέναν να βαρεθεί το ταξίδι. Μεταξύ άλλων ο επιβάτης του μέλλοντος θα μπορεί να παίζει ακόμα και… γκολφ σε ένα γήπεδο-ολόγραμμα, το οποίο θα τον περιβάλλει πανοραμικά.


Πανοραμική θέα θα προσφέρει το διαφανές αεροσκάφος της Airbus που θα πετάξει το 2050


Σκελετό πουλιού μιμείται ο θόλος του αεροσκάφους, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται η μέγιστη ασφάλεια και ευκαμψία, όσο και λειτουργικότητα.


Καλλιτεχνική άποψη του αεροσκάφους, καθώς πετάει τη νύχτα.


Τον ουρανό με τα’ άστρα υπόσχεται το διαφανές αεροσκάφος που θα κυκλοφορήσει το 2050




Κυριακή 12 Ιουνίου 2011

ΚΑΤΑΔΥΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ: Μέχρι πότε θα χάνει τις ευκαιρίες η Ελλάδα;



Χώρες, όπως η Μάλτα και η Αίγυπτος, επενδύουν στους αυτοδύτες και βγαίνουν πολλαπλά κερδισμένες

Πρακτικά ανύπαρκτη είναι στην Ελλάδα μια ιδιαίτερα επικερδής κατηγορία διακοπών, η οποία σε άλλες χώρες έχει εξελιχθεί σε βαριά βιομηχανία και «ατμομηχανή» της ήπιας ανάπτυξης. Ο λόγος για τον καταδυτικό τουρισμό, ο οποίος στη Μάλτα των 400 χιλιάδων περίπου κατοίκων συνεισφέρει το 20% των αφίξεων και σχεδόν το 30% των ετήσιων εσόδων από τη συνολική τουριστική δραστηριότητα. 

Κάθε χρόνο, περίπου 250 χιλιάδες αυτοδύτες με τις οικογένειές τους αφήνουν στη μικρή νησιωτική χώρα πολύτιμο συνάλλαγμα που αντιστοιχεί σε 800 εκατομμύρια μέχρι 1,2 δις ευρώ, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του οργανισμού προώθησης της χώρας. «Ο καταδυτικός τουρισμός στην Ελλάδα έχει μέγεθος φακής αν τον συγκρίνουμε με αυτόν της Μάλτας. Δεν τολμώ καν να σκεφτώ τη σύγκριση με την καταδυτική βιομηχανία της Αιγύπτου ή της Ταϊλάνδης. Για την ακρίβεια, δεν υπάρχει πραγματικός καταδυτικός τουρισμός στην Ελλάδα. Το ότι υπάρχουν καταδυτικά κέντρα στη χώρα που εξυπηρετούν Έλληνες και ξένους δεν σημαίνει ότι προσφέρουμε τον συγκεκριμένο θεματικό τουρισμό», σημειώνει ο κ. Γιώργος Δελβερούδης, αυτοδύτης με μεγάλη εμπειρία και τουριστικός πράκτορας που εξειδικεύεται στην οργάνωση ταξιδιών σε όλο τον κόσμο.

Το πρώτο ουσιαστικό βήμα στη χώρα μας έγινε το 2005 με την απελευθέρωση της κατάδυσης, πλην αναγνωρισμένων αρχαιολογικών χώρων, αλλά δε συνοδεύτηκε από άλλα μέτρα που θα τόνωναν την αγορά και θα προσέλκυαν τη μεγάλη μάζα αυτοδυτών που εκτός από τους κορυφαίους προορισμούς, όπως η Αίγυπτος, η Μάλτα και η Ταϊλάνδη, ακόμα προτιμούν την Ιταλία, την Ισπανία και την Τουρκία. 

Το οξύμωρο είναι ότι η Ελλάδα διαθέτει σχεδόν όλες τις προδιαγραφές, ώστε να αποτελέσει πόλο έλξης για τα εκατομμύρια των πιστοποιημένων ευρωπαίων αυτοδυτών: Καθαρή και ζεστή θάλασσα, ήπιες κλιματολογικές συνθήκες σχεδόν όλο το χρόνο, πληθώρα ναυαγίων και ενδιαφέρουσα μορφολογία βυθών.

Πηγές του υπουργείου Θαλασσίων Υποθέσεων παραδέχθηκαν στον "ΤτΚ" ότι ο καταδυτικός τουρισμός είναι σε "εμβρυακό στάδιο" και τόνισαν ότι "η συνεισφορά μας είναι στην καταγραφή των προβλημάτων που παρουσιάζονται από την υφιστάμενη νομοθεσία και στην εύρεση τρόπων για την επίλυση τους, στις διαδικασίες για την παραχώρηση θαλάσσιας έκτασης για αναπτυξιακούς λόγους, στην ρύθμιση της αλιείας εντός των περιοχών που θα πραγματοποιούνται οι καταδύσεις, ενώ στην αρμοδιότητα μας είναι και η δημιουργία τεχνητών υφάλων, οι οποίοι παράλληλα με την προστασία της αλιείας μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως προορισμοί καταδυτικού τουρισμού".

