Translate

Παρασκευή 18 Μαΐου 2012

Δείτε ποια ζώα υπάρχουν στη... γειτονιά σας




Σε ακτίνα 50 χιλιομέτρων από το νησί της Σίφνου στις Κυκλάδες ζουν 98 διαφορετικά είδη πτηνών, 2 είδη αμφιβίων και 17 είδη θηλαστικών, από τα οποία 8 βρίσκονται στην «Κόκκινη Λίστα» κινδύνου εξαφάνισής τους. Η αναζήτησή τους είναι πλέον δυνατή χάρη στη συνεργασία κορυφαίων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, όπως το πανεπιστήμιο του Γέιλ, της NASA και της Εγκυκλοπαίδειας της Ζωής, ενός μνημειώδους έργου που έχει θέσει ως στόχο την πλήρη καταγραφή κάθε μορφής ζωής που έχει τη Γη για… σπίτι της.

Στη διαδικτυακή διεύθυνση http://www.mappinglife.org/ εμφανίζεται ο παγκόσμιος χάρτης της Google, πάνω στον οποίο έχουν τοποθετηθεί διάφορα «πλέγματα» πληροφοριών, οι οποίες καλύπτουν σχεδόν όλη την υφήλιο. Έτσι, ο κάθε επισκέπτης της ιστοσελίδας μπορεί να δει ποια ζώα υπάρχουν στην περιοχή που τον ενδιαφέρει, δεδομένου ότι έχουν ήδη συμπεριληφθεί περισσότερα από 30 χιλιάδες διαφορετικά είδη θηλαστικών, αμφιβίων, πτηνών και ψαριών που ζουν σε λίμνες και ποτάμια. Αν και ακόμα ο κατάλογος δεν είναι πλήρης, ο πλούτος των πληροφοριών καταδεικνύει ανάγλυφα τις περιοχές που βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο απώλειας της βιοποικιλότητας, ενώ παράλληλα παρουσιάζει τις επιστημονικές και τις κοινές ονομασίες στα αγγλικά των ειδών αυτών.

 «Στόχος του Χάρτη της Ζωής είναι να μας βοηθήσει να συνεργαστούμε, να βελτιωθούμε, να μοιραστούμε και εν τέλει να κατανοήσουμε την περιορισμένη σε τοπικό κυρίως επίπεδο γνώση της βιοποικιλότητας σε όλο τον πλανήτη», σημείωσε ο Ουόλτερ Γιέτς, επίκουρος καθηγητής οικολογίας και εξελικτικής βιολογίας στο πανεπιστήμιο του Γέιλ, ο οποίος ηγείται του φιλόδοξου αυτού προγράμματος

Πέμπτη 17 Μαΐου 2012

Θετική η αξιολόγηση για τον τεχνητό ύφαλο LSD-32


Δέκα χρόνια μετά τη βύθιση του Spiegel Grove, ενός αμερικανικού σκάφους επιφανείας του πολεμικού ναυτικού στα ανοιχτά του Κη Λάργκο στη Φλόριντα των ΗΠΑ, η αξιολόγηση του εγχειρήματος κρίνεται θετικά από τους αυτοδύτες, τις περιβαλλοντικές οργανώσεις και την επιχειρηματική κοινότητα της περιοχής. Σύμφωνα με τον Ρας Γηέηγκελ, πρόεδρο του τοπικού επιμελητηρίου, ο ετήσιος τζίρος που προκαλεί η παρουσία αυτοδυτών και των οικογενειών τους στην περιοχή ανέρχεται στα 25 εκατομμύρια δολάρια. 


Περιβαλλοντικές οργανώσεις που είχαν αντιταχθεί στη βύθιση του πλοίου, υποστηρίζοντας δικαιολογημένα ότι περιέχει πολλές βλαβερές ουσίες, είναι πλέον ικανοποιημένη από την παρουσία του στο βυθό, καθώς έχει αυξήσει τη βιοποικιλότητα στην περιοχή και παρέχει ασφαλές καταφύγιο για πολλά είδη υποβρύχιας ζωής.


Οι δύτες είναι και αυτοί ιδιαίτερα χαρούμενοι που ένα προσβάσιμο ναυάγιο μήκους 160 μέτρων, σε κοντινή απόσταση από την ακτή και σε μικρό σχετικά μέγιστο βάθος των 40 περίπου μέτρων είναι στη διάθεσή τους για καταδύσεις αναψυχής. 

Ένα πείραμα που τελικά φαίνεται ότι απέδωσε καρπούς. 


Για ρίχτε μια ματιά εδώ:

Έφτιαξαν μπαρ μέσα σε υποβρύχιο


Αν θέλετε να... πιείτε μια βόμβα βυθού, δεν υπάρχει καταλληλότερο μπαρ από το υποβρύχιο που κατασκευάστηκε ειδικά για να λειτουργήσει ως ποτάδικο.


Πρόκειται για μια πρωτοβουλία γνωστής εταιρείας μαύρης μπύρας, η οποία στο πλαίσιο των εορτασμών των 250 χρόνων από την ίδρυσή της, επέλεξε αυτό τον πρωτότυπο τρόπο για να προβληθεί.


Διαβάστε εδώ: http://www.theaustralian.com.au/archive/travel-old/submarine-bar-takes-partygoers-to-new-depths/story-e6frg8ro-1226358727456

και εδώ: http://jump-studios.com/#/journal/79

Εντόπισαν ναυάγιο στα 1200 μέτρα βάθος


Ένα ναυάγιο του πρώτου μισού του 19ου αιώνα σε βάθος 1200 περίπου μέτρων εντόπισε τηλεχειριζόμενο μη επανδρωμένο υποβρύχιο, στο πλαίσιο έρευνας για πετρελαϊκά κοιτάσματα στο βυθό του Κόλπου του Μεξικού.


Πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα ανακάλυψη, καθώς το ναυάγιο φαίνεται να είναι σε καλή κατάσταση και εκτός των άλλων ευρημάτων εντοπίστηκαν κάσες με όπλα, μπουκάλια, όργανα ναυσιπλοΐας, πιάτα, κανόνια, άγκυρες και ένας ναυτικός ξυλόφουρνος, ένα εξαιρετικά σπάνιο δείγμα της εποχής.

Το σκάφος "Okeanos Explorer" της ΝΟΑΑ και το ROV "Little Hercules" πραγματοποίησαν 29 συνολικά αυτοψίες στο ναυάγιο, προκειμένου να αντλήσουν περισσότερα στοιχεία για την ταυτότητά του.



Τα "προϊόντα" του facebook είναι οι χρήστες του



Το ρητό «αν δεν είσαι ο πελάτης, τότε είσαι το προϊόν» επιβεβαιώνει μια νέα εφαρμογή της εταιρείας διαδικτυακής ασφάλειας Abine, η οποία καταμετρά πόσα χρήματα κερδίζει το Facebook από τη δραστηριότητα του καθένα στη δημοφιλή ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης, η οποία αναμένεται να ξεπεράσει το ένα δισεκατομμύριο χρήστες παγκοσμίως μέχρι το τέλος του 2012.

