Εξαγωγή Δημοκρατίας

Η Ευρώπη συνεχίζει, επισήμως για «ανθρωπιστικούς λόγους», στην ουσία όμως για τον έλεγχο των ενεργειακών αποθεμάτων της χώρας, τις αεροπορικές επιδρομές στη Λιβύη. Η κλιμάκωση των στρατιωτικών επιχειρήσεων θυμίζει το κυνήγι του Σαντάμ στο Ιράκ, καθώς στόχος των Δυτικών είναι η εξουδετέρωση του Καντάφι, χωρίς σαφές σχέδιο για την επόμενη μέρα.

Αν και οι μεγαλύτερες -ευρωπαϊκών και αμερικανικών συμφερόντων- εταιρίες εξόρυξης του μαύρου χρυσού δραστηριοποιούνται εδώ και αρκετά χρόνια στη χώρα της βόρειας Αφρικής σε αγαστή συνεργασία με το καθεστώς Καντάφι, φαίνεται ότι η ρευστή κατάσταση που προκαλεί η εξέγερση των κατοίκων της χώρας προκάλεσε την επέμβαση των «Συμμάχων». Αν βέβαια η χώρα δε διέθετε πετρέλαιο και φυσικό αέριο, είναι πολύ πιθανό να μην υπήρχε καμία άλλη αντίδραση, εκτός από λεκτικές καταδίκες των ακροτήτων, όπως έγινε στην περίπτωση της Τυνησίας.

Κανένας όμως μέχρι σήμερα δεν έχει κερδίσει έναν πόλεμο μόνο με αεροναυτικές επιχειρήσεις, όπως προσπαθούν να μας πείσουν. Επίσης, φαίνεται ότι η έννοια της αντιπολίτευσης στη μαστιζόμενη χώρα είναι πολύ αφηρημένη και περιχαρακώνεται στις αντιμαχόμενες φατρίες των φυλών της χώρας. Η «εξαγωγή Δημοκρατίας» που επιχειρείται για ακόμα μια φορά από τη Δύση, θυμίζει τις αντίστοιχες υποσχέσεις των πολιτικάντηδων που υπόσχονται να χτίσουν γιοφύρια και μετά να φέρουν και ένα ποτάμι.

Και μόλις εξασφαλιστούν οι επενδύσεις και η ροή μαύρου χρυσού προς τη Δύση, ο μαστιζόμενος λαουτζίκος της Λιβύης θα γυρίσει εκεί που ήταν και πριν, στο περιθώριο και την εξαθλίωση.

Η βδομάδα που πέρασε...

Ιαπωνία 

Σεισμός, καταποντισμός και πυρηνικός εφιάλτης, τα τρία κακά της μοίρας της Ιαπωνίας. Νεκροί και αγνοούμενοι από την καταστροφή ξεπερνούν τους 16.000 την ώρα που οι αρχές συνεχίζουν τις αγωνιώδεις προσπάθειες να περιορίσουν τη διαρροή ραδιενέργειας από τα εργοστάσια που χτυπήθηκαν από το τσουνάμι. Η ανθρωπότητα παρακολουθεί αποσβολωμένη και οι ευρωπαίοι σχεδιάζουν τεστ αντοχής των 200 περίπου πυρηνικών μονάδων που βρίσκονται σε λειτουργία τα τελευταία 40 χρόνια.

Λιβύη 

Οι μάχες συνεχίζονται, οι αντικαθεστωτικοί βρίσκονται σε δεινή θέση και η Δύση εξετάζει όλα τα ενδεχόμενα. Στρατιωτική επέμβαση του ΝΑΤΟ, επιβολή ζώνης απαγόρευσης πτήσεων και άλλες κυρώσεις έχουν πέσει στο τραπέζι. Σε περίπτωση συντριβής του τελευταίου προπυργίου των εξεγερμένων στη Βεγγάζη, οι αναλυτές σημειώνουν ότι καραβάνια 300.000 τουλάχιστον προσφύγων θα κατακλύσουν την Ευρώπη, με κύριο προορισμό την Ελλάδα.