Ο κ. Αλκιβιάδης Κυριάκου, μέλος της Ένωσης Αυτοδυτών Θεσσαλονίκης (ΕΑΘ) δίνει τη δική του ερμηνεία για τη διαχρονική αδράνεια του κράτους: «Η μόνη εξήγηση που μπορεί να δοθεί είναι ότι ακόμα δεν έχει συνειδητοποιηθεί από την Πολιτεία, ποιο είναι το προϊόν με το οποίο είναι ευλογημένη η Ελλάδα και ποια η προστιθέμενη αξία για την οικονομία και όχι μόνο. Οι κατά καιρούς εξαγγελίες αντιμετωπίζουν το θέμα μόνο επιφανειακά χωρίς να προχωρούν στην ουσία. Η κατάδυση αντιμετωπίζεται ως ένα ακραίο άθλημα για λίγους κάτι που από τα στοιχεία παγκοσμίως αποδεικνύεται ότι δεν ισχύει. Οι μελέτες που έχουν γίνει πριν αλλά και μετά την εφαρμογή του νόμου 3409/2005 δε συνοδεύτηκαν από δράσεις. Οι γραφειοκρατικές διαδικασίες για αδειοδοτήσεις, η εμπλοκή πλήθος υπουργείων και υπηρεσιών, και η δύσκολη οικονομική συγκυρία, μπορεί να αποτελούν ένα εμπόδιο όχι όμως ανυπέρβλητο, καθώς τα οφέλη είναι πολλά και σημαντικά».

  
Λύση οι προστατευόμενες θαλάσσιες περιοχές
Η περιβαλλοντική διάσταση της ανάπτυξης του καταδυτικού τουρισμού είναι εξίσου σημαντική με την οικονομική, όπως αναφέρει ο κ. Γιώργος Κυπραίος, μέλος του Συλλόγου Ερασιτεχνών Αυτοδυτών «Τηθύς»: «Η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος με αυστηρή εφαρμογή, τουλάχιστον του υφιστάμενου νομικού καθεστώτος, η δημιουργία προστατευόμενων θαλάσσιων περιοχών, εντός των οποίων δεν θα επιτρέπεται καμία ανθρώπινη δραστηριότητα, εκτός της επιστημονικής έρευνας, και σε αυστηρά καθορισμένα σημεία εντός αυτών η αυτόνομη και ελεύθερη κατάδυση είναι το πρώτο βήμα για την ανάπτυξη του καταδυτικού τουρισμού στην Ελλάδα».

Σήμερα οι θάλασσες της Ελλάδας έχουν αποψιλωθεί από την πανίδα τους, λόγω της ανεξέλεγκτης υπεραλίευσης, της έλλειψης μηχανισμών προστασίας και της ανυπαρξίας προστατευόμενων περιοχών, οι οποίες θα μπορούσαν να αποτελέσουν κοιτίδες αναγέννησης πολλών ειδών που κινδυνεύουν ακόμα και με εξαφάνιση. Αυτό είναι ακριβώς το μοντέλο που εφάρμοσαν χώρες όπως η Αίγυπτος, η Μάλτα, η Ισπανία και η Ιταλία, με τη θεσμοθέτηση καταδυτικών πάρκων, ελεγχόμενων από το κράτος και με αυστηρή ποσόστωση επισκέψεων και εκμετάλλευσης και πλέον δρέπουν τους καρπούς της στρατηγικής τους επιλογής: Είναι χαρακτηριστικό ότι τα Εθνικά Πάρκα της Ερυθράς Θάλασσας της Αιγύπτου το 2010 απέδιδαν περισσότερο τουριστικό συνάλλαγμα από το Μουσείο του Καΐρου και κατατάσσονταν στη δεύτερη θέση, μετά τις Πυραμίδες, με συνολικά έσοδα που ξεπερνούσαν τα 4,5 δις ευρώ.

Ο κ. Δελβερούδης παρατηρεί ότι στις θάλασσές μας απουσιάζει το ουσιαστικότερο από όλα, η αφθονία ζωής: «Μόνο ένας  τρόπος υπάρχει για να ξεπεράσουμε το μειονέκτημα αυτό, η δημιουργία θαλάσσιων καταδυτικών πάρκων, περιοχών όπου η ελάχιστη προϋπόθεση θα είναι η απαγόρευση της αλιείας. Όπου και να έχω καταδυθεί στον κόσμο συνάντησα από ένα τέτοιου είδος πάρκο, ένα πάρκο «κράχτη» του θαλάσσιου πλούτου κάθε τόπου. Παντού αυτά τα πάρκα είναι υπό την ευθύνη του κράτους, του απόλυτου εγγυητή του φυσικού θησαυρού της χώρας».