Ο «υπολογιστής κέρδους» αξιολογεί τον αριθμό των αναρτήσεων, φωτογραφίες, κείμενα και συνδέσμους προς άλλες ιστοσελίδες, τις προτιμήσεις του κάθε χρήστη, τα γνωστά “like” δηλαδή και τον αριθμό των «φίλων». «Όσα περισσότερα προσωπικά δεδομένα αναρτά κανείς, τόσο πιο μεγάλη είναι και η αξία του χρήστη αυτού για το facebook», σημειώνει ο αναλυτής Τομ Παρκς στην ιστοσελίδα techcrunch και συμπληρώνει: «Το 85% των συνολικών εσόδων του προέρχεται από τη διαδικτυακή διαφήμιση. Οι πληροφορίες λοιπόν είναι πολύτιμες για καλύτερη στόχευση των προϊόντων που τυχόν ενδιαφέρουν τους καταναλωτές και το κυριότερο είναι ότι δε χρειάζεται καν να πληρώσει για να τις αποκτήσει, αφού η ανάρτηση πληροφοριών γίνεται οικειοθελώς από τον κάθε χρήστη».


Παρά τα τεράστια κέρδη του facebook από τις διαδικτυακές διαφημίσεις παραμένει ακόμα άγνωστο κατά πόσο οι ίδιες οι εταιρείες που το επιλέγουν κρίνουν ικανοποιητική την απόδοσή τους. Ήδη, η μεγάλη αυτοκινητοβιομηχανία General Motors ανακοίνωσε ότι δε θα συνεχίσει να διαφημίζεται σε αυτό, καθώς δεν προκάλεσε αύξηση των πωλήσεων, ή ανακατεύθυνση προς τις ιστοσελίδες με τα προϊόντα της.


Περισσότερα δισεκατομμύρια στις τσέπες του Ζάκερμπεργκ
Ο 28χρονος Μαρκ Ζάκερμπεργκ θα γιορτάσει τα γενέθλιά του σε λίγες μέρες με σημαντικά μεγαλύτερο… κομπόδεμα στις τσέπες του, καθώς η δημόσια διαπραγμάτευση της μετοχής του facebook, η οποία ξεκινάει την Παρασκευή εκτιμάται ότι θα αποφέρει περισσότερα από 12 δις ευρώ στο ταμείο της εταιρείας. Την προηγούμενη εβδομάδα είχε γίνει από την ιστοσελίδα η πρώτη δοκιμαστική χρήση της υπηρεσίας προβολής των αναρτήσεων των χρηστών σε ευρύτερο κοινό επί πληρωμή, μια τάση που ενδέχεται να γίνει ο κανόνας πολύ σύντομα, δεδομένου ότι η συνολική χρηματιστηριακή αξία θα ξεπεράσει τα 80 δις ευρώ, καθιστώντας την μια από τις ισχυρότερες παγκοσμίως. 

«Για να ανταποκριθεί στα τρέχοντα μεγέθη, το facebook θα πρέπει να αυξήσει τα έσοδά του κατά 41% μέσα στην επόμενη πενταετία», παρατηρεί ο κ. Παρκς και τονίζει ότι «η αποτίμησή του βασίζεται στα διαφημιστικά έσοδα, τα οποία με τη σειρά τους εξαρτώνται άμεσα από τη δυνατότητά του να συλλέγει ακόμα μεγαλύτερο όγκο προσωπικών δεδομένων από τους χρήστες».

Το facebook σκοπεύει να αυξήσει τον όγκο των μετοχών που θα διατεθούν σε επενδυτές κατά 25%, φτάνοντας στα 421 εκατομμύρια «κομμάτια». Η τιμή της καθεμιάς εκτιμάται ότι θα «αγγίξει» τα 40 δολάρια, πολύ περισσότερο από τα 28 μέχρι 35 που ήταν οι αρχικές εκτιμήσεις των αναλυτών. Η επενδυτική αυτή φρενίτιδα δεν είναι πάντως πρωτόγνωρη στο χώρο της τεχνολογίας, αν και η «φούσκα» του 2000 θα έπρεπε να αποτελέσει μάθημα για τους επίδοξους εκατομμυριούχους, οι οποίοι είδαν τις περιουσίες τους να εξανεμίζονται, όταν κατέρρευσαν τα χρηματιστήρια στις ΗΠΑ που διαπραγματεύονταν μετοχές εταιρειών υψηλής τεχνολογίας. Πρώτες στη σειρά απόκτησης μεριδίου από το χαρτοφυλάκιο του facebook είναι η Morgan Stanley, η JP Morgan και η Goldman Sachs, εταιρείες που συμμετείχαν ενεργά στην είσοδο του facebook στο χρηματιστήριο.

ΑΡΙΘΜΟΙ
3.699.520 Έλληνες έχουν προφίλ στο facebook.
901.000.000 χρήστες παγκοσμίως
70% των χρηστών στις ΗΠΑ δεν εμπιστεύονται τον τρόπο με τον οποίο το facebook διαχειρίζεται τα προσωπικά τους δεδομένα.
76% των χρηστών στις ΗΠΑ δήλωσε ότι θα ήθελε πιο ασφαλείς ρυθμίσεις απορρήτου.
7.000 λέξεις είναι η «πολιτική απορρήτου» του facebook.
40 διαφορετικές ρυθμίσεις απαιτούνται για τη διαμόρφωση του απορρήτου στο προφίλ του χρήστη.

Τετάρτη 16 Μαΐου 2012

To FW 190 του συνιδρυτή της Microsoft


Ο συνιδρυτής της Microsoft Πολ Άλλεν είναι ένας εκκεντρικός δισεκατομμυριούχος, με χόμπι μεταξύ άλλων τη συλλογή αεροσκαφών. Το "διαμάντι στο στέμμα" της συλλογής του είναι αναμφισβήτητα ένα γερμανικό καταδιωκτικό Focke Wulf 190 του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Το συγκεκριμένο αεροσκάφος έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, η οποία αποκαλύπτει πολλά για τους μύθους, την πραγματικότητα, τα ιστορικά αρχεία και την αντικειμενικότητά τους, αλλά και την αλήθεια, η οποία κάποια στιγμή έρχεται στην επιφάνεια.


Γυρίζουμε πίσω στον Ιούλιο του 1943, στο Ανατολικό Μέτωπο, το μέτωπο των πιο σκληρών μαχών μεταξύ ναζί και σοβιετικών στην περιοχή του Λένινγκραντ, τη σημερινή Αγία Πετρούπολη. Ο πιλότος Πάουλ Ρέτς ετοιμάζεται για μια ακόμα αποστολή, την προσβολή ενός θωρακισμένου τραίνου των Ρώσων που μετέφερε οπλισμό, στρατιώτες και τρόφιμα στην αποκλεισμένη από τους Γερμανούς πόλη. 