E-mail χρεοκοπίας 

Ένα e-mail που είχε «εσωτερική πληροφόρηση» για τη χρεοκοπία της χώρας στις 25 Μαρτίου έκανε το γύρο του διαδικτύου και αποτέλεσε αφορμή για κόντρα μεταξύ της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, περί της προέλευσής του, με τις θεωρίες συνομωσίας να δίνουν και να παίρνουν. Τελικά «ένοχος» ήταν ένας αγανακτισμένος… φαναρτζής από την Κρήτη, εκθέτοντας εκείνους που έβλεπαν… δάκτυλο της αντιπολίτευσης. Ηθικό δίδαγμα: Μην καταπίνετε… αμάσητα, όσα διαβάζετε στο Διαδίκτυο.

Κρατικά ομόλογα 

Η γερμανική βουλή ζήτησε από την Μέρκελ να εμποδίσει την αγορά κρατικών ομολόγων των υπερχρεωμένων χωρών της Ευρωζώνης από τον προσωρινό μηχανισμό στήριξης, καθιστώντας κάθε περαιτέρω έγκριση σε μάχη… κουκιών, ή με απλά λόγια σε ψήφο εμπιστοσύνης των επιλογών της καγκελαρίου. Ο πόλεμος συνεχίζεται και η Ελλάδα στα έδρανα των ευρωπαϊκών κοινοβουλίων… αναστενάζει.

ΑΟΖ-Καστελόριζο 

Τουρκικό πολεμικό σκάφος παρενόχλησε ιταλικό ερευνητικό πλοίο εντός ελληνικών χωρικών υδάτων στην περιοχή του Καστελόριζου, στέλνοντας σαφές μήνυμα στην κυβέρνηση. Στο διάβημα της Ελλάδας, η Τουρκία απάντησε με το γνωστό… τσαμπουκά και την περιφρόνηση του Διεθνούς Δικαίου. Το ενεργειακό σκάκι της περιοχής θα έχει πολλά ακόμα επεισόδια, την ώρα που τουρκικά πολεμικά εξακολουθούν να αρμενίζουν μέχρι τις ακτές της Αττικής.

Σχολεία 

Στη συγχώνευση σχολείων προχωρά το υπουργείο Παιδείας, εφαρμόζοντας έναν εκπαιδευτικό… «Καλλικράτη» για παιδαγωγικούς και όχι οικονομικούς λόγους, όπως ισχυρίζεται. Η ουσία όμως χάνεται στις κόντρες κυβερνητικών στελεχών, οι οποίες φαίνεται ότι πηγάζουν από μικροκομματικές σκοπιμότητες και τάσεις αυτοπροβολής. Η πρόσβαση στη δημόσια εκπαίδευση και το επίπεδό της παραμένουν υποσημείωση στο επικοινωνιακό παιχνίδι των καρεκλοκένταυρων, με θύμα τα παιδιά. 

Διαφθορά 

Το μνημόνιο δε σταμάτησε τα φακελάκια, σύμφωνα με την έκθεση της Διεθνούς Διαφάνειας, καθώς οι Έλληνες «λάδωσαν» με 632 εκ. ευρώ το 2010, νοσοκομεία, εφορίες και πολεοδομίες. Η διαφθορά παραμένει αναμφισβήτητη πρωταθλήτρια, αν και το ΔΝΤ έριξε τις… ταρίφες, σε σύγκριση με το 2009. Αύξηση όμως κατά 9,2% σημείωσε ο… τζίρος στις δημόσιες υπηρεσίες, φτάνοντας τα 1500 περίπου ευρώ κατά μέσο όρο. 