Εκτός όμως από τη θαλάσσια πανίδα, μεγάλη σημασία έχουν και άλλα στοιχεία, τα οποία, όπως λέει ο κ. Δελβερούδης,  έχουν μοναδικά στον κόσμο χαρακτηριστικά και τοποθετούν τη χώρα μας στον καταδυτικό χάρτη ως μια ξεχωριστή οντότητα: «Τα θαλάσσια καταδυτικά πάρκα δε σημαίνουν μόνο χλωρίδα και πανίδα, σημαίνουν και ναυάγια και υποθαλάσσιους αρχαιολογικούς χώρους, τα οποία αν μη τι άλλο διαθέτουμε σε αφθονία».

Η ανάπτυξη του καταδυτικού τουρισμού κάτω από κανόνες και επιστημονική παρακολούθηση αποτελεί μία κατεξοχήν δράση αειφόρου ανάπτυξης, σημειώνει χαρακτηριστικά ο κ. Κυριάκου της ΕΑΘ και συμπληρώνει: «Ο καθορισμός προστατευόμενων περιοχών δεν συνεπάγεται το τεχνητό περιορισμό της ζωής σε αυτές. Τα οφέλη για την αλιεία περιφερειακά αυτών των περιοχών, θα είναι μακροπρόθεσμα σημαντικά. Το σημαντικότερο ίσως από όλα τα οφέλη είναι η αλλαγή νοοτροπίας στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε και διαχειριζόμαστε τη θάλασσα».

Συνολικά κερδισμένος ο τουρισμός
Η ανάπτυξη του καταδυτικού τουρισμού, θα τονώσει και θα ανανεώσει το προφίλ της χώρας μας, καθώς τα οφέλη δε θα περιοριστούν μόνο… υποβρυχίως. Αντιθέτως, όλες οι δραστηριότητες που συνθέτουν ένα πλήρες τουριστικό πακέτο, όπως οι ξενοδοχειακές υποδομές, ο πολιτιστικός πλούτος, η διασκέδαση και οι παραλίες, προσφέρουν πολλές επιλογές για τους αυτοδύτες και τις οικογένειές τους. Η σωστή οργάνωση και προώθηση ενός ολοκληρωμένου μοντέλου καταδυτικού τουρισμού, μόνο οφέλη θα έχει για τη χώρα: «Τα οικονομικά οφέλη που θα προκύψουν από την ένταξη της Ελλάδας στον «καταδυτικό χάρτη», για όλες τις κατηγορίες επαγγελματιών που ασχολούνται ευρύτερα με τον τουρισμό  και την κατάδυση είναι αυταπόδεικτα», καταλήγει ο κ. Κυπραίος.

ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ κ. ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ ΣΤΟΝ «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»

ΜΟΤΟ 1 «Ο καταδυτικός τουρισμός μπορεί να προσδώσει ποιοτικά στοιχεία στο εγχώριο τουριστικό προϊόν»
ΜΟΤΟ 2 «Είμαστε στο τελικό στάδιο, αφού ξεπεράσουμε και τα προβλήματα με τα αρχαιολογικά αξιοθέατα, ώστε να καταφέρουμε να είναι και αυτά επισκέψιμα»

«Η Ελλάδα μπορεί να γίνει ένας δημοφιλής διεθνής καταδυτικός προορισμός, ιδιαίτερα ελκυστικός, καθώς διαθέτει πολλά νησιά, εξαιρετικά ενδιαφέροντα υποβρύχια τοπία και θερμά και φιλικά νερά όλο το χρόνο. Το τελευταίο διάστημα επεξεργαζόμαστε ένα σχέδιο νόμου για τον καταδυτικό τουρισμό. Αυτό θα δώσει τη δυνατότητα να αναδειχθεί και να αναπτυχθεί ο τεράστιος πλούτος που έχει να παρουσιάσει η συγκεκριμένη μορφή εναλλακτικού τουρισμού στη χώρα μας. Είμαστε πιστεύω στο τελικό στάδιο, αφού ξεπεράσουμε και τα προβλήματα με τα αρχαιολογικά αξιοθέατα που υπάρχουν στους ελληνικούς βυθούς προκειμένου να καταφέρουμε και αυτά να είναι επισκέψιμα.
Είναι βέβαιο ότι η Ελλάδα μπορεί  να διαμορφώσει καταδυτικά πάρκα απαράμιλλης ομορφιάς σε περιοχές όπως στην Αλόννησο, τη Λέρο την Κάλυμνο και αλλού, καθώς οι ελληνικοί βυθοί παρέχουν στους αυτοδύτες μοναδικές εικόνες. Για παράδειγμα στη Λέρο υπάρχουν γύρω από το νησί εννέα ναυάγια πλοίων, στην Κάλυμνο, που η ζωή της είναι συνδεμένη με την σπογγαλιεία και την αλιεία, έχει δημιουργηθεί ένας ολόκληρος πολιτισμός του σφουγγαριού και έχει γραφεί ιστορία γύρω από την κατάδυση. Στην Αλόννησο προσφέρεται μια απίστευτη φυσική ομορφιά. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε δεκάδες τέτοια παραδείγματα. Όλα αυτά είναι που μπορούμε να παρουσιάσουμε στους ανθρώπους της κατάδυσης. Πάντως, εκτιμώ, ότι ο καταδυτικός τουρισμός μπορεί να προσδώσει ποιοτικά στοιχεία στο εγχώριο τουριστικό προϊόν και να συμβάλλει με την δική του δυναμική και το δικό του κοινό στην προσπάθεια που καταβάλλουμε για να αυξηθεί ο αριθμός των επισκεπτών της Ελλάδας».