Μετά από εφορμήσεις στο τραίνο, ο πιλότος διαπιστώνει ότι η μηχανή του "κρατάει" και αναγκάζεται να το προσγειώσει σε δασώδη έκταση. Ο ίδιος καταφέρνει να διασωθεί, αλλά πέφτει στα χέρια των σοβιετικών και παραμένει αιχμάλωτός τους μέχρι το 1949, 4 χρόνια μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Σύμφωνα με τα επίσημα αρχεία των ναζί, το αεροσκάφος καταρρίφθηκε από αντιαεροπορικά πυρά. Η πραγματικότητα όμως αποδείχθηκε διαφορετική, διαψεύδοντας τη γερμανική προσήλωση στην ακρίβεια. 

Πάμε στο 1989, όταν έκπληκτοι κάποιοι ερευνητές εντοπίζουν στο δάσος το αεροσκάφος, το οποίο όχι μόνο διασώζεται σε άριστη κατάσταση, αλλά βρίσκουν ακόμα και το δερμάτινο σκούφο του πιλότου, όπως το είχε αφήσει στο κάθισμα του αεροσκάφους.


Εκεί αρχίζει ένα γαϊτανάκι: Μετά από αλλεπάλληλες αγοραπωλησίες, το αεροσκάφος καταλήγει τελικά στα χέρια του Άλλεν. Αρχίζει η διαδικασία επισκευής του και εξετάζεται η δυνατότητα να είναι πτητικά κατάλληλο, ώστε να απογειωθεί. Φτάνουμε στο 2010, το FW 190 είναι πλέον έτοιμο, ακριβώς όπως ήταν στην τελευταία του πτήση. Όλα λειτουργούν στην εντέλεια και το αεροσκάφος του Άλλεν γίνεται το μοναδικό του τύπου του που πετάει ακόμα, 70 και πλέον χρόνια μετά την τελευταία του πτήση.

Το ενδιαφέρον στοιχείο της ιστορίας, είναι ότι αντίθετα με τα όσα ισχυρίζονταν τα ναζιστικά αρχεία, το λύσιμο του κινητήρα κατέδειξε και την πραγματική αιτία της κατάρριψής του: Δεν είχε χτυπηθεί από αντιαεροπορικά, δεδομένου ότι δεν υπήρχε κανένα πλήγμα στην άτρακτο ή τα φτερά του, αλλά είχε πέσει θύμα σαμποτάζ. Στουπιά εντοπίστηκαν στις σωληνώσεις λαδιού και καυσίμων, τα οποία ακόμα και 70 χρόνια αργότερα έφραζαν τις ζωτικές λειτουργίες της "καρδιάς" του FW 190. Έτσι, παρά το ότι οι Γερμανοί, διαβόητοι για την ακρίβεια και τη μεθοδικότητά τους, έγραψαν στην επίσημη αναφορά ότι το αεροσκάφος είχε καταρριφθεί, προφανώς τα πραγματικά αίτια ήταν τελείως διαφορετικά. 


Σήμερα το αεροσκάφος βρίσκεται στο ιδιωτικό μουσείο του Πολ Άλλεν και κάνει κάποιες πτήσεις, με τη μηχανή του να βρυχάται θυμίζοντας αλλοτινές εποχές.

Εχθρός της Φύσης ο άνθρωπος



Μόνος και… έρημος σε έναν άδειο από ζωή πλανήτη κινδυνεύει να μείνει ο άνθρωπος, καθώς χιλιάδες είδη άγριας ζωής απειλούνται άμεσα με εξαφάνιση. Η ανθρωπότητα εξακολουθεί να σπαταλά το φυσικό κεφάλαιο της Γης και να υποβαθμίζει το περιβάλλον, με αποτέλεσμα η κατάσταση του «γαλάζιου πλανήτη» και της βιοποικιλότητάς του να είναι πλέον οριακή, με δραματικές συνέπειες για το σύνολο των έμβιων όντων.
Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει η έκθεση «Ζωντανός Πλανήτης 2012», η οποία συντάσσεται κάθε δύο χρόνια από την περιβαλλοντική οργάνωση WWF, σε συνεργασία με τη Ζωολογική Εταιρία του Λονδίνου και το Παγκόσμιο Δίκτυο Αποτυπώματος, η οποία καταδεικνύει ότι από το 1970 μέχρι σήμερα έχει σημειωθεί ραγδαία μείωση των ειδών κατά σχεδόν 30%, με τα τροπικά είδη να έχουν δεχτεί το ισχυρότερο πλήγμα που φτάνει σε ποσοστό μείωσης το 70%. «Σε παγκόσμιο επίπεδο, η έκθεση του WWF καταγράφει τον ανησυχητικό ρυθμό απώλειας της βιοποικιλότητας σε περιοχές του πλανήτη με χαμηλά εισοδήματα, συχνά σε βιολογικά πλούσιες τροπικές χώρες. Την ίδια στιγμή, οι πολίτες του οικονομικά αναπτυγμένου κόσμου ζουν σε έναν ψεύτικο παράδεισο που τροφοδοτείται από την υπερβολική κατανάλωση και τις υψηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα», λέει στον «Ε.Τ.» η Θεοδότα Νάντσου, Συντονίστρια Δράσεων Περιβαλλοντικής Πολιτικής του WWF Ελλάς.