Ανοχύρωτη χώρα

Η καταστροφή στην Ιαπωνία έχει τρία σκέλη, τις επιπτώσεις του σεισμού, το τσουνάμι και τον πυρηνικό εφιάλτη, τα οποία δίνουν τροφή για σκέψη για τα καθ’ ημάς. Οι περίπου 16.000 νεκροί και αγνοούμενοι, σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής διαθέσιμα στοιχεία, έπεσαν θύματα κυρίως του παλλιροϊκού κύματος που σάρωσε τις ακτές και την ενδοχώρα των ανατολικών ακτών της χώρας του ανατέλλοντος ηλίου, ενώ ο σεισμός των 8,9 βαθμών της κλίμακας ρίχτερ προκάλεσε περιορισμένης έκτασης υλικές ζημιές και ελάχιστες απώλειες σε ανθρώπινες ζωές, σε σύγκριση με την ισχύ της δόνησης. 

Η προσπάθεια των Ιαπώνων να θέσουν υπό τον έλεγχό τους τη διαρροή ραδιενέργειας, αλλά και να τιθασεύσουν την περαιτέρω επιδείνωση της κατάστασης στον πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα κρατάει την παγκόσμια κοινή γνώμη δέσμια των εξελίξεων.

Η Ελλάδα είναι και εκείνη μια ιδιαίτερα σεισμογενής περιοχή και οι μνήμες από τις εκτεταμένες καταστροφές που προκαλεί κατά περιόδους ο Εγκέλαδος είναι ακόμα νωπές. Ιδιαίτερα ανησυχητικές όμως είναι οι επισημάνσεις των επιστημόνων, τόσο για την στατική επάρκεια των οικοδομών στη χώρα, όσο και για το επίπεδο ετοιμότητας του κρατικού μηχανισμού και την εκπαίδευση του πληθυσμού για την αντιμετώπιση σεισμού.

Περισσότερα από 4 εκατομμύρια κτίρια στην Ελλάδα έχουν χτιστεί πολύ πριν το 1985, γεγονός που επιτείνει τις ανησυχίες των ειδικών για τη συμπεριφορά τους σε περίπτωση σεισμού. Ακόμα περισσότερο, οι προληπτικοί έλεγχοι σε οικοδομές από τους αρμόδιους φορείς, σε καθεστώς διεθνούς επιτήρησης της οικονομίας μας, είναι δυσβάστακτοι και εν ολίγοις ανεφάρμοστοι. 

Οι καταγγελίες μάλιστα ότι κτίρια που επλήγησαν από το σεισμό του 1999 και χαρακτηρίστηκαν «κόκκινα», δηλαδή προς κατεδάφιση και κατοικούνται ακόμα, δεν είναι λίγες. Έτσι, ένας πιθανός ισχυρός σεισμός που θα πλήξει τη χώρα μας θα είναι στην ουσία μια προδιαγεγραμμένη καταστροφή κολοσσιαίων διαστάσεων.

Την ίδια ώρα, χώρες της «γειτονιάς» μας, όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία, διαθέτουν πεπαλαιωμένα πυρηνικά εργοστάσια, ή σχεδιάζουν την κατασκευή μονάδων, όπως η Τουρκία και η Ιταλία. Στην απευκταία περίπτωση πυρηνικού ατυχήματος στην περιοχή από οποιαδήποτε αιτία, οι επιπτώσεις στη χώρα μας θα είναι 1000 φορές μεγαλύτερες σε σύγκριση με το Τσέρνομπιλ το 1986. 

Χωματερή ψυχών

Η επικαιρότητα σαρώθηκε από το τσουνάμι της Ιαπωνίας και οι εξελίξεις στη Λιβύη πέρασαν σε δεύτερη μοίρα. Οι Ευρωπαίοι αρκέστηκαν σε μερικές γενικόλογες καταδίκες του καθεστώτος Καντάφι, το θέμα όμως είναι ότι η επαπειλούμενη ανθρωπιστική καταστροφή -έτσι χαρακτηρίζονται εύσχημα οι σφαγές και οι θηριωδίες- που θα προκαλέσει η πιθανή επικράτηση του Καντάφι θα πλήξει πρωτίστως εμάς. Οι εκτιμήσεις αναφέρουν ότι οι εξεγερμένοι δε θα μπορέσουν να αντέξουν πολύ τις επιθέσεις του στρατού και των μισθοφόρων του Άραβα δικτάτορα και σύντομα το τελευταίο τους προπύργιο, η Βεγγάζη, θα παραδοθεί. Αυτή η πιθανή εξέλιξη θα προκαλέσει νέα καραβάνια απελπισμένων, οι οποίοι με κάθε μέσο και τρόπο θα προσπαθήσουν να ξεφύγουν από τις μαζικές εκκαθαρίσεις.