Το προφίλ του μέσου αυτοδύτη
Σύμφωνα με στατιστικές μελέτες οργανισμών που δραστηριοποιούνται στην τουριστική βιομηχανία, ο μέσος ευρωπαίος αυτοδύτης είναι ανώτερου μορφωτικού και οικονομικού επιπέδου, προτιμά χώρες που παρέχουν τα εχέγγυα ασφαλών καταδύσεων και αναζητά προορισμούς που συνδυάζουν καταδύσεις για τους ίδιους και ολοκληρωμένα τουριστικά προϊόντα για τις οικογένειές τους: «Ένα μεγάλο μέρος των τεσσάρων εκατομμυρίων ευρωπαίων πιστοποιημένων αυτοδυτών πραγματοποιεί τουλάχιστον ένα ταξίδι καταδυτικών διακοπών το χρόνο, στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου. Πέρα από τα άμεσα οικονομικά οφέλη υπάρχουν και άλλα τα οποία μπορεί μακροπρόθεσμα να αποδώσουν σε πολλές διαστάσεις. Η επιλογή με επιστημονικά κριτήρια περιοχών για την ανάπτυξη καταδυτικής δραστηριότητας και η παράλληλη φύλαξη και προστασία τους, θα δώσει την δυνατότητα στην θαλάσσια χλωρίδα και πανίδα να ανακάμψει από την έντονη υπεραλίευση των προηγούμενων ετών», σημειώνει χαρακτηριστικά ο κ. Κυριακού.

ΑΡΙΘΜΟΙ
19.382.000 δύτες παγκοσμίως από το 1969 μέχρι σήμερα έχει πιστοποιήσει ο οργανισμός εκπαίδευσης αυτοδυτών PADI
4.000.000 οι πιστοποιημένοι αυτοδύτες στην Ε.Ε.
0,8 με 1,2 δις ευρώ τα ετήσια έσοδα της Μάλτας το 2010 από τον καταδυτικό τουρισμό.
250.000 ο αριθμός των αυτοδυτών και των οικογενειών τους που επισκέφθηκαν τη Μάλτα το 2010.








Η εξέλιξη των χάκερ: Από μοναχικοί τύποι, σε επαγγελματικές ομάδες στην υπηρεσία του Κράτους


Με το πάθημα της Sony να είναι ακόμα νωπό, όταν το δίκτυο της εταιρείας τέθηκε εκτός λειτουργίας και 100 εκατομμύρια χρήστες του σε όλο τον κόσμο είδαν ευαίσθητα προσωπικά τους δεδομένα να γίνονται βορά στις ορέξεις αγνώστων, το χάκινγκ έγινε και πάλι λέξη του συρμού. Η βιομηχανική κατασκοπεία, οι υποκλοπές ευαίσθητων και απόρρητων δεδομένων και η υπονόμευση δικτύων τηλεπικοινωνιών είναι οι κύριοι τομείς στους οποίους ειδικεύονται οι χάκερ, προκαλώντας ζημιές δισεκατομμυρίων ευρώ σε παγκόσμια κλίμακα.

Οι χάκερ, όπως παρουσιάζονται στις ταινίες του Χόλιγουντ, είναι κάποιοι σκοτεινοί τύποι, που «παίζουν» την τεχνολογία στα δάχτυλα και συνήθως είναι οι «κακοί», που εισβάλλουν στα δίκτυα εταιρειών και κυβερνητικών υπηρεσιών με σκοπό να δημιουργήσουν χάος και να κλέψουν απόρρητα μυστικά. Εκτός βέβαια από τις περιπτώσεις που το χάκινγκ γίνεται για καλό σκοπό, οπότε μετατρέπονται σε… σταυροφόρους της τεχνολογίας και κινηματογραφικούς ήρωες. Η αλήθεια πάντως έχει δύο όψεις και γεγονός είναι ότι στην πραγματικότητα οι καλύτεροι… εργοδότες των χάκερς είναι εταιρείες-κολοσσοί της πληροφορικής, αλλά και κυβερνήσεις χωρών όπως οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Βρετανία και η Γαλλία.

Από ατομική «επιχείρηση», πολυάνθρωπες οργανώσεις
Αποκαλυπτική έρευνα της βρετανικής εφημερίδας «Γκάρντιαν» κατέδειξε ότι το 25% των ενεργών χάκερ στις ΗΠΑ αυτή τη στιγμή είναι στην υπηρεσία των μυστικών υπηρεσιών της χώρας. Ένας στους τέσσερις δηλαδή παρακολουθεί… τους υπόλοιπους τρεις, αλλά και τις ύποπτες κινήσεις πέρα και από τις δύο ακτές των ΗΠΑ, με έμφαση στις δραστηριότητες της Κίνας που χώνει την ηλεκτρονική της… «μύτη» όπου βρει διαδικτυακή τρύπα. Αν και οι αρχές της Κίνας αρνούνται κατηγορηματικά οποιαδήποτε ανάμιξη, οι ΗΠΑ «δείχνουν» προς τον ασιατικό γίγαντα, μετά τις πρόσφατες επιθέσεις στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο της Google, αλλά και σε βιομηχανίες όπλων και άκρως απόρρητων διαστημικών προγραμμάτων.