Ο «Ζωντανός Πλανήτης» υπολογίζει τις διακυμάνσεις στην κατάσταση των οικοσυστημάτων, παρακολουθώντας περισσότερα από 2.600 είδη, ενώ ο δείκτης του οικολογικού αποτυπώματος φανερώνει πως οι απαιτήσεις μας σε φυσικούς πόρους είναι πλέον μη βιώσιμες.
Εξαφανίστηκαν 7 στις 10 τίγρεις
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πληθυσμός της τίγρης στην Ασία έχει μειωθεί κατά 70% σε λιγότερο από 40 χρόνια, με εξίσου υψηλό ποσοστό να καταγράφεται στη μείωση που παρουσιάζουν διάφορα τροπικά είδη, πολύτιμα για τη διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας και της υγείας του πλανήτη μας. Αντίστοιχα πολλά είδη καρχαριών κινδυνεύουν άμεσα με εξαφάνιση, καθώς τουλάχιστον 120 εκατομμύρια αλιεύονται κάθε χρόνο, τροφοδοτώντας είτε τις ασιατικές κουζίνες, είτε εταιρείες φαρμακευτικών ειδών, ανατρέποντας έτσι την ισορροπία των Ωκεανών με αλυσιδωτές επιπτώσεις σε όλη την τροφική αλυσίδα.
Ο κατάλογος περιλαμβάνει επίσης κατηγορίες ζώων που χάθηκαν ολοκληρωτικά λόγω ανθρωπογενών παραγόντων που ξεκινούν από την υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος, μέχρι την υπεραλίευση, όπως το δελφίνι «Μπαϊτζί», το οποίο ζούσε εδώ και χιλιάδες χρόνια στον ποταμό Γιανγκτσέ της Κίνας και έχει πλέον εξαφανιστεί την τελευταία τριετία. Ένα παράδοξο στοιχείο που αναδεικνύει η έρευνα είναι η αύξηση που παρουσιάζουν ορισμένα είδη στην Ευρώπη και τη Βόρειο Αμερική, γεγονός όμως που οφείλεται κατά κύριο λόγο στην ανακήρυξη προστατευόμενων περιοχών που επέτρεψαν την ανάκαμψη ορισμένων ειδών και όχι στη γενικότερη αλλαγή της συμπεριφοράς του ανθρώπου προς τη Φύση.
Το οικολογικό αποτύπωμα
H Ελλάδα αποδεικνύεται και στον τομέα του Περιβάλλοντος «κακός μαθητής», με το οικολογικό της αποτύπωμα να είναι πολύ υψηλότερο του παγκόσμιου μέσου όρου, καθώς καταλαμβάνει την 5η θέση στην Ε.Ε. και κατατάσσεται στην 22η θέση παγκοσμίως σε σύνολο 149 κρατών που εξετάζονται στην έκθεση. Σύμφωνα μάλιστα με τα πιο πρόσφατα δεδομένα, αν όλοι οι πολίτες του κόσμου κατανάλωναν τους φυσικούς πόρους, όπως το νερό, τόσο όσο οι Έλληνες, τότε θα απαιτούνταν σχεδόν 3 πλανήτες για να καλυφθούν οι ανάγκες μας. «Παρά το γεγονός πως η κρίση αναμένεται να φέρει πρόσκαιρη μείωση στην κατανάλωση ενέργειας και προϊόντων από τα οικονομικά χειμαζόμενα νοικοκυριά, εντούτοις διαπιστώνουμε ότι κυρίως σε πολιτικό επίπεδο το περιβάλλον αντιμετωπίζεται ως αρνητικό εμπόδιο στην ανάπτυξη και όχι ως συγκριτικό πλεονέκτημα και πλούτος για πραγματικά βιώσιμη έξοδο από την οικονομική κρίση», αναφέρει χαρακτηριστικά η κ. Νάντσου και συμπληρώνει: «Ειδικά σε αυτή την πολύ δύσκολη για τη χώρα χρονική στιγμή  απαιτείται γενναία στροφή προς μια περιβαλλοντικά και κοινωνικά υγιή αναπτυξιακή πορεία, η οποία δεν θα ποντάρει στη λεηλάτηση του φυσικού θησαυροφυλακίου της Ελλάδας, αλλά θα βασιστεί σε αυτό για να οικοδομήσει μια ουσιαστικά βιώσιμη οικονομία».

Οι 10 χώρες με το μεγαλύτερο οικολογικό αποτύπωμα ανά κάτοικο είναι το Κατάρ, το Κουβέιτ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Δανία, οι ΗΠΑ, το Βέλγιο, η Αυστραλία, ο Καναδάς, η Ολλανδία και η Ιρλανδία.

Λύσεις υπάρχουν, βούληση όμως;
Η έκθεση προτείνει λύσεις, ώστε οι ανθρώπινες δραστηριότητες να επανέλθουν εντός των ορίων αντοχής του πλανήτη: «Οι λύσεις βρίσκονται σε τομείς όπως η μείωση του όγκου και της ποσότητας των απορριμμάτων, η αποτελεσματικότερη διαχείριση των υδάτων και η χρήση καθαρών και άφθονων πηγών ενέργειας, όπως ο αέρας και ο ήλιος», καταλήγει ο Τζιμ Λιπ. 

Ελευθέρωσαν τα δελφίνια στο Αιγαίο


Η Σάμος και το Αγαθονήσι απέκτησαν δύο νέους… κατοίκους, οι οποίοι διακρίνονται για την ευφυΐα και τις κολυμβητικές τους ικανότητες. Η ιστορία του Τομ και του Μίσα, των δύο ρινοδέλφινων που απελευθερώθηκαν πριν από λίγες μέρες στο Αιγαίο, μετά από πρόγραμμα επανένταξής τους στο φυσικό τους περιβάλλον και εντοπίστηκαν στο Βαθύ της Σάμου και τη θαλάσσια περιοχή του ακριτικού Αγαθονησίου από άνδρες του Λιμενικού Σώματος και μέλη της ομάδας άμεσης ανταπόκρισης του «Αρχιπελάγους», θυμίζει την κινηματογραφική επιτυχία «Ελευθερώστε τον Γουίλι».

Τα δύο δελφίνια βρίσκονταν αιχμαλωτισμένα εδώ και χρόνια σε πισίνα στην Τουρκία και εκτελούσαν ακροβατικά σε περιορισμένο χώρο, με στόχο την προσέλκυση τουριστών, σε βάρος της ελευθερίας και της υγείας τους. «Δυστυχώς, η πλειονότητα των θεατών που επισκέπτονται τα δελφινάρια δεν γνωρίζουν ότι τα εντυπωσιακά κόλπα που κάνουν τα δελφίνια είναι αποτέλεσμα στυγνού εξαναγκασμού», εξηγεί στον «Ε.Τ.» ο  Γιάννης Κουτελίδας, Συντονιστής Επικοινωνίας του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος» και συμπληρώνει: «Οι εκπαιδευτές στερούν την τροφή από τα δελφίνια, μέχρι εκείνα να εκτελέσουν νούμερα που θα ενθουσιάσουν το ανυποψίαστο κοινό. Επίσης δεν γνωρίζουν ότι τα πρόσωπα των δελφινιών ακόμα κι όταν πονούν, δείχνουν χαμογελαστά, απλώς γιατί έτσι είναι η φυσιολογία τους. Η θέση των δελφινιών και κάθε μορφής άγριας ζωής είναι στη φύση και όχι μέσα σε κλουβιά και πισίνες».

Το 2010, μετά από διαμαρτυρίες και συντονισμένες κινητοποιήσεις σε πολλές χώρες, τα δύο δελφίνια «υιοθετήθηκαν» από την οργάνωση Born Free Foundation, η οποία ύστερα από δύο σχεδόν χρόνια προσπαθειών τα δίδαξε να κυνηγούν την τροφή τους στο φυσικό τους περιβάλλον, την ανοιχτή θάλασσα. Πρόσφατα τα δύο δελφίνια, εξοπλισμένα με την τελευταία λέξη της… τεχνολογίας, ραδιοπομπούς και μικροκάμερες, προκειμένου να παρακολουθείται η συμπεριφορά τους γνώρισαν το απέραντο γαλάζιο και κολυμπούν ελεύθερα, όπως ακριβώς ορίζει η Φύση.

«Μετά από χρόνια αιχμαλωσίας τα ρινοδέλφινα έμαθαν πλέον να κυνηγούν την τροφή τους και να μην εξαρτώνται από την ανθρώπινη βοήθεια» λέει ο κ.  Κουτελίδας: «Η υγεία τους φαίνεται να βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση, λαμβάνοντας υπόψη τις κινήσεις και την κατάσταση του σώματός τους. Αυτό που απομένει είναι να ενταχθούν σε μία ομάδα δελφινιών για να μπορέσουν να γευθούν την ελευθερία που τούς στέρησε επί 12 χρόνια η ανθρώπινη «ψυχαγωγία».