Εκτός από την Ιταλία, η οποία φρόντισε να θωρακίσει τα θαλάσσια σύνορά της με την αφρικανική χώρα με τις ευλογίες και τη χρηματοδότηση της Ε.Ε., πολλοί από τους εκτοπισμένους -οι οποίοι μπορεί να ανέλθουν και σε 300 χιλιάδες- θα προσπαθήσουν να φτάσουν στην Ελλάδα.

Την ώρα που το κράτος πνίγεται σε μια κουταλιά νερό με τους 300 της Υπατίας, φανταστείτε τι θα γίνει αν ξαφνικά αρχίσουν να αποβιβάζονται στα παράλια της Κρήτης χιλιάδες Λίβυοι. Με ένα κρατικό μηχανισμό υπό κατάρρευση, με διάφορους που θα σπεύσουν να «αξιοποιήσουν» επικοινωνιακά το γεγονός και την Ε.Ε. σε ρόλο θεσμικού… παρατηρητή, η Ελλάδα θα γίνει για μια ακόμα φορά χωματερή ψυχών και συνειδήσεων. 

Η Ελληνίδα της αβύσσου

Μητέρα, εργαζόμενη, φωτογράφος και αυτοδύτρια, καταδύθηκε σε βάθος-ρεκόρ 106 μέτρων

Η κ. Ελένη Βασιλάτου-Τσοπουροπούλου κατέχει ένα μοναδικό ρεκόρ. Είναι η μόνη Ελληνίδα που έχει καταφέρει να καταδυθεί επανειλημμένα σε βάθη μεγαλύτερα των 100 μέτρων στη χώρα μας, με συσκευή αυτόνομης κατάδυσης. Εκτός όμως από τη μοναδική αυτή επίδοση η κ. Βασιλάτου-Τσοπουροπούλου, ισορροπεί ανάμεσα στις απαιτήσεις και τις χαρές της μητρότητας, της επαγγελματικής της ενασχόλησης και της αγάπης της για την υποβρύχια φωτογραφία. 

Καταδύεται εδώ και 14 χρόνια, με το σύζυγό της Νίκο και «επισκέπτεται», τόσο τα υποβρύχια μνημεία της Φύσης, όσο και πολυάριθμα ναυάγια που βρίσκονται στους ελληνικούς βυθούς. Μιλώντας στον «Ε.Τ» η κ. Βασιλάτου-Τσοπουροπούλου εξηγεί πως καταφέρνει να βαδίζει πάνω στο… τεντωμένο σκοινί των πολλαπλών υποχρεώσεών της: «Υπάρχει ισχυρό κίνητρο καθώς και θέληση. Οι καταδύσεις είναι το πάθος μας. Με λίγη σωστή οργάνωση κάποιος μπορεί να προλάβει και να καταφέρει σχεδόν τα πάντα».

Όλα ξεκίνησαν όταν η Ελένη έκανε την πρώτη της κατάδυση, γνώρισε τη μαγεία του υποβρύχιου κόσμου και από τότε όλα πήραν το δρόμο τους: «Την πρώτη μου βουτιά την έκανα με τον Νίκο το 1997 και από τότε δεν έχω σταματήσει παρά μόνο όταν ήμουν έγκυος. Με παρακίνησε στην αρχή η περιέργεια και μετά απλά η ομορφιά του κόσμου κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας», σχολιάζει η ίδια και συμπληρώνει: «Τα τελευταία 14 χρόνια είναι πάντα δίπλα μου και με στηρίζει. Είναι το ζευγάρι μου σε όλες σχεδόν τις βουτιές και φυσικά είναι και το… μοντέλο μου υποβρυχίως».