Η εποχή των μοναχικών καβαλάρηδων του Διαδικτύου πάντως έχει περάσει, καθώς οι συλλογικές προσπάθειες χακαρίσματος είναι πλέον οι πιο συχνές και αποτελεσματικές. Δύο ομάδες ξεχωρίζουν αυτή την περίοδο, οι LulzSec και οι Anonymous. Οι πρώτοι πιστώνονται ή χρεώνονται, ανάλογα από ποια πλευρά το βλέπει κανείς, το σπάσιμο της Sony και της ιστοσελίδας της κρατικής τηλεόρασης των ΗΠΑ. Οι δεύτεροι, θεωρούνται πολιτικοί χ-ακτιβιστές, οι οποίοι προωθούν με τις ενέργειές τους την ελευθερία της έκφρασης στο Διαδίκτυο και διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στη διάδοση των πληροφοριών για τις πρόσφατες εξεγέρσεις στα απολυταρχικά αραβικά καθεστώτα.

Οι χάκερς που…έγραψαν ιστορία

Τζον Ντρέιπερ, ο… σφυρίχτρας
Ο Τζον Ντρέιπερ κατέχει δύο επίζηλους τίτλους: Θεωρείται ο «παππούς» όλων των χάκερ και κατέληξε πίσω από της φυλακής τα σίδερα το 1976, γεγονός που τον κατέστησε… πρωτοπόρο. Ο λόγος; Με τη βοήθεια μιας… σφυρίχτρας-δώρου που βρήκε σε συσκευασία δημητριακών, ο Ντρέιπερ κατάφερε να μιμηθεί τον τονικό ήχο του τηλεφώνου και να κάνει απεριόριστες κλήσεις εντελώς δωρεάν. Συνελήφθη και καταδικάστηκε σε δίμηνη φυλάκιση. Σήμερα κάνει διαλέξεις σε όλες τις ΗΠΑ, αν και αντιμετωπίζει αρκετά προβλήματα υγείας στα χέρια του, τα οποία οφείλονται στις ατελείωτες ώρες… πληκτρολόγησης.


Κέβιν Μίτνικ, ο… σεκιουριτάς

Βαδίζοντας στα βήματα του Ντρέιπερ, ο Κέβιν Μίτνικ κατηγορήθηκε από το FBI ότι ήταν σε θέση να προκαλέσει… τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο με τις μεθόδους υποκλοπής δεδομένων που χρησιμοποιούσε. Ο Μίτνικ είχε καταφέρει να εισβάλλει σε αυστηρά φρουρούμενα δίκτυα τηλεπικοινωνιών, προκαλώντας ζημιές εκατομμυρίων δολαρίων, ενώ κατηγορήθηκε ότι παρακολουθούσε ηλεκτρονικά ακόμα και τους πράκτορες του FBI που τον… παρακολουθούσαν. Συνολικά πέρασε στη «στενή» 5 χρόνια και όταν αποφυλακίστηκε το 2000, πέρασε μια περίοδο κατά την οποία απαγορευόταν να πιάσει στα χέρια του κινητό τηλέφωνο ή υπολογιστή. Σήμερα είναι ένας άκρως επιτυχημένος και ακριβοπληρωμένος σύμβουλος ασφαλείας δικτύων πολυεθνικών εταιρειών.

Κέβιν Πόουλσεν… ο δημοσιογράφος

Σήμερα είναι αρχισυντάκτης του περιοδικού Wired, ένα από τα πλέον έγκυρα έντυπα τεχνολογίας παγκοσμίως. Σε ηλικία 17 ετών όμως, ήταν φυγάς και καταζητούμενος από το FBI, για μια σειρά αδικημάτων, μεταξύ των οποίων και το χακάρισμα του τηλεφωνικού κέντρου του αμερικανικού τηλεοπτικού δικτύου NBC. Συνελήφθη και αυτός, πέρασε αρκετά χρόνια φυλακισμένος και όταν απελευθερώθηκε ξεκίνησε μια δεύτερη καριέρα ως… εμπειρογνώμονας σε θέματα χάκινγκ. Ο ίδιος πάντως έπαιξε σημαντικό ρόλο στο ξεσκέπασμα παιδόφιλων που παραμόνευαν σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, βοηθώντας έτσι τις αρχές να συλλάβουν αρκετούς επικίνδυνους κακοποιούς.