 Credit: Jeff Foster/Born Free Foundation

Τρίτη 15 Μαΐου 2012

H απίστευτη ιστορία του Lady be Good

Η πρόσφατη ανακάλυψη ενός καταδιωκτικού, το οποίο διατηρήθηκε σχεδόν ανέπαφο στην έρημο της Σαχάρας για 70 χρόνια, θυμίζει την αντίστοιχη του Lady Be Good, το οποίο εντοπίστηκε το 1958, δίνοντας το έναυσμα για τον εντοπισμό των 9 μελών του πληρώματός του, οι οποίοι είχαν χαρακτηριστεί ως αγνοούμενοι, μετά από μία μόλις αποστολή η οποία έμελλε να είναι και η τελευταία τους.

To αμερικανικό βομβαρδιστικό B24 Liberator του Β' Παγκοσμίου Πολέμου με το χαϊδευτικό "Lady Be Good" επιχειρούσε από τη Λιβύη και συμμετείχε σε αεροπορικό βομβαρδισμό της Νάπολι στην Ιταλία. Όταν δεν επέστρεψε στη βάση του, οι αρμόδιοι υπέθεσαν ότι έπεσε στη Μεσόγειο. 


Η πραγματικότητα όμως, όπως αποδείχθηκε 15 χρόνια αργότερα ήταν τελείως διαφορετική: Από λάθος πλοήγησης, το Β24 έχασε τον προσανατολισμό του και τελικά, αφού το πλήρωμά του έκανε χρήση των αλεξίπτωτων, συνέχισε να πετάει μόνο του, μέχρι να προσγειωθεί σε έναν αμμόλοφο σχεδόν άθικτο.


Από την αρχή η αποστολή του είχε προβλήματα: Λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών η Lady Be Good δε συμμετείχε στο σχηματισμό των υπόλοιπων βομβαρδιστικών, αλλά πέταξε μόνη της. Ο πιλότος και ο πλοηγός "έχασαν" το αεροδρόμιο και συνέχισαν την πορεία του αεροσκάφους προς την ενδοχώρα, πάνω από την απεραντοσύνη της ερήμου. Οι ίδιοι νόμιζαν, λόγω σκότους, ότι πετούσαν πάνω από τη Μεσόγειο. Μετά από δύο ακόμα ώρες πτήσης, το πλήρωμα αποφάσισε να κάνει άλμα με αλεξίπτωτα, θεωρώντας εσφαλμένα και μοιραία όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια, ότι βρίσκονταν στα παράλια της Λιβύης. Το Β24 συνέχισε να πετάει για 26 ακόμα χιλιόμετρα, μέχρι να αγγίξει απαλά την άμμο.


Το 1958, μια ομάδα Βρετανών υπαλλήλων πετρελαϊκής εταιρείας εντόπισε το αεροσκάφος και ειδοποίησε τις αρχές, οι οποίες όμως δεν έκαναν τίποτα, καθώς δεν υπήρχε καμία αναφορά για αεροσκάφος που είχε χαθεί σχεδόν 700 χιλιόμετρα μακριά από τις ακτές της Λιβύης στη Μεσόγειο.


 Τελικά ένα χρόνο αργότερα, το 1959, άλλη ομάδα πήγε στο σημείο και διαπίστωσε με έκπληξη ότι επρόκειτο για ένα αμερικανικό βομβαρδιστικό, το οποίο είχε ακόμα τα πολυβόλα του σε πλήρη λειτουργία, ενώ αποθέματα τροφίμων, νερού, ακόμα και ένα θερμός με τσάι βρίσκονταν άθικτα στην άτρακτό του. 

Κάπου εκεί ξεκίνησε και η Οδύσσεια για τον εντοπισμό του πληρώματός του. Τελικά μετά από αρκετές αποστολές, τα μουμιοποιημένα λείψανα 8 από τα 9 μέλη του πληρώματος, λόγω των συνθηκών στην έρημο, εντοπίστηκαν βόρεια και σε απόσταση 130 περίπου χιλιομέτρων από το σημείο που είχε καταπέσει το αεροσκάφος τους.

Το συγκλονιστικό της ιστορίας είναι το ημερολόγιο του συγκυβερνήτη που περιέγραψε τη μαρτυρική τους πορεία στην έρημο, με ένα μόλις παγούρι νερό και την αγωνιώδη προσπάθειά τους να σωθούν. 

Το ένατο μέλος του πληρώματος πιθανότατα σκοτώθηκε κατά το άλμα του με το αλεξίπτωτο και εντοπίστηκε χωρίς να εξακριβωθεί η ταυτότητά του μερικά χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου. 


Διαβάστε εδώ περισσότερα: http://www.ladybegood.com/

Κατάδυση στο ναυάγιο του υποβρυχίου UC-39


Κατάδυση στο γερμανικό υποβρύχιο UC-39, το οποίο βυθίστηκε από βρετανικό πλοίο το 1917, ετοιμάζει ομάδα αυτοδυτών στη Βρετανία, με σκοπό να φωτογραφήσει και να κινηματογραφήσει το ναυάγιο. 

Το UC-39 βρισκόταν στην επιφάνεια και έβαλλε κατά ενός ατμόπλοιου, όταν εμφανίστηκε το βρετανικό καταδρομικό HMS Thrasher και το καταβύθισε, παρά το ότι το πλήρωμά του προσπάθησε να καταδυθεί άμεσα. Οι βόμβες βυθού του καταδρομικού το ανάγκασαν να αναδυθεί και πάλι και στην επιφάνεια δέχθηκε ομοβροντία κανονιοβολισμών, με αποτέλεσμα τη βύθισή του και το θάνατο αρκετών μελών του πληρώματος, μεταξύ των οποίων και του καπετάνιου του.

Δευτέρα 14 Μαΐου 2012

Το υποβρύχιο U1206 και η... τουαλέτα που το έστειλε στο βυθό


Πρόκειται ίσως για την πιο ασυνήθιστη απώλεια υποβρυχίου όλων των εποχών: Το γερμανικό υποβρύχιο U-1206 αναγκάστηκε να αναδυθεί τον Απρίλιο του 1945, λίγες μόνο ημέρες πριν τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στο ευρωπαϊκό θέατρο επιχειρήσεων, λόγω κακής χρήσης της... τουαλέτας, αν και υπάρχουν και εκείνοι που έχουν τις δικές τους θεωρίες για τα πραγματικά αίτια της βύθισής του, στη συνέχεια από βρετανικά αεροσκάφη. 


Το υποβρύχιο βρίσκεται σε βάθος 80 περίπου μέτρων στα ανοιχτά των ακτών της Σκωτίας και νέα επιχείρηση εντοπισμού του από αυτοδύτες βρίσκεται σε εξέλιξη αυτές τις ημέρες, προκειμένου να διαπιστωθούν τα πραγματικά αίτια της βύθισής του, εφόσον βέβαια είναι ακόμα δυνατό.