Τον Οκτώβριο που μας πέρασε η κ. Βασιλάτου-Τσοπουροπούλου έφτασε στο μεγαλύτερο βάθος που έχει καταδυθεί γυναίκα μέχρι σήμερα στη χώρα μας. Λίγο έξω από το Λουτράκι, στη Στέρνα, το βαθύμετρο «έγραψε» 106 μέτρα κάτω από την επιφάνεια. Δεν ήταν όμως η πρώτη φορά που η ίδια έφτασε σε παρόμοια βάθη, καθώς πολλά από τα ναυάγια που φωτογραφίζει σε αποστολές που διοργανώνει με τον σύζυγό της και την καταδυτική ομάδα τους κυμαίνονται σε βάθη από 70 έως 100 μέτρα.

Πολλά από αυτά τα ναυάγια έχουν μεγάλη ιστορική σημασία, όπως η ανακάλυψη του γαλλικού υπερωκεανίου «Parana» που βυθίστηκε από γερμανικό υποβρύχιο κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ταυτοποίησή του έκανε το γύρο του κόσμου, καθώς μέχρι τότε οι αναφορές ήταν συγκεχυμένες και το σημείο βύθισής του άγνωστο.

Η κ. Βασιλάτου-Τσοπουροπούλου, πιστή στο δόγμα των συνειδητοποιημένων αυτοδυτών, παίρνει μόνο φωτογραφίες από την άβυσσο και αφήνει μόνο… φυσαλίδες: «Η φωτογραφία είναι πάθος, τέχνη, μορφή έκφρασης, είναι ένας τρόπος να παίρνω μαζί μου κάτι από το βυθό. Επειδή καταδυόμαστε περισσότερο σε ναυάγια, είναι σαν να κρατάω με τις εικόνες μου και ένα κομμάτι της ιστορίας τους» σημειώνει η ίδια.

Όσο για τις φυσαλίδες, σύντομα και αυτές θα αποτελέσουν… σχεδόν παρελθόν, καθώς η έμπειρη αυτοδύτρια μόλις ολοκλήρωσε τον κύκλο εκπαίδευσης σε συσκευή ημίκλειστου κυκλώματος κατάδυσης, το οποίο αφήνει ελάχιστες… μπουρμπουλήθρες: «Η τεχνική κατάδυση είναι απαιτητική αλλά όχι απαγορευτική για τις γυναίκες. Ο εξοπλισμός αρκετός, βαρύς και πόσο μάλλον αν κουβαλάς και μια φωτογραφική μαζί σου αλλά και πάλι όσες γυναίκες το έχουν τολμήσει τα έχουν καταφέρει αρκετά καλά. Τώρα τελείωσα ένα σχολείο πάνω σε ημίκλειστο κύκλωμα και απ’ όσο ξέρω δεν υπάρχει άλλη γυναίκα στην Ελλάδα να χρησιμοποιεί το συγκεκριμένο σύστημα και μάλιστα σε καταδύσεις μίγματος αερίων που απαιτούνται σε μεγάλα βάθη».

         

BOX WHO IS WHO

H κ. Ελένη Βασιλάτου-Τσοπουροπούλου είναι 31 ετών και ζει με το σύζυγό της και τα τρία τους παιδιά στην Καστέλλα του Πειραιά. Η μεγάλη τους κόρη είναι πέντε ετών και τα δίδυμα, ένα αγόρι και ένα κορίτσι, είναι μόλις δέκα μηνών. Εργάζεται σε ένα κατάστημα αθλητικών ειδών και το 2007 ολοκλήρωσε τις σπουδές της στη φωτογραφία. 

Η ανθρωπιά μας πέθανε σε ένα παγκάκι

Περπατώντας στους δρόμους των μεγαλουπόλεων, ρίχνουμε κλεφτές ματιές στους απόκληρους της κοινωνίας μας, εκείνους που κοιμούνται σε παγκάκια, πάνω σε ένα χαρτόκουτο, σκεπασμένοι με κουρέλια και προσποιούμαστε, εμείς οι «προνομιούχοι» ότι ανήκουν σε έναν άλλο κόσμο.  Οι συντηρητικές εκτιμήσεις ανεβάζουν τον αριθμό των αστέγων σε όλη την Ελλάδα σε πάνω από είκοσι χιλιάδες ψυχές. Οι δομές στήριξής τους ανεπαρκείς, αποσπασματικές και ουσιαστικά ανύπαρκτες.