Έϊντριαν Λέιμο… ο ρουφιάνος

Ο Λέιμο είναι ο άνθρωπος που ξεσκέπασε το «βαθύ λαρύγγι» του Wikileaks και τον παρέδωσε στο FBI. Χακεράς ο ίδιος, μπαινόβγαινε με άνεση στις βάσεις δεδομένων των Τάιμς της Νέας Υόρκης, της Google και της Microsoft, όταν έπεσε στη φάκα των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ. Με αντάλλαγμα τη μείωση της ποινής του, ο Λέιμο κατέδωσε τον Μπράντλεη Μάνινγκ, ο οποίος είχε -μέσω του Wikileaks- αποκαλύψει χιλιάδες εγκλήματα των ΗΠΑ στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. 

Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011

Δονκιχωτισμοί και άλλες ιστορίες...


Φαίνεται ότι το πολιτικό σύστημα κάνει ό,τι μπορεί για να χάσει και τα τελευταία του ερείσματα στην κοινωνία. Τη στιγμή που η ανεργία έχει χτυπήσει «κόκκινο», η αγορά έχει βυθιστεί στην ύφεση και σχεδόν κάθε οικογένεια έχει υποστεί τις συνέπειες της κρίσης, ετοιμάζονται νέα φοροεισπρακτικά μέτρα, τα οποία μάλιστα θα έχουν αναδρομική ισχύ. Μέχρι εκεί φτάνει η σοβαρότητα και η επάρκεια των κυβερνώντων, τις επιπτώσεις όμως των επιλογών τους εμείς τις πληρώνουμε.

Ακόμα και ο καλοπροαίρετος στα όρια της αφέλειας έχει πλέον αντιληφθεί ότι η κυβερνητική στρατηγική είναι στην ουσία ανύπαρκτη και ρεαλιστική πρόταση για έξοδο από την κρίση δεν υπάρχει. Οι σπασμωδικές κινήσεις και τα ξεδιάντροπα ψέματα, είτε στην περίπτωση των ημιυπαίθριων, είτε σε αυτή των έκτακτων χαρατσιών, εκτός από την υποτίμηση της νοημοσύνης μας, διαιωνίζουν και την αντίληψη των πολιτών ότι έχουν απέναντί τους ένα κράτος-εχθρό, το οποίο ψάχνει μονίμως μεθόδους εξαπάτησής τους.

Αντί να υπάρξει μια γενναία φορολογική μεταρρύθμιση, έτσι ώστε τα βάρη να κατανεμηθούν στο βαθμό που αναλογεί στον καθένα, αντί να υπάρξει πραγματική δημόσια Υγεία και Παιδεία, οι κυβερνώντες προτιμούν να διαρρέουν μέσω… «κύκλων» τους ατέρμονες συσκέψεις και χτυπήματα των χεριών στο τραπέζι, ωσάν άλλοι Δον Κιχότες που κυνηγούν τους ανεμόμυλους της ανάπτυξης που χάσαμε πριν κάποιες δεκαετίες.


Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

Ας κοιταχτούν στον καθρέφτη...


Έντονη ενόχληση προκάλεσε στους κυβερνώντες το μπαράζ δημοσιευμάτων που κάνουν λόγο για ξένους τοποτηρητές -τύπου Νόιμπαχερ- που έρχονται να ελέγξουν τις επιδόσεις των υπουργών στην εφαρμογή του Μνημονίου. Μέχρι και ανακοίνωση βγήκε, με την οποία στηλιτεύονται τα ΜΜΕ, επειδή παραπληροφορούν την κοινή γνώμη, λες και ζούμε στη Βόρεια Κορέα και ο κόσμος «ενημερώνεται» μόνο από τα βραδινά δελτία ειδήσεων.

Ας θυμηθούμε ότι και ο Χέρμαν Νόιμπαχερ είχε αναλάβει το 1942 επίτροπος των χιτλερικών στην Αθήνα, έτσι ώστε να διατηρεί πλήρη έλεγχο σε ό,τι είχε απομείνει από την ελληνική οικονομία της Κατοχής, με τα γνωστά αποτελέσματα.

Το μείζον θέμα όμως στην περίπτωση της χώρας, είναι ότι δεν υπάρχει προοπτική ανάπτυξης και κανείς δεν πείθεται ότι τα στυγνά μέτρα που επιβάλλονται έχουν ως στόχο την ανάκαμψη της πραγματικής οικονομίας. Αντίθετα, απλά κερδίζεται χρόνος ώστε να προλάβουν κάποιοι να απαλλαγούν από τα «τοξικά» σκουπίδια και να βάλουν χέρι στη δημόσια περιουσία.

Η επιτροπεία, η εκ του σύνεγγυς παρακολούθηση της προόδου, ή όπως αλλιώς θέλει να «βαφτίσει» η κυβέρνηση το γεγονός ότι, είτε το θέλει είτε όχι, η χώρα είναι στο μικροσκόπιο της τρόικας, δεν προέκυψε από… παρθενογένεση. Κάποιοι, προφανώς, άνοιξαν την πόρτα. 

Ας κοιταχτούν στον καθρέπτη, οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι και μετά αν έχουν την τόλμη, ας ψελλίσουν ποιος παραπληροφορεί την κοινή γνώμη.