Προκειμένου να είναι σε θέση να επιχειρούν σε μεγάλα βάθη και να παραμένεουν εκεί για μεγάλο διάστημα, οι Γερμανοί ανέπτυξαν ένα σύστημα αποχέτευσης της τουαλέτας, το οποίο μπορούσε να λειτουργεί σε μεγάλα βάθη, επιτρέποντας έτσι στο πλήρωμα να ανακουφίζεται. 

Κάποιο λάθος στο χειρισμό των στροφίγγων όμως, είχε ως αποτέλεσμα να πλημμυρίσει η τουαλέτα, τα νερά να φτάσουν στις συστοιχίες μπαταριών και να εκλυθούν έτσι ποσότητες δηλητηριωδών αερίων που ανάγκασαν το υποβρύχιο να αναδυθεί ταχύτατα. Στην επιφάνεια ήταν εύκολος στόχος και έτσι με την απώλεια 4 ανδρών, οι υπόλοιποι 46 κατάφεραν να διασωθούν.

Η επίσημη αναφορά βέβαια του καπετάνιου παρουσιάζει μια διαφορετική εικόνα μηχανικήςβλάβης, πράγμα ίσως λογικό, γιατί θα ήταν τουλάχιστον άκομψο να μείνει στην ιστορία ότι το υποβρύχιο του οποίου ήταν κυβερνήτης πήγε από... χέσιμο.


Άλλοι αναφέρουν ότι πραγματική πρόθεσή του ήταν να παραδοθεί, καθώς είχε αντιληφθεί ότι η αποστολή του υποβρυχίου και του πληρώματός του ήταν αυτοκτονίας.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, οι έρευνες θα συνεχιστούν, έτσι ώστε να εντοπιστεί ένα ακόμα από τα φοβερά για ένα διάστημα όπλα των ναζί, τα οποία παραλίγο να αλλάξουν τις τύχες της ανθρωπότητας. 





Το θωρηκτό "Άιοβα" μετατρέπεται σε μουσείο


Ένα από τα μεγαλύτερα πολεμικά πλοία των ΗΠΑ, το "Άιοβα", το οποίο συμμετείχε σε όλες σχεδόν τις πολεμικές επιχειρήσεις από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι και τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου στις αρχές της δεκαετίας του 1990, αποκτά νέα ζώή μετά από χρόνια παραμονής σε ναύσταθμο της χώρας.


Η διαδρομή από το Σαν Φρανσίσκο στο λιμάνι του Λος Άντζελες θα πραγματοποιηθεί με τη βοήθεια τεσσάρων ρυμουλκών, τα οποία θα το κατευθύνουν στο νέο του προορισμό μέσα σε τέσσερις ημέρες. 

Το "Άιοβα" έχει ύψος 15όροφης πολυκατοικίας και οι πλοηγοί θα πρέπει να αξιοποιήσουν στο έπακρο τις ικανότητές τους, αλλά και την παλίρροια, έτσι ώστε το θηριώδες πλοίο να περάσει κάτω από τη "Χρυσή Πύλη", τη γέφυρα-ορόσημο της Δυτικής Ακτής των ΗΠΑ.

Εξειδικευμένοι δύτες θα αναλάβουν τον καθαρισμό των υφάλων του θωρηκτού, έτσι ώστε να μη μεταφέρει ξένα προς το λιμάνι του ΛΑ έμβια όντα, προκαλώντας περιβαλλοντική επιβάρυνση.

Διαβάστε εδώ για την πολύ ενδιαφέρουσα επιχείρηση: http://www.latimes.com/news/local/la-me-iowa-20120514,0,5171284.story 

Καταδύσεις στα πυρηνικά ναυάγια της ατόλης Μπικίνι


Αποτελούν πιθανότατα το όνειρο του κάθε αυτοδύτη: Πρόκειται για τα ναυάγια πολεμικών πλοίων που βυθίστηκαν στο πλαίσιο πυρηνικών δοκιμών στην ατόλη Μπικίνι του Ειρηνικού Ωκεανού.

Μεταξύ των 12 έως 15 ναυαγίων που βρίσκονται από βάθη περίπου 30 μέτρων μέχρι και 100, ξεχωρίζει το ιαπωνικό θωρηκτό Ναγκάτο, το αμερικανικό αεροπλανοφόρο Σαρατόγκα και το καταδρομικό Λάμσον.


Καταδυτικές αποστολές διοργανώνονται τακτικά στο πυρηνικό νεκροταφείο της ατόλης, με τους δύτες να βλέπουν από κοντά τα θηριώδη πλοία, τα οποία βυθίστηκαν από ατομικές βόμβες, στα πλαίσια δοκιμών των ΗΠΑ.


Αν και η ραδιενέργεια είναι πλέον αμελητέα, οι συνοδοί αυτοδύτες προειδοποιούν τους τουρίστες να μην αγγίζουν ούτε να αφαιρούν κομμάτια των ναυαγίων ως αναμνηστικά. 


Το αεροπλανοφόρο Σαρατόγκα βυθίστηκε όπως ήταν στην επιφάνεια, με τα αεροσκάφη να βρίσκονται ακόμαα στο κατάστρωμά του, ενώ το ιαπωνικό θωρηκτό παρουσιάζει ένα απόκοσμο θέαμα, με τα κανόνια του στραμμένα προς την επιφάνεια. 




Ανακαινίζει αεροσκάφη από χόμπι



Ο Βρετανός Ντάρεν Σπίτσλη έχει ένα ενδιαφέρον χόμπι: Εντοπίζει αεροσκάφη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και τα ανακαινίζει στο γκαράζ του σπιτιού του. Μετά από ένα βρετανικό Χαρικαίην που είχε καταρριφθεί το 1940 στη Ρωσία, το οποίο αγόρασε και το έφτιαξε όπως ήταν την πρώτη μέρα που πέταξε, το επόμενο σχέδιό του είναι η ριζική ανακατασκευή ενός Μέσερσμιτ 108, το οποίο αγόρασε έναντι μερικών χιλιάδων ευρώ.

Πρόκειται για ένα από τα λίγα τέτοια αεροσκάφη που υπάρχουν ακόμα και αν και δε θα είναι σε θέση να πραγματοποιεί πτήσεις μετά την ανακατασκευή του, θα εκτεθεί σε μουσείο της χώρας. 



Κατά το Β' Παγκόσμιο τα Μe108 χρησιμοποιούνταν ως αναγνωριστικά και μεταγωγικά αεροσκάφη. 

Θα πιουν μπύρα από ναυάγιο του 1840


Ένα ναυάγιο άγνωστου ιστιοφόρου σε βάθος 50 περίπου μέτρων το 1840 στη Βαλτική Θάλασσα έδωσε κάποια απροσδόκητα ευρήματα: Μπουκάλια σαμπάνιας, η οποία μάλιστα είχε ακόμα φυσαλίδες και μπουκάλια μπύρας.

Οι επιστήμονες πλέον σκοπεύουν να ανασυστήσουν τη συνταγή της μπύρας, αποδομώντας τα συστατικά της, καθώς διαπίστωσαν ότι κάποια από τη μαγιά της παρέμενε ακόμα ζωντανή.