Ένας από αυτούς τους ανθρώπους βρέθηκε νεκρός στο κέντρο της Αθήνας, πιθανότατα παγωμένος από το κρύο, σε ένα παρκάκι. Ποιος θα νοιαστεί για αυτούς, όταν καταρρέει η ίδια η κοινωνία μας, όταν κάθε μας ανάσα «μετριέται» σε δάνεια και στατιστικές; Πάντως όχι οι κροκοδείλιοι ανευθυνοϋπεύθυνοι που έσπευσαν να διανείμουν στα ΜΜΕ την πρόθεσή τους να κεράσουν… σούπα και κουβέρτες τους άστεγους, όπως ακριβώς δίνει κάποιος ασπιρίνη στον καρκινοπαθή. 

Φαντάζομαι θα θέλουν να ακούσουν και συγχαρητήρια για την όψιμη ευαισθησία τους. Δύο άθλια ξενοδοχεία έχουν μισθωθεί για τη διανυκτέρευση 180 αστέγων στην Αθήνα. Οι υπόλοιποι 2.000 που ψάχνουν απάγκιο σε κάποια γωνιά της Αθήνας θα περιμένουν στην ουρά για ένα πιάτο σούπας, όπως έκαναν οι παππούδες μας στα κατοχικά συσσίτια.

Και όλοι εμείς οι υπόλοιποι, θα «σπαταλήσουμε» μερικά δευτερόλεπτα καθώς θα ακούμε την είδηση του χαμού του ανώνυμου άστεγου, κάνοντας στην άκρη την αξιοπρέπεια και το δικαίωμα στη ζωή που έχασαν. 

Όταν κάτσει ο κουρνιαχτός...

Αρκετοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι οι παλλαϊκές εξεγέρσεις κατά των απολυταρχικών καθεστώτων, της Αιγύπτου, της Τυνησίας και άλλων αραβικών κρατών, αποτελούν δείγμα του τι πρόκειται να γίνει, αργά ή γρήγορα και στην Ελλάδα.

Οι άνθρωποι ξεσηκώθηκαν μαζικά όχι μόνο επειδή θέλησαν να απαλλαγούν από τους δυνάστες που λυμαίνονταν τον πλούτο των χωρών τους, αλλά και επειδή είχαν και την ελπίδα ότι τα πράγματα μόνο καλύτερα μπορούν να πάνε. Αυτά ήταν και τα κύρια στοιχεία που ένωσαν ετερόκλητες κοινωνικές ομάδες και εν τέλει οδήγησαν τις χώρες σε αλλαγή σκηνικού. 

Θα χρειαστεί βέβαια να περιμένουμε να κατακαθίσει ο κουρνιαχτός για να δούμε αν όντως η κατάρρευση των καθεστώτων αυτών θα οδηγήσει σε καλύτερες συνθήκες ζωής για τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών, ή αν απλά η αναδιάταξη των δυνάμεων θα επιφέρει πιο σκληρές και αδιάλλακτες μορφές εξουσίας στο προσκήνιο.

Στην Ελλάδα της κρίσης όμως, η πρόσφατη γενική απεργία έφερε στους δρόμους από 30 έως 100 χιλιάδες συμπολίτες μας, ανάλογα με ποιον… καταμετρητή θα πιστέψουμε. Εδώ κάθε συντεχνία περιχαρακώνεται γύρω από τα συμφέροντά της, κανείς δε βλέπει μια αισιόδοξη προοπτική και ισχύει περισσότερο το «όλοι εναντίον όλων». 

Με αυτά τα δεδομένα, η γενικευμένη αντίδραση στα όσα μας επιβάλλει η τρόικα και οι εν Ελλάδι εντεταλμένοι της φαίνεται ακόμα μακρινή. 

Η έξαρση όμως της βίας είναι ήδη εδώ.