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

Ρουμς του λετ… μέσω Ιντερνετ


Νοικιάστε ένα δωμάτιο, για να βγάλετε τα… σπασμένα της κρίσης
Πρωτοποριακή υπηρεσία διευκολύνει όσους θέλουν να βγάλουν εισόδημα από το σπίτι


Η αντιμετώπιση της κρίσης, εκτός από μοιρολατρία και… αγανάκτηση, χρειάζεται και κάποιες κινήσεις που αποφέρουν εισόδημα, αλλά και… νέες γνωριμίες. Ένας τρόπος είναι να διαθέσετε, έναντι αντιτίμου που εσείς θα καθορίσετε, ένα δωμάτιο ή ακόμα και ολόκληρο το σπίτι σας σε κάποιον τουρίστα που δε θέλει να μείνει σε ξενοδοχείο, αλλά προτιμά να πάρει μια αυθεντική «γεύση» της πόλης που επισκέπτεται και των ανθρώπων της.

Μια έξυπνη ιδέα που ξεκίνησε από τις ΗΠΑ πριν τρία χρόνια και πλέον έχει εξαπλωθεί σε 182 χώρες και 8 χιλιάδες πόλεις παγκοσμίως, γνωρίζει πρωτοφανή επιτυχία και μετράει εκατομμύρια ικανοποιημένους «πελάτες». Πρόκειται για την υπηρεσία airbnb.com, η οποία ξεκίνησε το 2008 στο Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ και είχε ως στόχο να συντονίσει την προσφορά και τη ζήτηση εναλλακτικών καταλυμάτων. Πριν βιαστείτε να χαρακτηρίσετε την ιδέα «εκκεντρική», ήδη εκατοντάδες Έλληνες έχουν αξιοποιήσει την υπηρεσία αυτή, είτε διαθέτοντας δωμάτια σε αστικά κέντρα, αλλά και στην περιφέρεια, είτε ταξιδεύοντας σε πόλεις του εξωτερικού και μένοντας σε σπίτια έναντι αντιτίμου που δεν ξεπερνά τα 20 ευρώ ανά διανυκτέρευση.

Μια πρόχειρη αναζήτηση με λέξη-κλειδί κάποια πόλη της Ελλάδας δίνει εκατοντάδες αποτελέσματα από κάθε σχεδόν γωνιά της Ελλάδας. Ο Νέιθαν Μπλέκαρτσικ, ένας από τους τρεις ιδρυτές της υπηρεσίας, εξηγώντας την επιτυχία του διαδικτυακού… ΕΟΤ σημείωσε: «Πολλοί άνθρωποι θέλουν να αποφύγουν τη διαμονή σε ξενοδοχείο, είτε επειδή είναι ακριβό, είτε επειδή προτιμούν να μείνουν σε κάποια περιοχή της πόλης που δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική. Άλλοι θέλουν να βρουν διαμονή κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, οπότε το airbnb τους προσφέρει μεγάλη ποικιλία επιλογών σε προσιτές τιμές και απευθείας επικοινωνία ενοικιαστή και σπιτονοικοκύρη».

ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ
Η καταχώρηση του χώρου που διαθέτετε προς ενοικίαση είναι δωρεάν. Πρέπει απαραίτητα να δώσετε στοιχεία που αφορούν στην τοποθεσία, την τιμή και τη διαθεσιμότητά του. Ο ενδιαφερόμενος μπορεί να επικοινωνήσει άμεσα μαζί σας, να ζητήσει συμπληρωματικές πληροφορίες και εφόσον συμφωνήσετε, να σας αποστείλει μέσω πιστωτικής κάρτας προκαταβολή, αντίστοιχη των διανυκτερεύσεων που θα «κλείσει».

ΟΙ «ΚΑΝΟΝΕΣ»
Αν είστε ταξιδιώτης:
  1. Επιβεβαιώστε την ώρα άφιξης
  2. Σεβαστείτε τους γείτονες και τα έθιμα της περιοχής.
  3. Αφήστε ένα σύντομο σχόλιο στο airbnb για την εμπειρία σας, ώστε να γνωρίζουν και οι επόμενοι.
 Αν είστε οικοδεσπότης:
  1. Να είστε ειλικρινής με την περιγραφή του χώρου που διαθέτετε.
  2. Επικαιροποιήστε τη διαθεσιμότητά του, κάθε φορά που «κλείνετε» κάποια κράτηση.
  3. Επικοινωνήστε με τους ενδιαφερόμενους το συντομότερο. Αν δεν το κάνετε εσείς, ίσως χάσετε την ευκαιρία.

Οι λευκοί καρχαρίες προτιμούν τους... AC/DC


Οι λευκοί καρχαρίες είναι… φιλόμουσοι
Πείραμα κατέδειξε ότι οι φοβεροί θηρευτές της θάλασσας προτιμούν το… σκληρό ροκ


Αν τυχόν ναυαγήσετε σε κάποια θάλασσα γεμάτη λευκούς καρχαρίες, καλό θα είναι να έχετε μαζί σας ένα CD με τις επιτυχίες των… AC/DC και ένα… αδιάβροχο στερεοφωνικό. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε ο Ματ Ουόλερ, ένας Αυστραλός καπετάνιος τουριστικού σκάφους, ο οποίος πραγματοποίησε ένα παράξενο, όσο και αποτελεσματικό πείραμα.