Αν το πείραμα συνοδευτεί από επιτυχία, θα πρόκειται για την παλιότερη μπύρα που έχει βρεθεί στο... βυθό της θάλασσας. 

Όταν το U483 τορπίλισε... άρματα μάχης


Στις 8 Σεπτεμβρίου 1944, το γερμανικό υποβρύχιο U483 τορπίλισε το οχηματαγωγό ατμόπλοιο Empire Heritage, το οποίο ερχόταν από τις ΗΠΑ ως μέλος της νηοπομπής ΗΧ305. Από τα 163 μέλη του πληρώματος και τους επιβάτες, μόλις 51 κατάφεραν να διασωθούν, με πιο τραγική τη μοίρα εκείνων που σώθηκαν από το ναυάγιο για να πνιγούν όταν βυθίστηκε και το πλοίο που αρχικά τους είχε σώσει.

Το ναυάγιο βρίσκεται στο στενό ανάμεσα στην Ιρλανδία και τη Βρετανία και πρόσφατα ομάδα δυτών καταδύθηκε σε αυτό, ώστε να κινηματογραφήσει το φορτίο του και να φωτογραφίσει ότι έχει απομείνει από αυτό. 

Μεταξύ των αντικειμένων που βρίσκονται στο βυθό, ξεχωρίζουν αρκετά άρματα μάχης Σέρμαν, αμερικανικής κατασκευής, τα οποία προορίζονταν για το Δυτικό Μέτωπο, μετά από την απόβαση στη Νορμανδία τον Ιούνιο του 1944.

Το ναυάγιο βρίσκεται σε βάθος 70 περίπου μέτρων.




Βρήκαν αεροσκάφος του Β' Παγκοσμίου στην έρημο


Ένα αεροσκάφος Curtiss P40, το οποίο χάθηκε στη Σαχάρα το 1942 βρήκε κατά τύχη υπάλληλος πετρελαϊκής εταιρείας στην Αίγυπτο. 

Το χαμένο "Κίτιχωκ" της Βρετανικής RAF ήταν σε άριστη κατάσταση, ακριβώς όπως ήταν εκείνη τη μέρα του πολέμου που πιθανότατα λόγω βλάβης ο πιλότος του Ντένις Κόππινγκ αναγκάστηκε να το προσγειώσει στη μέση του πουθενά, 300 περίπου χιλιόμετρα από την κοντινότερη πόλη. 


Σύμφωνα με όλα τα μέχρι στιγμής δεδομένα, ο άτυχος πιλότος, ο οποίος επέζησε της αναγκαστικής προσγείωσης, αφού προσπάθησε ανεπιτυχώς να επικοινωνήσει μέσω ασυρμάτου με κάποια βάση, τελικά αποφάσισε να περπατήσει μέχρι να βρει βοήθεια. Δυστυχώς όμως χάθηκε για πάντα στην έρημο.


Η ανακάλυψη θεωρείται σημαντική όχι μόνο λόγω του ότι το Ρ40 είναι σε άριστη κατάσταση, δεδομένης της 70χρονης παραμονής του στην έρημο, αλλά επειδή επίσης δεν είχαν αφαιρεθεί αντικείμενα από αυτό. Πυροτεχνουργοί της Αιγύπτου πάντως αφαίρεσαν σφαίρες από τα πυροβόλα του αεροσκάφους, ενώ πλέον προγραμματίζεται ο επαναπατρισμός του, έτσι ώστε μετά από την κατάλληλη συντήρηση να εκτεθεί σε μουσείο της Βρετανίας. 




Δείτε εδώ βίντεο: http://www.military.com/video/operations-and-strategy/second-world-war/ww2-curtiss-p40-found-in-desert/1601516484001/

Τρίτη 8 Μαΐου 2012

Στην Ανταρκτική και την έρημο τα μυστικά του Κόκκινου Πλανήτη


Τα πιο αφιλόξενα για τον άνθρωπο σημεία της Γης είναι τα ιδανικά… εργαστήρια για την αναπαράσταση των συνθηκών που επικρατούν στο Διάστημα. Στο Νότιο Πόλο και την έρημο Μοχάβι των ΗΠΑ γράφεται το μέλλον της αεροδιαστημικής τεχνολογίας και της εξερεύνησης του «Κόκκινου Πλανήτη», καθώς η πρώτη επανδρωμένη αποστολή στον Άρη εκτιμάται ότι θα πραγματοποιηθεί μέσα στην επόμενη εικοσαετία. Οι επιστήμονες της ESA, της Ευρωπαϊκής Αεροδιαστημικής Υπηρεσίας προετοιμάζονται πυρετωδώς για να αναπτύξουν και να δοκιμάσουν τον εξοπλισμό που απαιτείται, αλλά και να διαπιστώσουν τις αντοχές του ανθρώπου για το διαπλανητικό ταξίδι διάρκειας 17 περίπου μηνών.

Μια ομάδα δεκατεσσάρων Ευρωπαίων επιστημόνων βρίσκεται εδώ και λίγες ημέρες στη βάση «Κονκόρντια» της ESA στην Ανταρκτική. Σε υψόμετρο 3.200 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και με τη θερμοκρασία το καλοκαίρι να μην ξεπερνά τους -25 βαθμούς Κελσίου, ενώ το χειμώνα πέφτει στους -80 και για τέσσερις μήνες χωρίς το φως του Ήλιου, οι ειδικοί θα μελετήσουν τις ψυχολογικές συνέπειες της απομόνωσης, τις επιπτώσεις του εγκλεισμού στο ανοσοποιητικό σύστημα, ενώ παράλληλα θα διεξάγουν μια σειρά πειραμάτων και μετρήσεων. Στόχος τους είναι να ετοιμάσουν έναν «οδηγό» για την προετοιμασία των αστροναυτών οι οποίοι θα κληθούν να κάνουν το ταξίδι των 550 ημερών προς τον Άρη.

«Η χρόνια έλλειψη οξυγόνου σε τέτοιο υψόμετρο, οι σκληρές κλιματολογικές συνθήκες αλλά και η αίσθηση πλήρους απομόνωσης μπορούν να λυγίσουν και τον πιο δυνατό χαρακτήρα» σημειώνει ο γιατρός της ομάδας Άλεξ Σέιλαμ και συμπληρώνει: «Είναι όμως σημαντικό το ότι με τα κατάλληλα μέσα και εξοπλισμό ο άνθρωπος καταφέρνει να επιζήσει σε τόσο ακραίο περιβάλλον. Έτσι, μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι θα βρούμε τις απαντήσεις στα ερωτήματα που θέτει ένα τόσο πολύπλοκο εγχείρημα όπως μια αποστολή στον Άρη».