Ο εφευρετικός Αυστραλός τοποθέτησε ένα αδιάβροχο ηχείο σε περιοχή που ζουν λευκοί καρχαρίες, οι φοβεροί θηρευτές της θάλασσας, και άρχισε να βάζει τραγούδια από διαφορετικά είδη μουσικής, ώστε να δει τις αντιδράσεις τους.

Μετά από αρκετή ώρα, ο Ουόλερ διαπίστωσε εμβρόντητος ότι τα τεράστια ψάρια είχαν ιδιαίτερη προτίμηση σε ένα συγκεκριμένο μουσικό συγκρότημα, που χαρακτηρίζεται ως ένα από τα καλύτερα που έχει ποτέ «βγάλει» η Αυστραλία, τους AC/DC. «Μόλις άκουσαν το τραγούδι “You shook me all night long”, οι καρχαρίες έγιναν περίεργοι, πλησίαζαν με ήρεμες κινήσεις το σκάφος και έτριβαν τα ρύγχη τους στο ηχείο. Σε καμία περίπτωση δεν ήταν νευρικοί, ούτε εκδήλωσαν ενόχληση ή επιθετικότητα».

Η παράδοξη συμπεριφορά των παρεξηγημένων, λόγω κινηματογραφικών ταινιών όπως «τα σαγόνια του καρχαρία», ψαριών έχει όμως λογική εξήγηση όπως είπε στο τηλεοπτικό δίκτυο ABC της Αυστραλίας ο ιχθυολόγος Τζόναθον Ουέρι: «Δεδομένου ότι οι λευκοί καρχαρίες δεν έχουν αυτιά, αισθάνονται δονήσεις και αντιλαμβάνονται συγκεκριμένο εύρος συχνοτήτων. Προφανώς οι AC/DC αν και παίζουν σκληρό ροκ, φαίνεται ότι… τους νανουρίζουν. Σίγουρα θα χρειαστούν περισσότερες έρευνες, αλλά σε κάθε περίπτωση η προτίμησή τους αυτή μας βοηθά να κατανοήσουμε περισσότερο τη συμπεριφορά τους».

Από τη φύση τους οι λευκοί καρχαρίες είναι στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας και για αυτό το λόγο δεν φοβούνται. 

Αντιθέτως είναι περίεργοι και πάνε κοντά σε ό,τι τους φανεί καινούριο στην περιοχή που κολυμπούν. 

ΠΗΓΗ: ABCNEWS.NET.AU

Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011

Αυτοκριτική, η άγνωστη χώρα βόρεια του Ποτέ-Ποτέ


Μετά από μια εβδομάδα κινητοποιήσεων και τη φυγάδευση βουλευτών μέσω… Εθνικού Κήπου, ο πρωθυπουργός της χώρας αναφέρθηκε χθες -για πρώτη φορά- στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στις πλατείες της χώρας διαπιστώνοντας μεταξύ άλλων ότι τα εθνικά συστήματα Δημοκρατίας είναι πιο αδύναμα σε σύγκριση με το παρελθόν και αιχμαλωτίζονται από παγκόσμιες εξουσίες.

Η πολύπλευρη κρίση, που ξεκινά από το έλλειμμα Παιδείας και φτάνει μέχρι την άκριτη υιοθέτηση τρόπων ανάπτυξης που δεν οδηγούν πουθενά, δεν μας βρήκε ξαφνικά. Αντίθετα, διογκώθηκε εδώ και δεκαετίες με τις ευλογίες του πολιτικού δυναμικού και του μοντέλου μέσα στο οποίο ανδρώθηκε, το οποίο βασίστηκε σε μια πελατειακή διαδικασία δούναι και λαβείν.

Ακόμα και αν η Δημοκρατία είναι όντως πιο αδύναμη, όπως υποστήριξε ο πρωθυπουργός, οι πολίτες δεν έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης. Τα ερωτήματα είναι αμείλικτα προς όσους εκλέχθηκαν να υπηρετήσουν το δημόσιο συμφέρον: Τι έκαναν οι ίδιοι για να διαφυλάξουν το κύρος της Δημοκρατίας, έτσι ώστε να πειστεί και ο πλέον δύσπιστος πολίτης ότι οι θεσμοί λειτουργούν;

Όταν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Πάγκαλος λέει ότι «κάποιος θα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για αυτό που έγινε», αναφερόμενος στις λεκτικές επιθέσεις προς τους βουλευτές, θα περίμενε κανείς να πει το ίδιο για το γενικευμένο καθεστώς ατιμωρησίας που ισχύει σε περιπτώσεις καραμπινάτων σκανδάλων.

Δυστυχώς όμως, την ώρα που απαιτούνται θαρραλέες πράξεις, κάποιοι -γνωστοί και μη εξαιρετέοι- προτιμούν να μηρυκάζουν γενικολογίες και αφορισμούς.