Ιδιαίτερη σημασία, σύμφωνα με τους επιστήμονες, έχει η κατάλληλη ψυχολογική υποστήριξη των μελλοντικών πρωτοπόρων αστροναυτών που θα επιλεγούν για την μεγαλύτερη πρόκληση της ανθρωπότητας. «Μαθαίνοντας να συμβιώνεις σε περιορισμένο χώρο, να συνεργάζεσαι με τα υπόλοιπα μέλη της αποστολής, να ελέγχεις τα συναισθήματα και τις αντιδράσεις σου, είναι εξίσου σημαντικές παράμετροι με την ανάπτυξη του τεχνολογικού εξοπλισμού για ένα τέτοιο ταξίδι», αναφέρει στην ιστοσελίδα της ESA ο Μάουρο Πιατζάνι, επιστημονικός υπεύθυνος των προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Αεροδιαστημικής Υπηρεσίας.


Έρημος Μοχάβι, η… Σίλικον Βάλεϊ της εξερεύνησης του Διαστήματος


Το παρόν και το μέλλον της ιδιωτικής πρωτοβουλίας για την ανάπτυξη των διαστημικών εξερευνήσεων έχει βρει το… σπίτι του σε μια από τις πιο αφιλόξενες τοποθεσίες της Γης, διαμετρικά αντίθετης από την παγωμένη Ανταρκτική. Πρόκειται για την έρημο Μοχάβι στις ΗΠΑ, η οποία έχει έκταση όσο η… μισή Ελλάδα, με εμβαδόν περίπου 65.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων και καλύπτει περιοχές από την Καλιφόρνια και τη Γιούτα, μέχρι την Αριζόνα και τη Νεβάδα. Με ακραίες μεταβολές της θερμοκρασίας, από -3 το βράδυ σε 50 βαθμούς το μεσημέρι και ελάχιστες βροχοπτώσεις, αποτελεί το ιδανικό πεδίο δοκιμών για επίδοξους … κατακτητές του Διαστήματος.

Με δεδομένη την αδυναμία της NASA να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη νέων συστημάτων, το βάρος πέφτει σε ιδιώτες που επιδιώκουν να γίνουν οι νέοι εξερευνητές του Διαστήματος. Περισσότερες από 40 τέτοιες εταιρείες δραστηριοποιούνται στην περιοχή, μεταξύ των οποίων ο Σερ Ρίτσαρντ Μπράνσον και η Virgin Galactic, η εταιρεία του που προγραμματίζει εμπορικά ταξίδια αναψυχής στις παρυφές του Διαστήματος και ήδη από το 2004 χρησιμοποιεί το διαστημοδρόμιο για δοκιμαστικές πτήσεις. «Η περιοχή μετατρέπεται ταχύτατα στη νέα Σίλικον Βάλεϊ του Διαστήματος, την αντίστοιχη δηλαδή κοιτίδα των εταιρειών ηλεκτρονικού εξοπλισμού και λογισμικού και έδρα των μεγαλύτερων εταιρειών του κλάδου παγκοσμίως», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Νέιθαν Μόρις, ο οποίος κατασκευάζει πυραυλικά συστήματα που χρησιμοποιούνται σε επιστημονικές αποστολές δορυφόρων.

Στην ίδια περιοχή υπάρχει και το μεγαλύτερο «νεκροταφείο» αεροπλάνων του πλανήτη μας, με περισσότερα από 8.000 παλιά αεροσκάφη, της πολεμικής και της πολιτικής αεροπορίας, αλλά και η βάση Έντουαρντς, στην οποία εκπαιδεύονται οι μελλοντικοί άσσοι των αεροσκαφών των ΗΠΑ.

Δευτέρα 7 Μαΐου 2012

Θα ανελκύσουν θωρηκτό των Νοτίων

Το Τζόρτζια σε γκραβούρα εποχής

Το λιμάνι της Σαβάννα στη Τζόρτζια των ΗΠΑ είναι το τέταρτο σε κίνηση εμπορευματοκιβωτίων στη χώρα και τα σχέδια κόστους 653 εκ. δολαρίων για την εμβάθυνση του καναλιού που ενώνει το λιμάνι με τον Ατλαντικό Ωκεανό... σκοντάφτουν σε ένα ναυάγιο. 

Πρόκειται για το σιδηρόφρακτο ατμοκίνητο θωρηκτό του ναυτικού των Νοτίων κατά τη διάρκεια του αμερικανικού εμφυλίου (1861-1865) CSS Georgia, το οποίο βρίσκεται βυθισμένο σε βάθος μόλις 12 μέτρων. Οι ίδιοι οι Νότιοι το βύθισαν όταν τα στρατεύματα των Βορείων υπό τον στρατηγό Σέρμαν εισέρχονταν στην πόλη του Νότου, προκειμένου να αποφύγουν την αιχμαλωσία του.

Το μήκους 36 μέτρων πολεμικό πλοίο θεωρήθηκε η τελευταία λέξη της τεχνολογίας για την εποχή του, οι σύγχρονοι όμως ιστορικοί το χαρακτηρίζουν ως μια "ακριβή αποτυχία". Παρά την προστασία που του παρείχαν οι σιδερένιες πλευρές του, το βάρος του ήταν τόσο μεγάλο που οι ατμολέβητες και η προπέλα του αδυνατούσαν να το κινήσουν κόντρα στο ρεύμα του ποταμού. Έτσι, έμεινε αγκυροβολημένο, ως πλωτή πυροβολαρχία και τελικά αυτοβυθίστηκε χωρίς να ρίξει ούτε μια κανονιά.
Μια σημαδούρα πάνω από το ναυάγιο του Τζόρτζια

Αυτοδύτες μελέτησαν το σημείο του ναυαγίου και εντόπισαν τμήματα της θωράκισης, κανόνια, τους λέβητες, την προπέλα και πολλά ακόμα αντικείμενα.  Οι αρμόδιοι σχεδιάζουν την ανέλκυση του πλοίου, έτσι ώστε να εκτεθεί ένα σπάνιο κομμάτι της ναυτικής ιστορίας της χώρας, με το κόστος να ανέρχεται στα 14 εκ. δολάρια.

Σι Τσενγκ, η χιλιόχρονη πόλη στο βυθό


Η πόλη Σι Τσενγκ θεμελιώθηκε το 208 μ.Χ. στην Κίνα, και από το 1959 καταποντίστηκε μετά την κατασκευή ενός υδροηλεκτρικού φράγματος, παρά τη μεγάλη αρχαιολογική της αξία.


Το 2001 αυτοδύτες καταδύθηκαν στη λίμνη Κιαντάο προκειμένου να εντοπίσουν την πόλη και με έκπληξη διαπίστωσαν ότι όχι μόνο είχε διατηρηθεί σε πολύ καλή κατάσταση, σε βάθος 20-30 μέτρων, αλλά μέχρι το 2005 εντόπισαν άλλα δύο κτιριακά συμπλέγματα που ανάγονταν και αυτά στην αυτοκρατορική περίοδο της Κίνας.




Σήμερα που το υδροηλεκτρικό φράγμα έχει περάσει στην... εφεδρεία, οι ντόπιοι αξιωματούχοι, όπως γράφει η εφημερίδα του καθεστώτος "Λαϊκή Ημερησία", σκέφτονται τρόπους να αξιοποιήσουν τουριστικά τις υποβρύχιες πόλεις.


Διαβάστε εδώ:  http://english.peopledaily.com.cn/102774/7809418.html